Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(71- қисмат)
Шиъаёни 12 имомий хам бар ин боварандки ,хукми маргиш марбут ба марди муртад аст. Инхо тақрибан хамин дидгохро ба шеваи дигари баён мекунанд ва мегуянд: агар шахси муртад ,зан бошад ( чи аз новъи фитрий ва чи аз новъи миллий ,яъни чи зани бошадки аз куффори ахли китоб ба ислом омада ва баъад муртад шуда бошад ё мусалмонзодаи бошадки мусалмон буда ва баъад муртад шуда аст) мегуяд дар хар сурати , инхо эъдом намешаванд, балки зиндоний мешаванд то замоники тўвба кунанд ва амволи у то замоники зинда аст тақсим намешавад ва дар суратики ба хонайи шўхар рафта бошад бояд иддаи талоқ нигах дорад ва ле агар ба хонайи шўхар нарафта бошад бидуни идда аз шўхариш жудо мешавад.
Дар ин сурат, дар мовриди мужозоти заники муртад мешавад аз назари фуқахои 12 имомия тафовути бейни муртади фитрий ва миллий вужуд надорад. Ахкоми жорий бар зани муртадро ба ин шарх мегуянд мухлати барои тўвба кардан ба у дода мешавад баъди аз он уро хабс мекунанд. Аз бузургони онхо касони монанди шахиди аввал мегуяд : агар зани муртад шавад чи иртидоди у фитрий бошад ё миллий кушта намешавад балки , авқоти намозхои вожиб танбех мегардад ва дар хабс мемонад то тўвба кунад ё дар хабс бимирад. Хамин масалаи танбех баъзи аз фуқахои ханафий хам бар он хастандки дар зиндон уро танбех мекунанд хатто дар ғазоиш хам кутохихои мешавадки ин фирқахо ба он ишора карданд.
Фуқахои 12 имоми бар ин боварандки ислом барои занони муртад ,бидон сабабки занон аз назари созмони дифоъий ва фикрий новъан аз мардхо заифтаранд ва зудтар тахти таъсир қарор мегиранд,кейфари осонтари дар назар гирифта аст. Хамчунин истидлол мекунанд ба жангхои риддаки дар он мардхо кушта мешуданд аммо ,занон асир мешуданд ва хатто каниз мешудандки , еки аз онхо фикр кунам модари Мухаммад бин Ханифа будки насиби Али бин Аби Толиб розиаллоху анху шуд.
Дар хар сурат, ин раъй хам вужуд дорад. Аммо чизики хийли жолиб аст, дар Эронки бар асоси фиқхи 12 имоми идора мешавад, хам занон узви дорудастаи ражавий ва соири чапхоро куштанд ва хам занони узви муртаддини секуляри курдиро ,магар надидем? Дидемки хаммаро эъдом карданд, хам касоники дар жанг хатто чанд муддат пеш хам дорудастахои секуляристхои муртади ужалон мусайламаи каззоби курдхоро гирифта буданд ба журми иртидод онхоро куштанд ва хам аз дорудастаи ражавий ва амсолихим ва чапхоики вужуд доштанд ва дар жанг дар қатли муслимин ширкат карда буданд. Хаммайи онхоро куштанд, чиро? Чун инхо нируйи жангий буданд. Пас ,диққат кунид , ” амалан” замоники иртидоди зани сода нест ва муғаллаза ва шадид мешавад ” амалан” фарқи бейни хеч ек аз ахли қибла дар мужозоти зани муртад шуда вужуд надорад, ва тамоми ахли қибла ” амалан” ек кориро анжом медиханд бахусус агар ин зан дар тоифаи муматтаъана ё гуруххои боздоранда аз шариати мисли хамин гуруххои муртад ва секуляри фаол бошад. Дар ин сурат, чанин заноники нийрухои мусаллах хастанд ё дар жанги фархангий дар хидмати аслаха ва дар хидмати жанг хастанд хукми иртидоди инхо фарқи бо мардон надоранд ва кулли ахли қибла бар куштани онхо иттифоқ доранд.
Нуктаи дигарики дар чигунаги бархурд бо муртаддин лозим аст ба он ишора шавад фарзандони хастандки аз падар ва модари муртад ба жо монданд ё ба дунё омаданд ва мусалмон нестанд, бо инхо чи бархурди бояд дошт? Дар ин замина нусси сарихи вужуд надорад. Аммо инро мутмаиннемки фарзанд то замони таклифи бар у вожиб нашуда хукмиш тобеъ мужтамиъи астки дар он зиндаги мекунад, магар инки халофи он собит шавад. Хатто то замоники ба синни таклиф нарасида дар сарзаминхои мусалмоннишин хам хукми бар у ижро намешавад дар кул ин астки тобеъ мужтамиъи астки дар он зиндаги мекунад.
Яъни кудакики дар миёни яхудиён зиндаги мекунад хукмиш мисли яхудиён аст ,магар инки собит шавад ин шахс яхудий нест ва масалан мусалмон аст ё мушрик ва секулярист ё хар чизи дигари аст. Хуб,холо касики муртад мешавад,мухим ин астки фарзандонишки пас аз иртидоди у ба дунё омаданд дар чи мужтамиъи хастанд. Агар дар миёни муслимин хастанд, хуб инхо хам мисли соири кудакони хастандки ба далоили волидейнишонро аз даст доданд ва машмули ахкоми хамон фарзандони ятимий мешавандки дар жомеъайи муслимин хастанд ва аз падар ва модари мусалмон мутаваллид шуданд.
Хатто иддаи аз уламо чун имом Нававий эълом мекунандки агар ин кудакон қабли аз иртидоди волидейн ,нутфаи онхо мунъақид шуда бошад ва хатто волидейн дар замони хомилаги ин кудак мурта шуда бошанд боз кудак жузви муслимин ба хисоб меояд ва танхо замони мешавад уро муртад донистки болиғ шавад ва баъди аз исломиш дучори иртидод гардад. Хуб,ин моли хамма аст, фарқи бо дигарон надорад. Яъни ин кудак хамон масириро тей мекунадки соири кудакони мусалмонон тей мекунанд ва машмули хукми соири бачча мусалмонхо мешавад.
(идома дорад……….)