
Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(78- қисмат)
Судури хукми иртидод аз суйи Оятуллох Хумайний дар мовриди жибхаи миллий ба далили мухолифати сарих бо ” қисос ” ба унвони еки аз ахкоми қатъий дини ислом буд на мазхаб. Холо,агар ек фард,гурух,хизб ва ё хукуматики мункар ва мухолифи тамоми ахкоми қатъий ислом дар умури ижроий ва хукуматий жомеъа монанди умури хуқуқий,иқтисодий ,омузиш ва парвариш ,сиёсий ,додгустарий ва ғейрих бошад чи жойгохи метавонад назди ахли қибла дошта бошад?! Хеч жойгохи надорад барои касики пойбанд ба хар кудом аз фирақи бошандки худишонро мусалмон медонанд.
Инхо ек тарафи қазия хастанд, тарафи дигар ин астки хамоханг бо инхо мумкин аст иддаи дигар аз муслимин хам бошандки ба далили дигарики қаблан арз кардем таъвил аз фалон оя ё ижтиход нисбат ба фалон хукм ,ғейри аз баргашт аз дин ,инхо мумониъат мекарданд аз закот дар холики инхо мункари он набуданд, таъвилот ва ижтиходоти баро худишон доштанд. Имруза касоники ба далоили ғейри аз баргашт аз дин ва иртидод мумкин аст инхо бо қудрати хукуматий муслимин мухолифатхои дошта бошанд ва хамоханг бо жибхаи муртаддин алайхи хукумат ва қудрати муслимин ва ё соири муслиминики дар гуруххои дигар хастанд даст ба аслаха шаванд ва дар баробари муслимин қарор бигиранд.
Ба хамин далил астки мебинем дар осори муаррихин ва уламойи жахони ислом ин гурухи мухолиф ва мусалмон хамки дар жибхайи муртаддин алайхи хукумати исломий ва соири бародарони мусалмонишон вориди жанг шуданд, инхоро хам жузви хамон жибха хисоб карданд ; яъни жибхайи муртаддин. Чун,аксарият ва ғалаба ва рахбарият бо муртаддин буд ва инхо дар миёни онхо гум ва ночиз буданд. Ба хамин далил жанг бо хар ду даста тахти унвони жангхои ридда ном бурда шуда аст. Онхо гум ва ночиз буданд.
Дар инжо ахли фан саъй карданд ин жибхайи ошуфтароки иддайи аз муслимини мухолиф хам дар он хастанд ва гум шуданд, инхоро ба ду шева тўвзих диханд:
- -Еки инки итлоқи лафзи ридда бар муслимини мухолиф ,танхо бар важхи луғот аст. Яъни аз назари луғавий ба онхо мегуем муртад. Яъни ,инхо фақат аз назари луғавий машмули ин жибха шуданд ва аз назари шаръий муртад аз ислом нестанд; мисли бахши аз монеъини закот ва қабилагироён дар асри Абу Бакр розиаллоху анху . Инхо фақат аз пардохти закот ба хукумати исломий баргашта буданд ; на инки аз фарз будани чанин хукми баргашта бошанд.
- -Инхо мегуфтанд мо ижоза намедихем фалон қабила бар мо хукумат кунадки қурайш бошад. Мо мехохем қабилаи худимон бар мо хукумат кунад, мо хам хоким бошем мисли Абу Бакр розиаллоху анху ва соирин. Инхо миллиятро баржаста карда буданд. Пас ,инхо муртад набуданд хамон чизики Абу Бакр қабул дошт онхо хам қабул доштанд. Инхо бо андишахои миллийгароий ва қабилагароий барои қудрат межангиданд на барои иртидод ва куфр . Инхо ва махсусан монеъини закот чинин таъвили карда буданд ва бар асоси таъвилошон ба ин натижа расида будандки набояд закотро ба муслимин ва хукумати исломий пардохт кунанд ; ё мегуфтанд мо ижоза намедихем фалон қабила бар мо хукм кунад ва ин хаққи қабилаи мостки худимон бар худимонки хеччи бар дигарон хам хукумат дошта бошем. Жонишини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хаққи мост. Қабилаи мо бештар аст қудратимон хам бештар аст. Хамон қовмиятгароийки куффори ошкори жахоний тойи чанд қарни гузашта дар миёни муслимин онро зинда карданд ва онро абзори барои тафарруқ ва залили муслимин қарор доданд ва қарор доданд ва хам акнун хам руйи он ангушт мегузоранд. Инхо ек даста аз ахли фан будандки ингуна жибхаи муртаддинро анализ мекарданд ва ба нафъи муслимин оройи худро содир мекарданд.
- -дастайи дигар каламоти чун иртидоди хукмий ва иртидоди хақиқийро тўлид карданд.
Иртидоди хукмий ва иртидоди хақиқий яъни мо наметавонем ва намедонемки ин жибхайи рубаруйи мо кудом даста хастанд? Мо наметавонем инро ташхис дихем ва намедонем кудом даста хастанд. Хамма муртаддин хақиқий хастанд ё муслимини мухолифи хастандки дар сафи инхо бо мо межанганд? Ба хамин далил , мо хукмиро бар аксарияти қотиъ ва ғолибий медихемки бароимон ошкор ва ровшан аст ва хаммаро еки хисоб мекунем ва хукман мегуемки хаммаи инхо муртад хастанд то замоники барои мо хақиқат ва қасди истиснохойи инхо мушаххас шавад.
Хийли жолиб аст, диққат кунид, ин чизи астки хийли аз дустон дар мовриди он иштибох мекунанд, иртидоди хукмий ва иртидоди хақиқий ,онро бо чизхои қиёс мекунандки бо асли матлаб тафовути фохиший дорад. Пас , инхо мегуянд мо хаммаро еки хисоб мекунем ва хукман мегуемки хаммаи инхо муртад хастанд то замоники барои мо хақиқат ва қасди истиснохойи инхо мушаххас шавад. Холо ё ин истиснохойи мажхул ва ношнохта ,зинда ба дасти муслимин меофтанд ва мушаххас мешаванд инхо воқеан жузви муртаддин хастанд? Ё мушаххас мешавад инхо жузви муртаддин нестанд балки ,мусалмонони хастандки бо мо дар мавориди дучори ихтилоф шуданд; ё зинда ба дасти мо намерасанд ва дар жанг кушта шуданд ва хақиқати он дар қиёмат маълум мешавад. Пас, инхо ё зинда ба дасти мо меофтанд ва зинда бо онхо сухбат мекунем ва мушаххас мешавад инхо чи хастанд? Ё инки кушта мешаванд ва дар ин сурат худишон ва қиёмати худишон.
(идома дорад…….)