Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(79- қисмат)
Дар дарси чохорум арз шудки иътойи исломи хукмий барои касони астки вориди доираи муслимин шуданд хар чандки мумкин аст дар миёни онхо мунофиқи кофари хам вужуд дошта бошад ва дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо хам вужуд дошта бошанд. Дар хар сурат, чун наметавонем ташхис дихем кудом еки мунофиқ кофари астки ин васат гум шуда , дар натижа ба хамма мегуем мусалмон хастанд. Хаммайи онхоро мусалмон меномем. Холо ,дар жибхайи куффори муртад хам ,чун намедонем кудом еки аз онхо мусалмони мухолифи мост ва қудрати ташхиси инхоро надорем, дар натижа ба хамма хукми иртидод медихем то замоники бароимон мушаххас шавад.
Қоидаи куллийки назди ахли илм мовриди пазириш воқеъ шуда ин аст: касироки аз ахволиш бехабарем ва намедонем мусалмон аст ё кофар? Ё одами дурусти аст ё мужрим? Чанин инсонхои мажхулул холиро жузви аксарият хисоб мекунем. Мунофиқинро ба хамин шева жузви аксарият хисоб кардем то замоники бароимон мушаххас ва ровшан шавад ва ба хамин шева ,мисолхои зиёдийро метавон зад.
Ба хотир биёваремки Иброхим алайхиссалом ба Соро хонум алайхассалом фармуд :
: يَاسَارَةُ ! لَيْسَ عَلَى وَجْهِ الأَرْضِ مُؤْمِنٌ غَيْرِي وَغَيْرَكِ،
Эй Соро! Бар руйи замин ғейри аз ман ва ту хеч мўъмини вужуд надорад. Бар ин мисол диққат кунид, ба ин шева,саййидина Иброхим алайхиссалом тамоми ахли заминро такфир мекунад ва танхо худиш ва Соро алайхассаломро мусалмон медонад. Ин дар холи будки дар хамон замон ,саййидина Лут алайхиссалом хам зинда буда аст. Аллохи мутаол мефармояд:
«وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِکُوا أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ إِنَّ أَهْلَهَا کَانُوا ظَالِمِینَ* قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطاً قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ» (عنكبوت/31-32)،
Хенгомики фристодагон (фаришта) мо ба пеши Иброхим омаданд ва навид доданд ва гуфтанд: ки мо ахли ин шахрро халок ва нобуд хохем кард, чироки ахли он ситамгаранд. Иброхим гуфт: Лут дар он шахр аст. Гуфтанд: мо бехтар медонемки чи касони дар он шахр хастанд. Гуфтанд: у ва хонувода ва пейравонишро нажот хохем дод, магар хамсари уроки аз жумла мондагорони ва нобуд шавандагон хохад буд. Ин оя хам баъди аз ин будаки саййидина Иброхим алайхиссалом дар миёни инхамма кофар , вужуди саййидина Лут алайхиссалом ва хамрохониш барояш маълум шуда аст. Чун , қабли аз он хукмро бар аксарият дода буд ва холи саййидина Лут алайхиссалом барояш ошкор ва маълум набуда аст.Диққат кардид дустон, иртидоди хукмийро ингуна мутаважжих шавид. Аввал мушаххас набудаки саййидина Лут алайхиссалом дар миёни онхост хукмиш мисли хамма содир мегардад ва саййидина Иброхим алайхиссалом хаммаро такфир мекунад. Чун,хамма дар зохир хамин буданд аммо , замоники барояш матрах мекунад, ва мо ба хамин равиш он мусалмононро аз миёни муртаддин ва куффор берун мекашем.
Дар ин сурат, хукм бар умум содир мегардад ва истисноъот то замоники мушаххас нашуданд жузви хамон аксарият махсуб мешавандки дар он гум шуданд ва хануз пейдо нашуданд ва ошкор нашуданд,вақтики ошкор шуданд онвақт хукми махсуси онхо хам содир мешавад.
Диққати кунид дустон,ба унвони мисол ,кулли сокинини сарзаминхои исломий жузви дорул ислом махсуб мешаванд ва ахли зиммаи кофар сарзаминхои исломий хам жузви дорул ислом махсуб мегарданд ва машмули қавоиди дорул ислом мешаванд на дорул куфр, ва дар дорул куфр хам муслимини онжо жузви дорул куфр махсуб мешаванд на дорул ислом, ва ба хотири хамин теъдоди андаки мусалмони мовжуд дар онхо хукми дорул куфр аз сарзаминхои тахти хокимияти куффор бардошта намешаванд; аммо замоники муслимини сарзаминхои тахти хокимияти куффор ва дорул куфр мушаххас ва маълум шуданд,онвақт ин муслимини андак хам машмули хукми соири муслимин мешаванд ва мисли соири муслимин бо онхо бархурд мешавад. Дар ин сурат, истисноъот жузви аксарият махсуб мешаванд то замоники мушаххас шаванд инхо жузви аксарият нестанд ; на инки аксарияти қотиъи ошкор ва шинохта шуда жузви истисноъоти мажхул ва номушаххас махсуб шаванд. Қоида бар акс мешавад.
Дар ин замина,дар масоили фиқхий хам боз мебинемки масоили мисли қоидаи кулли намоз ва руза ва авқоти кулли намоз ва руза тибқи ахволи аксарияти сокинини замин содир шуда аст, холо агар шахси дар қутби шимол зиндагий кард чи? Дар ин манотиқ тақрибан 6 мох ба сурати руз аст ва 6 мох ба сурати шаб.
Пас,мушаххас шудки дар замони судури хукм, истисноъот ва мавориди нодир дар назар гирифта намешаванд ва хукм бар аксарияти қотиъ содир мешавадки шинохта шуда, ошкор ва маъруф хастанд ва ба чанин хукми амал мешавад, ва истисноъот ва мажхулул хол хам замоники мушаххас шуданд машмули хукми хосси худишон мешаванд.
(идома дорад………)