Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(81-қисмат)
Дар ингуна мавоқеъ ва мавориди мушобех, меъёр барои ташхиси қасд ва нияти дуруст ё ғалати афрод қороин ва далоили зохирий ва ошкор аст. Хамин далоил ва мустанодоти ахрамий хастандки қасд ва нияти шахсро ошкор ва аланий мекунанд.
Мо тамоми мунофиқин ва секулярзадахоики дар дарси қаблий ба онхо ишора кардемро жузви муслимин медонем, инхо ба хар далили масофатиро бо муслимин ба жилов омаданд, холоки инхамма масофат ба жилов омаданд дубора ошкора бармегарданд ва дар сафи куффори ошкор ва муртад мешаванд, мо ба хаммаи инхо хукми иртидод медихе ва мегуем хукман муртад хастанд, аммо агар боз иддаи аз муслимин бидуни тағйир ,бидуни инки ақидаи онхо тағйири пейдо карда бошад фариби инхоро хурда бошанд ва дар сафи инхо қарор гирифта бошанд чи? Дар инжо аввалин дарики барои бозгашти ин афрод боз мешавад дари тўвба аст.
Қаблан арз кардемки куффор харгиз иймон намеоваранд,
،«إنَّ الذّینَ کَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَیهِم ام لَم تُنذِرهُم لَایُؤمِنُون»
Аммо ,муридонишон иймон меоваранд. Ба хамин далил,тамоми асбобхоро фарохам мекунемки ин муртаддиники хукми иртидоди хукмий онхоро содир кардем онхоро дубора ба ислом баргардонем ва онхоро ба тўвба ташвиқ кунем, ва ё агар мусалмони ба далоили бо забон ё амалан дар жибхаи куффор қарор гирифта бошад, боз хам бояд мисли Хотиб розиаллоху анху , бо дар назар гирифтани савобиқи онхо дар ислом ва далоилики меоваранд, ба қасд ва ният ва хадафи онхо аз ин амалишон пей бибарем, ва рохиро барои баргаштишон ба ислом боз ва хамвор кунем на инки тамоми роххоро бар руйишон бибандем.
Дар ин замина ,мо хамчун замони рихлати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам шохиди қабоил,гуруххо ва ахзоби хастемки бар асари таъвили ғалат мисли Хотиб розиаллоху анху ё ба далили мухолифат бо баъзи аз сиёсатхои мо мумкин аст дар жибхайи қарор бигирандки жибхайи куффор ва муртаддин мебошад. Барои муслимини мухлис аксаран ин иттифоқ ба сурати нохоста сурат мегирад,масалан баъзи авқот куффори ошкоро ба хамрохи муртаддин бо мо дар холи жанг хастанд ва холо мумкин аст ек гурух ва жамоати хам бо хамин куффор ва душманони мухориб қарордодхойи мабний бар адами жанг бибанданд , ё набанданд ва кори ба коришон надошта бошанд ва баъад бидуни хамоханги бо ин куффори ошкори ишғолгари хорижий ва муртаддини махаллий , у хам дар жойи дигари алайхи мо вориди жанг шавад. Дар ин сурат, ин хизб ва гурухи мусалмон ,нохоста дар жибхаи куффор ва муртаддин алайхи муслимин вориди жанг шуда ва ба хамрохи муртаддин жибхаи вохидийро ташкил доданд ва машмули хукми иртидоди хукмий мешаванд то замоники мо ташхис надихем инхо чи чизи хастанд ва чи мехоханд.
Дастаи аз муслимин хастандки дар хамма чиз мисли шумо хастанд, аммо аз руйи жахолат ,таъвили ғалат ва тахти таблиғоти душманон,шуморо хавориж ,муртад ,муздур ,душмани дин,душмани мардум, баччакуш, жинояткор ва ғейрих медонанд, хуб туки майдони ингуна нести ва ба ту тухмат заданд, пас уро биёвар ва ба у бифахмонки нести ва узрхоишро қабул кун. Ё аз руйи жахолат ва таблиғоти золимин хиёл мекунад агар ту ба қудрат бираси занони муслиминро каниз мегири ва хамма муслиминро кофар медони ва ин шахс ба хотири дифоъ аз номусиш ва дифоъ аз муслимин бо ту межангад. Хуб, уро биёвар ва ба у бифахмонки ин ек дуруғ аст ва узрхоишро қабул кун. Дар тамоми ин маворид ва мавориди мушобех у ба хотири аллох ,эътиқод ба аллох ва қонуни шариати аллох худишро дар муъаррази кушта шудан ва жанг қарор медихад. Хуб, уро нажот биде ва узрхоишро қабул кун. Ин бародарит,муддати пеш инсонхои кажфахм ва золим асир буда ва мариз шуда ,холо ба дасти ту офтода ,ин ек неъмат аст. Пас, уро дармон кун ва нажотиш биде ва тўвбашро қабул кун.
Аллох таоло ба мўъминин амр мекунадки :
«یا اَیهَا الذینَ آمَنُوا تُوبَوا اِلَی اللّهِ تَوْبَةً نصوحاً»(تحریم/8)،
Эй мўъминон ба даргохи худо баргардид ва тўвбаи холисона кунид.
«وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ»(تحریم/9)،
Касоники ба даргохи худованд тўвба накунанд аз золимин ва ситамкорон хастанд.
Холо,ин шахс ба воситаи огохики ту ба у доди ва чизхойики аз ту дида мутаважжихи жахл,иштибох ,хато ва таъвили нодурусти худ шуда, ва мутаважжих шудаки ба худиш, ба ту ва ба хамма зулм карда ва иқдом ба тўвба мекунад ва аз сафи золимин берун меояд.
.«وَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا» (نساء/110)
Хар каси кори бади кунад ё бар хувиштан ситам варзад сипас аз аллох мағфират бихохад,аллохро омурзандаи хохад ёфтки рахм мекунад.
(идома дорад……..)