Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(97-қисмат)
Дар пейи хамин фармон будки фарди ба номи ” Сафвон” хидмати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам шарафёб гардид ва аз ишон хост ижоза бидихад ду мох дар Макка бимонад то инки дарбораи ислом тахқиқ кунад шояд хақиқат ва дурусти он барояш ровшан гардад ва мусалмон шавад. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд : ман ,ба жойи ду мох , чохор мох ба ту мухлат ва амон медихам.
Бале, аллох аз бандахоиш мехохад ин дастур ва қонунироки барои бандогониш фристода ,бандахояш бояд чашм ва гуши худишонро боз кунанд ва далоили қудратманди ин динро дақиқан баррасий намоянд ва ижборий дар ворид шудан ба он нест :
«لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ»،
Дар дохил шудан ба он ижборий нест. Дар дохил шудан ба фалон хона ,мужтамаъ ва фалон жо ижборий нест, дари онро боз накун ва вориди он нашу агар рафти бояд тобеъ шави. Бале, бо пазириши тахдид ва авоқиби вахими ухравий шахс метавонад исломро қабул накунад аммо ,харгох мусалмон шуд дигар наметавонад аз он баргардад ва бояд тобеъи қавонини он шавад.
Дар ин сурат,бояд дар ворид шудан ба он диққат кард ва мутаважжих шудки ин дин, ташрифоти нест ва каси наметавонад онро бозича қарор дихад ва бо бозича қарор додани қавонини шариати аллох ва дини аллох, худи аллохро мовриди тамасхара ва тўвхин қарор дихад.
Аллох таоло дар ин дунё ба тамоми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ин озодийро додаки ин шариати жадидро бипазиранд ё напазиранд ва дар сурати адами пазириш тахти шароити бо муслимин зиндаги мусолиматомизий дошта бошанд аммо, мушрик будан секулярист буданро дар шаъни инсон намедонад ва харгиз на дар дунё ва на дар қиёмат онхоро намебахшад. Дар дунё секуляристхо ва мушрикинро бейни марг ё пазириши ислом қарор медихад ва дар қиёмат хам бадтарин азобхоро бароишон дар назар гирифтаки дар дарси шиносоий мушрикин ва секуляристхо ба он ишора кардем.
Чун,асосан аллох хар чиро бихохад мебахшад аммо, ширкро намебахшад:
«إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا» (نساء/48)،
Бегумон худованд ( харгиз) ширк ба худро намебахшад, ва ле гунохони жуз онро аз хар касики худ бихохад мебахшад. Ва хар ки барои худо ширки қоил шавад, гунохи бузургиро муртакиб шуда аст.
Дар кинори ин даъвати огохона ва интихоби гироёна, ислом бо баёни ахкоми иртидод хашдор медихадки харгох хаққонияти исломро ба хуби шинохтид ва мусалмон шудид, дигар наметавонид аз он бозгардид. Ин сатхгирий боис мешавад то мардум динро амри сода ва ташрифотий надонанд ва дар пазириш ва интихоби он нихояти диққатро дошта бошанд.
Дар ин сурат, ” мужозоти иртидод барои истефодаи бахина аз озодий” аст, жихати ижоди фазойи солими барои бахра бардори шойиста аз ин озодий аст на барои аз бейн бурдани озодий барои куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб.
Ижрои ин хукм илова бар инхамма манофеъики барои муслимин ва ашхосики қасди вуруд ба ислом доранд дар бардорад барои шахси муртад хам холи аз маслахат нест. Бидуни шак, хар чи аз умри ек муртад мугузорад бо мафосидики барои жомеъа ба бор меоварад боис мешавадки вужудиш хам аз назари равоний ва хам аз назари моддий мафосидиро барои муслимин ба бор биёварад ва хатто боиси гумрохи афроди дигар хам шавад. Дар ин сурат, лахзаи умри ин бечора мусовий аст бо ранж ва азоби бештар дар қиёмат ва қарор гирифтан дар даракоти пасттари жаханнам.
Ровшан астки ,давоми умри чанин инсони бечораики дар дўвроники зохири исломий дошта ва жузви мунофиқин ва секулярзадахо буда бо чанон зиндаги пур аз изтироб,дилхира ва фасоди даст ва панжа нарм карда ва холо хамки дар фосоди бадтари офтода, хам барои худиш бад аст, хам барои жомеъайи муслимин ва хатто мумкин аст барои ғейри муслиминики қасд дошта бошанд вориди доираи ислом шаванд хукми боздоранда дошта бошад ва монеъи бошад дар рохи ислом овардани дигарон. Ин бар мушкилоти у дар қиёмат хам изофа мекунад.
Ижрои ин хукм паёми барои тамоми мунофиқин ва секулярзадахостки ,бароишон бехтар ин астки бемори худишонро дармон кунанд ва ижоза надиханд беморишон инхоро ба чанин сарневишти шуми бикашонад ва худишон хам дунболи чанин сарневишти талх ва дардноки набошанд.
(идома дорад)