Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(103- қисмат)
Дар ин сурат, дар нигохи зайдихо хар каси имомати Зайдро рад кунад рофизий аст.
Рафз дар инжо яъни : ругардони, рад кардан , сарпичи, худдори кардан. Арровафиз хам дар инжо яъни : сарбозхоики рахбари худишонро тарк карданд ва ба у пушт намуданд. Хар ек аз инхоро рофизий хам мегуянд.
Достони имом Шофеъий дар Яман метавонад кўмаки хуби барои тасаввури зайдихо аз рофизий будан дошта бошад. Яъни метавонад тасаввури хуби ба мо бидихад ва воқеиятхоро ба мо нишон дихад. Замоники имоми Шофеъий рохимахуллох ба Яман сафар мекунад зайдихои онжоки худишонро шиъа медонистанд ба имоми Шофеъий ва ахли у мегуфтанд шумо рофизий хастид. Албатта , фақат Шофеъий рохимахуллохро рофизий намегуфтанд балки , соири мазохиб ва фирақи кунуний маъруф ба ахли суннатро хам боз рофизий мегуфтанд. Чун, тамоми ин фирақ аз ахли байт росулуллох саллаллоху алайхи васаллам химоят мекарданд. Ин байт мансуб аст ба Шофеъийки гуфта :
إن كـان رَفْـضاً حُـبُّ آلِ مـحـمـدٍ… فـلْـيَـشْـهَـدِ الـثـقلانِ أنّي رافـضـي
Дар инжо ровшан астки мушкил бар сари рафзи Абу Бакр ва Умар розиаллоху анхума нест, чун Шофеъий рохимахуллох хам хамон дидгохи онхоро дар мовриди Абу Бакр ва Умар розиаллоху анхума дорад ва дошт ; балки ,мушкил дар инжо бар сари баёни хақиқати дигари астки аслан иртиботи ба Абу Бакр ва Умар розиаллоху анхума надорад. Рофизий будани кори ба рафз кардани ин ду шахсият надорад. Дустон, диққат кунид рофизий будан кори ба рафзи ин ду шахсият надорад, метавонад хар каси бошадки аз амириш ва рахбариш сарпичи кунад. Шофеъий рохимахуллох ровшан мекунадки онхо матлабро иштибохий фахмиданд ва бо ровшангарихоики дар фарқи бейни рофизийхо ва мухиббони собит қадам ва воқеий ахли байт ироа медихад боис мешавадки хийли аз мардуми шиъа мазхаби зайди, мазхаби уро қабул кунанд ва алъон хам мебинемки аксарияти қотиъи Яманийхо ,Шофеъий мазхаб хастанд.
Замоники мазохиби фиқхий тадвин шуданд ва мазохиб ба вужуд омаданд шиъаёни Али хам чанд даста шуданд, ва хамин равофиз хам барои худишон ба садхо фирқа тақсим шудан ва ақоиди мухталиф ва мутанаввиъро барои худишон тўлид карданд ва хатто масоили фиқхий хоссиро хам барои худишон ба вужуд оварданд, ва чун инхо замина бароишон боз буд.
Гуфтемки мунофиқин ва секулярзадахо замоники куфри худишонро ошкор мекунанд ва дар қолиби хамин ғуллот худишонро нишон медиханд ё ошкори ошкор мешаванд ба хотири халаи қудрат аст. Халаи қудрат дар хамин замон ба вужуд меояд махсусан бейни Умавиён ва Аббосиён ва инхо ибрози вужуд мекунанд ва хадиссози мекунанд ва кор ба жойи кашида шудки мардумро ба рофизийгари хам ташвиқ мекарданд ва барои ташвиқ ба рофизийгари хадис ва ривоят хам месохтанд.
فقال أبو جعفر علیه السلام بيده إلى صدره: وأنا من الرافضة،
Ривоятхо аз инхо хийли зиёд аст.
Ба далили инки шиъаёни 12 имоми хам аз қудрати хукуматий махрум буданд ва инхо аз каси тарс ва вохимаи надоштанд то жойики тавонистанд дар кутуби шиъахои 12 имоми дахл ва тасарруф карданд. Нусха бардори мекарданд, дар нусхахо дасткори менамуданд бидуни инки каси бифахмад ва хамин нусхахоро мисли алъон набудки интернетро серж куни ва аслишро бифахми ва хамин нусхахойи дасткори шудароки нусха бардори мекарданд ва аз руйи он менавиштанд инхоро ба шахрхои мухталиф ва дурдасти мефристоданд ва хамин боиси ворид шудани ривоятхойи ғалат дар миёни ин кутуби шиъа шудаки токунун хам машғуб полуфтани ин ривоятхо хастанд ва хануз хам машғуланд ва хануз хам натавонистанд онро тамом кунанд. Хуб, ин дахл ва тасарруфи инхоки бар каси пушида нест ва инхо ба рохати метавонистанд шиъаёнро фариб диханд : Шарик ибни Абдуллох аннахъийки қози ,олим, фақих ва мухаддиси шиъайи маъруфи буд дар мовриди инхо мегуяд :
«إحمِل (أي الحديث) عن كل من لقيت إلا الرافضة، فإنهم يضعون الحديث و يتخذونه ديناً».
Ин еки шиъа астки дар мовриди рофиза сухбат мекунад. Хуб, хамин ,ғуллот, хамин равофизики ақоиди ғуллотиро мисли Абул Хаттоб будан ,гуфтем идома дихандагони Абул Хаттоб буданд. Худитон биравид тахқиқоти бештари анжом дихид ,иншааллох дар дарси баъдий дар мовриди фирақи бейни фирақ ,бештар дар мовриди ин шахс ва тахриботиш сухбат хохем кард. Биравид сухбат кунид. Инхо сифориш хам мекардандки бояд рофизий шавид ва рофизий будан хам хуб аст ва хатто ривоятхойи хам сохтанд дар мадхи рофизийгари. Тамоми ривоятхоики ба мадх ва ситойиш равофиз дар манобеъи шиъа омада ,тавассути касони сохта шудаки заиф хастанд ва санади заифи доранд ва наметавон ба онхо истинод карданд. Мисли тамоми ривоятхои заифи соири фирақи маъруф ба ахли суннат.
Бар ин асос, хамчунонки фирақи маъруф ба ахли суннат аз дастбурд ,дасткори ва тўлиди аходиси дуруғин ва гуруххойи ғуллот дар амон набуда ва хамин алъон хам нестанд, шиъаёни 12 имоми хам бештар дар муъаррази чанин беморихои қарор гирифтанд. Чун ,камтар аз соири фирақ аз қудрати хукумати бархурдор буданд. Алъон ,худи мо мебинемки бовархо ва рафторхои аксари ханафийхо ,шофеъийхо ,моликийхо ,ханбалийхо ва хатто хавориж хам бо бовархо ва рафторхо ва дастуроти имомони сармазхабишон хам тафовутхойи фохиший дорад. Холо ,еки камтар ва еки пештар ; аммо ,ихтилофи ек пейру бо сармазхабиш гох ба хадди астки хиёл мекуни инхо ду мазхаби жудогона хастанд ва ду масири жудогонаро тей мекунанд.
(идома дорад………)