Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (5) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий

(37-қисмат)

Дар ин сурат рофизий дар миёни муслимин асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам вужуд дошта аст, қабли аз он хам вужуд доштанд ва пас аз он хам вужуд хоханд дошт. Албатта дар миёни тамоми миллатхо ва шариатхо ва мазохиб, рофизий вужуд дорад. Рофизий сифати хар шахси астки гурухи худиш ё рахбари худишро танхо мегузорад ва таркиш мекунад. Холо ин рахбар ва гурух ва дорудаста хуб бошанд ё бад. Ба хотири хубихоишон онхоро тарк карда бошад ё ба хотири бадихояш. Дар хар ду холат ба у мегуянд рофизий.

Дар ин сурат рофизий мисли каламайи кофар астки хам хубиш вужуд дорад хам бадиш. Инки мо куфр ба тоғут дорем хуб аст, аммо инки дигарон куфр ба ислом доранд бад аст. Инки мо тоғутхо ва тамоми қавонини куфрийро рафз мекунем хуб аст, аммо касоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва имомони бар хақ ва амирони ахли тўвхид ва бар хақро рафз мекунанд бад аст. Инки иддайи Муғийра ибни Саъидру рафз карданд ва у ба онхо лақаби рофизийро дод хуб аст, аммо агар Али ва Хасан ва Хусайн ва Абдуллох ибни Зубайр ва Зайд ибни Али ва амсолихимро дар баробари жинояткорон рахо кунид бад аст. Мо ар жаласоти қаблимон бештар ба ин жанбайи бадиш ангушт гузоштемки дар вазъи мовжуд манзури хаммайи суъол кунандахо ва нигариши мардум ба ин жанбайи бадиш аст. Мисли кофарики камтар каси ба куфр ба тоғут диққат мекунад ва бештар хамон жанбайи куфр ба исломро мебинандки ин хам иштибохи бузурги аст. Аммо барои шумоки ба сурати фарогир масоилро баррасий мекунид лозим аст ба хар ду жанба мусбат ва манфий рофизий таважжух кунид. [1]

Аммо инки шиъа тоифайи исломий аст ё на? Ижоза бидид шайхул ислом ибни Таймия рохимахуллох ба намояндаги аз кулли аиммайи ахли суннат жавоби шуморо бидихад: лутфан ин жузваро ба ман бидихид…….жазакумуллоху хойрон …….ишон мегуянд:

وأما أهل السنة والجماعة والصحابة والتابعون لهم بإحسان، وسائر طوائف المسلمين من أهل الحديث والفقهاء وأهل الكلام من مرجئة الفقهاء والكرامية والكلابية والأشعرية والشيعة، مرجئهم وغير مرجئهم، فيقولون: إن الشخص الواحد قد يعذبه الله بالنار ثم يدخله الجنة، كما نطقت بذلك الأحاديث الصحيحة. [2]

Ва аммо ахли суннат ва жамоат ва сахоба ва тобеин ва соири тоифахо ва мазохиби муслимин ва соири тавоифи муслимин мисли аз ахли хадис ва фуқахоъ ва ахли калом аз муржиъа чи муржиъатул фуқахо[3]  ва каромийхо ва чи калобийхо ва ашъарийхо ва шиъахо чи муржиъайи онхо ва чи ғейри муржиъа, хаммаги билиттифоқ мегуянд: аллох мумкин аст ек шахси вохидро бо оташи жаханнам азоб дода ва сипас уро вориди бехишт кунад, хаминтурики аходиси сахих ба он ишора карданд.[4]

Ибни Жазм Андалусий хам дар мовриди шиъа шудани мардуми кофар бахшхойи аз Гилон ва Мозандарон тавассути Носир Кабир ё Атруш мегуянд:

دخل إليها أطروش، في حدود سنة ثلاثمائة، فاسلموا كلهم على يديه، فهم كلهم شِيعة مسلمون

Хамма инхо шиъаёни мусалмон шуданд.

Ин раъйи тамоми ахли қибла дар мовриди шиъа астки иддайи беинсофи мекунанд ва шиъаро бо рофизий ва ғуллот қотиъ мекунанд ва бо ақоиди ғуллот ва бо рафторхойи равофиз ба шиъахо хамла мекунанд. Дар холики агар каси биёяд бо равофиз миёни шофеъийхо ё ханафийхо ба ин мазохиб хамла кунад мо норохат мешавем ва уро беинсоф медонем,ё агар каси биёяд амдан бо ақоиди ғуллот шофеъий ё ханафий ё салафий ба ин мазохиб хамла кунад боз назди мо кори шойиста ва худопасанди нест ва хатто мумкин аст уро ек золим ё жохил ё хатто ек душман хам бидонем.

Хуб…….боз аксари суъолот марбут ба шиъа аст ва фикр кунам жавоби инхоро ман дар дарсхойи гузашта додам. Албатта суъолоти дигари хам хастандки бештар марбут ба азизони астки дар дарсхойи гузашта ташриф надоштанд. Иншааллох ба сурати хусусий бо хам руйи суъолотишон сухбат мекунем. Дар инжо дарсимон дар мовриди душманшиносий шаръийро ба поён мерасонем ва дуо мекунем:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الجَنَّة وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مَنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ.

رَبَّنَا أَعِزَّنَا بِالإِسْلامِ، وَأَعِزَّ بِنَا الإسْلامَ، اللَّهُمَّ أَعْلِ بِنَا كَلِمَةَ الإسْلاَمِ، وَارْفَعْ بِنَا رَايَةَ القُرْآنِ.

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Вассаламу алайкум.


[1] شماالان از مردم کوچه و بازرا بپرسید کفر به طاغوت چیست ممکن است نود درصد آنها شاید ندانند که کفر به طاغوت چیست و چه طوری می توانند کفر به طاغوت کنندبرای همین  در پنجاه درصد دینشان لا اله شان می لنگند

[2] مجموع الفتاوى، 7/354

[3] که امام حنفی را مرجئه الفقها می دانند

[4] و می گوید سایر طائفه مسلمین شیعه را طائفه مسلمین آورده است چیزی که خیلی از دوستان در آن اشتباه می کنند و رافضی را با شیعه قاطی کردندکه ان شاءالله در درس بین فرقمان به این اشاره می کنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *