درسهای مقدماتی/درس ششم: چه باید کرد؟ وحدت آگاهانه، هدفمند و حرکتی
پیاده شده از نوار صوتی شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله
(3-قسمت)
اینکه بعضی ها چون امام شافعی و سفيان الثوري کسی چون عمر بن عبدالعزیز را خلیفه ی راشد دانستند و عده ای چون امام احمد بن حنبل نه، و یا عده ای عبدالله بن زبیر را جزء این خلفای راشده آورده اند و دیگران نه …. یعنی خلفای راشدین همان چند تا نیستند؛ و نکته ی دیگر اینکه چیزی که از کانال آنها که نماینده و سخنگوی شورای موحد و اجماع واحد و جماعت موحد هستند ارائه می شود لازم است مثل سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم باید به آن پایبند شد. و می دانیم که حکم و سنت هر خلیفه ی راشدی در امور اجتهادی روز برای عصر خودش واجب الاطاعه ست، برای همین بود که علی بن ابی طالب خودش را مقید به سنت دو خلیفه ی گذشته نمی کرد و می گفت من بر اساس وضع موجود خودم رای می دهم و سنت زمان خودم را دارم نه براساس سنت دو خلیفه ی گذشته. این هم تفسیر : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوااللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ. (نساء/59)است. چون شورا، قرآن و سنت را بر اساس وضع موجود و نیازهای روز ارائه می دهد و برای ظروف خودش واجب الاطاعه ست . این نظر شورا هم از طریق رهبر جامعه ارائه می شود .
- حالا اگرچنین شورایی وجود داشت و با اجماع واحد یک جماعت واحد را تشکیل داد و کسی بخواهد از این جماعت واحد جدا بشود و تفرقه ایجاد کند رسول الله صلی الله وسلم در مورد چنین شخصی می فرماید: مَنْ فَارَقَ الجَمَاعَة، وَخَرَجَ مِنَ الطَّاعَةِ، فَمَاتَ فَمِيتَتَهُ جَاهِلِية،[1] كسي كه جدا شود ازجماعت و بيرون شود از فرمانبرداری و باز بميرد، مرده است به مرگ جاهليت.
- و حتی اگر این شورا یک رهبر را انتخاب کرد و بعدا کسانی به یک شخص دیگربیعت دادند و تفرق به وجود آوردند رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید: إِذَا بُويِعَ لِخَلِيفَتَيْنِ، فَاقْتُلُوا الْآخَرَ مِنْهُمَا:[2]زماني كه با دو خليفه بيعت شد خليفه دوم از ايشان را بكشيد .
اینها همگی نهی های رسول الله صلی الله علیه وسلم جهت محافظت از امت واحد و جماعت واحد هستند که باید مواظب بود : مَا نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ فَاجْتَنِبُوهُ وَمَا أَمَرْتُكُمْ بِهِ فَافْعَلُوا مِنْهُ مَااسْتَطَعْتُمْ فَإِنَّمَا أَهْلَكَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَثْرَةُ مَسَائِلِهِمْ وَاخْتِلافُهُمْ عَلَى أَنْبِيَائِهِمْ “.[3] شما را از هر چيزي كه نهي کردم از آن پرهيز كنيد و اگر شما را به چيزي امر کردم هر مقدار كه توانستيد از آن انجام دهيد .
در اینجا باید دقت بشود که آسان گيري در دستورات است نه در نواهي و محرمات. تفرق یکی از بدترین محرمات است که آثار فردی و اجتماعی آن بسیار بدتر از محرماتی چون مشروب خواری و روزه خواری و زناکاری و امثالهم است، تفرق مانع نزول وعده هایی می شود که الله تعالی به امت و جماعت وعده داده است. تفرق بزرگترین مانع تشکیل امت واحد و جماعت واحد و بزرگترین مانع بازگشت حکومت اسلامی است که آشکارا زمینه ساز تمام مفاسد است و تفرقه اندازان مجرمینی هستند که جرمشان بسیار بدتر از جرم یک زناکار و مشروب خوار و روزه نگیر و زکات نده و غیره ست.[4]
بعد از آنکه الله تعالی با ایمان میان مومنین انس و الفت برقرار کرده است تفرق باعث می شود مومنین بزرگترین پشتیبانان خودشان را بعد از نصرت الله از دست بدهند و در برابر اینهمه دشمن آشکار و پنهان تنها و بی کس بمانند. الله تعالی می فرماید: هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ * وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (انفال/62-63) او همان کسی است که تو را با یاری خود و توسّط مؤمنان تقویت و پشتیبانی کرد .و در میان آنان الفت ایجاد نمود اگر همه آنچه در زمین است صرف میکردی نمیتوانستی میان دلهایشان انس و الفت برقرار سازی . ولی خداوند میانشان انس و الفت انداخت، چرا که او عزیز و حکیم است. به دنبال بیان این الفت میان مومنین و پشتیبانی آنها از همدیگرا ست که الله تعالی امر به جنگیدن با دشمنان می کند و می فرمایند: یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ (انفال/65) ای پیغمبر ! مؤمنان را به جنگ برانگیز و تحریکشان کن .
(ادامه دارد…….)
[1]مسلم 1848
[2]مسلم 1853
[3]مسلم 1337. بخاري . ترمذي
[4] مادام که در تحلیل و تحریم نیافتاده اند .