دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(67- қисмат)

Дар ин сурат, хамчунонк харгиз ва тахти хеч шароити наметавон дар ин дунё аллохро дид ба хамон шева, харгиз ва тахти хеч шароити муртадики ингуна асир шуда ва ташхис дода шудаки хақиқатан муртад аст на мусалмон мухолифики дар жибхаи муртаддин қарор гирифта , тўвбайи чанин муртади аз у пазирофта намешавад.

Ин муртад дар замоники жузви дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо буд онхамма дард ба муслимин чашонда ,баъди аз иртидод хам фурсат дошта ва тўвба накарда ва холоки дар зимни жанг гир офтода ва мушаххас хам шудаки мусалмони мухолифи дар жибхаи муртаддин набуда балки , муртадди будаки шакки дар муртад будани вай нест; дигар рохи нажоти барои худиш нагузошта аст.

Ин хамон дуруғгуйи риёкори ғаддори хийлагари қасамхўри дағалбози астки корномаш дар дўвроники жузви дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо буд мамлу аз сифоти нопасанди дигари мебошадки ,қаблан ба хаммаи инхо ишора кардем ва хондем ва холоки дастиш ба хуни муслимин олуда шуда ва ё амалан дар сафи душманон қарор гирифта ва шарики журми онхо дар куштори муслимин буда ,дигар тахти хеч шароити хеч рохи барои хаққи хаёти худиш боқий нагузошта аст. У дар жанг ширкат кардаки дар он жанг муслимин ба қатл расиданд, муслимин кушта шуданд ва шарики журми қатли шахси мусалмон аст.

Иддаи дигар уламо бар ин боварандки агар еки аз ин мунофиқин ва секулярзадахо барои журмики уро аз доираи ислом хориж мекунад ек бор тўвба кард , тўвбаш қабул мешавад ва барояш узр ба жахл оварда мешавад, ва агар мусалмони хам боз муртакиби чанин журми сангини шуд ба муддати се руз дар зиндон ба у фурсат дода мешавадки тўвба кунад ва шубхаш бартараф шавад, агар тўвба кард меравад дунболи кориш ва аз у қабул мешавад,аммо агар боз огохона ва бидуни узри хамин журмро такрор кард дигар,тўвба аз у қабул намешавад ва мисли муртаддини муғаллаза ва шадид бо у бархурд мешавад. Барои хамин харфи ” лан” омада аст.

Имом Молик дар тўвзихи хадиси :

“مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”

Дар мувто оварда аст: маънойи он ин астки хар касики аз ислом хориж шуд ба ғейри ислом мисли занодиқа ва мушобихинишон гуруйид ,чанин афроди агар ба дасти мусалмонон офтоданд кушта мешаванд ва аз онхо дархости тўвба намешавад. Чун ,тўвбаи онхо фахмида намешавад. Яъни ,қабли аз исорат мефахмемки шояд рост бигуяд ва иймониш пазирофта мешавад аммо дар хенгомики пас аз жанги мусаллахона асир шуда бошад каси намефахмад ин тўвбайи у ба чи далили аст ва фахмида намешавад ва бояд тибқи ташхиси амир ва фармондаи муслимин ба қатл бирасад.

Шиъаёни 12 имоми хам бо ривоятхои мухталифики меоваранд бар ин боварандки мусалмонзодаики муртад шавад ( ба истелох фитрий бошад, ба мусалмонзодаики муртад шавад фитрий мегуянд) агар чанин мусалмони муртад шавад хоким муваззаф ба иститоба нест ,наметавони бигуйики хатман  аз у иститоба бигирад ва мужоз ба қатли уст, ва чанин муртади агар тўвба кунад тўвбаи у қабул нест ва бояд кушта шавад.

Ин равиши бархурд бо касони астки сафишон аз сафи муслимин жудо шуда ва куллан аз жомеъайи муслимин жудо шуданд. Холо ,агар афроди аз миёни муслимин хам бошандки хамон журмхои мухтасси мунофиқин ва секулярзадахоро муртакиб шаванд ва ин журмхо боис шавад инхо аз доираи ислом хориж шуда ва кофар шаванд ва боз тўвба накунанд ва ба журми худишон идома диханд; инхо хам бо онки аз жомеъайи муслимин ба сурати физикий ва жисмий жудо нашуданд аммо , ба сурати ақидатий худишонро аз жомеъайи муслимин хориж карданд. Гуфтем агар ин дастаро аз филтерхои чохоргона ва марохили чохоргона гузарондем ва боз хам ин шахси мужрим ва фосид ташхис дода шуд,аллох инхоро азоб медихад холо дар қиёмат бошад ё дар дунё тавассути муслимин

«نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ». 

Дар хар сурат,дар масалаи тўвба бояд ба масалаи бисёр мухимми муслимини мухолифики дар жибхаи муртаддин қарор гирифтанд диққат шавадки иншааллох дар оянда онро бештар тўвзих медихем. Мо ба чанин ашхоси хукми иртидод хукми додем аммо замоники бо ин шахс мувожих шудем, бо замоники асир шуд ва мутаважжих шудемки хақиқатан муртад нест ва хақиқатиш бароимон ровшан шуд ; онвақт мисли ек мусалмони мухолиф ва муттахам ба журми иртидод бо у бархурд мешавадки ибтидо бояд узрхоики дорад рафъ шаванд ва ба дунболи он агар дар масалаи бо мо мухолиф буд хамчун ек мухолиф бо у бархурд мекунем ва тўвбашро мепазирем ва уро аз сафи муртаддин жудо мекунем. Чун уро машмули хукми муртаддин неменамоем хатто ,агар мусалмони мухолифи хам бошадки ба мо бижангад.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(66-қисмат)

Дидид чиқадар қашанг гуфта:

“وَالتَّارِكِ لِدِينِهِ الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ”

Дини худишро тарк мекунад ва аз жамоати муслимин хам жудо мешавад. Мо чохор филтер ва марохили чохоргона ва пичидаро гузарондем то инки ташхис дода шуд ин шахс аз жамоати муслимин жудо шуда ,дуруст аст ё на? Жудо шуда агар ташхис дода намешуд ва мисли мунофиқин ва секулярзадахо дар миёни муслимин буд, боз хам мо уро жузви муслимин хисоб мекардем ва ин хукм хам шомили у намешавад. Аммо , вақтики аз он чохор филтер ва чохор мархала уро гузарондем ва ташхис дода шудки кофари ошкори шуда ин хукм шомили у мешавад ё инки на,худиш рафта ва вориди  еки аз хамин хизбхо шуда астки ин дигар ниёзи ба хеч чизи нест.

الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ

Аз жамоати муслимин жудо шуда аст.

Лозим аст зикр шавадки бо таважжух ба ончи дар қуръон ва суннат омада хаммаи фирақи мухталифи исломий дарбораи кейфари муртад иттифоқи назар доранд, хар чандки дар шароит ва мавориди он ихтилофоти бейни онхо вужуд дорад, ва ле дар асли хукм ва хатто мужозоти қатл ,тардиди надоранд. Агар андак ихтилофи дар ақволи фуқахойи мазохиби мухталифи исломий дида мешавад дар мафхум ва масодиқи он аст, на дар асли хукм.

Алмуғний аз манобеъи мухимми фиқхий фирақи маъруф ба ахли суннат зикр мекунадки :

 وأجمع أهل العلم على وُجوبِ قَتْلِ المُرْتَدِّ.

Ва хаммаи донишмандон бар вужуби қатли муртад ижмоъ доранд. Ва мегуяд : ин аз Абу Бакр , Умар , Усмон , Али ,Муоз , Абу Мусо , ибни Аббос ,Холид ва дигарон ривоят шуда ва каси мункари он нест, ба ин шева ижмоъ шуда , ба ин шева ин ижмоъ аст. Чиро? Чун  ин хамма руйи он иттифоқи назар доштанд. Ижмоъи хаммаи сахоба руйи он буда аст.

Фиқхул худуд ват таъзирот, аз манобеъи фиқхий шиъаёни 12 имомий хам гувохи медихадки :

   :«اجمع العلماء و الفقهاء من العامه و الخاصه، قديماً و حديثاً، ان من خرج عن الاسلام فهو مرتد واجب القتل»،

Уламо ва фуқахои сунний ва шиъайи гузашта ва маосир ижмоъ доранд касики аз ислом хориж шавад муртад аст ва вожибул қатл.

Инхо ахкоми дунёвий муртаддин хастандки  фирақи кунуний ахли қибла хаммаги ихтилофи дар онхо надоранд.

Ахкоми вижаи занони муртад ,кудакони муртаддин ва тўвбаи муртаддин.

Бархалофи мавориди гузашта,ахли қибла дидгоххойи мухталифи дар ин заминахо доранд.

Имоми Нававий рохимахуллох дар шархи муслим мегуяд: ” муслимин муттафиқ ва ижмоъ доранд мабний бар инки муртад бояд кушта шавад, аммо дар инки қабли аз куштани онхо вожиб астки аз онхо дархости тўвба шавад ё мустахаб , ва дар инки дар чи чизи аз онхо дархости тўвба мешавад ва дар чи чизи аз онхо дархости тўвба намешавад ва инки чи каси бояд ин сазойи шаръийро бар онхо ижро кунад ва ё инки оё зан хам монанди мард вожиб аст кушта шавад ихтилоф доранд. Назди тамоми уламои ғейри аз Абу Ханифа, Хасан ва Қатода ,зан хам бояд монанди мард кушта шавад ; аммо Абу Ханифа мегуяд зан кушта намешавад ва танхо зиндоний мегардад ва Хасан ва Қатода хам бо ривоётики аз Али ибни Аби Толиб розиаллоху анху оворданд мегуяндки зан кушта намешавад балки ,ба сурати каниз ва барда дар меояд.”

Инхо аз жумла  мавориди хастандки ахли қибла  дар мовриди онхо дидгоххои мухталифиро ироя доданд ва танхо шўро астки метавонад раъйи охарро аз коноли ижмоъи вохиди худ , рахбар ва амири муслиминки ,намояндайи хамин шўро аст ,ироя дихад ва раъйи охарро содир кунад.

Еки аз мавориди ихтилофий дар чигунаги бархурд бо муртаддин ба масалаи тўвба ва фарзандони муртаддин ва чигунаги мужозоти занони бармегардадки муртад шуданд. Дар мовриди тўвбаи муртад ,дастаи бар ин боварандки :

Дар аснои жангики ба унвони охарин мархала ва баъди аз даъват ва соири иқдомоти пешгирона сурат гирифта аст ( жанг бейни ахли ислом ва муртаддин ) чунончи , хар ек аз муртаддин асир шаванд ва ташхис дода шавадки муртад аст на мусалмони мухолифики дар жибхаи муртаддин қарор гирифта ,дигар аз чанин муртадхоики ташхис дода шуда муртад хастанд тўвба пазирофта намешавад ва танхо марг дар интизоришон аст:

 «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْراً لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الضَّآلُّونَ» ‏(آل عمران/90)،

Касоники баъди аз иймонишон кофар мешаванд ва онгох бар куфр меафзоянд ( ва дар ин рох исрор меварзанд ва тўвба намекунанд) хечгох тўвбаи онон қабул намешавад ва онон ба хақиқат гумроханд. Дар инжо харфи ” лан” омада: яъни харгиз ва тахти хеч шароити. Чигуна аллох таоло дар жавоби дархости саййидина Мусо алайхиссалом мефармояд :

«قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْکَ قَالَ لَن تَرَانِی»،

Гуфт: парвардигоро ! ба ман нишон биде то туро бибинам . гуфт : харгиз ва тахти хеч шароити маро намебини.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(65-қисмат)

.«أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا »

Хар кужо ёфта шаванд,гирифта хоханд шуд ва паёпей ба қатл мерасонад. Ин суннати илохий ,дар мовриди пешиниён жорий буда аст. Хиёл накунид фақат росулуллох саллаллоху алайхи васаллам онро ижро карда

«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ»

Ин суннат,дар мовриди пешиниён хам буда,суннати аллох аз замони хилқат токунун аст, то рузи қиёмат аст

«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ»

Суннати аллох дар мовриди пешиниён хам жорий буда ва аллох мегуяд

«وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا»

Ва дар суннати худо хеч дигаргуни вужуд надорад.

Пас,хиёл накунид дируз инхо кушта шудан имруз мушкили нест. На, ин суннати аллох за замони хилқат аст то рузи қиёмат. ” лан” оварда на ” ламма” , “ла” наёворда ” ва лан тажида лисуннатиллахи табдила ” яъни харгиз ва тахти хеч шароити дар суннати аллох дигаргуни ба вужуд намеояд; хамчунонки гуфта ” лан тарони” дар дунё ту наметавони худоро бибини дар инжо ” лан” омада аст. Инжо хам мегуяд :  ва лан тажида лисуннатиллахи табдила ,яъни ин суннати худо буда ва хеч дигаргуни дар он нахохи дид ,пейдо нахохид кард.

Дар мовриди қабилаи бану ханифа хамки қовми мусайлама каззоб дар онхо зухур кард, дар мовриди инхо хам омадаки:

«قُل لِّلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ»(فتح/16)،

Ба боз пас мондагон ( касоники монда буданд) арабхои бидиянишин бигу: дар ояндаи наздик аз шумо даъват хохад шудки ба суйи қовми жангжу ва пурқудрат берун биравид. Бо онон межангид ё инки мусалмон мешаванд. ( яъни ду рох бештар дар пеш нахоханд дошт : ё жанг бо мусалмонон ,ё пазириши дини онон )

«تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ»،

Бо онон межангид ё мусалмон мешаванд. Яъни агар исломро напазирофтанд бояд бо онон бижангид, ва мисли куффори ахли китоб ва куффори шибхи ахли китоб рохи дигари аз онхо мисли жизъя додан пазирофта намешавад, балки мушмули хукми мушрикин ва секуляристхо мешаванд.

Кулли ин оёт хаминро мегуяд, яъни ин ояки баъзи аз уламои бузургвори мо дар мовриди куффори шибхи ахли китоб ё ахли китоб онро тафсир карданд ин наметавонад дуруст бошад, мумкин аст иштибох карда бошанд,мумкин аст диққат накарда бошандки  ахли китоб ё шибхи ахли китоб метавонанд жизъя бидиханд ва мумкин аст онхоро мажбур накунимки бейни ислом ё жанг екиро интихоб кунанд. Аммо мушрикин ва муртаддин бейни ислом  ва жанг бояд екиро интихоб кунанд.

Дар жойи дигари хам аллох ба азоб додани шадиди онхо дар дунё ишора мекунад:

«وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِنيَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ» (توبه/74)

Бо ояйи марбут  ба зулқарнайн дар сураи Кахф хам мефахмемки манзур аз ин азоб додан чист?

«قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا».

Кулли ин оёт мерасонандки жазойи муртад дар дунё фақат кушта шудан аст. Хеч чизи дигари дар интизориш нест. Ривоёти хам аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омадаки ин равиши бархурд дар оётро бештар тўвзих ва ровшан мекунандки танхо чизики дар дунё интизори муртаддинро мекашад фақат кушта шудан аст. Замоники ба унвони мисол:

Аз ибни Аббос розиаллоху анхума ривоят астки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд:

“مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”

Касики динишро аваз кард уро бикушид, ва имом Молик рохимахуллох хам дар мувто оворда:

“من غير دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”.

Ин ривоятро ба ин шева аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ривоят карда аст.

Мовриди дигар ,замоники Муоз розиаллоху анху ба Яман расид ва дид Абу Мусо ашъарий мардиро ба далили инки аз ислом баргашта  ва муртад шуда ва яхудий шуда буд баста буд, Муоз се бор гуфт:

لَا أَجْلِسُ حَتَّى يُقْتَل،َ قَضَاءُ اللَّهِ وَرَسُولِهِ، فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.

Яъни : наменишинам то ба хукми аллох ва росулиш ин шахси муртад кушта шавад. Се бор инро гуфт ,ба дунболи он фармон дода шуд ва кушта шуд.

فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.

Абдуллох ибни Масъуд розиаллоху анхума ривоят кардаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:

“لاَ يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ يَشْهَدُ أَن لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وأَنِّي رسُولُ اللهِ إِلاَّ بِإِحْدَى ثَلاَثٍ: الثَّيِّبِ الزَّانِي، وَالنَّفْسِ بِالنَّفْسِ، وَالتَّارِكِ لِدِينِهِ الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ”.

Хуни мусалмоники шаходатайнро мегуяд халол нест ( касики шаходат медихад ашхаду анна ла илаха иллаллох ва ашхаду анна Мухаммадур росулуллох, мусалмоники ингуна шаходат медихад хуниш халол нест) , магар инки аз ин се нафар: 1. Зино кунандаи хамсардорики ривояти дигар хам хамин матлабро мерасонанд. 2. Жони дар муқобили жон яъни , қисос дар баробари қатл ба нохақ. 3. Касики дини худро тарк мекунад ва аз жамоати мусалмонон жудо мешавад.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(64- қисмат)

Инхо бахши аз ахком ва саранжоми дунёвий ва қиёматий ин муртаддини негунбахти бадбахт ва бечора астки ба он ишора кардем ва ин ахкоми дунёвий ва касони астки мурда буданд, гуфтем алъон хастанд ва рузона хам ин муртаддин мемиранд. Аммо ижрои хукм дар дунё бар ин муртаддиники мисли : кумалахо, демократхо , пикакахо ва амсолихимки худишонро жудо накарданд ижрои хукм бар инхо танхо дар замони қудрати хукуматий ва қудрати жамоъатийки дар сарзаминхойики системи хукумати исломий дар онхо вужуд надорад қобили ижро хастанд. Холо ин қудрати фард мумкин аст хукумати исломий ба у ижоза дода бошадки онро ижро кунад ва ле баъзи аз ахкоми инхо хастандки фард метавонад қудрат дошта бошад дар хонувода ижро кунад масалан хохаришро ба фалони надихад, қудрат дошта бошад ё бо фалоний издивож накунад ё еки аз ин ахкомро битавонад ижро кунад. Пас , ин ахком дар дунё танхо дар замони қудрати қобили ижро хастанд. Холо ин қудрати фард дар хонувода бошад ё қудрати мардумий ва бахусус қудрати хукуматий ба унвони аслийтарин рохкор. Холо агар инхо ба далили вужуди заъафхои аз муслимин ,дар дунё қисир дар бираванд ба махзи маргки наметавонанд аз хашм ва ғазаби аллох дар амон бошанд, хар чандки хазорон дуруғ ,орзу ва хоби хиёл бо худишон дар мовриди қиёмат дошта бошанд ва хамин уламойи суъки сарбозони фиръавнро ба чанон даражаи расонда будандки худишонро хамрохи бо фиръавн ба дарё заданд, ин уламои суъ чанин таваххумотиро бароишон дуруст карда бошанд, дигар он мовқеъ таваххумот бароишон фойдайи надорад.

Ин муртаддин он хамма сифоти нопасанд ва пастро дар дўврайики жузви мунофиқин ва секулярзадахо буданд бо худишон хамл карданд, ва аз чанон зиндаги музтариб ва ошуфтаи бархурдор буданд, холоки ек мархала болотар рафтанд ва табдил ба ек муртад ва кофари ошкор шуданд бояд бо чанин вокуниши аз тарафи муслимин бархурдор шаванд. Воқеан  зиндаги вахташноки доранд. Воқеан хам дар дунё ва хам дар қиёмат зиндаги вахшатноки доранд. Чиқадар инсон метавонад ахмақ бошадки чанин саранжомиро барои худиш интихоб кунад. Мовриди  дигарики мехохам мухтасси дар мовриди он сухбат кунам ин астки ,аллох таоло дар мовриди инхоки аз жомеъайи муслимин жудо мешаванд ва табъан табдил ба муртаддин мешаванд ва тўвба намекунанд ба сирохат дастури қатли онхоро медихад ва мефармояд:

– وَدُّواْ لَوْ تَکْفُرُونَ کَمَا کَفَرُواْ فَتَکُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء حَتَّىَ یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیّاً وَلاَ نَصِیراً ‏(نساء/89)،

Онон дуст доранд ёрони аз ишон нагирид ( ва ононро аз худ надонид) то онгохки ( иймон меоваранд ва ) дар рохи худо хижрат мекунанд. Ва ле агар аз ин кор сарбоз заданд ононро хар кужо ёфтид бигирид ва асир кунид, ва бикушид, ва аз миёни ишон ёри ва ёвари барнагузинид.

Дастури сарих аллох аст.

. وَدُّواْ لَوْ تَکْفُرُونَ کَمَا کَفَرُواْ فَتَکُونُونَ سَوَاء،

Дуст дорандки шумо хам мисли онхо кофар шавид хамон турики худишон кофар шуданд ва дар ин куфр бо онхо мусовий шавид. Ин хадафи тамоми расонахо ва шабакахои мохвораи астки муртаддин хам акнун барои шумо рох андохтанд. Ин чизи астки аллох гуфта оё аз чанин чизхои дури намекунид? Аз чанин расонахои дури намекунид? Оё орзуйи ин куффорро барои худитон,фарзандонитон бароварда мекунид? Онхо чанин орзуйи доранд. Ту хам вақти расонаи онхоро меовари таблиғоти онхоро гуш медихи дори орзуйи инхоро бароварда мекуни. Онхо жанги нармиро шуруъ карданд ва ором ором ва нарм нарм шуморо мисли худишон кофар мекунанд.

Худит довталабона онхоро даруни хонаи худит овардаи. Дори орзуйи инхоро бароварда мекуни. Мекуйи на ман инхоро барои дидан ва шанидани ахбор меоварам. Эй дуруғгу!  Кей аллох гуфта ту ахборро аз муртаддин ва куффор гуш биди? Аллох таоло мегуяд:

«فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ»

Агар сарбоз заданд

«فَخُذُوهُمْ»

Хар кужо онхоро ёфтид онхоро бигирид ва

«وَاقْتُلُوهُمْ»

Ва онхоро бикушид

«حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ»

Хар жо онхоро пейдо кардид.

«وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیّاً وَلاَ نَصِیراً»

Дар миёни онхо ёр ва ёвари  хам интихоб накунид. Диққат кунид дустон ,ин дар мовриди муртаддин аст, ровшан ва ошкор аст. Нигох кунид дар мовриди ек кофари муртади кумала, демократ , пикака,пижок ва амсолихим ва тамоми секуляристхои муртад чи бархурди бояд дошта бошид? Аллох таоло мекуяд:

مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا*سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا  (احزاب/۶۱)،

Малъунин ,нефрин шудагон ва ронда шудагонанд. Малъунинанд ,хар кужо ёфта шаванд,гирифта хоханд шуд ва паёпей ба қатл хоханд расид.(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(63- қисмат)

На ба муртад ирс дода мешавад ва на у ирс гирифта мешавад. Ба унвони мисол агар фарзанди ек секуляри муртад, мусалмон бошад ва падари секуляр муртадиш бимирад аз ин падар ирси ба у намерасад ва агар ин писари мусалмон хам бимирад боз ба падари муртад ирс дода намешавад. Ин хам тибқи фарогир будани фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам астки фармуда:

 “لاَ يَرِثُ المُسْلِمُ الكَافِرَ وَلاَ الكَافِرُ المُسْلِمَ”.

Ва фармуда:

 :”لَا يَتَوَارَثُ أَهْلُ مِلَّتَيْنِ شَتَّى”.

Хуб, ба хамин далил на аз онхо ирс бурда мешавад ва на ба онхо ирс дода мешавад. Хатто ба мунофиқин дода мешавад ва ле ба инхо дода намешавад.

Муртад хар ончи аз хуби ва ибодат дошта ботил мешавад. Қаблан хар чи аз хуби ва ибодат дошта хамма ботил мешавад ; чи алъон дорад, чи қаблан дошта иртидод хаммаро ботил мекунад.

Муртад жовдона ва ба сурати хамишаги дар оташи жаханнам боқий мемонад ва харгиз аз он хориж намешавад, дар холики муслимини гунохкор пас аз пок шудан , ва аз тариқи асбобики аллох ижоза дода ,аз жаханнам хориж мешаванд. Аллохи мутаол мефармояд:

«وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» ‏(بقره‌/217)،

Ва ле касики аз шумо аз ойини худ баргардад ва дар холати куфр бимирад , чанин касони аъмолишон дар дунё ва охират барбод меравад ва ишон ёрони оташ ( дўзах) мебошанд ва дар он жовидон мемонанд хум фиха холидун . чи каси?

مَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ،

Касики аз диниш баргардад.

Диққат кунид дустон ,хийли хатарнок аст.

«وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ»

Касики аз диниш муртад шавад,тўвба накунад ва бо хамин иртидодиш бимирад тамоми аъмолиш ботил мешавад хар аъмоли хуби хамки анжом дода аст

حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ.

Нагуйид фалоний хуби карда интури карда , унтури карда алъон худо ба у рахм мекунад, ин нест. Шак надошта бошидки аллох мегуяд:

حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ،

Ин муртадддиники шумо дидаид ва мебинид. Аъмолишон куллан барбод  меравад

حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ. أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ،

Инхо ёрони оташ ва жаханнам хастанд.

هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

Хамиша дар оташи жаханнам мемонанд.

Нигох кунид,агар фарзандон ,бародарон ,падарон ё хар кудом аз ақвом ва наздикони шумо дар сафи муртаддин мемирад ва бо иртидодиш дар сафи хамин муртаддин мемирад ин жазойи уст:

«وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ».

Хийли хатарнок аст. Фард меравад миёни пижок , дар пикака , дар миёни кумалахо ва демократхо мемирад он хам дар чи рохи? У мемирад баъад барояш маросими фалон чиз мегиранд ин тури мекунанд, онтури мекунанд, барояш фалон кор анжом медиханд. Жохилиятро нигох кунид то кужо рафта?, жахолат ва химоқатро нигох кунид ,ноогохий аз ахкоми шариатро нигох кунид то кужо пеш рафта астки барои каси ки тупида намедонем дар форсий ба он чи мегуянд аз сагики мурда касифтар аст, пасттарин жанбанда аст ,барояш монанди ек мусалмон чанин маросими мегиранд ва ингуна бо у бархурд мекунанд. Бо ек мужрим монанди ек мусалмон бархурд мекунанд. Мужримики аллох таоло гуфта

حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ،

Тамоми аъмолиш дар дунё ва охират барбод рафта

أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ،

Гуфта инхо асхоби жаханнам ва ёрони оташанд,

هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ،

Хамиша дар онжо мемонанд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(62- қисмат)

Илова бар инки барои куффор ва муртаддин дуойи хейр намешавад балки , бар сари қабришон хамки расиди онхоро башорот медихи ба оташи жаханнам .  

   أُبَشِّرُکَ بِالنَّارِ!

Туро башорат ба оташи жаханнам медихам! Худоё…..ё робби! Чиқадар сахт аст шахс руйи қабри падар ,модар,бародар ,хохар ва фарзандиш биравад ва ё сари қабри еки аз наздикониш биравадки онхоро дуст дошта ва ба жойи онки барояш дуойи мағфират ва талаби бахшиш кунад, бояд уро ба оташи жаханнам башорат дихад ва натавонад барояш дуойи хейр  кунад. Хаминтурики аллох таоло кори саййидина Иброхим алайхиссаломро дар дуо кардан барои падариш кори дурусти надонист ва мегуяд: Иброхим дар ин моврид ва дар ин кор улгуйи шумо нест:

:«إِلاَّ قَوْلَ إِبْراهيمَ لِأَبيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ».

Ин кори хийли сахти аст махсусан барои мўъминики аллох гувохи додаки мо атрофиёнимонро дуст дорем хар чандки онхо моро дуст надоранд:

:«هَا أَنتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ».

Шумо онхоро дуст дорид ва ле онхо шуморо дуст надоранд. Яъни аллох гувохи додаки мо онхоро дуст дорем ,аммо натавони барои касики уро дуст дори дуойи хейр куни ва хатто уро башорат дихи ба оташи жаханнам . хийли сахт аст, хийли сахт аст.

Еки аз дустон мегуфт мар падарамро дар дунё хийли дуст доштам ва хийли талош кардам уро аз ин иртидоди ошкориш мунсариф кунам ва далоил ва мадорики зиёдий хам барояш овардамки инхо кофаранд ва худиш хам мегуфтки инхо кофар хастанд аммо , баъди аз чанд мох нигох кардан ба мохворахо боз аз хамин куффори секулярист тарафдори мекард ва аз тарафдори ахзоб секуляр ва кофари курдий даст накашид ва хатто бароишон  кўмаки молий хам фристод ва ба хамин ақоиди куфрий мурд.  Мегуфт холо наметавонам барояш дуо кунам ва хамиша шарманда мешавам замоники дар жойи баъди аз сухбат ва суханрони дуо мекунам ва хамма амин мегуянд ман наметавонам хеч дуойики дар он барои падар талаби мағфират мешавад ин дуоро бигуям ва хатто дар жойи хам бошадки дигарон ин дуоро мехонанд боз наметавонам дар жавоби онхо бигуям амин. Бале, воқеан сахт аст, воқеан сахт аст. Аз аллох таоло мехохемки ба хаммаи мо рахм кунад ва падарон ,бародарон ва атрофиёнимон бо иймон аз ин дунё бираванд ва баъди аз маргишон хам боиси азоб ва шармандаги бозмондахоишон нашаванд. Амин ё роббил аъламин.

Замоники муртад бимирад дар гуристони муслимин дафн намешавад балки қаблан хам гуфтем хамчун лошаи мурдори зери хок уро пинхон мекунанд.

Мумкин аст иддаи аз дустон бигуяндки дар ин ошуфтагихоики ба вужуд омада ва жохилиятики дар бисёри аз сарзаминхои мусалмоннишин хоким аст муртаддин хам мисли муслимин дар хенгоми марг ва мурдан шуста мешаванд, кафан мешаванд, бар руйишон намоз хонда мешавад,дар қабристони муслимин дафн мешаванд ва ғейрих ; бале,хаминтур аст. Аммо , агар шароити пеш биёядки масалан савори утубус боши ва натавони касофат ва мадфуъи баччаро дур биндози ва мажбур боши онро дар ек полостик дохили утубус нигах дори ин боиси тамиз шудани мадфуъ ва касофат намешавад ва дар хар сурат сарневишти он тағйир намекунад хатто агар мисли фиръавнхо ,Сталин ,Ленин ва ғейрих мумиёйи хам шаванд боз хам фарқи бароишон надорад.

Агар жаханнам даракот аст яъни даража даража ба ақаб ,даража дорад агар ин бадбахтихо дар хамин дунё ин аъмол бароишон анжом нашавад мисли хамон хайвони мурдор тупида бехтар аст. Инхо жойи чол шаванд шояд дар қиёмат дар хамон даракоти жаханнам дар ек даражаи болотари қарор бигиранд ва азобишон камтар бошад аз касоники бароишон адо дармеоваранд ва монанди муслимин бо онхо бархурд мекунанд ва баъди аз маргишон хам ба жойи инки боиси ибрати дигарон шаванд боиси ташвиқи дигарон мешаванд. Яъни  агар хукми дунё бар руйи инхо ижро шавад барои оташи жаханнами онхо хам мумкин аст бехтар бошад. Чун, боиси ташвиқи каси намешаванд балки , боис мешаванд дигарон ба тарафи ин журм нараванд. Маросими ончунони бароишон мегиранд хатто васият хам мекунанд ин тури  ва онтури бикунид. Ин боис мешавад куфр ва касофатики доранд назди мардум зебо жилва дода шавад ва хатто дигарон хам ташвиқ шаванд ва монеъи набошанд дар рохи гироиш ба иртидодики дар он офтоданд ва ин мумкин аст онхоро дар даракоти пойинтари қарор дихад.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(61- қисмат)

Ин куффори секуляр ,хаммаги қудрати низомий доранд ва бо тавассул ба хамин қудрати низомий ва бо тавассул ба аслаха зери бори қонуни шариати аллох намераванд ва хатто барои татбиқ қонуни шариати аллох монеъи мешаванд. Пикака дар Сариконий ба чи далили жангро шуруъ кард? Мегуфт мо ижоза намедихем кўхна парасти ба қовли худиш ислом ,додгоххоики онжо вужуд доштанд бар мардум тахким кунад. Танхо далили шуруъи жанг хизби коргарони ужалон мусайламаи каззоби курдхо дар Сариконий ё роъсул айнки исторти онро зад хамин омил буд ва жангро шуруъ кардки хануз дорад кушта медихад, он хам фи сабили Амрико ва фи сабили тоғутхо.

Дар чигунаги бархурд бо зан ва фарзандони чанин муртаддини мусаллахики алайхи муслимин жангиданд ва дар баробари хукумати исломий ва муслимин саф оройи карданд танхо рахбарияти жомеъа астки ” мутаносиб бо вазъи мовжуди худ ” метавонад тасмим бигирад. ” ниёзи руз ” астки ба рахбарияти жомеъа меомузад чигуна бо инхо бархурд кунад. Татбиқи ин гуна ахкоми тобеъ раъйи рахбарияти муслимин астки ” мутаносиб бо вазъи мовжуди муслимин,фиқхи маосир ва мутаносиб бо замон ва макон ” содир мешавад.

Яъни мумкин аст дар замони рахбарият е раъйи бидихад ва дар замони дигари раъйи дигари дар мовриди ин гурух бидихад ;ё дар макони ек чизиро ба ижро дар биёварад ва дар макони дигари чизи дигариро ба ижро дар биёварад. Ин мутаносиб бо вазъи мовжуди муслимин астки рахбарияти жомеъа чанин қудрати ташхисро дорад ва метавонад тасмим бигирад.

Дидемки дар замони Абу Бакр розиаллоху анху хам занон ва кудакони муртаддин жангжуйи боздоранда ( мумтаънаа) ба унвони барда гирифта шуданд ,аммо дар замони Умар розиаллоху анху ин занон ва кудакон баргардонда шуданд яъни корики Абу Бакр карда бу у баргардонд ва ин тағйири ошкори аст, рохат онро мушохада кардем. Намунаи он баргардондани Ховла бинти Иёс модари Мухаммад бин Али ибни Аби Толиб розиаллоху анхума намунаи боризи ин рувидод аст.

Албатта ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам пас аз инки занон ва фарзандони куффори секуляри Хавозонро дар миёни муслимин тақсим кард дубора онхоро баргардонд. Ин далили бар ихтилофи дар хукм нест, балки ин тағйирот ба ташхиси амир ва масолихики дар замон ва макони хосси дар назар гирифта мешавад бармегардад ва наметавон амири муслиминро мулзам ва мажбур ба иттихози ек равиши калишаи аз гузашта кард, ё хатто наметавон уро мажбур ба копи бардори аз соири сарзаминхо намуд. Хар сарзамини дар татбиқи ин даста аз ахком ва қавонини тобеъ шароит ва вазъи хосси худиш астки мумкин аст бо шароит ва вазъи мовжуди соири сарзаминхо мутафовут бошад.

Нуктаики лозим аст дар инжо дубора ёдовар шавам ин астки ,дар замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва дар замони хилофати ,Абу Бакр розиаллоху анху ,асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам оғозгари жанг алайхи ин тоифаи мумтаънаа буданд на онхо ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам будки дастур дод ба собит қадамони тавоиф ва қабоилики шарри муртаддини худишонро кам кунанд. Ислом будки алайхи онхо эълони жанг кард ва жангро шуруъ намуд на онхо.

Яъни ба гунаи набудаки муртаддин тоифаи мумтаънаа ибтидо жангро шуруъ карда бошанд ва асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовзеъи дифоъ қарор гирифта бошанд ,балки комилан бар акс буда ; дуруст астки бисёри аз ин қабоил худишонро барои жанг омада карда буданд ва хатто иддаи қасди хамла ба Мадина доштанд , аммо замоники Абу Бакр розиаллоху анху хеч кудом аз шурути инхоро напазирофт ва ислом  комил ва табъияти комилро аз онхо хост ва шўрои муслимин хам тобеъ раъйи Абу Бакр розиаллоху анху – рахбари муслимин – шуд ; дар ин сурат ,оғозгари жанг  асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам буданд ва ривоятхо хам дар ин замина ошкор аст. Аммо боз ,чи замон ,чигуна ва тахти чи шароити ин жангро бояд шуруъ кард? Боз ба раъйи рахбарият ва шўрои тахти мудирияти у бармегардад ва муслимин наметавонад ажулона ва аз руйи ихсосоти ғалат ,вахдати фармондехи ва вахдати дастурро бо так рави зери по бигузорад ва дучори гунох ва журми бузурги тафарруқ шавад.

1-.Агар муртад девона шуд,ижрои хукми иртидод ва кофар шудан аз вай бардошта мешавад ва дигар мужозот намешавад.

2-.Замоники муртад мурд шуста намешавад ва ғусл ва кафан хам намешавад.

3-. Замоники муртад мурд бар у намоз хонда намешавад ва табиий астки дар қабристони мусалмонон хам дафн намешавад. Хатто ,иддаи аз уламо бар ин ақидаандки дар қабристони куффор хам дафн намешаванд балки онхоро дар жойи чол мекунанд, куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб манзурам будки дар онжо хам дафн намешаванд ; балки ,онхоро дар жойи чол мекунанд мисли хар хайвони мурдорики онро жойи чол мекуни. Хатто иддаи бар ин боваранд уро дар жойи  рахо мекунандки хамин тури барои дигарон ибрат шавад. Пас, замоники муртад мурд бар у намоз хонда намешавад ва барояш талаби мағфират ва дуойи хейр хам намешавад.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(60-қисмат)

Дар инжо метавон гуфтки агар тамоми ахли шахр ва рустойи кушта шаванд ва хамма нобуд гарданд, бо мусалмони нобуд шаванд,бехтар ва осонтар аз он астки муртад ва кофариро ва бахусус кофар муртадиро хокими худишон кунанд, ва ин хокими кофар ё муртад бархалофи қонуни шариати аллох ва бар асоси қавонини куфрий бар онхо хукумат кунад ва қавонини куфришро билижбор бар онхо тахмил намояд ва бар онхо ижро кунад, ва инхо бар халофи қонуни шариати аллох мажбур шаванд ба ин қавонини куфрий амал кунанд. Яъни агар инсон мисли асхобул ухдуд шавад бо ислом ва бо тўвхид ва бо дин бимирад хазорон бо бехтар аз ин астки даст аз мафохими чохоргонаи диниш бикашад ва залилона зиндаги кунад ва дар қиёмат хам бигуяд:

“نَحنُ کُنَّا مُستَضعَفِینَ فِی الأرضِ”،

Бигуяд мо дар замин мустазъаф будем ва хижрат накунад.

9-.Пеймони ошти бо муртаддин дар сурати сахих астки рахбарият ташхис дода бошад муслимин аз қудрати камтари бархурдор хастанд ва тавони дафъи шарри муртаддинро дар вазъи мовжуд надоранд. Ё маслахати вужуд дошта бошадки худ рахбарият қудрати ташхиси онро дорад. Танхо дар сурати ошти бо онхо сахих астки рахбарияти муслимин ташхис дода бошад.

10-.Агар муртад дар замони иртидодиш журми қатл ё дузди ё зиноро анжом дода бошад ва ё харобий ,зарар ва зиёни ба бор оварда бошад ва пас аз он тўвба карда бошад раъйи асох ин астки бояд тавони хаммаро бидихад. Хар чандки иддаи аз уламо мегуянд тўвба гунохои собиқро пок мекунад, ва ё инки мумкин аст амир ё хокими исломий бано ба далоили чун ташвиқи муртаддин ба тўвбаки муртаддинро ташвиқ ба тўвба кунадки даст аз куфр бикашанд бано ба далоили мумкин аст худиш жуброни хасорат кунад ё на , дар хар сурати тасмим бо рахбарият ва амири муслимин астки чигуна бо муртади тўвбакор бархурд шавад.

11-.Умуми уламо талаби тўвба аз муртад хенгоми дастгир шуданро вожиб медонанд ва иддаи хам хастандки онро суннат медонанд. Хар чандки ин муртад дар хар сурати дар хенгоми дастгири кушта шавад ( чун жанг буда ва дастгир шуда), аммо шойистатар ин астки аз у дархости тўвба шавад ва бо иймон аз дунё биравад.

12-.Агар мусалмони дар баробари ек муртади дучори журми мешуд ,аз у интиқом гирифта намешавад балки танхо танбехи мухтасари мегардадки он хам бастаги дорад ба раъйи амир ва фармондайи муслимин.

13-.Агар муртади кушта шуд хуниш хадар меравад ва хеч каси аз хонувода ва тоифаи у хақ надорад дархости интиқом ё дия кунад. Ин мовриди астки хийли аз бародарони мо бахусус дар Ироқ ва Афғонистон дар мовриди онхо дучори иштибох мешаванд, иддаи таъассуби жохилият онхоро мегирад ва муртакиби журми мешавандки панох бар худо мумкин аст ба хотири ек кофар дастишон ба хуни ек мусалмон олуда шавад ва тамоми аъмолишон ботил шавад ва худишон хам бо куфр аз дунё бираванд. Пас ,агар муртади кушта шавад хуниш хадар меравад ва хеч каси аз хонувода ва тоифаи у хақ надорад дархости интиқом ё дия кунад.

14- .Агар каси мол ва доройи муртадро хадар дихад бояд ба хамон андозаки хадар додаро ба байтул моли муслимин тахвил дихад, чун байтул мол сохиби чанин моли аст. Хам акнун ,агар дар сарзаминхоики хукумати исломий набуд ва жамоатхои муслимин хам набудандки чанин вазифаиро анжом диханд дар ин сурат, ман бар ин боварамки агар шахс ба хамон андозайики аз амволи муртаддин хадар дода агар ба хамон андоза садақа дихад иншааллох кориш дуруст аст.

15 – .Шахси муртад вақтики асир шуд ё иртидоди ошкори у машаххас шуд хамон конолхо убур кард ва мушаххас шудки муртад шуда ба сурати зиндони ва барда дар намеояд ва аз у сарона ва жизъя хам қабул намешавад. Балки ,ё тўвба мекунад ва дубора мусалмон мешавад ва ё инки дар сурати тавоноий ва мутаносиб бо қудратгири муслимин ва ташхиси рахбарияти жомеъа ба қатл мерасад. Дар инжо тибқи хукми

«تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ»

Бо онхо бархурд мешавад. Монанди секуляристхо ё хамон мушрикин бо онхо бархурд мешавад; ё бояд кушта шаванд ё мусалмон шаванд.

16- .Агар муртаддин тоифатул мумтанаъа бошанд ,яъни муртаддиники дорои қудрати низомий ва гурухи бошанд ва гурухи созмондехи шуда бошанд ба сурати жамоат ва хизб даромада бошанд дорои қудрати низомий бошандки аз қонуни шариати аллох сарпичи мекунанд ва монеъ аз ин мешавандки қонуни шариати аллох татбиқ дода шавад, хукми онхо бо соири муртаддин фарқ дорад.

Тоифатул мумтанаъа ,шомили тамоми гуруххо ,жамоатхо ,тавоиф ва довлатхойи муртаддин мешавандки бо далили нийрухойи низомий ,амниятий ва ижроийки доранд ” тоифа ва жамоати боздоранда ва зери бори қонуни шариат нару ” мешуяндки хозир нестанд қонуни шариати аллох бар онхо хукумат кунад ва бо қудрати низомий ва башарийки доранд аз ижройи шудан қонуни шариати аллох жиловгири мекунанд. Мисли  хамин хукуматхои секуляри хоким бар муслимин мисли Туркия ё хамин ахзоби секуляр ва муртади кумалахо,демократхо ,порти, екити ва хизби коргарони ужалон мусайламаи каззоби маосири курдхо ва соири хукуматхо ва ахзоби секулярики мушобихи онхо хастанд.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(59- қисмат)

Илова бар ин , харгуна хамкори ва хамрохи довталабона ва ихтиёри дар систем ва манзумаи хукумати муртаддин ба манзилаи шарик шудан дар хукми муртаддин аст. Барои хамин астки ахли қибла дар ин масала ихтилоф надорандки муртад шудани хоким ба сурати занжиравор муртад шудани низомиён ,нирухои амнияти ва соири кормандон ва ходимин ва зери мажмуъайи ин хокими муртадро шомил мешавадки довталабона ва ба мейли худишон дар ихтиёри ин хокими муртад ва жихати тахкими қавонини куфрий он даромаданд. Чун инхо хастандки хукумати ин хокими муртадро нигах доштанд ва боиси давоми хукумат ва қонуни куфрий у ва жанги бо қонуни шариати аллох хастанд. Ба хамин далил нийрухойи низомий ,амнияти ,қазоий ва соири органхойи хукуматий шомили хукми рахбаронишон мешаванд.

Бояд диққат шавадки , ин хукм танхо машмули зери мажмуъахои фармонбари ин хоким мешавад ва мардуми аъвом ва касоники зери дасти инхо қарор гирифтандро шомил намегардад, магар замоники ин мардум хам ба хукуматроний ва қавонини куфрий ин муртад рози бошанд ва аз он химоят ва пуштибоний кунанд хатто агар бо ек калама бошад.

Дубора такрор мекунам ва боз мегуям диққат шавад, инхо шомили хукми рахбарони муртад ва кофаришон мешаванд на мардуми аъвомки бо вужуди ин хукумат мажбур шуданд баъзи аз умуришонро ба икрох дар ин систем бигузорананд ва ба вужуди чанин хукумати рози нестанд. Аллохи мутаол хам нийрухойи атрофи фиръавн мисли дин фурушони монанди Балъами Боъуро ва низомиёнро машмули хукми фиръавн мекунад ва дар кинори хам аз онхо ба сурати ексон ном мебарад :

:«إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ».

Яъни ” хомон ” вузароиш буданд касоники дар системи идори у хастанд, ” жунудахума “ки мушаххас аст артешихо ва низомиёни у буданд ” балъами баъуро ” ки дин фурушон ва мужриёни жанги равоний ва фикриш буданд. Мусалласи касифики хамиша алайхи дини аллох ва қонуни шариати аллох фаолият карда аст. Хомон ,сирватмандон хастанд, вузарои сирватманд хастанд. Балъами баъуро дин фурушон буданд ва артешихо хамки мушаххас аст , зар ва зур ва тазвир.

Албатта ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам илова бар онки хамон хукми рахбаронро бар зери дастони фармонбариш жорий мекард ; хампиймононро боз шарики журми хамдигар ва шомили ек хукм қарор медод. Асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам хамин бархурдро бо муртаддин ва нирухои тахти фармони онхо ва хар касики бо онхо муттахид буд мекарданд. Ба гунаики еки аз авомили хамла ба Эрони сосоний хамкори сосониён бо муртаддин ба шумор меравад. Сосониён аз муртаддин алайхи хукумати муслимин химоят карданд еки аз далоили хамла ба Эрони сосоний хамин химояти онхо аз муртаддин буд.

Чун қаблан арз кардемки огохона ва ба мейли худ,хукм бурдан назди куффор , ва бар асоси қонуни онхо мушкилотро хал кардан дар воқеъ садама задан ба маъони чохоргонаи дин махсуб мешавадки дар дарси аввал онро ровшан кардем, ва куфри ошкори астки инсонро аз дини ислом хориж мекунад, ва ин фитнаи астки журми он аз қатл бузургтар ва шадидтар аст:

 “وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا”(بقره/217)،

Диққат кунид, ва баргардондани мардум аз дин бадтар аз куштан аст. Табиий аст агар ек мусалмонро бикуши аллох таоло дар қиёмат монанди ек мусалмон бо у бархурд мекунад ва хисоб ва китобиш мушаххас аст, аммо агар муртад шавад чи? Муртад шудан бехтар аст ё кушта шуданиш? Ба хамин далил аллох таоло мефармояд:

“وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا”،

Ва баргардондани мардум аз дин бадтар аз куштани онхост. Мушрикин ё хамон секуляристхо пейваста бо шумо хоханд жангид то агар битавонанд шуморо аз динитон баргардонанд

« وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا»

Гуфтем манзури онхо аз баргардондани мо аз дин хамон чохор мовриди астки дар дарси аввал ба ишора кардем ва чанд дақиқа пеш хам ба сурати мовридий онхоро ном бурдем.

Дар жойи дигар аллох таоло мефармояд :

“وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ” (بقره/191)،

Ва хар жо ононро дарёфтид ишонро бикушид, ва ононроки шуморо аз онжо берун карданд берун кунид, ва фитна аз куштан бадтар аст

«وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ»

Ва фитна аз куштан бадтар аст.

Дар инжо фитна яъни даст кашидан аз дин ва куфрро бар худ пазирофтан. Яъни куфрро пазирофтан , яъни даст кашидан аз чохор мафхуми дин. Чун қаблан хам арз кардем мушрикин ва куффори секуляр дар хамон се сол аввалки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди ахлоқи умумий сухбат мекард, дар мовриди масоили бутхо ва чизи хусусий ва шахсий мегуфт каси кори ба кориш надошт . чун қабли аз инхо ханифхо хам хаминро гуфта буданд ва дар системи хукумати онхо буданд. Аммо онхоки мехоханд моро аз дин баргардонанд манзуришон чист? Хамон чохор мафхуми дин аст.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(58-қисмат)

Инхо намунаи ахкоми хастандки бар секуляристхои муртад ва ошкори чун кумалахо , демократхо ,пикакахо, портихо ва тамоми ахзоби секуляр ва муртадики мебинем, ва хар касики бо қовл ё амали аз чохор мархала ва чохор филтер абур дода шуда бошад ва ин шахс аз дин баргардад ва ба кофари ошкори табдил шавад, ин ахком бояд бар инхо ижро гардад. Ин ахком иборатанд аз :

1-Бароат аз худиш ва аз ақоидишки , табиий аст мо уро кофар медонем. Дар аввалин мархала мо уро кофар медонем ва аз худиш ва ақоидиш бароат мекунем. Қаблан хам арз кардемки ,бароат аз мушрикин аввал бояд аз худиш бошад ва аз худишонки бароат карди хамон улгуйи саййидина Иброхим алайхиссаломки хаст табиий аст аз ақоидишон хам бароат мешавад. Яъни муртаддин машмули хамон хукми бароат аз мушрикин мешаванд. Чизики ахли китоб ва шибхи ахли китоб намешуданд ва фақат мухтасси мушрикин будки мо имруза онхоро секулярист меномем.

2-Аз муртад набояд тахти хеч унвони пуштибоний кард,на бо қалб ,на бо забон ва на бо даст. Тахти хеч унвони набояд аз муртаддин химоят ,пуштибоний ва тарафдори шавад. Хатто набояд дар жанг бейни муртаддин бо куффори ошкор ахли китоб (яхуд ва насоро ) ва шибхи ахли китоб хам аз муртаддин пуштибони шавад. Хар чандки ин муртад еки аз наздикон ва қовми хешхои шумо бошад ва кофари  ахли китоб ё шибхи ахли китоб аз ек нажод ё қораи дигар бошад. Ин еки аз дарсхойи ибтидоий сураи Рум астки қаблан ба он ишора кардем ва иншааллох дар дарсхои дигар дар мовриди даража банди душмани бештар ба он ишора мешавад.

3-Мусалмон ба никохи муртад дар намеояд ва чунончи хамсар дошта бошад бояд аз у жудо шавад. Аллохи мутаол мефармояд:

:«لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ» (ممتحنه‌/10)،

Ин занон барои он мардон , ва он мардон барои ин занон халол нестанд. Ин хукми мушрикин ва секуляристхостки бояд руйи инхо татбиқ шавад, ва агар заниш аз у дури накунад заниш хам пас аз иқомаи хужжати набавий ва гузарондан аз хамон филтерхо у хам монанди шўхариш муртад мешавад; чун огохона ва бидуни узри ва ба мейли худиш хукми возих ва ошкор аллохро ба хотири амёли пасти дунёвий рад карда аст.

4-Муртад масъулияти сарпарасти кардан фарзандон ва шўхар додани духтарониш аз у гирифта мешавад ва хаққи вилоят ,сарпарасти ва итоат кардан барояш намемонад ва дигар наметавон аз у итоат кард.

5-Муртад сохиби молиш нест ва қовли сахих ин астки мол ва сирвати муртад ба ғанимат гирифта мешавад. Далил барои ни кор хам достони шахси астки бо еки аз хамсарони падариш никох ва издивож карда буд ва асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам пас аз куштани у амволишро хам бурданд.

6-Хайвоники тавассути муртад забх шуда бошад харом аст ва масраф намешавад. Дубора мегуям ва бояд барои чандумин бор такрор шавадки хукми муртад мисли хукми мушрикин ва секуляристхост на мисли куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб. Барои хамин астки ахкоми муртаддин бо ахкоми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб фарқ дорад.

7-.Намоз хондан пушти сари муртад ботил аст ва хаққи имомат барои мардумро надорад. Ва касики пушти сари у намоз хонда бошад бояд намозишро дубора бихонад; чи дониста бошад ин шахс муртад аст чи надониста бошад, аммо ,касони чун имоми Ахмад рохимахуллох ба хукми ” аззарурот табихул махзурот” ва барои жиловгирий аз фаромуш шудан ва тарки намозхои жамоат ва жумъа ,ба хукми зарурот мегуяд:

“مَنْ قَالَ ذَلِكَ الْقَوْلَ لَا يُصَلَّى خَلْفَهُ الْجُمُعَةَ وَ لَاغَيْرَهَا: إِلَّا أَنَّا لَانَدَعُ إِتْيَانَهَا فَإِنْصَلَّى رَجُلٌ أَعَادَ الصَّلَاةَ، يَعْنِي خَلْفَ مَنْ قَالَ: الْقُرْآنُ مَخْلُوقٌ”.

Касони хастандки гуфтанд намози жумъа ва ғейри он хам пушти сариш хонда намешавад. Аммо ,ман мегуям хондан ба жамоат намозхоро рахо накунид аммо ,замоники пушти саришон намоз хондид онро дубора кунид. Яхё бин Муъин рохимахуллох хам мегуфт : чихил сол астки ба далили зухури жухамийхо тавассути Маъмуни Аббосий ман намози жумъамро дубора мехонам.

8-.Хукумат ва байъат бо муртад ботил мешавад агар дорои қудрати хукумати бошад. Чун аллохи мутаол мефармояд:

«وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا» (نساء/141)،

Харгиз худованд рохи қарор надода астки дар он кофарон бар мўъминон чийра шаванд.

Замоники валояти падар бар фарзандиш ва вилояти шўхар бар зан ва фарзандониш бо муртад шудан аз бейн меравад табиий аст ва шакки нестки рахбарият ва фармонравойи барои кофар мунъақид намешавад, ва агар хокими муртад шавад; масалан  кофари секулярист ё кофари ахли китоб ё шибхи ахли китоб шавад азл мегардад, ва хукми рахбарият ва фармондехи у хадар меравад, ва итоат кардан аз у хам бардошта мешавад ва бар муслимин вожиб мегардадки уро бардоранд. Агар натавонистанд чанин хокими кофар  ва муртадиро бардоранд бояд он сарзаминро ба хотири амал ба қонуни шариати аллох тарк кунанд ва хижрат намоянд. Ин еки аз хамон мавориди астки хижрат бар муслимин вожиб мешавад.

(идома дорад……..)