Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(65-қисмат)
.«أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا »
Хар кужо ёфта шаванд,гирифта хоханд шуд ва паёпей ба қатл мерасонад. Ин суннати илохий ,дар мовриди пешиниён жорий буда аст. Хиёл накунид фақат росулуллох саллаллоху алайхи васаллам онро ижро карда
«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ»
Ин суннат,дар мовриди пешиниён хам буда,суннати аллох аз замони хилқат токунун аст, то рузи қиёмат аст
«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ»
Суннати аллох дар мовриди пешиниён хам жорий буда ва аллох мегуяд
«وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا»
Ва дар суннати худо хеч дигаргуни вужуд надорад.
Пас,хиёл накунид дируз инхо кушта шудан имруз мушкили нест. На, ин суннати аллох за замони хилқат аст то рузи қиёмат. ” лан” оварда на ” ламма” , “ла” наёворда ” ва лан тажида лисуннатиллахи табдила ” яъни харгиз ва тахти хеч шароити дар суннати аллох дигаргуни ба вужуд намеояд; хамчунонки гуфта ” лан тарони” дар дунё ту наметавони худоро бибини дар инжо ” лан” омада аст. Инжо хам мегуяд : ва лан тажида лисуннатиллахи табдила ,яъни ин суннати худо буда ва хеч дигаргуни дар он нахохи дид ,пейдо нахохид кард.
Дар мовриди қабилаи бану ханифа хамки қовми мусайлама каззоб дар онхо зухур кард, дар мовриди инхо хам омадаки:
«قُل لِّلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ»(فتح/16)،
Ба боз пас мондагон ( касоники монда буданд) арабхои бидиянишин бигу: дар ояндаи наздик аз шумо даъват хохад шудки ба суйи қовми жангжу ва пурқудрат берун биравид. Бо онон межангид ё инки мусалмон мешаванд. ( яъни ду рох бештар дар пеш нахоханд дошт : ё жанг бо мусалмонон ,ё пазириши дини онон )
«تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ»،
Бо онон межангид ё мусалмон мешаванд. Яъни агар исломро напазирофтанд бояд бо онон бижангид, ва мисли куффори ахли китоб ва куффори шибхи ахли китоб рохи дигари аз онхо мисли жизъя додан пазирофта намешавад, балки мушмули хукми мушрикин ва секуляристхо мешаванд.
Кулли ин оёт хаминро мегуяд, яъни ин ояки баъзи аз уламои бузургвори мо дар мовриди куффори шибхи ахли китоб ё ахли китоб онро тафсир карданд ин наметавонад дуруст бошад, мумкин аст иштибох карда бошанд,мумкин аст диққат накарда бошандки ахли китоб ё шибхи ахли китоб метавонанд жизъя бидиханд ва мумкин аст онхоро мажбур накунимки бейни ислом ё жанг екиро интихоб кунанд. Аммо мушрикин ва муртаддин бейни ислом ва жанг бояд екиро интихоб кунанд.
Дар жойи дигари хам аллох ба азоб додани шадиди онхо дар дунё ишора мекунад:
«وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِنيَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ» (توبه/74)
Бо ояйи марбут ба зулқарнайн дар сураи Кахф хам мефахмемки манзур аз ин азоб додан чист?
«قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا».
Кулли ин оёт мерасонандки жазойи муртад дар дунё фақат кушта шудан аст. Хеч чизи дигари дар интизориш нест. Ривоёти хам аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омадаки ин равиши бархурд дар оётро бештар тўвзих ва ровшан мекунандки танхо чизики дар дунё интизори муртаддинро мекашад фақат кушта шудан аст. Замоники ба унвони мисол:
Аз ибни Аббос розиаллоху анхума ривоят астки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд:
“مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”
Касики динишро аваз кард уро бикушид, ва имом Молик рохимахуллох хам дар мувто оворда:
“من غير دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ”.
Ин ривоятро ба ин шева аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ривоят карда аст.
Мовриди дигар ,замоники Муоз розиаллоху анху ба Яман расид ва дид Абу Мусо ашъарий мардиро ба далили инки аз ислом баргашта ва муртад шуда ва яхудий шуда буд баста буд, Муоз се бор гуфт:
لَا أَجْلِسُ حَتَّى يُقْتَل،َ قَضَاءُ اللَّهِ وَرَسُولِهِ، فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.
Яъни : наменишинам то ба хукми аллох ва росулиш ин шахси муртад кушта шавад. Се бор инро гуфт ,ба дунболи он фармон дода шуд ва кушта шуд.
فَأَمَرَ بِهِ فَقُتِلَ.
Абдуллох ибни Масъуд розиаллоху анхума ривоят кардаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:
“لاَ يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ يَشْهَدُ أَن لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وأَنِّي رسُولُ اللهِ إِلاَّ بِإِحْدَى ثَلاَثٍ: الثَّيِّبِ الزَّانِي، وَالنَّفْسِ بِالنَّفْسِ، وَالتَّارِكِ لِدِينِهِ الْمُفَارِقِ لِلْجَمَاعَةِ”.
Хуни мусалмоники шаходатайнро мегуяд халол нест ( касики шаходат медихад ашхаду анна ла илаха иллаллох ва ашхаду анна Мухаммадур росулуллох, мусалмоники ингуна шаходат медихад хуниш халол нест) , магар инки аз ин се нафар: 1. Зино кунандаи хамсардорики ривояти дигар хам хамин матлабро мерасонанд. 2. Жони дар муқобили жон яъни , қисос дар баробари қатл ба нохақ. 3. Касики дини худро тарк мекунад ва аз жамоати мусалмонон жудо мешавад.
(идома дорад………)