دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(89- қисмат)

Суъоли чохорум : салом ,алъон хийли аз дустон ва бародарони мо хастандки хамин сифоти мунофиқинро дар баъзи аз муслиминики мебинанд зуд даст ба такфир мешаванд ва онхоро такфир мекунанд ва мовриди беадабий қарор медиханд, ба назари шумо ин зулм нест?

Чиро ,зулми ошкори аст.Инхо бародарон ва хохарони фақир худишонро ба жойи инки фиқришонро рафъ кунанд онхоро мекушанд. Ё бародарон ва хохарони маризи худишонро ба жойи инки бо сабр ,ховсала ва дилсузи дармон кунанд онхоро мекушанд. Такфири онхо яъни куштани онхо ;

و من رمی مؤمناً بکفرٍ فهو کقتله،

Дар ин сурат ,метавон гуфт

«تَکفِیرِ المُسلِم کَقَتلِهِ».

Ба назари ман касики фуқароро ба журми фақирий ба қатл мерасонад ё инки бемориро ба журми бемор будан ба қатл мерасонад инсони номутаодили буда  ва фарди нормоли нест. Ин бахсро иншааллох дар дарси баъдики онро мухтас кардем ба муртаддин ва ахкоси муртаддин бештар шарх медихем.

Суъоли панжум : рахбари хизб …….мегуяд биёйид дар дохили ин хизб ва гурухи мо ва барномахои онро қабул кунид агар гунохи дошт ба гардани мо ва мо онро қабул мекунем ва замонат мекунандки рохи инхо бар хақ аст ва жамоъат аст ва дар дунё ва қиёмат боиси ростгори мешавад ва хар каси дар ин рох фаолият кунад мисли мужохид аст.

Хуб, исми ин хизбро наёвардем чун шумо мустанади барои сухбатхоиш наёварда будид. Дар кул,ин хизб ,сафи худишро аз муслимин жудо карда ва мустақиман ба Амрико ва секуляристхо хидмат мекунад ва дар хидмат ба артеши Амрико дар Афғонистон хидмат мекунад ва таклифиш мушаххас аст.Хукми ин фард бо ек Амрикоий жинояткор еки аст балки , сангинтар аст. Харфхои хамки ин банда худохо заданд моли алъон нест, моли ин қимош ва тоифа нест.Қуръон инро ба унвони ек рохкори куффор барои фариби муслимин қарнхо пеш оварда ва ин дасисаро хам фош карда,илм онро ба муслимин додаки чанин мовжудоти хам хастанд.

«وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا وَ لنَحمِل خَطیَاکُم وَ مَا هُم بِحَامِلِینَ مِن خَطَایَاهُم مِن شَئٍ إنّهُم لَکَاذِبُون وَ لَیَحمِلُنَّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم وَ لَیَسئَلَنَّ یَومَ القِیَامَةِ عَمَّا کَانُوا یَفتَرُونَ» (عنکبوت، 13-12)،

Кофарон ба мўъминон мегуянд : аз рох ва равиши мо пейравий кунид. Агар ростохез ва хисоб ва китоби хам дар миён буд мо масъулияти онро мепазирем ва қатъан гунохи шуморо ба ухда мегирем. Ва ле онон харгиз гунохи ишонро ба гардан намегиранд ва қатъан онон дуруғ мегуянд. Онон борхои сангини худишонро ба душ мекашанд борхои сангин дигариро афзун бар борхои худиш мекашанд. Чун ,омили мукофоти ва гумрох кардани дигарон хастанд.Касики дигаронро гумрох карда бидуни инки аз гунохи онхо кам шавад бар гунохи инхо хам изофа мешавад ва дар рузи қиёмат хам аз ишон дарбораи ифтирохо ва дуруғхоики ба хам мебофанд пурсида мешавад. Ин хам жавоби аллох таоло ба ин дорудастайики шумо исми онхоро овардид.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(88- қисмат)

Суъоли севум : Сайёф мегуяд : аскари мо ,урдуйи миллийи мо ва полиси моки хамрохи Амрикоиён аст кушта мешавад шахид аст ва жониби муқобилки бо мо ва Амрикоиён межангад куштахоишон дар жаханнам хастанд,хуб оё рост мегуяд ва хадис аст ?

Сайёф еки аз ашхоси астки ба хотири жахли мухотибини худ ва пуштивонаи хукуматий ва тоғутхоики аз у доранд бо оёт ва ривоёт ба рохати бози мекунад. Яъни ек пуштивонаи хукуматийки аз у мешавад қудратики пушти уст ва дувум жахли мухотибиники рубаруйи у хастанд ва бахусус мунофиқин ва секулярзадахоики пойи суханони у менишинанд боис шудандки ин шахс ба рохати бо оёт ва ривоёт бози кунад. Албатта ,Абдурросул Сайёф ингуна мегуяд: аскари мо хам бояд бишнавад ,маздур хам бишнавад,маздур агар кушта мешавад жойиш дўзах аст ин гапи пайғамбар аст ,гапи ман нест. Ва агар аскари мо кушта мешавад сарбози мо кушта мешавад у жойиш жаннат аст инро пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам гуфта аст. Ман худам суханони ин шахсро дар клипики дар чохорумин солгарди кушта шудани Раббоний гуфта буд дидам. Ин банда худо худиш хам маздури маздурони Амрикост. Зуғол ба зуғол мегуяд ривоёти сиёх. Инжо сухани росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ёдам омадки :

«إذا لم تستحی فأصنع ما شئت»،

Агар хаё надори хар чи хохи бикун.  

Албатта дар клипики ба муносабати чохорумин солгарди кушта шудани Ахмадшох Масъуд хам хукумат даст нишондаи Амрико дар Афғанистонро хукумати исломий медонад ва худишро аз касони медонадки дар ташкили ин хукумат нақш дошта ва мухофизи ин низом медонад ва шуруъ мекунад ба тахдиди тамоми хамсоягони Афғонистон ва бахусус Покистон ; ва мегуяд кушта шудагони касоники бо ин низоми Амрикоий межанганд шахид нестанд ва дар хамин клип тамоми куффорро тахти унвони жомеъайи бейналмилал ном мебурд. Ба онхо сифориш мекунадки дар ижоди оромиши Афғонистон кушо бошанд, бо терористхо бижангандки мушаххас аст мухолифини куффори бейналмилалийро мегуяд мухолифини Амрикоро терорист меномад. Бо онхо бижанганд ва муттахид шаванд, ба онхо дар жангидан кўмак кунанд, мушаххас аст мунзури у аз оромиш ин астки барои Амрикоиён ва маздурониш оромиш бошад на барои мардум . Чун ,корномайи худиш шохиди медихадки еки аз бузургтарин авомили салби оромиш аз муслимини Афғонистон буда аст.

Дар хар сурат ,ин шахс дар хамин клип худишро хам сангари кулли куффори дунё медонад дар жанг бо мужохидиники онхоро терорист маърифий мекунад ва Амрико ,иттиходияйи Европо ,ното ва амсолихим онхоро терорист маърифий карда аст.

Чун мисолхоики аз Модрид ва Испония меоварад фикр кунам ва  Британия меоварад корхо ва мисолхоики меоварад тақрибан меъёри у хам хамон меъёри астки Амрико ва ното гуфтанд дар террорист хондан мухолифиниш ва мушаххас аст Амрико ва ното чи касониро терорист медонанд. Ин худишро хам сангари кулли  куффори дунё медонад алайхи ин ба истелох терористхоики Амрико ва ното онхоро терорист медонад.

Дар маросими сездахумин солгарди кушта шудани Ахмадшох Масъуд хам ба сирохат ва бо бози бо аходиси росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мухолифини Амрикоро касони медонадки дар холи жанг бо худо ва росул хастанд. Таажжуб барангиз аст ла хавла ва ла қуввата илла биллах. Яъни касонироки дар Афғонистон алайхи Амрико ,Германия ,Англиз ва соири муттахидини инхо межанганд ва мушаххас аст маздурони афғонийки бо инхо хастанд, алайхи инхо межанганд мегуяд : инхо дар жанг бо худо ва росул хастанд. Илова бар он , хар касироки бо ин мухолифинки ба қовли хидиш бо Амрико ва муттахидиниш межанганд, хар каси ба ин мухолифини Амрико кўмак кунадро хориж аз ислом медонад. Хориж аз ислом яъни табъан онхоро муртад медонад. Хар каси хам ба онхо кўмак кунад муртад ва хориж аз ислом хастанд. Инро худитон хам метавонид биравид ва бибинид. Ба забони форсий хам хаст метавонид мутаважжих  шавид. Ман нафахмидамки ин читури астки мухолифат бо Амрико ,Англиз ,Германия , секуляристхо ва муттахидини Амрико мешавад жанг бо худо ва росули у ? Инро намедонам, ин балъами баъуро инро чигуна тўвжих мекунад барои мухотибиники ба у гуш медоданд? Он хамма мухотиб ба у гуш медоданд. Чигуна хар касики ба мухолифини Амрико дар Афғонистон кўмак кунад ё дар хар жойи ба мухолифини Амрико кўмак кунад муртад ва аз ислом хориж мешавад.

Тамоми ривоётхоики ин банда худо дар хузури Карзай ва Абдуллох Абдуллох ва соири маздурон ва даст нишондахои Амрико алайхи мухолифин меоварад хаммаи ин ривоётхо дар мовриди худиш сидқ мекунад. Чун худиш хам еки аз маздурони даража дувум ва севум маздурони хукумати даст нишондаи Амрикост. Ин шахс ,худиш дар хамин клип Карзайро раиси худ хитоб мекунад. Ин ғулом ва бардаиро арбоб ва раиси худ  медонандки хамин арбоб , барда ва ғуломи халқа ба гуши Амрикост.

Сайёф ,тамоми чизхоики дар мовриди жиход фи сабилиллах омадаро ба касони мечаспонадки фи сабили Амрико ва фи сабили хоинин дар холи жанганд ва хеч кориро бо иззаттар аз ин намедонад яъни ,хеч кориро бо иззаттар аз жангидан фи сабили Амрико ва муттахидини Амрико ва фи сабили манофеъи Амрико ва фи сабили хоининики дар ихтиёри Амрико хастанд намедонанд. Яъни иззатро дар жанг фи сабили тоғутхо ва Амрико маърифий мекунад он хам тахти унвони дуруғини дифоъ аз ватан ва номус. Дар холики инхо ватан ва номусишонро ду даста тақдими Амрикоийхо ,Англизихо , Германхо ва …………карданд. Дар мовриди ин ашхос сухбати зиёди аст корномаи пур аз ғадр ,хиёнат ,дуруғгуйи , валоъ барои куффор онхо сангинтар ва сиёхтар аз он астки дар ин фурсати кутох битавон онро мовриди баррасий қарор дод.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(87- қисмат)

Дарсимон дар мовриди шиносойи ва чигунаги бархурд бо душманони дохилийки тахти унвони куффори пинхони дохилий ва мунофиқин ва секулярзадахо ба он пардохтемро ба поён мерасонем ва суроғи чанд суъоли марбут ба дарсимон меравем . Иншааллох .

Суъоли аввал : мунофиқин ва секулярзадахо чигуна ба рахбарият зулм мекунанд?

Бо итоат накардан аз рахбариятики аз тариқи шўро интихоб шуда ва бояд аз он итоат шавад. Вақтики итоат намекунанд ба чанин рахбарияти зулм мекунанд. Бо рох андохтан жанги равоний алайхи рахбарият ва зери мажмуъахои у ба у зулм мекунанд, бо коршикани ва фарор аз қонуни шариати аллох ба у зулм мекунанд, бо ижоди фасод ва табохи дар жомеъайики вай масъули онхост ба у зулм мекунанд. Мухимтарин чизики иддаи мутаважжих нестанд ин астки рахбариятики дар чанин жойгохи қарор дорад дар воқеъ манобеъи шаръийро мутаносиб бо вазъи мовжуди муслимин ироа медихад ва мухолифат бо чанин рахбариятики худиш хам тахти назорати шўрост дар воқеъ мухолифат кардан бо татбиқи қонуни шариати аллох махсуб мешавад ва самъи ва тоатро куллан зери суъол мебарад. Муслимин ингуна ба рахбарияти хукумати исломий зулм мекунанд. Алъон ин муслимин дигар хар кудом ( хатто хамон секулярзадахо хам гуфтемки жузъи муслимин хисоб мекунем) мажмуъан бо чанин корхои ба рахбарият зулм мекунанд.

Суъоли дувум : чигуна қуръон барои кофарон хасорат ба бор меоварад ба мо гуфтандки барои хамма рахмат аст аммо барои мўъминин шифо мешавад. Магар қуръон метавонад барои каси боиси хасорат шавад ,ин дуруст аст ?

Ин қуръон дар асл худал линнас аст хидояти барои хаммаи мардум ва инсонхост. Аммо иддаи аз мардум ин хидоятро намепазиранд ва танхо барои дастаики онро пазирофтанд корои дорад ва мешавад худал лилмуттақин. Дуруст аст? Дар инжо мерасем ба жавоби суъоли шумоки чун аллох фикр кунам қаблан ояро хидматитон зикр карда будам :

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا»

Яъни хам шифои амрози ақидатий ва даруний аст ва хам шифои беморихои ноханжорихои зиндаги зохирий инсонхост. Чун ин дин хам барои идораи даруни инсон нозил шуда ва хам барои идораи зиндаги зохирий ва дунёвий инсонхо . Вақти меояд дигар каси ба нохақ кушта намешавад, зинда ба гур намешавад, пулхоишро бар асари қимор аз даст намедихад, бандаи абди монанди худиш намешавад ва озод мешавад. Ингуна ноханжорихои зиндаги зохирий инсонхо хам аз бейн меравад.  

«أطعمهم من جوع و آمنهم من خوف»

Меоварад ва бо фарохам кардани ин заминахо

«فلیعبدوا ربّ هذا البیت»

Ро тахаққуқ мебахшадки хамма ин корхо барои ин астки ибодат барои аллох шавадки тамоми қавонин ва барномахои зиндаги инсонро шомил мешавад :

«إنَّ صَلاتی و نُسُکی و محیای و مماتی لله رب العالمین.

Нуктаи дигар инки баъди аз инки шифо медихад рахмат хам хаст. Рахмат хам баъди аз хуб ва маваддат нуқтаи такомули ин раванд аст ва мухаббат ва бахшиши аст ек жониба ,билоаваз ва мажжоний. Он хам барои чи касони ? барои мўъминин.

«ولقد جئناهم فصلنه علی علم هدیً و رحمةً لقومٍ یؤمنون».

Аммо дар аваз барои золимин,коркарди он хасорат задан ба онхост на шифо ва на рахмати дар онхост.

Хуб алъон мумкин бароят суъол шавадки чигуна хасорат мезананд? Масалан нақшаи дуздихоро фош мекунад хамон турики нақшахо ва даруни фосид ва аъмоли зиён бори мунофиқин ва секулярзадахоро фош мекунад ва лўв медихад. Хуб ,ин яъни хасорат ба дуздихо ва секулярзадахо. Ё хамин қуръон руз ба руз боиси пешрафт ва тараққийи муслимин мешавад агар ба он амал кунанд ва қудратмандтар мешаванд.Хуб ,қудрат барои муслимин яъни хасорат задан ба золимин ва бахусус бар хасрат ва уқдахои даруний секулярзадахо ва мунофиқин изофа кардани

 «فی قلوبهم مرضٌ فزادهم الله مرضاً».

Ин хам хасорат задан ба онхост ва мисолхои зиёдий хастанд. Ё масалан вақтики дастур ба жиход алайхи золимин дода мешавад ва дастишон аз чоповул ба мол ва номуси мардум кутох мешавад.

Дар кул,қонуни шариати аллох барои золимин мусибат аст,барои ек дузд хасорат аст,барои ек шаробхур ва хамжинсбоз хасорат аст, боз барои қотил хам хасорат аст,барои кулли мужримин хасорат аст. Дар кул ,дар мовриди қуръон ва қонуни шариати аллох метавон гуфт : хам барои рух ва равони золимин хасорат аст хамон уқдаи даруний ,хасрат ,хасад ва ……..ро дар онхо зиёд мекунад ва хам барои қиёмати онхо хасорат аст.Дар қиёмат хам аз инки дар дунё иқомаи хужжа шуданд ва сарпичи карданд боз хам бояд хасорат бидиханд.

Ба хамин далил астки мебинем дар дунё иддаи ба шиддат бо татбиқи ин қонун дар зиндаги дунёвий инсонхо мухолифат мекунанд.Замоники ек секуляр ё секулярзадаро дидемки бо қонуни шариати аллох мухолифат мекунад ва аз секуляризм ва демокраси секуляристхо химоят мекунад шак накунидки золими астки аз татбиқи қонуни шариати аллох метарсад, ва агар қонуни шариати аллох татбиқ шавад ва агар қонуни қуръон татбиқ шавад у хасорат мебинад. Барои хамин мехохад жилови хасорати худишро хаддиақал дар дунё бигирад. Ин шахс ё худиш дузд аст ё қотил ва фохишагар ё жосус, хоин ва мужрим аст ё каси астки тарафдори инхост. Дар инжо ба ин хам ишора кунамки бархалофи суъоли шумо аллох таоло нафармудаки фақат барои кофарон хасорат ба бор меоварад балки , каламаи золиминро ба кор бурда ва ин золим метавонад хам мусалмон бошад ва хам кофар ва ғейри мусалмон.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(86- қисмат)

Табдил кардани ин мажхулахо ба маълум, ( чун инхо қаблан мажхул ва дохили муслимин будандки каси онхоро намешнохт ) ек чизи пинхон ва пушидаро ошкор куни дар воқеъ ба дар пеш гирифтани амали мутаносиб бо он кўмак карди ,яъни мушаххас кардани бемори кўмак мешавад барои дармони он. Ин мунофиқин ва секулярзадахо хамиша аз ин маълум шудан ва ошкор шуданишон метарсиданд ва хамиша саъй мекарданд ва мекунанд ба хамон шикл мажхул ва ношнохта мисли вирус ва тумур дар бадани муслимин боқий бимонанд. Ин имтиёз ва фурсати хуби барои онхо буд.

Дар қонуни мужозоти исломий хам ба унвони мунофиқ ва секулярзадахо бори мужозот фиқхий надорад ва касиро ба иттихоми мунофиқ будан ё секулярзада будан наметавон зиндони кард ё уро эъдом намуд. Барои хамин ,ин имтиёз ва фурсати хуби астки онхо мажхул ва ношнохта дар миёни муслимин боқий бимонанд ва дорудастаи онхо ошкор нашавад. Инхо то замоники ингуна хастанд дар фиқх ва қонун мужозоти исломий барои мунофиқ ва секулярзада бори мужозоти фиқхий нест. Инхо бояд мисли соири муслимин муртакиби журми мушаххас ва маълум шаванд баъад ,аз конолхои мушаххаси қазоий ва бар асоси мадорик ва аснод ,онхоро жарима ва мужозот кард . Дақиқан машмули хамон хукми муслимин мешаванд. Чигуна бо ек мусалмон бархурд мешавад бо онхо хамин тури бархурд мешавад.

Нафси мухолиф будан бо хукумати исломий ва хатто ширкат накардан дар жиход ва соири фаолиятхои мовриди писанди шариат дар жомеъа ва хатто шоеъа парокани ва ғейрих модомики ановини мужримонайи мисли : қатли нафс ,сирқати мусаллахона ,дузди ,ижоди ноамний ( махориба ) ,сирқат ,аъмоли манофеъи иффат ,жосусий ва куллан журмхойи таъриф шудаи ин чанини дар он рух надода бошад, қобили мужозот ва ба вижа мужозоти қатл нест ва хеч фиқхи чанин фотвойиро машруъ надониста астки , масалан онхоро ба журми мунофиқ будан ва инки бигуйи мунофиқ ва кофар хастанд ва онхоро бикуши . Аммо ,мутаъассифона хам акнун тавассути гуруххои аз муслимин ин аъмоли ин даста секулярзадахо ва мунофиқин бидуни тей кардани ин масирхо муодили иртидод қарор мегирад ва мушмули хукми марг ва адами тўвба дар хенгоми даст ёфтан ба онхо мешавадки ин иштибохи хийли бузурги аст.

Масунияти инхо то замони астки худишонро аз жомеъайи муслимин жудо накарда бошанд. Холо ,дорудастаи  мунофиқин ва секулярзадахо дар марохили корро ба жойи мерасонандки чораи жуз ихрожи аз сарзаминхои исломий барои муслимин намемонад ва ихрож мешаванд.Яъни барои муслимин чораи жуз ин намемонадки онхоро ихрож кунанд ва асбоби ихрожишонро фарохам кунанд. Ихрож хамки шуданд онвақт астки ошкоро шаданд ва машмули хукми секуляристхо ва мушрикин мешаванд.

Равиши дахум ва охарин равиш ва мархала дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки пас аз ихрожи онхо ,хар жо ёфт шаванд кушта мешаванд ва шомили хукми куффори ошкори секуляр мегарданд.

Дубора ёдовари мекунемки ,диққат кунид инхо машмули хукми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб намешаванд то вақтики аз жомеъайи муслимин жудо шуданд ва берун рафтанд машмули хукми жизъя гарданд. Балки ,машмули хукми мушрикин ва секуляристхо мешаванд, ва аз онхо жизъя хам қабул намешавад, ва дар ин мархала танхо сарневиштишон марг аст чун , қаблан даъват ба онхо расида аст. Ин нуктаи хийли мухимми астки нишон медихад сарчишма ва манбаъи мунофиқин ба секуляристхо бармегардад, хар чандки мумкин аст куффори ахли китоб ва муслимин хам ба бемори онхо олуда шуда бошанд:

:«مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا»(احزاب/۶۱)،

Дар мовриди онхо ингуна гуфта мешавад; нефрин шудагон ва ронда шудагонанд. Хар гужо ёфта шаванд, гирифта хоханд шуд ва паёпей ба қатл хоханд расид

«وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا».‏

Хукумати исломий танхо абзор ва находи астки ин душманони дохилийро мунзавий , мунқабиз ,контрол ,махор ,ихрож ва дар нихоят нобуд мекунад:

:«سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا» (احزاب/۶۲).

Ин суннати илохий ,дар мовриди пешиниёни жорий буда аст ва дар суннати худо дагаргуни нахохи дид.(идома дорад…….

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(85- қисмат)

Дар ин сурат ,мунофиқин ва секулярзадахойики жихати зарба задан ба киёни  муслимин ба ин хатти қирмиз мерасанд ва худишонро аз жамоати муслимин жудо мекунанд,мустахаққи шиддати амал мешаванд. Чизики онхоро аз чанин шиддати амалий хифз карда буд хамин гум шудан ва махлут шудани онхо бо жамоати муслимин буд,замоники ками худишонро нишон медиханд ба хамон андоза мустахаққи қавонини куффори ошкори секуляр мешаванд. Хар чи бештар худишонро жудо мекунанд ба хамон андоза  худишонро бештар мустахаққи қавонини секуляристхойи нажас мекунанд.Холо ,чи каси ба жойи хукумати исломий ва қудрати хукуматий метавонад ин қоидаро дар мовриди ин куффори пинхон ва секулярзадахо амалий кунад ? Хеч кас . Танхо бо дар даст доштани қудрати хукуматий ва ташкили хукумати исломий астки метавон жилови фожеайи тафарруқро гирифт. Танхо шўрои улил амр ва ижмоъи ноши аз он астки хатто худи муслиминро хам жамъ мекунанд. Хам шўро ва хам умматики аз ин шўро ташкил мешавад ва хам ижмоики аз ин шўро берун мезананд ,кулли онхо дар зери сояйи хукумати исломий дуруст мешавад . Хукумати исломий вужуд надошта бошад хеч кудом аз онхо хам вужуд нахохад дошт ; на уммати , на шўрои ва на ижмои вохидий.

Замоники қудрати хукуматий ва находхои тахти пушиши он дар ихтиёри тоғутхо ва секулярзадахост, тахти шуорхои гунагуни чун озодий мазхаб ,озодий шахсий ,озодий фалон чиз ва фалон чиз заминаро барои тафарруқи бештар фарохам мекунанд ва хеч каси бо сарфи харф задан ва насихат кардан натавониста ва нахохад тавонист жилови ин фожеъайи ошкорро бигирад. Танхо абзорики метавонад жилови ин фожеъайи ошкор ва ин тафарруқро бигирад хукумати исломий ва находхойи тахти пушиши он аст.

Равиши нухум ё мархалаи нухум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки ,аз тарафи хукумати исломий дар ин мархала тахдид ба ихрожи аз жомеъайи исломий мешаванд.

Секулярзадахо дар марохилики саъй доранд хамчун масжиди зирор жамъи худишонро аз жомеъайи муслимин жудо кунанд ва шикл ва қиёфайи жадид барои худишон дуруст кунандки тахти пушиши ин шикл ва қиёфа ба муслимин зарар бирасонанд, расман куфргуйи кунанд, мубориза бо муслиминро созмондехи ва мудирият намоянд, ва илова бар он ,тахдидоти аввалия ва қотиъиятхойи аввалия натавониста бошад жилови тахрибхо ва коршиканихойи ононро бигирад хукумати исломий бо иттико ба қудратики дорад саъй мекунад заминахойиро фарохам намоядки онхо куллан аз жомеъайи муслимин берун бираванд.

Бо берун рафтани инхо аз сафи муслимин ,дасти муслимин дар нобуди инхо бозтар мешавад, ва ба рохати метавонанд хукми секуляристхоро дар мовриди инхо пиёда кунанд. Чун ,инхо дар хамон асоси секуляристхои пинхоний будандки дар миёни муслимин қоим шуда ва худишонро гум карда буданд. Аммо ,алъон худишонро ошкоро карданд. Барои хамин аст вақти худишонро ошкор мекунанд аллох таоло инхоро машмули хукми секуляристхо ва мушрикин карда , на машмули хукми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб.

Аллох таоло мефармояд :

:«لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا»(احزاب/۶۰)،

Агар мунофиқон ва бемордилон ва касоники дар Мадина боиси изтироб мегарданд, аз кори худ даст накашанд , туро бар зидди ишон мешуронем ва бар онон мусаллат мегардонем , онгох жуз муддати андаки дар живори ту дар шахри Мадина мемонанд.

Аллохи мутаол хам дар инжо гуфта :

الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ

Яъни дар инжо хам мунофиқин ва куффори аслийшонро исм бурда ва хам касоники фи қулубихим марозун хастанд ва аз муслимини хастандки фариби инхоро хурданд,ва ба ин шикл дорудастайи хамин мунофиқинро нез тахдид карда аст. Вақтики инхо ба чанин мархалаи мерасанд ингуна мовриди тахдид қарор мегиранд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(84- қисмат)

Замоники қудрати хукуматий ва находхои тахти контроли хукумат дар ихтиёри секулярзадахо бошад маъмулан умуми мардум бо онхо хамрох мешаванд ва муборизоти манфийки тавассути теъдоди бисёр андаки аз ахли даъват ва жиход сурат мегирад, дар хадди ахм кардан ,қахр кардан ва дар нихоят инзиво ва гушагирий онхо беарзиш ва ночиз мешавад, ва ин гушагирий ба жойи онки зарбаи бошад алайхи мунофиқин ва секулярзадахо хидмати ба онхо мешавад, чун майдонро барои жавалон ва аъмоли инхо боз мекунад ва онхо майдонро барои жавалони худишон холи мебинанд, ва бидуни музохими рохаттар ахдофи тахрибий худишонро ба пеш мебаранд. Дар ин сурат ,зинда кардани ин суннат хам ,жанги нарм хам ,ба пеш бурдани ин жанги нарм , ба пеш бурдани жанги равоний ва манфий бо секулярзадахо танхо дар сурати маъни ва мафхуми комил худишро анжом медихад ва ба ахдофи худиш мерасадки дар пуштивонаи қудрати хукуматий ва находхойи тахти контроли хукумати исломий ва қудрати ноши аз он бошад ва гарна ин жанги нарми муслимин хам наметавонад ба ахдофи худиш бирасад.

Равиши хаштум ё мархалаи дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки , бо пуштивонаи қудрати хукуматий дар баробари аъмоли тафрақа ангизи онхоки дар жамъи муслимин анжом медиханд шиддати амал ва қотиъият нишон дода шавад. Чун тафарруқ еки аз хатти қирмизхои муслимин аст.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо пуштивонаи қудрати хукуматийки дошт дар марохилики мунофиқин ва дорудастаи секулярзадахо ками аз жамоати муслимин фосила мегирифтанд , ва мехостанд худишонро дар қолиби дигари жой диханд , ба хар мезоники худишонро жудо мекарданд ба хамон мезон худишонро аз неъмати нармиш ва мудоройи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  ва хукумати исломий дур мекарданд, ва худишонро мустахаққи қотиъият ва шиддати амали хукумати исломий менамуданд. Мисли ба оташ кашидани масжиди “зирор “ки бо зохирий муқаддас маобона қасд доштанд борои худишон мовжудияти даст ва по кунанд ва муслиминро дар баробари хам қарор диханд.Жолиб астки бидонидки ,имоми ин масжид еки аз муслимини мухлис будки аз тўвтиъайи ин куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо огох набуд ва фариби онхоро хурда буд, ва абзори дасти ин куффори дохилий ва секулярзадахо шуда буд.

Дар хар сурат ,ин секулярзадахо ба хар мезоники худишонро аз жамоати муслимин жудо мекунанд ва шинохтатар мешаванд ба хамон андоза худишонро мустахаққи қахр ва шиддати амали хукумати исломий мекунанд. Тафарруқ ,хатти қирмизи муслимин ва хукумати исломий астки аллох таоло онро аз сифоти секуляристхо дониста ва амр кардаки муслимин мисли секуляристхои кофар набошанд :

«وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ* مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» (روم/31-32).

Чун агар муслимин ин хатти қирмизро рад карданд ва дучори тафрақа шуданд ба нахви пейванди худишонро бо баъзи аз қонуни шариати аллох ва баъзи аз ончи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам оварда ва хатто ба сурати тадрижий пейванди худишонро бо кулли шариати аллох ва бахусус рахбарият ва хукумати исломий қатъ мекунанд :

:«إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ» (انعام/159)،

Бегумон ,касоники дини худро пароканда мекунанд ва даста даста ва гурух гурух мешаванд ту ба хеч важх аз онон нести ва ( хисоби ту аз онон жудо ва ) сарукоришон бо худо аст ва худо ишонро аз ончи мекунанд бохабар месозад  ( ва сазойи ононро хохад дод ).

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(83- қисмат)

Шакки нестки ,жиход бо мунофиқин ва секулярзадахо хам еки аз вожибот аст :

«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ» (توبه/73).

Пас,сухбати дар вожиб будани жиход бо секулярзадахо нест балки ,мухим равиши бархурд ва чигунаги ин жиход аст.

Дар садрил ислом баъзи аз куффори пинхон аз тариқи аллох барои росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ошкоро шуда буданд ва касони чун Абдуллох ибни Убай барои умуми муслимин нез ошкор шуда буд ; бо ин вужуд ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо ин куффори пинхон шуда бархурди қахромиз ва мусаллахона накард.Дидемки хатто бо қатли ин рахбари куффори дохилий тавассути соири муслимин ва писариш мухолифат намуд, ва дар посухи писаришки ижозаи қатли падаришро аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам талаб карда буд ,фармуданд : ” То хенгомики зинда аст ,монанди ек дуст ва рафиқ бо у ба неки рафтор мекунем”. Дар суратики ,барои терори бузургони куффори ошкори хорижий ,муслиминро равона амалиётхойи мухотираомиз ва пурхатар мекард , ва дар фатхи Макка хам дастури қатли чанд нафар аз куффори ошкорро содир намуд ва фармудки онхоро хар гужо пейдо кардид бикушид хар чанд худишонро ба пардаи каъба хам овизон карда бошанд.

Дар марохили аз мубариза  бо куффори дохилий ( мунофиқин ва секулярзадахо ) мужриёни хукумати исломий ва соири муслимин зимни қатъ накардани амри даъвати хаммагоний , ба табаъият аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  аз равиши муборизайи манфий ва сахтгирий бар мунофиқин аз коноли жанги нарм ва равоний истефода мекунанд. Мисли мазаммат ,тўвбих ,тахдид ,расво кардан , мунзавий кардан, тахқири ажсоди онхо бо ширкат накардан дар намози маййити онхо ва бо ширкат накардан дар тадфини онон ва рохкорхойи монанди инки , муслимин саъй мекунанд дар баробари жанги равоний ва нарми мунофиқин ва коршиканихои онхо вокуниши равоний ,нарм ва боздоранда дошта бошанд. Масалан аллох таоло мефармояд:

Ба секулярзадахо махал нагузор ва харфхоишонро қабул накун :

«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا» (احزاب/1)

Эй пайғамбар тақвойи худо пеша кун ва аз кофарин ва мунофиқин пейравий накун ва худованд алим ва хаким аст.

«وَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ وَکِیلًا» (احزاب/۴۸)،

Ва аз куффор ва мунофиқин пейравий накун ва озоришонро рахо кун ва бар худованд таваккул кун ва кофий астки вакил худованд бошад.

Ё дар жойи дигар амр мекунад  аз секулярзадахо руйигардони кун , бо онхо хамрохи ва хамкори накун. Бе эътинойи ба мунофиқин еки аз коритарин силоххойи астки метавон мохият хақиқий онхоро ошкор кунад ва қазоватро бар ухдайи худи афроди нозир бигузорад ,ру шудани мохияти даруний секулярзадахо хамон чизи астки секулярзадахо аз он метарсанд :

: «أُولَئِکَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللّهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً» ‏(نساء/۶۳)،

Онон касониандки худованд медонад дар дилхоишон чист .Пас аз ишон кинорагирий кун ва андурзишон биде ва бо гуфтори расоийки ба ( аъмоқи ) дарунишон русух кунад бо онон сухан бигу

• «وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغاً». 

Тамоми ин муборизоти манфий хам ,замони ба сурати комил жавоб медихадки қудрат дасти муслимин бошад ва инхо дар находхойи хукуматий қудрати надошта бошанд , ва қудрати хукуматий ва находхойи тахти мудирияти ва идорайи муслимин бошад. Тамоми ин ахком хам боз замони дар мовриди куффори пинхони дохилий ва секулярзадахо  татбиқ мешавадки қудрати хукуматий ва находхои тахти мудирияти он моли муслимин бошад на тоғутхо ва худи секулярзадахо.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(82 – қисмат)

Дар баъзи аз сарзаминхои мусалмоннишин метавон иқдомоти кучак ва ночизиро бо қудратманд кардани муслимин ва касби қудрати мардумий анжом дод ва масалан фалон мулло ва мовлавий секулярзадаро аз фалон масжид берун кард. Албатта ,ба шартики аз пуштивонаи қудрати хукуматий тоғутхо бархурдор набошад, агар аз чанин химоят ва пуштибоний тоғутхо бархурдор бошад он вақт дигар хеч кори наметавон анжом дод.

Ғейри аз касби қудрати хукуматий ,хар каси ба рохи ғейри аз қудрати хукумати исломий ва находхои муртабит бо он жихат пок кардани ин мовжудот аз маносибики ғасб карданд фикр кунад, қатъан дар таваххум ,хоб ва хиёл парвоз мекунад ва аз воқеият фосила гирифта аст.

Агар қасд дори инхо ва палидийи инхоро аз жомеъа ва находхои хукуматий пок куни бояд абзори онро ба даст биёвари. Аллох инхоро бо шаробхур ,қиморбоз ,бутпараст ва гушти хук ташбех карда аст. Барои пок  кардани касофати инхо ек абзор вужуд дорад ; хукумати исломий ва татбиқи қонуни шариати аллох аз тариқи находхои муртабит бо он ва зери мажмуъахои хукумати исломий. Чун инхо дар находхои хукуматий фаолият доранд ва аз пуштивонаи хукуматий бархурдор хастанд.Хеч рохи дигари барои аз бейн бурдани ек машруб фуруший ,қиморхона ва буткада ё ек қассобийки гушти хук ба муслимин мефрушад ё ек табақа аз кормандон ва сарбозони довлатий ғейри аз қудрати хукуматий вужуд надорад.

Инхо сарбозони жанги равоний ва кормандони довлат хастанд , ва хамин тури наметавон ек корманд ва масъули хукуматийро аз кориш баркинор кард, ва танхо замони метавон чанин мовжудиро дур биндозики дорои қудрати бошики тавони чанин кориро дошта бошад ва танхо қудрати хукуматий астки тавони чанин кориро дорад.

Равиши хафтум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин аст,то замоники дар жомеъайи исломий зиндаги мекунанд ба муборазаи манфий ва жанги равоний алайхи онхо амр мешавад ,дар баробари жанги равоний онхо амр ба жанги нарм мешавад.

Вужуди аносири нуфузики аз дарун, харакатхойи тахрибийро созмондехи мекунанд ва саъй мекунанд бо харакатхоики ба вужуд оварданд дар миёни мухолифинишон нуфуз кунанд, садамоти онхо бисёр сангинтар ва коротар аз заработи астк душманони ошкор ба ин гурух ворид мекунанд. Ба хамин далил ,хар кишвар ва созмони саъй дорад аз фаолияти ин аносир дар миёни худиш жиловгирий кунанд,дар аваз талош мекунанд ин сутуни панжумро дар жибхайи муқобил пейдо кунанд, ва аз коноли инхо барномахо ва нақшахоишонро ба пеш бибаранд. Равиши бархурд бо ин падидаи мухарриб ,ба зарофатхо ва пичидагихои хосси ниёз дорадки аз тарафи бисёри аз фармондахон ва рахбарони кам тажруба ,камтар риоят мешавад ё аслан риоят намешавад.

Ончики пеш аз хамма монеъи шиддати амал ва жанги мусаллахона бо ин куффори пинхон ва душманони дустнамо ва жосусони хатарнок мешавад, ниқоби ба зохири исломийи онхо ва жамъи касири аз муслимини фариб хурда астки дўври инхоро гирифтанд. Дар замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам агар бо рахбарони шинохта шуда ва кофари инхо бархурди мусаллахона мешуд аз ек тараф барои мусалмонони сода ва зудбовар ижоди шубха мекард, ва аз тарафи дигар куффори ошкор дар жанги равоний худ таблиғ мекардандки муслимин ба екдигар хам рахм намекунанд ва онро жанги дохилий барои тазъифи пойгохи муслимин маърифий мекарданд.(идома дорад……

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(81- қисмат)

Бале ,кофари шинохта шуда,Абдуллох метарсид аз инки ба хотири ек кофар дастиш ба хуни мусалмони оғишта шуда ва жаханнамий шавад. Яъни касики ба хотири ек кофари секуляр ё язидий ё амсолихим дастиш ба хуни мусалмон оғишта шуд жаханнамий мегардад.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар инжо нагуфтки жаханнамий намешавад. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хамчунонки гуфтем дар жавоби ин банда худо гуфтки бо у мисли ек дуст рафтор хохем кард.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз бас бо онхо мудоро мекард ва узрхоишонро мепазирафтки дорудастайи куффори пинхони дохилий ё мунофиқин хиёл мекардандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам одами содаи астки инхо хар чи бигуянд у бовар мекунад:

«وَ مِنهُمُ الَّذِینَ یؤْذُونَ النَّبىِ‏ وَ یقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیرٌ لَّكُم» (توبه/۶۱)

Дар миёни мунофиқин касони хастандки пайғамбарро меозоранд ва мегуянд : у саро по гуш аст ( ва рост ва дуруғро мешнавад ва хамма чизро бовар мекунад) . Бигу : саро по гуш будани у ба нафъи шумо аст ” хойрул лакум “.

Ин гурух теъдодишон матағаййир буд баъзи вақтхо бештар ,баъзи вақтхо камтар. Аммо дар хар сурат теъдоди зиёдий буданд ва шабихи ек гурух ва хизби ғейри расмий ба сурати ошкоро амал мекарданд ,чун рахбаришон мушаххас шуда будки мунофиқ ва кофар аст, мухолифатхоишонро бо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аланий ва ошкор карда буданд. Барои ширкат дар жангхо узр тароши мекарданд ва ширкат намекарданд ,агар хузур хам пейдо мекарданд мисли жанги ухуд саъй мекарданд қабли аз шуруъи жанг аз лашкари муслимин худишонро хориж кунанд то рухияйи мусалмононро тазъиф кунанд. Саъй мекарданд дар даъвати росулуллох хилали ижод кунанд, алайхи у жанги равоний рох андохтанд ва суханони масмумро пахш мекарданд, ба хамин далил аъмоли онхо шикли ижтимоий ба худиш гирифта буд ,мисли ек жараён шуда буд ва аксари мўъминин ин мажмуъаро мешнохтанд.

Дар пеш гирифтани ин равиш таъомули мутавозиъона ва омихта бо мудоро ва нармиш бо мунофиқин ва секулярзадахоики дар душмани онхо шакки вужуд надорад дар замони вужуди қудрат маъни пейдо мекунад ва натижа медихад. Аммо ,замоники муслимин аз чанин қудрати ( чи қудрати мардумий ва чи қудрати хукуматий ) бархурдор набошад мудоро ва нармиш мафхуми худишро аз даст медихад ва холати залилий ва хиффат ба худ мегирад.

Агар муслимин ,боз мехоханд ин суннати мудоро ва нармиш бо куффори пинхони дохилий ва секулярзадахоро зинда кунанд бояд қабли аз он худишонро қавий ва қудратманд кунанд; қудрат ,муқаддама ва пояйи зинда кардани ин суннат аст.

Талош жихати ташкили хукумати исломий ё дар сурати вужуди он қудратманд кардани он бехтарин конол барои зинда кардани ин суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам махсуб мешавад ва дар холати изтирорий талош жихати қудратманд кардани ақидатий ва манхажий муслимин хам боз ба унвони ек стиротежий собит қонуни шариати аллох дар чигунаги бархурд бо мунофиқин ва секулярзадахо метавонад ек рохкори муносиб бошад ва амал бошад ба хамон стиротежийи росулуллох саллаллоху алайхи васалламки даъват муқаддам ба хар чизи буда ва ин даъват ,агар боиси қудрати шавад ин қудрат хам метавонад ба унвони ек омили боздоранда ва то худуди зинда кунандайи суннати мудоро ва нармиш бо секулярзадахо ва куффори пинхони дохилий бошад хар чандки ,хеч вақт наметавонад жойгузини қудрати хукуматий ва находхои муртабит ба он шавад.

Равиши шишум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки ,бо онки бо мунофиқин машварат мешуд аммо жихати риояти асли ” хазар ” , эхтиёт кардан ва хушёр будан ,хеч пости таблиғий ва хукуматий ба онхо вогузор нашуд. Яъни хеч масъулияти идорий ва хукуматийро ба онхо вогузор накард.

Дар пеш гирифтани ин суннати росулуллох алайхи васаллам тибқи татбиқи оя ва хукм ” хумул адувву фахзархум ” танхо ва танхо дар сурати доштани қудрати хукуматий метавон чанин суннатиро анжом дод ва чанин кориро анжом  дод. Яъни  ба онхо пост ,мақом ва масъулиятхои хукуматий надод. Танхо мо замони метавонем ба сурати комил аз вуруди онхо ба постхои хукуматий ва таблиғий мумониъат ба амал биёремки қудрати хукуматий дар ихтиёри муслимин бошад ва касони хамки мехоханд ин душманони секулярзадаро аз маносиби ғасбий чун манобир ,килосхои дарс ,телевизионхои расмий ,идорот ва ғейрихки дар он лам доданд ба берун парт кунанд, танхо ек рохи чора ва рохи хал доранд, он хам касби қудрати хукуматий ва дар даст гирифтани находхои муртабит бо он мебошад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(80- қисмат)

Ин амри ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам буда , ва мо хам акнун ин қудрати ташхисро надорем. Дар натижа ончи барои мо мемонад ин астки хавосимонро жамъ кунем ,хазр кунем ва бимнок бошем аз секулярзадахо ,хушёри худимонро аз даст надихем ва комилан эхтиёт кунем.Мо бояд аз секуляристхо бароат кунем ва аз секулярзадахо хам хазар дошта бошем. Чун хар ду душмананд ,еки душмани ошкора хорижий ва дигари душмани пинхони дохилий.

Равиши панжум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин астки , росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо пуштивонаи қудрати хукуматий ,мудоро ва нодида гирифтани озор ва захм забонхои ин секулярзадахо ва мунофиқинро дар пеш мегирифт ва узрхохи онхоро мепазирафт ва аз хийли чизхо чашмпуши мекард , бо хамон пуштивонаи қудрати хукуматий.

Чун хеч вақт инро фаромуш накунемки мудоро ,нармиш ва тавозеъ дар замони қудрат маъни пейдо мекунад. Чанин сифоти ( тавозеъ ,нармиш ва мудоро ) дар хенгоми заъаф ва нотавоний маъни залилийро мерасонанд.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар ин мархала дар айни доштани қудрати хукуматий ва мардумий ,мисли ек маъзали ижтимоий ва фархангий бо ин дорудастаи секулярзада бархурд мекард, ва тури бархурд мекардки  муслимини фариб хурда ва заифул иймонки ба баъзи аз беморихойи мунофиқин олуда шуда буданд ва ба худишон зулм карда буданд ба хотири хамин бархурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам пушаймон мешуданд ва тўвба мекарданд, ва аз сафи куффори пинхони дохилий хориж мешуданд.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бидуни хеч монеъи ва бо пуштивонаи хукумати огохийхойи лозимро ба мунофиқин ва ба дорудастайи онхо мерасонад, ва касони аз онхо тўвба карда ва ислох мешуданд.

«وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (توبه/۱۰۲)،

Мардумони дигари хам хастандки ба гунохони худ эътироф мекунанд ва кори хубиро бо кори бади меомизанд ,умид астки худованд тўвбайи ононро бипазирад. Бегумон худованд дорои мағфирати фаровон ва рахмати бикрон аст ва рахм мекунад.

Хадаф дар ин мархала хифзи вахдати ижтимоий дар мужтамаъ будки ба номи мужтамаъи муслимин шинохта шуда буд, ва каси хам наметавонист монеъи расидани ин огохихо ба дорудастаи мунофиқин шавад.Чун қудрат дар дасти хукумати исломий ва муслимин буд ва барои хамин мудоро ва нармиш маъно ,мафхум ва хадафи худишро  хифз мекард.

Намунаи ошкор аз мудоро ва нармиш дар айни бархурдори аз қудрат бо мунофиқинро метавон дар бурхурди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо рахбари кофар ва шинохта шудаи дорудастайи секулярзадахойи он замони Мадина ,Абдуллох ибни Убай мушохада кард.

Абдуллох фарзанди хамин Абдуллох ибни Убай Салул, хам дустиш нисбат ба падариш барои хамма ровшан шуда буд ва хам мутиъ будани у дар баробари тахкими қонуни шариати аллох ва таслим будани у дар баробари авомири аллох ва росулиш. Агар адами ижозайи росулуллох саллаллоху алайхи ва олихи васаллам набуд у қасд дошт қабли аз хар мусалмони падари худишро бикушад. Пеш аз ислом ,исмиш ” Хаббоб ” будки кунияйи падариш хам бар асоси хамин ном буд,аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ин номро тағйир дод ва исмишро Абдуллох гузошт.

Вақти хабари ончики Абдуллох ибни Убай дар жараёни бозгашт аз ғазваи бани мусталиқ ба забон ронда буд ба писариш Абдуллох расид,яъни вақти мухожирин ва ансор дар жараёни бозгашт аз ғазваи бани мусталиқ дар онжо дучори ихтилоф шуда буданд,Абдуллох ибни Убай Салул  гуфт : ба худо қасамки достони мо ва ин қурайшихо ба монанди сухани каси астки гуфтанд : сагитро чоқ кун туро мехурад. Абдуллох ибни Убай Салул гуфт : ба аллох қасам ,агар ба Мадина баргардем азизтарини ахли он ,залилтарини ахли онро аз он берун хохад кард. Манзури у аз азизтарин худиш буд ва дорудасташон ва залилтарин хам манзуриш росулуллох саллаллоху алайхи ва олихи васаллам ва мухожирин буданд.

 Вақти ин сухан ба Абдуллох – фарзандиш – расид ба назди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омад ва гуфт: эй росулуллох ,ба ман хабар расидаки тасмим гирифти ба хотири ончики аз Абдуллох ибни Убай – падарам – ба ту расида уро ба қатл бирасони ? Агар воқеан мехохи ин корро бикуни ба ман дастур биде то худам ин корро анжом дихамки , ба худо қасам хазражиён ( тоифаики ба он муттасил буд ва қаблан жузви онхо буд ) медонандки хеч кас дар миёнишон бештар аз ман ба падариш хуби намекунад ва ман метарсам каси дигари ин корро анжом дихад ва шумо ба шахси дигари дастур бидихи ва уро бикушад ва ба дунболи ин ,нафсам ба ман ижоза надихадки қотили падарам дар миёни мардум рафт ва омад кунад ва барои хамин қотили парадамро бикушам ва ба хотири ек кофар дастам ба хуни мусалмони оғишта шавад ва жаханнамий шавам. Ин суханони Абдуллох ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст. Аммо ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд: балки бо падарит нарми хўхем кард ва то вақтики дар миёни мост  бо у ба неки ва мисли ек дуст рафтор хохем кард.

(идома дорад……)