Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум.Душманшиносийи шаръий (3) шиносойи ижмолий ва равиши бархурд бо куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ва секулярзодахо
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(82 – қисмат)
Дар баъзи аз сарзаминхои мусалмоннишин метавон иқдомоти кучак ва ночизиро бо қудратманд кардани муслимин ва касби қудрати мардумий анжом дод ва масалан фалон мулло ва мовлавий секулярзадаро аз фалон масжид берун кард. Албатта ,ба шартики аз пуштивонаи қудрати хукуматий тоғутхо бархурдор набошад, агар аз чанин химоят ва пуштибоний тоғутхо бархурдор бошад он вақт дигар хеч кори наметавон анжом дод.
Ғейри аз касби қудрати хукуматий ,хар каси ба рохи ғейри аз қудрати хукумати исломий ва находхои муртабит бо он жихат пок кардани ин мовжудот аз маносибики ғасб карданд фикр кунад, қатъан дар таваххум ,хоб ва хиёл парвоз мекунад ва аз воқеият фосила гирифта аст.
Агар қасд дори инхо ва палидийи инхоро аз жомеъа ва находхои хукуматий пок куни бояд абзори онро ба даст биёвари. Аллох инхоро бо шаробхур ,қиморбоз ,бутпараст ва гушти хук ташбех карда аст. Барои пок кардани касофати инхо ек абзор вужуд дорад ; хукумати исломий ва татбиқи қонуни шариати аллох аз тариқи находхои муртабит бо он ва зери мажмуъахои хукумати исломий. Чун инхо дар находхои хукуматий фаолият доранд ва аз пуштивонаи хукуматий бархурдор хастанд.Хеч рохи дигари барои аз бейн бурдани ек машруб фуруший ,қиморхона ва буткада ё ек қассобийки гушти хук ба муслимин мефрушад ё ек табақа аз кормандон ва сарбозони довлатий ғейри аз қудрати хукуматий вужуд надорад.
Инхо сарбозони жанги равоний ва кормандони довлат хастанд , ва хамин тури наметавон ек корманд ва масъули хукуматийро аз кориш баркинор кард, ва танхо замони метавон чанин мовжудиро дур биндозики дорои қудрати бошики тавони чанин кориро дошта бошад ва танхо қудрати хукуматий астки тавони чанин кориро дорад.
Равиши хафтум дар чигунаги бархурд бо дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо ин аст,то замоники дар жомеъайи исломий зиндаги мекунанд ба муборазаи манфий ва жанги равоний алайхи онхо амр мешавад ,дар баробари жанги равоний онхо амр ба жанги нарм мешавад.
Вужуди аносири нуфузики аз дарун, харакатхойи тахрибийро созмондехи мекунанд ва саъй мекунанд бо харакатхоики ба вужуд оварданд дар миёни мухолифинишон нуфуз кунанд, садамоти онхо бисёр сангинтар ва коротар аз заработи астк душманони ошкор ба ин гурух ворид мекунанд. Ба хамин далил ,хар кишвар ва созмони саъй дорад аз фаолияти ин аносир дар миёни худиш жиловгирий кунанд,дар аваз талош мекунанд ин сутуни панжумро дар жибхайи муқобил пейдо кунанд, ва аз коноли инхо барномахо ва нақшахоишонро ба пеш бибаранд. Равиши бархурд бо ин падидаи мухарриб ,ба зарофатхо ва пичидагихои хосси ниёз дорадки аз тарафи бисёри аз фармондахон ва рахбарони кам тажруба ,камтар риоят мешавад ё аслан риоят намешавад.
Ончики пеш аз хамма монеъи шиддати амал ва жанги мусаллахона бо ин куффори пинхон ва душманони дустнамо ва жосусони хатарнок мешавад, ниқоби ба зохири исломийи онхо ва жамъи касири аз муслимини фариб хурда астки дўври инхоро гирифтанд. Дар замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам агар бо рахбарони шинохта шуда ва кофари инхо бархурди мусаллахона мешуд аз ек тараф барои мусалмонони сода ва зудбовар ижоди шубха мекард, ва аз тарафи дигар куффори ошкор дар жанги равоний худ таблиғ мекардандки муслимин ба екдигар хам рахм намекунанд ва онро жанги дохилий барои тазъифи пойгохи муслимин маърифий мекарданд.(идома дорад……