دسته: шайх мужохид Абу Хамза хўромийни ўзбек тилидаги асарлари

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(24- қисм)

Мана бу суратда,шахс томонидан  айтилган сўз ё қилинган амал иртидод хаддидаги жиноят хисобланади, “бу бизни зиммамизда эмас” балки, фақат аллох ва росулига қайтади, уни манбаъси хам фалон олимни раъйи ё фалон имомни,мужтахидни,ёки ўтган даврларда бўлганидек фалончи катта кишининг ўзини замонидаги гурухлар ёки бўлмасам ўзига хос мазхаблар,гурухлар,фикрлар хақида айтган  раъйи эмас, ёлғиз қуръон ва сахих суннат бўлади. Мана бу жуда кўп дўстларимиз диққат қилмайдиган нуқталардан биридир,яъни улар ўзига хос даврдаги ва мана бу олимни асридаги ўзига хос гурухга алоқадор бўлган бир олимни фатвосини,раъйини,уни айтган сўзини бир хукм сифатида ўзларини хозирги замонларига хам татбиқ қилишмоқчи бўлишади. Яъни аслиятда бу раъйларга нисбатан худди қуръон ва суннатга ўхшаб муносабатда бўлишади.  Албатта буни ўзлари инкор қилишлари мумкин,аммо амалда бу ишларни қилишади, бўлиб хам уларни қилаётган бу ишлари очиқ-ошкор  хато хисобланади.

Хар қандай гурухлар ва мазхаблар ўзини даврида ўзига хос эргашувчиларга эга бўлган ва агар уни ихтиёрида қудрат бўлмаган бўлса хам ундан ўнлаб балки юзлаб шохалар ажраб чиққан ва уларни хар бири ана ўша мазхабни иддао қилишган, мана бу мазхаб ва гурухни орасида жуда кўп адашган  шохалар бўлган бўлиши хам мумкин,қатъан мавжуд бўлган бу хозирги пайтда хам шунга ўхшаш мавжуд. Хўп, бир олим келиб мана шундай гурухлар хақида гапирган ва ана ўша олимни хукмига мустахақ бўлган бўлиши хам мумкин, уларни қилган ишлари сабабли ўша хукмга мустахақ бўлишган ва ўша замонни олими мана бу хос  гурухни ана ўша раъйга мустахақ қилган, аммо мана шу гурух ва мазхаб бошқа даврларда мана бу гурухда  яхши ё ёмон ўзларишлар вужудга келган,бу хам табиий, уларни кўпчилиги яхшилик томонга бурилган ёки жуда кўп ёмонлар эса йўқолиб кетган, худди хозиргача вужудга келган ё йўқолиб кетган юзлаб фирқаларга ўхшайди; хўп, энди бошқа даврларда ўзгарган ва яхши ё ёмон томонга харакат қилган мана бу гурух кўриниб турганидек бошқа хукмга мустахақ бўлади ва олдинги ўтган даврдаги олимни хукми янгиларни дардига емайди. Бу холатда олдинги олимни хукмини мана буларни устида татбиқ қилиб бўлмайди,балки ” бизларни хозирги вазиятдаги собит меъёримиз фақат ва фақат қуръон ва сахих суннатдир ва ўзгарувчан нарсалар борасида собит раъй хам мавжуд эмас”.

Хозирги пайтдаги бизларни шофеъий, ханафийларимиз ёки бошқа мазхабдагилар ва бизларни орамизда вужудга келган турли-хил гурухлар, бундан 40-50 йил олдинги даврга қараганда нихоятда фарқ қилади, уларни  янги хукмларга эхтиёжи бор, энди бир неча аср олдинги даврда ўтган фалончи гурух ё мазхаб эргашувчилари қандай бўлгани хақида гапирмаса хам бўлади.

Музаффар Султоний хўромонни тарих китобида айтадики: бутун хўромонда аёллар жинсини орасида хам, эркаклар жинсини орасида хам бирорта бенамоз топилмайди,балки уларни хаммаси намозхон ва ахли исломдирлар. Мана бу ўзимизни хўромонга тегишли бир неча йил олдинги холат, хозирги хўромондаги одамлар хам шундайми? Албатта йўқ. Демак улар хақида хозир бошқа хукм содир бўлиши керак ва бир қанча йилдан сўнг бошқа бир хукмга мустахақ бўлишлари хам мумкин.

Хар қандай суратда, мусулмон шахсни иртидодига боис бўладиган сўзни ё амални исботи учун танхо меъёр, хозирги ё ўтган замондаги фалончи олимни ё донишмандни раъйи эмас, фақат ва фақат қуръон ва сахих суннат бўлади. Хозирги пайтда гапираётган донишманд хам қуръон ва сахих суннатга истинод қилган холда бир кишини жиноят билан муттахам қила олади.

(давоми бор……..)

 
Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

 
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(23- қисм)

Мана бу салтанат салафийларини айтишича, секуляризм куфрдир,уни жуда кўп матлабларида мавжуд, чунки уни йўқ дея олмайди, шунинг учун секуляр ахзоблар кофирдир,дейди. Хўп, энди агар бир киши секулярист хизбни рахбари бўлса,нима бўлади? Мана бу саволга мана бу динфуруш,салтанат сехргарлари жавоб беришлари лозим. Бир секуляр хизбнинг рахбарияти мақомини эгаллаб турган кимса, оддий бир кофир хисобланмайди, балки “аимматул куфр” бўлади. Мана бу хам “аимматул куфр”дир.

 Ўзингиз хам бир ўйлаб кўринглар, ахир биз коммунистларнинг рахбари бўлган  сталинга қараб бу шахс коммунист эмас,дея оламизми? Сталинни химояси билан курдистондаги иртидодий ва секуляр хизбни аввалги бунёнгузори бўлган қози мухаммадга у демократ ва секуляр бўлмаган дея оламизми? Мусулмонларни шунчалик ахмоқ деб фарз қилиш мумкинми? Улар қози мухаммадни устидаги   коммунистларни формасини устига саллани қўйиб олганлиги сабабли  бизларни алдай олишадими?

Демак, шахснинг сўзи аввало у ўзини мусулмонлардан жудо қилмаган ва ошкор кофирларга қўшилмаган  пайтигача эътиборга олинади, ундан ташқари огох бўлиши билан бирга уни сўзлари қилаётган амалига мухолиф бўлмаслиги керак ёки бу амалларни қилаётган холатда бўлмаслиги лозим. Рамазонда тушлик еб ўтирган одам, шу еб турган холида, агар сизни кўзингизга тўғри қараб туриб,мен овқат емаяпман,деса сиз қандай холатга тушган бўлар эдингиз? Қўли сизни чўнтагингизда бўлиб пулингизни ўғирлаётган ёки манзилингизга келиб нарсаларни жамлаётган ўғрини ушлаб олсангиз ва унга нима учун ўғрилик қиляпсан,десангиз? Сизни кўзингизга қараб туриб мен ўғрилик қилмаяпман, мен ўғри эмасман,деса қандай холатга тушган бўлар эдингиз?

Мана бу турли-туман куфриётларни,жиноятларни, ўлимни,ўғриликларни,талончиликни, мусулмонларни қирғинини амалга оширадиган бутун жахон секуляр сотқинларнинг,тоғут хокимларнинг холати бўлиб,мана бу кимсалар одамларни кўзига қараб туриб: бизлар бу ишни қилмаганмиз,дейишади, салтанат уламолари ва сехргарлар хам айтишадики, уларни мана бу инкори рост гапираётганларига далолат қилади.

Мени назарим бўйича мана бу аимматул куфр ва фасодчиларни яхшиси ўзига хос фурсатга қолдирамиз, хозир эса муттахам қилинган мусулмонга қайтамиз, уни ўзига хос мархалалардан ўтказилгандан сўнг унга таъйин қилингандан сўнг,шахсни иртидоди бўйича қатъий хукмни содир қилинади ва жуда хам хатарли томонга йўналади, бу йўл нихоятда хатарлидир.

Энди, агар мусулмон шахс иқрор бўлиб бирор нарсани инкор ва рад қилмаса, уни жинояти исбот бўлади. Аммо мана бу кофий эмас ва хукмни содир қилиб бўлмайди, биз фақат аввалги мархалани босиб ўтдик холос. Иккинчи мархала шуки, мана бу шахсни иртидодига боис бўладиган тухмат,жиноят,куфр эканини хам исбот  қилишимиз керак. Мана бу нарсани фақат ва фақат қуръон ва сахих суннатни қатъий хужжатлари орқали исбот  қилса бўлади.

Олдин собит қилганимиздек мана бу шахсни ўзи хам мана бундай сўзни айтганига иқрор бўлган ва уни жиноятни устида ушлашган эди,лекин уни гапирган сўзи хам шахсни иртидодига боис бўладиган  куфрга оид жиноят эканини хам собит қилиниши  лозим, мана буни фақат қуръон ва суннат бўйича собит қилса бўлади, мана бу қуръондаги ва аллохни шариатидаги қонунлардаги халол ва харомга ўхшаган нарса бўлиб, фақат аллох халол қилиш ё харом қилиш хаққига эга, мусулмонларни бу ерда қиладиган иши шуки мана бу ахкомларни хеч қандай аралашувсиз,тасарруфсиз қуръон ва суннатдан олишади ва унга амал қилишади. Мана бу ерда ижтиходга,таъвилга ва инсонни раъйига ўрин йўқ.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(22- қисм)

Албатта мана бу борада хам, тоғутларни дифоъ қилувчилар ва тоғутларни ихтиёрида туриб тоғутлар учун вазифаларини бажариб келаётган баъзи  уламойи суъ ва сехргарлар мусулмонларни жоду қилиш учун шубхаларни вужудга келтиришган. Мана бу инкор бизни бир қисмимиз бўлган ва бизларга ўхшаш аллохни шариатидаги қонунларни барчасига эътиқод қиладиган мусулмон учунлигини хаммамиз яхши биламиз, у хам худди бизларга ўхшаш ўзини мусулмонларни жамиятидан жудо қилган эмас, аммо агар жудо қилган бўлса, нима бўлади? Агар ошкор кофирларни жамоасига  кетган бўлса, нима бўлади?

Агар мана бу шахс хозир хам жиноятни қилаётган бўлса ва у буни жиноят эканини яхши билса ва хаммамиз уни кўрсак, нима бўлади? Ёки у ўлгунича мана бу жиноятни қилган бўлса, нима бўлади? Бизларни иккиланишимизга ўрин қоладими,яъни яна бир марта келиб ундан сўрай оламизми? Ёки мана бу шахсни инкор қилишига хам ўрин борми?

Булар мушаххасдир, мусулмон шахс масалан яхудийларники, насронийларники, мажусларники ё секуляристларники бўлган сўзни сўзлаган ёки амални қилган ва бизлар уни мана бу гурухларни жамоасига  кетган деб ўйлаган эдик, аммо бу шахснинг  ўзини айтишича, бу сўзларни аслан айтмаган, у буни инкор қиляпти ва биз хам буни ундан қабул қиламиз ва бу шахс мусулмонларни орасидан мана бу сўз,калом билан бошқа жойга бормаган,деймиз, энди агар у қилаётган ишини хақиқатда  жиноят эканини билса ва биз уни ўша жойда кўрсак, нима бўлади? Ўзи денгизни ичига тушиб олиб, мен денгизда эмасман деяётган кимсани гапини қабул қиламизми? Маст бўлган холида шаробхонада туриб мен шароб ичмаганман деб турган кимсани сўзига ишонса бўладими?

Агар бир киши ошкор равишда коммунист,демократ либирал ё яхудият, насроният,мажусият хизбларини бирига эргашган бўлса ва мен секуляр ё яхудий ,насроний,мажус эмасман ва мен мусулмонман,деб турса, мана бу кимса ошкор ёлғон  гапирибди.

Унинг фалончи секуляр хизбда хозир бўлиши ва у ерда хилма-хил мақомларга эга бўлиши,унинг қилаётган амалини гапираётган сўзига қарама- қарши эканини билдириб турибди, бу фақат мусулмонларни фариб бериш учун холос. Бу ерда комил ошкор кўриниб турибди, бу худди курдистондаги секулярист муртадларнинг мусулмонларни фариб бериш учун,  қози мухаммад муртад курдистондаги секуляр иртидодий аввалги хизбни бунёргузори бўлган, у секулярист бўлмаган,деган гапларига ўхшайди, ёки оли саъуддаги салафий абдуллатиф айтадики: ироқни курдистонидаги бизларни валийи амримиз борзонийни айтишича, у секуляр эмас. Мана бу сехргар айтадики: ироқни курдистонидаги демократ хизбни рахбарини айтишича,мен секуляр эмасман,демак уни секуляр деб бўлмайди,чунки у секуляр эмаслигига иқрор бўлган.

Шунга қарамасдан мана шу сехргар (абдуллатиф)ни ўзи оли саъудни ёлғончи салафийларидан бўлади ва тоғутларнинг косасини ялаб юради, уни сўзини қабул қилиб бўлмайди, бундан ташқари борзоний хам хамиша секуляризм динини химоя қилиб сухбат қилади ва ўзини доим секуляризмни мудофаъа қилувчиси деб билади ва агарчи барча ахборот воситалари уни ихтиёрида бўлса хам, бирор марта хам секуляризмга қарши бир калима хам гапирмаган, бўлиб хам у минглаб курд ёшларини секуляризм динини ва америка ва уни навкарларини рахбарлигидаги  жахон секуляристларининг  йўлида қирғинга жўнатган, фақат уни хизбининг маромномасига мурожаъат қилсангиз ёки хаддиақал унинг курдистон демократ хизбини унвонига эътибор берилса, фақат калималарни назарга олинса (демократ сифатида эътибор берилса) унда демократия ва демократ ё умуман айтганда секуляризм асоси бўйича таъриф қилингандир.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(21- қисм)

2-Шахсни жиноятини исбот қилиш учун иккинчи йўл,энг камида шариат қабул қиладиган  иккита одил  киши томонидан ироя бериладиган гувохлик ва шаходат ёки бўлмасам шаръий хужжатлар,далиллар асосидаги шаръий баййиналар лозим бўлади,ундан жиноятни исбот қилиш учун фойдаланилади; мана бу икки одил инсон хам шариат қабул қиладиган даражада бўлиши керак.

Яъни агар шариат таъйин қилган ўзига хос шароитларга эга бўлган  мана бу  икки одил инсон шаръий далиллар,баййиналар билан фалончи яхудий,насроний, секулярист,мажус бўлган ёки фалон сўзни айтган  ё амални қилган деса, мана бу шахсни жиноятини исбот қилиш учун бир абзор бўлади. Энди, агар шахс иқрор бўлса ва гувохлар,далиллар мана бу шахсни секуляр бўлганини  кўрсатса, бу мана бу шахснинг шундай жиноятни исботига  кифоя қилади. Айтиб ўтилганидек худудлардаги иртидод масаласи ўртага ташланади. Худди қатл,ўғрилик, зино ва бошқа худудларга ўхшаш бундай жиноятларни исбот қилиш мана бу равиш билан ё шахсни ўзини иқрор бўлиши асосида собит бўлиши керак ёки гувохларни шаходати ва далиллар билан собит бўлиши лозим.

3-Шахсни жиноятини исбот қилиш учун учинчи йўл, истефоза ё одамларни орасида машхур бўлиши,гап тарқалиши бўлади, шу даражада машхур бўлиши лозимки инкор қилишга ўрин қолмаслиги керак. Курдистонни аввалги секуляри ва муртад хизбни асосчиси қози  мухаммад бунга мисол бўла олади,у мана бу хизбни демократ хизб сифатида вужудга келтирган эди. Уни хеч ким кўрмаган ёки бирор жойда у хақида ўқимаган бўлиши мумкин, аммо у ўзини шухрати воситасида қози мухаммад мавжуд эканини ва бу шахс курдистондаги муртад хизбни аввалги асосчиси эканини  кўрсатди.

Хўп, шу ергача шахсга қўйилган тухматни собит қилдик, яъни ё уни ўзи иқрор бўлди ё гувохлар ва далиллар уни собит қилишди ёки одамларни орасидаги машхурлиги билан собит бўлади ва шахс унга иқрор бўлди. Бу ерда тарқалган гаплар ва гувохларни шаходати мавжуд. Агар уни устида гувохлик берилган шахс ёки гувох сифатида шаходат берган кишилар,одамлар орасида тарқалган гаплар билан бирга қўйилса,аммо бу шахс туриб буларни инкор қилса,биз хам уни сўзини қабул қиламиз. Буни олдин хам айтиб ўтган эдик, уни сўзини қабул қиламиз. Мана бу хукмни далили одил гувохларни ёлғончига чиқариш эмас; балки уни далили мана бу шахс томонидан уни инкор этилганидир, мана бу ислом динига қайтиш,тавба хисобланади. Яъни мана бу шахс хамма нарсани инкор қиладиган бўлса,бу унинг тавба қилганини билдиради ва худди тавбадек ундан қабул қилинади.

 Бу шу маънони билдирадики, шахс асли хақиқатни билади,бу борада шак-шубха йўқ, аммо шунга қарамасдан уни рад қилади,оёқ-ости қилади, яъни у асли хақиқат нима эканини жуда яхши билади,аммо уни инкор қилади,бу ерда  иккиланиб ўтиришга хожат йўқ. Мусулмон хақида бизни қоидамиз хусни зон ,яхши гумон қилиш ва масалани мусулмон учун яхшилик бўлган томонга буриш ва имкони борича  унга узр келтиришдир. Шу сабабли хам мусулмонни мана бу инкорини мусулмонни фойдасига тафсир қиламиз, уни инкори тавбани бир нави бўлиб гуёки шахс тавба қилган бўлади.

Аммо агар худди шу ишни бир кофир ислом хақиқатларини қаршисида қиладиган бўлса, мана бу кофир шахс қайсарликка тушиб қолибди ва аллохни шариатидаги қонунларни,ислом динини  хақ эканига ишонса хам, аммо уни инкор қиляпти,деймиз.

 «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ» (نمل/14)،

Агар бир кофир инкор ,қайсарлик қиладиган бўлса, биз бу шахс учун бир нарса қила олмаймиз,фақат уни ўз холига ташлаб қўямиз.

Мана бу бир мусулмоннинг ё бир кофирнинг ички,пинхон ишлари  борасидаги инкоридир, бизлар дунёда иртидодга боғлиқ бўлган  мушаххас ва маълум жиноят учун биринчи марта мусулмон учун шахсни жохиллиги сабабли тавбага тафсир қиламиз, аммо агар  иккинчи марта мана шу маълум ва мушаххас жиноятни қиладиган бўлса, унда узр келтирилмайди, балки у огохона,қасддан ва ўзини ихтиёри билан мана бу жиноятни қилган бўлади, худди биринчи марта қилганидек  хатто унинг  инкор қилиши хам, бу ерда унга фойда  келтирмайди.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(20- қисм)

Хўп, хозир муттахам шахсни жиноятини исбот қилиш ва такфирни шартлари мархаласига етиб келдик.

 Олдин хам  айтиб ўтганимиздек,бизни қибламизни қабул қилган ва бизлар сўйган нарсалардан истеъмол қилган намоз ўқийдиган шахс мусулмон бўлади ва мусулмонни барча насибаси,фойдаларидан бахраманд бўлади, модомики  мана буни акси собит бўлса:

مَنْ صَلَّى صَلاتَنَا وَاسْتَقْبَلَ قِبْلَتَنَا وَ أَكَلَ ذَبِيحَتَنَا فَهُوَ الْمُسْلِمُ، لَهُ مَا لَنَا وَعَلَيْهِ مَا عَلَيْنَا.

бундан ташқари, олдин хам айтиб ўтканимиздек, иртидод ва муртад бўлишлик бир мусулмон қилиши мумкин бўлган энг оғир жиноят хисобланади,у худудларга боғлиқ бўлиб,мана бу худудни қазоватга нихоятда яқин алоқаси бор.

Ислом жамиятдаги қазоват бўйича покликни вужудга келтириш учун жиноятни исбот қилиш ва қатъий ахкомларни содир қилиш ва охирида хукмни ижро қилиш бўйича услубларни,чорчўпларни, ўзига хос мархалаларни,каналларни ироя берган, чунки муртад бўлишлик мусулмон шахс қилиши мумкин бўлган энг оғир жиноят хисобланади, шу сабабли хам аллох уни илмини хаммага хам ато қилган эмас ва  бу илм умумий холатга эга эмас , бу жиноятни қилган шахсни иши нихоятда оғир бўлиб уни қазоват қилиниш йўналиши ва хукмини содир қилиниши хам мураккаб хамда оғир, худди ўғирлик,одам ўғирлаш, машрубхўрлик, қасосга ўхшаган ўринларга ўхшаш хукм содир қилиб  бўлмайди,жиноятни собит қилиш ва хукм содир қилиш ва уни ижро қилиш учун шундай  мархалаларни,филтерларни қўйиб қўйилганки, мана бу қазоват заминасида алохида мутахассисликка эхтиёж бор.

Энди, мана бу қазоват системасида хам умумий холат бор ва хам ўзига хос ва  мутахассисликка эхтиёж бўлган  холат хам бор бўлиб, бу алохида қозиларга боғлиқ бўлади, бир шахсни муртад бўлганини қандай қилиб собит қиламиз? Муттахам бўлган шахс қайси мархалаларни босиб ўтиши лозим ва у иртидодни қатъий хукмини содир қилинишига мустахақ бўлиши ва унга мусулмон эмас,балки муртад дея олишимиз  учун қайси филтерлардан ўтиши керак? Мана бу борада тўртта ўзига хос мархала мавжуд бўлиб ахли қибла мана бу тўрт мархалага иттифоқ қилишган:

-Биринчи мархала,жиноятни исбот қилинишидир: мана бундай хатарли жиноят бўйича муттахам бўлган мусулмон шахсга диққат қилиниши лозим, агар уни жинояти исбот қилинадиган бўлса у муртад ва муртадларга тегишли жазога шомил бўлади, шунинг учун аввало унга қўйилган жиноят исбот қилиниши  керак, одатда ахли қибла мана бу жиноятни исботи учун уч йўлни ироя беришган бўлиб, мана шу йўллар орқали исбот қилиниши лозим:

1-Шахсни жиноятини исбот қилиш учун биринчи йўл, мана бу шахсни ўзини иқрор бўлиши,эътирофидир. Яъни бу шахсни ўзи уни иртидодни хатарига рўбарў қилган  мана бу амални ё сўзни айтганини эътироф қилиши керак. Масалан  мен секуляристман ,дейди, ё кумала ё демократман ё пикакаман ё яхудийман ё насроний ё мажусман,мени мана шу ерга олиб келган мана бундай сўзларни айтдим,дейди.

Энди, баъзиларни назари бўйича, агар мана бу шахс жиноятни қилганини инкор қилса,уни устида хукм ижро қилинмайди ва ундан кейинги мархалаларга ўтилмайди. Имоми Шофеъий рохимахуллох уммун китобида айтадики:

 “من قيل أنه لا يُصلي فَأنْكَرَ صدق”

Яъни: бир кишига намоз ўқимас экансан,дейилганда бу шахс уни инкор қилди ( мен намоз ўқийман,деди), шахсни мана бу инкорини уни рост гапидек қабул қилинади.

Яъни агар бир кишини муттахам қилиб унга сен секулярсан,кумаласан, демократсан,пикакасан,яхудийсан, насронийсан ва бошқасан дейилса ва бу шахс инкор қилса, биз уни сўзини қабул қиламиз ва рост айтяпти деб узрини қабул қиламиз; агарчи уни мунофиқлар ва секулярзадаларни тўдасидан деб билсак ва уни ёлғончилигига,риёкорлигига, қасамхўрлигига ё бошқа фасодларига шубха қилсак  хам уни узрини қабул қиламиз ва уни сўзларини рост деймиз. Нима учун?

 Чунки мана бу мушаххас ва маълум  заминада кишини узри бир марта қабул қилинади, агар иртидодга боис бўладиган  мана шу маълум ва мушаххас жиноятни қасддан ва ўзини ихтиёри билан иккинчи марта такрорласа, бу холатда  уни узри қабул қилинмайди. Ундан ташқари мана бу шахс бизлар учун мажхул бўлиб қолади, у ўзини сафини мусулмонлардан жудо қилмаган ва ўзини аллохни шариатидаги қонунларни барчасига тобеъ ,деб билади.

(давоми бор…..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.

Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(19- қисм)

Мана булар мусулмонлардан комил суратда аллох нозил қилган хамма нарсага таслим бўлишни талаб қиладиган оятларларни намунасидир. мусулмонлар “самиъна ва атоъна” деб итоат қилишлари лозим. Яъни эшитдик ва итоат қилдик, шу. Баъзиларини қабул қилиб баъзиларини бир четга суриб қўйиша олмайди. Агар улар бу ишни қиладиган бўлишса, шубхасиз уларни хаммаси кофирдирлар.

«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»

Мана бу ерда  ислом динини “ошкор” ахкомларидан бирини инкор қилиш хақида айтиляпти, тушунгандирсиз? Шахс учун “ошкор” бўлган ислом динини ахкомларидан бирини яъни ислом динидаги “ошкор” хукм экани маълум бўлган ахкомлардан бирини инкор қилишдир.

Ахли суннат деб маъруф бўлган мазхаблар ва фирқалар,мазхабга оид фиқхий масалаларни инкор қилишни иртидодга боис бўлмайди,деб хисоблашади. Яъни уларни  мазхабидаги  етакчилар , аввалги шогирдлар  айтишганки, агар бир киши ўзини мазхабига ё фалон мазхабга тегишли ижтиходни инкор қилса, бу уни иртидодига боис бўлмайди, мана бу ишни қилган киши муртад хам бўлмайди. Уларни назари бўйича хар қандай кишини сўзини рад қилса ё қабул қилса бўлади, фақат росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олиб келган нарсаларини  рад қилиб бўлмайди. Шундай бўладиган бўлса, фалон мазхабни ижтиходига қаршилик қилиш,инсонни аллохга қаршилик қилиши эмас,балки бир инсонни бошқа бир  инсонга қаршилик қилиши  демакдир, мана бу диққат қилиниши керак бўлган нихоятда мухим нуқта хисобланади.

Мана бу мазхабни бошида турганларни умумий қоидаси бўлган,фақат кейинги асрлар ва йиллар давомида бунга амал қилинган эмас, райда ва қазвинда,хуросонда,бағдодда ва бошқа мусулмонлар яшайдиган диёрларда минглаб мусулмонлар ханафий,шофеъий, ханбалий ва бошқа мазхабларни назарига қаршилик қилишни оқибатида қатл қилинган ва уларни тарихий фожеъаларини хамма яхши билади, тарих мана бу биродарчилик,ички жангларни мусулмонлар учун шармандали доғ сифатида ёзиб қолдирган.

Албатта 12 имомлик шиъалар хам ташайъю мазхабидаги зарурий  масалаларни инкор қилишлик иртидодга боис бўлмайди,дейишади. Буни Мухаммад Боқир хавонсорий ё (миркабир) манохижул маъориф ёки шиъа ақидаларини маданияти китобида келтирган. 12 имомлик шиъёлар шундай  эътиқодга эгаки, бир кишининг  шиъа мазхабини арконларидан,усулларидан бўлмиш мазхаб заруриётларини инкор қилиши, ислом динидан эмас,балки  фақат шиъа мазхабидан чиқишига боис бўлади. Шахид соний хам ижмоъга мухолифат қилишликни заруриётларни инкор қилишга мисол ,деб билмайди. Яъни динни заруриётларини инкор қилишга мисол бўлмайди, модомики  мана бу масалага ижмоъ иқома қилган бўлса, динни заруриётлари деб саналади. Бундан ташқари, динни заруриётлари деб номланган ва ижмоъ қилинган нарсалар ,мусулмонларнинг ахли хал ва ақди томонидан тасдиқланган бўлиши лозим ва мана бу ижмоъни устида барча мусулмонларнинг ахли хал ва ақди томонидан ижмоъ қилинган бўлиши керак. Агар бир киши мана бундай нарсани инкор қиладиган бўлса, улар мана бу  мазхабларини заруриётларига тегишли эмас, балки  динни заруриётларини ва аллохни шариатидаги қонунларни, ислом динини инкор қилишига боис бўлади,деб билишади.

Бу холатда, шиъа мазхабида мазхабга тегишли заруриётларни инкор қилиш ё мазхабдан келиб чиққан ижмоъни инкор қилиш, шахсни иртидодига боис бўлмайди,балки фақатгина динни заруриётларини инкор қилишликни ўзи иртидодга боис бўлади,деб билишади.

Мана бу нарсага барча мазхабларни ва мусулмонлар орасидаги фирқаларни етакчилари иттифоқ қилган назардир. Агарчи афсуски барча фирқаларни орасида баъзи бир кишилар мана бу қоидадан узоқлашишган бўлса хам,ва ўзлари хамда бошқа фирқалар учун зиллатга ва адашишга боис бўлишган бўлса хам.

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш

 
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(18- қисм)

Улар аллохга ишонишади,шуни натижасида хам уни сўзларини қабул қилишади. Хозирги пайтда биз жуда кўп оятларни ёки кўп оятлар ва росулуллох саллалллоху алайхи васалламдан ривоят қилинган нарсалар хақида жуда кўп хикматларни билим,бошқача қилиб айтганда тажриба,илм,билим олиш  орқали тажриба қилганмиз ва собит бўлган, сахобалар мана буларни хеч қайси бирини билишмасди. Лекин аллох тарафидан келган хамма нарсага нисбатан бизларни муносабатимиз уни тахлил қилиб ўтирмасдан шу бўлиши керакки,”бима унзила илайхи мир роббихи”  “самиъна ва атоъна” эшитамиз  ва итоат қиламиз ,бўлади. Парвардигор томонидан нозил қилинган хамма нарсага нисбатан мўъминлар эътиқод қилишади.  

«وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِه»

Ёки бошқа бир жойда мархамат қиладики:

«‏يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا‏» (نساء/136)،

Эй мўъминлар, аллохга, унинг пайғамбарига ва шу пайғамбарга нозил қилган китобига хамда илгари нозил бўлган китобларига иймонингиз комил бўлсин. Кимки аллохга, фаришталарга, китобларига, пайғамбарларига ва охират кунига ишонмаса,демак у жуда қаттиқ адашибди.

Бошқа бир жойда мархамат қиладики:

«إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً* أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً» ‏(نساء/۱۵۰-۱۵۱)،

Албатта, аллох ва пайғамбарига ишонмайдиган, аллох билан пайғамбарларининг ораларини ажратишни истайдиган (яъни аллохга ишониб,пайғамбарларини инкор қиладиган) ва “айрим пайғамбарга ишонамиз, айримларига ишонмаймиз”,дейдиган хамда ора йўлни тутишни истайдиган кимсалар – ана ўшалар хақиқий кофирдирлар. Бундай кофирлар учун хор қилгувчи азобни тайёрлаб қўйганмиз.

Исломни ва секуляризмни,социализмни,либирализмни, фалон ақидани бир қисмини олиб хали ундан хали бундан қилиб юрган кимсалар нима қилишади? Янги маъжун тайёрламоқчи бўлишади. Сиз хозир хам уларни хаётларига бир назар ташланг, аралашган бир маъжун хосил бўлган. Унда хам ислом ва хам секуляризм ва хам куфр мавжуд бўлган маъжундан иборат. Чунки уларни ўзлари мана шундай йўлни танлашган. Аллох уларни мақсади шу эканини айтиб турибди. Уларни ўзлари хам, биз хам секуляризмни қабул қиламиз ва хам исломни қабул қиламиз,дейишяпти, хадафлари хам шудир.

«یَتَّخِذُواْبَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً».

Мана бу иккисини орасидаги бошқа янги йўлни танлашмоқчи.

(давоми бор…….)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(17- қисм)

Уларни сабаблари олдинги мунофиқларни ва секулярзадаларни таниб олиш хақидаги  дарсимизда ишора қилиб ўтганимиздек хилма-хил сабаблар,далиллар бўлиши мумкин. Шахсий- рухий  сабаблар ёки ижтимоъий – сиёсий ё иқтисодий, маданий сабабларга ўхшайди, бу ерда уларга ишора қилиб ўтириш лозим эмас,деб ўйлайман, янги келган дўстларимизни эса олдинги дарсимизни ўқиб чиқишга даъват қиламиз, шунда улар муртадларнинг иртидодини сабабларини тушуниб олишади.

Албатта мунофиқлар тўдаси билан муртадларнинг иртидод сабаблари бир хил бўлиши хам табиий нарса; чунки муртадлар  мунофиқ ва секулярзадаларнинг такомуллашган шакли хисобланади. Улар бир жойдан бошқа бир жойга ўринларини алмаштирган муртадлар,мунофиқлар,секулярзадалар бўлишади, бир поезддан тушиб бошқа бир поездга ўтиришган, йўлни ўзгариши уларнинг  мохиятини ўзгартирмайди. Шу сабабли хам уларни қуръон ва сахих суннатдаги  ички мохиятларини, рафторларини таниб олишлик, уларни мавжуд вазиятларидан ва хозирги замонда  уларга қандай қилиб муносабат билдиришдан огох бўлиш хисобланади.

Шунинг учун хам диққат қилиниши лозим , бизларнинг бахсларимиз ақидавий-тарихий мавзулар бўлиб шахсий-ижтимоъий алоқаларни ва исломий жамиятни алоқаларини тартибга солиш учун  сиёсий-ижтимоъий вазифаларга эгадир, мана бу нихоятда мухим нуқта хисобланади. Уларнинг шаръий манбаълардаги сифатларини таниб олиш орқали ,биз уларни қуръондаги ва ўтган асрлардаги тарихини бугунги кунга олиб келамиз ва ундан бир абзор сифатида фойдаланамиз. Мана бу биз илгари сураётган бахсларни ахамияти,заруратини далилларидан биридир.

Хўп, хозир бизларни мусулмон биродарларимиз ва опа-сингилларимиз жавоб беришсинчи, мусулмон кишини муртад бўлишини , иртидодини меъёри нима?Чунки бизлар бу ерда мунофиқ ё секулярзадаларнинг муртад бўлишлари эмас,балки мусулмонларни муртад бўлишлари хақида гапиряпмиз; биз олдин мунофиқларни,секулярзадаларни мусулмонларни жумласидан деб хисоблаганмиз. Мусулмонларни муртад бўлишларини ва иртидодларини меъёри нима?

Қисқа ва мухтасар қилиб айтганда ислом динини ошкор ахкомларини қасддан ва ихтиёрий равишда, огохона инкор қилишдир. Дўстлар диққат қилдингларми, шахс огохона,қасддан ва ўзини ихтиёри билан ислом динининг ўзига ошкор бўлган  ошкор ахкомларидан бирини инкор қилади. Чунки бошқаларга ошкор бўлиши аммо бу шахсга ошкор бўлмаган бўлиши мумкин, лекин хозир унга хам ошкор бўлган ва у хозир унинг ислом динини ахкомларидан бири эканини яхши билади, аммо у огохона,қасддан ва ўзини ихтиёри билан уни инкор қилади. Мана бу бундай мусулмон кишини иртидодининг меъёридир. Чунки хеч кимдан ноқис ислом қабул қилинмайди,саййид рохимахуллохни сўзига биноан ё комил ислом ё хеч нарса.

Энди, илгари хам айтиб ўтганимдек бу масала жуда хам зарурийдир, бир киши ўзига равшан,ошкор, собит ва мушаххас бўлган ва аллох томонидан келган  аллохнинг  шариатидаги қонунларни ёки аллохни шариатини хаммасини ё аллохни шариатидаги ахкомларни, бир четга суради  ва ўрнига бошқа нарсани қўяди. Аллох таоло мархамат қиладики: 

• «‏آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ‏» (بقره/285)،

Пайғамбар ўзига парвардигоридан нозил қилинган нарсага иймон келтирди ва мўъминлар (хам иймон келтирдилар). Аллохга,фаришталарига, китобларига ва пайғамбарларига иймон келтирган хар бир киши (айтди): ” унинг пайғамбаридан бирон кишини ажратиб қўймаймиз”. Ва “эшитдик ва итоат этдик. Парвардигоро,гунохларимизни мағфират қилишингни сўраймиз. Ва фақат ўзингга қайтажакмиз”,дедилар.

Мана бу мусулмонларни сифатидир. Аллох таоло тарафидан келган хар бир нарсага уларни муносабати фақат шу бўлади: эшитдик ва итоат қилдик, “самиъна ва атоъна; аллох таоло тарафидан келганини фахмлашган пайтида,агарчи итоат қилишдан бўлган хикматни ва аллохни хукмини билишмаган тақдирда хам, эшитдик ва итоат қилдик дейишади.

(давоми бор…..)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(16- қисм)

Мана булар монеъ сифатида амал қилишади ва уларни таблиғотлари исломни томоша қилиб турганлар учун исломга нисбатан  манфий кўз-қарашларига боис бўлади. Улар одатда мусулмонларни орасида туриб бундай ўйинларни ўйнашмайди,балки мусулмонларни доирасидан ташқаридаги ошкор кофирлар мана бу ўйинларни келтириб чиқаришади. Демак мана бу ўйинлар бир мусулмоннинг ё мунофиқ секулярзаданинг хам иши эмас, мана бу ислом доирасидан ташқаридаги ошкор кофирларнинг ишидир.

Аллох таоло мана бу борада ошкора огохлантиради ва мана бу рухий жангни бир хатар сифатида эслатади:

«وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‏» (آل عمران/72)،

Ахли китобдан бир тоифаси бир-бирларига шундай дейишди: “мўъминларга нозил қилинган нарсага (қуръонга) куннинг бошида иймон келтириб,куннинг охирида уни инкор қилинглар. Шояд (улар хам иймонларидан) қайтсалар.

Улар илгари силжиган мусулмонларни худди ўзларига ўхшаб ортга қайтаришмоқчи бўлишяпти.

Мана бу сенарий  рухий ва юмшоқ жангни ижод қилиш учун бўлиб, хозирда мусулмонлардаги диний вахдатни  йўқотиш ва диний тартибсизликларни ва ислом динига, аллохни шариатидаги қонунларга  нисбатан ёмон гумон қилишни ижод қилиш учун ижро қилиняпти, турли-хил равишлар ва турли-туман каналлар орқали идора қилинади ва бу холат давом этиб келяпти. Бу тўхтаб ё узилиб қолган нарса эмас. Мана бу равиш билан душманлар мусулмонларни иймонига хамла қилишмоқчи  ва мусулмонларни иймонини заифлаштирмоқчи бўлишади, мана бу равиш билан душманлар мусулмонларни орасида тафарруқни ва бир неча дасталикни вужудга келтиришмоқчи бўлишяпти. Улар мана бу сенарийлар ва рол ўйнашлар орқали мусулмонларни вахдатига зарба уришни  ва муваффақиятсизлик хамда душманни наздида мусулмонларни убухатини тўкишни исташяпти.

Гапларига қулоқ солинаётган ва аввал ислом келтириб сўнгра кофир бўлишаётган ахли китоб кофирларининг,мушрикларнинг,секуляристларнинг кетма-кет муртад бўлишлари ва ислом келтиришларидаги ажойиб нуқтаси шуки, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хукуматлари ўзидаги барча имкониятларга,қудратга қарамасдан исломий жамиятни фуқароси хисобланган мана бу кишиларга муртадлар хукмини татбиқ қилишмасди ва уларни ўйинларига ойдинлаштириш,юмшоқ ва рухий жанглар, уларга ўрин бермаслик, ахамият бермаслик билан жавоб беришарди. Умуман айтганда уларнинг қилаётган ишлари бир масхарабозчиликка ўхшайди,тўғрими? Чунки аслида улар умуман харакат қилишгани йўқ, яъни олдинга силжиганлари йўқ,балким ўша турган жойларида қолишган эди, демак бу ерда ортга қайтиш хақида гап бўлиши хам мумкин эмас. Бу билан улар ўзларини масхара қилишяпти. Аммо мана бу сенарийни нозик нуқтаси шуки, мана бу кимсаларнинг аслан харакат қилмаганликларини,умуман жойларидан қимирламаганликларини, олдинга юрмаганликларини, турган жойларида собит қолганликларини исбот  бўлишидир, бизлар бир жойдан бошқасига қайтяпмиз,деб турган  кишилар ёлғон гапиришяпти. Хаммага уларнинг ёлғон гапирганликлари, аслида эса ўринларидан қимирламаганликлари ва бизлар қайтиб келдик деб иддао қиладиган сафарга хам чиқмаганликлари исбот қилиниши  керак, хўп сен аслан қайтиб келдим дейишга арзийдиган харакат хам  қилганинг йўқ-ку.

Хўп,мана бу алоқаларга тегишли ишора қилиниши лозим бўлган  нуқталардан бири  шуки, хақиқатда муртад бўлган кишиларга асл туртки бўлган нарса нима,улар хақиқатда муртад бўлишганми ё ана буларга ўхшаб ўйин чиқаришяптими? Уларни муртад бўлишларига нима сабаб бўлган, мана буларни аниқ иллатини фахмлашимиз керак?

(давоми бор……)

Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш.
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.

(15- қисм)

Хар қандай холатда хам, кимдирлар мана бу бахоналар билан келиб айтишадики: келинглар  ўзингизни  тилингизда ўқинглар  ва  ўзимизга хамзабон  бўлган махаллий муртад кофирни устимизда хоким қилиб олайлик ва ўртада мана шунча қон хам тўкилсин  ва уларни мана шу хаёллар,тасаввурлар , зулмлар билан  ушлаб туришади.  

Мана бу ёлғонлар ва фитналарни ,ёндашувларни хаммаси мунофиқ ва секулярзадаларни ёлғонлари,ёндашувлари бўлиб, секулярзадалар мана бу тасаввурлар билан ўзларига жалб қилишади. Хар қандай холатда хам,улар ўзлари томонга тортишади ва ўзларига ўхшаган ошкор кофир қилишади.

Хар холда шуниси аниқки, кофир бўлишни жинояти она тилида ўқишдан махрум бўлишдан ёки хамзабон бўлган муртад кофирни хокимиятидан кўра  нихоятда юқорида туради, буни аслан асослаб бўлмайди. Бир мусулмон кишининг мен билан хамзабон бўлган секуляр муртад кофирни олиб келаман ва қонларни,жонларни қурбон қилиб бераман ,дейишини нима билан асослаб бера олади? Мана бу секуляр муртад кофирлар бутун тарих давомида махаллий бўлмаган тоғутлардан кўра баттар эканликларини собит қилишган,уларни ўзимизни устимизга ўз қонимиз билан хоким қилиб қўямизми? Нима учун? Чунки бизни хамзабонимиз бўлади. Мана булар шундай ишларни қилишади.

Мана булар забонлари билан бошқа нарсани айтишлари ва амалда бошқа нарсани қилишлари мумкин. Бу ердаги меъёр амалда қилинган ишдир. Улар секуляр кофир ахзобларга қўшилишлари билан амалда ўзларини кофир қилиб олишади, бу ерда мусайламайи каззобга ё сажжоъга ё бошқа пайғамбарликни даъво қилганларга ўхшаб исломни баъзисига амал қилишлари ё қилмасликлари мухим эмас. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни давридаги ёлғон пайғамбарларни барчаси ислом шариатини жуда кўп қисмига хам амал қилишар эди, аммо бугунги кундаги ужалонга ўхшаган мусайламайи каззоблар эса мана шунга хам амал қилишмайди.

Хўп, мана бу бир нуқта,энди   иртидод ва муртад бўлиш жараёнида баъзилар чиқарадиган ўйинлардаги бошқа бир  нуқта шуки, баъзилар муртад бўлишдан  мусулмонларга қарши рухий жангларда бир  абзор сифатида фойдаланишади.  Яъни аввало биз мусулмон бўлдик,дейишади, аммо буни кетидан биз исломдан ёки мана бу гурухдан чиқдик ,деб эълон қилишади, масалан улар айтишадики, биз уларни орасида бўлдик ва уларни яқиндан ўрганиб чиқдик ва уларни нима эканликларини кўзимиз билан кўрдик; аммо мана бу далилларга кўра исломдан қўлимизни тортдик ва уни ўзимизга муносиб деб кўрмадик,балки масалан секуляризм,яхудият, насроният, мажусият динларини ўзимизга муносиб деб ташхис бердик, худди бугунги кунда баъзилар амалда бажараётган ишлар хам шунга ўхшайди.

Бу мусулмонларни ақидаси ва диний ишончлари учун рухий жанг ва юмшоқ тахдид бўлади, буни қаршисида секуляризм дини ва бошқа ошкор кофирларга қўшилиш учун таблиғот бўлади.

Мана бу юмшоқ ва зиракона рухий жанг, янги мусулмон бўлганлар ёки ноогох ва иймони заиф мусулмонлар учун тахдид бўлади ва исломга  узоқдан қараб турган  мана бу кишиларни, бошқа одамларни ёмон гумон қилишига боис бўлади.

(давоми бор…….)