Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(48- қисмат)
Еки аз ин рохкорхоишон ин будки аз тақлиди куркурона аз худишон нахий мекарданд. Ё мегуфтанд:
إذا صحّ الحديثُ فهوَ مذهبي
Хар гох хадис сахих буд, мазхаби ман аст. Ё касони чун Абу Ханифа рохимахуллох мегуфтанд: мусалмонон бояд жонибдори аз қиёми шиъа Нафси Закия рохимахуллох кунанд то хукумати салтанати ва мурисий аббосиёнро мунхадим кунанд ва дубора хукумати исломий ала минхажин нубувват барқарор бишавад. Хатто барои мезони пойбанд будани худиш ба ин асли мухим мегуяд: агар Мансур аббосий масжидиро бисозад,агар бигуяд биёйид дархойи масжидро бишморид харгиз кўмакиш нахохем кард ва агар пулхояшки дар рохи масжид харж шуда астро нез бихохадки бишморам харгиз нахохам шуморд ва ….. бале ин имоми бузургвор рохимахуллох дар нихоят дар зиндони хамин хукумати аббосиён масмум мешавад ва жонишро дар рохи бозгашти хукумати исломий ала минхажин нубувват медихад ва барояш мухим набуд ин хукумат тавассути ек шахси шиъа мисли Нафси Закия боз мегардад ё хар шахси дигари бошад.
Имоми Молик рохимахуллох алайх хам дар мухолифат бо хукумати бадили изтирорий исломий аббосиён ва барои тазъифи ин хукумат ба нафъи мужохидоники хохони бозгашти хукумати исломий ала минхажин нубувват буданд мефармояд: талоқи икрох дуруст нест. Ва ин зарбайи бар дастгохи хокима Абдулмолик аббосий буд. Аз замони хамин шох аббосиён будки талоқи қасамий бавужуд омадаки мегуфтанд талоқам офтода бошадки аз зери байъати шумо хориж намешавам. Ва имоми Молик меояд ва хадиси адами талоқи икрохро меоварад ва ба хотири ин кориш чанон уро зери шаллоқ мегирандки , дар торих машхур аст. Имоми Ахмад рохимахуллох хам ба хамин шева буд, имоми Шофеъий рохимахуллох алайх хам бо вужуди муборизоти пейгири иқдом ба хижрат ва фарор мекунад. Куллияйи аиммаи шиъа хам қуръонро меъёри хамма чиз қарор дода буданд. Аз имоми Содиқ рохимахуллох ривоят кардандки фармуда аст:
- مَا أَتَاكُمْ عَنَّا مِنْ حَدِيثٍ لَا يُصَدِّقُهُ كِتَابُ اللهِ فَهُوَ زُخْرُفٌ[1]
- لَا تُصَدِّقْ عَلَيْنَا إِلَّا مَا وَافَقَ كِتَابَ اللهِ وَ سُنَّةَ نَبِيِّهِ[2]
كُلُّ شَيْ ءٍ مَرْدُودٌ إِلَى الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ وَ كُلُّ حَدِيثٍ لَا يُوَافِقُ كِتَابَ اللَّهِ فَهُوَ زُخْرُفٌ.
- Хар хукми дар нихоят бояд ба китоби худо ва суннати пайғамбар бозгардонда шавад ва хар хадисики мувофиқи китоби худо набошад он хадис музахраф аст. [3]
Тамоми ин бузургворон ва сармазхабхо дарёфта будандки раванди табиий дини ислом набояд қурбонийи раъй ва ижтиходи иштибохи ашхос бишавад ва худишонро хам маъсум ва холи аз иштибох намедонистанд. Инон медонистандки дар қазияйи саййидина Довуд ва масалайи қазоват, саййидина Нух ва масалайи дуо дар мовриди фарзандиш, саййидина Иброхим ва масалайи дуо барои падариш, росулуллох ва турушруйи ва ғейрих чигуна аллох таоло бидуни кучактарин мудохина ва хатто кучактарин муроъот ва мудороий аз ин мавориди иштибох нагузошта аст, ва то охари дунё бояд кулли башарият дар мовриди он бохабар бошад,ва равиши бошад барои сармашқ гирифтан ва ибрати барои хамма инсонхоки аллох таоло аз азизтарин бандахояш хам сарфиназар намекунад.
Аллох таоло ба унвони қозийи аслий раъй ва ижтиходи иштибохи ин азизонро баён карда аст, холо барои муслимин пас аз рафтани ин бузургворон итоат аз шўройи улил амри минкумро вожиб карда аст ва шўройи улил амри минкумро ба унвони қози маърифий карда аст.
Замоники шўройи улил амр вужуд надорад бояд хаддиақал инро бидонемки бо вужуди ин хамма тафарруқ ва ошуфтагийи ба вужуд омада ин ташхиси худи мостки мегуем равиши мо ба ислом наздиктар аст. Қози( яъни шўро) номида аст сихати ин ташхиси моро таъйид кунад, хамма муддаъиянд ва хамма худишон шокиянд, ва чун қози вужуд надорад хечкудом набояд худишро сад дар сад бар хақ бидонад ва мухолифро сад дар сад бар ботил. Инжостки қовли имоми Шофеъий рохимахуллох ахамияти худишро нишон медихадки мегуяд: раъйи ман сахих аст аммо эхтимоли иштибох хам дар он хаст ва раъйи мухолифи ман иштибохий аммо эхтимоли сахих буданиш хам хаст.
Ба дур аз инсоф ва айни жахолат астки дар бархурд бо ек фирқайи ахли қибла бигуйи хар ончи фирқайи ман мегуяд ислом аст ва хар ончи фирқайи ту мегуяд ғейри исломий. Хам мо муддаъий хастемки исломи ноби пеши мост хам тарафи муқобил. Ду муддаъий нисбат ба хам хақ надоранд еки аз онон қози бишавад. Дар дунё хам муддаъий ва хам қози буданро хеч инсони солими намепазирад.
Дар ин тафарруқики ба вужуд омада аст танхо шўройи улил амрки метавонад бейни инхамма фирқа ва мазхаби мутафарриқ ва муддаъий қазоват кунад. Теъдоди ижтиходоти фардий боиси теъдоди мазохиб ва ахзоби мухталиф шуда аст. Вахдати ижтиходхо танхо дар мажлиси шўройи улил амр мутахаққиқ мешавад ва танхо ин шўроистки бо ижмоъи вохидиш таъйин мекунад кудом раъй ва ижтиход сахихтар аст. Танхо дар ин сурат астки мешавад иддао кардки ончи аз он пейравий мекунем ижтиходи ноб ва они астки тамоми пайғамбарон салавотуллохи алайхим ажмаъин мубаллиғиш буданд.
(идома дорад……..)
[1]مستدرك الوسائل للنوري الطبرسي، الطبعة الجديدة، ج 17، ص 304 – 305.
[2]وسائل الشيعة، ج 18، ص 89، حديث 47.
[3]و افي كتاب العقل و العلم باب ماخذ بالسنة و شواهدالكتاب