Ёмонларни орасидан яхшироғини керакли вақтда тарғиб қилиш,ташхис бера олиш ,тўғри йўналишга солиш , фойдалана билиш ва жаханнам сари етаклаётган имомларни фитналари,шубхалари қаршисида хушёр бўлиш.
Аслида росулларга эргашганлар ва хидоят топганлар,салафлар,сергак кишилар- бир тўда мушриклар,муртадлар,гумрохлар,аҳли бидъатни ва хаказоларни орасидаги ёмонларни яхшироғи хисобланишади.Бундай кишилар уларни жохилиятда алдов билан ушлаб турган турли-хил сабабларни таъсирида туришган ва сахих исломни хабари етиб келгач, ўзларига келиб мусулмон бўлишган ёки бўлмасам ботил ақидаларини сақлаб қолган холда,исломга ёрдам бериш ва уни ғалабаси орқали ўзларини моддий ва маънавий манфаатларини сақлаб қолишни хулоса қилган кимсалардир. Бундай кимсалар шу сабабли хам исломни химояси учун оёқга туришган ёки бўлмасам ақидаларини ўзгартирмасдан, ўзларини ширк аралашган ақидаларини маҳкам ушлаган холда, кейинги босқичларда асли фитратга ё Аллоҳ берган рахм-шафқатга ёинки хар қандай бошқа омилларга эргашиб,мусулмонларни эҳтиёж ларини химоя қилишган.
Лекин улар катта сиёсатлар амалга оширилган ёки жанг пайтларида қўмондонларини буйруқларига эргашишган ва кейинроқ бошқа жангдаги кофирлар билан биргаликда асир бўлишган бўлиши хам мумкин ёки………………….
Ёки бўлмасам мусулмон киши ўзини исломга нисбатлаётган “ёмон” жамоатлар ё гуруҳларни гапларига алданган бўлса ва билмасдан ғафлат,жоҳиллик сабабли шайтон изига эргашиб кетган бўлса ёки ……………………………Ҳар икки суратда хам булғанлан,бузилган ёмонларни ичида кўринмай кетган,аммо ўзларидаги баъзи аломатларга кўра ажралган яхшилар, баъзи ўринларда мавқеиятларини золимлар тарафидан мусулмонлар томонга ўзгартиришади ва ёрдамчи бўлиб, хеч бўлмаганда мусулмонларга нисбатан золим шерикларининг вахшийликларини камайтиришга харакат қилишади.
Жоҳилиятда бир даврни ёмонларни орасида ўтказган мўъминларнинг ҳаёти бир томондадир ва мусулмонлардаги хорлик ёки эҳтиёж бўлган пайтда, фитратни чақириғига лаббай,деб жавоб берган,баъзи ўринларда эса мусулмонларга ёрдам берган мушриклар томонидан қўйилган қадамлар, ҳаётда доим такрорланиб турадиган ходисадир.Шунинг учун хам бошлиқлар,етакчилар бунга ўхшаш харакатларни,фойдали реакцияларни ўз вақтида аниқлаб,бу каби шахсларни керакли йўналишларга солишлари керак ёки уларни бутунлай мушрикларни сафидан ажратиб, мусулмонларни сафига қўшишлари ёки ўзини ўрнида уларни истеъдодларидан муборазани янада илгари суришга фойдаланиш лозимдир………..
Мана бу синовдан ўтган манфаатли услубга янада аниқлик киритиш учун, қуръон ва тарихда айтиб ўтилган жуда кўп ишончли воқеаларни бир нечасини мисол келтирамиз ва шундан сўнг асли мавзуни давом эттирамиз:
Ухуд жангида ўлдирилган кишиларни орасида яхудий Мухайриқ хам бор эди,у ўша куни яхудларга қараб:”Эй яхудлар жамоати,шубхасиз сизлар Мухаммадга ёрдам бериш тўғри иш эканини яхши биласизлар”-деди.Шунда улар унга:”Бугун шанба кунидир”-дейишди.Мухайриқ уларга:”Менга шанбани кераги йўқ,агар жангда ўлдирилсам,бисотимни Мухаммадга топширинглар ҳоҳлаганини қилсин”-деди ва қиличи,жангга керакли асбобларни олиб кетди.У мана шу жангда мардларча уришди ва оқибатда ўлдирилди.Пайғамбаримиз шунда:”Мухайриқ яхудларни энг яхшисидир”-деган эдилар.(Ибни Усайрни комил тарихида келтирилган.997 саҳифа.)
Яна бир бошқа саҳнага назар ташлайдиган бўлсак,бу ерда бутпарастлар бадр жангида мағлуб бўлишди ва росулуллоҳ саллолоҳу алайҳи вассаллам асирликка тушиб қолган Абу Бахтарий ибн Хишомни ўлдирмасликни буюрдилар.Чунки бу одам пайғамбаримиз Маккада турган пайтларида,у кишини бутпарастларнинг озоридан химоя қиларди.Шу билан бирга бу одам пайғамбаримизни зарарларига ёзилган аҳдномани бекор қилишда қатнашган кишиларни орасида хам бор эди.(Ибн Усайрни комил тарихи.Доктор Рухоний таржимаси.958 бет.)
Сўзимизни охирида “ёмон ва ясама,хамда ташқи кўриниши исломий бўлган жамоатларнинг” фитнасига алданган яхши кишиларга айтмоқчи бўлган нарсамиз қуйидагидир:
“Қубо масжидини қурган Амр ибн Авф қабиласи, Умар ибн Хаттобнинг хилофати даврида у кишидан Мажмаъ ибн Хорисага масжидларида имом бўлишни буйруғини беришларини сўраб келишди.Умар розиаллоҳу анҳу уларга қараб:”Нимага энди, у Зирор масжидини имоми эмасми?”-дедилар.Шунда Мажмаъ айтдики:”Эй амирал мўъминин,мени ҳаққимда шошилманг,чунки мен Аллоҳга қасам ичиб айтаманки, у ерда номозга ўтган пайтимда у одамларни қалбларидаги нарсадан бехабар эдим,агар билганимда уларга имом бўлмаган бўлардим”.Умар розиаллоҳу анҳу уни узрини қабул қилиб, Қубо масжидида номозга ўтишга буюрдилар.(Ибн Усайрни комил тарихи.Доктор Рухоний таржимаси.1147 бет.)
Уч ўринни ҳар бирида турли хил саҳнани гувоҳи бўлдик,биринчиси аҳли китобни кофир табақаси бўлиб,у хам бўлса аҳли китобнинг кофирларини энг ёмон тоифаси бўлмиш яхудлардан эди.Кейингиси аҳли китоб бўлмаган кофир ва мушриклар табақасидан бўлиб,буларни бугунги кунда дунёда машҳур бўлган исми секуляризмдир.Охиргиси эса мусулмонлардан бўлган бир гурухдир ,улар бошқа одамларни хўжа кўрсин усулида, алдов усули билан ўзларининг сафига олиб келишган ва мана бу содда мусулмонларнинг гурухи воситасида ўзларига мавқеият тайёрлаб олиб,ўша эски бузуқ амалларини давом эттиришган.Қуръон ва суннатда бу каби “Зоҳирда мусулмон ва саргардон” кимсаларга мунофиқ номи берилгандир.Энди мана бу холатни хар бирида кўриб турганимиздек,агар мужохидлар тўғри йўналишда иш олиб боришадиган бўлишса, яхши кишилар орадан ажралиб чиқишади ва мазлумлар харакатининг буюк мақсадлари йўлида ниҳоятда кўп манфаатлар келтиришади.
Мана булар аниқ-тиниқ аломатлар,белгилар бўлиб, амирлар ва жамоат раҳбарлари бу каби шахслардан фойдаланишда ёки энг хатарли душманларни хам тўлиқ ажратиб, яккалаш сиёсатини комил қилишда ишлатишлари лозимдир.
Аммо мана бу тирик ва манфаатли сиёсат, ўзларини исломга нисбатлаётган ва алданган жуда кўп одамларни жоҳилият,секуляризм қонунлари остида ўзларини томонга оғдириб олган ва буларни химоясида фитна тузиш билан шуғулланаётган мунофиқ гуруҳлар томонидан суистефода қилиняпти.Яъни улар шундай йўналишда иш олиб боришяптики,натижада фақат кофир ва муртадларнинг манфаатларини таъминланади,аммо озодлик талаб қилганлар билан мусулмон муборизларнинг бошига эса тўқмоқ тушади.
Мана бу саркардалар ва ”дин ва одамларнинг тижоратчилари” рухий,таблиғот жангларини ташкиллаштириш орқали мусулмонларни шундай тор кўчага киргизиб қўйишяптики,улар мажбур холатда хилма-хил динларнинг ва ёмон секуляризм зиддиятларининг орасидан, сармоядорлик навидан бўлган демократияни танлашликларини ҳоҳлашади.Уларнинг фикрича бу танлов ёмонларни ичидан яхшироғини танлаш хисобланади.
Улар демократия ёки жамиятни устидаги илоҳий хукмларнинг ўрнига олиб келинган ва башар томонидан ишлаб чиқилган хукмларни жорий қиладиган хукумат, секуляризм асосига кўра қурилганини ва бу шароитдаги жамиятда илоҳий хукмларни жорий қилиб бўлмаслигини хам яхши билишади. Лекин шунга қарамасдан улар мана бу хукуматга суянишни,одамлар хам уларни қўллаб-қувватлашларини ва илоҳий хукмларни жорий бўлишини тарафдори бўлган мужохидлардан четланишларини талаб қилишади.
Нима учун?Чунки улар хам илоҳий хукмларни”Тижоратчилари” ва “Душманлари”дирлар,улар секулярларга хилоф равишда мабодо фойдаси тегиб қолса ёки секулярларни эҳтиёжи бўлиб қолса, деган фикр билан ўзларини ислом ва мусулмонлар номи билан танилган хизбларнинг орқасига яшириб олишган ва одамларни секулярлар томонига жалб қилиш хамда,мужохидлардан узоқлаштириш учун рухий ва таблиғот омилларини қидиришяпти.
Нима учун улар одамларнинг иҳтиёрига ёмон ва яхшини ўртасидаги танловни беришни ўрнига,ўзларининг фикрлари бўйича ёмонларни ичидаги яхшироғини танлашга мажбур қилишади?Чунки мана бу талбиси иблис бўлиб, мусулмонларни нажот топувчи фирқа ва тўғри йўлдан адаштириш учун шайтонни хатарли қопқонларидан бири хисобланади.
Улар исломий уйғонишни мана бу мархаласида фитрат ва ақлга хилоф равишда худо ва исломни инкор қила олишмаса хам,исломни даъво қилаётган адашган фирқаларни тўнини остига яшириниб олиб,ўзларини махсус шубхалари билан худо ва динни исботидан бўлган фойдани йўқотиб бўлишди.Яъни шу маънодаки,худодан қўрқиш ва башариятнинг ҳаётий ишларида илоҳий хукмлар билан хукм қилиш,ҳамда шариатнинг хукуматдаги системасини амалда инкор қилиб, шариатни сиёсатини ер билан яксон қилишади.
Шубхасиз мана булар исломнинг қаршисидаги энг ёмон тоифалардан бири бўлиб,мана бу адаштирувчи гумроҳлар қилаётган ишлар танк ва тўп, харбий самолётлар билан жиҳозланган чет элнинг босқинчиларини хам қўлидан келмайди.Булар душманни бешинчи умуртқа поғонаси ва мусулмонларга қарши бўлган босқинчи секуляризм диктаторлиги ва хоким жоҳилиятнинг энг катта фойда келтирувчи рухий омилларидан бири хисобланишади.
`Мана бу иккисини орасидаги фарқни тушуниш ҳар бир муваххид мусулмонга жуда хам содда ва ошкор нарса бўлиб,яъни агар уларни бирини ишга соладиган бўлса, ер юзида илоҳий шариат хукмрон бўлади ва муборазани илгари силжишига сабаб бўлади,бошқа бирини танлайдиган бўлса, секуляризмни тармоқларини бирига қўшилишади ва исломий хукуматни системасини оёқ-ости қилган, хамда инсонларнинг ҳаётий ишларидаги сиёсатни инкор қилган бўлади.
Иккинчи услуб бўйича “алданган мусулмонлар”ўзларини йўл бошловчиларининг таблиғотларини таъсирида, жаханнам эшиклари томон ҳар қанча харакат қилишса,”зохирда” яхшилик истаб захмат чекишаётган фаолиятларини давом эттиришса,улар кўпроқ тўғри йўлдан адашиб ёмонликлари ўзлари ва бошқаларни янада домига тортади.Энди агарда ўзларини жохилият системасидан хар қанча узоқроқ тортишса ва тавхид,Аллоҳ учун яхши кўриш ва ёмон кўриш,тоғутга куфр келтиришда мустахкам турадиган бўлишса,уларнинг яхшилик ва баракоти хам ўзларига хам бошқаларга нисбатан кўпайиб боради ва “шайтонларни”қопқонларидан ,”жаханнамга етакловчи имомлардан” узоқлашишади.
Мусулмон кишининг шахсияти шундай саботга эгаки, хар қандан шароитда хам ўзгариб кетавермайди ва тавхидни,вало ва барони,тоғутга куфр келтиришни яққол бир намунаси бўлиб қолади.Натижада эса хар қандай одам қандай усулда бўлмасин,мана бу мустақил,аниқ мақсад сари интилаётган шахсиятга даъват ва муборазанинг хар қандай мархаласида,хукуматдаги қудратни касб қилишдан олдин ёинки кейин ёрдам берадиган бўлса,инсониятдан талаб қилинадиган қадриятларнинг фойдасига амал қилган ва фитратини нидосига мувофиқ равишда жавоб берган бўлади.Шубхасиз мана бу дунёда хам исломнинг илоҳий хукмларига қарши, шиддатли душманларни сафидан жой олмайди ва мубориз мусулмонлар учун хам “ёмонларни” ичидаги “яхшироғи” бўлиб қолади,хамда қилган амалига муносиб равишда яхшилик билан тақдирланади.Ахир “Яхшиликни жазоси фақатгина яхшиликдир”.
Аммо хиёнатни махкам ушлаб олган ва тавхидни самарасини яъни ер юзида шариатни хоким бўлишини инқирозга учратишни ҳоҳлаётган ва бир тўда гумроҳлар галасини секуляризмнинг қаноти остига олиб бориб,ичи бўш ва етишиб бўлмайдиган орзулар билан уларни алдаётган иккинчи тоифага қуйидагиларни айтишимиз лозим: хозирги пайтга келиб уларнинг шайтоний услуби эскирган ва мусулмонлар бугунги кунда ўзларини рўбарўларига содда лекин тақдирни хал қилувчи жавобни кўндаланг қўйишган,яъни жохилиятни эскирган системасини яъни секуляризмнинг диктаторлигини танлаш ёинки ер юзида илоҳий шариатни хукмларини ўрнатишни қабул қилиш,бошқача қилиб айтганда Аллоҳга кофир бўлиш ё тоғутга куфр келтириш.Мана бу саволга жавоб бериш учун инсон, тавхиднинг бошқа усулларига ўхшаш олий маълумотга эга бўлиши шарт эмас,балки тоза ақлга ва уйғоқ,хушёр фитратга эга бўлишини ўзи кифоя қилади.
Абу Жахл ўзини барча илм ва иддаоларига қарамасдан мана бу мағзи тўла лекин содда саволга жавоб бера олмади,аммо бесавод Сумайя ҳақиқатга қарши жанг қилувчи жаллодлар қўлида ўзини шахид қилиш орқали лаббай, деган нидосини бутун жахондагиларнинг қулоғига етказа олди.Тавхидни қабул қилиш ва катта ширкни ўртасида масалада узр мавжуд эмас,хозирги вазиятда секуляризмга томон бурилиш ёки у билан бир оқимда харакат қилиш хар қандай далилга кўра бўлса хам,илоҳий хукмларни бир четга суриб қўйиб инсоният яратган хукмларни қабул қилишдир.Мана бу қонун жорий қилиш ва хукм борасида қилинган ширк, очиқ-равшан муртад бўлишга далолат қилиб турибди.
Оламларни роббисига ҳамду-санолар бўлсин!Оллоҳ буюкдир!
Муаллиф:Абу Ҳамза муҳожир хуромий.
Таржимон:Умму Асмо.
+