Кофир ва мунофиқлар.(2)
Аллох таоло тавба сурасини бир қисмида қуйидаги оятга
«سَاعَةِ الْعُسْرَةِ»
ва табукдаги румликлар билан бўлган ғазавага
«الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ»
ва бу жангда қўшиндан қолиб кетган уч мўъминга ишора қилиб айтади ва қуйидаги чақириқга буюради:
«وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ»
содиқлар ва ростгуйлар билан бирга бўлинглар, қийинчиликлар пайтида жанг ва қуролли урушдаги ишларда рахбарга қандай қилиб итоат қилиш борасида хам талаблар қўяди ва уларни самарасини баён қилади. Буни давомида айтади:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ
эй мўъминлар! Яқинингиздаги кофирларга қарши жанг қилинглар
وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً
улар сиздардаги куч-қувватни кўрсинлар!
(яъни улар сизлардаги шиддат ва қўполликни кўрсинлар)
وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (توبه/123)
Билингларки,албатта аллох тақводорлар билан биргадир.
Мана бу ердаги нихоятда ажойиб нуқталардан бири шуки, энг яқин кофирларга қарши жанг қилишга буйруқ беришни кетидан
«یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ»
ички яширин ва кофир холларида ўладиган кофирлар ёки мунофиқлар хақида сухбат қилади
«وَمَاتُواْ وَهُمْ کَافِرُونَ»
Модомики улар дорул исломда яшар эканлар биз уларни бу дунёда мусулмонлардан деб хисоблаймиз.
Очиқ ва равшан кўрганимиздек, тўққизинчи хижрий йилда табук жангида қатнашмаган аммо мусулмонларни орасида яшаган мунофиқлар тўдасининг гурухларини,уларнинг аниқ кофир бўлганларини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам вахий орқали танир эдилар. Абдуллох ибни Убайга ўхшаганларни эса хамма танир эди, аммо шу холатда хам узоқдаги кофирлар билан жанг олиб борилган ва яқиндаги кофирлар эса ташлаб қўйилади.
Агар диққат қиладиган бўлсак бу ерда хитоб
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»
“Ошкор кофирлар” мўъминларнинг душманларини бир қисмини ташкил қилади, бу ерда хам “яқин душман” хақида эмас балки, “яқин кофир” хақида сухбат қилинган. “Душман” сўзи кофирга нисбатан умумийроқ ва кўпроқ доирани ўз ичига олади; чунки сизни душманларингиз ўзингизни яқинларингиз, қавмингизни ичидаги мўъмин, мусулмонлардан хам бўлиши мумкин, ёки бўлмасам исломий жамоат, мазхаб, фирқаларга эргашаётганлардан ва мунофиқларни тўдасидан, кофирлардан хам бўлиши мумкин; яъни сиз билан душман бўлган кимса албатта кофир бўлиши шарт эмас.
« يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ»
билан бўлган жангларда ва кофирларга нисбатан ташқи алоқаларда хам биз усул,стротегия,ўзига хос ташқи дипламатияга эгамиз,мана булар “асл харбий қудрат” асосини атрофида айланишади. Яъни:
1-Асл харбий қудратнинг низомини химояси остида аввал даъват қилинади. Даъватни химоя қиладиган харбий қудрат бўлгач, бу даъватни таъсирида шахс ё жамият мусулмон бўлади ва натижада биз хам мақсадимизга етамиз.
2-Иккинчи мархалада эса асл харбий, хукумат қудратини химояси остида паймон тузилади, бу паймонда жизъя олиниши мумкин ёки ахли китобни кофирлари, шибха ахли китоб хатто мушриклар хам шароит ва зурурий хукмлар,хамда мусулмонларнинг хукумат, харбий қудратларини заъифлиги сабабли жизъя бермай яшаши билан бирга узоқ ,чегараланмаган муддатда мусулмонлар билан алоқа қилиш хуқуқига хам эга бўлишади.
3-Учинчи мархалада эса даъват ва паймон самара бермагач, мусулмонларни асл харбий қудратларининг мезонини химояси остида уруш, қуролли жанг олиб борилади.
فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ (نساء/84)
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг
« لا يَجْتَمِعُ في جَزِيْرَةِ العَرَبِ دِيْنَانِ »
“араб оролида иккита дин жамланмайди”,-деган сўзларини маъноси ўзининг барча шариатлари билан бирга ё дини ислом бўлиши керак ёки мушриклар, секуляристларни дини бўлади. Шу сабабли хам очиқ равшан амр қилиб айтадиларки:
أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ [1]
Араб оролидан секуляристларни чиқариб юборинглар.
[1] رواه البخاري (3168) ومسلم (1637)