Кофир ва мунофиқлар .(3)
Энди шундай холатга хам дуч келишимиз мумкинки, мунофиқларни тўдасидан бир қанча кишилар ўзларини нифоқларини ошкор қилишиб , муртад бўлишади. Ибни Масъудни сўзига биноан буларни хукми секуляристлар ё мушрикларни хукми билан бир хил бўлади.
« أَنَّ اللَّه أَمَرَ نَبِيّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ جِهَادِ الْمُنَافِقِينَ، بِنَحْوِ الَّذِي أَمَرَهُ بِهِ مِنْ جِهَادِ الْمُشْرِكِينَ».
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни хаёт бўлган пайтларида мусайламайи каззоб ва унга ўхшаганлар бор эди, аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мана буларни ва буларга ўхшаш яна ўнлаб дорул исломга яқин жойда туришган ошкор кофирлардан иборат бўлган мушрик қабилаларни борлигига қарамасдан, Усома ибни Зайдни бошчилигидаги қўшинни узоқдаги кофирлар билан жангга хозирлашга буйруқ берадилар. Яқиндаги кофирларга қарши эса ўша қавмнинг собит қадам кишиларига муқовамат қилиб жиход қилиш буйруғи содир қилинади.
Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни вафот топганларидан сўнг янада кўпроқ араблар муртад бўлишади ва Абу Бакр сиддиқ розиаллоху анху Усома ибни Зайд розиаллоху анхуни бошчилиги остида узоқдаги кофирларга қарши тайёрланган қўшинни таъйинланган томонга жўнатади. Яқиндаги кофирларни борлиги узоқдаги кофирларга қарши жанг қилинишига монеъ бўла олмайди, мана шу тарзда исломий давлатнинг мужохидлари жиходни хар иккала жибхасида узоқ ва яқин кофирларга қарши жанг қилишда муназзам холатда давом этишади.
Яъни Абу Бакрни халифа бўлган пайтида яхудлар Мадинадан 180 километр узоқликдаги хайбарда ва яманда яшашарди, насоролар нижронда , мажус хам ахсоъда хаётларини давом эттиришган. Абу Бакр мана шу холатда :
-Усома ибни Зайд бошчилигидаги катта қўшинни шарқий рум императорлигига қарши жангга жўнатади.
-Закотни инкор қилувчилар, муртадлар, закотни манъ қилувчиларга қарши бутун араб ороли бўйича 19 дан ортиқ қўшинни тайёрлаб кенг-кўламли жангларни олиб боради.
-Муртадлар ва закотни манъ қилувчилардан бўшаган қўшинни ироқдаги сосонийлар ва шарқий румга юборади.
Мана бу холатларни барчасида яхудий, насроний, мажус кофирлар нихоятда яқин жойда араб оролида бўлишган,аммо чиқариб юборилмаган. Ўша пайтда росулуллох саллаллоху алайхи васалламни берган буйруқларига нисбатан Абу Бакрдан кўра огохроқ инсон топилармиди?
Абу Бакрни давридан сўнг,Умар ибни Хаттоб розиаллоху анхуни халифалик даврида хам хайбар яхудийлари, нижрон насоролари, хижрни мажусийлари ўзларини ерларида кун кечиришарди, исломий давлатни қўшини эса осиё ва африка қитъалари, хамда рум императорлигини бир қисмига қарши жиход қилиш билан машғул бўлган.
Яъни мусулмонларни қўшини минглаб километр узоқдаги эронни сосонийлар ерларини, шом,миср ва африкани шимолини фатх қилиш билан машғул бўлишади ва яқиндаги кофирлар эса араб оролида ўзларини ерларида хаётларини давом эттиришади. Фақат хайбарни яхудлари ахдларини бузишгач, уларни исломий давлатни пойтахти мадинадан 400 километр узоқликдаги тимоъ номли ерга жўнатиб юборишади. Бу макон табук, хайбар ва мадинани боғлаб турувчи йўлда водиюл қуро ободийсининнг дараларига яқин жойда жойлашган бўлиб, хозирги кунда хам арабистонни ерларига киради. Нижронни насронийлари хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам билан рибога оид муомаларга биноан тузишган сулхни шартини бузишганлиги боис яшаётган ерларидан кўчириб юборилади. Лекин ямандаги яхудийлар ўзларини паймонларида собит бўлиб қолишиб , хозирги кунгача яманда яшаб келишяпти. Ахсоъдаги мажуслар хам ўзларини хаётларида давом этишади ва бир қанча йиллардан сўнг аста-секин мусулмон бўлиб , мусулмонларни ичига қўшилиб кетишади. Мана бу хулафойи рошидиннинг шаръий манбаълар хақида ва уларни ер юзида татбиқ қилиш хақидаги тушунчаси, фиқхи бўлади.
Энди бизни замонамизга келиб мана бу шаръий қоида изидан чиқиб кетган:
-Бу дунёда ихтиёрида хатто бир дона хукуматга хам эга бўлмаган ва секуляристларни хокимияти остида кун кечираётган ахли китобга қарши жангни мунофиқлар ва босқинчи секуляристларга қарши жиход билан ўрнини алмаштирилади.
-Босқинчи, хамлагар секуляристларга қарши жиходга марказлашишни ўрнига исломий мазхаблар, мухолиф фикрдагиларга қарши жанглар олиб борилади.
Албатта мана бу мусибатлар фақат хозирги даврга тегишли эмас, балки бир қанча асрлардан буён мусулмонларни гирифтор қилиб келаётган нарса бўлади. Яъни мусулмонлар ўзларининг шўрога асосланган хукуматларини қўлдан бой бериб, вахдатни шохигарлик хукумати
« مُلْكًا عَاضًّا» و « مُلْكًا جَبْرِيّاً»
ва фирқаланишга алмаштиришгандан буён бу мусибат давом этиб келяпти. Энди бизлар нубувват асосидаги исломий хукуматнинг улил амр шўросига қайтмас эканмиз, бу мусибат шу холида давом этади, бу ерда бир гурух мужрим, ўртага тафрақа солувчилар борки,уларга минглаб оят , хадислар, насихатлар келтирилса хам ахлий қилиб бўлмайди, фақатгина харбий қудрат билан уларни бошқариб идора қилинади.
«إنَّ اللهَ یَزَعُ بالسُّلطانِ ما لا یَزَعُ بالقرآنِ»
Аллох таоло қуръон билан бажарилиши мумкин бўлмаган ишларни хукуматни қудрати билан амалга оширади. Биз мана бу ерда мезонсиз,мувозанати бузилган, тахминан ярим девона дўстларимизга айтмоқчимизки: бу ишларни тугатинглар, кечаси-ю кундузи фақатгина кўпроқ тафрақа келтириб чиқариш ва хўроз уруштириш жангларига ўхшаш жангларда бақир-чақир қиласизлар”:
«إنَّ فعلَيكم بسُنَّتي وسُنَّةِ الخُلَفاءِ المَهديِّينَ الرَّاشِدينَ”[1].
Мана бу заминада хам росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатларига тўғри равиш билан эргашишни ва халифаларни равишларини хам ўрган.
[1] أخرجه أبو داود (4607) واللفظ له، وأحمد (17185)