Хоинлар Афғонистон дорул исломи учун тахдид қилувчи бир офат бўлиб,улар мўъминларнинг эрон ва афғонистон дорул исломидан нималарни исташади?
Шуни яхши билишимиз лозимки, “хиёнат”га дучор бўлаётганлар:
-Биринчидан қилаётган хиёнатларини яхши билишади,яъни қилаётган ишлари “хиёнат” эканини огох холда,қасддан ва ўзларини ихтиёрлари билан қилишади. Аллох таоло мархамат қилидики:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِکُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (انفال/27)
Эй мўъминлар, аллох ва унинг пайғамбарига хиёнат қилмангиз ва билган холингизда сизларга ишониб берилган нарсаларга (яъни динга ва бошқа хар қандай омонатларга) хиёнат қилмангиз!
Мана бу шахс аллох ва росулини хукми мана шу эканини билади, аммо бу хукмдан бош тортган холда, аллох ва росулига “хиёнат” қилади; ёки уни қўлига омонат топширилганини ва унга “хиёнат” қилмаслиги лозимлиги билади,аммо огох холида, қасддан ва ўзини ихтиёри билан унга “хиёнат” қилади.
Иккинчидан бу “хиёнат” ни одамлардан махфий қилади ва хатто уни одамлардан махфий қилишда муваффақ хам бўлиши мумкин:
یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ (نساء/108)
Улар ( ўзларини жиноятларини) одамлардан яшира оладилар, аммо аллохдан яшира олмайдилар.
-Хозирда хам кўриб турганимиздек,босқинчи кофирлар ва секуляр жинояткорларнинг рухий ва қуролли жангларини жибхаси билан ёнма-ён туриб иш олиб боришяпти, аммо баён қилиш озодлиги,демократия, иқлиятлар хуқуқи,афғон шумул,федеролизм,ёлғон,макр ва найранг билан ўзларини ошкор “хиёнат”ларини одамлардан беркитиб юришмаяптими?
Яна бир ўринда эса шахсни “хиёнати” ўзига нисбатан хам бўлиши мумкин:
الَّذِینَ یَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ (نساء/ 107)
Ё аллохга ва пайғамбар саллаллоху алайхи васалламга ёки молиявий омонатга хиёнат қилган бўлади, аллох таоло мархамат қиладики:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِکُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (انفال/27)
Аби Лубоба розиаллоху анху бани қурайзани хоин яхудлари хақида фақат бир дорул ислом хукуматининг ижтимоъий ва хавфсизлик хабари омонат эди, уни фош бўлмаслиги лозим эди, аммо биргина қўлни ишораси билан амалга оширилди. [1]
Абу Лубоба ансорий дорул исломни пойтахти мадинада бадр ғазоти пайтида, савиқ ғазотида, бани қайнақоъ ғазотида росулуллох саллаллоху алайхи васалламни ўринбосарлари бўлган эди, бани қурайза билан хам хам паймон эди, шу билан бирга уни моли ва фарзандлари уларни минтақасида бўлган. Яхудийлар Абу Лубобани кўришган пайтида яхудийларни эркаклари уни этагига ёпишишади ва аёллар ,гўдаклари эса ўринларидан туриб зор йиғлаб илтимос қилишга тушишади. [2][3][4]
Абу Лубоба уларни холига ачиниб кетади. Яхудлар айтишадики: абу Лубоба! Агар бизлар Мухаммадни хукмига бўйин эгадиган бўлсак, шундай бўлади деб фикрлайсанми…..? шунда абу Лубоба айтдики: ха! Ва қўли билан бўйнига ишора қилади. Уни манзури сизларни хаммангизни бўйнингиз узилади!-деган маънода эди.
Абу Лубоба шу пайтни ўзидаёқ дорул ислом хукуматини мана бу сирини фош қилиш билан аллох ва росули саллаллоху алайхи васалламга хиёнат қилганини тушунган эди, у келган йўлидан орқага қайтиб кетади, лекин росулуллох саллаллоху алайхи васалламни олдиларига эмас,балки мадинадаги масжидун набийга боради ва ўзини масжидни устунига боғлаб қўяди, бу устун тавба устуни номи билан машхур бўлган, у росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан бошқа хеч ким қўли билан уни бу ердан ечмаслигига ва хеч қачон бани қурайзани ерларига қадам босмасликка қасам ичган эди. [5][6]
Дорул исломга байъат берган мўъминлар ёки хатто бешталик кофирлардан бири 1- аллазина хаду (яхудийлар) 2-собеин (ўзларини Яхё алайхиссаломни эргашувчилари деб биладиган мандоийлар) 3- насоро,4- мажус,5-валлазина ашроку (мушриклар, ахзоб ва секуляристлар) паймонга асосан ўзини тақдирини дорул исломни тақдири билан боғлаган кишилар: мана буларни баён қилиш озодлиги шу даражадаки, дорул исломни манфаъатларига зарба уришмайди,ишора билан бўладими ёки Абу Лубобага ўхшаш баданни тили билан бўладими ёки Хотиб ибни Балтаъага ўхшаш хабар бериш билан бўладими; уни баён қиладиган нарсаси дорул ислом хохлаган нарса бўлиши лозим, хатто агар мана бу қуролли ва рухий жангларда уни баён қиладиган нарсаси Нуъайм ибни Масъуд Ашжаъийни мисолига ўхшаган бўлса хам; албатта барча давлатларни табақаларга бўлинган ўзига хос маълумотлари мавжуд, мана бу маълумотларни,давлат сирларини таъйин қилинган вақтдан эртароқ фош қилган хар қандай кишини хоин ва хавфсизлик жиноятчиси сифатида жазолашади, хатто шахсларни маънавий ва шахсий хуқуқларини сақлаш учун беморларини сирларини тарқатган табиблар хам қаттиқ жазоланади. [7](давоми бор….
[1] ابن کثیر، تفسير ابن كثير، ج4ص41، تفسير سورة الأنفال، تفسير قوله تعالى ” يا أيها الذين آمنوا لا تخونوا الله والرسول وتخونوا أماناتكم “
[2] ابن سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۳، ص۴۵۷ / طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۴۷۸ / ابو نعیم اصفهانی، احمد بن عبد الله، معرفه الصحابه، ج۲، ص۱۰۷۴/ ابو نعیم اصفهانی، احمد بن عبد الله، معرفه الصحابه، ج۱، ص۴۰۳/ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۰۹
[3] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۰
[4] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۴۸۱
[5] ابن خُزَیمه نیشابوری، ابو بکر محمد بن اسحاق، صحیح ابن خزیمه، ج۲، ص۱۰۶۷/ ابو بکر بیهقی، احمد بن حسین بن علی، السنن الکبری، ج۵، ص۴۰۵
[6] واقدی، محمدبن عمر، المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م. ج ۲، ص ۵۰۹؛ ابن هشام، سیرة النبویة، داراحیاء التراث العربی٬ ج۳، ص۲۴۸- ۲۴۹ (در منابع شیعیان جعفری نیز: بحار الانوار، ج 22، ص 67، 93 و 94، و ج 21، ص201 ; تفسیر على بن ابراهیم قمى، ج 1، ص 303 و 304)
[7] واقدی، المغازی، ۱۹۶۶م، ج۲، ص۴۸۰ـ۴۸۲؛ ابن هشام، سیرة النبویة ؛ ج۳، ص۲۴۱ـ۲۴۲؛/ الطبري٬ أبو جعفر محمد بن جرير٬ تاريخ الأمم و الملوك ، تحقيق محمد أبو الفضل ابراهيم ، بيروت، دار التراث ، ط الثانية، ۱۳۷۸ق. ص۵۷۸ـ۵۷۹.