سَوال: نِیمَه اوُچُون بَعضِیلَرنِی اَیتِیشِیچَه، پَیغَمبَرلَرنِی عَیاللَرِی اوُلَرگه خِیانَت قِیلگن، دِییِیشَدِی،یاکِی جَعفَرِی شِیعَه لَرِی هَم پَیغَمبَرِی اِسلامنِی عَیالِی پَیغَمبَرنِی نامُوسِیگه خِیانَت قِیلگن، دِییِیشگن؟ سِیز نِیمَه اوُچُون سُکوُت سَقلَب توُرگنسِیز؟

جَواب: اَلله تَعالی مَرحَمَت قِیلگنکِی:

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ ‏(تحریم/10)

اَلله کافِر بوُلگن کِیمسَه لَر ( وَ اوُلَرنِی مُؤمِنلَر بِیلَن بِیرگه حَیات کِیچِیرِیشلَرِی هَم اَلله نِینگ عَذابِیدَن قوُتقَرَه آلمَسلِیگِی) حَقِیدَه نوُحنِینگ عَیالِی وَ لوُطنِینگ عَیالِینِی مِثال کِیلتِیرَدِی. اوُ اِیککِیسِی بِیزنِینگ بَندَه لَرِیمِیزدَن اِیککِی صالِح بَندَه قوُل آستِیدَه اِیدِیلَر. بَس، اوُ (عَیال) لَر (نوُح وَ لوُطگه) خِیانَت قِیلگن اِیدِیلَر، (نوُح وَ لوُط) اَلله ( نِینگ عَذابِی) دَن بِیران نَرسَه نِی اوُ اِیککِیسِیدَن دَفع قِیلَه آلمَدِیلَر، وَ (اوُلَرگه) “کِیرگوُچِیلَر بِیلَن بِیرگه دوُزَحگه کِیرِینگلَر!” دِییِیلدِی.

کوُرِینِیب توُرگنِیدِیک اَلله تَعالی مَنَه بُو اِیککِی عَیالنِی پَیغَمبَرلَرگه خِیانَت قِیلِیشگنِینِی مَرحَمَت قِیلیَپتِی. اَمّا بُو خِیانَت قَیسِی نَرسَه لَردَه بُولگن؟ جَعفَرِی شِیعَه لَرِینِی نَظَرِی شوُکِی، مَنَه بُو اِیککِی کافِر عَیالنِی خِیانَتِی هَرگِیز نامُوس وَ فَحش مَسَلَه سِیدَه بُولگن اِیمَس، اَلبَتَّه اوُلَر کُفرگه بوُلغَنگن بوُلِیشلَرِی مُومکِین، اَمّا بَرچَه پَیغَمبَرلَرنِی عَیاللَرِی شوُ جُملَه دَن پَیغَمبَرِی خاتَم صلی الله علیه وسلمنِی عَیاللَرِی فَحش اِیشلَر بُویِیچَه تُحمَتدَن پاکدِیرلَر، اَگر خِیانَتگه دُوچار بوُلِیشگن بوُلسَه هَم، بُو دِینگه وَ رُوحِی جَنگلَرگه، خَوفسِیزلِیکگه وَ حُکوُمَتنِی اِجرائِی مَسَلَه لَرِیگه آئِد اِیشلَردَه بُولگن.

جَعفَرِی شِیعَه لَرِی پَیغَمبَرلَرنِی عَیاللَرِیگه نِسبَتاً نامُوس جِهَتِیدَن پاک بُولمَسلِیک اِعتِقادِینِی اَنبِیا لَرگه قِیلِینگن کَتتَه طَعنَه، دِیب بِیلِیشَدِی، اَلبَتَّه شُوندَی هَم بُولَدِی، طوُسِیگه اوُحشَش کِیشِیلَر تِبیان تَفسِیرِیدَه اَیتَدِیکِی: چوُنکِی بوُندَی مَطلَبلَر اَلله نِی اِیلچِیلَرِیگه نِسبَتاً نَفرَتگه بائِث بوُلَدِی، اوُلَر اوُچُون عار وَ رَسواگرچِیلِیک حِسابلَنَدِی؛ پَیغَمبَرلَرنِی عَیاللَرِینِی بِیرِیگه نِسبَتاً زِنانِی نِسبَتلَگن کِیمسَه نِهایَتدَه کَتتَه حَطاگه دوُچار بوُلِیبدِی، تَخصِیل کوُرِیب (تَحقِیق) قِیلگن کِیشِی بوُندَی سوُزلَرنِی اَیتمَیدِی. ^{^[1]}

جَعفَرِی شِیعَه لَر بِیر عَقِیدَه گه آئِد اَساس صِیفَتِیدَه رَسُول الله صلی الله علیه وسلمدَن نَقل قِیلِیب کِیلتِیرِیشَدِیکِی: مَا بَغَتْ امْرَأَةُ نَبِيٍّ قَطُّ : هِیچ قَیسِی پَیغَمبَرنِی عَیالِی هَرگِیز عِفَّتگه آئِد عَمَل بِیلَن بُولغَنگن اِیمَس، شوُندَن سوُنگ اِبنِ عبَّاسدَن کِیلتِیرِیلگن رِوایَتنِی اِستِناد قِیلگن حالدَه اِیضاخ بِیرِیشَدِیکِی، لوُطنِینگ عَیالِی قِیلگن خِیانَتنِی سَبَبِی ، اوُ پَیغَمبَرنِی دُشمَنلَرِی بِیلَن هَمکارلِیک قِیلگن اِیدِی، وَ اوُیِیدَگِی سِیرلَرنِی دُشمَنگه فاش قِیلگن، نوُحنِی عَیالِی هَم شوُندَی بوُلگن. ^[2]

سَیِّد مُرتَضَی ( 423 شمسی/ 436 قمریده وَفات تاپگن) شِیعَه لَرنِی کَتتَه فُقَهالَرِیدَن بوُلگن وَ شَیخ طوُسِی شَیخ طائِفَه دِیب مَشهُور بوُلگن ( 447 شمسی/ 460 قَمَرِیدَه وَفات تاپگن) وَ شَیخ طَبرِیسِی ( 532 شمسی/ 548 قمریده وَفات تاپگن) و مُلّا محمد صالح مازَندَرانِی ( 1049 شمسی/ 1081 قمریده وفات تاپگن) وَ باشقَه لَر هَم مَنَه شوُ رِوایَتنِی ذِکر قِیلِیش بِیلَن ^[3]^[4]^[5]^[6] مَا بَغَتْ امْرَأَةُ نَبِيٍّ قَطُّ : پَیغَمبَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِینِی عَیالِی عِفَّتگه آئِد مَسَلَه لَردَه گوُناهگه دُوچار بُولگن اِیمَس، مَنَه بُو عَیاللَرنِی خِیانَتِی دُشمَنلَر بِیلَن پَیغَمبَرنِی دَعوَتِیگه قَرشِی هَمکارلِیک قِیلِیش، پَیغَمبَرلَرگه نِسبَتاً دِیوانَه بوُلِیشگه اوُحشَگن ناموُناسِیب اِیشلَرنِی نِسبَتلَشگن وَ کافِرلَرنِینگ پَیغَمبَرلَرگه قَرشِی رُوحِی جَنگلَرِیدَه اِیشتِراک اِیتِیشگن وَ پَیغَمبَرلَرنِی مِهمانلَرِینِی جایِینِی کوُرسَتِیش بِیلَن اوُلَرنِی سِیرلَرِینِی فاش قِیلِیشگن، دِییِیلَدِی. سَیِّد عبَدُ الحَسَن شَرَفِ الدّین ( 1336 شمسی / 1377 قمریده وفتا تاپگن) اَیتَدِیکِی: وعلی ذلک اجماع مفسری الشیعة ومتکلمیهم وسائر علمائهم^[7] بَرچَه مُفَسِّرلَر، مُتَکَلِّملَر وَ شِیعَه لَرنِی باشقَه اوُلامالَرِی بوُ مَطلَبگه اِجماع قِیلِیشگن.

اَلبَتَّه اِمامِی قُرطوُبِی هَم اِمامِی قَشِیرِیدَن رِوایَت قِیلَدِیکِی: مُفَسِّرلَرنِی اِجماع قِیلگن مَطلَبِی شُوکِی، بُو اِیککِی عَیالنِی خِیانَتِی دِینِی اِیشلَردَه بوُلگن وَ اوُلَرنِی هَر اِیککاوِی هَم مُشرِک( سِکوُلار) بُولِیشگن. شوُنگه قَرَمَسدَن مَنَه بُو جَعفَرِی، حَنَفِی، مالِکِی، شافِعِی مَذهَبِیدَگِیلَر اِتِّفاق قِیلگن مَطلَب بِیلَن بِیرگه، اوُتگن اوُلامالَردَن شاذ رَعیلَر هَم کِیلتِیرِیلگن، مَخصُوصاً غوُلّاتلَردَن، اَمّا اوُلَرنِی تِیکشِیرِیب اوُتِیرِیشگه هاجَت هَم یُوق؛ اَمّا بُو یِیردَه شِیعَه لَرگه نِسبَتاً تُحمَت قِیلِینگنلِیگِی بائِث، شوُنِی هَم قوُشِیمچَه قِیلِیشنِی لازِم تاپدِیم، شافِیعِیلَرنِی کوُزگه کوُرِینگن اوُلامالَرِیدَن بوُلمِیش عَلّامَه شَهابِ الدِّین آلوُسِی ( 1233 شمسی/ 1270 قمریده وفات تاپگن) اوُ کِیشِی جَعفَرِی شِیعَه لَرِینِی مُخالِفلَرِیدَن بوُلگن، روُحُ المَعانِینِی تَفسِیرِیدَه اَیتَدِیکِی: شِیعَه لَرگه عائِشَه آنَه مِیزگه زِنا تُحمَتِینِی اوُرِیشگنلِیگِی نِسبَتلَنگن، بوُلِیب هَم اَلله عائِشَه آنَه مِیزنِی بُو اِیشدَن پاکلَگن؛ اَصلِیدَه اِیسَه اوُلَرنِی اوُزلَرِی بوُنِی جُودَه قَتتِیق اِنکار قِیلِیشَدِی؛ اوُلَرنِی اِیشانچلِی کِتابلَرِیدَه مَنَه بوُندَی مَطلَبلَر کوُرِینمَیدِی وَ اَصلاً اَثَرلَر هَم بُو بارَدَه یُوق، شُونِینگدِیک اوُلَر رَسُول الله وَفاتلَرِیدَن کِییِین عائِشَه آنَه مِیزنِی فَحش اِیشلَر قِیلگنِینِی اِنکار قِیلِیشَدِی وَ منَهَ بُو مَطلَب حَقِیدَه هَم اوُلَرنِی کِتابلَرِیدَه هِیچ نَرسَه تاپِیلمَیدِی. ^[8]^[9]

جَعفَرِی شِیعَه لَرِینِی بوُندَی تُحمَت بِیلَن عَیبلَش، دَرواقِع تَرِیخِی کَتتَه بِیر یالغان حِسابلَنَدِی وَ مَنَه بُوندَی یالغانلَرنِی حُجَّت قِیلِیب کِیلتِیرِیشنِی اوُرنِیگه، بُو یالغانلَرنِی فاش قِیلِیش، هَمدَه بُونِی آرقَسِیدَگِی پَستکَش هَدَفلَرنِی هَم آچِیب تَشلَش کِیرَک، چوُنکِی “اوُچتَه لِیک یالغان اِیشلَب چِیقَرُوچِیلَر” وَ یالغاننِی رِواجلَنتِیرُوچِیلَر بُونِی کِیتِیدَن مُسُلمانلَرنِی اوُرتَسِیدَه اِیچکِی جَنگلَرنِی،تَفَرُّقنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشماقچِی وَ مُؤمِنلَرگه قَرشِی رُوحِی جَنگلَرنِی وَ مُسُلمانلَرنِی اوُرتَسِیدَه اِیچکِی جَنگلَرنِی وَ دارُ الاسلامگه ضَربَه اوُرِیشنِی یُولگه قوُیِیشماقچِی.

جَعفَرِی شِیعَه لَرِی یَعنِی:

قُرآن + سُنَّت بِیلَن پاکلَنگن عَقل قَبُول بوُلَدِی، بوُلِیب هَم بُو اِمامِی جَعفَر صادِقنِی بُویرُوغِیگه بِینائا، اوُ کِیشِی اَیتَدِیکِی:

« كُلُّ شَيْ‌ءٍ مَرْدُودٌ إِلَى الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ وَ كُلُّ حَدِيثٍ لَا يُوَافِقُ كِتَابَ اللَّهِ فَهُوَ زُخْرُف‌ »^[10]

هَمَّه نَرسَه قُرآن وَ سُنَّتگه قَیتَرِیلِیشِی لازِم، اَلله نِینگ کِتابِیگه مُوافِق بوُلمَگن هَر قَندَی حَدِیث باطِلدِیر. یاکِی اَیتَدِیکِی:

«مَا أَتَاكُمْ عَنَّا مِنْ حَدِيثٍ لَا يُصَدِّقُهُ كِتَابُ اللهِ، فَهُوَ زُخْرُفٌ^[11] [باطِلٌ]»^[12]

بِیزدَن سِیزلَرگه یِیتگن حَدِیثنِی قُرآن تَصدِیقلَمَیدِیگن بُولسَه، زُخرَف (یا باطِل) دِیر.

مَنَه حاضِردَه هَم، شِیعَه لَر عُمُوماً آلگندَه اوُلِیب کِیتگن کِیشِیلَرنِی اِیجتِهادلَرِینِی مَخصُوصاً اوُتگن عَصرلَردَگِی مُجتَهِدلَرنِی اِیجتِهادلَرِینِی تِیرِیکلَر اوُچُون حِسابگه آلِیشمَیدِی، غوُلّات وَ اِینگلِیز شِیعَه لَرِیدَن تَشقَرِی حاضِردَه جَعفَرِی شِیعَه لَرِینِینگ “اِیشانچلِی کِتابلَرِیدَه” هَم بَرچَه پَیغَمبَرلَر مَخصُوصا پَیغَمبَرِی خاتَمنِینگ عَیاللَرِی پاکِیزَه بوُلِیشگنلِیگِی حَقِیدَه دَگِی نَظَرِیدَن باشقَه نَظَرنِی تاپمَیمِیز. جَعفَرِیلَرنِی عائِشَه آنَه مِیزگه قِیلگن مُخالِفَتلَرِینِی سَبَبِی عَلِی اِبنِ اَبِی طالِبنِی حُکمِیدَن خَلِیفَه وَ اَمِیر اَلمُؤمِنِین، دارُ الاِسلامنِی رَهبَرِی صِیفَتِیدَه باش تارتگنلِیگِیدَه وَ جَمَل جَنگِینِی هَمدَه اِیچکِی جَنگلَرنِی یوُلگه قوُیگنلِیکدَه دِیر، بُو یِیردَه اِفک یا رَسُول الله صلی الله عَلَیهِ وَسَلمنِی نامُوسلَرِیگه خِیانَت قِیلِیش مَسَلَه سِی بوُلگن اِیمَس.

“حاضِرگِی پَیتدَه” بِیزگه مُهِم بوُلگن نَرسَه، بَرچَه اِسلامِی مَذهَبلَرنِی اِجماعسِیدِیر: بُو یِیردَه حَق اَمِیر اَلمُؤمِنِیندَه بُولگن، اَگر “اوُچ اَبزاردَن” بِیرِینِی واسِیطَه سِیدَگِی دارُ الاِسلام مَوجُود بوُلَر اِیکَن، “قوُماندانلِیک وَحدَتِی” وَ ” دَستوُر وَحدَتِینِی” رِعایَه قِیلِیشلِیک هَر بِیر مُؤمِن اوُچُون واجِب بوُلَدِی، مُؤمِنلَر هَر قَندَی دَرَجَه دَه بُولِیشلَرِیدَن قَطعِی نَظَر اوُزلَرِینِی سوُزلَرِی، عَمَللَرِی بِیلَن مُؤمِنلَرنِی جَماعَتِیدَن اوُزاقلَشِیشگه حَقلَرِی یُوق، دارُ الاِسلام آلدِینگه تامان حَرَکَت قِیلَیاتگن وَ یِیر یُوزِینِی آزاد قِیلِیش رِسالَتِی پَیتِیدَه تَفَرُّقنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیش وَ مُؤمِنلَرنِی مُؤمِنلَر بِیلَن مَشغُول قِیلِیش وَ قوُللَرِیگه قوُرال آلِیشگه حَقلَرِی یُوق.

[1] الطوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۵۲، ناشر:مکتب الاعلام الاسلامی، سال چاپ:۱۴۰۹ق./ می گوید: (ضرب الله مثلا للذین کفروا امراة نوح وامراة لوط کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین) قال ابن عباس: کانت امراة نوح وامراة لوط منافقتین (فخانتاهما). قال ابن عباس: کانت امراة نوح کافرة، تقول للناس انه مجنون، وکانت امراة لوط تدل علی اضیافه، فکان ذلک خیانتهما لهما، وما زنت امراة نبی قط، لما فی ذلک من التنفیر عن الرسول والحاق الوصمة به فمن نسب احدا من زوجات النبی الی الزنا، فقد اخطا خطا عظیما، و لیس ذلک قولا لمحصل. / یعنی : ابن‌عباس گفت: همسر نوح و لوط منافق بودند (پس خیانت کردند). ابن‌عباس گفت: همسر نوح کافر بود و به مردم می‌گفت نوح دیوانه است. همسر ح لوط مردم را از میهمان لوط با خبر کرد. خیانت آن دو همین بود. هیچ کدام از زنان پیامبران دچار فحشاء نشدند. زیرا چنین مطلبی باعث نفرت از فرستاده خدا و نسبت دادن ننگ و رسوایی به وی می‌باشد؛ کسی که به یکی از زنان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نسبت زنا بدهد دچار خطای بسیار بزرگی شده است و کسی که تحصیل (تحقیق) کرده باشد، چنین سخنی نمی‌گوید.

[2] مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه؛ ج ۲۴، ص ۳۰۲.

[3] المرتضی علم‌الهدی، ابوالقاسم علی بن الحسین، الامالی، ج۲، ص۱۴۴-۱۴۵، تحقیق:السیدمحمد بدرالدین النعسانی الحلبی، ناشر:منشورات مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی قم، الطبعة الاولی، ۱۳۲۵ه ۱۹۰۷م/ می گوید : الانبیاء علیهم الصلاة والسلام یجب ان ینزَّهوا عن مثل هذه الحال، لانها تَعُرُّ وتَشِین وتَغُضُّ من القدر، وقد جنَّب الله تعالی انبیاءه علیهم الصلاة والسلام ما هو دون ذلک تعظیماً لهم وتوقیراً ونفیاً لکل ما ینفِّر عن القبول منهم. وقد حمل ابن عباس ظهور ما ذکرناه من الدلالة علی ان تاول قوله تعالی فی امراة نوح وامراة لوط فخانتاهما علی ان الخیانة لم تکن منهما بالزنا بل کانت احداهما تخبر الناس بانه مجنون والاخری تدل علی الاضیاف. / یعنی: واجب است که انبیا از چنین اموری پاک باشند؛ زیرا برای آن‌ها ننگ و عار است و قدر و منزلت آن‌ها را پایین می‌آورد؛ در حالی که خداوند به خاطر تعظیم و احترام آنان و دور کردن هر چیزی که مردم را از پذیرش سخنشان روی‌گردان می‌کند، انبیاءش را از چیزهای کم‌تر از این نیز منزه و پاک کرده است. ابن‌عباس، جمله «فخانتاهما؛ آن دو خیانت کردند» را این‌گونه تفسیر کرده است که خیانت آن‌ها زنا نبوده است؛ بلکه یکی از آن‌ها (همسر نوح) به مردم می‌گفت که او دیوانه شده است و دیگری (همسر لوط) مردم از جای مهمانان آن آگاه کرد.

[4] الطوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۴۹۵، ناشر:مکتب الاعلام الاسلامی، سال چاپ:۱۴۰۹./ قال ابن عباس: (كانت امرأة نوح كافرة، تقول للناس: إنه مجنون. وكانت امرأة لوط تدل على أضيافه، فكان ذلك خيانتهما لهما، وما زنت امرأة نبي قط)؛ لما في ذلك من التنفير عن الرسول وإلحاق الوصمة به، فمن نسب أحداً من زوجات النبي إلى الزنا فقد أخطأ خطأً عظيماً، وليس ذلك قولاً لمحصِّل..

[5] الطبرسی، ابی‌علی الفضل بن الحسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۸۵، تحقیق:لجنة من العلماء والمحققین الاخصائیین، ناشر:مؤسسة الاعلمی للمطبوعات بیروت، الطبعة الاولی، ۱۴۱۵ه ۱۹۹۵م./ ﴿ … فَخَانَتَاهُمَا … ﴾ بالنفاق والتظاهر على الرسولين، فامرأة نوح قالت لقومه: إنه مجنون، وامرأة لوط دلت على ضيفانه، وعن الضحاك: خانتاهما بالنميمة، إذا أوحى الله إليهما أفشتاه إلى المشركين، ولا يجوز أن يراد بالخيانة الفجور؛ لأنه نقيصة عند كل أحد، سمج في كل طبيعة، بخلاف الكفر؛ لأن الكفار لا يستسمجونه، وعن ابن عباس: ما زنت امرأة نبي قط؛ لما في ذلك من التنفير عن الرسول، وإلحاق الوصمة به./ نیز در تفسیر مجمع البیان در رد گفتار حسن بصری و مجاهد مبنی بر این که فرزند نوح، از زنا بوده است می‌نویسد: وهذا الوجه بعید من حیث ان فیه منافاة القرآن، لانه تعالی قال: (ونادی نوح ابنه) ولان الانبیاء یجب ان ینزهوا عن مثل هذه الحال، لانها تعیر وتشین، وقد نزه الله انبیاءه عما دون ذلک، توقیرا لهم، وتعظیما عما ینفر من القبول منهم. وروی عن ابن عباس انه قال: ما زنت امراة نبی قط، وکانت الخیانة من امراة نوح انها کانت تنسبه الی الجنون، والخیانة من امراة لوط انها کانت تدل علی اضیافه. / یعنی: این دیدگاه بعید به نظر می‌رسد؛ چرا که با قرآن در تضاد است؛ زیرا خداوند می‌فرماید که نوح او را فرزند خود خطاب کرده است و همچنین به این دلیل که واجب است انبیاء از چنین اموری پاک باشند؛ زیرا برای آن‌ها عیب و عار است و خداوند انبیای خود را به منظور احترام و تعظیم آن‌ها و دور کردن هرآن‌ چه که پذیرش گفتار آن‌ها را منفور می‌کند، از اموری پایین‌تر از آن پاک کرده است. از ابن‌عباس روایت شده است که زن هیچ پیامبری هرگز زنا نکرده است و خیانت همسر نوح این بود که آن به دیوانگی متهم کرده بود و خیانت همسر لوط نیز این بود که جای مهمانان را به کفار نشان داد.

[6] مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی الاصول و الروضه، ج۱۰، ص۱۰۷، چاپ:اول، سال چاپ:۱۴۲۱ – ۲۰۰۰ م، ناشر:دار احیاء التراث العربی للطباعة والنشر والتوزیع – بیروت – لبنان/ در شرح کافی خود می‌نویسد: فامراة نوح قالت لقومه: انه مجنون، وامراة لوط دلت قومه علی ضیفانه، ولیس المراد بالخیانة البغی والزنا، اذ ما زنت امراة نبی قط. / یعنی: همسر نوح به قومش گفت که او دیوانه شده و همسر لوط قومش را از میهمانان او آگاه کرد. بنابراین مقصود از خیانت، فحشا و زنا نیست چرا که همسر هیچ پیامبری، هرگز آلوده عمل منافی عفت نشد.

[7] شرف‌الدین الموسوی، السیدعبدالحسین، الفصول المهمة فی تالیف الامة، ص۱۵۶، ناشر:قسم الاعلام الخارجی المؤسسة البعثة قم، الطبعة:الاولی./ بعد از نقل گفتار سیدمرتضی در دوری زنان نوح و لوط می‌نویسد: الی آخر کلامه الدال علی وجوب نزاهة امراة نوح وامراة لوط من الخنا، وعلی ذلک اجماع مفسری الشیعة ومتکلمیهم وسائر علمائهم./ یعنی : این گفته سید مرتضی دلالت می‌کند بر وجوب پاکی زن نوح و لوط از خیانت، و تمام مفسران، متکلمان و دیگر علمای شیعه بر این مطلب اجماع دارند.

[8] بوعبدالله محمد بن احمد الانصاری القرطبی، الوفاة:۶۷۱، تفسیر القرطبی، ج۱۸، ص۲۰۲، دار النشر:دار الشعب – القاهره./ وقال سلیمان بن رقیة عن بن عباس: کانت امراة نوح تقول للناس انه مجنون وکانت امراة لوط تخبر باضیافه وعنه: ما بغت امراة نبی قط وهذا اجماع من المفسرین فیما ذکر القشیری انما کانت خیانتهما فی الدین وکانتا مشرکتین. / یعنی : سلیمان ابن‌قته می‌گوید از ابن‌عباس شنیدم در حالی که در کنار کعبه بود از کلام الله (فخانتاهما) سوال شود: ابن‌عباس گفت: این خیانت زنا نبوده بلکه همسر نوح می‌گفت نوح دیوانه شده و همسر لوط قومش را از میهمانان حضرت لوط آگاه کرد. قشیری می‌گوید: مفسرین بر این مطلب اجماع دارند که خیانت آن دو زن در امور دینی بوده و هر دو مشرک بوده‌اند./ نیز: قال ابن كثير: فخانتاهما أي في الإيمان، لم يوافقاهما على الإيمان ولا صدقاهما في الرسالة… وفي أحكام القرآن لابن العربي، قال ابن عباس لما قرأ الآية: …. والله ما بغت امرأة نبي قط، ولكنهما كفرتا. ومثل هذا لا يقال بالرأي…. وقال الطبري في تفسيره: فخانتاهما قال: أما إنه لم يكن الزنا، ولكن كانت هذه تخبر الناس أنه مجنون، وكانت هذه تدل على الأضياف.

[9] آلوسي، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، بيروت، دارالكتب العلميه، 1415ق، ج‏9، ص 318./ ونسب للشیعة قذف عائشة رضی الله تعالی عنها بما براها الله تعالی منه وهم ینکرون ذلک اشد الانکار ولیس فی کتبهم المعول علیها عندهم عین منه ولا اثر اصلاً. وکذلک ینکرون ما نسب الیهم من القول بوقوع ذلک منها بعد وفاته صلی الله علیه وسلم ولیس له ایضا فی کتبهم عین ولا اثر/ نیز : في تفسير قوله تعالى ﴿ … فَخَانَتَاهُمَا … ﴾ ، حيث قال: نقل ابن عطية عن بعضٍ تفسيرَها بالكفر، والزنا، وغيره، ولعمري لا يكاد يقول بذلك إلا ابن زنا، فالحق عندي أن عهر الزوجات كعهر الأمهات من المنفرات التي قال السعد: (إن الحق منعها في حق الأنبياء عليهم السلام)، وما ينسب للشيعة مما يخالف ذلك في حق سيد الأنبياء صلى الله عليه وسلم كذب عليهم، فلا تعول عليه وإن كان شائعاً، وفي هذا على ما قيل تصوير لحال المرأتين المحاكية لحال الكفرة في خيانتهم لرسول الله صلى الله عليه وسلم بالكفر والعصيان، مع تمكنهم التام من الإيمان والطاعة (روح المعاني 28/162.)

[10] محمّدبن حسن حرّ عاملى، وسائل‏الشیعه، ج 1، کتاب فضل‏العلم، ص 69، روایت 3.

[11] بحار الانوار، ج۲، ص ۱۸۹؛ المحاسن، ج۱، ص۲۲۱.

[12] بحار الأنوار، ج۲، ص ۲۴۲؛ المحاسن، ج۱، ص ۲۲۱.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ