Савол: афғонистонни жуғрофий вазиятини ва олди-сотдини йўқлиги сабабли, хукумат ё иморат ё исломий давлат шиорлари билан бирга, одамларни биринчи даражали эхтиёжларини бартараф қилиш йўлларини йўқлиги, одамларнинг исломий хукуматга нисбатан ёмон фикрга боришига сабаб бўлмайдими?
Жавоб:Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мархамат қиладилар:
كُلُّكُمْ راعٍ، وكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عن رَعِيَّتِهِ، الإمامُ راعٍ ومَسْئُولٌ عن رَعِيَّتِهِ؛[1]
Сизларни хаммангиз чўпонсиз ва сизларни хаммангиз ўзини қўл остидагилар хақида масъулдир; имом чўпондир ва ўзини қўл остидагилар хақида сўралади. Имом ва дорул исломни рахбарини ихтиёрида хилма-хил харбий тахассуслардаги ва харбий бўлмаган улил амр шўроси бўлиб туриб, ўзини қўл остидаги раиятни шаръан тўғри йўлга хидоят қилиши керак, уни олиб борган ишларини аллохни шариатини кўз-қараши билан қараганда халқни фойдасига бўлиши ва душманларни зарарларидан уларни сақлаши лозим.
Иймонни,қиёматшиносийни, аллохни нусратини таълим олгандан сўнг мўъминларни қувватли бўлишлари учун энг катта абзор ва уларнинг сахих тараққиёт йўлида қудратмандона харакатларига ва мушкилотларни ўртадан кўтарилишига сабаб бўладиган нарса, мўъминларни ўртасидаги “исломий вахдат” ва “мўъминларни йўлида” харакат қилинишидир. Аллох таоло мархамат қиладики:
هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ*
У сизни ўз ёрдами ва мўъминлар билан қувватлантирган
وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (انفال/62-63)
Ва уларнинг (мўъминларнинг) дилларини бирлаштирган зотдир. Агар (сиз) ердаги бор нарсани сарфласангиз хам уларнинг дилларини бирлаштира олмаган бўлур эдингиз. Лекин аллох уларни бирлаштирди. Албатта, у қудратли, хикматлидир.
Исломий вахдат йўлида харакат қилиш рахбарият учун аввалги асл ва стротегия хисобланади, “аллохни дини” ва “аллохни бандалари”га нисбатан уни шаръий дарк қилиши ва дилсўзлиги, рахбариятни ихтиёридаги икки амонатни кўрсатади.
Бугунги кунда, иқтисодий дастурларга ва бу дастурларни бошқарувига, исломий иморат томонидан идорий фасодларга қарши мубораза қилишга назар ташлаган пайтимизда, исломий иморат “мавжуд вазиятда” даражама-даража ва ўзидаги қобилиятларга қараб, афғонистон халқини “моддий ва маънавий кундалик эхтиёжларига” жавоб беряпганини кўрамиз. Аллох таоло хар бир кишини ўзини қудратига муносиб таклифни вожиб қилади:
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ (بقره/286)
Аммо исломий вахдат заминасида ё хаддиақал исломий иттиходни ижод қилиш заминасида ва эрон дорул исломи билан вохид жибхани ташкил қилиш бўйича кичкина қадамларни ташлаганга ўхшайди, чунки бу мўъминларни исломий уйғониш харакатига ва дорул исломни олдинга томон қилаётган харакатларига ва аслий секуляр ва сехюнист душманларга қарши бутун олам жиход жибхасига зарар етказиши мумкин.
Бу ерда мўъминлар шу нарсага хам диққат қилишлари лозим, дорул исломни масъуллари иқтисодий мушкилотларни ўртадан йўқотиш ва одамларни биринчи даражали эхтиёжларини таъминлаш бўйича қўлларидан келганча харакат қилишяптими ёки ўзларини шаръий вазифаларини адо қилишда бепарволик қилиб қўйишяптими? Агар бутун жахон секуляр кофирлари ва минтақа тоғутлари томонидан уларга қилинган чекловларни хам хисобга оладиган бўлсак, улар шу вазиятда жамиятни тўғри йўлга хидоят қилиб кетишаётган бўлишса, албатта сабр-тоқат ва аллохга таваккул қилиши орқали уларни ёнида туриш лозим.
Хар қандай одам Кобулни олдинги ўтирғизиб қўйилган кимсалар томонидан идора қилинишига нисбатан,бугунги кундаги афғонистон мусулмонларининг муносиб хавфсизлик вазиятидаги фарқни кўра олади, исломий иморат бир неча ўн йиллик умумий иқтисодий фақирликни меъросхўри эканини, махсусан америка ва натонинг 20 йиллик фасод билан жамиятни идора қилганликларини, мана бу сотқинларнинг ясама фақирликни вужудга келтиришганини хамма яхши билади. Исломий иморат мана бу ўтиш даврида ёмон маъиший вазиятни ўзгартириш учун замонга ва бошқа мўъминларни махсусан эрон дорул исломини химоясига эхтиёж бор, япония ва жанубий карея ва хитой ва германияга ўхшаш секуляр дорул куфрлар хам худди шундай ўтиш даврида ва ўзларини иқтисодий тараққиёт йўлида бошқа қудратманд дорул куфрларни химоясига эга бўлган.
(давоми бор……)
[1] بخاری2409-893/ مسلم 1829