س:   با توجع به وضعیت جغرافیایی افغانستان و نبود داد و ستد، صرف شعار حکومت یا امارت یا دولت اسلام بدون راهکاری برای بر طرف کردن نیازهای اولیه مردم موجب بدبین شدن مردم نسبت به حکومت داری اسلامی نمیشود؟

س:   با توجع به وضعیت جغرافیایی افغانستان و نبود داد و ستد، صرف شعار حکومت یا امارت یا دولت اسلام بدون راهکاری برای بر طرف کردن نیازهای اولیه مردم موجب بدبین شدن مردم نسبت به حکومت داری اسلامی نمیشود؟

این وضعیت بد اقتصادی دارالاسلام تازه تاسیس امارت اسلامی افغانستان با دارالاسلام مدینه در عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم و فقر شدید اقتصادی اهل صفه  شباهت هایی دارد و حتی می توان شباهتهائی به دارالاسلام ایران در اوایل انقلاب اسلامی 57 را در آن پیدا کرد که اکثریت مطلق مردم ایران از بسیاری از نعمتهای اقتصادی و بهداشتی و آموزشی و غیره محروم بودند و صدام حسین سکولار نیز از جانب آمریکا و ناتو و شوروی و دول مزدور عرب جنگی نیابتی را بر دارالاسلام ایران تحمیل کرده بود و دارالاسلام در محاصره ی شدید اقتصادی و تهدیات امنیتی خارجی و مزدوران داخلی قرار داشت؛ اما ایمان مومنین و صبر بر مشکلات اقتصادی و سیاستهای صحیح داخلی و خارجی مسئولین دارالاسلام به تدریج این وضعیت وخیم را تغییر داد به نحوی که هم اکنون به قول ماموستا کریکار فک الله اسره «بهترین کشور در تمام سرزمنیهای اسلامی از مراکش بگیر تا اندونزی است»؛ و می بینیم که در بسیاری از امور نظامی و علمی و تکنولوژی نیز به خودکفائی رسیده است.

علاوه بر آن محاصره ی اقتصادی و نظامی که دارالاسلام ایران و افغانستان به آن گرفتار هستند و دزدی هائی که آمریکا از اموال مسدود شده ی آنها می کند شبیه به همان دزدی های سکولاریستهای مکه در تاراج اموال مهاجرین، و شبیه به محاصره ای است که احزاب سکولار دارالاسلام مدینه را محاصره کرده بودند؛ در برابر این مشکلات اقتصادی و محاصره، از سوی ساکنین دارالاسلام مدینه دو واکنش نشان داده شد که همین الان نیز همین دو گروه چنین واکنشهای مشابهی در دارالاسلام ایران و افغانستان و مالی و سومالی و غیره دارند:

  1. وَإِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً ‏(احزاب/12)

‏و (به یاد آورید) زمانی را که منافقان و آنان که در دلهایشان بیماری بود می‌گفتند: الله و پیغمبرش جز وعده‌های دروغین به ما نداده‌اند.‏

  • وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَاناً وَتَسْلِیماً ‏(احزاب/22)

هنگامی که مؤمنان احزاب (= مشرکین= سکولاریستها) را دیدند، گفتند: این همان چیزی است که الله و پیغمبرش به ما وعده داده بودند؛ و الله و پیغمبرش راست گفته اند. این سختیها جز بر ایمان و تسلیم ایشان (به قضا و قدر الله) نمی‌افزاید.‏

اگر دارالاسلام در مسیر صحیح آن در حرکت باشد و حتی اگر این دارالاسلام توسط خود رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز اداره شود باز از جانب کفار آشکار«الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» برایش دشمن تراشیده خواهد شد و باز از سوی این دشمنان آشکار و بخصوص احزاب سکولار با مشکلاتی حتمی مواجه خواهد شد و باز باید در دارالاسلام شاهد واکنش دوگروه: 1- دارودسته ی منافقین یا سکولار زده ها «الضَّالِّينَ» 2- مومنین «أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» باشیم.

در کنار این حقایق باید بگوئیم که سیستم حکومت داری اسلامی که بر اساس اصل شورا و اصل نظارت همگانی استوار است دارای قواعد و اصول و قوانین اجرائی ثابتی است که با همین اصول می توان مسئولین حکومتی را سنجید و نهایتش این است که می گوئیم این مسئول حکومتی در اجرای این اصل و قانون ثابت شرعی، خوب عمل کرده است یا خلاف کرده و دچار جرم شده است.

(ادامه دارد….)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *