Аллохдан тақво қилиш ўзи нима? Қандай қилиб тақвойимизни мезонини билсак бўлади?
(14-қисм)
Мана бу ердаги “дунёдан ва аёллардан пархез қилинглар” дейишликдан мақсад дунёдан ва аёллардан четланиш ва узоқлашиш керак дегани эмас, балки ундан мақсад аллох таоло дунё ва аёллар хақида қандай хукмлар содир қилган бўлса,шунга мувофиқ амал қилишимиз лозим. Аллох таоло дунё хақида яхши деган нарсаларни биз хам яхши деймиз ва унга амал қиламиз, ёмон деган нарсаларини хам ёмон деймиз ва ундан узоқлашиб четланамиз. Мана бу дунёдан пархез қилишдир.
Мана шу тартибда аёллар хақида аллох таоло яхши деб мархамат қилган нарсаларни биз хам яхши деймиз ва уларга амал қиламиз, ёмон деб мархамат қилган нарсаларни биз хам ёмон деймиз ва узоқлашиб четланамиз, масалан аллох таолони шариатидаги қонунларга итоат қилмасликка боис бўладиган аёлларга итоат қилиш ё номахрамларга заруратсиз қараш, номахрам билан заруратсиз сухбатлашиш, номахрам билан хақиқий ё мажозий холатда ёлғиз қолиш, номахрамга қўл бериш ё уни ушлаш ёки ахлоқий ва жинсий фасодларга боис бўладиган бошқа харомлардан четланишимиз ва ўзимизни аёллар борасидаги халоллар билан мухофизат қилишимиздир. Мана бу аёллардан пархез қилиш дегани бўлади. Нафсда вужудга келган ва аёллар томонидан эркак кишига зарар етишига йўл қўймайдиган кучга тақво дейилади. Албатта нафсда вужудга келиб эркаклар томонидан аёлларга зарар етишига йўл қўймайдиган кучга хам тақво дейилади. Чунки бу ерда эркак кишини масъулияти оғирроқ бўлганлиги боис фақат эркак кишини исми келтирилган, бўлмасам тақво умумий суратда нафсга тегишлидир, аёл хам эркак кишига ўхшаш нафсга ва ўзига хос масъулиятларга эгадир.
Кундалик ишларда хам масалан фалончини таомдан пархези бор,дейишади. Бу ердаги таомдаги пархез хам таомдан четланиш маъносида эмас, балки бу шахс баъзи таомларни истемол қилиб баъзиларидан четланиши керак деганидир. Энди мана бу шахс ўзини пархезида қанчалик кўп харакат қилса,шунчалик ахли тақво бўлади ва жисмидаги саломатликка хам яқинроқ бўлади. Мана бу ерда хам нафсда вужудга келиб озиқ-овқатлар томонидан жисмга зарар етишига йўл қўймайдиган кучга тақво дейилади.
Ёки фалончини харакатда пархези бор,дейишади. Бу хам хамиша харакатсиз ўтириш керак,дегани эмас, балки доктор унга фалон харакатларни бажармасликка буюрган ва уни қилмаслиги керак. Бу шахс ўзига ёмон дейилган харакатдан узоқлашса у хам ахли тақво хисобланади ва жисмини саломатлиги хам кучаяди. Бу ерда хам нафсда вужудга келиб шахсга мана бу харакатларни қилишга рухсат бермайдиган кучга тақво дейилади.
Демак таомда пархез қилиш дегани хамма озиқ-овқатларни емаслиги керак дегани эмас,балки унга қайси таомни ейиши ва қайсинисини емаслиги мушаххас қилинган бўлади.
Энди фалончининг харакатларда пархези бор дегани хам умуман харакат қилмаслиги керак,деган маънода эмас, унга хам қайси харакатларни қилиши ва қайсинисини қилмаслиги таъйин қилинган бўлади.
Аллохдан пархез қилиш керак ,дегани хам аллох бажаришга буюрган ишларни бажаришинг лозим бўлади ва хеч кимга хам қулоқ солмайсан,нима учун? Чунки аллох таоло мархамат қиладики:
«وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ» (بقره/41)
Ва фақатгина мендан пархез қилинглар; бу ерда аллох таоло қайси ишни қилишга буюрган бўлса қиласан ва қайсинисидан манъ қилган бўлса қилмайсан,махлуқотларни хеч қайсинисига қулоқ солмайсан. Мана бу аллохдан пархез қилишдир.
(давоми бор…..)