Нафийи сабилни асли ва исломий иззат (2) (17 бўлим)
(4-қисм)
Аввало аллох таоло амр қилганки,у зотни нозил қилган қонунлари асосида одамларни ўртасида хокимият ва хукумат юргизилиши керак, аллох таоло нозил қилган нарсани асосида хукм қилмайдиган кишилар аллохга кофирдирлар ва аллохни бандаларига, аллохни динига хиёнат қилишган,мўъминлар мана бундай хоинларни химоя қилмасликлари керак:
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا (نساء/105)
Албатта биз сизга ушбу хақ китобни (қуръонни) одамлар орасида аллох кўрсатган йўл билан хукм этишингиз учун нозил қилдик. Сиз хоинларни химоя қилгувчи бўлманг.
Хоинларни мудофаъа қилувчилар шуни яхши билишлари лозимки, мусулмон рахбар чегараланган,ўзига хос ўринда жамиятни бир қисмидаги мухолиф кишиларга нисбатан зулмга дучор бўлади, у ўзини хамфикрлари,хамрохларига ўхшаб мана бу зулм сабабли исломдан чиқиб кетмайди, агар шароит муносиб бўладиган бўлса ва қодир бўлинса, унинг эгри қадамларини қиличлар билан тўғриласа бўлади, мана бу нарсани росулуллох саллаллоху алайхи васалламни асхоблари росулуллохни халифасига айтишган эди, энди кофир хоким ямандаги Балқис маликасини дорул куфрига ўхшаш жамиятни ёки маккадаги қурайшни дорул куфрига ўхшаган жамиятни вужудга келтириши ва бу жамиятларда оч қолган кишиларни бўлмаслиги ёки уларни қонунларига мухолиф бўлмаган кишиларнинг хавфсизликка эга бўлишлари ва мана бу диёрлардаги кофир хокимлар иқтисодий масалалар бўйича ўзига хос адолат қилишлари мумкин, аммо шу холатда хам “аллохни шариатидаги қонунлар бўйича хукм қилиш” учун Сулаймон ва пайғамбари хотамга ўхшаб уларга қарши қиём қилса бўлади. Чунки инсонни яратилишидан мақсад фақатгина моддий масалалар ёки озодликдан бахраманд бўлиш эмас,балки инсон ва жинни яратишдан бўлган асли мақсад ибодатни барча қирраларини аллох таоло учун хослашдан иборат:
وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (ذاریات/56)
Демак одил бўлиш хам аллохни шариатидаги қонунлар асосида хукм қилинган пайтда мумкин бўлади, агарчи кофир “аллохни шариатидаги қонунлар бўйича хукм қилиш” мавжуд бўлишига қарамасдан ширк ва куфр қонунлари асосида хукм қиладиган бўлса, мана бундан кўра юқорироқ,олийроқ зулм ва ситам топилмайди; иккинчидан эса мусулмон хокимни зулми хар қандай андозада бўлишидан қатъий назар кофирни зулми билан баробар бўла олмайди. Баъзи ўринларда бандаларга зулм қиладиган мусулмон хокимни зулми, баъзи иқтисодий масалаларда ва шахсий озодликларда,умумий ахлоқларда адолат ахли бўлган кофир хокимга нисбатан “ахаффуз зарарайн” хисобланади.
Агар мана бу кофир хокимлар
« أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»
ни таъминлаш бўйича Балқис маликаси ёки қурайшни кофирларига баробар келишса хам, аллохга ва аллохни динига ва мўъминларга нисбатан энг катта зулмни қилишган бўлади. Аллох таоло мархамат қиладики:
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن کَذَّبَ بِآیَاتِ اللّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا (انعام/157)
Бас, аллохнинг оятларини ёлғон деган ва улардан юз ўгирган кимсадан хам золимроқ ким бор?!(давоми бор……)