Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(2-қисмат)
Дар ин сурат, куфр ба тоғут муқаддамайи барои иймон ба аллох ва ибодати аллох мешавад. Иймон ба аллох ва ибодати аллох, табақайи дувуми сохтумони ақидайи мусалмонро ташкил медихадки бар руйи куфр ба тоғут ва дурий аз тоғут ва тўлидоти ақидатийи зидди тўвхидийи тоғут бано шуда аст, ва хамма медонемки руйи хаво наметавон табақайи дувуми сохтумонро сохт. Балки, аввал бояд пояхойи табақайи аввалро устувор кунем, ба дунболи он суроғи табақайи дувум ва жузъиёти табақайи дувум биравем. Хар чи пояхойи табақайи аввал мустахкамтар ва аз руйи илм ва огохий бано шаванд, ба хамон мезон табақайи баъдий аз истихком ва амнияти болотари бархурдор мешавад.
Пас, шинохти тоғут ва куфр ба он, амри бисёр мухимми астки бахши асосий аз ақидайи мусалмонро ташкил медиханд; ва нисфи рисолати тамоми пайғамбарон дар тули торихи башарият буда аст, аммо агар хамин алъон дар бисёри аз жавомеъ биравид ва бипурсид тамоми пайғамбарон барои чи чизи омаданд? Мумкин аст камтар каси битавонад жавоби сахих бидихад, дар холики нисфи ақидайи онхоро ташкил медихад.
Аммо, агар аз хамин афрод дар мовриди он 50 дар сади дигарики табақайи дувуми ақида аст суъол кунид, мумкин аст боз дар мовриди наздик ба 40 дар сади он,мисли шинохт ва иймон ба илохики худиш худишро дар каломиш маърифий карда, шинохт ва иймон ба бехишт ва жаханнамики аллох дар шариатиш маърифий карда, душман шиносий ва даража бандийи шаръийи душманон, жиход фи сабилиллах, лузуми тахкими шариати аллох ва хукумати исломий, жойгохи вахдат дар миёни муслимин, дуст доштани аллох ва авлиёйи аллох, чигунагийи хидояти зиндагий ва марг дар масирики аллох дуст дорад ва масоили ин чанини суъол бипурсид, боз шинохти онхо зиёд ба қуръон наздик нест, ва мумкин аст шинохти ончунони надошта бошанд ва бештар шинохтишон шинохти олудайи бошад. Аммо, агар дар мовриди одоби шахсий чун шевайи тахорат, сивок, азкори субхгохон ва шомгохон, азкори пас аз намоз, намозхойи суннат, эътикоф, риояти хижоб , пархез аз нишастан бар руйи қабр, ва садхо масалайи ризи дигар аз ин мусулмон суъол шавад маъмулан иттилоъати хубий дар ихтиёри шумо қарор медихад. Амалан ин банда худо ба шумо мефахмонадки масоили дигарро барояш мухимтар нишон доданд, ё худиш аз миёни инхамма масоили шариат танхо ин масоил барояш мухим хастандки аз аллох бигирад ва ……..
Ва агар аз онхо бипурсид барои чи чанин амри мухимми чун куфр ба тоғут ва соири умури ақидаро намедонид аксаран мегуянд намедонем аслан тоғут чистки ба он куфр кунем?!, ё иддайи бахона меоваранд ва мегуянд:…..
…مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ(مؤمنون/۲۴)
“дар миёни падарони нухустини худ чанин(чизи) нашанидаем”. Ингор дар ин жохилият, чун аз атрофиёни худ дар мовриди тоғут ва куфр ба тоғут ва соири лавозими иймон нашаниданд пас мафхуми куфр ба тоғут наметавонад амри мухимми бошад.
(идома дорад…….)