Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(1- қисмат)
Бисмиллахир рохманир рохим
“ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем, ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадийхойи аъмолимон, хар касики худо уро хидоят кунад хеч каси наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худованд уро гумрох намояд хеч каси наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи ба жуз аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст”.
-“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз аллох пархез кунид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.
-“эй мардум аз парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занони фаровони мунташир сохт. Ва аз худойи бипархезидки хамдигарро баду сўганд медихид, ва бапархезид аз инки пейванди хешовандиро қатъ кунид зеро бегумон худованд муроқиби шумо аст.”
-“эй мўъминон аз аллох пархез кунид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид. Дар натижа аллох аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд. Ва хар каси аз аллох ва пайғамбариш фармонбурдорий кунад , қатъан ба пийрузий ва комёбийи бузурги даст меёбад.”
Аммо баъад: росттарин сухан, китоби худо ва бехтарин равиш, равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст, ва бадтарин умур навоварий дар дин аст, ва хар тоза пейдо шудайи дар дин, бидъат; ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.
Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
Аллох мутаол рози баъсати тамоми фристодахойишро дар миёни тамоми умматхо ингуна баён мекунад:
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ۖ (نحل/36)
-Ва дар миёни хар уммати пайғамбариро барангехтемки аллохро ибодат кунид ва аз тоғут дурий кунид.
Ва дар мовриди касоники ин дастуришро анжом медиханд мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ(بقره/256)
-Касики ба тоғут кофар шавад ва ба худо иймон овард, ба дастгирайи мохками чанг зада астки, гусистан ва пора шудан барои он нест.
Пас, тамоми пайғамбарон дар тули торих барои ин омадандки ибтидо ба инсонхо ёд бидихандки аз тоғут дурий кунанд ва куфр ба тоғут кунанд, ва ба дунболи ин амри мухим, ибодатхойишонро ба аллох ихтисос диханд; ва медонем ибодат , хам тамоми умури зиндагийи инсон хамчун аъмоли қалбий ва забоний ва баданий ва молий аз кор кардан бигир то иқомайи намоз, жиход кардан, садақа додан, касби илм ва ……… ва хатто шевайи мурданро нез дар бар мегирад. Ба хамин далил астки аллох мутаол амр мекунадки:
قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ*لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ(انعام/162-163)
Бигу дар хақиқат намози ман ва ибодатхо ва шаъоири ман ва зиндагий ва марги ман барои худо парвардигори жахониён аст. Уро шарики нест ва бар ин (кор) дастур ёфтам ва ман нухустин мусалмонам.(идома дорад…….)