Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(10- қисмат)
Касоники чанин қонуниро невишта ва ё дар тадвини чанин қонуни мушорикат доштанд дар ин сурат, ба худ сифати худойи дода ва еки аз вижагихойи худоро ба худ доданд ва табдил ба “илох” шуданд, чун чанин кори танхо хаққи аллох аст; онхойи хамки ба чанин қонуни раъй доданд, мисли ин астки бигуянд дин ва қонуни аллох ба дардимон намехурад ва онро намехохем ва ба худо ва “илохи” ғейри аз аллох дар ин моврид эътироф кардандки бароишон қонун невишта аст. Дар қуръон ва суннат омада астки:
أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (اعراف/۵۴)
Огох бошидки танхо у меофаринад ва танхо у фармон медихад.
إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ (یوسف/۷۶)
Танхо хукм ва фармон аз он аллох аст.
أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مالَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)
Шояд онон шурако ва маъбудхойиро дорандки барои ишон диниро падид овардандки худо бидон ижоза надода астки бароишон шаръ таъйин кунад ( ва худо аз он бехабар аст?)
وَاللَّهُ يَحْکُمُ لامُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ (رعد/۴۱)
Ва худованд хукм мекунад ва фармониш хечгуна родеъ ва монеъ надорад.
Аммо, аъзойи порламони секуляристийки аз тарафи мардуми жохил интихоб шуданд рози нестандки аллох ба танхоий доройи ин хаққи қонунгузорий бошад. Ба хамин далил бо гирифтан ва ихтисос додани хаққи қонунгузорийки аз сифоти аллох аст ба худ, худро шабихи аллох жо зада ва ба жойи аллох ва мустақил аз аллох тибқи хостахойи худ ва хавойи нафси худ ва хостахойи мардум, шуруъ мекунанд ба қонунгузорий, халол ва харом таъйин кардан аз ин озод ва мамнуъ ва халол харомики карданд, ва барои тамоми умури зиндагий қонун таъйин мекунанд хамчунонки аллох барои тамоми умури зиндагийи мо қонун таъйин карда, ва мардумони хамки бо раъйи худ чанин мовжудоти секуляриро ба унвони намояндайи худ интихоб намуданд ба ин амр қонеъ набудандки фақат аллох, худованди онхо бошад. Ба хамин далил ин худовандони дуруғинро жихати паст ва мақоми худоён интихоб мекунандки, дар ибодатгохи порламон дастуротишон содир мешавад.
(идома дорад……)