Шайх Абу Хамза хўромий: муқаддамот дарслари / бешинчи дарс:Шаръий душманшиносий (4) шаръий адабиётдаги муртадларни аниқлаш ва муртадларга, уларни жибхасига қандай муносабатда бўлиш
Шайх Абу Хамза хўромий хафизахуллохни аудио тасмасидан ёзиб олинган.
(60- қисм)
Такфир қилиш хам бир ибодат, уни арзимаган нарса деб хисоблаб бўлмайди; шу билан бирга у хазиллашиб бўлмайдиган хавфли,нихоятда сезгир вазифа хам хисобланади. Мана бу граната жисмни нобуд қилди; ноўрин такфир қилиш эса иймонни нобуд қилади, мана бу нихоятда хатарлидир.
Шу билан бирга хатарли иртидод жараёни якка суратда хам амалга оширилиши мумкин умумий суратда хам амалга оширилиши мумкин, уни умумий шаклига мухтасар суратда ишора қиламиз. Иншааллох.
Мунофиқ ва секулярзадаларни мусулмонларга итоат қилишга мажбур қилган нарса нима? Қудрат. Улар бу қудратнинг камайиб, заифлашиб бораётганини ёки заифлашиб, йўқолиб бораётганини қанчалик англаб етмасинлар, ўзларини шу даражада кўрсатадилар ва нихоят куфрларини ошкор қиладилар. Бу росулуллох саллаллоху алайхи васалламнини умрларини охирларида, касаллик ва вафотлари пайтида ва вужудга келган хокимият бўшлиғида содир бўлган воқеа эди. Ва худди шу тарзда, тарих давомида мусулмонлар ўртасида хокимият бўшлиғи юзага келганда, улар ўзларини ифода этганлар.
Бу ердаги ажойиб нуқталардан бири шуки, бу нуқтага олдин хам бир неча марта ишора қилиб ўтдик, улар огох холларида илмга эга бўлиб туриб ва ўзларини ихтиёрлари ,хохишлари билан сафларини жудо қилиб олишади ва орқага қайтишади, шу сабабли хам уларда хеч қандай узр йўқ:
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (آل عمران/86)،
Иймон келтириб, пайғамбарнинг хақ пайғамбар эканлигига гувох бўлишгандан кейин ва уларга далил- оятлар келганидан кейин кофир бўлган кимсаларни аллох қандай қилиб хидоят қилсин?! Аллох зулм қилгувчи қавмни хидоят қилмайди.
إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ (محمد/25)،
Албатта ўзларига хидоят (йўли) аниқ-равшан бўлганидан кейин яна ортларига (куфрга) қайтиб кетган кимсаларга (бу ишларини) шайтон чиройли қилиб кўрсатди ва улар учун (пуч орзу-хаёлларни) узун қилиб қўйди.
Худди шундай узун орзу-хаёллар бугунги кундаги секуляристларда хам бор, бизларни минтақамиздаги секуляристларда хам ўн йиллардан буён бу орзулар мавжуд, аммо улар бу орзуларга хеч қачон ета олмайдилар. Иншааллох.
Демак, мана булар учун хақ очиқ-ойдин бўлган,
«جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ» و «تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى»
Ва улар аллохни шариатидаги қонунлар хақидаги ёки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам борасидаги хамма нарсани комил билишади ва улар хеч қандай узрга эга хам эмаслар, аммо шунча илмга эга бўлишларига қарамасдан орқага қайтишади
«ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ»
Иймондан куфр томонга чекинишади ва мусулмонларни дунёсидан кофирларни дунёсига қайтишади. Уларнинг мана бу қайтишлари турли-хил далилларга эга бўлиши мумкин, аммо аслида уни хақиқий қўзғатувчиси бошқа нарсадир.
Ислом хокимият қудратидан ташқари баъзи вақтларда эга бўладиган ва баъзи вақтларда эса уни қўлдан бой берадиган,кўринмас,юмшоқ ва худди сувга ўхшайдиган қудратли,хаётий бир қудратга хам эга, у аста-секинлик билан энг махкам тошларни хам тешади ва мустахкам ақидаларни хам нобуд қилади.
Ислом ва аллохни шариатидаги қонунлар озод бир сўзлашувда шунчалик очиқ-ойдин қудратга эга бўладики, уни харгиз мағлубиятга учратиб бўлмайди. Ибни Хазм рохимахуллохни сўзига кўра, қилич гохида биз билан бирга гохида эса бизга қарши, аммо хужжат бундай эмас; хужжат хамиша бизни тарафимизда ва бизларни мухолифларимизни сўзларини нобуд қилгувчидир.
(давоми бор…….)