
Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(20 қисмат)
Диққат кунид, аллох мутаол дар инжо нагуфта яхуд ва насоро пейваста бо шумо межанганд. Магар надидаем дар тули торих баъди аз ислом ва аз замоники ислом омада то кунун секуляристхо бо мо жангиданд? Дар атрофи чин ва хинд ё дар хар жойики буда ва ле, дар марохили дидемки насоро бо мо нажангиданд ва яхуд хам дар марохили нажангида,яъни қитол накарданд на инки дар забони бо мо нажангида бошанд. Аммо, секуляристхо тахти унвонхойи мухталиф,пейваста бо мо жангиданд ва то рузи қиёмат хам бо мо хоханд жангид то мо аз динимон ( хамон мафохими чохоргонайи дин ё кулли ислом) даст бикашем.
Ватан барои секуляристхо табдил ба “жибт” ва илохи шуда, то дар пушти ин “илох”и оммапасанд, қавонин ва ахдофи еки аз ахзоби дини секуляризмро ба пеш бибаранд. Ин воқеияти астки мо солхост дар куфристони ироқ тавассути дорудастайи муздур ва секуляри борзоний ва хам акнун дар куфристони сурия тавассути муздурони секуляри хизби коргарони ужалон бо он даст ва панжа нарм мекунем. Ек чашм банди ва сахарики иддайи зиёдийро ба коми жохилият ва иймон ба тоғутхо ва жибт ва ибодати “илох” нажод ва пойбандий ба қавонини дини секуляризм кашонда аст ва ин комилан бо ватан дустий тафовути жовхарий дорад.
Ватан дустий ек ихсос аст, аммо мухтавойи ватанпарастийи коммунистхо ек қонун ва барномайи аст дар баробари қонун ва хукми аллох мутаол. Бо инки хар шахси нисбат ба махалли таваллуд ва рушди худ ихсоси хосси дорад аммо, ин ихсос боис намешавадки аз куффори хоким бар он сарзамин химоят кунад. Замоники ин куффор бо диктоторийи секуляристийи худ монеъи зиндагийи исломийи ту мешаванд, ва замоники дастури хижрат содир мешавад, ин хок монеъ намешавадки натавонид онро тарк кунид, балки бо вужуди ихсосики нисбат ба он дорид, ватани шумо жойи астки қонуни шариати аллох дар он пиёда ва татбиқ мешавад. Ва фарқи намекунад ин қонуни шариат тавассути еки аз фирақ ва мазохиби исломий татбиқ ва ижро мешавад ё тавассути шўройи тамоми фирақ ва мазохиби исломий ва ижмоъи вохиди муслимин. Медонемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам чи ихсоси нисбат ба ватаниш, макка дошт бо инки мардуми макка ва мадина араб буданд,аммо, ин боис нашудки аз куффори хоким бар ватани худиш дифоъ кунад. Балки, зиндагий дар дорул исломро дар он шароит пазирофт ва ватанишро рахо кард. Инсонхо ду даста бештар нестанд ё дустони аллох ё душманони аллох; ва ватан ва нажод наметавонад мохияти онхо ва равиши бархурди мо бо онхоро тағйир дихад.
(идома дорад……)