Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом

 
Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум: шинохти тоғут, аввалин қадам дар вуруд ба ислом

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

(24- қисмат)

Аллох мутаол дар мовриди секуляристхойи дахрий ( ё ба қовли имруз мо коммунист, мотериялист, отеист ва амсоли он) ки хавойи нафси худишонро “илох” ва маъбуди худ қарор доданд мефармояд:    

أفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(جاثیه/23)

Хеч дидайи касироки хаво ва хаваси худро ба худойи худ гирифта аст, ва бо вужуди огохий( аз хақ ва ботил,хавопарастий мекунад ва ба хамин далил) худо уро гумрох сохта аст, ва бар гуш ва дили у мухр гузошта аст ва бар чишмиш пардайи андохта аст?! Пас чи каси жуз худо метавонад уро рохнамоий кунад? ( ва худо хам аз вай ругардон аст) оё панд намегирид?

Баъзи вақтхо инсонхойи вужуд дорандки, чанд худоро ба сурати хамзамон мепарастанд, чанд “илох”ро ба сурати пейваста барои худ тарошиданд, худойи миллат ва нажод ба хамрохи худойи ватан, ба хамрохи худойи хизб ва маромномайи хизбий, ба хамрохи худойи созмони милал, ба хамрохи худойики аз авлиёйи худо ва малоика ва ……..барои худ тарошиданд. Инхо чандин худоро ба хамрохи аллох таоло мепарастанд. “ла илаха иллаллох” хаммайи ин илоххоро рад мекунад хамчунонки бештар аз 360 “илохи” қурайш ва соири “илох”хойи ақвоми дигарро рад кард.

Инсон то замоники пей набурд ибтидо чигуна аз тамоми ин худоёни дуруғин бароат кунад ва куфр ба онхо дошта бошад ва онхоро рад кунад хунуз натавониста худишро ба муфоди “ла илаха” пойбанд кунадки, аввалин қисмати “ла илаха иллаллох” аст. Барои хамин астки наметавонад мисли ек муваххид дар зиндагийи шахсий ва ижтимоий, сиёсий, иқтисодий, фархангий, омузиший, тарбиятий ва соири умури зиндагийи моддий ва маънавияш, аллох ва қонуни шариати аллохро ба танхоий ба кор бибарад, наметавонад ва тавоноийи анжоми онро надорад чун куфр ба тоғут накарда аст ва табъан “илох”хойи мухталифи тоғутхоро рад накарда аст ба хамин далил наметавонад ба муфоди таъаххудики дар намозиш тахти унвони

  «‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏»

ба аллох тало дода пойбанд бошад.(идома дорад……..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *