Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(23- қисмат)
Мавонеъи такфир ба унвони чохорумин мархала дар равиши бархурд бо шахси муттахам ба журми иртидод, жихати судури хукми иртидод махсуб мешавад. Мархалайи чохорум ва барраси мавонеъи такфир замони астки шахс се мархалайи гузаштаро бо ” яқин ” пушти саргузошта ва бо ” яқин ” мужрим будани он собит шуда ва кулли шурути такфирро хам дар худ жо дода бошад.
Медонемки монеъ ,яъни чизики бейни ду чиз қарор мегирад ва ижоза намедихад инхо ба хам бирасанд, ё аз вуруд ва хуружи чизи жиловгири мекунад. Либос ,монеъи расидани сармо ба бадани шумо мешавад, чатр монеъи хурдани борон ба сари шумо мешавад, сад монеъи жорий шудани об мешавад, пушиши руйи кобели барқ монеъи барқ гирфтаги шумо мешавад, ва ба хамин шева мавонеъи мухталифи вужуд дорандки онхоро мешносем.
Холо ,агар шахси мусалмон гуфтор ё амалиро анжом дихадки куфрий ва олуда хастанд, ва собит хам шуда бошадки муртакиби чанин журми шуда, ва шурути такфир хам вужуд дошта бошанд. Бо ин вужуд ,хануз мумкин аст мавонеъи бейни ин сухан ё амали олуда бо иймониш вужуд дошта бошандки дар сурати вужуди ин мавонеъ, хамин мавонеъ ижоза намедиханд ин олудаги ба иймони фард ворид шаванд ва ба иймони у садамаи бизанад, ва ин мавонеъ бейни ин сухан ё амали куфрий ва олуда ва иймони шахс қарор мегиранд ва ижоза намедиханд ба иймони шахс садама ворид шавад ва аз иймони шахс мухофизат мекунанд.
Мухимтарин мавонеъи шаръийки бейни куфр ва иймон ,бейни инки шахсро аз жомеъайи муслимин ба жомеъайи куффор баргардонад ва шахс дар ин миён монеъ дуруст карда ва ижоза намедихад исломи шахс аз бейн биравад, иборатанд аз : жахл,таъвил ,хато ,фаромуши , ва нисён ,икрох ва ижбор ,адами иродаи феъл ( мисли инки шахс шуъуриш қуфл шуда ва намедонад ба далили шиддати хушхоли ё шиддати асабоният ва нигароний ,тарс ,ғам ва ғусса чи мегуяд ё чи мекунад ). Иддаи хам тақлидро жузви мавонеъи такфир баён намуда ва адами тақлидро жузви шурут баён карданд.Касони чун ибни Таймия рохимахуллох мегуянд : шахси муқаллид ахли қибла аслан мазхаб надорад ва ба хамин далил уро сохиби узр медонанд.
Ба сурати куллий ,шурути такфир хам яъни хар чи мухолифи ин мавонеъи такфир бошад мисли : илм ва огохи ,қасд ва амдий будан ,ихтиёр ва адами таъвилки қаблан ба бахши аз инхо ишора кардем , ва агар тўвзихоти дар мовриди ин мавонеъи такфир бидихем фикр кунам шурути хам худ ба худ ровшан мешаванд.
Ибтидо суроғи еки аз мавонеъи такфир тахти унвони узр ба жахл меравемки дар мовриди он зиёд сухбат мешавад:
Инро медонемки инсон бо илм ва огохи аз шиками модар мутаваллид намешавад, балки инсон варақаи сафидий астки ба тадриж бояд чизхои дар невишта шавад то битавонад ба он даража аз рушд ва тахассус бирасадки қудрати идораи зиндаги даруний ва моддий худро дошта бошад. Пас , инсон бо илм ба дунё намеояд, инро хамма медонем. Хамин алъон хийли аз шумо донишжу ва талаба хастид, ё дар машоғили мухталиф муддатхо шогирдий кардид то ба ин даражаи устодий расидид, дар ёдгири адаби сухан гуфтан ,адаби нишастан ,адаби равобити хонуводагий, адаби сиёсий ,ижтимоий ,фархангий ,ақидатий ва ғейрих хам ба тадриж инхоро аз манобеъи мухталиф дарёфт кардид ва дарёфт мекунид.
Дар ин сурат ,қоида бар ин астки инсон дар хар чизики ирсий набошад, ва модарзодий ба у нарасида бошад, ва бояд дар ин дунё худиш ба даст биёварад, жохил ва беилм аст :
«وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» (نحل/۷۸)،
Худованд шуморо аз шикамхои модаронитон берун овард дар холики чизи намедонистид , ва у ба шумо гуш ,чашм ва дил дод то сипосгузори кунид.
Дар инжо
«لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً»
Яъни хеч чизи намедонид. Хеч чизи намедонид мисли касики иддао дошта бошадки медонад фариштахо нар хастанд ё мода ; хуб , дар ин замина каси хеч чизи намедонанд ва жомеъайи куффор хам намедонистандки чанин иддаойи доштанд ва фақат аз зон ва гумон пейравий мекарданд :
: «وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً» (نجم/28)
Ишон дар ин боб чизи намедонанд ва жуз аз зон ва гумон пейравий намекунанд, ва зон ва гумон хам аслан инсонро аз хақ бениёз намекунад . Яъни зон ва гумон харгиз наметавонад жойи яқинро бигирад.
(идома дорад……)