Дарсхойи муқаддамотий/ дарси шишум : чи бояд кард? Вахдати огохона, хадафманд ва харакатий.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(3-қисмат)
Инхо мисли маризи хастандки китоби дар мовриди илми пизишкийки бемори уро шарх додаро хуб мутолаъа карда ва фахмида ва рохи дармони худишро фахмида ва асбоби дармон хам дар ихтиёриш аст, аммо амалан аз асбоб истефода намекунад ва танхо ба ин басанда намекунадки танхо бо мутолаъа ва хатто илми комил ба ин бемори, бемориш дармон мешавад, шумо ин шахсро читур одами мебинид? Хуб агар шахси бо қуръон ба унвони танхо дармони ин уммат ва бо шўро ва уммати вохид ба унвони танхо абзори дунёвий касби қудрат хам хамин муомаларо бикунад онвақт боз мегуйидки бояд ин шахсро ба тимористон бифристем ва ё бо маслахат тароший ва хикмат тароший ва садхо шубха ва бахона аъмоли уро тўвжих мекунид?
Дар баробар, дастахои аз душманони ошкор ва пинхони мо хастандки зимни огохи саъй мекунанд бо тўлиди жанги сард ва гарм ижоза надиханд муслимин қадам дарин рох бигузоранд ва масири тафарруқро ба онон нишон медиханд. Тафарруқики аз сифоти мушрикин ё хамин секулярзадахост ва мутаъассифона мисли хийли аз сифоти дигар секуляристхо ба шариатхои осмоний хам нуфуз карда ва онхоро олуда карда аст.
Хамин алъон хам нигох кунид мутаважжих мешавидки секуляристхо хазорон фирқа ва гурухи мухталиф хастандки танхо манофеъи муштараки сармоядорони онхо ва душмани бо қонуни шариати аллох онхоро дўври хам жамъ карда аст. Албатта ахли китоб ва шибхи ахли китоб хам ба ин сифат ва сифоти дигар мушрикин ва секуляристхо олуда шуданд, холо аллох таоло ба муслимин амр мекунадки шумо мисли ин секуляристхо набошид ва худитонро шабихи онхо накунид ва аз ин сифат дур бошид:
وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ * مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (روم/31-32)
Ва аз жумла ва зумраи мушрикин нагардид. Аз он касоники дини худро пароканда ва бахш бахш карданд ва ба дастахо ва гуруххои гуногуни тақсим шуданд. Хар гурухи хам аз равиш ва ойиники дорад хурсанд ва хушхол аст ( ва мактаб ва мазхаби хаво ва хаваси худро хақ мепандорад).
Росулуллох салаллоху алайхи васаллам хам харгуна тафарруқро нахий карда ва дар жохойи мухталифи ба ин мухим ишора доштанд:
أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللهِ عَزَّ وَجَلَّ، وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، وَإِنْ تَأَمَّرَعَلَيْكُمْ عَبْدٌ حَبَشِيٌّ، فَإِنَّهُ مَنْ يَعِشْ مِنْكُمْ فَسَيَرَى اخْتِلاَفًا كَثِيرًا،فَعَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ، تَمَسَّكُوا بِهَا،وَعَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ، وَإِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الأُمُورِ؛ فَإِنَّ كُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ.[1]
Агарчи шўро амириро аз миёни ғуломон баргузид: тўвсия мекунам шуморо ба пархезгори ва тақвойи худованди азза ва жалла ва шанидан ва итоат кардан, агарчи шуморо ғуломи амир шавад. Дар инжо ба каламаи хулафойи рошидини махдиййин ишора шуда астки дар панж халифаи баъди аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам махдуд намешавад чунончи Жобир ибни Самра мегуяд шанидамки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:
لاَ يَزَالُ الإِسْلاَمُ عَزِيزاً إِلَى اثْنَيْ عَشَرَ خَلِيفَةً … كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ [2]
Албатта хадиси Хузайфа хам ба ду хилофат ишора дорадки росулуллох салаллоху алайхи васаллам мефармояд баъди аз нубувват
ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ
Ва ин жонишини ва хилофатики баъди аз ман меояд 30 сол давом дорад ва ба жойи он мулукият ва шохигари меояд:
الْخِلاَفَةُ بعدي ثَلاَثُونَ سَنَةً، ثُمّ تكون مُلكًا؛
Аммо боз дар хамон хадиси Хузайфа мефармояд ба дунболи ин шохигари дубора жонишини ва хилофат бар сабки росулуллох бармегардад:
ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ..
Инки баъзихо чун имоми Шофеъий ва Суфёни саврий каси чун Умар ибни Абдулазизро халифайи рошид донистанд ва иддаи чун имоми Ахмад бин Ханбал на, ва ё иддаи Абдуллох бин Зубайрро жузъи ин хулафойи рошида оварданд ва дигарон на…..яъни хулафойи рошидин хамон чандто нестанд; ва нуктаи дигар инки чизики аз коноли онхоки намоянда ва сухангуйи шўрои муваххид ва ижмоъи вохид ва жамоати муваххид хастанд ироя мешавад лозим аст мисли суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бояд ба он пойбанд шуд. Ва медонемки хукм ва суннати хар халифайи рошида дар умури ижтиходий руз барои асри худиш вожибул итоат аст, барои хамин будки Али бин Аби Толиб худишро муқайяд ба суннати ду халифаи гузашта намекард ва мегуфт ман бар асоси вазъи мовжуди худам раъй медихам ва суннати замони худамро дорам на бар асоси суннати ду халифайи гузашта. Ин хам тафсир:
: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوااللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ. (نساء/59)
аст. Чун шўро, қуръон ва суннатро бар асоси вазъи мовжуд ва ниёзхои руз ироя медихад ва барои зуруфи худиш вожибул итоат аст. Ин назари шўро хам аз тариқи рахбари жомеъа ироя мешавад.
-холо агар чанин шўрои вужуд дошт ва бо ижмоъи вохиди ек жамоати вохидро ташкил дод ва каси бихохад аз ин жамоати вохид жудо бишавад ва тафарруқ ижод кунад росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди чанин шахси мефармояд:
مَنْ فَارَقَ الجَمَاعَة، وَخَرَجَ مِنَ الطَّاعَةِ، فَمَاتَ فَمِيتَتَهُ جَاهِلِية،[3]
Касики жудо шавад аз жамоат ва берун шавад аз фармонбурдори ва боз бимирад, мурда аст ба марги жохилият.
-ва хатто агар ин шўро ек рахбарро интихоб кард ва баъад касони ба ек шахси дигар байъат доданд ва тафарруқ ба вужуд оварданд росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:
إِذَا بُويِعَ لِخَلِيفَتَيْنِ، فَاقْتُلُوا الْآخَرَ مِنْهُمَا:[4]
Замоники бо ду халифа байъат шуд халифа дувум аз ишонро бикушид.
(идома дорад…….)
[1]ترمذي 2678 ؛ ابوداود 4607
[2] رواه البخاري ( 6796 ) ومسلم ( 1821 ) – واللفظ له – .
[3]مسلم 1848
[4]مسلم 1853