
رعایت و پایبندی به وحدت فرماندهی و وحدت دستور در تطبیق جنگ مسلحانه با «یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ»
بسم الله و الحمد لله
اما بعد: السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
متاسفانه جریاناتی وجود دارند که به دلیل جهل از مقاصد شریعت و دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنان و یا به دلیل کنارگذاشتن عدالت و انصافِ نسبتِ به مسلمینِ مخالف خود و یا حتی به دلیل فریفته شدن توسط دشمنان آگاه و حرکت خواسته یا ناخواسته طبق نقشه ی دشمنان، با مخلوط کردن اصطلاح «العَدُوُّالقَریب» و آیه ی «قاتِلُوا الَّذينَ يَلونَكُم مِنَ الكُفّارِ» جنگ مسلحانه و نرم خودشان را از مسیر شرعی آن و تمرکز بر دشمنان اصلی منحرف کرده و متوجه مسلمین مخالف ودسته هائی از کفار ساخته اند که شرعاً نباید با آنها جنگ مسلحانه ای صورت بگیرد.
در ابتدا باید عرض شود که دشمنان مومنین در میان انسانها سه دسته اند:
- کفار آشکار که غیر از مرتدین به 5 دسته ی اصلی تقسیم می شوند: الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)یهودی ها، صابئین، نصارا، مجوس و مشرکین
- کفار پنهان داخلی یا منافقین که دارودسته ای هم برای خود از مسلمین تهیه کرده وخودشان را گم کرده اند و تشخیص آنها از مسلمین فریب خورده در دنیا برای ما غیر ممکن است.
- مومنین مجرمی که ممکن است به دلایلی با دیگر مومنین دشمنی کنند. وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)
حالا این دشمنی ممکن است تنها در بخش جنگ روانی و سرد باشد و یا ممکن است جنگی ترکیبی از جنگ سرد وگرم باشد، به عنوان مثال زمانی که الله تعالی می فرماید: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73) در اینجا اگر دقت کنید جهاد با کفار آشکار مقدم بر جهاد با منافقین داخلی است به همین دلیله اکثر اوقات دارودسته ی منافقین نادیده گرفته میشن انگار اصلاً وجود ندارند؛ و جهاد با منافقین هم در بخش تبلیغی و جنگ نرم و در پیش گرفتن عوامل بازدارنده و مدیریت داخلی اونهاست، و جنگ مسلحانه و گرمی در کار نیست، مگر اینکه جرمی مرتکب شوند که حدی بر آن تطبیق شود یا اینکه از دارالاسلام بیرون بروند که آنوقت حکمشان شبیه حکم سکولاریستها می شود.
به همین دلیله که امام طبری رحمه الله از ابن عباس رضی الله عنهما در تفسیر «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ …» روایت می کنه که گفته: فَأَمَرَهُ اللَّهُ بِجِهَادِ الْكُفَّارِ بِالسَّيْفِ وَالْمُنَافِقِينَ بِاللِّسَانِ، وَأَذْهَبَ الرِّفْقَ عَنْهُمْ؛ خداوند به پیامبرش امر کرد که با کفار با شمشیر جهاد کند و با منافقین به وسیلهی زبان و بیان جهاد نماید و نرمی و مهربانی را نسبت به آنها به کار نبرد. و یا گفته: الْكُفَّار بِالْقِتَالِ، وَالْمُنَافِقِينَ : أَنْ تَغْلُظ عَلَيْهِمْ بِالْكَلَامِ. با کفار، قتال و جنگ شود و با منافقین از طریق سخن تند و غلیظ برخورد شود. یا از حسن بن علی رضی الله عنهما روایت می کنه که : جَاهِدِ الْكُفَّارَ بِالسَّيْفِ، وَالْمُنَافِقِينَ بِالْحُدُودِ، أَقِمْ عَلَيْهِمْ حُدُودَ اللَّهِ.[1]
غیر از آنهمه آیات قرآن در جنگ روانی با دارودسته ی منافقین، مگر شدت و قاطعیت و تندی رسول الله صلی الله علیه وسلم در تخریب ضرار را ندیدیم که اجرای یکی از حدود الله تعالی بر تفرقه اندازان و حزب سازان در جامعه ی اسلامی است؟
علاوه بر این، کفار پنهان داخلی که مثل کرم ابریشم به دور خود جمع کثری از مسلمین آلوده شده را جمع کرده و خودشان را در میان آنها گم و پنهان کرده اند به گونه ای که ما در دنیا تنها مخلوطی از آنها و دارودسته و سیاهی لشکرهای آنها را می بینیم و هرگز قادر به شناسائی و تفکیک خود آنها نیستیم، توطئه گران و اخلال گران و نزدیکترین دشمنان به مومنین در طول تاریخ بوده اند، با این وجود در دنیا جزو مسلمین محسوب می شوند نه کفار و باید از آنها حذر کرد: هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (منافقون/4) آنان دشمن هستند و از ایشان برحذر باش . خدا بکُشدشان ! چگونه (از حق) برگردانده و منحرف می شوند؟
خوب، حالا الله تعالی در بخشی از سوره ی توبه پس از اشاره به «سَاعَةِ الْعُسْرَةِ» و غزوه با رومیان در تبوک و، «الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ» آن سه مومنی که در این جنگ تخلف کرده بودند و،سفارش به اینکه «وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ» با صادقین و راستان باشید، سفارشاتی در مورد چگونگی سمع و طاعه در سختی ها از رهبریت در امر قتال و جنگ مسلحانه و ثمرات آن را بیان می کند، و در ادامه می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ(ای مؤمنان! با کافرانی بجنگید که به شما نزدیکترند،) وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً (و باید که از شما شدّت و تندی ببینند) وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (توبه/123) و بدانید که خداوند با پرهیزگاران است.
اما نکته ی جالب اینه که پشت سر این دستورِ به قتالِ با نزدیکترین کفار«یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ» در مورد کفار پنهان داخلی یا منافقینی صحبت می کند که با کافری هم می میرن «وَمَاتُواْ وَهُمْ کَافِرُونَ» و در دنیا ما آنها را جزو مسلمین محسوب می کنیم مادامی که در دارالاسلام به سر ببرند.
در این صورت واضح است که دهها نفر از دارودسته ی منافقین که در سال نهم هجری در جنگ تبوک شرکت نکردند و در میان مسلمین هم زندگی می کردند و کفار مشخص شده ی آنها را رسول الله صلی الله علیه وسلم از طریق وحی می شناخت و حتی کسانی چون عبدالله ابن ابی را همه می شناختند اما باز جنگ با کافر دور صورت می گیرد و نزدیکترین کافر رها می شود .
ادامه خواندن رعایت و پایبندی به وحدت فرماندهی و وحدت دستور در تطبیق جنگ مسلحانه با «یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ»







