دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
درس های مقدماتی/ درس پنجم
دشمن شناسی شرعی (3)/ شناسائی اجمالی و روش برخورد با کفار پنهان داخلی یا منافقین و سکولارزده ها
(17- قسمت)
- نسبت به رهبریت حکومت اسلامی سمع و طاعه ندارند: «وَمَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیراً» (نساء/115)، کسی که با پیغمبر دشمنانگی کند، بعد از آن که (راه) هدایت (از راه گمراهی برای او) روشن شده است، و (راهی) جز راه مؤمنین در پیش گیرد، او را به همان جهتی که دوست داشته است رهنمود می‌گردانیم و به دوزخش داخل می‌گردانیم، و دوزخ چه بد جایگاهی است!.
«نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّی»، یعنی او را بدان چیزی وا می‌گذاریم که دوستش می‌دارد. پیامبر در جای دیگری می فرماید: «الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»، انسان همراه کسی است که او را دوست دارد. شخص، زمانی که رهبریت مسلمان را رد می کند و ولاء و دوستی خود را به طاغوت ها و کفار سکولار می دهد باید متنظر چنان نتیجه ی وحشتناکی هم در قیامت باشد. منافقین به دروغ می گویند که به قرآن ایمان دارند، اما پیامبر و رهبریت را شایسته ی اطاعت نمی دانند. جالب است، سکولارزده ها می گویند ما به قرآن ایمان داریم اما به رهبریتی که مجری این قانون است اعتقاد نداریم و آن را قبول نداریم و بین اطاعت از الله و اطاعت از رهبریتی که مجری احکام و قوانین الله است تفکیک و جدایی قائل می شوند.
مخالفت با چنین رهبریتی و متزلزل کردن جایگاه آن در واقع، آن روی سکه ی دین سکولاریسم و بیان عقایدشان است که با ادبیاتی آلوده آن را بیان می کنند. این ها جرأت آن را ندارند که رک و راست مثل سکولاریست های کافر آشکار بگویند دین نباید در زندگی دخالت کند. مثل کفار سکولار آشکار جرأت آن را ندارند بگویند ما برای امور اجرایی جامعه، چون امور حکومتی و قانون گذاری، دادگاه ها، خانواده، آموزش و پرورش و غیره خودمان برای خودمان قانون درست کردیم و نیازی به قانون الله نداریم.
سکولارزده ها همین ادعای سکولاریست های آشکار را با موذی گری، بی غیرتی و بهانه تراشی در قالب مخالفت با رهبریت یعنی مخالفت با مجری قانون شریعت الله بیان می کنند.
- از رهبریت عیب و ایرادهای ناحق می گیرند: «وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ یُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ یَسْخَطُونَ» (توبه/58)، در میان آنان کسانی هستند که در تقسیم صدقات از تو عیبجویی می‌کنند و ایراد می‌گیرند (و نسبت بی‌عدالتی را به تو می‌دهند) اگر بدانان چیزی داده شود خشنود می‌شوند و اگر چیزی از آن بدیشان داده نشود هرچه زودتر خشمگین می شوند (اخم و تخم می کنند).
این آیه و آیات مشابه به ما می گویند که اگر پیامبر الله هم باشی در مسائل اقتصادی و اجرایی جامعه، از زخم زبان سکولارزده ها در امان نخواهی بود. پس، عیب و ایرادگیری از سیستم اجرایی حکومت اسلامی یک بیماری است که هرگز از سکولارزده ها جدا نمی شود و حتماً بهانه ای برای ایرادگیری پیدا می کنند هر چند که دروغین هم باشد، یا اگر چیز کوچکی هم باشد آن را به کوه بزرگی تبدیل می کنند. بله، همه می توانند هر چیزی اگر نیت آن را کرده باشند از هر چیزی عیب و ایراد بگیرند. چون به نیت عیب و ایرادگیری به آن چیز نگاه می کنند.
(ادامه دارد……)
