دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

درس های مقدماتی/ درس پنجمدشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

(16-قسمت)

تفرق، هم یکی دیگر از همین ویژگیها و صفات مشرکین است که هم اکنون مسلمین به آن گرفتار هستند و الله تعالی امر می کند که: «وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ* مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» (روم/30-31-32)، و از زمره‌ی مشركان نگرديد از آن كسانی كه دین خودشان را تکه تکه و بخش بخش كرده‌اند و به دسته‌ها و گروههای گوناگونی تقسيم شده‌اند. هر حزب و گروهی هم از روش و آئينی كه دارد خرسند و خوشحال است.

در اینجا در بسیاری از موارد آشکارا می بینیم هم کفار اهل کتاب و هم مسلمین به صفاتی از صفات مشرکین آلوده شده اند، اما نمی توان به صرف داشتن این صفات آن ها را در دسته ی مشرکین نجس قرار داد.

الله متعال میان کفار مشرک و سکولاری که به قوانین اجرائی هیچ یک از شریعتهای آسمانی معتقد نیست و کفاری که به یکی از شریعتهای تحریف شده و آلوده ی اسلام معتقدند، اما از نعمت ایمان به نبوت و شریعت پیامبرخاتم صلی الله علیه و سلم محروم هستند، میانشان تفاوت بسیار بزرگی در دنیا   قرار داده است. نگاه به آن ها متفاوت است و روش صحبت کردن و ادبیات با آن ها هم متفاوت است.

با آنکه الله متعال کفار اهل کتاب را مورد آسیب شناسی قرار می دهد و کارهای شرکی و طاغوت مآبانه ی آن ها را چون طاغوت قرار دادن همدیگر، تحریف کتاب آسمانی خود، دادن ویژگیهای الله متعال به مخلوقات، لجاجت و دشمنی با پیامبر خاتم صلی الله علیه و سلم بعد از شناخت و تمام صفات غیره را مورد نکوهش و مذمت قرار می دهد؛ اما آن ها را هیچ وقت جزو مشرکین و سکولاریستها قرار نمی دهد و حتی آن ها را در ردیف سکولاریستها هم قرار نمی دهد؛ و نشان می دهد که پیروان شریعتهای آسمانی به هر نسبتی به دین سکولاریسم و برنامه های آن نزدیک شدند، به همان نسبت از دین و شریعت الله محروم و دور شدند، اما در هر صورت مشمول احکام مشرکین و سکولاریستها نمی شوند.

با این وجود، بر خلاف مشرکین و سکولاریستهای پلید، رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از دعوت این گروه به آخرین شریعت دین اسلام، اگر آن ها این شریعت را نمى پذیرفتند، و درضمن با مسلمانان وارد جنگ نمى شدند، بر اساس فرمان الهى به گرفتن «جزیه» از این گروه اکتفا مى کند،  و این ها می توانستند به صورت خودمختار در مکانهای مربوط به خود و بر اساس عقاید شرک آلود خاص خود زندگی کنند.

همین عملکرد متفاوت با مشرکین و اهل کتاب، این سؤال را مطرح مى کرد که «اهل کتاب» چه کسانى هستند؟ با مراجعه به آیه ی 14سوره ی حج، که در آن مردم به سه گروه مؤمنین، اهل کتاب و مشرکین تقسیم شده اند، تا اندازه اى پاسخ این سؤال روشن مى شود.

خداوند متعال مى فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ»(حج/17)،کسانى که ایمان آوردند و آنان که یهودى شدند، صابئى ها، نصارا، مجوس و کسانى که شرک ورزیدند، خدا در روز رستاخیز میانشان فرق می گذارد و از هم جدایشان مى کند.

طبق مضمون این آیه، یهودى ها، نصرانی ها، صابئین و مجوس ها نه جزو مؤمنین هستند و نه جزو مشرکین، بلکه اهل کتاب (یا شبه اهل کتاب) محسوب مى شوند و سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم نیز نشان مى دهد که پیامبر صلی الله علیه و سلم با این چهار گروه، طبق احکام اهل کتاب برخورد مى کردند، و اگر اسلام را نمى پذیرفتند آنها را به پرداخت «جزیه» محکوم مى کردند.

(ادامه دارد……)

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

(15-қисм)

 Аллох таоло зикр қилиб ўтган ахли китобни кофирлари ширкка ўхшаш жуда катта жиноятларни қилишган ва аллохни шариатидаги қонунларни пинхон қилишган. Аллох таоло инсонларни зохирий,маънавий хаёти учун комил,холис қонунларни,дастурларни жўнатган бўлиб башарни қайта ишловига ёки уни секуляризм динини қонунлари билан аралаштирилишига ё ўзгартиришга эхтиёжи йўқ. Чунки агар аллохни қонунларига бир нарса қўшилса ё бир нарсани ундан камайтирилса, ўзини аслий хосиятини ва вазифасини қўлдан бой беради ва ўзини аслидан фарқ қиладиган  бошқа нарсага айланиб қолади. Шунинг учун хам аллох таоло ўзини дини ва қонуни хақ эканини ва унга бошқа ботил қонунлар аралашмаслиги кераклигини амр қилади:

 «وَلاَتَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ»(بقره/42)،

Хақни ботилга аралаштирманглар ва билган холингизда хақни беркитманглар.

Хақни ботилга аралаштириш, хақни пинхон бўлишига боис бўлишини хаммамиз яхши биламиз, буни натижасида аллохни шариатидаги қонунлар орқада қолишига сабаб бўладиган нарсалар пайдо бўлади ва янги келган нарса аллохни шариатидаги қонунларини бир қисми учун шерикка айланади. Аллох таоло холиққа хос бўлган нарсаларга бир нарсани шерик қилинишини жуда катта зулм деб таништирган:

«لَاتُشْرِکْ بِاللَّهِ اِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ!…» (لقمان/13)،

“Эй ўғилчам, аллохга ширк келтирмагин! Чунки ширк келтириш катта зулмдир”.

Аллох таоло мана бу катта зулмни қиладиган кишилар учун собит бир хукм сифатида эълон қиладики:

اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَی اِثْمًا عَظِیمًا (نساء/48)،

Албатта аллох ўзига (бирон нарсанинг) шерик қилинишини кечирмас. Шундан бошқа гунохларни ўзи хохлаган бандалари учун кечирур. Ким аллохга (бирон кимса ёки нарсани) шерик келтирса,бас, у буюк гунохни тўқиб чиқарибди.

 اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیدًا (نساء/116)،

Албатта аллох ўзига (бирон нарса ё кимсанинг) шерик қилинишини кечирмайди. Шундан бошқа гунохларни ўзи хохлаган бандалари учун кечиради. Кимки аллохга ширк келтирса, демак, жуда қаттиқ йўлдан озибди.

Ширк шундай бир жиноятки, худованд харгиз уни кечирмайди, бу борада аслан шубха қилмаслик керак. Шунингдек яхуд,насоро,мажус, собеинлардан бўлган кофирларнинг ширкка дучор бўлганликларига шубхаланмаймиз; буни инкор хам қилиб бўлмайди. Аммо шунга қарамасдан аллох таоло харгиз ўзини каломида бу кофирларни мушрик(секуляр) деб номламаган. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам уларни мушрик(секуляр) демаганлар ва харгиз уларни дунёда нажас мушриклар ва ифлос секуляристларни жумласига шомил қилмаганлар.

Мана бунга ажаблансангиз керак! Сизларга ўхшаш бошқа фазода нафас олган ва аллохни махлуқотларига бошқа кўз ойнак билан қарайдиган кишилар, нима учун аллох таоло уларни мушрикларни жумласига шомил қилмаганлиги ва уларга мушрик деб хитоб қилмаганлиги савол ва таъажжубга сабаб бўладиган нарса?! Бунга қўшимча равишда улар учун мушриклардан фарқли алохида ахкомларни хам  чиқарган.

Аллох таоло мархамат қиладики:

  «لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَلاَيَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيّاً وَلاَ نَصِيراً» (نساء/123)،

Сизларнинг хом хаёлларингиз хам, ахли китобнинг хом хаёллари хам хақ эмас- кимки ёмон амал қилса, жазосини олур ва ўзи учун аллохдан ўзга на бир дўст ва на бир мададкор топмас.

Кўриб турганингиздек хамма нарса бизларни орзуларимизга биноан бўлмайди. Мана бу оятда умумий холда айтилишича, хар қандай киши ёмон ишни қиладиган бўлса ўзи амалининнг жазосини олади, энди бу ерда ахли китоб бўладими ё мусулмонми буни фарқи йўқ. Аллох манъ қилган ва уни кечирмайдиган  ёмон ишларни энг каттаси, ширкдир, яъни бу мушрикларни сифитларидан бири бўлади; албатта аллох ўзи хохлаган андозада унга азоб беради ва уни кечирмайди. Мана бу аллохни суннатларидан бири бўлиб, бу хамма замонда барча миллатлар учун собитдир:

 «وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً» (احزاب/62)

Аллохнинг йўлини эса харгиз ўзгартира олмассиз.

(давоми бор……)

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

(15-قیسم)

اَلله تَعالَی ذِکر قِیلِیب اوُتگن اَهلِی کِتابنِی کافِرلَرِی شِیرککَه اوُحشَش جُودَه کَتتَه جِنایَتلَرنِی قِیلِیشگن وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی پِینهان قِیلِیشگن. اَلله تَعالَی اِنسانلَرنِی ظاهِرِی، مَعنَوِی حَیاتِی اوُچُون کامِل، خالِص قانوُنلَرنِی، دَستوُرلَرنِی جُونَتگن بُولِیب بَشَرنِی قَیتَه اِیشلاوِیگه یاکِی اوُنِی سِکوُلارِیزم دِینِینِی قانوُنلَرِی بِیلَن اَرَلَشتِیرِیلِیشِیگه یا اوُزگرتِیرِیشگه اِیختِیاجِی یُوق. چُونکِی اَگر اَلله نِی قانوُنلَرِیگه بِیر نَرسَه قوُشِیلسَه یا بِیر نَرسَه نِی اوُندَن کَمَیتِیرِیلسَه، اوُزِینِی اَصلِی خاصِیَتِینِی وَ وَظِیفَه سِینِی قوُلدَن بای بِیرَدِی وَ اوُزِینِی اَصلِیدَن فَرق قِیلَدِیگن باشقَه نَرسَه گه اَیلَنِیب قالَدِی. شوُنِینگ اوُچُون هَم اَلله تَعالَی اوُزِینِی دِینِی وَ قانوُنِی حَق اِیکَنِینِی وَ اوُنگه باشقَه باطِل قانُونلَر اَرَلَشمَسلِیگِی کِیرَکلِیگِینِی اَمر قِیلَدِی:  «وَلاَتَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ»(بقره/42)، حَقنِی باطِلگه اَرَلَشتِیرمَنگلَر وَ بِیلگن حالِینگِیزدَه حَقنِی بِیرکِیتمَنگلَر.

حَقنِی باطِلگه اَرَلَشتِیرِیش، حَقنِی پِینهان بُولِیشِیگه بائِث بوُلِیشِینِی هَمَّه مِیز یَحشِی بِیلَمِیز، بُونِی نَتِیجَه سِیدَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَر آرقَدَه قالِیشِیگه سَبَب بوُلَدِیگن نَرسَه لَر پَیدا بُولَدِی وَ یَنگِی کِیلگن نَرسَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرِینِی بِیر قِیسمِی اوُچُون شِیرِیککَه اَیلَنَدِی. اَلله تَعالَی خالِققَه خاص بوُلگن نَرسَه لَرگه بِیر نَرسَه نِی شِیرِیک قِیلِینِیشِینِی جُودَه کَتتَه ظُلم دِیب تَنِیشتِیرگن: «لَاتُشْرِکْ بِاللَّهِ اِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ!…» (لقمان/13)، “اِی اوُغِیلچَم، اَلله گه شِیرک کِیلتِیرمَگِین! چُونکِی شِیرک کِیلتِیرِیش کَتتَه ظُلمدِیر.”

اَلله تَعالَی مَنَه بُو کَتتَه ظُلمنِی قِیلَدِیگن کِیشِیلَر اوُچُون ثابِت بِیر حُکم صِیفَتِیدَه اِعلان قِیلَدِیکِی:

– اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَی اِثْمًا عَظِیمًا (نساء/48)، اَلبَتَّه اَلله اوُزِیگه (بِیران نَرسَه نِینگ) شِیرِیک قِیلِینِیشِینِی کِیچِیرمَس. شوُندَن باشقَه گوُناهلَرنِی اوُزِی هاحلَگن بَندَه لَرِی اوُچُون کِیچِیرُور. کِیم اَلله نِی (بِیران کِیمسَه یاکِی نَرسَه نِی) شِیرِیک کِیلتِیرسَه، بَس، اوُ بُویُوک گوُناهنِی توُقِیب چِیقَرِیبدِی.

-اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیدًا (نساء/116)، اَلبَتَّه اَلله اوُزِیگه (بِیران نَرسَه یا کِیمسَه نِینگ) شِیرِیک قِیلِینِیشِینِی کِیچِیرمَیدِی. شُوندَن باشقَه گوُناهلَرنِی اوُزِی هاحلَگن بَندُه لَرِی اوُچُون کِیچِیرَدِی. کِیمکِی اَلله گه شِیرک کِیلتِیرسَه، دِیمَک، جُودَه قَتتِیق یُولدَن آزِیبدِی.

شِیرک شُوندَی بِیر جِنایَتکِی، خُداوَند هَرگِیز اوُنِی کِیچِیرمَیدِی، بُو بارَدَه اَصلاً شُبهَه قِیلمَسلِیک کِیرَک. شوُنِینگدِیک یَهُود، نَصارا، مَجُوس، صابِیئِنلَردَن بوُلگن کافِرلَرنِینگ شِیرککَه دُوچار بُولگنلِیکلَرِیگه شُبهَه لَنمَیمِیز؛ بُونِی اِنکار هَم قِیلِیب بُولَدِیمِی. اَمّا شوُنگه قَرَمَسدَن اَلله تَعالَی هَرگِیز اوُزِینِی کَلامِیدَه بُو کافِرلَرنِی مُشرِک( سِکوُلار) دِیب ناملَمَگن. رُسُول الله صلی الله عَلَیهِ وَسَلَّم هَم اوُلَرنِی مُشرِک (سِکوُلار) دِیمَگنلَر وَ هَرگِیز اوُلَرنِی دُنیادَه نَجَس مُشرِکلَر وَ اِفلاص سِکوُلارِیستلَرنِی جُملَه سِیگه شامِل قِیلمَگنلَر.

مَنُه بُونگه اَجَبلَنسَنگِیز کِیرَک! سِیزلَرگه اوُحشَش باشقَه فَضادَه نَفَس آلگن وَ اَلله نِی مَخلوُقاتلَرِیگه باشقَه کوُز آینَک بِیلَن قَرَیدِیگن کِیشِیلَر، نِیمَه اوُچُون اَلله تَعالَی  اوُلَرنِی مُشرِکلَرنِی جُملَه سِیگه شامِل قِیلمَگنلِیگِی وَ اوُلَرگه مُشرِک دِیب خِطاب قِیلمَگنلِیگِی سَوال وَ تَعَجُّبگه سَبَب بوُلَدِیگن نَرسَه؟! بُونگه قوُشِیمچَه رَوِیشدَه اوُلَر اوُچُون مُشرِکلَردَن فَرقلِی اَلاهِیدَه اَحکامنِی هَم چِیقَرگن.

اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:     «لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَلاَيَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيّاً وَلاَ نَصِيراً» (نساء/123) ،سِیزلَرنِینگ خام حَیاللَرِینگِیز هَم ، اَهلِی کِتابنِینگ خام حَیاللَرِی هَم حَق اِیمَس- کِیمکِی یامان عَمَل قِیلسَه، جَزاسِینِی آلوُر وَ اوُزِی اوُچُون اَلله دَن اوُزگه نَه بِیر دوُست وَ نَه بِیر مَدَدکار تاپمَس.

 کوُرِیب توُرگنِینگِیزدِیک هَمَّه نَرسَه بِیزلَرنِی آرزوُلَرِیمِیزگه بِینائًا بُولمَیدِی. مَنَه بُو آیَتدَه عُمُومِی حالدَه اَیتِیلِیشِیچَه، هَر قَندَی کِیشِی یامان اِیشنِی قِیلَدِیگن بُولسَه اوُزِی عَمَلِینِینگ جَزاسِینِی آلَدِی، اِیندِی بُو یِیردَه اَهلِی کِتاب بوُلَدِیمِی یا مُسُلمانمِی بُونِی فَرقِی یُوق. اَلله مَنع قِیلگن وَ اوُنِی کِیچِیرمَیدِیگن یامان اِیشلَرنِی اِینگ کَتتَه سِی، شِیرکدِیر، یَعنِی بُو مُشرِکلَرنِی صِیفَتلَرِیدَن بِیرِی بُولَدِی؛ اَلبَتَّه اَلله اوُزِی هاحلَگن اَندازَه دَه اوُنگه عَذاب بِیرَدِی وَ اوُنِی کِیچِیرمَیدِی. مَنَه بُو اَلله نِی سُنَّتلَرِیدَن بِیرِی بوُلِیب، بُو هَمَّه زَماندَه بَرچَه مِیللَتلَر اوُچُون ثابِتدِیر: «وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً» (احزاب/62) اَلله نِینگ یُولِینِی هَرگِیز اوُزگرتِیرَه آلمَسسِیز.

(دوامی بار…..)

دشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

(15-قسمت)

کفار اهل کتابی که الله متعال ذکر کرده جرمهای بزرگی چون شرک مرتکب شدند و قوانین شریعت الله را پوشاندند. الله متعال قانون و برنامه ی خالص و کاملی را برای زندگی ظاهری و معنوی انسانها فرستاده که نیازی به دستکاری بشر، مخلوط کردن آن با قوانین دین سکولاریسم و تغییر دادن ندارد. چون، اگر چیزی به قانون شریعت الله اضافه شود یا چیزی از آن کم شود خاصیت و کارکرد اصلی خودش را از دست می دهد، و به چیز دیگری تبدیل می شود که با اصل آن فرق دارد. برای همین الله متعال امر می کند که قانون و دین الله حق است و قوانین دیگر باطل و نباید این دو را با هم مخلوط  کرد، و امر می کند که: «وَلاَتَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ»(بقره/42)، و حق را با باطل قاطی نکنید، و حق را پنهان نكنيد، و حال آن كه می‌دانيد.  ‏

بله، همه ی ما می دانیم که مخلوط کردن حق با باطل باعث کتمان و پوشاندن حق می شود، و چیزی تولید می شود که باعث می شود قانون شریعت الله عقب بماند و چیزی جدید جای آن بیاید و شریکی می شود برای بخشی از قانون شریعت الله. الله متعال شریک کردن هر چیزی با آنچه که مختص خالق هست را ظلمی بزرگ معرفی کرده و می فرماید: «لَاتُشْرِکْ بِاللَّهِ اِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ!…» (لقمان/13)، (چيزی و كسی را) شریک خدا مكن، واقعاً شرك ستم بزرگی است. ‏

الله متعال به عنوان یک حکم ثابت در مورد کسانی که مرتکب این ظلم بزرگ می شوند اعلام می کند که:

• اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَی اِثْمًا عَظِیمًا (نساء/48)، بيگمان و بدون شک خداوند (هرگز) شرك به خود را نمی‌بخشد، ولی گناهان جز آن را از هركس كه خود بخواهد می‌بخشد و هر كه برای خدا شريكی قائل گردد، گناه بزرگی را مرتكب شده است.
• اِنَّ اللّهَ لاَیَغْفِرُ اَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیدًا (نساء/116)، ‏بیگمان خداوند شرك ورزيدن به خود را (از كسی) نمی‌ بخشد و بلكه پائين‌تر از آن را از هركس كه بخواهد (و صلاح بداند) می‌بخشد. هر كه برای خدا شریک بگيرد، به راستی بسی گمراه گشته است (و خيلی از حق پرت شده است). ‏

شرک، جرمی است که خداوند هرگز آن را نمی بخشد، در این دیگر نباید شک کرد. همچنین، شکی نداریم که کفاری چون یهود، نصارا، مجوس و صابئین دچار شرک شده اند؛ این را هم نمی توان انکار کرد. اما با این وجود، الله متعال هرگز در کلامش این کفار را مشرک (سکولار) ننامیده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم هم آن ها را مشرک (سکولار) ننامیده و هرگز آن ها را در دنیا مشمول احکام مشرکین نجس و سکولاریستهای پلید قرار نداده است.

بله، ممکن است تعجب کنید! برای شماها که در فضای دیگری نفس کشیده، و با عینک دیگری به مخلوقات الله نگاه کرده اید، جای تعجب و سؤال دارد که برای چه الله متعال آن ها را مشرک و مشرکین خطاب قرار نداده و علاوه بر آن احکامی متفاوت با مشرکین رابرایشان وضع کرده است؟!

الله متعال می فرماید: «لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَلاَيَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيّاً وَلاَ نَصِيراً» (نساء/123)، نه به آرزوهای شما و نه به آرزوهای اهل كتاب است. هركس كه كار بدی بكند در برابر آن كيفر داده می‌شود، و كسی را جز خدا يار و ياور خود نخواهد يافت.

بله، به آرزوهای ما نیست. دراین آیه به طورعام گفته شده که هرکس کار بد کند به سزای الهی خود خواهد رسید، دیگر فرق نمی کند اهل کتاب باشد و یا مسلمان. بزرگترین کار بد که خدا از آن نهی کرده و گفته که آن را نمی بخش شرک است، یعنی یکی از صفات مشرکین؛ و قطعاً الله آن را به اندازه ای که در نظر گرفته عذاب می دهد و او را نمی بخشد. این یکی از سنتهای الله است و در همه ی زمان ها و برای همه ی ملت ها ثابت است: «وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً» (احزاب/62) و در سنّت خدا دگرگونی نمی بینی.

(ادامه دارد…….)

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

(14-қисм)

Мана булар мен келтирган қуръондаги  тўртта дахшатли тасвир, бундан бошқа тасвирлар хам бор, қуръонга мурожаъат қиласизлар. Кўриб турганингиздек улар ўзларини мушрик эмасликларига қасам ичишади, сўнгра ёлғон қасам ичишларини фойдаси бўлмагач, бир-бирларига дашном бериб, хақорат қилиб,лаънат айтишади, бундан сўнг аллох уларни масхара қилиб айтадики: қонун ишлаб чиқаришда, ахкомлардан аллохга қилган шерикларингизни чақиринглар келиб сизларни нажот беришсин.

Томос оквинос, рожер бекин, донти,питророк, мокиовили, мунтини, франсис бекин, рана декорт, жон лок, дарвин, огуст кент, нуюбох, карл маркс, фрувид, жон пел сортер ва ……га ўхшаган бугунги кунни қонун ишлаб чиқариш бўйича аллохга шерик қилиб олишган секуляристлардан  ёрдам сўрашсин, уларга ёрдам беришармикин? Албатта бу ишни махаллий ифлос секуляристлар хам мана бу катта худоларни навкарлари бўлмиш қози мухаммад, қосимлу, ужалон, мухтадий, борзоний,толибоний ва бошқалардан ёрдам сўрашсин, чунки уларни кўплари аслий қонун ишлаб чиқарувчиларни ўзини танишмайди, фақат уларнинг навкарларини, шогирдларини танишади, мана бу навкарлар одамлар учун қонунларни махаллий забон билан ўргатишган.

Ифлос мушриклар ва пасткаш секуляристлар шундай кишиларки, фақат дўзахни олови томонга даъват қилишади.

«أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ».

Шунинг учун хам улардан бароат қилиб безор бўлишимиз, четланишимиз лозим, уларга аёлларни бермаслигимиз керак ва мусулмонларни хукуматини қудратига муносиб равишда уларга қарши қуролли жанг қилишимиз  керак.

Ахли китоб кофирларини жамияти.

Аллох таоло уларни нажас деб номлаган мушрик ва секуляристларни кофирларидан сўнг, мушрик ва секуляристларни сифатларига, белгиларини бир қисмига булғанган ахли китобни бир дасталари мавжуд.

 Қуръонда ахли китоб деган истелох 31 марта келган ва жуда кўп ўринларда “мушрикларни” муқобилида зикр қилинган,жуда кўп ўринларда уларни орасига фарқ қўйган холда мана бу икки гурухни ажратиб келтирган. Аввалги оятларда уларни мушриклар билан фарқларини зикр қилгандик, шунга ўхшаш оятларда хам бу фарқларни кўра оламиз. Мисол тариқасида айтиладиган бўлса,мана бу фарқларни тавба сурасини аввалги оятларида хам кўрамиз. Аллох таоло бу сурани аввалги 27 оятида нажас мушрикларнинг исломий хукуматни қудратга кириши мархаласидаги  ахкомларини баён қилгач, буни кетидан ахли китобни алохида белгиларига ишора қилади, мана бу икки хукмни ўртасида асосий фарқлар мавжуд. Мана бу сурани ўзида сиз бу фарқларни кўрасиз.

Ахли китоб кофирларидан бўлган жамият, хар қанча секуляризм динига яқинлашган сари ва уни ахкомларига,қонунларига суянгани сари, шунчалик аллохни шариатидаги қонунларни пинхон қилиб янги қонунларни уни ўрнига қўйган мусулмонлар бўлишган, ва нихоят вазият шу даражага етиб борадики, уларни бир гурухи секуляризм динига мухлис бўлиб ўзларини ахли китобни сафидан жудо қилишади ва мушрик(секуляр) бўлишади. Аммо уларни аксариятини  осмоний шариатларга қўшиб секуляризм динини хам қабул қилишган ва аллохни шариатидаги қонунларни пинхон қилиш ва тоғутларга иймон келтириш орқали, аллохни бир ёки бир неча алохида сифатларини хам пинхон қилишган аралаш жамоат ташкил қилади  ва натижада эса улар кофирлар ( яъни аллохни шариатидаги қонунларни пинхон қиладиган кишилар) жумласидан бўлишди.

Мана бу дастадаги кофирлар ширкка дучор бўлишганига қарамасдан, аллох таоло уларни мушриклар(секуляристлар) унвони остида эмас,балки  яхуд, насоро,мажус ва собеин унвони остида зикр қилган. Мана бу нихоятда зарурий,сезгир нуқта бўлиб баъзи мусулмонлар ўзларини ташқи жахон билан бўлган  дипломатикасида буни ё назарга олишмайди, ёки уни нотўғри  равиш билан баён қилишади,буни натижасида эса бу иш бошқаларга нисбатан бузуқ рафторларга сабаб бўлади.

Аллох таоло уларни ўзини каломида нажас мушриклардан ажратиб кўрсатганига ўхшаш, уларни ахкомларини хам бир хил қилмаган, ахкомларида фарқ бор, хар бир кофирни дунёси учун алохида хукм таъйин қилинган.

(давоми бор……..)

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

(14-قیسم)

مَنَه بُولَر مِین کِیلتِیرگن قُرآندَگِی توُرتتَه دَخشَتلِی تَصوِیر، بُوندَن باشقَه تَصوِیرلَر هَم بار، قُرآنگه مُراجَعَت قِیلَسِیزلَر. کوُرِیب توُرگنِینگِیزدِیک اوُلَر اوُزلَرِینِی مُشرِک اِیمَسلِیکلَرِیگه قَسَم اِیچِیشَدِی، سوُنگرَه یالغان قَسَم اِیچِیشلَرِینِی فایدَه سِی بُولمَگچ، بِیر- بِیرلَرِیگه دَشنام بِیرِیب، حَقارَت قِیلِیب، لَعنَت اَیتِیشَدِی، بوُندَن سُونگرَه اَلله اوُلَرنِی مَسخَرَه قِیلِیب اَیتَدِیکِی: قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیشدَه، اَحکاملَردَن اَلله گه قِیلگن شِیرِیکلَرِینگِیزنِی چَقِیرِینگلَر کِیلِیب سِیزلَرنِی نَجات بِیرِیشسِین.

تاماس، آکوِیناس، راجِیر بِیکِن، دانتِی، پِیتراراک، ماکِیآوِیلی، مُونتِینِی، فرَنسِیس بِیکِن، رَنَه دِیکارت، جان لاک، دَروِین، آگوُست کِینت، نِیُوباح، کَرل مَرکِس، فرُووِید،جان پِیل سارتِیر وَ….گه اوُحشَگن بوُگوُنکِی کوُننِی قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیش بُویِیچَه اَلله گه شِیرِیک قِیلِیب آلِیشگن سِکوُلارِیستلَردَن یاردَم سوُرَشسِین، اوُلَرگه یاردَم بِیرِیشَرمِیکِین؟ اَلبَتَّه بُو اِیشنِی مَحَلِّی اِفلاص سِکوُلارِیستلَر هَم مَنَه بُو کَتتَه خُدالَرنِی نَوکَرلَرِی بوُلمِیش قاضِی مُحَمَّد، قاسِملوُ، اوُجَلان، مُهتَدِی، بارزانِی، طالِبانِی وَ باشقَه لَردَن یاردَم سُورَشسِین، چُونکِی اوُلَرنِی کوُپلَرِی اَصلِی قانُون اِیشلَب چِیقَرُوچِیلَرنِی اوُزِینِی تَنِیشمَیدِی، فَقَط اوُلَرنِینگ نَوکَرلَرِینِی،شاگِردلَرِینِی تَنِیشَدِی، مَنَه بُو نَوکَرلَر آدَملَر اوُچُون قانوُنلَرنِی مَحَلِّی زَبان بِیلَن اوُرگتِیشگن.

اِفلاص مُشرِکلَر وَ پَستکَش سِکوُلارِیستلَر شوُندَی کِیشِیلَرکِی، فَقَط دوُزَحنِی آلاوِی تامانگه دَعوَت قِیلِیشَدِی. «أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ». شوُنِینگ اوُچُون هَم اوُلَردَن بَرائَت قِیلِیب بِیزار بُولِیشِیمِیز، چِیتلَنِیشِیمِیز لازِم، اوُلَرگه عَیاللَرنِی بِیرمَسلِیگِیمِیز کِیرَک وَ مُسُلمانلَرنِی حُکوُمَتِینِی قُدرَتِیگه مُناسِب رَوِیشدَه اوُلَرگه قَرشِی قوُراللِی جَنگ قِیلِیشِیمِیز کِیرَک.

اَهلِی کِتابنِی کافِرلَرِینِی جَمِیعیَتِی.

 اَلله تَعالَی اوُلَرنِی نَجَس دِیب ناملَگن مُشرِک وَ سِکوُلارِیستلَرنِی کافِرلَرِیدَن سُونگ، مُشرِک وَ سِکوُلارِیستلَرنِی صِیفَتلَرِیگه، بِیلگِیلَرِینِی بِیر قِیسمِیگه بُولغَنگن اَهلِی کِتابنِی بِیر دَستَه لَرِی مَوجُود.

قُرآندَه اَهلِی کِتاب دِیگن اِصطِلاح 31 مَرتَه کِیلگن وَ جُودَه کوُپ اوُرِینلَردَه “مُشرِکلَرنِی” مُقابِیلِیدَه ذِکر قِیلِینگن، جُودَه کوُپ اوُرِینلَردَه اوُلَرنِی آرَسِیگه فَرق قوُیگن حالدَه مَنَه بُو اِیککِی گوُرُوهنِی اَجرَتِیب کِیلتِیرگن. اَوَّلگِی آیَتلَردَه اوُلَرنِی مُشرِکلَر بِیلَن فَرقلَرِینِی ذِکر قِیلگندِیک، شوُنگه اوُحشَش آیَتلَردَه هَم بُو فَرقلَرنِی کوُرَه آلَمِیز. مِثال طَرِیقَه سِیدَه اَیتِیلَدِیگن بُولسَه، مَنَه بُو فَرقلَرنِی تَوبَه سُورَه سِینِی اَوَّلگی آیَتلَرِیدَه هَم کوُرَمِیز. اَلله تَعالَی بُو سُورَه نِی اَوَّلگِی 27 آیَتِیدَه نَجَس مُشرِکلَرنِینگ اِسلامِی حُکوُمَتنِی قُدرَتگه کِیرِیشِی مَرحَلَه سِیدَگِی اَحکاملَرِینِی بَیان قِیلگچ، بُونِی کِیتِیدَن اَهلِی کِتابنِی اَلاهِیدَه بِیلگِیلَرِیگه اِیشارَه قِیلَدِی،مَنَه بُو اِیککِی حُکمنِی اوُرتَسِیدَه اَساسِی فَرقلَر مَوجُود. مَنَه بُو سُورَه نِی اوُزِیدَه سِیز بُو فَرقلَرنِی کوُرَسِیز.

اَهلِی کِتاب کافِرلَرِیدَن بُولگن جَمِیعیَت، هَر قَندَی سِکوُلارِیزم دِینِیگه یَقنلَشگن سَرِی وَ اوُنِی اَحکاملَرِیگه، قانوُنلَرِیگه سُویَنگنِی سَرِی، شوُنچَه لِیک اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی پِینهان قِیلِیب یَنگِی قانوُنلَرنِی اوُنِی اوُرنِیگه قوُیگن مُسُلمانلَر بوُلِیشگن، وَ نِهایَت وَضِیعیَت شوُ دَرَجَه گه یِیتِیب بارَدِیکِی، اوُلَرنِی بِیر گوُرُوهِی سِکوُلارِیزم دِینِیگه مُخلِص بُولِیب اوُزلَرِینِی اَهلِی کِتابنِی صَفِیدَن جُودا قِیلِیشَدِی وَ مُشرِک( سِکوُلار) بُولِیشَدِی. اَمّا اوُلَرنِی اَکثَرِیَتِینِی آسمانِی شَرِیعَتلَرگه قوُشِیب سِکوُلارِیزم دِینِینِی  هَم قَبُول قِیلِیشگن وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی پِینهان قِیلِیش وَ طاغوُتلَرگه اِیمان کِیلتِیرِیش آرقَلِی، اَلله نِی بِیر یاکِی بِیر نِیچَه اَلاهِیدَه صِیفَتلَرِینِی هَم پِینهان قِیلِیشگن اَرَلَش جَماعَت تَشکِیل قِیلَدِی وَ نَتِیجَه دَه اِیسَه اوُلَر کافِرلَر ( یَعنِی اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی پِینهان قِیلَدِیگن کِیشِیلَر) جُملَه سِیدَن بوُلِیشَدِی.

مَنَه بُو دَستَه دَگِی کافِرلَر شِیرککَه دُوچار بُولِیشگنِیگه قَرَمَسدَن، اَلله تَعالَی اوُلَرنِی مُشرِکلَر( سِکوُلارِیستلَر) عُنوانِی آستِیدَه اِیمَس، بَلکِی یَهُود، نَصارا، مَجُوس وَ صابِیئِن عُنوانِی آستِیدَه ذِکر قِیلگن. مَنَه بُو نِهایَتدَه ضَرُورِی، سِیزگِیر نوُقطَه بُولِیب بَعضِی مُسُلمانلَر اوُزلَرِینِی تَشقِی جَهان بِیلَن بوُلگن دِپلامَتِیکَه سِیدَه بُونِی یا نَظَرگه آلِیشمَیدِی یاکِی اوُنِی ناتوُغرِی رَوِیش بِیلَن بَیان قِیلِیشَدِی، بوُنِی نَتِیجَه سِیدَه اِیسَه بُو اِیش باشقَه لَرگه نِسبَتاً بوُزوُق رَفتارلَرگه سَبَب بُولَدِی.

اَلله تَعالَی اوُلَرنِی اوُزِینِی کَلامِیدَه نَجَس مُشرِکلَردَن اَجرَتِیب کوُرسَتگنِیگه اوُحشَش، اوُلَرنِی اَحکاملَرِینِی هَم بِیر هِیل قِیلمَگن، اَحکاملَرِیدَه فَرق بار، هَر بِیر کافِرنِی دُنیاسِی اوُچُون اَلاهِیدَه حُکم تَأیِین قِیلِینگن.

(دوامی بار……)

دشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

درس های مقدماتی/ درس پنجم

دشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

(14-قسمت)

این ها چهار تصویری بود که من آورده ام تصاویر وحشتناک دیگری در قرآن است که می توانید مراجعه کنید. بله، قسم می خورند که مشرک نیستند، بعد که دیدند قسمهای دروغینشان فایده ای نداردشروع می کنند به دشنام دادن، فوش دادن و لعنت کردن همدیگر، و بعد طرفداران و پیروان از الله می خواهند دوبرابر عذاب به رهبرانشان بچشاند، و در نهایت آن ها را مسخره می کنند و می گویند حالا بگویید همان کسانی را که برای الله در قانون گذاری و احکامش شریک کرده بودید بیایند و شما را نجات دهند.

بله،باید بگویند سکولاریستهای امروزین که کسانی چون توماس آکویناس، راجر بیکن، دانتی، پترارک، ماکیاولی، مونتنی، فرانسیس بیکن، رنه دکارت، جان لاک، داروین، آگوست کنت، نیوباخ، کارل مارکس، فروید، ژان پل سارتر و … را به عنوان خدایان قانون گذار و شریک الله در قانونگذاری قرار داده اند به دادشان برسند. البته، سکولاریستهای نجس و پلید محلی ما باید از پیروان این ها شاگردان همین خدایان بزرگشان نوچه های این ها چون قاضی محمد، قاسملو، اوجالان، مهتدی، بارزانی، طالبانی و دیگران بخواهند که به دادشان برسند، چون اکثراین ها قانونگذاران اصلی را که به جای الله برایشان قانون تراشیده اند نمی شناسند، فقط همین نوچه هایشان را می شناسند که قوانین آن ها را به زبان محلی به آن ها گفته اند و قوانین آن ها را بومی و محلی کرده اند.

مشرکین نجس و سکولاریستهای پلید کسانی هستند که «أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ». آنان به سوی آتش(دوزخ) دعوت می‌كنند. برای همین است که باید از آن ها برائت و بیزاری و کناره گیری شود و به آن ها زن داده نشود و متناسب با قدرت حکومتی مسلمین باید با آن ها وارد جنگ مسلحانه شد.

• جامعه ی کفار اهل کتاب  

به دنبال مشرکین و سکولاریستهای کافر که الله متعال آن ها را نجس معرفی می کند، دسته هایی دیگر از اهل کتاب هستند که به صفات و بخشهایی از ویژگیهای مشرکین و سکولاریستها آلوده شده اند.

اصطلاح اهل کتاب، 31 بار در قرآن آمده و در بسیارى از موارد درمقابل «مشرکان‏» ذکر شده اند، و در موارد بسیارى با فرق گذاشتن و تمایز آشکار میان آن ها، احکام این دو گروه را از هم تفکیک کرده است. در آیات اولیه که درمورد تمایز آن ها با مشرکین ذکر کردیم و آیات مشابه می توانیم این تمایز و فرق را مشاهده کنیم. به عنوان مثال، این جدایی و تفکیک را به روشنی مى ‏توان در آیات اولیه ی سوره ی توبه دید. چون، پس از آنکه خداوند در 28 آیه ی ‏اول این سوره به بیان احکام مشرکان نجس و سکولاریستهای پلید در مراحلی از قدرت گیری دولت و حکومت اسلامی اشاره می کند، به دنبال آن حکم ویژه ی اهل کتاب را بیان می کند که تمایز اساسی میان این دو حکم وجود دارد. در همین سوره به راحتی می توانید این تمایز را ببینید.

جامعه ی کفار اهل کتاب، مسلمینی بودند که به هر میزان که به دین سکولاریسم نزدیک شدند و به احکام و قوانین آن تکیه کردند، به همان اندازه قوانینی از شریعت الله را پنهان کرده و قوانین جدید را جایگزین آن نمودند، تا اینکه  کار به جایی رسید که عده ای از آن ها در دین سکولاریسم خالص شدند و با جدا کردن صف خود از اهل کتاب، «مشرک»(سکولار) شدند. اما، اکثریت آن هامخلوطی از شریعت آسمانی و دین سکولاریسم راپذیرفتند و با پوشاندن قوانین شریعت الله، و با ایمان به طاغوتهایی، یکی یا چند تا از ویژگیهای خاص الله را پوشاندند، و جزو کفار (یعنی پوشانندگان قانون شریعت الله) قرار گرفتند.

این دسته از کفار با آنکه دچار شرکهائی شده اند، اما الله متعال تحت عنوان یهود، نصارا، مجوس و صابئی از آن ها یاد می کند نه تحت عنوان مشرکین( یا سکولاریستها). این نکته ای است بسیار حساس و ضروری که عده ای از مسلمین در دیپلماسی خود با جهان خارج یا آن را در نظر نمی گیرند، یا به شیوه ای آشفته و آلوده آن را بیان می کنند به نحوی که باعث آلودگیهای رفتاری با دیگران هم می شود.

الله متعال همچنانکه اینها را در کلامش از مشرکین نجس در دنیا و قیامت فرق گذاشته، در احکامشان هم فرق گذاشته و احکامشان یکسان نیستند، و برای هر کافری یک حکمی برای دنیایشان تعیین کرده است.

(ادامه دارد……)

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс

 Шаръий душманшиносий  (2) мушриклар( секуляристларга) тегишли умумий ахкомлар, ахли китоб ва шибхи ахли китоблар.

(13-қисм)

Аммо мана бу шиддат ва қўполлик, нажас секуляристларни юзига қайтиш йўли ёпилган деган маънода эмас, балки улар хар қандай холда ва хар қандай пайтда агар хохлашса ўзларини йўлларини ўзгартириш ва мусулмон бўлиш  ихтиёри эга.

 «فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ»

Агар бундай бўладиган  бўлса, бошқа мусулмонлардан уларни жуда кўп фарқлари йўқ. Мана  бу секуляристларни аксари жохил,тушунмайдиган кишилар бўлиб,исломни асли хақида хеч нарса билмайдилар, уларни барча амаллари миш-мишларга, адашган кишиларни рафторларига суянган бўлиши мумкин. Шунинг учун хам аллох таоло мархамат қиладики:

«وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکينَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّي يَسْمَعَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لايَعْلَمُونَ» (توبه/6)،

(эй Мухаммад), агар мушриклардан биронтаси сиздан химоя сўраса, бас, уни химоя қилинг, токи у аллохнинг каломини эшитсин. Сўнг уни ўзи учун тинч бўлган жойга етказиб қўйинг. бу(хукм) уларнинг билмайдиган қавм бўлганлари учундир.

Мана бу дунёдаги  нажас мушриклар ва ифлос секуляристларга тегишли ахкомларни бир қисмидир. Қиёматда хам уларнинг вазиятлари дунёга қараганда нихоятда фожеъалироқ, уларни у ерда кутиб турган нарса дунёда тасаввур қилинадиган нарсадан кўра дахшатлироқдир. Бу ерда уларни рахбарлари бўладими ё уларга эргашганларми ё куфр билан ўлганларми ё уларни қўл остидагиларми  фарқи йўқ. Қуйида уларнинг қиёматдаги ахволлари хақидаги филмни баён қилмоқчиман:

1-Улар қиёматда биринчи бўлиб ўзларини мушрик бўлмаганликларига қасам ичишади.

«وَ یوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمیعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذینَ أَشْرَکوا أَینَ شُرَکاؤُکمُ الَّذینَ کنْتُمْ تَزْعُمُونَ* ثُمَّ لَمْتَکنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَاللَّهِ رَبِّنا ما کنَّا مُشْرِکین» (انعام/22-23)،

Уларнинг барчаларини тўплаб,сўнгра мушрик бўлган кимсаларга сизлар:” (аллохнинг шериклари деб) гумон қилган бутларингиз қани?!”- деб сўрайдиган кунимизни( эсланг)! *** Кейин уларнинг алдов-ёлғонлари фақат шу бўлур: “парвардигоримиз аллохга қасамки, бизлар мушрик эмас эдик”.

2-Қиёматда эмас хозирда хам мана бу ифлос секуляристлар ўзларининг мушрик эмасликларини айтиб қасам ичишади. Улар бир-бирларини хақорат қилиб лаънат айтишади.

 «یوْمَ الْقِیامَةِ یکفُرُ بَعْضُکمْ بِبَعْضٍ وَ یلْعَنُ بَعْضُکمْ بَعْضاً»(عنکبوت/25)،

Хали қиёмат кунида айримларингиз ( яъни пешволарингиз) айримларингизга ( эргашувчилардан) тонур, айримларингиз айримларингизни лаънатлар.

3-Уларни қўл остидагилар,тарафдорлари аллохдан рахбарларига азобни икки баробар тоттиришни сўрайдилар, чунки уларни ўзларини гумрохликларига сабаб бўлган ,деб билишади.

 «…قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ قالَ لِکلٍّ ضِعْفٌ وَلکِن لَّاتَعلَمُونَ»(اعراف/38)،

Қачонки унда (дўзахда) хаммалари топишишгач,кейингилари (эргашганлар) аввалгилари (бошлиқлари) хақида: “парвардигоро, ана ўшалар бизларни йўлдан оздирганлар, бас, уларга дўзах азобини икки баробар қилгин,” дейдилар. (Аллох) айтур: “хар бирингиз учун икки баробар (азоб бўлур), лекин сизлар билмайсизлар”.

4-Улар аллохни масхарасига сазовор бўлишади. 

«وَیوْمَ یقُولُ نادُوا شُرَکائِی الَّذینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْیسْتَجیبُوا لَهُمْ»(کهف/52)،

У кунда (қиёмат қойим бўлганида, аллох):”сизлар менинг шерикларим деб ўйлаган (бутларингизни) чақирингиз”, дер.(давоми бор……

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس

دُشمَنشِناسِی شَرعِی(2) مُشرِکلَر (سِکوُلارِیستلَرگه) تِیگِیشلِی عُمُومِی اَحکاملَر، اَهلِی کِتاب وَ شِبهِ  اَهلِی کِتابلَر.

(13-قیسم)

اَمّا مَنَه بُو شِددَت وَ قوُپاللِیک، نَجَس سِکوُلارِیستلَرنِی یوُزِیگه قَیتِیش یُولِی یاپِیلگن دِیگن مَعنادَه اِیمَس، بَلکِی اوُلَر هَر قَندَی حالدَه وَ هَر قَندَی پَیتدَه اَگر هاحلَشسَه اوُزلَرِینِی یُوللَرِینِی اوُزگرتِیرِیش وَ مُسُلمان بُولِیش اِیختِیارِیگه اِیگه.   «فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ» اَگر بُوندَی بُولَدِیگن بُولسَه باشقَه مُسُلمانلَردَن اوُلَرنِی جُودَه کوُپ فَرقلَرِی یُوق. مَنَه بُو سِکوُلارِیستلَرنِی اَکثَرِی جاهِل، توُشوُنمَیدِیگن کِیشِیلَر بُولِیب، اِسلامنِی اَصلِی حَقِیدَه هِیچ نَرسَه بِیلمَیدِیلَر، اوُلَرنِی بَرچَه عَمَللَرِی مِیش- مِیشلَرگه،، اَدَشگن کِیشِیلَرنِی رَفتارلَرِیگه سُویَنگن بوُلِیشِی مُومکِین.شوُنِینگ اوُچُون هَم اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی: «وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکينَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّي يَسْمَعَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لايَعْلَمُونَ» (توبه/6)، (اِی مُحَمَّد)، اَگر مُشرِکلَردَن بِیرانتَه سِی سِیزدَن حِمایَه سُورَسَه، بَس، اوُنِی حِمایَه قِیلِینگ، تاکِی اوُ اَلله نِینگ کَلامِینِی اِیشِیتسِین. سُونگ اوُنِی اوُزِی اوُچوُن تِینچ بُولگن جایگه یِیتکَزِیب قوُیِینگ. بُو (حُکم) اوُلَرنِینگ بِیلمَیدِیگن قَوم بُولگنلَرِی اوُچُوندِیر.

مَنَه بُو دُنیادَگِی نَجَس مُشرِکلَر وَ اِفلاص سِکوُلارِیستلَرگه تِیگِیشلِی اَحکاملَرنِی بِیر قِیسمِیدِیر. قِیامَتدَه هَم اوُلَرنِینگ وَضِیعیَتلَرِی دُنیاگه قَرَگندَه نِهایَتدَه فاجِیعَه لِیراق، اوُلَرنِی اوُ یِیردَه کوُتِیب توُرگن نَرسَه دُنیادَه تَصَوُّر قِیلِینَدِیگن نَرسَه دَن کوُرَه دَخشَتلِیراقدِیر. بُو یِیردَه اوُلَرنِی رَهبَرلَرِی بُولَدِیمِی یا اوُلَرگه اِیرگشگنلَرمِی یا کُفر بِیلَن اوُلگنلَرمِی یا اوُلَرنِی قوُل آستِیدَگِیلَرمِی فرقِی یُوق. قوُیِیدَه اوُلَرنِینگ قِیامَتدَگِی اَحواللَرِی حَقِیدَگِی فِیلمنِی بَیان قِیلماقچِیمَن:

1. اوُلَر قِیامَتدَه  بِیرِینچِی بُولِیب اوُزلَرِینِی مُشرِک بُولمَگنلِیکلَرِیگه قَسَم اِیچِیشَدِی. «وَ یوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمیعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذینَ أَشْرَکوا أَینَ شُرَکاؤُکمُ الَّذینَ کنْتُمْ تَزْعُمُونَ* ثُمَّ لَمْتَکنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَاللَّهِ رَبِّنا ما کنَّا مُشْرِکین» (انعام/22-23)، اوُلَرنِینگ بَرچَه لَرِینِی توُپلَب، سُونگرَه مُشرِک بُولگن کِیمسَه لَرگه سِیزلَر:”- دِیب سُورَیدِیگن کوُنِیمِیزنِی (اِیسلَنگ)! *** کِییِین اوُلَرنِینگ اَلداو- یالغانلَرِی فَقَط شوُ بُولوُر: “پَروَردِیکارِیمِیز اَلله گه قَسَمکِی، بِیزلَر مُشرِک اِیمَس اِیدِیک.”
2. قِیامَتدَه اِیمَس حاضِردَه هَم مَنَه بُو اِفلاص سِکوُلارِیستلَر اوُزلَرِینِینگ مُشرِک اِیمَسلِیکلَرِینِی اَیتِیب قَسَم اِیچِیشَدِی. اوُلَر بِیر- بِیرلَرِینِی حَقارَت قِیلِیب لَعنَت اَیتِیشَدِی. «یوْمَ الْقِیامَةِ یکفُرُ بَعْضُکمْ بِبَعْضٍ وَ یلْعَنُ بَعْضُکمْ بَعْضاً»(عنکبوت/25)، هَلِی قِیامَت کوُنِیگه اَیرِیملَرِینگِیز ( یَعنِی پِیشوالَرِینگِیز) اَیرِیملَرِینگِیزگه ( اِیرگشُوچِیلَردَن) تانوُر، اَیرِیملَرِینگِیز اَیرِیملَرِینگِیزنِی لَعنَتلَر.
3. اوُلَرنِی قوُل آستِیدَگِیلَر، طَرَفدارلَرِی اَلله دَن رَهبَرلَرِیگه عَذابنِی اِیککِی بَرابَر تاتتِیرِیشنِی سُورَیدِیلَر،چوُنکِی اوُلَرنِی اوُزلَرِینِی گوُمراهلِیکلَرِیگه سَبَب بُولگن، دِیب بِیلِیشَدِی. «…قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ قالَ لِکلٍّ ضِعْفٌ وَلکِن لَّاتَعلَمُونَ»(اعراف/38)، قَچانکِی اوُندَه (دُوزَخدَه) هَمَّه لَرِی تاپِیشِیشگچ، کِییِینگِیلَرِی (اِیرگشگنلَر) اَوَّلگِیلَرِی (باشلِیقلَرِی) حَقِیدَه:”پَروَردِیگارا، اَنَه اوُشَه لَر بِیزلَرنِی یُولدَن آزدِیرگنلَر، بَس، اوُلَرگه دُوزَخ عَذابِینِی اِیککِی بَرابَر قِیلگِین،” دِییدِیلَر. (اَلله) اَیتُور: “هَر بِیرِینگِیز اوُچُون اِیککِی بَرابَر (عَذاب بُولوُر)، لِیکِن سِیزلَر بِیلمَیسِیزلَر”.
4. اوُلَر اَلله نِی مَسخَرَه سِیگه سَزاوار بُولِیشَدِی. «وَیوْمَ یقُولُ نادُوا شُرَکائِی الَّذینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْیسْتَجیبُوا لَهُمْ»(کهف/52)، اوُ کوُندَه (قِیامَت قائِیم بُولگنِیدَه، اَلله ):”سِیزلَر مِینِینگ شِیرِیکلَرِیم دِیب اوُیلَگن (بوُتلَرِینگِیزنِی) چَقِیرِینگِیز”، دِیر.

(دوامی بار……)

درس های مقدماتی/ درس پنجمدشمن شناسی شرعی (2)/ احکام کلی مربوط به مشرکین(سکولاریستها)، اهل کتاب و شبه اهل کتاب

(13-قسمت)

اما، اين شدت و خشونت به اين مفهوم نیست كه راه بازگشت به روى سکولاریستهای نجس بسته شده باشد، بلكه در هر حال و در هر لحظه بخواهند مى‏توانند جهت خودشان را تغييردهند و مسلمان شوند.«فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ» و در اين صورت، با ساير مسلمانان كمترين تفاوتى ندارند. خیلی از این سکولاریستها انسانهای جاهل و نفهمی هستند که هیچ چیزی از اصل اسلام نمی دانند، و ممکن است تمام عملشان متکی و محدود به شایعات و رفتارهای منحرفین است. برای همین الله متعال می فرماید: «وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکينَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّي يَسْمَعَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لايَعْلَمُونَ» (توبه/6)، ‏اگر يكى از مشرکین از تو درخواست پناهندگى كرد به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود. پس از پايان مدت تحقیق،او رابه جايگاه امن و امانش برسان. به خاطر آن كه آنها قومى بى اطلاع و ناآگاهند«ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لايَعْلَمُونَ».

این بخشی از احکام مشرکین نجس و سکولاریستهای پلید در دنیا بود. در قیامت هم وضعشان بسیار فجیع تر از دنیاست، و آنچه انتظارشان را می کشد بسیار وحشتناکتر ازآن است که در دنیا بتوان آن را تصور کرد. چه رهبرانشان و چه پیروانشان، آن هایی که با کفر مردند و زیر دستانشان. تصویری از فیلم وحشتناک آن ها در قیامت را برایتان بیان می کنم:

1. این ها ابتدادر قیامت هم قسم می خورند که ما مشرک نبودیم. «وَ یوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمیعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذینَ أَشْرَکوا أَینَ شُرَکاؤُکمُ الَّذینَ کنْتُمْ تَزْعُمُونَ* ثُمَّ لَمْتَکنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَاللَّهِ رَبِّنا ما کنَّا مُشْرِکین» (انعام/22-23)، آن روزی که همه ی آنان را جمع می‌کنیم و سپس به کسانی که   شرک ورزیده‌اند می‌گوئیم: شریکانی که گمان می‌کردید کجایند؟!‏ سپس، عاقبت کفر آنان چیزی جز این نیست که می‌گویند: به خداوندی که پروردگار ما است سوگند که ما مشرک نبوده‌ایم!.

همین الان هم سکولاریستهای پلید قسم می خورند که مشرک نیستند، حالا چه رسد به قیامت.

• شروع می کنند به فوش دادن و لعن کردن همدیگر.«یوْمَ الْقِیامَةِ یکفُرُ بَعْضُکمْ بِبَعْضٍ وَ یلْعَنُ بَعْضُکمْ بَعْضاً»(عنکبوت/25)، در روز قیامت برخی از شما از برخی دیگر بیزاری می‌جویید و بعضی از شما بعضی دیگر را نفرین می‌کنید، و بالاخره جایگاهتان آتش دوزخ خواهد بود و هیچ یار و یاوری نخواهید داشت.
• زیردستها و طرفداران از الله می خواهند که دو برابر به رهبرانشان عذاب بچشاند. چون آن ها را عامل گمراهی خود می دانستند. «…قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ قالَ لِکلٍّ ضِعْفٌ وَلکِن لَّاتَعلَمُونَ»(انعام/38)،پروردگار! اینان ما را گمراه کرده‌اند پس آتش آنان را چندین برابر کن. (پروردگار خطاب بدیشان) می‌گوید: عذاب هر یک از شما (پیروان،رهبران، زیردستان، بالادستان وطرفداران به سبب کفر و ضلال و تقلید کورکورانه از همدیگر) چندین برابر است، ولی به علّت عذاب سخت خود، اندازه ی عذاب دیگران رانمی‌دانید.‏
• مورد تمسخر الله قرار می گیرند.«وَیوْمَ یقُولُ نادُوا شُرَکائِی الَّذینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْیسْتَجیبُوا لَهُمْ»(کهف/52)، روزی خداوند می‌فرماید: شریکانی را که برای من گمان می‌بردید صدا بزنید (تا به کمک شما بشتابند). آنان شریکهایی را صدا می‌زنند و آنها به ندای این ها پاسخ نمی‌دهند تا چه رسد به این که به کمکشان بشتابند و میانشان مهلکه و دشمنی و عداوت راه می‌اندازیم.‏

(ادامه دارد…….)