Кофир ва мунофиқлар.(4)
« قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ »
Оятини татбиқ қилишда “мавжуд вазиятга” ва “бугунги кунни талабларига” муносиб бўлган бир навли юмшоқликни мусулмонларда кўрса бўлади, бу нарса “салохиятга эга бўлган идорий босқичлар” томонидан ижро қилиш мархаласига олиб келинади. Бу ишлар бизларга яқин бўлишдан ташқари, “қудрат” ва “хатар” ва “душманни тор-мор қилиш”да хам ўзига хос қоидалар борлигини ва мутахассисларнинг ўрганиб текшириб чиқишларидан сўнг жиходий даражаларга мувофиқ равишда охирги назар содир қилинишини кўрсатиб турибди. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламдан сўнг мана бу салохиятга эга идорий босқич, “учта афзал абзорни” бири бўлган улил амр шўроси бўлиб, ўзини вохид ижмоъси билан жамиятнинг рахбариятини тилидан ўзини вохид назарини содир қилади.
Яъни бу фиқхни тушуниш, фахмлаш ва диндаги хикматдир, бу бизнинг юзаки фикрлайдиган жуда кўп биродарларимиз тушунишдан ожиз бўлиб қолаётган нарса бўлади. Улар ўзларининг шариатни жомеъ холатда тушунмаслик ва жиловланмаган хиссиётлари сабабли фақатгина ўзларига эмас, балки бошқа мусулмонларга хам жуда кўп мушкилотларни келтириб чиқаришган ва мужохид мўъминларни ислохгарона муборазаларини, жиходини барбод қиладиган абзорга айланишган.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзини ихтиёридаги харбий қудратга муносиб равишда яқинида бўлган,аммо “зарар ва хатари” камроқ кофир қабилаларни ўз холига қўйиб,”зарар ва хатари” кўпроқ бўлган узоқроқдаги кофирларга бор кучини ташлаган эдилар. У киши бу равиш билан куфр дунёсига қандай қилиб янада қаттиқроқ “талафот” келтириш борасида диққат қилгандилар, бу орада бизлар хам фиқх усулларидан огох кишиларга маълум бўлган шариат мақсадлари билан ошно бўла оламиз .
Масалан мисол тариқасида келтирадиган бўлсак, имоми Шофеъий рохимахуллох умму китобида айтадики: агар душманни холати, қудрати турли-хил бўладиган бўлса,уларни бир тўдасини зарари кўпроқ, хатарлироқ бўладиган бўлса, имом ана ўша зарари кўпроқ, хатарлироқ тўда билан жангни бошлашга хаққи бор, уни бу ишини мушкил деб хисобланмайди. Агар бу душманни масофаси узоқроқ бўлса хам мухим эмас. Мана бу нарсани зарурат деб қабул қилинади, бошқа пайтларда мумкин бўлмаган нарсалар зарурат вақтида жоиз бўлади. Росулуллох саллаллоху алайхи васалламга етиб келган хабарга кўра ,Хорис ибни Аби Зирор у кишини қаршисига хамла қилиш учун қўшин тайёрлаётган экан. Буни эшитган росулуллох саллаллоху алайхи васаллам унга хамла қилдилар, мана шу пайтда у кишини атрофларида яқинроқ жойларда хам бошқа душманлар бор эди. Яна бир бошқа воқеада эса, Холид ибни Аби Суфён ибни Шух росулуллох саллаллоху алайхи васалламга қарши лашкар тўплаётгани хақида хабар етиб келди. У киши ибни Анисни жўнатиб уни ўлдиришга буюрдилар,шу вақтда хам у кишининг атрофларида яқинроқ душманлар мавжуд эди. [1]
Кўриб турганингиздек, кофирлар турли даражаларга ажратилгани билан аслида уларни мусулмонларга қарши жибхаси умумий бўлади. Биз кофирларни дунёсига умумий бир жамият сифатида қарашимиз керак ,агар улар мусулмонларни ичига сингиб кетадиган бўлса, бу бизни фойдамизга, худди шунга ўхшаб секуляристлар хам бизларга қарши хаммалари бирлашган холда жанг олиб боришади.
« وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً»
шунга ўхшаш умумий кофирлар бир-бирларини доим қўллаб-қувватлашади
« وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ»
Шундай бўлгач биз хам мана бу умумий нарсаларга эътибор билан қарашимиз лозим, ўзимиздаги қудратга муносиб равишда иш қилишимиз керак бўлади: уларни қайси бирини зарари ва хатари кўпроқ ,захарли илонни боши қаерда? Қандай қилиб мана бу умумий жамиятга кўпроқ, шиддатлироқ талафот, зарар етказа оламиз?
Энди “уч абзорни” салохиятга эга идора босқичи ўзини ихтиёридаги мутахассислари билан бирга, дунёга хоким бўлиб турган хозирги вазиятга муносиб равишда душманни қайси гурухини “зарар ва хатари” кўпроқ экани ва ўзидаги “қудратни” мезонига қараб, қуролли ва юмшоқ жангда жахондаги куфр дунёсига, махаллий диндан қайтганларга,мунофиқларни тўдасига,махаллий секулярзодаларга қандай қилиб кўпроқ “талафотни” етказиш борасида хукм содир қила олади.
Шундай экан исломий диёрларни жуда катта қисмларида американи аслий душман ва бошқа кофирларни байроқдори сифатида алохида эътибор билан қараладиган бўлса ,уларни мавжуд бўлишлари аслий душман ва унга бирлашганларни мавжудлигига нихоятда боғлиқ бўлади ,махаллий кичик кофирлар ва секулярзодаларга камроқ эътибор берилишини сабаби, қуйидаги далилга асосланган.
«إذا سقطَ الأصلُ سقط الفرع”
Аслий сабаб ўртадан кўтарилгач, уни кичкина бўлаклари, натижаси хам нобуд бўлади.
Сизларга бир мисол келтирмоқчиман. Суриядаги ужалон секулярни сотқин тўдасини оладиган бўлсак, фақат бир неча кун америка ва унга бирлашганлар томонидан ўз холига ташлаб қўйилди холос,буни натижасида кубанида уларни ихтиёрида фақат бир неча кўча қолган эди. Улар иккинчи марта хам шу холда ташлаб қўйилди ва буни оқибатида секуляр туркия хукуматини сотқинлари томонидан ифриндан роъсул айнгача қувиб ташланди.
Оли саъудни фосид режими ёки мусулмонларни тепасига хоким қилиб ўтқазиб қўйилган барча тоғутлар хам шунга ўхшайди. Буларни америка ва уни иттифоқчилари ушлаб туришибди,агар америка ва уни иттифоқчилари ўртадан олиб ташланса, ана ўша миллатни собит қадам кишиларин томонидан нобуд қилиб ташланади. Шундай бўлгач америка ва уни иттифоқчиларини ислом диёрларидан қувиб чиқариш, уларга хизмат қилаётган сотқинларни нобуд бўлиши билан баробардир.
التّابِعُ يَسقُطُ بسقوطِ المتبوع.
Бир муддат олдин тромп оли саъудни режимига нисбатан сут берадиган сигирни истелохини ишлатди ва мисисипидаги намойишчиларни хузурида қилган нутқини орасида айтишича: “биз сизларни химоя қиламиз, бизни химоямизсиз сизлар икки хафта хам қудратда туришга қодир эмассизлар.”
إِنَّه قَدْ صَدقَ وَهُو كَذوبٌ.
Шундай бўлгач, аслий кофирларга қарам бўлган хокимиятлар ва ранго-ранг партиялар, секуляристларни бир-бирига қарши гурухлари, мунофиқ ва секулярзодаларнинг тўдасининг зохирда исломгар бўлган хилма-хил партияларини хаммаси аслий иллат эмас маълул, натижа бўлади, агарчи уларни хаммасини ўртасида қаттиқ алоқа бўлган тақдирда хам.
[1] أبو عبد الله محمد بن إدريس الشافعي القرشي المطلبي ، الأم ، المحقق: رفعت فوزي عبد المطلب ،الاسکندریه ، دار الوفاء ۱۴۲۲ ق – ،ج۴ص۱۷۷ (فان اختلف العدو فکان بعضهم أنکی من بعض أو أخوف من بعض فلیبد الامام بالعدوا الأخوف أو الأنکی و لابأس أن یفعل. وان کانت داره أبعد ان شاء الله تعالی حتی ما یخاف لمن بدأ به لما یخاف من غیره مثلاً و تکون هذه بمنزلة الضرورة لأنه یجوز فی الضرورة مالا یجوز فی غیرها. وقد بلغ النبی عن الحارث بن أبی ضرار انه مجمع له فأغار النبی وقربه عدو أقرب من و بلغه أن خالد بن أبی سفیان بن شح یجمع له فأرسل ابن أنیس فقتله و قربه عدو أقرب)