Биз биринчи сонли душманимиз хисобланган яхуд , секуляристлар, муртадларни қаршисидаги бир насроний ё мажус ё собеийни химоя қиламиз ва бу бизни вазифамиз деб биламиз, бу бизнинг ақидамизни бир бўлаги бўлади. Биз фақатгина мана булардан эмас , балки исломий фирқалар ё хатто хавориж, жухайма, равофиз ва бошқаларга ўхшаш ахли бидъат фирқаларини хам ,барча ошкор кофирлардан химоя қилиб дифоъ қиламиз. Барча ошкор кофирлар, олдинги ахли бидъат мазхабларининг қаршисидаги ханафий, моликий, шиъа , шофеъий, ханбалий, салафий, зохирий ва бошқаларга ўхшаш исломий мазхабларни химоя қилишни хам ўзимизга вожиб ва шаръий таклиф деб биламиз. Мухлисина лахуд дин дегани мана шу бўлади, яъни динингизни аллох учун холис қилинг; “ инна солати ва нусуки ва махя ва мамати лиллахи роббил аъламин” деган сўзингизни тўғрилиги мана бу ўринларда ўзини кўрсатади, бу сиз имтихон қилинадиган ўринларни бири хисобланади.
ما از یک نصرانی یا مجوس یا صابئی بر علیه دشمنان شماره یکمان چون یهود و سکولاریستها و مرتدین حمایت می کنیم و این را یک وظیفه می دانیم، بخشی از عقیده ما است، ما از اینها حمایت می کنیم چه رسد به اینکه از یکی از فرق اسلامی و حتی فرق اهل بدعت چون خوارج و جهمیه و روافض و غیره باشد که از اینها در برابر همه ی کفار آشکار دفاع و حمایت می کنیم، و حمایت از مذاهب اسلامی چون حنفی و مالکی و شیعه و شافعی و حنبلی و سلفی و ظاهری و غیره در برابر تمام کفار آشکار و مذاهب اهل بدعت سابق را یک واجب و تکلیف شرعی می دانیم. مخلصین له الدین یعنی همین، دینتان را خالص کنید برای الله؛ صحت گفتار شما در« ان صلاتی و نسکی و محیا ومماتی لله رب العالمین» در چنین جاهائی خودش را نشان می دهد، این یکی از آن مواردی است که شما با آن مورد آزمایش قرار می گیرید.
Хўп, энди мусулмонларнинг орасидаги шахс ё гурухлар муртад бўлишган пайтда, масалан кумалалар ё демократлар ё хозирги курдларни мусайламайи каззоби бўлган ужалонни муридлари ёки бошқа хар қандай нарсаларга айланиб олишса, улар бу ишлари билан ўзларини мусулмонларнинг биринчи ўриндаги душманини қаторига қўшиб олишган бўлади. Энди агар муртад секуляристлар ёки бошқа муртадлар билан насоролар ё мажуслар ё собеинларни орасида жанг вужудга келадиган бўлса, биз уларни қайси бирига тарафдорлик қилишимиз лозим?
Мана бу ерда сизнинг аллох учун яхши кўриш ё ёмон кўришингиз қайси асосга кўра қурилганлиги кўзга кўринади? Аллохни шариатини қонунларига асосланганми ё тоғутларни асосигами ё бўлмасам бошқа меъёрларга асосланганми ?,аниқ бўлади. Кумала ё демократлардан иборат муртадлар билан насроний ё мажусни ўртасида жанг бўлган пайтида, биз уларни қайси бирини ғалабасига хурсанд бўла оламиз? Агар мана бу муртадлар биз билан тили ё миллати, қавми битта бўлган тақдирда хам ва насронийлар бошқа нажод ё бошқа қитъадан бўлганда хам , биз насронийларнинг кумала ё демократ ё порти ва екити ё сотқин ужалонни партиясинг муртадлари устида қозонган ғалабасига хурсанд бўлишимиз аниқ. Агар қўлимиздан келса мана бу насронийларга ёрдам хам берамиз, чунки бизни қалб билан ё тил ё амал билан муртадларни қаршисидаги насронийлардан химоя қилишимиз , ризоятимиз бизларни динга бўлган амалимизни кўрсатади. Динга амал қилишлик эса ибодатдир. Мана бу тоғутга куфр келтириш хисобланади, мана бу валоъ ва бароъни бошқа илохалар ё тоғут дарсида биз ишора қилган тоғутларни асосига эмас, балки аллох хохлаган нарсани асосида, хамда аллохнинг шариатини асосида танзим қилишликдир.
خوب، حالا زمانی که شخص یا گروهی از میان مسلمین تبدیل می شوند به مرتد، مثلا تبدیل می شوند به کومله ها یا دموکراتها یا مریدان اوجالان مسیلمه ی کذاب فعلی کوردها یا هر چیز دیگری، اینها خودشان را جزء دشمنان شماره یک مسلمین قرار داده اند، حالا اگر بین این سکولاریستهای مرتد یا سایر مرتدین با نصرانیها یا مجوس یا صابئین جنگی رخ بدهد ما باید به پیروزی کدام یکی خوشحال باشیم؟
اینجاست که نشان می دهد ایمان و ولاء و براء شما برچه اساسی است؟ براساس قانون شریعت الله است یا بر اساس طاغوتها ویا معیار های دیگری؟ زمانی که بین این مرتدین کومله ها ودموکراتها یا هر چه که باشندبا یک نصرانی یا مجوس جنگی رخ دهد به پیروزی کدام خوشحال می شویم؟هر چند که این مرتدین از هم زبانها و اقوام باشند و آن نصرانی از یک نژاد یا قاره ی دیگری باشد. مشخص است که ما به پیروزی یک نصرانی بر مرتدین کومله یا دموکرات یا پارتی و یکیتی و حزب مزدوران اوجالان و غیره خوشحال می شویم و اگراز دستمان هم ساخته باشد به این نصرانیها کمک می کنیم. این رضایت و حمایت قلبی یا زبانی یا عملی ما از نصرانیها بر علیه مرتدین عمل به دین است، و عمل به دین هم یعنی عبادت. این کفر به طاغوت است، این تنظیم کردن ولاء وبرا بر اساس چیزی است که الله خواسته و براساس شریعت الله است نه بر اساس سایر اله ها و طاغوتهایی که در درس طاغوت به آنها اشاره کردیم .
Бу ерда мусулмонларнинг секуляристлар ва яхудларни орасига фарқ қўйиб ажратишаётганига, насронийларни ўртасини хам даражаларга бўлиб ажратиб чиқганликларига гувох бўламиз. Мусулмонлар ўзларига яқинроқ бўлганларнинг ғалабаси сабабли хурсанд бўлишар ва агар қўлларидан келса ана ўша яқинроқ бўлганга ёрдам хам беришарди. Масалан Нажжоший рохимахуллохнинг унга қарши исён қилган мухолиф қўшинни устидан қозонган ғалабасига хурсанд бўлишганидек,албатта мухолиф томон хам насроний бўлган, аммо улар мусулмонларга нисбатан янада қаттиқроқ муносабатда бўлишни ва мухожир мусулмонларга нисбатан кўпроқ чекловларни тарафдори эдилар. Бу ерда хар икки қўшин аслида насроний кофир эди , лекин Нажжоший рохимахуллохни лашкари мусулмонларга яқинроқ бўлишган. Шу билан бирга Нажжошийни қўл остидаги кофир лашкар уларнинг муқобилидаги қўшинни қаршисида тўхтатиб турувчи бир сабаб бўлиб, улар мусулмонларнинг озодликларини замонат қилишарди. Шунинг учун хам Нажжошийни кофир лашкарининг мағлубияти ,агарда тўғридан-тўғри бўлмаса хам умуман олганда бепанох мусулмонларни зарари хисобланган.
حتی می بینیم که مسلمین همچنان که در بین سکولاریستها و یهود فرق می گذارند در میان نصرانی ها هم درجه بندی می کردند و به پیروزی آنی که به آنها نزدیکتر بود خوشحال می شدند و حتی اگه از دستشان هم بر می آمد به آنی که به آنها نزدیکتر بود کمک هم می کردند . مثل خوشحالی از پیروزی لشکر کافر نجاشی رحمه الله بر کودتا گران و ارتش مخالفش، که آنها هم باز نصرانی بودند، اما خواهان برخورد بدتری نسبت به مسلمین بودند و می خواستند محدودیتهای بیشتری نسبت به مسلمین مهاجر وجود داشته باشه .[1]در اینجا، هم ارتش نجاشی رحمه الله همگی کفار نصرانی بودند و هم لشکر کودتا گران، اما لشکر نجاشی رحمه الله از لشکر کودتا گران به مسلمین نزدیکتر بودند . علاوه بر آن لشکر کافر تحت فرمان نجاشی رحمه الله نيروي بازدارنده در برابر نصرانی های مخالف بود و آزادیهای مسلمین را ضمانت می کرد. برای همین شكست و ضرر لشکر کافر نجاشی به صورت غير مستقيم شكست و ضرر مسلمانان بدون پناه محسوب می شد .
[1] شرح این کودتاه در سیرة النبویه ابن کثیر ج 2 ص 23 – 28 بتفصیل آمده است.
Ахли суннат қандай кишилар? Жаъфарий шиъалари қандай жойгохда жойлашишган?
Холид хўромий
Али ибни Аби Толиб розиаллоху анху исломий хукуматни тиргагини ва инсонларни саодатини аллохни китоби ва росулини суннатини махкам ушлашликда ,деб билади ва бу икковини иккита устун ва икки чироғ сифатида таништиради; у киши зарба егандан сўнг,яъни шахид бўлишидан олдин мархамат қилган эдиларки:
«أما وصيتى فاللّه لا تشركوا به شيئا ومحمد ص فلا تضيعوا سنته أقيموا هذين العمودين وأوقدوا هذين المصباحين وخلاكم ذم مالم تشردوا»[1].
“мени сизларга қиладиган васиятим шуки, аллохга хеч нарсани шерик ,дўст қилманглар ва аллохни фармонларига амал қилинглар ва Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни суннатларини қўлдан бой берманглар ва уни оёқ-ости қилманглар. Мана бу икки мустахкам устунни барпо қилинглар, бу икки чироғни доим ўчирмасдан ёқиқ холда сақланглар. Модомики мана бу иккисини махкам ушлар экансиз,айбдор бўлмайсиз.”
Яна мархамат қиладики:
«ولكم علينا العمل بكتاب اللّه تعالى وسيرة رسول اللّه والقيام بحقه والنعش لسنته»[2].
“ аллох таолони китобига ва аллохни росулини суннати ва сийратига амал қилишлик сизларни (мусулмонлар) ва бизларни устимиздаги хақдир, худди ғассолни ихтиёридаги ўлган одамни жасадига ўхшаш бутунлай таслим бўлишимиз керак.”
Али ибни Аби Толиб розиаллоху анху нисо сурасини 54 ояти хақида мархамат қиладики:
«واردد إلى اللّه ورسوله ما يضلعك من الخطوب ويشتبه عليك من الأمور فقد قال اللّه سبحانه وتعالى لقوم أحب إرشادهم:﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَ أُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ فَإِن تَنَٰزَعۡتُمۡ فِي شَيۡءٖ فَرُدُّوهُ إِلَى ٱللَّهِ وَٱلرَّسُولِ﴾[النساء: 59]. فالرد إلى اللّه الأخذ بمحكم كتابه و الرد إلى الرسول الأخذ بسنته الجامعة غير المفرقة»[3].
“ сени чарчатиб юборадиган мушкилотли ишларга дучор бўлганингда ва сенга ноаниқ, шубхали бўлиб кўринган ишларда, улар хақида аллохни китобига ва росулуллохни суннатларига мурожаъат қилгин, чунки аллох таоло ўзи хидоят қилишини хохлаган гурухга мархамат қилган эдики: Эй мўъминлар, аллохга итоат қилингиз ва пайғамбарга хамда ўзларингиздан бўлган (яъни мусулмон) хокимларга буйсинингиз! Борди-ю бирон нарса хақида талашиб қолсангиз,- агар хақиқатда аллохга ва охират кунига иймон келтирган бўлсангиз – у нарсани аллох ва пайғамбарига қайтарингиз! Аллохни китобига қайтиш уни китобини махкам ушлаш, росулига қайтариш эса у кишининг пароканда қилмайдиган суннатларини қабул қилиш бўлади.”
Жаъфарий шиъаларини эътиқодлари бўйича росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатлари қуръондан сўнг иккинчи ўринда, вохид ижмоъдан эса олдинги ўринда туради. Бу ердаги очиқ, равшан бўлиб турган нарса шуки, хар қандай жаъфарий шиъаси ақл талаб қилган хукмга кўра хохлаб ё хохламаган холатда хам албатта суннатга тобеъ бўлади. Энди ахли суннат деб маъруф бўлган фирқалардаги кишилар ханафий, моликий, шофеъий, зохирий ва ……бўлиши мумкин. Жаъфарий шиъаси хам албатта ахли суннат бўлади, чунки суннат уларни наздида қуръондан кейинги ўринда ахкомларни фахмлаш ва фиқхий шариатни тушунишни ягона йўли хисобланади. Шундай бўлгандан сўнг бошқа фирқалар хам мана бу меъёрларни қабул қилиш орқали ахли суннатни доирасидан жой олиши мумкин ва бу истелох уларни орасидаги хос бир фирқага мутаъаллиқ бўлмайди, агарчи фирқалар аввалги асрни бошдан ўтказишгандан сўнг, бугунги кунгача мана шу исм билан маъруф бўлишган бўлса хам.
Шундай экан жаъфарий шиъаларини росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатларига яқин ё узоқлик мезони бошқа фирқаларга ўхшашдир, мана бу заминада жаъфарий шиъаларига нисбатан кўз-қараш худди ханафийни моликийга нисбатан ёки ханафийни шофеъийга нисбатан ё ханбалийни зохирийга нисбатан кўз-қарашига ўхшаган бўлиши лозим.
Чунки ўзини Али розиаллоху анхуга эргашаётганлардан деб хисоблайдиган кишини хар бири,росулуллох саллаллоху алайхи васалламни суннатига ўзини тобеъ эканини хохлаб ё хохламаган холда айтади. Шундай бўлгач Алига эргашиш ахли суннат бўлишлик ёки ахли суннат бўлишлик хам Алига эргашиш маъносига тўғри келади, мана бу икки йўл бир-биридан алохида йўл эмас, балки ислом динидаги хар бир мусулмон босиб ўтадиган вохид йўл хисобланади. Бу дини ислом худопарастларни ўртасида вахдатни вужудга келтириш учун келган ва худопарастларни хар қандай тафарруқдан қайтаради.
“Аниқ хужжатлар келгандан кейин бўлиниб кетган ва бир-бирлари билан ихтилоф қилиб, талашиб-тортишган кимсалар каби бўлмангиз! Ана ундайлар учун улуғ азоб бордир.”
[1]– نهجالبلاغة، شرح فیضالإسلام، جزء3، کلام 149.
