دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(17- қисмат)

Яъни агар касиро ба иттихоми бигиранд ва ба у бигуяндки ту секуляр ,кумала ,демократ ,пекака, яхудий,насроний ва ғейрих хасти ва ин шахс инкор кард , мо харфи уро қабул мекунем ва мегуем рост мегуяд ва узришро мепазирем ; хар чандки уро жузви дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо бидонем, ва дар дуруғгуйи ,риёкори ,қасамхури ва соири мафосиди у хам шак надошта бошем. Аммо ,боз узри уро қабул мекунем ва харфи уро рост медонем . Чиро?

Чун дар ин заминайи мушаххас ва маълум танхо ек бор узри каси пазирофта мешавад, ва агар хамон журми мушаххас ва маълумики боиси иртидод мешавадро амдан ва бо мейли худиш дубора такрор кард дигар узри у пазирофта намешавад. Илова бар ин ,чанин шахси барои мо мажхул аст ва хануз сафи худишро аз муслимин жудо накарда ва худишро мусалмони тобеъи кулли қавонини шариати аллох медонад.

2 – дувумин моврид барои собит кардани журми шахс ,гувохи ва шаходат ё хамон бинахои шаръий хастандки бар асоси далоил ва мадорики шаръийки хаддиақал тавассути ду инсони одил мовриди пазириши шаръ ироя мешаванд, ба унвони мовриди жихати исботи журм аз он истефода мешавадки ; ин ду инсони одил хам бояд мовриди пазириши шаръ бошанд.

Яъни агар ду инсони одил бо шароити хоссики шариат таъйин карда ва бо далоил ва бинахои шаръий шаходат доданд ва гуфтандки фалоний яхудий ,насроний ,секулярист ,мажус ва ғейрих шуда , ё фалон гуфтор ё амалиро муртакиб шуда, ин хам мешавад еки аз абзорхои исботи журми шахс. Холо ,агар иқрори шахс ва ё шавохид ва мадорик нишон медихандки ин шахс секуляр шуда , хамин кофий астки иртикоби чанин журмиро собит кунем хамчунонки гуфтем масалаи иртидод дар худуд матрах мешавад. Мисли қатл ,дузди ,зино ва соири худуд ,исботи чанин журми ба хамон шева ё бояд бар асоси иқрори худи шахси мужрим собит шавад ё далоил ва шаходати шухуд инро собит кунанд. Ғейри аз ин ,рохи севуми барои исботи журми ин шахс аз он истефода мешавад.

3 – севумин моврид барои собит кардани журми шахс,истифоза ё шойе шудан ва машхур шудан дар миёни мардум аст,турики ба андозаи машхур бошадки жойи барои инкор боқий намонда бошад. Мисли инки қози Мухаммад бунёнгузори аввалин хизби секуляр ва муртади Курдистон астки тахти унвони хизби демократ онро дуруст кард. Мумкин аст каси харгиз уро надида бошад ё хатто дар жойи хам нахонда бошад аммо , ба воситаи шухрат тавониста қабул кунадки қози Мухаммад вужуд дошта ва ин шахс,бунёнгузори аввалин хизби муртади Курдистон аст.

Хуб,то инжо тухматики ба шахси зада шударо собит кардем,яъни ё худиш иқрор карда ё шохидон бо далоилишон онро собит карданд ё бейни мардум машхур шуда ва собит шуда, ва шахс ба он иқрор карда аст.Чизхо ва шойеотики хаст ва шохидини гуфтанд.Агар шахс гувохи диханда ё касоники гувохи додандро ба хамрохи хамин шойеотики дар дохили мардум хастанд агар ин шахс биёяд ва инхоро инкор кунад мо хам харфи уро мепазирем. Қаблан хам арз кардем харфи уро мепазирем. Далили ин хукм ,такзиби шохидони  одил нест; балки далилиш ин астки инкори иртидод тавассути шахс,тўвба ва ружуъ ба дини ислом махсуб мешавад. Яъни вақтики ин шахс хамма чизро инкор мекунад ба ин маъно астки у тўвба карда ва мисли тўвба аз вай пазирофта мешавад.

Инкор ,ба ин маъно астки шахс воқеиятро медонад ва дар он шак ва тардиди надорад аммо , бо ин вужуд онро рад мекунад ва ба истелох зери он мезанад, яъни аслан дар он тардид надорад ва медонад воқеият чист аммо онро инкор мекунад. Қоидаи мо дар мовриди мусалмон ,хусни зон ва гиройиш ба тафсири масоил ба самти ва суйи хуби барои мусалмон ва овардани узр барои уст то онжойики имкон дошта бошад. Барои хамин ,ин инкори мусалмонро ин тури ба нафъи мусалмон тафсир мекунемки ин инкор новъи тўвба аст ва шахс тўвба карда аст.

Аммо ,агар хамин корро ек кофар дар баробари воқеиятхои ислом анжом дихад, мегуем ин шахси  кофар дар инод ва лажбози офтода ва бо вужуди яқин ба хаққонияти қонуни шариати аллох ва дини ислом аммо , онро инкор мекунанд.

 «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ» (نمل/14)

Агар ек  кофар дучори инкор ,лажбози ва жухуд шавад мо наметавонем кори барои ин шахси лажбоз бикунем ва танхо уро рахо мекунем.

Ин инкор тавассути ек мусалмон ё тавассути ек кофар дар умури астки даруний буда ва пинхон хастанд, ва мо дар дунё барои бори аввал дар журми мушаххас ва маълум марбут ба иртидод метавонем мусалмонро ба далили жахли шахс ба тўвба тафсир кунем, аммо бори дувумки хамин журми маълум ва мушаххасро муртакиб шавад дигар узри надорад,балки огохона ва амдий ва ба мейли худ муртакиби чанин журми шуда ва инкори он наметавонад дар ин журми мушаххасики муртакиби он шуда буд суди барояш дошта бошад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(16- қисмат)

Дар ин сурат ,дар мазхаби шиъа, инкори еки аз заруриёти мазхаб ва инкори ижмоъики ноши аз мазхаб бошадро боиси иртидоди шахс намедонад балки , танхо инкор кардани заруриёти динро боиси иртидод медонад.

Ин хамон чизи астки тамоми сари мазхабхо ва фирақи миёни муслимин бар он иттифоқи назар доранд. Хар чандки мутаъассифона дар миёни тамоми фирақи иддаи аз пейравони онхо аз чанин қавоиди дури карданд ва боиси инхирофот ва зиллатхойи барои худ ва соири фирақ хам шуданд.

Хуб ,холо мерасем ба марохили исботи журми шахси муттахам ва шурути такфир.

Қаблан арз кардем,аслан бар ин астки шахси намозхоники қиблаи моро қабул дорад ва забихаи моро мехурад мусалмон аст, ва аз тамоми мазоёйи муслимин бахраманд мешавад магар инки халофи он собит шавад:

مَنْ صَلَّى صَلاتَنَا وَاسْتَقْبَلَ قِبْلَتَنَا وَ أَكَلَ ذَبِيحَتَنَا فَهُوَ الْمُسْلِمُ، لَهُ مَا لَنَا وَعَلَيْهِ مَا عَلَيْنَا.

Илова бар он арз кардемки иртидод ва муртад шудан журм аст, онхам сангинтарин журмики ек мусалмон муртакиби он мешавад, ва марбут мешавад ба худуд ва худуди хам иртиботи танготанги бо қазоват доранд.

Ислом барои ба вужуд овардани бехдошти қазоий дар жомеъа ,услуб ,чорчўп,марохил ва конолхои хоссиро барои исботи журм ,судури ахкоми қатъий , ва дар нихоят ижройи хукми ироъа дода аст ва чун муртад шудан сангинтарин журми астки шахси мусалмон муртакиби он мешавад, барои хамин дар моворидики аллох илми онро ба хамма надода , ва илмиш холати умумият надорад, ва парвандаи шахси хам сангинтар аст ва сейри қазоий ва судури хукми он хам пичида ва сангин аст, ва хамин тури наметавон мисли хукми дузди ё одамрубоий, машрубхури ,қисос ва мавориди мушобех хукм содир кард ,филтерхо ва марохилиро жихати исботи журм ,судури хукм ва ижройи хукм қарор додаки ниёз ба таххассуси вижа дар ин заминайи қазоий дорад.

Холо, дар ин системи қазоийки хам холати умумият дорад, ва хам холати хос ва тахассуси ва марбут ба қуззоти вижа мешавад, чигуна муртад будани ек шахсро бояд исбот кунем ? Ва шахсики муттахам шуда чи филтерхои бояд бигузорадки мустахаққи судури хукми қатъий иртидод шавад ва онвақт ба жойи инки ба у бигуем мусалмон , ба у бигуем муртад? Дар ин замина чохор мархалаи хосси вужуд дорадки ахли қибла бар чохор мархала иттифоқ карданд :

-Аввалин мархала, исботи журм аст: бояд диққат шавад шахси мусалмоники муттахам ба чанин журми хатарноки шуда ва дар сурати исботи иттихом,машмули мужозоти муртад ва муртаддин мешавад, ибтидо бояд иттихомики ба у ворид шуда собит шавад, ва маъмулан ахли қибла се рохро барои исботи ин иттихом ироа додандки бояд аз ин роххо ин иттихом собит шавад:

1 – аввалин маворид жихати собит кардани журми шахс,иқрор ва эътирофи худи шахси муттахам аст.Яъни худи шахс эътироф кунад мабний бар инки чанин амал ё гуфториро анжом додаки дар маъаррази иртидод қарор гирифта аст. Масалан бигуяд : ман секулярист хастам , ё кумала ва демократ хастам , ё пакака хастам ё яхудий ,насроний ,мажус ва ғейрих хастам. Чанин харфиро задамки маро ба инжо кашонда аст.

Холо ,иддаи бар ин рай хастандки агар шахс чанин журми иртидодро инкор кард хукм бар у ижро намешавад ва дигар суроғи марохили баъди намеравем. Имоми Шофеъий рохимахуллох дар китобул ум мегуяд :

“من قيل أنه لا يُصلي فَأنْكَرَ صدق”

Яъни : ба каси гуфта шудки намоз намехонад аммо ин шахс инкор кард ( ва гуфт ман намоз мехонам ) , ин инкори шахси монанди харфи рост аз вай пазирофта мешавад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(15- қисмат)

Ва дар жойи дигари мефармояд :

«إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً* أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً» ‏(نساء/۱۵۰-۱۵۱)،

Касоники ба худо ва пайғамбариш иймон  надоранд ва мехоханд миёни худо ва пайғамбарон жудойи биндозанд ва мегуяндки ба бархи аз пайғамбарон иймон дорем ва ба бархи дигар иймон надорем ,хадафи онхо аз инки ба бархи аз пайғамбарон иймон доранд ва ба бархи дигар иймон надоранд чист ? Мехоханд миёни куфр ва иймон ,баъзи аз дастуроти аллох бо баъзи дигар ,бахширо қабул мекунанд ва бахширо намепазиранд. Мехоханд миёни он ( куфр ва иймон ) рохи баргузинанд ( ва маъжун ва чизи жадиди дуруст кунанд ) .

«وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً»

Ононки мегуянд

«نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ»

Ба баъзи аз онхо иймон дорем аммо ба баъзи дигар иймон надорем. Мехоханд дар ин васат ек рохи жадид ва ( маъжуни жадиди ) дуруст кунанд.Аллох таоло мегуяд : онон хаммаги бегумон кофаранд,

«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»،

Ва мо барои кофарон азоби хор кунандаи фарохам овардаем

• «وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً».

Бале,касоники мехоханд аз ислом ва секуляризм ,социализм ,либирализм ,аз фалон ақоид ,хам чизи аз ислом бигиранд ва хам чизи аз демокраси ,либирализм, ва социализм ва инхоро нигох кунид,ек маъжун аст. Маъжуни мухталифи астки хам ислом дар он вужуд дорад хам секуляризм ва хам куфр дар он хаст, хамма чиз дан он вужуд дорад. Чун онхо мехоханд чанин рохиро интихоб кунанд. Аллох мегуяд хадафишон хамин аст. Мегуянд мо секуляризмро хам қабул дорем исломро хам қабул дорем,хадафишон хамин аст

«یَتَّخِذُواْبَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً».

Мехоханд бейни ин дуто рохи жадидиро интихоб кунанд. Рохи дигариро интихоб кунанд.

Инхо намуна ояхойи хастандки аз муслимин мехоханд ба тури комил таслим тамоми ончи шавандки аллох нозил карда аст. Муслимин бояд

«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»

Дошта бошанд. Яъни шанидем ва итоат кардем, хамин. Ва наметавонанд баъзиро қабул кунанд ва баъзиро на. Агар ин корро карданд:

«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»

Яъни ,бидуни шак ва гумон хар касики ин корро бикунад хаммаи онхо кофаранд.

Ин дар мовриди инкор кардани еки аз ахкоми ” ошкор” дини ислом аст. Мутаважжих шудид? Еки аз ахкоми ” ошкор ” дини исломки барои ин шахс ” ошкор ” ва ровшан шудаки хукм ” ошкор ” дини ислом аст аммо ин мусалмон онро инкор мекунадки медонад ахкоми ” ошкор” дини ислом аст.

Мазохиб ва фирақи маъруф ба ахли суннат,инкор кардани масоили фиқхий мазхабро боиси иртидод намедонанд. Яъни сари мазхабхо ва шогирдони увлавияйи онон гуфтанд агар каси ижтиходи худишон ё ижтиходи фалон мазхабро инкор кунад боиси иртидоди вай намешавад, хар касики ин корро анжом дихад муртад намешавад. Аз назари инхо сухани хар кас қобили рад ва пазириш аст ,илло ончики росулуллох саллаллоху алайхи васаллам оварда аст. Дар ин сурат, мухолифат бо ижтиходоти фалон мазхаб, мухолифати ек инсон аст бо ек инсони дигар, на мухолифати инсон бо аллох таоло. Ин нуктаи хийли мухим астки бояд ба он диққат шавад.

Ин қоидаи куллий ин сари мазхабхо буда хар чандки солхо ва қуруни баъди ба он амал нашуда ва хазорон мусалмон дар Рай ,Қазвин ,Хуросон ,Боғдод ва соири сарзаминхойи мусалмоннишин сирфан ба далили мухолифат бо раъйи Ханафий , Шофеъий ,Ханбалий ва ғейрих ба қатл расиданд ва фажоёйики торихи онхоро хамма медонем ва торих  ин жангхойи бародар куши ва дохилийро ба унвони лакаи нанги барои муслимин сабт карда аст.

Албатта,шиъаёни 12 имомий хам инкори масалаи зарурий мазхаби ташайюъро боиси иртидод намедонанд. Инро Мухаммад Боқири хунсорий ё ( миркабир ), дар китоби манохижул маъоруф ё фанханги ақоиди шиъа меоварад.Шиъаёни 12 имомий бар ин боваранд чунончи инкори заруриёти мазхаб аз усул ва аркони мазхаби шиъа бошад, фақат мужиби хуруж аз мазохиби шиъа аст на хуруж аз дини ислом. Шахид Соний хам мухолифат бо ижмоъро мисдоқи инкори заруриёт намедонад.Яъни мисдоқи инкор заруриёти дин намедонад,магар инки масалаики бар он ижмоъ иқома шуда, аз заруриёти дин ба шумор биёяд.Илова бар он ,чизи хамки бар он ижмоъ шуда ба унвони заруриёти дин бар он ижмоъ шуда,бояд тавассути ахли халли ва ақди мусалмонони тахаққуқ пейдо карда бошад ва ин ижмоъ тавассути ахли халли ва ақд кулли муслимин руйи он ижмоъ шуда бошад. Вақти каси чанин чизиро инкор кунад. Онхо инро боиси инкори заруриёти дин ва қонуни шариати аллох ва дини ислом медонанд на чизики марбут ба заруриёти мазхабишон бошад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.
 

14- қисмат)

Хуб ,алъон хохарон ва бародарони  мусалмонам бояд битавонанд жавоб дихандки меъёр барои иртидод ва муртад шудани муслимин чист? Чун вақти мегуем муртад шудани муслимин ва немегуем муртад шудани мунофиқ ё секулярзадахо ; мо қаблан инхоро жузви муслимин хисоб кардем. Меъёр барои иртидод ва муртад шудани муслимин чист?

Бале ,ба сурати хулоса ва мухтасар метавон гуфт инкор кардани огохона ,амдий ва ихтиёрий еки аз ахкоми ошкори дини ислом.Диққат кардид дустон ,фард огохона ,амдан ва ба мейли худиш еки аз ахкоми ошкори дини исломроки барои у ошкор буда аст. Чун ,мумкин аст барои дигарон ошкор буда бошад барои ин фард ошкор набуда,аммо холо барояш ошкор шуда ,яқин пейдо кардаки ин ,еки аз ахкоми дини ислом аст,аммо , у огохона ,амдан, ба мейли худ ва ихтиёрий онро инкор мекунад. Ин меъёри иртидоди чанин мусалмони аст. Чун исломи ноқис аз каси қабул намешавад, ба қовли саййид рохимахуллох ё исломи комил ё хеч чиз.

Холо , масаларо қаблан хам гуфтам хийли зурурий аст, каси еки аз ахкоми шариати аллох ё кулли шариати аллохроки барояш мусаллам ,ровшан ,ошкор ,собит ва мушаххас шудаки қонуни шариати аллох аст ва аз тарафи аллох омада,аммо бо ин вужуд ,онро кунор мезанад ва чизи дигариро жойи он мегузорад. Аллох таоло мефармояд :

«‏آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ‏» (بقره/285)،

Фристода ва росул ,мўътақид аст ба тамоми ончи аз суйи парвардигориш бар у нозил шуда аст ва мўъминон ( нез ) бидон бовар доранд. Хаммаги ба худо ,фариштагони у ,китобхойи вай ва пайғамбарониш иймон дошта ( ва мегуянд 🙂 миёни хеч ек аз пайғамбарони у фарқ немегузорем ва мегуянд: шанидаем ва итоат кардем

«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا».

Парвардигоро ! Омурзиши туро хохонем , ва бозгашт ба суйи туст

• «رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ‏».

Ин сифоти муслимин аст. Хар чи аз тарафи аллох таоло омада,инхо чи мегуянд фақат ек вокуниш доранд : шанидем ва итоат кардем

«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»؛

Ба махзи инки фахмиданд аз тарафи аллох таоло омада шанидем ва итоат кардем

«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»،

Хатто,агар хикмати ин итоат кардан ва хукми аллохро надонанд.

Онхо ба аллох эътимод пейдо карданд дар натижа харфхоишро хам қабул доранд. Хикматхои хийли аз оёт хаст,хийли чизхо дар мовриди хийли аз оёт ва ривоёти росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хастки алъон мо онхоро мутаважжих шудаем илм онхоро ба истелох аз тариқи тажруба ,илм ва дониш онхоро тажруба карда ва  собит намуда аст дар холики хеч кудом аз сахоба инро немедонист. Ва ле вокуниши мо ба хар чи аз тарафи аллох омада бидуни инки бо он каланжор биравем ин астки

«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»

Шанидем ва итоат кардем

«بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ».

Хар чизики аз тарафи парвардигор нозил шуда аст.

«وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِه»

Кулли мўъминон хам хам ба хаммаи он эътиқод доранд,хаммаги ба он эътиқод доранд.

Ва дар ояйи дигари мефармояд :

«‏يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا‏» (نساء/136)،

Эй касоники иймон овардаид ! ба худо ва пайғамбариш ва китобики бар пайғамбар нозил карда ва ба китобхойики пештар нозил намуда аст ( ки тахриф ва нисён дар онхо сурат нагирифта буд ) иймон биёварид. Ва хар касики ба худо ,фариштагон ,китобхойи худованди ,пайғамбариш ва рузи ростохез кофар шавад( ва еки аз инхоро напазирад ) воқеан дар гумрохи дур ва дирози офтода аст. «وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ»،

Бале у китобишро фуру фристода ба хеч чизи он набояд куфр биварзид ва бигуйид онро қабул надорам,қабул надорам яъни пушондани он.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(13- қисмат)

Аллох таоло дар ин моврид,ошкоро хашдор медихад ва ин жанги равонийро ба унвони ек хатари гушзад мекунад :

‏«وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‏» (آل عمران/72)،

Жамъи аз ахли китоб гуфтанд: бидончи бар мусалмонон нозил шуда аст, дар оғози рузи иймон биёварид ва дар поёни руз бидон кофар шавид ,то шояд ( аз қуръон пейравий накунанд ва аз он ) баргарданд. Инхо худишон хориж аз доираи ислом хастанд.

«لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‏»

Токтики аст барои инки мусалмонон баргарданд, инхоро ба унвони ек бози ва абзор дар назар гирифтанд.

«لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‏»

То шояд мусалмонон баргарданд. Мусалмононироки ин хамма жилов омаданд инхоро баргардонанд ва мисли худишон кофар бикунанд.

Ин сенориойи жихати ижоди жанги равоний ва нармий астки хам акнун хам барои аз бейн бурдани вахдати диний муслимин ,ижоди тафарруқ ва парокандаги бештар дар миёни муслимин ,тафарруқ ва чанд дастаги ақидатий ва фикрий ,ижоди харж ва маржи диний ва бадбиний нисбат ба дини ислом ва қонуни шариати аллох дар холи ижрост, ва ба шевахои мухталиф ва аз конолхои мухталиф идора мешавад ва идома дорад. Чизи нестки бигуем мунқотиъ шуда бошад. Ин равиши астки душманон саъй мекунанд дар миёни муслимин тафарруқ ва чанд дастаги ба вужуд биёваранд. Инхо мехоханд аз тариқи ин сенориохо ва нақш бози карданхо ба вахдати муслимин зарба бизананд ва боиси фашал ва рехтани убухати муслимин назди душманонишон шаванд.

Нуктаи жолиби ин ислом овардан ва муртад шудани паёпей куффори ахли китоб ,мушрикин ва секуляристхоики харфи инхоро гуш медодан ва ислом меоварданд ва баъад кофар мешудад ин астки хукумати исломий росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо тамоми қудрат ва тамкиники дошт боз хукми муртаддинро бар ин шахривандони жомеъайи исломий татбиқ намедихад ва бозихои ононро бо ровшангари,жанги равоний ва нарм ва махал нагузоштан ва ба онхо ва ахамият надодан жавоб медихад. Аслан аз чанин чизики онхо анжом медиханд масхараш меояд. Чиро ? Чун ,инхо аслан харакати накарданд ва ба жилов наёмаданд балки , саржойишон буданд ва тикон нахурданд пас баргашти хам дар кор набуда аст. Инхо худишонро масхара карданд. Аммо нуктаи зарифи ин сенорио ин астки собит шавадки инхо аслан харакати накарданд ва аслан тикон нахурданд ва ба жилов нарафтанд ва сарижойишон собит хастанд ва инхоики мегуянд мо аз ек жойи дигари бармегардем дуруғ мегуянд. Ба хамма  собит шавадки инхо дуруғ мегуянд инхо аслан тикон нахурданд ва сафари накарданд то иддао дошта бошандки мо баргаштем ,ту аслан нарафти то баргарди.

Хуб ,нуктаи дигарики дар ин робита метавон ишора кард ангизахои касони астки воқеан муртад шуданд на инки мисли инхо бози дарбиёваранд мисли ин масхарахо. Ангизахои касоники воқеан муртад шуданд. Бояд бифахмем дақиқан ангизахои онхо чист ?

Ангизахои онхо дақиқан хамон ангизахои мутанаввиъ ва далоили астки дар дарси қаблий дар мовриди шиносоий мунофиқин ва секулярзадахо ба он ишора кардем. Мисли ангизахои фардий – равоний , ангизахои ижтимоий – сиёсий ва ангизахои иқтисодий ,фархангий ва ғейрихки лозим намебинем дар инжо дубора ба онхо ишора кунем ва аз дустони жадид даъват мекунам ба дарси қаблий мурожаъа намоянд то дақиқан бифахманд ангизахои муртаддин аз иртидодишон чи чизи метавон бошад. Албатта ,оддий астки ангизахои дорудастаи мунофиқин бо муртаддин еки бошад ; чун ,муртаддин шикли такомул ёфтаи хамон мунофиқин ва секулярзадахо хастанд. Муртаддин ,мунофиқин ва секулярзадахои хастандки аз жойи ба жойи дигари тағйири макон доданд, аз ек қатор ,савори ек қатори дигари шуданд ва ин тағйири масир мохияти онхоро тағйир надода аст. Барои хамин астки шинохти мохияти даруний ва рафторий онхо дар қуръон ва суннати сахих яъни огохи бар вазъи мовжуди онхо ва чигунаги бархурд бо онхо дар замони хол.

Барои хамин бояд диққат шавадки бахсхои мо аз жумла мовзуоти ақидатий – торихий астки коркардхои сиёсий – ижтимоий барои танзими равобити фардий – ижтимоий ва жавомеъи исломий дар бардорад ва аз жумла мавориди астки торихро ба имруз меоварад, ин нуктаи хийли мухимми аст. Бо шинохти ончики аз сифоти инхо дар манобеъи шаръий омада , мо торихи онхоро дар қуръон ва дар қуруни гузашта ба имруз меоварем ва хамчун ек абзор аз он истефода мекунем. Ин еки аз далоили ахамият ва зарурати бахсхои астки мо дар пеш гирифтаем.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.

(12- қисмат)

Дидаемки иддаи ба ахзоби кофари ошкори секуляри чун кумалахо,демократхо ,пакакахо ,портихо ва ғейрих ба бахонахойи мухталиф жазб шуданд ва афроди ба ин ахзоби кофар мулхақ мешавандки масалан мардум битавонанд ба забони худишон бихонанд ва бинависанд ,ё ба жойи ек кофари хорижий ек кофари муртади секуляри махаллий бар мардум хоким шавад,диққат кунид дустон ,ё масалан мардумро дар таваххум нигах медорандки фақрро аз бейн мебаранд,хамон корики дар арзи бист ва хурдайи сол дар Курдистони Ироқ мушохида кардем ва ғейри аз фасод,некбат ,бебандубори ,зулм ,беадолати ,дузди ва чоповулкори кори дигари барои ин миллат накарданд. Инхо озодий ва бебандубори дини секуляризмро хоким мекунанд ва даххо тўвтиъа ва дуруғи дигарки дар зери шуорхои демокраси ,озодий ,жомеъайи маданий ва ғейрих қоим карданд.

Дар хар сурат ,касониро ба хамин бахонахоки биёйид ба забони худитон бихонид,биёйид кофари муртади махаллий хамзабони худимонро ба жойи дигарон бар худимон хоким кунем ва он хамма хун бидихем , бо хамин таваххумот ва зулмхо онхоро нигах медоранд.

Медонемки тамоми ин дуруғхо ,тамоми ин тўвтиъахо ва рохкорхо ,рохкорхо ва дуруғхои мунофиқин ва секулярзадахост ва секулярзадахоро хам бо ин таваххумот ба суйи худишон жалб мекунанд. Дар хар сурат , инхоро ба тарафи худишон мекашонанд ва мисли худишон ,кофари ошкор мекунанд.

Ровшан аст, дар хар сурат ,журми кофар шудан бисёр болотар аз махрумият аз хондан ба забони модарий ё хокимият ёфтан ек кофар ва муртади хамзабон астки бадтар аз дигарон буда ва ин аслан хеч тўвжихи надорад. Чи тўвжихи метавонад дошта бошад ек мусалмон бигуяд ек кофари муртади секулярроки хамзабони ман аст биёварам ,хун ва жон бидихамки ин кофари муртади секулярки собит карда дар кулли торих бадтар аз тоғутхои ғейри бумий ва ғейри махаллий бударо бо хуни худ бар худимон хоким кунем. Чиро ? чун хам забони ман аст. Инхо чанин кориро анжом медиханд.

Инхо мумкин аст бо забон чизи бигуянд ва дар амал чизи дигари бошанд. Меёр , дар инжо амалий астки анжом медиханд. Инхо амалан худишонро бо пейвастан ба ахзоби кофари секуляр ,кофар мекунанд ва мухим нест мисли тарафдорони мусайламаи каззоб ё сажжоъ ва соири пайғамбарони дуруғин ба баъзи аз ислом хам амал кунанд ё хейр. Онхоки амал мекарданд ,тамоми пайғамбарони дуруғин дўвраи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба бахши зиёдий аз шариати ислом хам амал мекарданд дар холики ,ин мусайламаи каззоби кунуний мисли ужалон ба ин хам амал намекунанд.

Хуб, ин ек нукта ,нуктаи дигар дар ин жараён иртидод ва муртад шудани бози дигари астки иддаи дар меоваранд. Иддаи аз муртад шудан ба унвони ек абзор дар жанги равоний алайхи муслимин истефода мекунанд.

Яъни ибтидо мегуянд мо мусалмон шудем аммо , ба хамма эълом мекунандки мо даст аз ислом ё ин гурух кашидем ва мегуянд масалан мо дохили инхо будем ва аз наздик инхоро баррасий кардем ва дидем  инхо чи хастанд; аммо ,ба ин далоил даст аз ислом кашидем ва онро муносиб надидем балки ,масалан дини секуляризм ,яхудият ,насроният ,мажусият ва ғейрихро бехтар ташхис додем ,ё тамоми чизхоики хам акнун иддаи амалан дар холи анжоми он хастанд.

Ин метавонад жанги равоний ва тахдиди нарм барои ақида ва бовархои диний муслимин ва дар баробар ,таблиғи барои дини секуляризм ва соири куффори ошкори бошадки инхо ба онон пейвастанд. Ин жанги нарм ва равоний зийракона ,бахусус метавонад тахдиди барои тоза мусалмонон ё муслимини ноогох ,заифул иймон ва бадбин кардани онхо ва соири мардумки аз дур исломро нигох мекунанд ва бадбин кардани онхо нисбат ба ислом махсуб шавад.

Инхо метавонанд ба унвони монеъи бошанд ва таблиғоти онхо барои дигаронки дар холи тамошойи ислом хастанд боис шавадки нигариши мусбати нисбат ба ислом надошта бошанд. Инхо маъмулан аз даруни муслимин ба чанин бозихои даст намезананд балки , куффори ошкори хастандки аз хориж аз доирайи муслимин ,ин бозихоро дар меоваранд. Пас ,ин бози моли ек мусалмон ё хатто ек мунофиқи секулярзада хам нест, ин моли онхост ,куффори ошкорики хориж аз доираи ислом хастанд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(11- қисмат)

Бидуни шак ,еки аз ин оро сахих буда ва соири оро сахих нестанд, аммо чун шўрои вохиди вужуд надорад дар натижа ,уммати вохиди хам вужуд надорад ва ижмоъи вохиди хам ба вужуд намеояд то раъйи вохидиро ин ижмоъ ба муслимин ироя дихад, барои хамин то он замон ин ихтилоф идома пейдо мекунад ва ин ихтилоф дар ижтиходоти мазхаб ва фирақи мовжуд дар доираи ислом ва ихтилоф дар таъвилоти онхо ,харгиз мухолифат бо фалон оя ё фалон фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нест, балки мухолифат бо бардошт ,тафсир ва таъвили дигарон аз хамон оя ё ривоят мебошад. Пас ,мухолифат бо ижтиходот ва таъвилоти инсон аз қуръон ва суннат ба маъни мухолифат бо худи қуръон ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам набуда ва нест. Ин нуктайи астки бояд хийли ба он диққат шавад.

Мисоли инхо, хамчун гурухи астки ек нақшаи ганж доранд ва хамма мехоханд ба он бирасанд ва тамоми талошишон хам бар ин астки ба он даст пейдо кунанд аммо , хар кудом ба шеваи худиш нақшаро мехоханд ва онро тафсир мекунад ва бар асоси хамин бардошти худиш нихояти талоши худро мекунадки ба ганж бирасад ва масири жудо аз дигаронро барои расидан ба ин хадаф интихоб мекунад. Мехохад аз масирики худиш дуруст медонад ва хамон чизики аз нақша фахмида аз хамон масири биравад. Мушаххас астки масирхойи мухталифи ба вужуд меояд аммо , хадафи хаммаи онхо еки аст.

Мушаххас астки хамма ба ганж намерасанд, чун ганж ек жост ва инхо хар кудом ба масири рафтанд. Мухим дар инжо ин астки мо инхоро касони медонемки ба ганж яқин доранд ва тамоми талошишон хам бар ин астки ба он бирасанд,аммо хийли аз онхо масирро иштибох мераванд ва каси хам нестки онхоро рохнамойи кунад. Шўрои улил амри нестки бо ижмоъи вохиди хаммаро ба самти дуруст рохнамойи кунад, барои хамин ,хар кудом бо эътиқоди росих хамон масириро жихати кашфи хақиқат ва дастёбий ба ганж меравадки ба он эътиқод ва яқин дорад.

Хуб, холо ин кужо ва инки куффори яхудий ,насроний ,мажус ,соибий ва секуляр мегуянд кужо ? ин куффор ё мегуянд аслан қуръон ва суннат ва вужуди ганжро қабул надорем ё мегуянд хеч ек аз қавонини шариат ва ё бахши аз қавонини шариати аллохро дар умури зиндаги дунёвий инсонхо қабул надорем.

Ё ек мазхаб ва мужтахид дар мовриди чигунаги ижро кардани фалон хукм бо мазхаб ва тафсири дигар ихтилоф дорад аммо , шахси кофар чи ахли китоб ё шибхи ахли китоб бошад ё шахси кофари секуляр мисли кумалахо ,демократхо ,дорудастаи мусайламаи каззоби феълий курдхо ужалон ,портихо ,екитихо ва ғейрих аслан худи хукми аллохро қабул надоранд чи бирасад ба чигунаги ижро кардани он. Ек мазхаб ва ек мужтахид дар мовриди чигунаги ижро кардани ин хукм бо мазхаб ва тафсири дигар ихтилоф дорад аммо, инхо худи хукми аллохро қабул надоранд на чигунаги ижро кардани онро.

Замоники шахс медонад ва яқин дорадки ахли китоб ,шибхи ахли китоб ва секулярхо кофар хастанд аммо мегуяд ман яхудий ,насроний ,мажус ё секулярам, ё дақиқтар замоники шахс мегуяд ман кумала, демократ ,пакака, порти ,екити ва соири ахзоби секуляр хастам ё еки аз инхо хастам ,чанин шахси бар кофар будани худ таъкид карда ва бар кофар будани худиш гувохи дода:

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»،

Шохидий додан ба нафси худишонки кофаранд. Ошкоро астки кофаранд, ин хам мегуяд ман хам еки аз онхо хастам. Зохири ,инро мегуяд ва ният ва қалби у мемонад барои қиёмат ва кори ба қазовати инсонхо дар дунё надорад. Зохири у ин астки шохиди медихад

«وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ»

Ки кофаранд, жузви хамин гуруххо хастанд. Вақти мегуяд кумала ,демократ ,пакака ва еки аз инхо ва еки аз ин ахзоби секуляр хастам. Худиш шохидий медихадки ман кофарам. Вақти мегуяд яхудий,насроний ,мажус ва соибий хастам яъни кофарам ,худиш шохидий медихад.

Хуб,дар мовриди амал хам метавон ба каси ишора кардки ба мейли худиш вориди сафи куффори ошкор шуда ва дар сафи куффори ошкор алайхи муслимин межангад, ё жузви онхо ва тобеъи қавонини онхо шуда ва ба мейли худиш дини онхоро пазирофта, ё илова бар он алайхи муслимин хам межангад, ё дар еки аз ахзоби секулярист узв шуда ва табъан мутаъаххиди ба қавонини он хизб гардида, ё мисли касики ба мейли худиш ба қуръон шиллик мекунад. Ин ашхос хар чандки чизи хам нагуянд ё дуруғхо ва бахонахойи хам сар хам кунанд бо хамин аъмолишон аз доирайи ислом хориж мешаванд.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(10- қисмат)

Аллох таоло чанин тўвхиниро харгиз нисбат ба худиш намебахшад :

:«إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا»

Хамин ек моврид мухолифат боис мешавад тамоми ибодот ва аъмоли худро – хар касики худишро мусалмон медонад – тамоми аъмоли хуби вай хам ботил шаванд ва бесамар ,хатто фарқи намекунад ин кор нодурустро ек пайғамбар анжом дихад ё хар шахси дигарики бошад :

وَلَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلْخَٰسِرِينَ»

Ва аллох таоло  уро ба хотири хамин тўвхини ошкориш дар жаханнам қарор медихад. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуда аст:

“إِنَّ الرَّجلَ لیكَلَّمُ بِالْكَلِمَةِ مِنْ سُخْطِ اللَّهِ لایرَى بِهَا بَأْسًا فیَهْوِی بِهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ سَبْعِینَ خَرِیفًا”.^[1]

Ин кор хийли хатарнок аст ва наметавон дар он сахл ингорий кард. Дар ин замина ,каси наметавонад онро дасти кам бигирад, каси наметавонад сахл ингорий кунад, ин чизи нестки қобили шўхи  кардан бошад ин риск ва қимори нестки дар он ширкат куни ва эхтимол бидихи ,кулли онро бохта ,кулли он нобуди аст.

Дар ин замина ,чигунагийи бархурди сахоба бо мункарини закот метавонад намунайи айни бошад. Мункарин ба вужуди анжоми соири ибодот, ба далили инкори хамин ек хукми аллох ,мисли соири муртаддин бо онон бархурд шуд,яъни бо онхоики танхо ва танхо ек хукми аллохро мункар шуда буданд ва онро қабул надоштанд ,ба хамон шеваи бо онхо бархурд шудки бо касони бурхурд мешудки кулли қонуни шариати аллохро кунор гузошта буданд ва худишон хатто иддаойи пайғамбари хам доштанд. Бо хамма ексон бархурд шуд.

Пас,инкори ек хукми шариати аллох мусовий аст бо инкори кулли қонуни шариати аллох. Хукми аллох дар ек моврид бо соири маворид фарқи намекунад. Хукми аллохро дар ек моврид напазирофти ва хукми дигариро жойи он гузошти яъни ,аллох дар ин маворид хаким ,дилсуз ,олим ва огох ба вазъи алъони мо нест балки , худам ,дигарон ё фалон хизби кофари секуляр ингуна хастанд ва хатто ,агар ин танхо хукмро хам барои садрил ислом қабул куни аммо , барои алъон муносиб набини ва онро қабул накуни, дар воқеъ мегуйики аллох таоло наъузу биллах барои 1400 сол пеш олим ва хаким буда ва хукми он ба дарди он замон хурда аммо ,алъон аллох таоло олим,доно ,хаким ва дилсуз нест ва қавонини он ба дарди алъон намехурад; ин халол ва харом дини ислом барои то рузи қиёмат нест балки барои бурхайи хосси аз замон астки гузашта ва тамом шуда аст, ин куфр ошкори астки шакки дар он нест.

Дар ридда,чизи ба номи риддаи асғар ва риддаи акбар вужуд надорад. Ридда,ридда аст. Холо, мумкин аст моли еки ( муғаллиза ) тунд ва шадид бошад ва моли еки дигар ( мужаррада ) ва сода. Еки биравад яхудий ё насроний ё секулярист шавад ва кори ба кори  каси надошта бошад, ба каси озор нарасонад ; ё еки аз халолхои аллохро харом кунад ё еки аз харомхои аллохро халол намояд ( харомиро халол ва халолиро харом кунад ). Мисли касики вожиб будани намозро инкор кунад ва кори ба кори каси надошта бошад ва ба каси озор ва азият нарасонад ба у мегуем мужаррада ё сода, ва иртидоди у сода аст ; ё шахси жузви еки аз ин куффори ошкор шавад ва шуруъ кунад ба даъвати манфий ва ижоди жанги равоний алайхи ислом ва муслимин , ё шуруъ кунад ба жангидан бо муслимин ва жиловгирий кардан аз татбиқи қонуни шариати аллох ва худишро табдил кунад ба ек монеъки бояд бардошта шавад ё хатто табдил шавад ба ” аимматул куфр ” яъни пешво ва имом ва сарикуфр , ва ё табдил шавад ба еки аз ахромхо ва нигахдорандахои ” аимматул куфр ” ва ё душмани соилий шуда бошадки чораи жуз дафъи он набошад. Дар хар ду сурати сода ва шадиди он ,хукми ридда еки аст,хар чанд мумкин аст дар чигунаги бархурд бо инхо , ва чигунагийи дафъи инхо ,мутаносиб бо мезони хатарики ижод мекунанд увлавият бандихойи шавад.

Нуктайи асосийки дар инжо лозим аст ба он таважжух шавад ин астки ,ин баргаштан огохона ва ихтиёрий ашхос тафовути бунёдини бо таъвил ё ижтиходи фалон олим ё фалон мазхаб аз манобеъи шаръий дорад. Хар кудом аз ин мазохиб ва мужтахидин мегуянд мо ба қонуни шариати аллох иймон ва яқин дорем. Зохиран онхо чанин чизи мегуяд ; онхо мегуянд мо ба қонуни шариати аллох иймон ва яқин дорем аммо , ба назари мо манзури аллох таоло  аз ин оя ин аст, ё манзури росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз ин сухан чанин мебошад ва дидгохи таъвил ва тафсири жудогонайи аз оя ,ривоят ,хадиси пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам ё рувидодхои торихий доранд.

(идома дорад…….)

---

[1]– ابن ماجه محمد بن یزید القزوینی، سنن ابن ماجة، تحقیق  محمد فؤاد عبد الباقی، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1395 هـ ، ص 312 

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(9– қисмат)

Ба унвони мисол ,мумкин аст дар дўвраи дар Арабистони Саъудий пас аз ташкили қудрати хукумати, диққат кунид пас аз ташкили қудрати хукуматий ,мушкили онхо ислохи иштибохоти муслимин дар мовриди зиёрати қубур,тавассули ғалат ,надонистани одоби сахихи тахорат ва мавориди инчунини буда бошад, ва ин мушкилро бо пуштивонаи қудрати хукуматийки ба даст оварда буданд ва ба сабки худишон рафъ карда бошанд ва тамом шуда бошад ва гузашта бошад ва медонем солхост аз чанин падидахойи дар Арабистон хабари нест.Аммо ,иддайи хануз ба хамин маворид часпиданд ва аз ниёзхойи рузи жомеъа ва мафосиди рузи жомеъайи худишон ғофил шуданд.

Соатхо ва балки рузхо ва солхойи мутамодийро ба такрори хамин маворид барои миллати худишон ихтисос медиханд ва даххо китоб ,шарх ,совтий ва тасвирий аз тариқи расонахои мухталиф ва ғойрих дар ин заминахо ироа доданд дар холики ,солхои сол аст хукумати тоғутий ,хоин ва ғейри исломий дубора бар сарзамини вахий хоким шудаки манбаъи тамоми мафосиди эътиқодий ,ижтимоий ,ахлоқий ,иқтисодий ва ғейрих хам барои худи миллати Арабистон шуда ва хам мусибати ғейри қобили инкор барои тамоми сарзаминхои мусалмоннишин ва монеъи асосий дар баробари мусалмон озодийхох ва ходими содиқ барои куффори секуляри жахоний чун Англиз,Амрико ва дигарон шуда , ва хар жо мусалмони озодийхохи кушта мешавад ё гулулахойи оли саъуд дар куштори онхо сахим аст ё доллорхойи онхо.

Холо ,ба назари шумо дар чанин сарзамини часпидан ба чанд моврид аз мункароти хал шуда тахти унвони навоқизи ислом ва рахо кардани  соири мавориди асосий дигар ,хидмат ба ислом ва муслимин аст ё хиёнат ва тўвтиъайи азими алайхи муслимин ва мушғул кардани муслимин ба умури инхирофий? Ин хамон тўвтиъайи астки солхои солхо аст аз коноли системи фосид оли саъуд бар миллати ситамдида ва дар холи фосид шудан сарзамини вахий тахмил мешавад. Руз ба руз миллатро фосидтар мекунад.

Хам акнун хам дар аксари сарзаминхои мусалмоннишинки неъмати асосий хукумати исломий аз онхо бардошта шуда ва аксари муслимин аз чанин неъмати махрум хастанд,пас аз пазириши исломи мужмал ва исломи куллий аз тарафи муслимини он сарзамин ,увлавияти асосий ва зербаноий онхо ташкил додани хукумати исломий ва аз бейн бурдани хукуматхои тоғутий астки танхо ва  танхо аз тариқи вахдат ,шўро ва пархез аз тафарруқ анжом мешавад. Қудрати хукумати исломий дар мантақайи мусовий аст бо аз бейн бурдани тадрижий тамоми мафосидики дар тули қуруни мутамодий муслимин ба он дучор шуда ва ба он олуда шуданд. Ин ,урва ва дастгирайи астки муслимин бо аз даст додани он дучори анвоъи мусибатхо шуданд. Агар мехохи жилови ин хамма мусибатро бигири ва олудагихоро аз бейн бибари ,увлавияти нухуст ту бояд ташкили чанин хукуматий бошад. Агар мехохи жилови расидани оби масмумро бигири ,рохи он бастани фалакайи аслий ва рохи он аз бейн бурдани хукуматхои тоғутий дар жавомеъи муслимин аст.

Аммо ,ин нукта ,вазифа ва увлавияти мухим хам ,пеш шарти он ин астки набояд мо қавоиди бунёдин ва зербанойи шариати аллохро кунор бигузорем ва бичасбем ба сенориохойики аз тарафи душманони доно ва дустони жохил барои муслимин чида шуда ва муслиминро ба увлавиятхойи даража чандум ва хатто умури инхирофий машғул карданд.

Бояд диққат шавад ва ба мусалмон расонда шавадки бояд таслими хар чизи шавандки ба он яқин пейдо карданд ва ё дар оянда яқин пейдо мекунандки аз тарафи аллох омада аст, ва ин яъни бузургтарин хидмат ба даъват,вахдат ,ташкили хукумати исломий дар сарзаминхойики аз он махруманд ва аз миён рафтани тадрижий олудагихои ақидатий ва рафторий муслимин.

Илова бар ин,шахси мусалмон бояд мутаважжихи ин нуктаи асосий ва бисёр хатарнок шавадки фарқи намекунад ва мухим нест шахси мусалмон ” огохона ” амдан ва бо мейли кудом хукм ва дастури аллох ва қонуни шариати аллохро кунор мегузорад ва онро қабул намекунад, ва кучак ва бузург хам надорад,мухим ин астки наъузу биллах ,аллохро дар еки аз ахкоми он жохил медонанд ва худиш ё соири махлуқотро дар ин моврид олимтар,оқилтар, хакимтар,дилсузтар, ботадбиртар ва муфидтар аз аллох дониста аст ва ин яъни ,шарики қоил шудан барои аллох ва хатто тўвхин ба аллох. Хамин ба танхоий уро аз доираи ислом хориж мекунад ; хар чандки дар мовриди резтарин ва кучактарин дастуроти аллох дар шариат бошад, ва хар чандки тамоми ибодоти дигарро хам анжом дихад.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(8- қисмат)

Хуб ,диққат кунид дустон, гуфтор ё амали мисли инки шахс бигуяд худо инро гуфта ва яқин дорамки аллох инро гуфта аммо , ман инро қабул надорам ва чизи дигариро қабул дорам. Диққат кунид ,гуфторики боиси иртидод мешавад ин астки шахс бигуяд худо инро гуфта ва яқин дорамки аллох инро гуфта , бароям ошкор ва ровшан аст ва яқин дорамки аллох инро гуфта аммо , ман инро қабул надорам ва чизи дигариро қабул дорам.

Масалан худо гуфта хукм бояд бар асоси қонуни шариати аллох бошад аммо ин фард бигуяд на ,хукм бояд бар асоси дини секуляризм бошад ё еки аз мазохиби дини секуляризмики мехохад бошад.Ё хатто пойинтар ва жузъийтар аз он ,масалан бигуяд ман хамма чизи исломро қабул дорам аммо , ин харфи худоро масалан дар мовриди равобити хонуводаги, фархангий ,иқтисодий, жазоъий,хуқуқий ,омузиший ва ғейрих қабул надорам ,медонадки аллох инро гуфта аммо мегуяд қабул надорам , ё ин харфи худоро дар мовриди харом будани шароб қабул надорам, ё ин харфи худоро дар мовриди зино қабул надорам, ё худо инро дар мовриди жузъийтарин масоили мисли хўрок,рох рафтан , салом кардан ва соири умури бисёр риз ва жузъий дигар гуфта ва мегуяд ман медонам ва яқин дорамки худо инро гуфта аммо , ман ин мовриди бисёр рез ва жузъийро қабул надорам. Чанин шахси бидуни тардид бо ин сухан , аз ислом хориж мешавад ва ин сухан уро ба ақаб бармегардонад. Ин сухан боис мешавадки уро ба ақаб баргардонад, чун ин сухан моли алъон нест, ин сухан моли гузашта аст, моли он дунёйи куфр астки қаблан аз он ба ислом омада аст.Ин сухан уро ба ақаб бармегардонад аз ин жиловийики омада ва тақаддум ва пешрафтики дошта уро ба ақаб бармегардонад ва ақабгард мекунад, хамин ек сухан.

Бибинид,аллох таоло дар мовриди касоники ба баъзи аз қонуни шариати аллох иймон доранд ва ба баъзи дигар на, чи мефармояд:

«أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ  وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ* أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ  فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ» (بقره/85-86)،

Оё ба бахши аз ( дастуроти ) китоби ( осмоний ) иймон оварид ва ба бахши дигари аз ( дастуроти он ) куфр меварзид ва қабул намекунид? Барои касики аз шумо чанин кунад ,жуз хори ва расвойи дар дунё нест, ва дар рузи қиёмат  ( чанин касони ) ба сахттарин шиканжахо баргашт дода мешаванд ва худованд аз ончи мекунид бехабар нест. Инон хамон касониандки охиратро ба зиндаги дунё фурухтанд лизо ,дар шиканжа ва азоби онон тахфиф дода намешавад ва ишон ёри нахохад шуд.

Ин сарневишти касони астки муътақид бошанд аллох хукмиро нозил карда аммо , танхо ба бахши ё жузъий аз он иймон надошта бошанд. Шахси муътақид бошадки аллох қуръонро нозил карда ва Мухаммад мустафо саллаллоху алайхи васаллам аз тарафи хамин аллох омада аммо , ин шахс ба бахши аз қавониники аллох фристода иймон биёварад аммо ба бахши дигар иймон наёварад ва мункар шавад ва онхоро рад кунад. Инхо машмули

«فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ  وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ»،

Хори ,пасти ва расвойи дар дунё ва шадидтарин азобхо дар қиёмат мешаванд. Аммо , агар хамин шахс бигуяд хаммаро қабул дорам аммо онхоро анжом надихад,дучори гунох шуда аст. На инки хаммаро анжом надихад бигуяд баъзи аз чизхоро анжом намедихам масалан фард мегуяд машруб харом аст худо гуфта ва ле машруб мехурад агар шахси бигуяд хаммаро қабул дорам аммо ин маворидиро анжом надихад дучори гунох шуда аст ва аз ислом хориж намешавад; масалан бигуяд медонам аллох гуфта ин харом аст ва қабул хам дорамки харом аст аммо онро анжом медихад.

Хуб дар инжо, дигар сахих нестки бигуем агар бо ин 10 моврид ё 20 моврид ё 100 моврид ё фалон теъдод мухолифат шавад шахс аз доираи ислом хориж мегардад, ё шахс бо ин чанд моврид дучори навоқизи ислом мешавад. Дигар инжо маъни пейдо намекунад, 10 ,20,30 ё чанд моврид маъно пейдо намекунад,чанин чизи хеч асоси хам дар миёни аимма ва бузургони ин уммат дар қуруни аввалия надорад.Ин сахих астки имкон дорад дар ек жомеъа ,муслимини увлавиятишон мубораза бо инхирофи бошанд ва дар жомеъайи дигари чизи дигари бошад, ё мафосид ва мавориди вужуд дошта бошандки дар миёни хамма шойе бошанд ва муслимин феълан бар руйи ин маворид ангушт бигузоранд. Дар хар сурат ,муслимин хар мантақаи мутаносиб бо вазъи мовжуди худишон увлавиятхоишонро таъйин мекунанд ва ба ниёзхои рузишон посухи муносиб медиханд. Холо ,агар шумо танхо ба чанд мавориди часпидики чанд руз пеш ё чанд мох пеш ё чанд сол пеш ниёзи ту буда ва алъон ниёзи ту чизи дигари аст ва аз ниёзхои дигари худ ғофил шуди, дар инжо шумо бо тақлиди нобажо масирро гум карди , ва натавонисти худитро мутаносиб бо ниёзхои рузи худ опдейт ва ба руз куни , ва метавон гуфт ту ба имруз ва ин жомеъа таъаллуқ надори, ту мумиёйи сухангуйи хастки монеъ хам шуди.

(идома дорад……..)