Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(15- қисмат)
Ва дар жойи дигари мефармояд :
«إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً* أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً» (نساء/۱۵۰-۱۵۱)،
Касоники ба худо ва пайғамбариш иймон надоранд ва мехоханд миёни худо ва пайғамбарон жудойи биндозанд ва мегуяндки ба бархи аз пайғамбарон иймон дорем ва ба бархи дигар иймон надорем ,хадафи онхо аз инки ба бархи аз пайғамбарон иймон доранд ва ба бархи дигар иймон надоранд чист ? Мехоханд миёни куфр ва иймон ,баъзи аз дастуроти аллох бо баъзи дигар ,бахширо қабул мекунанд ва бахширо намепазиранд. Мехоханд миёни он ( куфр ва иймон ) рохи баргузинанд ( ва маъжун ва чизи жадиди дуруст кунанд ) .
«وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً»
Ононки мегуянд
«نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ»
Ба баъзи аз онхо иймон дорем аммо ба баъзи дигар иймон надорем. Мехоханд дар ин васат ек рохи жадид ва ( маъжуни жадиди ) дуруст кунанд.Аллох таоло мегуяд : онон хаммаги бегумон кофаранд,
«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»،
Ва мо барои кофарон азоби хор кунандаи фарохам овардаем
- «وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً».
Бале,касоники мехоханд аз ислом ва секуляризм ,социализм ,либирализм ,аз фалон ақоид ,хам чизи аз ислом бигиранд ва хам чизи аз демокраси ,либирализм, ва социализм ва инхоро нигох кунид,ек маъжун аст. Маъжуни мухталифи астки хам ислом дар он вужуд дорад хам секуляризм ва хам куфр дар он хаст, хамма чиз дан он вужуд дорад. Чун онхо мехоханд чанин рохиро интихоб кунанд. Аллох мегуяд хадафишон хамин аст. Мегуянд мо секуляризмро хам қабул дорем исломро хам қабул дорем,хадафишон хамин аст
«یَتَّخِذُواْبَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً».
Мехоханд бейни ин дуто рохи жадидиро интихоб кунанд. Рохи дигариро интихоб кунанд.
Инхо намуна ояхойи хастандки аз муслимин мехоханд ба тури комил таслим тамоми ончи шавандки аллох нозил карда аст. Муслимин бояд
«سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»
Дошта бошанд. Яъни шанидем ва итоат кардем, хамин. Ва наметавонанд баъзиро қабул кунанд ва баъзиро на. Агар ин корро карданд:
«أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً»
Яъни ,бидуни шак ва гумон хар касики ин корро бикунад хаммаи онхо кофаранд.
Ин дар мовриди инкор кардани еки аз ахкоми ” ошкор” дини ислом аст. Мутаважжих шудид? Еки аз ахкоми ” ошкор ” дини исломки барои ин шахс ” ошкор ” ва ровшан шудаки хукм ” ошкор ” дини ислом аст аммо ин мусалмон онро инкор мекунадки медонад ахкоми ” ошкор” дини ислом аст.
Мазохиб ва фирақи маъруф ба ахли суннат,инкор кардани масоили фиқхий мазхабро боиси иртидод намедонанд. Яъни сари мазхабхо ва шогирдони увлавияйи онон гуфтанд агар каси ижтиходи худишон ё ижтиходи фалон мазхабро инкор кунад боиси иртидоди вай намешавад, хар касики ин корро анжом дихад муртад намешавад. Аз назари инхо сухани хар кас қобили рад ва пазириш аст ,илло ончики росулуллох саллаллоху алайхи васаллам оварда аст. Дар ин сурат, мухолифат бо ижтиходоти фалон мазхаб, мухолифати ек инсон аст бо ек инсони дигар, на мухолифати инсон бо аллох таоло. Ин нуктаи хийли мухим астки бояд ба он диққат шавад.
Ин қоидаи куллий ин сари мазхабхо буда хар чандки солхо ва қуруни баъди ба он амал нашуда ва хазорон мусалмон дар Рай ,Қазвин ,Хуросон ,Боғдод ва соири сарзаминхойи мусалмоннишин сирфан ба далили мухолифат бо раъйи Ханафий , Шофеъий ,Ханбалий ва ғейрих ба қатл расиданд ва фажоёйики торихи онхоро хамма медонем ва торих ин жангхойи бародар куши ва дохилийро ба унвони лакаи нанги барои муслимин сабт карда аст.
Албатта,шиъаёни 12 имомий хам инкори масалаи зарурий мазхаби ташайюъро боиси иртидод намедонанд. Инро Мухаммад Боқири хунсорий ё ( миркабир ), дар китоби манохижул маъоруф ё фанханги ақоиди шиъа меоварад.Шиъаёни 12 имомий бар ин боваранд чунончи инкори заруриёти мазхаб аз усул ва аркони мазхаби шиъа бошад, фақат мужиби хуруж аз мазохиби шиъа аст на хуруж аз дини ислом. Шахид Соний хам мухолифат бо ижмоъро мисдоқи инкори заруриёт намедонад.Яъни мисдоқи инкор заруриёти дин намедонад,магар инки масалаики бар он ижмоъ иқома шуда, аз заруриёти дин ба шумор биёяд.Илова бар он ,чизи хамки бар он ижмоъ шуда ба унвони заруриёти дин бар он ижмоъ шуда,бояд тавассути ахли халли ва ақди мусалмонони тахаққуқ пейдо карда бошад ва ин ижмоъ тавассути ахли халли ва ақд кулли муслимин руйи он ижмоъ шуда бошад. Вақти каси чанин чизиро инкор кунад. Онхо инро боиси инкори заруриёти дин ва қонуни шариати аллох ва дини ислом медонанд на чизики марбут ба заруриёти мазхабишон бошад.
(идома дорад…….)