دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(21-қисм)

Синуха ё синухи яна мана буларга қўшимча қилиб айтадики: кохинларни ёлғон сўзларига қулоқ солиб турган пайтимда, фиръавнни шаллоғини тагида беллари букланган халқ учун хурсанд эдим, фиръавнни шаллоғини мазасини ўзига хос усуллар билан тотиб кўрган мана бу тўда-тўда халқнинг йиғлаётган холида, уларни орасида бошқалардан кўра шиддатлироқ худди боласини ўлимига йиғлаётган онани ноласига ўхшаш зорланган овозни эшитдим, бу овозни эгаси кимлигини билиш учун қизиқиб уни чехрасига қарадим. Не кўз билан кўрайки, бу ана ўша ожиз, нотавон бўлиб қолган ахнотун эди, уни ерга йиқилиб тушмаслиги учун эшакни устига боғлаб қўйишган эди.  Уни бир оз тинчлантириш учун у томонга шошилдим, мен фиръавнни ўлими натижасида хурсандчилик йиғисини бошлаб юборган ,деб ўйлагандим, аммо…….. мени хаёлларимни пучга чиқарди, чунки уни менга кўзи тушиши билан фарёд қилиб айтдики: “эй синуха! Амфисисни мана бу даражада одил,буюк ва одамларга бунчалик мехрибон деб ўйламагандим, мен кохинларни сўзидан буларни хаммасини  эшитдим. Кўриб турганингдек хозир йиғлаб ўтирибман, чунки ўтган шунча йил ичида мана бу буюк худога нисбатан қалбимда кина сақлаб юргандим, аслида эса уни улуғлаб унга мухаббатимни изхор қилишим лозим экан. Эй синуха! Мен қанчалик гумрох бўлган эканман.”

Синухани айтишича: “ахнотун мана бу сўзларни кучли иймон билан айтаётган пайтида,мен уни кесилган қўл-оёғига ва ғамгин юзига хайрон бўлиб  тикилиб турардим, гўёки у мени нигохимдаги хайратни тушуниб еткандай эди, чунки у яна фарёд уриб айтдики: амфисис мени бошимга мана бу кунларни  солишга хаққи бор экан,чунки худовандни буйруқларига итоат қилмайдиган кимсани жазоси мана шундай бўлади. Ха,кўриб турганингдек худованди холиқни фармонига бўйсинмайдиган кишини сазоси бундан бошқа нарса эмас. Ўзини жазосини мустақим худони ўзини қўли билан кўрган кишидан хам саодатлироқ кимса борми, мен мана бу иш учун хурсандман.”

Бизлар хам хозирги замонда спутник каналларида дин фуруш,хоин  муллоларнинг қози мухаммадга,мустафо борзонийга, қосимлуга, жалол толибонийга ўхшаш муртад секуляристлар хақидаги сенариоларини кўрмадикми? Худди шу секуляристлар равшан фикрлилар номи остида ана ўша кохинларни ишларини қилишмадими? Қози мухаммад  ўзини асрида энг қонхўр коммунистлардан бўлган сталинни буйруғига кўра, мусулмон курдларни ўртасидаги аввалги муртад секуляр хизбни ташкил қилди. Ундан кейинги хозирги кунгача мавжуд бўлган  барча хизблар ,ана ўша сталинни буйруғига биноан муртад қози мухаммад томонидан ташкил қилинган  курдистон демократ хизбини қолдиқлари ва оқимлари хисобланади. У сталинни буйруғига ва боқировни йўлланмаларига кўра собиқ социалистик советларини равиши бўйича жумрухиятни ташкил қилди ва охирида ишлаш муддати тугагач совет социалист секулярлари томонидан ахлатга ташлаб юборилди, бу муртад одамларни химоясига хам эга эмас эди, шунинг учун хам нихоятда бечора ва ноумид холида қўлга тушади ва америка томонидан химоят қилинадиган эронлик секуляристни қўли билан ўлдирилади. Бу муртад кимса совет давлати томонидан  бир четга суриб қўйилган пайтда,  уни фойдасига жанг қилиб химоя қиладиган одам топилган  эмасди. Одамлар хам уни ташлаб қўйишади. Чунки мусулмон одамлар уни яхши танишарди. Мулло Халил рохимахуллох унга қарши жиход фатвосини содир қилган ва уни иртидоди хақидаги хукмни чиқарган эди.  Мулло Халил ва секуляристларнинг хеч қайси бири бу муртадни ким бўлганини ва уни нима учун муртад дейилишини далилини хам изохлаб ўтиришига хам хожати йўқ эди, қози мухаммад нихоятда хорлик ва залолатда секуляр ризохон тарафидан ўлдирилди.

(давоми бор……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(21-قیسم)

سِینُوهَه یا سِینُوحِی یَنَه مَنَه بُولَرگه قوُشِیمچَه قِیلِیب اَیتَدِیکِی: کاهِنلَرنِی یالغان سُوزلَرِیگه قوُلاق سالِیب توُرگن پَیتِیمدَه، فِرعَوننِی شَلّاغِینِی تَگِیدَه بِیللَرِی بوُکلَنگن حَلق اوُچُون حُرسَند اِیدِیم، فِرعَوننِی شَلّاغِینِی مَزَه سِینِی اوُزِیگه خاص اوُصُوللَر بِیلَن تاتِیب کوُرگن مَنَه بُو توُدَه- توُدَه حَلقنِینگ یِیغلَیاتگن حالِیدَه، اوُلَرنِی آرَسِیدَه باشقَه لَردَن کوُرَه شِددتلِیراق حوُدِّی بالَه سِینِی اوُلِیمِیگه یِیغلَیاتگن آنَه نِی نالَه سِیگه اوُحشَش زارلَنگن آوازنِی اِیشِیتدِیم، بُو آوازنِی اِیگه سِی کِیملِیگِینِی بِیلِیش اوُچُون قِیزِیقِیب اوُنِی چِهرَه سِیگه قَرَدِیم. نِی کوُز بِیلَن کوُرَیکِی، بُو اَنَه اوُشَه عاجِیز،ناتَوان بوُلِیب قالگن اَخناتوُن اِیدِی، اوُنِی یِیرگه یِیقِیلِیب توُشمَسلِیگِی اوُچُون اِیشَکنِی اوُستِیگه باغلَب قوُیِیشگن اِیدِی. اوُنِی بِیر آز تِینچلَنتِیرِیش اوُچُون اوُ تامانگه شاشِیلدِیم، مِین فِرعَوننِی اوُلِیمِی نَتِیجَه سِیدَه حُرسَندچِیلِیک یِیغِیسِینِی باشلَب یُوبارگن، دِیب اوُیلَگندِیم، اَمّا ……..مِینِی حَیاللَرِیمنِی پُوچگه چِیقَردِی، چُونکِی اوُنِی مِینگه کوُزِی توُشِیشِی بِیلَن فَریاد قِیلِیب اَیتدِیکِی: “اِی سِینُوحَه! اَمفِیسِیسنِی مَنَه بُو دَرَجَه دَه عادِل، بُویُوک وَ آدَملَرگه بُونچَه لِیک مِهرِبان دِیب اوُیلَمَگن اِیدِیم، مِین کاهِنلَرنِی سوُزِیدَن بُولَرنِی هَمَّه سِینِی اِیشِیتدِیم. کوُرِیب توُرگنِینگدِیک حاضِر یِیغلَب اوُتِیرِیبمَن، چوُنکِی اوُتگن شوُنچَه یِیل اِیچِیدَه مَنَه بُو بُویُوک خُداگه نِسبَتاً قَلبِیمدَه کِینَه سَقلَب یوُرگندِیم، اَصلِیدَه اِیسَه اوُنِی اوُلوُغلَب اوُنگه مُحَبَّتِیمنِی اِظهار قِیلِیشِیم لازِم اِیکَن. اِی سِینُوحَه! مِین قَنچَه لِیک گوُمراه بوُلگن اِیکَنمَن.”

سِینُوحَه نِی اَیتِیشِیچَه: “اَخناتوُن مَنَه بُو سُوزلَرنِی کوُچلِی اِیمان بِیلَن اَیتَیاتگن پَیتِیدَه ، مِین کِیسِیلگن قوُل- آیاغِیگه وَ غَمگِین یوُزِیگه حَیران بوُلِیب تِیکِیلِیب تُورَردِیم، گوُیاکِی اوُ مِینِی نِگاهِیمدَگِی حَیرَتنِی توُشوُنِیب یِیتگن اِیدِی، چُونکِی اوُ یَنَه فَریاد اوُرِیب اَیتدِیکِی: اَمفِیسِیس مِینِی باشِیمگه مَنَه بُو کوُنلَرنِی سالِیشگه حَققِی بار اِیکَن، چُونکِی خُداوَندنِی بُویرُوقلَرِیگه اِطاعَت قِیلمَیدِیگن کِیمسَه نِی جَزاسِی مَنَه شوُندَی بُولَدِی. حَه، کوُرِیب توُرگنِینگدِیک خُداوَندِی خالِقنِی فَرمانِیگه بُویسِینمَیدِیگن کِیشِینِی سَزاسِی بوُندَن باشقَه نَرسَه اِیمَس. اوُزِینِی جَزاسِینِی مُستَقِیم خُدانِی اوُزِینِی قوُلِی بِیلَن کوُرگن کِیشِیدَن هَم سَعادَتلِیراق کِیمسَه بارمِی، مِین مَنَه بُو اِیش اوُچُون حُرسَندمَن.”

بِیزلَر هَم حاضِرگِی زَماندَه سپُوتنِیک کَنَللَرِیدَه دِین فُرُوش، خائِن مُلّالَرنِینگ قاضِی مُحَمَّدگه، مُصطَفی بارزانِیگه، قاسِیملوُگه، جَلال طالِبانِیگه اوُحشَش مُرتَد سِکوُلارِیستلَر حَقِیدَه گِی سِنارِیالَرِینِی کوُرمَدِیکمِی؟ حُودِّی شُو سِکوُلارِیستلَر رَوشَن فِکرلِیلَر نامِی آستِیدَه اَنَه اوُشَه کاهِنلَرنِی اِیشلَرِینِی قِیلِیشمَدِیمِی؟ قاضِی مُحَمَّد اوُزِینِی عَصرِیدَه اِینگ قانخوُر کامُّونِیستلَردَن بُولگن ستَلِیننِی بُویرُوغِیگه کوُرَه، مُسُلمانلَرنِی کوُردلَرنِی اوُرتَسِیدَگِی اَوَّلگِی مُرتَد سِکوُلار حِزبنِی تَشکِیل قِیلَدِی. اوُندَن کِییِینگِی حاضِرگِی کوُندَگِی مَوجُود بُولگن بَرچَه حِزبلَر، اَنَه اوُشَه ستَلِیننِی بوُیرُوغِیگه بِینائاً مُرتَد قاضِی محمد تامانِیدَن تَشکِیل قِیلِینگن کوُردِستان دِماکرَت حِزبِینِی قالدِیقلَرِی وَ عاقِیملَرِی حِسابلَنَدِی. اوُ ستَلِیننِی بُویرُوغِیگه وَ باقِیراونِی یوُللَنمَه لَرِیگه کوُرَه سابِق ساسِیالِیستِیک ساوِیتلَرِینِی رَوِیشِی بُویِیچَه جُمهُورِیَتنِی تَشکِیل قِیلَدِی وَ آخِیرِیدَه اِیشلَش مُدَّتِی توُگه گچ ساوِیت ساسِیالِیست سِکوُلارلَرِی تامانِیدَن اَخلَتگه تَشلَب یُوبارِیلَدِی، بُو مُرتَد آدَملَرنِی حِمایَه سِیگه هَم اِیگه اِیمَس اِیدِی، شوُنِینگ اوُچُون هَم نِهایَتدَه بِیچارَه وَ نااوُمِید حالِیدَه قوُلگه توُشَدِی وَ اَمِیرِکَه تامانِیدَن حِمایَت قِیلِینَدِیگن اِیرانلِیک سِکوُلارِیستنِی قوُلِی بِیلَن اوُلدِیرِیلَدِی. بُو مُرتَد کِیمسَه ساوِیت دَولَتِی اوُنِی بِیر چِیتگه سُورِیب قوُیگن پَیتدَه، آدَملَر اوُنِی فایدَسِیگه جَنگ قِیلِیب حِمایَه قِیلَدِیگن آدَم بُولگن اِیمَسدِی. آدَملَر هَم اوُنِی تَشلَب قوُیِیشَدِی. چُونکِی مُسُلمان آدَملَر اوُنِی یَحشِی تَنِیشَردِی. مُلّا حَلِیل رَحِمَهُ الله اوُنگه قَرشِی جِهاد فَتواسِینِی صادِر قِیلگن وَ اوُنِی اِرتِدادِی حَقِیدَه گِی حُکمنِی چِیقَرگن اِیدِی. مُلّا حَلِیل وَ سِکوُلارِیستلَرنِینگ هِیچ قَیسِی بِیرِی بُو مَرتَدنِی کِیم بُولگنِینِی وَ اوُنِی نِیمَه اوُچوُن مُرتَد دِییِیلِیشِینِی دَلِیلِینِی هَم اِیضاحلَب اوُتِیرِیشِیگه هَم هاجَتِی یُوق اِیدِی، قاضِی محمد نِهایَتدَه خارلِیک وَ ضَلالَتدَه سِکوُلار رِضاخان طَرَفِیدَن اوُلدِیرِیلَدِی.

(دوامی بار…..)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(21-قیسم)

و باز سنوحی یا سینوهه اينطور اضافه می‌كند: که در آن زمانی كه به سخنان كاهنان و دروغ‌هايشان گوش مي دادم، و برای مصر و مردمش كه در زير شلاق‌های فراعنه و كاهنان كمر خم كرده بودند خوشحال بودم، و در زمانی که فوج فوج مردم، همان مردمی كه هر كدام از آنان به صورتی درد تازيانه ی فرعون را چشيده بودند، گريه سر داده بودند، صدای زاری مردی را شنيدم كه مانند زنان فرزند مرده ناله سر داده بودند، و صدای گريه و ناله‌ای شنیدم که از صدای زاری ديگران برتری گرفته بود و سخنان نامفهومی را زمزمه می‌كرد، حس كنجكاوی خود را با دقيق شدن به چهره‌اش سيراب نمودم و در كمال ناباوری او را شناختم. او همان اِخناتون عاجز و عليل بود كه او را بر پشت الاغی بسته بودند تا به زمين نيفتد. به سوی او شتافتم تا شايد او را كمی آرام سازم، چون فكر می‌كردم در نتيجه ی مرگ فرعون گريه ی خوشحالی سر داده است اما … اِخناتون رشته خيالم را پنبه كرد، چون تا چشمش به من افتاد به صدای بلند فرياد زد: «ای سنوحی! هرگز فكر نمی‌كردم كه أمفسيس به اين اندازه عادل و بزرگ، و در حق مردم مهربان باشد، تا اينكه سخنان كاهنان را در مورد وی شنيدم. و اكنون اين منم كه می گريم. چون در طول اين سال‌ها كينه ی اين خدای بزرگ را به جای عشق و اجلال وی در قلبم انبار كرده بودم. ای سنوحی! من چقدر گمراه بودم».

سنوحی می‌گويد: «هنگامی كه اِخناتون اين سخنان را با ايمانی راسخ بر زبان می‌راند من حيران به دست و پای بريده و صورت در هم ريخته ی او نگاه می‌كردم، و گويا او حيرت نگاه‌های من را دريافته و فكر من را خوانده بود، چون باز فرياد سر داد كه: أمفسيس حق داشت كه من را به اين روز بيندازد، چون سزای كسی كه اوامر خداوند را اجابت نكند جز اين نيست. آری، اين است سزای كسی كه خداوند خالق خود را نافرمانی كند. و چه سعادتی بالاتر از اين كه شخص سزای اعمالش را مستقيماً و بدست خود خداوند ببيند، و من از اين امر خوشحالم».

مگر ما هم اکنون در ماهواره ها و از کانال های ملاهای دین فروش و خائن چنین سناریویی را در مورد سکولاریستهای مرتدی چون جمال عبدالناصر، قاضی محمد، مصطفی بارزانی، قاسملو و اخیراًجلال طالبانی  مشاهده نکرده ایم؟ مگر همین سکولاریست ها با نقاب روشنفکری همین کار کاهن ها را انجام نداده اند؟ قاضی محمد از همان ابتدابه دستور خونخوارترین کمونیست قرن گذشته، یعنی استالین، اقدام به تشکیل اولین حزب سکولار ارتدادی در میان کُردهای مسلمان نمود. تمام حزب هایی که بعد از او تا الان هستند همه پس مانده ها و انشعاباتی از همان حزب سکولار و مرتد دمکرات کردستان ایرانی هستند که همین قاضی محمد مرتد به دستور استالین بنیان گذاری کرده است. به دستور استالین و با راهکارهای باقراف اقدام به تشکیل جمهوری به سبک جمهوریهای سکولاریستی و سوسیالیستی شوروی سابق نمود و در نهایت، پس از اتمام تاریخ مصرفش توسط سکولار سوسیالیستهای شوروی دور انداخته شد و چون به دلیل روشنگری های علمای آن زمان و صدور فتوای ارتداد او توسط کسانی چون ملا خلیل رحمه الله از پشتوانه ی مردمی هم برخوردار نبود در انتهای بیچارگی و نا امیدی و ذلت دستگیر شده و توسط یک سکولاریست ایرانی دیگری که از جانب آمریکا حمایت می شد اعدام شد. او کسی بود که وقتی شوروی به او پشت کرد خیلی تلاش نمود که مردم کُرد از او حمایت کرده و به نفع او بجنگند. اما، مردم او را رها کردند. چون مردم مسلمان بودند و از نزدیک این ها را می شناختند. ملا خلیل رحمه الله علیه این ها فتوای جهاد داده بود و حکم ارتداد این ها را صادر کرده بود. ملا خلیلی که هیچ کدام از سکولاریست ها قصد ندارند او را به مردم بشناسانند تا مردم ندانندعلت این که قاضی محمد را مرتد دانست چه بود؟. قاضی محمد اینگونه در کمال ننگ و خواری و ذلت توسط رضاخان سکولار اعدام شد.

(ادامه دارد……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(20-қисм)  

Яъни кофир бўлган кимсалар кофирлар билан тоғутни йўлида жанг қилишади. Шу сабабли хам қадимдаги ва хозирдаги уламолар тоғутларни дастасига,аскарларига,эргашувчиларига : тоғутларни ансорлари ёки тоғутларни ёрдамчилари,дейишади; мисол учун фиръавн ва уни аскарлари хақида аллох таоло мархамат қиладики: 

وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ (فجر/۱۰)،

Қозиқлар ( яъни ерга қозиқдек қоқилган баланд эхромлар ва қасрлар) эга бўлган фиръавнни (қандай халокатга дучор қилганини-чи)?

-Бу ердаги учинчи табақани тазвир ташкил қилади, гохида зар ва зурдан кўра хам тоғутларга хизмати кўпроқ ва мусулмонларга хам зарари кўпроқ бўлган.

  Тазвиргарлар осмоний шариатлар бўйича босавод кишилар ва секуляристлар ёки  бошқа бир истелох билан айтганда тахсил кўрган секуляристлар бўлиб,улар ахборлар,рохиблар, хохомлар,кохинлар, мавлавий,шайх,мулло,мамуста,устоз,доктор ва ………сифатида асрлардан буён  одамларни ўртасида танилган кишилардир. Қуръон очиқ-ойдин қилиб батафсил мана бу динфурушлар,авомни фариб берувчилар хақида сухбат қилган, аммо мисрлик бир табибни тарихий хотирасини бир достони бор,шу кунларда бир гурух кишиларни ўртасида бу достон тарқалган, бу достон бизларга фиръавнга ўхшаш секуляристларнинг ихтиёридаги мана бу мусибатларни яхши таниб олиш учун ёрдам беради. Бу Синуха ёки синухий номи остидаги достон бўлиб, насронийларни тарихидан олдинги ўнинчи асрда яъни 3000 йил олдин бўлиб ўтган.

Синухани хотираларини бир қисмида бизлар “амфисис” номли секуляр тоғутга ва “ахнотун” номли мисрни катта ва ашрофли  кишисининг  хаётий  фожеасига дуч келамиз:

“Синухи” ўзини хотиротларини бир қисмида шундай деб ёзади: бир куни мисрни кўчаларида пиёда айланиб юрган эдим, шунда чиройли чехрага эга шарофатли,бадавлат киши бўлмиш “ахнотун”ни қўл ва оёғини,бурнини  кесиб ташланган ва қонига ботиб ётган холда кўрдим. Уни баданида ярадор бўлмаган ё шаллоқ урилмаган соғлом жойи қолган эмасди. Ўлим билан уни ўртасида бир неча қадам масофа қолган эди холос. “ахнотун”ни  шу холатда кўргач, уни ўлимдан нажот бериш учун  ўзимни шифохонамга олиб кетдим ва у  икки ойгача хушига келмади. У хушига келган пайтида ўзини достонини қуйидагича таъриф қилиб берди:

“Фиръавн (амфисис) мендан барча ерларимни, ўзимда бор нарсаларни хаммасини, хотинларимни, ғуломларимни, канизларимни хаммасини беришимни талаб қилди. Ахнотун хам хаётини давом эттириш учун  ўндан бир давлатини ўзига қолдиришни сўрайди, аммо секуляр фиръавн бунга рози бўлмайди,у ўзини худо ,деб хисоблайди. Шунда фиръавн уни қўл ва оёғини кесиб шаллоқ уриб яланғоч холда кўчага ташлаб кетади. Шу тарзда кунлар ўтади ва ахнотун ўзини ночор ахволи, фақирлиги билан кун кечирарди ва агарчи бошқа бир одамни қўли билан бўлса хам золим фиръавндан қасос олишни умид қиларди. Фиръавн хам бир куни ўлади. Синухани айтишича, мен хам табиблар синфини раиси ва каттаси сифатида фиръавнни вафоти муносабати билан ижро қилинган маросимда иштирок этдим. Кохинлар,рохиблар  фиръавнни мотам  маросимида видолашув хутбаларини ўқишарди. Улар қуйидаги сўзларни айтишарди:” эй миср халқи, осмонлар ва ерлар энг буюк қалбни қўлдан бой берди, мана бу қалб бутун мисрни ахолисига, инсонларга, хайвонларга, ўсимликларга, қуруқ нарсаларни хаммасига мехр тарқатарди. У етимларга ота, фақирларга ёрдамчи, одамларни биродари, бутун миср учун эса азамат,улуғворлик эди. У худоларни энг одили,мехрибони эди, бошқаларга қараганда миср халқини кўпроқ яхши кўрарди. Амфисис бошқа худоларни сафига қўшилиш учун бизларни тарк қилди ва одамларни қоронғиликка ташлаб кетди.”

(давоми бор……)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.

(20-قیسم)

یَعنِی کافِر بُولگن کِیمسَه لَر بِیلَن طاغُوتنِی یُولِیدَه جَنگ قِیلِیشَدِی. شُو سَبَبلِی هَم قَدِیمدَگِی وَ حاضِردَگِی اوُلامالَر طاغُوتلَرنِی دَستَه سِیگه، عَسکَرلَرِیگه، اِیرگه شُوچِیلَرِیگه : طاغوُتلَرنِی اَنصارلَرِی یاکِی طاغُوتلَرنِی یاردَمچِیلَرِی، دِییِیشَدِی؛ مِثال اوُچُون فِرعَون وَ اوُنِی عَسکَرلَرِی حَقِیدَه اَلله تَعالی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:    وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ (فجر/۱۰)،   قازِیقلَرگه  (یَعنِی یِیرگه  قازِیقدِیک قاقِیلگن بَلَند اِیهراملَر وَ قَصرلَر) اِیگه بوُلگن فِرعَوننِی (قَندَی حَلاکَتگه دُوچار قِیلگنِینِی- چِی؟

بُو یِیردَگِی اوُچِینچِی طَبَقَه نِی تَزوِیر تَشکِیل قِیلَه دِی،گاهِیدَه زَر وَ زُوردَن کوُرَه هَم طاغوُتلَرگه حِذمَتِی کوُپراق وَ مُسُلمانلَرگه ضَرَرِی کوُپراق بوُلگن.

 بُو یِیردَگِی اوُچِینچِی طَبَقَه نِی تَزوِیر تَشکِیل قِیلَدِی، گاهِیدَه زَر وَ زُوردَن کوُرَه هَم طاغوُتلَرگه کوُپراق وَ مُسُلمانلَرگه هَم ضَرَرِی کوُپراق بوُلگن. آسمانِی شَرِیعَتلَر بوُیِیچَه باسَواد کِیشِیلَر وَ سِکوُلارِیستلَر،باشقَه بِیر اِصطِلاح بِیلَن اَیتگندَه تَخصِیل کوُرگن سِکوُلارِیستلَر بوُلِیب، اوُلَر اَخبارلَر، راهِبلَر، خاخاملَر،کاهِنلَر، مَولَوِی، شَیخ، مُلّا، ماموُستا، اوُستاز، داکتار وَ……صِیفَتِیدَه عَصرلَردَن بُویان آدَملَرنِی اوُرتَسِیدَه تَنِیلگن کِیشِیلَردِیر. قُرآن آچِیق- آیدِین قِیلِیب بَتَفصِیل مَنَه بُو دِین فُرُوشلَر، عَوامنِی فَرِیب بِیرُوچِیلَر حَقِیدَه صُحبَت قِیلگن، اَمّا مِصرلِیک بِیر طَبِیبنِی تَرِیخِی خاطِیرَه سِینِی بِیر داستانِی بار، شوُ کوُنلَردَه بِیر گوُرُوه کِیشِیلَرنِی اوُرتَسِیدَه بُو داستان تَرقَلگن، بُو داستان بِیزلَرگه فِرعَونگه اوُحشَش سِکوُلارِیستلَرنِینگ اِیختِیارِیدَگِی مَنَه بُو مُصِیبَتلَرنِی یَحشِی تَنِیب آلِیشِیمِیز اوُچُون یاردَم بِیرَدِی. سِینُوهَه یاکِی سِینُوحِی نامِی آستِیدَگِی داستان بُولِیب، نَصرانِی لَرنِی تَرِیخدَن آلدِینگِی اوُنِینچِی عَصردَه یَعنِی 3000 یِیل آلدِین بُولِیب اوُتگن.

سِینُوهَه نِی خاطِیرَه لَرِینِی بِیر قِیسمِیدَه بِیزلَر “اَمفِیسِیس” ناملِی سِکوُلار طاغوُتگه وَ “اَخناتوُن” ناملِی مِصرنِی کَتتَه لَرِی،اَشرافلَرِینِی حَیاتِینِی فاجِیعَه سِیگه دُوچ کِیلَمِیز:

“سِینُوحِی” اوُزِینِی خاطِراتلَرِینِی بِیر قیسمیده شوندی دیب یازدی: بیر کونی مصرنی کوچه لریده پیاده ایلنیب یورگن ایدیم، شونده چیرایلی چهره گه ایگه شرافتلی، بدولت کیشی بولمیش “اَخناتوُن”نِی قوُل وَ آیاغِینِی، بوُرنِینِی کِیسِیب تَشلَنگن وَ قانِیگه باتِیب یاتگن حالدَه کوُردِیم. اوُنِی بَدَنِیدَه یَرَدار بوُلمَگن یا شَلّاق اوُرِیلمَگن ساغلام جایِی قالگن اِیمَسدِی. اوُلِیم بِیلَن اوُنِی اوُرتَسِیدَه بِیر نِیچَه قَدَم مَسافَه قالگن اِیدِی حالاص. “اَخناتوُن” نِی شوُ حالِیدَه کوُرگچ، اوُنِی اوُلِیمدَن نَجات بِیرِیش اوُچوُن اوُزِیمنِی شِفاخانَمگه آلِیب کِیتدِیم وَ اوُ اِیککِی آیگه چَه حوُشِیگه کِیلمَدِی. اوُ حُوشِیگه کِیلگن پَیتِیدَه اوُزِینِی داستانِینِی قوُیِیدَگِیچَه تَعرِیف قِیلِیب بِیردِی:

“فِرعَون (اَمفِیسِیس) مِیندَن بَرچَه یِیرلَرِیمنِی، اوُزِیمدَه بار نَرسَه لَرنِی هَمَّه سِینِی، حاتِینلَرِیمنِی، غوُلاملَرِیمنِی، کَنِیزلَرِیمنِی هَمَّه سِینِی بِیرِیشِیمنِی طَلَب قِیلدِی. اَخناتوُن هَم حَیاتِینِی دَوام اِیتتِیرِیش اوُچُون اوُندَن بِیر دَولَتِینِی اوُزِیگه قالدِیرِیشنِی سوُرَیدِی، اَمّا سِکوُلار فِرعَون بوُنگه راضِی بوُلمَیدِی، اوُ اوُزِینِی خُدا، دِیب حِسابلَیدِی. شُوندَه فِرعَون اوُنِی قوُل وَ آیاغِینِی کِیسِیب شَلّاق اوُرِیب یَلانغاچ حالدَه کوُچَه گه تَشلَب کِیتَدِی. شوُ طَرزدَه کوُنلَر اوُتَدِی وَ اَخناتوُن اوُزِینِی ناچار اَخوالِی، فَقِیرلِیگِی بِیلَن کوُن کِیچِیرَدِی وَ اَگرچِی باشقَه بِیر آدَملَرنِی قوُلِی بِیلَن بُولسَه هَم ظالِم فِرعَوندَن قَصاص آلِیشنِی اوُمِید قِیلَردِی. فِرعَون هَم بِیر کوُن اوُلَدِی. سِینوُحَه نِی اَیتِیشِیچَه، مِین هَم طَبِیبلَر صِنفِینِی رَئِیسِی وَ کَتتَه سِی صِیفَتِیدَه فِرعَوننِی وَفاتِی مُناسَبَتِی بِیلَن اِجرا قِیلِینگن مَراسِیمدَه اِیشتِراک اِیتتِیم. کاهِنلَر، راهِبلَر فِرعَوننِی ماتَم مَراسِمِیدَه وِدالَشُو حُطبَه لَرِینِی اوُقِیشَردِی. اوُلَر قوُیِیدَگِی سوُزلَرنِی اَیتِیشَردِی: “اِی مِصر حَلقِی،آسمانلَر وَ یِیرلَر اِینگ بُویُوک قَلبنِی قوُلدَن بای بِیردِی، مَنَه بُو قَلب بوُتوُن مِصر اَهالِیسِیگه ،اِنسانلَرگه،حَیوانلَرگه ، اوُسِیملِیکلَرگه ،قوُرُوق نَرسَه لَرنِی هَمَّه سِیگه مِهر تَرقَتَردِی. اوُ یِیتِیملَرگه آتَه، فَقِیرلَرگه یاردَمچِی، آدَملَرنِی بِرادَرِی،بوُتوُن مِصر اوُچُون اِیسَه عَظَمَت، اوُلوُغوارلِیک اِیدِی. اوُ خُدالَرنِی اِینگ عادِلِی، مِهرِیبانِی اِیدِی، باشقَه لَرگه قَرَگندَه مِصر حَلقِینِی کوُپراق یَحشِی کوُرَردِی. اَمفِیسِیس باشقَه خُدالَرنِی صَفِیگه قوُشِیلِیش اوُچوُن بِیزلَرنِی تَرک قِیلدِی وَ آدَملَرنِی قارانغِیلِیکگه تَشلَب کِیتدِی.”

(دوامی بار……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(20-قسمت)

به همين دليل است كه علمای قديم و جديد به دار و دسته و سرباز و پيروان طاغوت گفته اند: انصار الطواغیت یا أعوان الطواغیت؛ برای مثال: فرعون و سربازانش را آورده اند که الله در موردشان می فرمايد: وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ (فجر/۱۰) و فرعونی كه دارای ميخ ها بود. يعنی فرعونی كه صاحب سربازانی بود كه مثل ميخ، حكم و قدرتش را در همه جا محكم كرده بودند.

• طبقه ی سوم یا ضلع سوم را تزویر تشکیل میدهد که گاه از زر و زور هم خدماتش برای طاغوتها و ضررش برای مؤمنین بیشتر بوده است.

تزویرگران، باسوادهای شریعتهای آسمانی و سکولاریستها که به عنوان احبار، رهبان، خاخام، کاهان، مولوی، شيخ، ملا، ماموستا، استاد، دیپلم،  لیسانس، فوق لیسانس، دکتر و … قرنهاست در ميان مردم شناخته شده هستند. قرآن به روشنی و به تفصیل در مورد این دین فروشان و عوامفریبان سکولار صحبت کرده اما داستان و خاطرات تاریخی یکی از پزشکان مصر هم هست که این روزها میان عده ای شایع شده است و می تواند در شناخت یکی از این آفتهائی که در اختیار سکولاریستی مثل فرعون بودند در شناخت این موجودات به ما کمک کند. داستانی تحت عنوان سینوهه یا سنوحی، که گفته می شود در قرن دهم قبل از تاریخ نصرانی، یعنی حول و حوش سه هزار سال پیش زندگی کرده است.

در بخشی از این خاطرات سینوهه، ما به طاغوتی سکولار به نام «أمفسيس» و تراژدی زندگی یکی از بزرگان و اشراف مصر بنام «اِخناتون» بر می خوریم:

«سنوحی»در قسمتی از خاطرات خود چنين می نويسد: روزی مشغول قدم زدن در خيابان‌های مصر بودم كه در اين زمان «اِخناتون» را كه مردی نيك صورت، شريف و ثروتمند بود در حالی كه در خون خود می‌غلطيد و دست و پايش را قطع كرده وبينی وی را بريده بودند، نقش بر زمين ديدم. در بدن وی هيچ جای سالمی كه از زخم تيغ و يا ضربه‌های شلاق در امان مانده باشد يافت نمی شد. وبا مرگ هم فاصله ی چندانی نداشت. چون «اِخناتون» را بدين حالت مشاهده نمودم، او را به مريضخانه خود بردم تا او را از مرگ نجات دهم ومی گوید نزدیک به دو ماه او به هوش نیامد. وقتیکه به هوش آمد داستان خود را اين گونه برايم بيان نمود:

«فرعون (أمفسيس) از من خواسته بود كه از كليه ی زمين‌ها و هر چه دارد همه را به او بدهد و همچنين زنان، غلامان، کنیزان وهمه را به او ببخشد. او هم از أمفسيس می خواهد که یک دهم از ثروتش را به او ببخشد تا بتواند گذران زندگی کند اما، این فرعون سکولار که خودش را خدا می دانست راضی نمی شود. و دست ها و پاهایش را می برد و او را شلاق زده و لخت در خیابان رها می کند. روزها می گذشت و اخناتون در حالی که با فقر و بینوایی دست و پنجه نرم می کرد به انتقام از فرعون ظالم ولو به دست کس دیگری امید بسته بود. امیدوار بود که انتقامش را از او بگیرد یا به دست خودش یا کس دیگری از او انتقام بگیرد. بالاخره، فرعون مُرد. سینوهه می گوید و من هم به عنوان بزرگ و رئیس صنف پزشکان در مراسم وفات او شرکت کردم. کاهن ها در سوگواری فرعون، این راهب بزرگ، خطابه های وداع و خداحافظی می خواندند. هنوز سخنانشان را در دل دارم که می گفتند: «ای مردم مصر، آسمان‌ها و زمين با فقدان قلبی بزرگ روبرو شد. قلبی كه به مصر و ساكنان آن اعم از انسان و حيوان و نبات و جماد عشق می‌ورزيد. او برای يتيمان پدر، برای فقرا دست كمك، برای مردم برادر، و برای مصر مجد و عظمت بود. او عادل‌ترين و مهربان‌ترين خدايان بود، و بيش از ديگران مردم مصر را دوست می‌داشت. أمفسيس ما را ترك گفت تا به خدايان ديگر بپيوندد، و مردم را در تاريكی رها کرد.

(ادامه دارد…….)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(20-قسمت)

به همين دليل است كه علمای قديم و جديد به دار و دسته و سرباز و پيروان طاغوت گفته اند: انصار الطواغیت یا أعوان الطواغیت؛ برای مثال: فرعون و سربازانش را آورده اند که الله در موردشان می فرمايد: وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ (فجر/۱۰) و فرعونی كه دارای ميخ ها بود. يعنی فرعونی كه صاحب سربازانی بود كه مثل ميخ، حكم و قدرتش را در همه جا محكم كرده بودند.

• طبقه ی سوم یا ضلع سوم را تزویر تشکیل میدهد که گاه از زر و زور هم خدماتش برای طاغوتها و ضررش برای مؤمنین بیشتر بوده است.

تزویرگران، باسوادهای شریعتهای آسمانی و سکولاریستها که به عنوان احبار، رهبان، خاخام، کاهان، مولوی، شيخ، ملا، ماموستا، استاد، دیپلم،  لیسانس، فوق لیسانس، دکتر و … قرنهاست در ميان مردم شناخته شده هستند. قرآن به روشنی و به تفصیل در مورد این دین فروشان و عوامفریبان سکولار صحبت کرده اما داستان و خاطرات تاریخی یکی از پزشکان مصر هم هست که این روزها میان عده ای شایع شده است و می تواند در شناخت یکی از این آفتهائی که در اختیار سکولاریستی مثل فرعون بودند در شناخت این موجودات به ما کمک کند. داستانی تحت عنوان سینوهه یا سنوحی، که گفته می شود در قرن دهم قبل از تاریخ نصرانی، یعنی حول و حوش سه هزار سال پیش زندگی کرده است.

در بخشی از این خاطرات سینوهه، ما به طاغوتی سکولار به نام «أمفسيس» و تراژدی زندگی یکی از بزرگان و اشراف مصر بنام «اِخناتون» بر می خوریم:

«سنوحی»در قسمتی از خاطرات خود چنين می نويسد: روزی مشغول قدم زدن در خيابان‌های مصر بودم كه در اين زمان «اِخناتون» را كه مردی نيك صورت، شريف و ثروتمند بود در حالی كه در خون خود می‌غلطيد و دست و پايش را قطع كرده وبينی وی را بريده بودند، نقش بر زمين ديدم. در بدن وی هيچ جای سالمی كه از زخم تيغ و يا ضربه‌های شلاق در امان مانده باشد يافت نمی شد. وبا مرگ هم فاصله ی چندانی نداشت. چون «اِخناتون» را بدين حالت مشاهده نمودم، او را به مريضخانه خود بردم تا او را از مرگ نجات دهم ومی گوید نزدیک به دو ماه او به هوش نیامد. وقتیکه به هوش آمد داستان خود را اين گونه برايم بيان نمود:

«فرعون (أمفسيس) از من خواسته بود كه از كليه ی زمين‌ها و هر چه دارد همه را به او بدهد و همچنين زنان، غلامان، کنیزان وهمه را به او ببخشد. او هم از أمفسيس می خواهد که یک دهم از ثروتش را به او ببخشد تا بتواند گذران زندگی کند اما، این فرعون سکولار که خودش را خدا می دانست راضی نمی شود. و دست ها و پاهایش را می برد و او را شلاق زده و لخت در خیابان رها می کند. روزها می گذشت و اخناتون در حالی که با فقر و بینوایی دست و پنجه نرم می کرد به انتقام از فرعون ظالم ولو به دست کس دیگری امید بسته بود. امیدوار بود که انتقامش را از او بگیرد یا به دست خودش یا کس دیگری از او انتقام بگیرد. بالاخره، فرعون مُرد. سینوهه می گوید و من هم به عنوان بزرگ و رئیس صنف پزشکان در مراسم وفات او شرکت کردم. کاهن ها در سوگواری فرعون، این راهب بزرگ، خطابه های وداع و خداحافظی می خواندند. هنوز سخنانشان را در دل دارم که می گفتند: «ای مردم مصر، آسمان‌ها و زمين با فقدان قلبی بزرگ روبرو شد. قلبی كه به مصر و ساكنان آن اعم از انسان و حيوان و نبات و جماد عشق می‌ورزيد. او برای يتيمان پدر، برای فقرا دست كمك، برای مردم برادر، و برای مصر مجد و عظمت بود. او عادل‌ترين و مهربان‌ترين خدايان بود، و بيش از ديگران مردم مصر را دوست می‌داشت. أمفسيس ما را ترك گفت تا به خدايان ديگر بپيوندد، و مردم را در تاريكی رها کرد.

(ادامه دارد…….)

Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.
 (19-қисм)

Бу ерда жиддий диққат қилинглар, сухбат кофир шахс хақида кетяпти, булғанган мусулмон борасида эмас. Яъни ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох деган,аммо аллохдан бошқа барча нарсалардан воз кечмаган кофир  бўлса,тоғутларга куфр келтирмаган бўлса, бу холатда уни қони ва моли мусулмонларга харом бўлмайди ва қонини тўкса бўлади; чунки шахс аслида исломга кирган эмас. Аммо агар исломга хам кирса ва ишончсиз хам бўлмаса,лекин биз уни қалбидаги нарсалардан хабаримиз бўлмайдиган бўлса,масалан мунофиқларга ёки пинхон кофирларга ўхшаш; бу холда росулуллох саллаллоху алайхи васалламни айтишларига кўра,уни қалбини аллохга топширамиз ва биз уни қалбидаги нарсадан хабардор эмасмиз,қалби билан ишимиз хам йўқ. Аммо агар зохирда амалларида ,ибодатларида тоғутга куфр келтирмайдиган бўлса, бундай шахсни ислом доирасига киргиза олмаймиз. Биз кофир кишини исломни доирасига киргиза олмаймиз, бизлар  яхудийларни ё зардўштийларни ё секуляристларни ё насронийларни ё собеинларни қабул қиламан ва уларга куфр келтирмайман деган кимсани мусулмон дея олмаймиз.

 Тоғутга иймон келтирмаслик,куфр келтиришлик  ақида ва исломни аввалги табақасини,уни склетини,пойдеворини ярми ва муқаддимаси хисобланади;  шунга асосланган холда, араблар қуръоннинг лафзи, мафхуми ва истелохларидан комил огох бўлишган эди,  уларни хаммаси фақатгина  “ла илаха иллаллох” калимасини қуруқ забон билан талаффуз қилиш орқали иш битмаслиги ва бошқа ишларни хам амалда қилиш лозим эканини  яхши билишарди. Чунки қуръон уларни тилида нозил бўлган эди, улар “ла илаха иллаллох”нинг улардан нималарни талаб қилаётганини яхши тушунишган.

Шундай бўлгач, агар кофир киши мусулмон бўлишни қасд қилган бўлса, аввало “ла илаха” ни забони билан талаффуз қилади ва ундан сўнг барча ёлғон ва ботил худолардан бароат қилиб безор бўлади,тоғутларга куфр келтиради. Бундай сўнг “иллаллох”ни тилга олади ва ахли тавхид бўлади. Мана бундай қонунга бўйсиниб тоғутдан узоқлашгач, ундан кейинги мархалага ўтади; яъни иймон. Аллох таоло бундай бандаларига башорат бериб айтадики:

 «وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري‏ فَبَشِّرْعِبادِ» (زمر/۱۷)،

Шайтондан  ва унга ибодат қилишдан йироқ бўлган ва аллохга (яъни ёлғиз аллохга ибодат қилишга )қайтган зотлар учун (жаннат) хушхабари бўлсин!

Очиқ- ойдин  кўриниб турганидек, тоғут ясаб олишлардан яъни хар махлуқ ва дастурни аллохнинг  қонуни ва дастурини ўрнига қўйиб олишдир,энди бу қўйиб олинадиган нарсалар баъзи ўринларда бўладими ёки  баъзи сифатлардами ёки барча сифатлардами ёки аллохнинг  зотини ё рубубиятини  ўрнига қўйиб олишадими ё қонун қўйишадими фарқи йўқ. Хар қандай суратда хам аввалги қадам, тоғутларга ишонмаслик ва куфр келтиришдан иборат. Аммо тоғутга куфр келтириш хам соддагина иш эмас, баъзилар одамларнинг мана бу тоғутга куфр келтириш даражасига етишини хохлашмайди ва агар хам бу даражага етишган бўлса,тоғутларни химоя қилишади. Буюк уламолар тоғутларни энг катта химоячиларини учталик кўринишида  ” зар ва зур ва тазвир” деб номлашган.

-Зар: қуръонда яъни муллолар,сармоядорлар,бадавлат кишилар бўлиб, тоғутлар учун  одамларни бойлигини талон-тарож қилиш бўйича хақиқий шерик хисобланади. Бугунги кунда буржуазия ва янги копитализмдаги  кортеллар, тростлар ва …….номи остида, хатто хитой,куба, шимолий кареяга ўхшаш сармоядор давлатларда хам буни гувохи бўлиб турибмиз.

-Зур: харбийлар орқали бўлиб, улар тоғутларни химоячилари,мудофаъа қилувчи кучлари хисобланади ва улар учун жанг қилишади. Шу сабабли хам қуръон уларни кофир деб таништирган, аллох таоло мархамат қиладики:     

 «الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً» (نساء/۷۶)،

Иймон эгалари аллох йўлида жанг қиладилар, кофир кимсалар эса шайтон йўлида жанг қиладилар. Бас, шайтоннинг дўстларига қарши жанг қилингиз! Шубхасиз, шайтоннинг макри заиф бўлгувчидир.

(давоми бор……)

مُقَدّمات دَرسلَرِی/ اوُچِینچِی دَرس: طاغوُتنِی تَنِیب آلِیشلِیک، اِسلامگه کِیرِیشدَگِی اَوَّلگِی قَدَمدوُر.

(19-قیسم)

بُو یِیردَه جِددِی دِققَت قِیلِینگلَر، صُحبَت کافِر شَخص حَقِیدَه کِیتیَپتِی، بُولغَنگن مُسُلمان بارَسِیدَه اِیمَس. یَعنِی لا اِله الّا الله و محمد الرسول الله دِیگن ، اَمّا اَلله دَن باشقَه بَرچَه نَرسَه لَردَن واز کِیچمَگن بُولسَه، طاغُوتلَرگه کُفر کِیلتِیرمَگن بُولسَه، بُو حالَتدَه اوُنِی قانِی وَ مالِی مُسُلمانلَرگه حَرام بُولمَیدِی وَ قانِینِی توُکسَه بُولَدِی؛ چوُنکِی شَخص اَصلِیدَه اِسلامگه کِیرگن اِیمَس. اَمّا اَگر اِسلامگه هَم کِیرسَه وَ اِیشانچسِیز هَم بُولمَسَه، لِیکِن بِیز اوُنِی قَلبِیدَگِی نَرسَه لَردَن خَبَرِیمِیز بُولمَیدِیگن بُولسَه، مَثَلاً مُنافِقلَرگه یاکِی پِنهان کافِرگه اوُحشَش؛ بُو حالدَه رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی اَیتِیشلَرِیگه کوُرَه، اوُنِی قَلبِینِی  اَلله گه تاپشِیرَمِیز وَ بِیز اوُنِی قَلبِیدَگِی نَرسَه لَردَن خَبَردار اِیمَسمِیز، قَلبِی بِیلَن اِیشِیمِیز هَم یُوق. اَمّا اَگر ظاهِردَه عَمَللَرِیدَه، عِبادَتلَرِیدَه طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرمَیدِیگن بُولسَه، بُوندَی شَخصنِی اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگِیزَه آلمَیمِیز. بِیز کافِر کِیشِینِی اِسلامنِی دائِرَه سِیگه کِیرگِیزَه آلمَیمِیز، بِیزلَر یَهُودِیلَرنِی یا زَردوُشتِیلَرنِی یا سِکوُلارِیستلَرنِی یا نَصرانِیلَرنِی یا صابِیئِنلَرنِی قَبوُل قِیلَه مَن وَ اوُلَرگه کُفر کِیلتِیرمَیمَن دِیگن کِیمسَه نِی مُسُلمان دِییَه آلمَیمِیز.

 طاغُوتگه اِیمان کِیلتِیرمَسلِیک، کُفر کِیلتِیرِیشلِیک عَقِیدَه وَ اِسلامنِی اَوَّلگِی طَبَقَه سِینِی، اوُنِی سکلِیتِینِی، پای دِیوارِینِی یَرمِی وَ مُقَدِّیمَه سِی حِسابلَنَدِی، شُونگه اَساسلَنگن حالدَه، عَرَبلَر قُرآننِینگ لَفظِی، مَفهُومِی وَ اِصطِلاحلَرِیدَن کامِل آگاه بُولِیشگن اِیدِی،  اوُلَرنِی هَمَّه سِی فَقَطگِینَه “لا اله الّا الله” کَلِیمَه سِینِی قوُرُوق زَبان بِیلَن تَلَفُّظ قِیلِیش آرقَلِی اِیش بِیتمَسلِیگِی وَ باشقَه اِیشلَرنِی هَم عَمَلدَه قِیلِیش لازِم اِیکَنِینِی یَحشِی بِیلِیشَردِی. چوُنکِی قُرآن اوُلَرنِی تِیلِیدَه نازِل بوُلگن اِیدِی، اوُلَر “لا اله الّا الله” نِینگ اوُلَردَن نِیمَه لَرنِی طَلَب قِیلَیاتگنِینِی یَحشِی توُشُونِیشگن.

شُوندَی بُولگچ، اَگر کافِر کِیشِی مُسُلمان بوُلِیشنِی قَصد قِیلگن بوُلسَه، اَوَّلاً “لا اله” نِی زَبانِی بِیلَن تَلَفُّظ قِیلَدِی وَ اوُندَن سُونگ بَرچَه یالغان وَ باطِل خُدالَردَن بَرائَت قِیلِیب بِیزار بُولَدِی، طاغوُتلَرگه کُفر کِیلتِیرَدِی. بوُندَن سُونگ “الّا الله” نِی تِیلگه آلَدِی وَ اَهلِی تَوحِید بُولَدِی. مَنَه بُوندَی قانوُنگه بُویسِینِیب طاغوُتدَن اوُزاقلَشگچ، اوُندَن کِییِینگِی مَرحَلَه گه اوُتَدِی؛ یَعنِی اِیمان. اَلله تَعالی بُوندَی بَندَه لَرِیگه بَشارات بِیرِیب اَیتدِیکِی:   «وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري‏ فَبَشِّرْعِبادِ» (زمر/۱۷)، شَیطاندَن وَ اوُنگه عِبادَت قِیلِیشدَن یِیراق بُولگن وَ اَلله گه (یَعنِی یالغِیز اَلله گه عِبادَت قِیلِیشگه) قَیتگن ذاتلَر اوُچُون ( جَنَّت) خُوشخَبَرِی بوُلسِین!

رَوشَن کوُرِینِیب توُرگنِیدِیک، طاغوُت یَسَب آلِیشلَردَن یَعنِی هَر مَخلوُق وَ دَستوُرنِی اَلله نِی قانُونِی وَ دَستوُرِینِی اوُرنِیگه قوُیِیب آلِیشِیدِیر، اِیندِی بُو قوُیِیب آلِینَدِیگن نَرسَه لَر بَعضِی اوُرِینلَردَه بُولَدِیمِی یاکِی بَعضِی صِیفَتلَردَمِی یاکِی بَرچَه صِیفَتلَردَمِی یاکِی اَلله نِی ذاتِینِی اوُرنِیگه قوُیِیب آلِیشَدِیمِی یا قانُون قوُیِیشَدِیمِی فَرقِی یُوق. هَر قَندَی صُورَتدَه هَم اَوَّلگِی قَدَم، طاغوُتلَرگه اِیشانمَسلِیک وَ کُفر کِیلتِیرِیشدِیر. اَمّا طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیش هَم ساددَه گِینَه اِیش اِیمَس، بَعضِیلَر آدَملَرنِینگ مَنَه بُو طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیش دَرَجَه سِیگه یِیتِیشِینِی هاحلَشمَیدِی وَ اَگر هَم بُو دَرَجَه گه یِیتِیشگن بُولسَه، طاغُوتلَرنِی حِمایَه قِیلِیشَدِی. بُویُوک اوُلامالَر طاغُوتلَرنِی اِینگ کَتتَه حِمایَه چِیلَرِینِی اوُچتَه لِیک کوُرِینِیشِیدَه “زَر وَ زُور وَ تَزوِیر” دِیب ناملَشگن.

زَر: قُرآندَه یَعنِی مُلّالَر، سَرمایَه دارلَر، بَدَولَت کِیشِیلَر بُولِیب، طاغُوتلَرنِینگ آدَملَرنِی بایلِیگِینِی تَلان- تَراج قِیلِیش بوُیِیچَه حَقِیقِی شِیرِیکلَرِی حِسابلَنَدِی. بُوگوُنگِی کوُندَه بُورژُواَزِییَه وَ یَنگِی کاپِیتَلِیزیمدَگِی کارتِیللَر،تراستلَر وَ……..نامِی آستِیدَه، حَتّی حِتای، کوُبَه، شِمالِی کَرِییَه گه اوُحشَش سَرمایَه دار دَولَتلَردَه هَم بُونِی گوُواهِی بوُلِیب توُرِیبمِیز.

زوُر: حَربِیلَر آرقَلِی، اوُلَر طاغوُتلَرنِی حِمایَه چِیلَرِی، مُدافَعَه قِیلوُچِی کوُچلَرِی حِسابلَنَدِی وَ اوُلَر اوُچُون جَنگ قِیلِیشَدِی. شُو سَبَبلِی هَم قُرآن اوُلَرنِی کافِر دِیب تَنِیشتِیرگن، اَلله تَعالی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:   «الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً» (نساء/۷۶)،    اِیمان اِیگه لَرِی اَلله یُولِیدَه جَنگ قِیلَدِیلَر، کافِر کِیمسَه لَر اِیسَه شَیطان یُولِیدَه جَنگ قِیلَدِیلَر. بَس، شَیطاننِینگ دوُستلَرِیگه قَرشِی جَنگ قِیلِینگِیز! شُبهَه سِیز، شَیطاننِینگ مَکرِی ضَعِیف بوُلگوُچِیدِیر.

(دوامی بار…..)

درس های مقدماتی/ درس سوم: شناخت طاغوت، اولین قدم در ورود به اسلام    

(19-قسمت)

دقت کنید در مورد یک کافر صحبت می کنیم که می خواهد وارد اسلام شود نه مسلمانی که آلوده شده است. کافری که بگوید لا اله الا الله و محمد رسول الله اما نسبت به تمام آن چه غیر از الله عبادت می شود یعنی کفر به طاغوت نداشته باشد در این صورت، خون و مالش بر مسلمین حرام نمی شود؛ چون چنین شخصی اصلاً وارد اسلام نشده است. اما اگر وارد اسلام شود و بی باور به طاغوت هم نباشد ولی ما ندانیم در قلبش چه می گذرد مثل منافقین یا کفار پنهان داخلی ادای مسلمین را درعبادتهای ظاهری در بیاورد؛ در این صورت، رسول الله صلی الله عليه و سلم گفته در قلبش امری مربوط به خداست و ما چیزی از آن نمی دانیم و کاری به قلبش نداریم. اما، اگر ظاهراً و آشکارا کفر به طاغوت نداشته باشد نمی توانیم چنین شخصی را وارد دایره ی اسلام کنیم. ما نمی توانیم کسی را مسلمان بدانیم که بگوید یهودی ها یا زرتشتی ها یا سکولاریستها یا نصرانی و صابئین را قبول دارم و به آنها کفر نکرده باشد.

کفر و بی باور شدن به طاغوت، نصف، مقدمه و اولین پله و اسکلت اولین طبقه ی عقیده و اسلام بوده است؛ بر این اساس چون اعراب به الفاظ و مفاهیم و اصطلاحات قرآنی کاملاً آشنا بودند همه می دانستند كه گفتن «لا اله – الا الله» تنها به زبان آوردن يك جمله با تعدادی كلمات بی كاربرد نيست، این کلمات کاربرد دارند. چون قرآن به زبان آنها نازل شده بود و می دانستند كه «لا اله» و به دنبال آن «الا الله» از آن ها چه می خواهد؟

پس، اگر كافری قصد دارد مسلمان شود، ابتدا بايد«لا اله» را بر زبان بیاورد و تمام طاغوتها و خدايان دروغين و باطل آنها را انکار کند و به آنها کافر و بی باور شود، و به دنبال آن «الا الله» را بر زبان بیاورد و اهل توحيد شود. زمانی که تسليم چنين قانونی شد و از طاغوت دوری کرد، آن وقت است که مرحله ی بعدی پیش می آید؛ يعنی ايمان. و خداوند به چنین بندگانی بشارت داده که:وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري‏ فَبَشِّرْعِبادِ(زمر/۱۷)، كسانی كه از عبادت طاغوت دوری می‌ کنند، و به سوی خدا باز می‌گردند، ايشان را بشارت باد، پس مژده بده به بندگانم.

روشن شد، که «اله» سازی یعنی هر مخلوق یا برنامه ای را جایگزین الله و قانون و برنامه اش کنی حالا این جایگزینی در بعضی از موارد و ویژگیها باشد یا در تمام ویژگیها، که بعضی ها در ربوبیت و ذات الله جایگزینهائی قرار می دهند یا قوانین را جایگزین می کنند. در هر صورت، اولین قدم  در ورود به دایره ی اسلام و مسلمین، کفر و بی باور شدن به طاغوت است. اما، کفر به طاغوت هم به همین سادگی ها نیست و کسانی هستند که سعی می کنند نگزارند مردم به درجه ی کفر به طاغوت برسند و یا اگر به این درجه رسیدند از طاغوتها حمایت کنند که علمای بزرگوار، برجسته ترین پشتیبانان طاغوتها را در مثلث «زرو زور و تزویر» نام برده اند.از «زرو زور و تزویر» به عنوان بزرگ ترین حامیان و پشتیبانان طاغوتها نام برده شده اند.

• زر:  در قرآن یعنی ملأ و سرمایه داران، ثروتمندانی هستند که شرکای واقعی طاغوت ها در چپاول ثروت های مردم اند. امروزه به عنوان کارتل ها، تراست ها و …در بورژوازی، کاپیتالیسم نوین و حتی سرمایه داری دولتی مثل: چین، کوبا، کره شمالی و امثال آن مشاهده کرده اید.
• زور: از طریق نظامیان، پشتیبانان طاغوتها، نظامیان هم مدافعين طاغوت اند و در راه آن ها می جنگند. به همين دليل، در قرآن به عنوان كافر معرفی شده اند و خداوند می فرمايند: الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ في‏سَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً (نساء/۷۶) كسانی كه ايمان آورده‌اند، در راه الله می‌جنگند و كسانی كه كفرپيشه‌اند، در راه شيطان می جنگند. پس، با ياران شيطان بجنگيد، بی گمان نيرنگ شيطان هميشه ضعيف بوده است.

(ادامه دارد……)