Муқаддамот дарслари / учинчи дарс: тоғутни таниб олишлик, исломга киришдаги аввалги қадамдур.
(19-қисм)
Бу ерда жиддий диққат қилинглар, сухбат кофир шахс хақида кетяпти, булғанган мусулмон борасида эмас. Яъни ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох деган,аммо аллохдан бошқа барча нарсалардан воз кечмаган кофир бўлса,тоғутларга куфр келтирмаган бўлса, бу холатда уни қони ва моли мусулмонларга харом бўлмайди ва қонини тўкса бўлади; чунки шахс аслида исломга кирган эмас. Аммо агар исломга хам кирса ва ишончсиз хам бўлмаса,лекин биз уни қалбидаги нарсалардан хабаримиз бўлмайдиган бўлса,масалан мунофиқларга ёки пинхон кофирларга ўхшаш; бу холда росулуллох саллаллоху алайхи васалламни айтишларига кўра,уни қалбини аллохга топширамиз ва биз уни қалбидаги нарсадан хабардор эмасмиз,қалби билан ишимиз хам йўқ. Аммо агар зохирда амалларида ,ибодатларида тоғутга куфр келтирмайдиган бўлса, бундай шахсни ислом доирасига киргиза олмаймиз. Биз кофир кишини исломни доирасига киргиза олмаймиз, бизлар яхудийларни ё зардўштийларни ё секуляристларни ё насронийларни ё собеинларни қабул қиламан ва уларга куфр келтирмайман деган кимсани мусулмон дея олмаймиз.
Тоғутга иймон келтирмаслик,куфр келтиришлик ақида ва исломни аввалги табақасини,уни склетини,пойдеворини ярми ва муқаддимаси хисобланади; шунга асосланган холда, араблар қуръоннинг лафзи, мафхуми ва истелохларидан комил огох бўлишган эди, уларни хаммаси фақатгина “ла илаха иллаллох” калимасини қуруқ забон билан талаффуз қилиш орқали иш битмаслиги ва бошқа ишларни хам амалда қилиш лозим эканини яхши билишарди. Чунки қуръон уларни тилида нозил бўлган эди, улар “ла илаха иллаллох”нинг улардан нималарни талаб қилаётганини яхши тушунишган.
Шундай бўлгач, агар кофир киши мусулмон бўлишни қасд қилган бўлса, аввало “ла илаха” ни забони билан талаффуз қилади ва ундан сўнг барча ёлғон ва ботил худолардан бароат қилиб безор бўлади,тоғутларга куфр келтиради. Бундай сўнг “иллаллох”ни тилга олади ва ахли тавхид бўлади. Мана бундай қонунга бўйсиниб тоғутдан узоқлашгач, ундан кейинги мархалага ўтади; яъни иймон. Аллох таоло бундай бандаларига башорат бериб айтадики:
«وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري فَبَشِّرْعِبادِ» (زمر/۱۷)،
Шайтондан ва унга ибодат қилишдан йироқ бўлган ва аллохга (яъни ёлғиз аллохга ибодат қилишга )қайтган зотлар учун (жаннат) хушхабари бўлсин!
Очиқ- ойдин кўриниб турганидек, тоғут ясаб олишлардан яъни хар махлуқ ва дастурни аллохнинг қонуни ва дастурини ўрнига қўйиб олишдир,энди бу қўйиб олинадиган нарсалар баъзи ўринларда бўладими ёки баъзи сифатлардами ёки барча сифатлардами ёки аллохнинг зотини ё рубубиятини ўрнига қўйиб олишадими ё қонун қўйишадими фарқи йўқ. Хар қандай суратда хам аввалги қадам, тоғутларга ишонмаслик ва куфр келтиришдан иборат. Аммо тоғутга куфр келтириш хам соддагина иш эмас, баъзилар одамларнинг мана бу тоғутга куфр келтириш даражасига етишини хохлашмайди ва агар хам бу даражага етишган бўлса,тоғутларни химоя қилишади. Буюк уламолар тоғутларни энг катта химоячиларини учталик кўринишида ” зар ва зур ва тазвир” деб номлашган.
-Зар: қуръонда яъни муллолар,сармоядорлар,бадавлат кишилар бўлиб, тоғутлар учун одамларни бойлигини талон-тарож қилиш бўйича хақиқий шерик хисобланади. Бугунги кунда буржуазия ва янги копитализмдаги кортеллар, тростлар ва …….номи остида, хатто хитой,куба, шимолий кареяга ўхшаш сармоядор давлатларда хам буни гувохи бўлиб турибмиз.
-Зур: харбийлар орқали бўлиб, улар тоғутларни химоячилари,мудофаъа қилувчи кучлари хисобланади ва улар учун жанг қилишади. Шу сабабли хам қуръон уларни кофир деб таништирган, аллох таоло мархамат қиладики:
«الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً» (نساء/۷۶)،
Иймон эгалари аллох йўлида жанг қиладилар, кофир кимсалар эса шайтон йўлида жанг қиладилар. Бас, шайтоннинг дўстларига қарши жанг қилингиз! Шубхасиз, шайтоннинг макри заиф бўлгувчидир.
(давоми бор……)