مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

(7-قسمت)

در مورد قالبهای مختلف حاکم بر دارالاسلامهای مختلف هم باز زمانی که این قالبهای حکومتی را با هم مقایسه کردیم در واقع باید متوجه شوید که ما دو قالب و ابزار را با هم مقایسه کرده ایم نه عقیده و مذهبی که داخل این قالبها ریخته شده است. یعنی زمانی که قالب «جمهوری اسلامی ترکستان شرقی» با قالب شاهیگری وراثتی اموی یا عباسی و یا عثمانی و یا با امارت اسلامی طالبان عمر ثالث رحمه الله و یا با امارت شباب در سومالی و ازواد اسلامی و یا با «جمهوری اسلامی ایران» و غیره مورد مقایسه قرار گرفته می شود در واقع چند قالب و ابزار با هم مقایسه شده اند نه مذاهب حاکم بر این قالبها و مذاهب حاکم بر این دارالاسلامها و زمانی که گفته می شود فلان قالب به قالب خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ  نزدیکتر است در واقع از نزدیکی قالب و ابزار به قالب و ابزار دیگری صحبت شده است و سخنی از مذهب و مردم به میان نیامده است . امیدوارم عده ای از دوستان به این امر مهم دقت داشته باشند و اجازه ندهند که دارودسته ی منافقین شعور آنها را به بازی بگیرند.

«قالب» معمولاً در امر دعوت و امر به معروفهای شریعت و نهی از ناپسندهائی که شریعت معرفی کرده و بخصوص در امر جهاد همیشه وجود دارد، یا شخص داخل این «قالب» است یا اینکه از فراورده های این «قالب» به عنوان یک ابزار و نقشه در امر دعوت و جهاد تبعیت می کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ، کسی از شما منکری مشاهده کرد، عملی و با دستش، تغییرش دهد.  فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، اگر نتوانست، زبانی تغییرش بدهد. فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ، واگر نتوانست قلباً جهت تغییر آن تلاش کند (یعنی مبارزه ی منفی، مثل نرفتن به فلان مکان یا نخریدن فلان جنس یا ندیدن فلان شبکه های ماهواره ای و …) وَذَلِكَ أَضْعَفُ الْإِيمَانِ[1]. واین (مبارزه ی منفی با قلب) کمترین درجه ایمان است.

در این صورت تغییر دادن و تلاش جهت تغییر دادن امور ناپسند و غیر شرعی امری واجب است که به درجه و میزانِ ایمانِ شخص هم ربط پیدا می کند که هم جنبه ی فردی دارد، و هم جنبه ی گروهی؛ که در جنبه ی گروهی آن باید در قالب «امت» به این وظیفه عمل کرد. الله تعالی می فرماید:وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (آل عمران/104) باید از میان شما «امت»ی باشند که دعوت به نیکی کنند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند، و آنان خود رستگارند.‏

(ادامه دارد…..)


[1] مسلم 49

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

(6-қисм)

 Бу ерда биз барча шаръий манбаъларни истинод қилган холда фалончи диёрнинг дорул ислом экани ёки фалончи диёрнинг дорул куфр экани хақида хабардор бўлганимиздан сўнг, улардаги хукумат  қолибидаги  асосни солиштиришга хожат йўқ, аммо қолибларни ўзини худди бир абзордек бир-бири билан солиштириш мумки. Масалан мусулмонлар ундан фойдаланаётган қолибни ва   коммунистларнинг хамда  сармоядорларнинг  бойликни тақсимлаш қолибини яъни уччовини бир – бири билан солиштирсак бўлади;  худди фалон абзор, машина, тайёра, поезд, тиббиёт ё хавфсизлик, харбий  технологияни бир –бири билан солиштирганга ўхшайди, бу ерда биз уларни ишлаб чиқарган томонни ақидаси,мазхаби билан умуман ишимиз бўлмайди.

Яна хам соддароқ тушунтирадиган бўлсак, масалан саудия арабистонини поездларини, темир йўл бошқарув системасини япониянинг ёки россиянинг поездлари, темир йўл бошқарув системаси ёки бошқа европа давлатлариники билан солиштирган пайтимизда, уларни бошқарувчиларини ёки бу поездларда олиб бориладиган жамиятни ақидаси билан ишимиз бўлмайди, аммо уларни тажрибаларидан, ўқиб ўрганган билимларидан, турли-хил давлатларни технологиясидан хадафларимизни,дастурларимизни олиб бориш йўлида шаръий усул билан фойдаланамиз.

 Мисол тариқасида, америка ва япониянинг икки хил бошқарув равиши хақида сухбат қилинган пайтда уларни солиштириш ва хатто фойдаланиш учун айтиладики:

Американи бошқаруви бюрократияга яқинроқдир, 1- қисқа муддатли режа тузиш дастурига эга, 2- якка шахс масъулиятига эга, 3- қарор қабул қилиниши ва қарор қабул қилиниш жараёни жуда тез амалга оширилади, аммо уни йўлга қўйилиши жуда секин олиб борилади.

Японияни бошқаруви адхократияга яқин бўлиб: 1- узоқ муддатли режалар дастури тузилади, 2- гурух шаклидаги  масъулиятга эга, 3- қарор қабул қилиш муддати,жараёни секин,лекин уни ижро қилиниши тезлик билан амалга оширилади.  [1]

Бу ерда бир-биридан бутунлай фарқ қиладиган икки бошқарув равиши солиштирилди, аммо улардан фойдаланган кишиларнинг ақидалари,ишончлари хақида сухбат қилингани йўқ; хар қандай ақидага эга бўлган  шахс мана бу бошқарув равишларидан, намунасидан фойдалана олади, чунки мана бу бошқарув равишлари худди “девон”, “абзор”га ўхшаган нарсалар бўлиб уни исталган қисмини ўзгартирса ва ундан турли-хил ақидаларга муносиб равишда фойдаланса бўлади.

Ёки бўлмасам американи,эронни, хитойни, афғонистонни, покистонни, арабистонни таълим- тарбия “системасини” солиштирган пайтимизда хам бир неча фикр,ақидани эмас, балки бир неча “системани” , “абзорни” бир-бири билан солиштирилади.

Ёки намойиш ва тажриба ва гурух мухокамаси каби ўқитиш усулларини навлари хақида сухбат қилинган пайтда, аслида бир неча “абзор” ва хатто турли-хил қолиблар хақида сухбат қилинган, масалан осонлик билан япониядаги ўқитиш услубини америкадаги ўқитиш услуби билан ёки бу икковини қадимги ўтиш ва натижага йўналтирилган ёки 1375 йилдан буён эронда қўлланилаётган  янги фаол, кашф қилиш равиши билан солиштирса бўлади. Бу ерда биз   таълим-тарбия технологиясини навларини бир-бири билан солиштирдик,шунингдек вожиб ишлар бўйича фойдаланиладиган  технология турлари ва тиббиёт,харбий, хизмат,жамлаш, дизайн,қурилиш технологиясини бир-бири билан солиштирамиз.

(давоми бор……) [2]


[1] واژه ادهوكراسي از واژه هاي يوناني ad hoc به معني “براي هدف معين” و پسوند -cracy به معني “حكومت” گرفته شده است. رابرت واترمن ادهوكراسي را بدين گونه تعريف مي كند: “هر ساختاري از سازمان كه خطوط بوروكراسي موجود را براي بهره برداري از فرصتها، حل مسايل و دستيابي به نتايج قطع مي كند”.  ادهوكراسي نوعي از سازمان است كه در نقطه مقابل بوركراسي قرار دارد

[2] واژه تكنولوژي مشتمل بر دو كلمه ” تكني ” به معناي رمز و راز مهارتهاي صنعتگري – و ” لوژي ” – به معني دانش سازمان يافته ، سيستماتيك و هدفمند است .

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

(6-قیسم)

بُو یِیردَه بِیز بَرچَه شَرعِی مَنبَعلَرنِی اِستِناد قِیلگن حالدَه فَلانچِی دِیارنِینگ دارُ الاِسلام اِیکَنِی یاکِی فَلانچِی دِیارنِینگ دارُ الکُفرِ اِیکَنِی حَقِیدَه خَبَردار بُولگنِیمِیزدَن سُونگ، اوُلَردَگِی حُکوُمَت قالِیبِیدَگِی اَساسنِی سالِیشتِیرِیشگه حاجَت یُوق، اَمّا قالِیبلَرنِی اوُزِینِی حوُددِی بِیر اَبزاردِیک بِیر-بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیرِیش مُومکِین. مَثَلاً مُسُلمانلَر اوُندَن فایدَه لَنَیاتگن قالِیبنِی وَ کامُّونِیستلَرنِینگ هَمدَه سَرمایَه دارلَرنِینگ بایلِیکنِی تَقسِیملَش قالِیبِینِی یَعنِی اوُچچاوِینِی بِیر- بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیرسَک بوُلَدِی؛ حوُددِی فَلان اَبزار، مَشِینَه، تَیِارَه، پایِیزد، طِبِّیات یا حَوفسِیزلِیک، حَربِی تِیهنالاگِییَه نِی بِیر- بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیرگنگه اوُحشَیدِی، بُو یِیردَه بِیز اوُلَرنِی اِیشلَب چِیقَرگن تاماننِی عَقِیدَه سِی، مَذهَبِی بِیلَن عُمُوماً اِیشِیمِیز بُولمَیدِی.

یَنَه هَم ساددَه راق توُشُونتِیرَدِیگن بُولسَک، مَثَلاً سَعُودِیَه عَرَبِستانِینِی پایِیزدلَرِینِی، تِیمِیر یُول باشقَرُوو سِیستِیمَه سِینِی یَپانِیَه نِینگ  یاکِی راسِّیَه نِینگ پایِیزدلَرِی، تِیمِیر یوُل باشقَرُو سِیستِیمَه سِی یاکِی باشقَه یِیوراپَه دَولَتلَرِینِیکِی بِیلَن سالِیشتِیرگن پَیتِیمِیزدَه، اوُلَرنِی باشقَه رُوچِیلَرِینِی یاکِی بُو پایِیزدلَردَه آلِیب بارِیلَدِیگن جَمِیعیَتنِی عَقِیدَه سِی بِیلَن اِیشِیمِیز بوُلمَیدِی، اَمّا اوُلَرنِی تَجرِیبَه لَرِیدَن، اوُقِیب اوُرگنگن بِیلِیملَرِیدَن، توُرلِی- هِیل دَولَتلَرنِی تِیهنالاگِیَه سِیدَن هَدَفلَرِیمِیزنِی، دَستوُرلَرِیمِیزنِی آلِیب بارِیش یُولِیدَه شَرعِی اوُصُول بِیلَن فایدَه لَنَمِیز.

مِثال طَرِیقَه سِیدَه، اَمِیرِکَه وَ یَپانِییَه نِینگ اِیککِی هِیل باشقَوُر رَوِیشِی حَقِیدَه صُحبَت قِیلِینگن پَیتدَه اوُلَرنِی سالِیشتِیرِیش وَ حَتَّی فایدَه لَنِیش اوُچُون اَیتِیلَدِیکِی:

اَمِیرِکَه نِی باوشقَرُو بیُوراکرَتِیَه گه یَقِینراقدِیر، 1- قِیسقَه مُددَتلِی رِیجَه توُزِیش دَستوُرِیگه اِیگه،2- یَککَه شَخص مَسئوُلِیَتِیگه اِیگه، 3- قَرار قَبُول قِیلِینِیشِی وَ قَرار قَبُول قِیلِینِیش جَرَیانِی جُودَه تِیز عَمَلگه آشِیرِیلَدِی، اَمّا اوُنِی یوُلگه قوُیِیلِیشِی جُودَه سِیکِین آلِیب بارِیلَدِی.

یَپانِییَه نِی باشقَرُووِی اَدهاکرَه تِیَه گه یَقِین بُولِیب: 1- اوُزاق مُددَتلِی رِیجَه لَر دَستوُرِی توُزِیلَدِی، 2- گوُرُوه شَکلِیدَه مَسئُولِیَتگه اِیگه، 3- قَرار قَبوُل قِیلِیش مُددَتِی، جَرَیانِی سِیکِین، لِیکِن اوُنِی اِجرا قِیلِینِیشِی تِیزلِیک بِیلَن عَمَلگه آشِیرِیلَدِی. [1]

بُو یِیردَه بِیر- بِیرِیدَن بُوتوُنلَی فَرق قِیلَدِیگن اِیککِی باشقَرُو رَوِیشِی سالِیشتِیرِیلَدِی، اَمّا اوُلَردَن فایدَلَنگن کِیشِیلَرنِینگ عَقِیدَه لَرِی، اِیشانچلَرِی حَقِیدَه صُحبَت قِیلِینگنِی یُوق؛ هَر قَندَی عَقِیدَه گه اِیگه بُولگن شَخص مَنَه بُو باشقَرُو رَوِیشلَرِیدَن، نَمُونَه سِیدَن فایدَلَنَه آلَدِی، چوُنکِی مَنَه بُو باشقَرُو رَوِیشلَرِی حوُددِی “دِیوان” “اَبزارگه” اوُحشَگن نَرسَه لَر بُولِیب اوُنِی اِیستَلگن قِیسمِینِی اوُزگرتِیرسَه وَ اوُندَن توُرلِی- هِیل عَقِیدَه لَرگه مُناسِب رَوِیشدَه فایدَلَنسَه بُولَدِی.

یاکِی بوُلمَسَم اَمِیرِکَه نِی، اِیراننِی، حِتاینِی، اَفغانِستاننِی، پاکِستاننِی، عَرَبِیستاننِی تَعلِیم- تَربِیَه “سِیستِیمَه سِینِی” سالِیشتِیرگن پَیتِیمِیزدَه هَم بِیر نِیچَه فِکر، عَقِیدَه نِی اِیمَس، بَلکِی بِیر نِیچَه “سِیستِیمَه نِی”، “اَبزارنِی” بِیر- بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیرِیلَدِی.

یاکِی نَمایِیش وَ تَجرِیبَه وَ گوُرُوه مُحاکَمَه سِی کَبِی اوُقِیتِیش اوُصُوللَرِینِی نَولَرِی حَقِیدَه صُحبَت قِیلِینگن پَیتدَه، اَصلِیدَه بِیر نِیچَه “اَبزار” وَ حَتَّی توُرلِی- هِیل قالِیبلَر حَقِیدَه صُحبَت قِیلِینگن ، مَثَلاً آسانلِیک بِیلَن یَپانِییَه دَگِی اوُقِیتِیش اوُصلوُبِینِی اَمِیرِکَه دَگِی اوُقِیتِیش اوُصلوُبِی بِیلَن یاکِی بُو اِیککاوِینِی قَدِیمگِی اوُتِیش وَ نَتِیجَه گه یُونَلتِیرِیلگن یاکِی 1375 یِیلدَن بُویان اِیراندَه قوُللَنِیلَیاتگن یَنگِی فَعال، کَشف قِیلِیش رَوِیشِی بِیلَن سالِیشتِیرسَه بُولَدِی. بُو یِیردَه بِیز تَعلِیم- تَربِیَه تِیهنالاگِیَه سِینِی نَولَرِینِی بِیر- بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیردِیک، شُونِینگدِیک واجِب اِیشلَر بُویِیچَه فایدَه لَنِیلَدِیگن تِیهنالاگِیَه توُرلَرِی وَ طِبِّیات، حَربِی،حِذمَت، جَملَش، دِیزَین، قوُرِیلِیش تِیهنالاگِیَه سِینِی بِیر- بِیرِی بِیلَن سالِیشتِیرَه مِیز.   [2]

(دوامی بار…….)


[1] واژه ادهوكراسي از واژه هاي يوناني ad hoc به معني “براي هدف معين” و پسوند -cracy به معني “حكومت” گرفته شده است. رابرت واترمن ادهوكراسي را بدين گونه تعريف مي كند: “هر ساختاري از سازمان كه خطوط بوروكراسي موجود را براي بهره برداري از فرصتها، حل مسايل و دستيابي به نتايج قطع مي كند”.  ادهوكراسي نوعي از سازمان است كه در نقطه مقابل بوركراسي قرار دارد

[2] واژه تكنولوژي مشتمل بر دو كلمه ” تكني ” به معناي رمز و راز مهارتهاي صنعتگري – و ” لوژي ” – به معني دانش سازمان يافته ، سيستماتيك و هدفمند است .

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

(6-قسمت)

در اینجا ما زمانی که با استناد به تمام منابع شرعی متوجه شدیم که فلان سرزمین دارالاسلام یا دارالکفر است دیگر نیازی به مقایسه ی محتوای قالبهای حکومتی آنها نیست اما می توانیم خود قالبها را همچون یک ابزار با هم مقایسه کنیم . مثلاً قالب توزیع ثروتی که کمونیستها و سرمایه دارها و مسلمین از آن استفاده می کنند را می توانیم به عنوان سه قالب مختلف با هم مقایسه کنیم؛ دقیقاً چگونه فلان ابزار و ماشین و هواپیما و قطار و تکنولوژی پزشکی و امنیتی و نظامی را با هم مقایسه می کنیم و اصلاً کاری به عقیده و مذهب استفاده کننده ها و حتی تولید کننده های آنها نداریم.

ساده تر عرض کنم ما می توانیم مثلاً سیستم مدیریتی راه آهن و قطارهای عربستان سعودی را با  سیستم مدیریتی راه آهن و قطارهای ژاپن یا روسیه یا آمریکا و یا سایر دول اروپائی مقایسه کنیم  و کاری به عقاید مدیران و افرادی که در این قطارها جابجا می شوند نداشته باشیم اما در عوض از تجربیات و مطالعات و تکنولوژی کشورهای مختلف در فرایند هدف گذاری و برنامه‌ریزی استفاده‌ ی شرعی کنیم.

به عنوان مثالی دیگر زمانی که در مورد دو سبک مدیریتی آمریکا و ژاپن صحبت می شود و جهت مقایسه و حتی استفاده گفته می شود:

مدیریت آمریکائی به بوروکراسی[1] نزدکتر است که 1- برنامه ریزی کوتاه مدت دارد 2- مسئولیت فردی است 3- تصمیم گیری و روند تصمیم گیری تند اما بکارگیری آن  تصمیم کند است.

و مدیریت ژاپنی  به اَدهوکراسی[2] نزدکتر است  که : 1- برنامه ریزی بیشتر بلند مدت  2- مسئولیت گروهی 3-  مدت و روند تصمیم گیری کند ولی اجرای آن به سرعت انجام می شود.

در اینجا دو سبک و الگوی مدیریتی کاملاً متفاوت با هم مقایسه شده اند و سخنی از باورهای استفاده کننده ها نشده است؛ و هر کسی با هر عقیده ای می تواند از این سبکها و الگوهای مدیریتی استفاده کند، چون این سبکهای مدیریتی مثل «دیوان» «ابزار» ی هستند که می توان هم آنها را دستکاری کرد و هم از آنها متناسب با عقاید مختلف استفاده های مختلف نمود.

یا زمانی که در مورد «سیستم» آموزشی آمریکا و ایران و چین و افغانستان و پاکستان و عربستان و غیره صحبت می شود در واقع چند «ابزار» و«سیستم» با هم مقایسه می شوند نه چند فکر و عقیده. 

یا زمانی که در مورد انواع الگوهای تدریس مثل نمایشی و آزمایشی و بحث گروهی و غیره صحبت می شود در واقع در مورد چند «ابزار» و حتی قالبهائی مختلف صحبت شده است، و می توان به راحتی مثلاً روش تدریس در ژاپن را با روش تدریس در آمریکا و این دو را با روش الگوی قدیمیِ انتقالی و نتیجه محور و الگوی جدیدِ فعال، اکتشافی و فرایند محوری که از سال 1375 به این سو در ایران استفاده می شود مقایسه کرد. در اینجا ما انواع تکنولوژی[3] آموزشی را با هم مقایسه کرده ایم همچنانکه انواع فناوری و تکنولوژی پزشکی، نظامی، خدماتی، مونتاژ، طراحی و ساخت و غیره را با هم مقایسه می کنیم که در راستای امر واجبی به کار گرفته می شوند.

(ادامه دارد……..)


[1] کلمه «بوروکراسی» از کلمه «bureau» به معنای «میز» یا «دفتر کار» و کلمه «Kratos» به معنای «حکومت» مشتق شده است که معادل فارسی آن دیوان سالاری است. بوروکراسی از نظر اصطلاحی به معنای اداره نمودن از طریق دفاتر و قوانین و مقررات است اما از نظر عموم،اغلب آثار منفی آن مانند کاغذبازی و کندی جریان امور اداری، در ذهن مردم تداعی می‌شود.

[2] واژه ادهوكراسي از واژه هاي يوناني ad hoc به معني “براي هدف معين” و پسوند -cracy به معني “حكومت” گرفته شده است. رابرت واترمن ادهوكراسي را بدين گونه تعريف مي كند: “هر ساختاري از سازمان كه خطوط بوروكراسي موجود را براي بهره برداري از فرصتها، حل مسايل و دستيابي به نتايج قطع مي كند”.  ادهوكراسي نوعي از سازمان است كه در نقطه مقابل بوركراسي قرار دارد

[3] واژه تكنولوژي مشتمل بر دو كلمه ” تكني ” به معناي رمز و راز مهارتهاي صنعتگري – و ” لوژي ” – به معني دانش سازمان يافته ، سيستماتيك و هدفمند است .

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

(5-қисм)

Энди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам “дорул исломни” устидаги  хокимият масаласида мусулмонларни устида “хокимият” олиб борадиган  икки навли  катта хукумат “қолиби” хақида хабар беради:

1-Уларни биринчиси

   خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ

бўлиб, у аввалги ва энг мухим абзор ва воситадир. ( худди росулуллох саллаллоху алайхи васалламни ва хулафойи рошидинни хукуматига ўхшайди.)

2-Кейингиси шохигарлик даври

   «مُلْكًا عَاضًّا» و «مُلْكًا جَبْرِيّاً» [1]

бўлиб улар исломий изтирорий бадал хукуматлардир, бу хукуматлар нубувват манхажига асосланган хилофат бўлмаган пайтда зарурат ва изтирор хукми бўйича ўзини вазифасини бажаради ( умавийларни,аббосийларни,усмонийларни ва ундан бошқа дорул исломнинг  катта-кичик хокимиятларига ўхшайди) мана бу шохигарликдан сўнг хокимият ва хукумат қудрати яна қайтадан росулуллох саллаллоху алайхи васалламни равишларига қайтади:

  ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ. [2]

Бизлар хам дорул исломни устидаги хокимият ишлари бўйича мана шундай хадафларни кетидан тушганмиз.

Мужохидларни вохид шўроси хам энг баттар изтирорий холатда, вохид умматни ва вохид жамоатни сақлаб қолиш учун хамда буйруқ ва бошқаруқ вахдатини мухофизат қилиш учун  нубувват манхажига асосланган хилофат ва исломий изтирорий бадал хукумат  бўлмаганда учинчи абзор сифатида ўзини вазифасини бажаради, мана бу мужохидларни вохид шўроси нубувват манхажига асосланган хилофатни ёки исломий изтирорий бадал хукуматни вужудга келтириш учун келган бўлиши хам мумкин.

Мана булар умуман айтганда “абзор” ва “қолиб” хисобланади. “Абзор” шундай бир нарсаки ундан ўзига хос мақсадга етиш учун фойдаланилади, қолиб хам шакл,кўринишни вужудга келтирадиган “абзор” хисобланади. Мана бу қолибни ичидаги асос  қолибни ўзидан кўра мухимроқ, мана бу қолибни ичидаги асос “олтиталик ошкор кофирларнинг” қонунлари ёки исломий мазхабларни бирига асосланган  аллох таолони шариатидаги қонунлари ёки мусулмонларни вохид ижмоъсига асосланган бўлиши мумкин.

Мана булар билан бирга даъват ва жиход ва хатто исломий изтирорий бадал хукуматни аста-секинлик билан нубувватт манхажига асосланган хилофат томонга  такомуллашишига ёки гохида турли-хил технологияга ўхшаш вожиб ишларга,абзорларга,қолибларга, шўро ва хелфлар,анжуманлар,сендиколар,эъдод,амирга ўхшаган муқаддамотларга эхтиёж пайдо бўлади, мана бу абзорларсиз, муқаддамотларсиз мана бундай вожиботни сахих,шаръий йўлда олиб бориб бўлмайди, шу сабабли хам мана бу муқаддамотлардан,абзорлардан фойдаланиш хам вожиб бўлади.       

Мана бу  холатда хукуматни “абзорлари” ва “қолиблари” калитлар ё машиналар, тайёралар ё компютер ва бошқа нарсаларга ўхшаш чегараланган миқдорда бўлиши мумкин, аммо мана бу абзорлардан фойдаланадиган кишилар ва мана бу қолибларни ичига қуйиладиган мазмун, секуляризм динининг барча хизбларини сонича ёки хилма-хил осмоний шариатларнинг тафсирларини сонича турли – туман бўлишлари мумкин.

(давоми бор……)


[1] أحمد (30/355 حديث 18406)، والبزار والطبراني في الأوسط (6577)

[2] روى الإمام أحمد عن النعمان بن بشير/ وروى الحديث أيضًا الطيالسي والبيهقي في منهاج النبوة، والطبري ، والحديث صححه الألباني في السلسلة الصحيحة، وحسنه الأرناؤوط

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

(5-قیسم)

اِیندِی رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّم “دارُ الاِسلامنِی” اوُستِیدَگِی حاکِمِیَت مَسَلَه سِیدَه مُسُلمانلَرنِی اوُستِیدَه “حاکِیمِیَت” آلِیب بارَه دِیگن اِیککِی نَولِی کَتتَه حُکوُمَت “قالِیبِی” حَقِیدَه خَبَر بِیرَدِی:

  1. اوُلَرنِی بِیرِینچِیسِی    خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ بُولِیب اوُ اَوَّلگِی وَ اِینگ مُهِم اَبزار وَ واسِیطَه دِیر. (حوُددِی رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی وَ خُلافایِی راشِیدِیننِی حُکوُمَتِیگه اوُحشَیدِی.)
  2. کِییِینگِیسِی شاهِیگرلِیک دَورِی    «مُلْكًا عَاضًّا» و «مُلْكًا جَبْرِيّاً» [1] بوُلِیب اوُلَر اِسلامِی اِضطِرارِی بَدَل حُکوُمَتلَردِیر، بُو حُکوُمَتلَر نُبُوَّت مَنهَجِیگه اَساسلَنگن خِلافَت بوُلمَه گن پَیتدَه ضَرُورَت وَ اِضطِرار حُکمِی بُویِیچَه اوُزِینِی وَظِیفَه سِینِی بَجَرَدِی( اوُمَوِیلَرنِی، عَبّاسِیلَرنِی، عُثمانِیلَرنِی وَ اوُندَن باشقَه دارُ الاِسلامنِینگ کَتتَه – کِیچِیک حاکِمِیَتلَرِیگه اوُحشَیدِی) مَنَه بُو شاهِیرگرلِیکدَن سوُنگ حاکِمِیَت وَ حُکوُمَت قُدرَتِی یَنَه قَیتَه دَن رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی رَوِیشلَرِیگه قَیتَه دِی:   ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ. [2] بِیزلَر هَم دارُ الاِسلامنِی اوُستِیدَگِی حاکِمِیَت اِیشلَرِی بُویِیچَه مَنَه شُوندَی هَدَفلَرنِی کِیتِیدَن توُشگنمِیز.

مُجاهِدلَر شوُراسِی هَم اِینگ بَتتَر اِضطِرارِی حالَتدَه واحِد اوُمَّتنِی وَ واحِد جَماعَتنِی سَقلَب قالِیش اوُچُون هَمدَه بوُیرُوق وَ باشقَرُو وَحدَتِینِی مُخافِظَت قِیلِیش اوُچُون نُبُوَّت مَنهَجِیگه اَساسلَنگن خِلافَت وَ اِسلامِی اِضطِرارِی بَدَل حُکوُمَت بوُلمَگندَه اوُچِینچِی اَبزار صِیفَتِیدَه اوُزِینِی وَظِیفَه سِینِی بَجَرَدِی، مَنَه بُو مُجاهِدلَرنِی واحِد شوُراسِی نُبُوَّت مَنهَجِیگه اَساسلَنگن خِلافَتنِی یاکِی اِسلامِی اِضطِرارِی بَدَل حُکوُمَتنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیش اوُچُون کِیلگن بوُلِیشِی هَم موُمکِین.

مَنَه بُولَر عُمُوماً اَیتگندَه “اَبزار” وَ “قالِب” حِسابلَنَدِی. “اَبزار” شوُندَی بِیر نَرسَه کِی اوُندَن اوُزِیگه خاص مَقصَدگه یِیتِیش اوُچُون فایدَه لَنِیلَدِی، قالِب هَم شَکل، کوُرِینِیشنِی وُجُودگه کِیلتِیرَدِیگن “اَبزار” حِسابلَنَدِی. مَنَه بُو قالِبنِی اِیچِیدَگِی اَساس قالِبنِی اوُزِیدَن کوُرَه مُهِمراق، مَنَه بُو قالِبنِی اِیچِیدَگِی اَساس “آلتِیتَه لِیک آشکار کافِرلَرنِینگ” قانوُنلَرِی یاکِی اِسلامِی مَذهَبلَرنِی بِیرِیگه اَساسلَنگن اَلله تَعالَی نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرِی یاکِی مُسُلمانلَرنِی واحِد اِجماع سِیگه اَساسلَنگن بُولِیشِی مُومکِین.

مَنَه بُولَر بِیلَن بِیرگه دَعوَت وَ جِهاد وَ حَتَّی اِسلامِی اِضطِرارِی بَدَل حُکُومَتنِی اَستَه- سِیکِینلِیک بِیلَن نُبُوَّت مَنهَجِیگه اَساسلَنگن خِلافَت تامانگه تَکامُولَّه شِیشِیگه یاکِی گاهِیدَه توُرلِی- هِیل تِیهنالاگِییَه گه اوُحشَش واجِب اِیشلَرگه، اَبزارلَرگه، قالِبلَرگه، شُورا وَ حِلفلَر، اَنجُومَنلَر، سِیندِیکالَر، اِعداد، اَمِیرِگه اوُحشَگن مُقَدَّماتلَرگه اِیختِیاج پَیدا بُولَدِی، مَنَه بُو اَبزارلَرسِیز، مُقَدَّماتلَرسِیز مَنَه بُوندَی واجِباتلَرنِی صَحِیح، شَرعِی یوُلدَه آلِیب بارِیب بُولمَیدِی، شُو سَبَبلِی هَم مَنَه بُو مُقَدَّماتلَردَن، اَبزارلَردَن فایدَه لَنِیش هَم واجِب بوُلَدِی.

مَنَه بُو حالَتدَه حُکوُمَتنِی “اَبزارلَرِی” وَ “قالِیبلَرِی” کَلِیتلَر یا مَشِینَه لَر،تَیّارَه لَر یا کامپیُوتِیر وَ باشقَه نَرسَه لَرگه اوُحشَش چِیگرَه لَنگن مِقداردَه بُولِیشِی مُومکِین،اَمّا مَنَه بُو اَبزارلَردَن فایدَه لَنَدِیگن کِیشِیلَر وَ مَنُه بُو قالِیبلَرنِی اِیچِیگه قوُیِیلَدِیگن مَضمُون، سِکوُلارِیزم دِینِینِینگ بَرچَه حِزبلَرِینِی سانِیچَه یاکِی هِیلمَه– هِیل آسمانِی شَرِیعَتلَرِنِینگ تَفسِیرلَرِینِی سانِیچَه توُرلِی- توُمَن بُولِیشلَرِی مُومکِین.

(دوامی بار……)


[1] أحمد (30/355 حديث 18406)، والبزار والطبراني في الأوسط (6577)

[2] روى الإمام أحمد عن النعمان بن بشير/ وروى الحديث أيضًا الطيالسي والبيهقي في منهاج النبوة، والطبري ، والحديث صححه الألباني في السلسلة الصحيحة، وحسنه الأرناؤوط

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

(5-قسمت)

حالا رسول الله صلی الله علیه وسلم در مساله ی حاکمیت بر «دارالاسلام» از دو نوع  «قالب» کلان حکومتی که بر مسلمین «حاکمیت» پیدا می کنند خبر می دهد: 

۱-    خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ که اولین و مهمترین ابزار و وسیله ست (مثل حکومت رسول الله صلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین رضی الله عنهم)

۲-    دوره ی شاهیگیری «مُلْكًا عَاضًّا» و «مُلْكًا جَبْرِيّاً» [1] که حکومتهائی بدیل اضطراری اسلامی هستند که به حکم ضرورت و اضطرار در زمان نبود خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ انجام وظیفه می کنند (مثل حکومت امویها و عباسی ها و عثمانی ها و بقیه ی حاکمیتهای محلی ریز و درشت دارالاسلام) که به دنبال این شاهیگری دوباره حاکمیت و قدرت حکومتی به سبک رسول الله صلی الله علیه وسلم بر می گردد: ثُمَّ تَكُونُ خِلاَفَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةٍ. [2] و ما به دنبال چنین هدفی در امر حاکمیت بر دارالاسلام هستیم.

 شورای واحد مجاهدین هم در بدترین حالت اضطرار در صورت نبود خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ و حکومت بدیل اضطراری اسلامی جهت حفظ امت واحد و جماعت واحد و محافظت از وحدت دستور و وحدت فرماندهی به عنوان ابزار سوم انجام وظیفه می کند، که ممکن است برای تولید دوباره ی خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ  یا برای تولید حکومت بدیل اضطراری اسلامی به وجود آمده باشد. 

اینها در کل «ابزار» و« قالب» هستند. «ابزار» وسیله ای است که برای رسیدن به یک هدف خاص از آن استفاده می شود و قالب هم «ابزار» و فرم و شکلی است که چیزی در آن ریخته می شود. محتوای این قالب و فرم بسیار مهمتر از خود قالب است که ممکن است قوانین یکی از «کفار6گانه»ی آشکار باشد یا قوانین شریعت الله تعالی بر اساس یکی از مذاهب اسلامی یا بر اساس اجماع واحد مسلمین. 

در کنار این، امر واجب دعوت و جهاد و حتی امر واجب تکامل تدریجی حکومت بدیل اضطراری اسلامی کنونی به خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ  گاه به تکنولوژی های مختلف و ابزارها و قالبها و مقدماتی مثل وجود شورا و حلف و انجمن و سندیکا واِعداد و امیر و غیره نیاز پیدا می کند که بدون این ابزارها و مقدمات انجام چنین واجباتی در مسیر صحیح و شرعی آن به پیش نمی رود، به همین دلیل استفاده از همین مقدمات و ابزارها هم واجب می شود.

در این صورت ممکن است «ابزار» ها و «قالب»های حکومتی مثل آچار یا ماشین یا هواپیما یا کامپیوتر و غیره محدود باشند، اما کسانی که از این ابزارها استفاده می کنند و محتوائی که داخل برخی از این قالبها ریخته می شود ممکن است به تعداد تمام حزبهای دین سکولاریسم و ممکن است به تعداد تمام تفاسیر مختلف از شریعتهای آسمانی مختلف و متفاوت باشند.

(ادامه دارد…….)


[1] أحمد (30/355 حديث 18406)، والبزار والطبراني في الأوسط (6577)

[2] روى الإمام أحمد عن النعمان بن بشير/ وروى الحديث أيضًا الطيالسي والبيهقي في منهاج النبوة، والطبري ، والحديث صححه الألباني في السلسلة الصحيحة، وحسنه الأرناؤوط

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

Хозирги янги асрдаги дорул исломни намуналари (1) (25 қисм)

(4-қисм)  

Мана бу яхшилик хам бизларга қуръон ва сахих суннат ва аллох таолони шариатидан уни сахих канали бўйича етиб келган ёки аллох таолони шариати уни тасдиқлаган  нарса бўлиши керак, демак очиқ-ойдин кўриниб турганидек аллохни шариатига махсусан дорул исломни дорул куфрдан ажратишга хос бўлган ишларда ёки уларга боғлиқ бўлган ишларда, албатта тоғутга куфр келтиришни асосига кўра куфр келтирилиши керак, энди бу ерда мунофиқларни тўдаси хақида хам баъзи бир сўзлар қолган бўлиб уни тўлдириб айтмоқчимиз, чунки:

-Ахли китоб кофирлари ва секуляристлар “мўъминлар” учун харгиз хеч қачон “яхшилик”ни хохлашмайди: 

 مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ (بقره/105)

На ахли китоблар (яхудий ва насронийлар)дан бўлган кофирлар ва на мушриклар сизга парвардигорингиз тарафидан бир яхшилик (яъни вахий) тушишини истамайдилар. Аллох эса рахмат- мархаматини ўзи хохлаган кишиларга хос қилиб беради. Аллох буюк фазлу карам сохибидир.

-Бизлар улардан озор-азиятга сабаб бўладиган сўзларни эшитамиз холос:

 وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا (آل عمران/ 186)

Ва албатта сизлардан илгари китоб берилган кимсалар томонидан ва мушриклар томонидан кўп азият- маломатлар эшитажаксизлар. Мунофиқлар тўдаси (секулярзадалар) хам шундай душманни жумласидан бўлиб, аллох таоло улар хақида мархамат қиладики:

  «… هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ…» (منافقون/4)،

“…….Улар душмандирлар. Бас, улардан эхтиёт бўлинг! ……” мана бу мунофиқлар тўдаси гапга уста фирибгарлар бўлиб, хатто росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам уларни сўзларини гўзаллигидан ажабланган эдилар, албатта уларни сўзлари дин,шариат, яхшиликлар хақида бўлган, шунинг учун ажабланган эдилар:  

«يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا …»

Албатта мўъминларни орасида уларни сўзларига қулоқ соладиган ва уларни сўзлари улар учун мухим бўлган кишилар мавжуд:

 «وَفِیکُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ» (توبه/47)

Хамда ораларингизда уларга қулоқ солувчилар хам (топилган) бўлур эди. Мана бу дастадаги кишиларни қалбларида мунофиқларни таблиғотлари сабабли касаллик вужудга келган, мунофиқлар гурухини ўзи хам хеч қачон росулуллох саллаллоху алайхи васалламни сўзларига, ваъдаларига эътимод қилган эмаслар, энди бизларнинг дорул ислом ва исломий жамият хақидаги ваъдаларимизга ишонишлари хақида гапирмаса хам бўлади. Аллох таоло мархамат қиладики:

 وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً ‏(احزاب/12)،

Ўшанда мунофиқлар ва дилларида мараз бўлган (яъни эътиқодлари заиф бўлган) кимсалар: “Аллох ва унинг пайғамбари бизларга фақат ёлғон ваъда қилган эканлар,” дея бошладилар.

Демак бизлар ошкор  “олтиталик кофирлардан” ва мунофиқлар тўдасидан хеч қандай яхшилик кутмаймиз ва бизлар сўзларимиз фақатгина ўзларини ва мусулмонларни жамиятини шаръий йўлга қўйишга қарор қилган ва ўзларини илмларини аллохга ва росули саллаллоху алайхи васалламга боғлайдиган ва адолат,тақво ахли бўлган мўъминларга қаратилгандир.

   Мана бу нуқтани зикр қилиш лозимки, олдин хам қайта-қайта айтиб ўтканимиздек, бизлар одамлар хақида эмас, балки “дар” хақида хукм берамиз, яна такрорлаб айтаманки бизлар одамлар хақида ёки уларни мазхаби хақида  эмас,”дар” хақида сухбат қиляпмиз; мана бу ахли суннат ва жамоатни манхажини очиқ-аниқ кўриниб турган нарсаларидандир, “дар” учун асосий ташхис бериш абзори,меъёри хам ундаги “сокин бўлганлар” га қараб эмас,балки ундаги “хокимият” ва бу давлатда хоким бўлган “асосий қонунлар” бўйича амалга оширилади.

(давоми бор…….) 

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

حاضِرگِی یَنگِی عَصردَگِی دارُ الاِسلامنِی نَمُونَه لَرِی (1) ( 25 بوُلِیم)

(4-قیسم)

مَنَه بُو یَحشِیلِیک هَم بِیزلَرگه قُرآن وَ صَحِیح سُنَّت وَ اَلله تَعالَی نِی شَرِیعَتِیدَن اوُنِی صَحِیح کَنَلِی بُویِیچَه یِیتِیب کِیلگن یاکِی اَلله تَعالَی نِی شَرِیعَتِی اوُنِی تَصدِیقلَگن نَرسَه بوُلِیشِی کِیرَک، دِیمَک آچِیق- آیدِین کوُرِینِیب توُرگنِیدِیک اَلله نِی شَرِیعَتِیگه مَخصُوصاً دارُ الاِسلامنِی دارُ الکُفردَن اَجرَتِیشگه خاص بُولگن اِیشلَردَه یاکِی اوُلَرگه باغلِیق بُولگن اِیشلَردَه، اَلبَتَّه طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیشنِی اَساسِیگه کوُرَه کُفر کِیلتِیرِیلِیشِی کِیرَک، اِیندِی بُو یِیردَه مُنافِقلَرنِی توُدَه سِی حَقِیدَه هَم بَعضِی بِیر سوُزلَر قالگن بُولِیب اوُنِی توُلدِیرِیب اَیتماقچِیمِیز، چُونکِی:

  • اَهلِی کِتاب کافِرلَرِی وَ سِکوُلارِیستلَر “مُؤمِنلَر” اوُچُون هَرگِیز هِیچ قَچان “یَحشِیلِیک”نِی هاحلَشمَیدِی:  مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ (بقره/105) نَه اَهلِی کِتابلَر (یَهُودِی وَ نَصرانِیلَر) دَن بوُلگن کافِرلَر وَ نَه مُشرِکلَر سِیزگه پَروَردِیگارِینگِیز طَرَفِیدَن بِیر یَحشِیلِیک ( یَعنِی وَحِی) توُشِیشِینِی اِیستَمَیدِیلَر. اَلله اِیسَه رَحمَت- مَرحَمَتِینِی اوُزِی هاحلَگن کِیشِیلَرگه خاص قِیلِیب بِیرَدِی. اَلله بُویُوک فَضلوُ کَرَم صاحِیبِیدِیر.
  • بِیزلَر اوُلَردَن آزار- اَذِیَتگه سَبَب بوُلَدِیگن سوُزلَرنِی اِیشِیتَه مِیز حالاص:  وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا (آل عمران/ 186) وَ اَلبَتَّه سِیزلَردَن اِیلگرِی کِتاب بِیرِیلگن کِیمسَه لَر تامانِیدَن وَ مُشرِکلَر تامانِیدَن کوُپ اَذِیَت- مَلامَتلَر اِیشِیتَه جَکسِیزلَر.
  •  مُنافِقلَر توُدَه سِی (سِکوُلارزَدَه لَر) هَم شوُندَی دُشمَننِی جُملَه سِیدَن بوُلِیب، اَلله تَعالَی اوُلَر حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:  «… هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ…» (منافقون/4)، “……..اوُلَر دُشمَندِیرلَر. بَس، اوُلَردَن اِیختِیاط بوُلِینگ!…….” مَنَه بُو مُنافِقلَر توُدَه سِی گپگه اوُستَه فِرِیبگرلَر بُولِیب، حَتَّی رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّم هَم اوُلَرنِی سوُزلَرِینِی گوُزَللِیگِیدَن عَجَبلَنگن اِیدِیلَر، اَلبَتَّه اوُلَرنِی سُوزلَرِی دِین، شَرِیعَت، یَحشِیلِیکلَر حَقِیدَه بوُلگن، شوُنِینگ اوُچُون عَجَبلَنگن اِیدِیلَر:  «يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا …» اَلبَتَّه مُؤمِنلَرنِی آرَسِیدَه اوُلَرنِی سوُزلَرِیگه قوُلاق سالَه دِیگن وَ اوُلَرنِی سوُزلَرِی اوُلَر اوُچُون مُهِم بُولگن کِیشِیلَر مَوجُود:  «وَفِیکُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ» (توبه/47) هَمدَه آرَلَرِینگِیزدَه اوُلَرگه قوُلاق سالوُچِیلَر هَم (تاپِیلگن) بوُلوُر اِیدِی. مَنَه بُو دَستَه دَگِی کِیشِیلَرنِی قَلبلَرِیدَه مُنافِقلَرنِی تَبلِیغاتلَریی سَبَبلِی کَسَللِیک وُجُودگه کِیلگن، مُنافِقلَر گوُرُوهِینِی اوُزِی هَم هِیچ قَچان رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی سوُزلَرِیگه، وَعدَه لَرِیگه اِعتِماد قِیلگن اِیمَسلَر، اِیندِی بِیزلَرنِینگ دارُ الاِسلام وَ اِسلامِی جَمِیعیَت حَقِیدَگِی وَعدَه لَرِیمِیزگه اِیشانِیشلَرِی حَقِیدَه گپِیرمَسَه هَم بُولَدِی. اَلله تَعالَی مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:  وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً ‏(احزاب/12)، اوشنده مُنافِقلَر وَ دِیللَرِیدَه مَرَض بوُلگن ( یَعنِی اِعتِقادلَرِی ضَعِیف بُولگن) کِیمسَه لَر: “اَلله وَ اوُنِینگ پَیغَمبَرِی بِیزلَرگه فَقَط یالغان وَعدَه قِیلگن اِیکَنلَر،” دِییَه باشلَه دِیلَر.

دِیمَک بِیزلَر آشکار “آلتِیتَه لِیک کافِرلَردَن” وَ مُنافِقلَر توُدَه سِیدَن هِیچ قَندَی یَحشِیلِیک کوُتمَیمِیز وَ بِیزلَر سوُزلَرِیمِیز فَقَطگِینَه اوُزلَرِینِی وَ مُسُلمانلَرنِی جَمِیعیَتِینِی شَرعِی یُولگه قوُیِیشگه قَرار قِیلگن وَ اوُزلَرِینِی عِلملَرِینِی اَلله گه وَ رَسُولِی صَلَّی الله عَلَیهِ وَسَلَّمگه باغلَیدِیگن وَ عَدالَت، تَقوا اَهلِی بُولگن مُؤمِنلَرگه قَرَتِیلگندِیر.

مَنَه بُو نوُقطَه نِی ذِکر قِیلِیش لازِمکِی، آلدِین هَم قَیتَه- قَیتَه اَیتِیب اوُتکَنِیمِیزدِیک، بِیزلَر آدَملَر حَقِیدَه اِیمَس، بَلکِی “دار” حَقِیدَه حُکم بِیرَه مِیز،یَنَه تَکرارلَب اَیتَه مَنکِی، بِیزلَر آدَملَر وَ اوُلَرنِی مَذهَبِی حَقِیدَه اِیمَس، “دار” حَقِیدَه صُحبَت قِیلیَپمِیز؛ مَنَه بُو اَهلِی سُنَّت وَ جَماعَتنِی مَنهَجِینِی آچِیق- اَنِیق کوُرِینِیب توُرگن نَرسَه لَرِیدَندِیر، “دار” اوُچُون اَساسِی تَشخِیص بِیرِیش اَبزارِی، مِعیارِی هَم اوُندَگِی “ساکِن بُولگنلَر” گه قَرَب اِیمَس، بَلکِی اوُندَگِی “حاکِمِیَت” وَ بُو دَولَتدَه حاکِم بُولگن “اَساسِی قانوُنلَر” بُویِیچَه عَمَلگه آشِیرِیلَدِی.

(دوامی بار…….)

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

مصداقهای دارالاسلام در دنیای معاصر (1) (قسمت 25)

(4-قسمت)

خیر هم یعنی آنچه در قرآن و سنت صحیح و شریعت الله تعالی از کانال صحیحش به ما رسیده است و  یا شریعت الله تعالی آن را تأئید می کند، پس واضح است در تمام امور متعلق به شریعت الله و بخصوص در این مورد خاص متعلق به شناسائی دارالاسلام از دارالکفر و امور متعلق به آنها روی سخن ما نه با «کفار6گانه»ی آشکار است که باید بر اساس اصل کفر به طاغوت به آنها کفر شود، و نه سخنی با دارودسته ی منافقین مانده که در اینجا بخواهیم تکمیلش کنیم، چون:

  • هرگز کفار اهل کتاب و سکولاریستها برای «مومنین» «خیر» نمی خواهند: مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ (بقره/105) کافران اهل کتاب و همچنین سکولاریستها (مشرکان)، دوست نمی‌دارند خیر و برکتی از جانب خدایتان بر شما نازل گردد .
  • و ما از اینها انتظاری غیر از شنیدن سخنانی که مایه ی اذیت و آزار باشند نداریم: وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا (آل عمران/ 186) و حتماً از کسانی که پیش از شما بدیشان کتاب داده شده است، و از سکولاریستها (مشرکین)، اذیّت و آزار فراوانی می‌بینید. [جدائی کفار اهل کتاب از کفار مشرک در آیات واضح است]
  • دارودسته ی منافقین (سکولار زده ها) هم دشمنانی هستند که الله تعالی در موردشان می فرماید: «… هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ…» (منافقون/4)، «…ایشان دشمن اند؛ از آن ها حذر داشته باش و بپرهیز …». این دارودسته ی منافقین دغلبازان زبان بازی هستند که حتی رسول الله صلی الله علیه وسلم هم از زیبائی سخنانشان که قطعاً در مورد دین و شریعت و خوبی ها بوده تعجب می کرد: «يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا …» و قطعاً در میان مومنین هم کسانی هستند که به سخنان اینها گوش می دهند و سخنانشان برایشان مهم است : «وَفِیکُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ» (توبه/47) در میانتان هم کسانی هستند که سخن ایشان را بشنوند. این دسته ای که در قلبهایشان به واسطه ی تبلیغات منافقین بیماری درست شده، و خودِ گروه منافقین هم هرگز به سخنان و وعده های رسول الله صلی الله علیه وسلم اعتماد نکرده اند حالا چه رسد به وعده های ما در مورد دارالاسلام و جامعه ی اسلامی و غیره . الله تعالی می فرماید: وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً ‏(احزاب/12)، ‏و (به ياد آوريد) زمانی را كه منافقان و آنان كه در دل هايشان بيماری بود می‌گفتند: خدا و پيغمبرش جز وعده‌های دروغين به ما نداده‌اند.

پس ما هیچ انتظار خیری از «کفار6گانه»ی آشکار و دارودسته ی منافقین نداریم  و روی کلام ما تنها با مومنینی است که تصمیم گرفته اند بار دیگر خودشان و جامعه ی مسلمین را در مسیر شرعی آن قرار دهند و علم خود را به الله تعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم متصل کرده اند و اهل عدل و تقوا هستند.

با ذکر این نکته لازم است با آنکه بارها و بارها گفته شده که ما در مورد «دار» حکم می دهیم نه در مورد مردم، باز تکرار می کنیم که ما در مورد «دار» و سرزمین صحبت می کنیم نه مردم و  مذهب آنها؛ این از بدیهایت منهج اهل سنت و جماعت است، و مناط و ابزار تشخیص اساسی «دار» هم بر مبنای «قانون اساسی» حاکم بر آن کشور و «حاکمیت» است نه «ساکنین» آن.

(ادامه دارد……..)