وَاعْتَصِمُوا

Мусулмонни вазифаси.

Биз биринчи сонли душманимиз хисобланган яхуд , секуляристлар, муртадларни  қаршисидаги  бир насроний ё мажус ё собеийни химоя қиламиз ва бу бизни вазифамиз деб биламиз, бу бизнинг  ақидамизни бир бўлаги бўлади. Биз фақатгина мана булардан эмас , балки исломий фирқалар ё хатто хавориж, жухайма, равофиз ва бошқаларга ўхшаш  ахли бидъат фирқаларини хам ,барча ошкор кофирлардан химоя қилиб дифоъ қиламиз. Барча ошкор кофирлар, олдинги ахли бидъат мазхабларининг қаршисидаги ханафий, моликий, шиъа , шофеъий, ханбалий, салафий, зохирий ва бошқаларга ўхшаш исломий мазхабларни  химоя қилишни хам ўзимизга   вожиб ва шаръий таклиф деб биламиз. Мухлисина  лахуд дин дегани мана шу бўлади, яъни динингизни аллох учун холис қилинг; “ инна солати ва нусуки ва махя ва мамати лиллахи роббил аъламин” деган сўзингизни тўғрилиги мана бу ўринларда ўзини кўрсатади, бу сиз имтихон қилинадиган ўринларни бири хисобланади.

دشمن شناسی شرعی صحت ایمان ما را نشان می دهد

ما از یک نصرانی یا مجوس یا صابئی بر علیه دشمنان شماره یکمان چون یهود و سکولاریستها و مرتدین حمایت می کنیم و این را یک وظیفه می دانیم، بخشی از عقیده ما است، ما از اینها حمایت می کنیم چه رسد به اینکه از یکی از فرق اسلامی و حتی فرق اهل بدعت چون خوارج و جهمیه و روافض و غیره باشد که از اینها در برابر همه ی کفار آشکار دفاع و حمایت می کنیم، و حمایت از مذاهب اسلامی چون حنفی و مالکی و شیعه و شافعی و حنبلی و سلفی و ظاهری و غیره  در برابر تمام  کفار آشکار و مذاهب اهل بدعت سابق را یک واجب و تکلیف شرعی می دانیم.  مخلصین له الدین یعنی همین، دینتان را خالص کنید برای الله؛ صحت گفتار شما در« ان صلاتی و نسکی و محیا ومماتی لله رب العالمین» در چنین جاهائی خودش را نشان می دهد، این یکی از آن مواردی است که شما با آن مورد آزمایش قرار می گیرید.

Душманларнинг навлари.

Инсонларни орасидаги мўъминларни душманлари уч дастага бўлинади:

1-Ошкор кофирларни ўзи муртадлардан ташқари 5 та аслий дастага тақсим бўлади,

 الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)

Яхудийлар, собеинлар, насоро, мажус ва мушриклар.

2-Ички яширин кофирлар ё мунофиқлар эса, мусулмонларни ичидан ўзларига даста тузиб олишган ва ўзларини яширишган, уларни бу дунёда  алданган мусулмонлардан ажратиб олишга бизларни  имконимиз  йўқ.

3-Бошқа мўъминлар билан баъзи далилларга кўра душманчилик қиладиган жиноятчи мўъминлар.

  وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

Энди мана бу душманчилик фақатгина рухий ё совуқ жанг кўринишида  бўлиши ёки совуқ ва иссиқ жангни таркибидан ташкил топган бўлиши хам мумкин. Мисол тариқасида келтирилса, аллох таоло мархамат қилади:

 يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73)

Агар мана бу ерга диққат қилсангиз, ошкор кофирларга қарши жиход  қилиш ички мунофиқларни муқобилидаги жиходдан муқаддам қўйилган, чунки кўпинча мунофиқларни тўдасини гўёки улар аслан йўқдек  кўрмаганликга олинади. Мунофиқларга қарши жиход хам таблиғот, юмшоқ жанглар, уларни ушлаб турадиган омиллар ва ички томондан уларни мудирият қилиш орқали бажарилади, қуролли ва иссиқ жанг ишга солинмайди. Агар улар шаръий хадлар ижро қилинадиган  ёки дорул исломдан чиқариб юбориладиган жиноятлар қиладиган бўлишса, бу вақтда уларни хукми секуляристларни хукмига ўхшаш бўлади.

دشمنلرنینگ نولری

اِنسانلرنی آرَسیده  مُؤمِنلرنی دُشمَنلری  اوُچ دَسته گه  بُولینه دی:

1-آشکار کافرلرنی  اوُزی  مُرتدلردَن  ته شقه ری  5 ته اَصلِی  دَسته گه  ته قسیم  بُوله دی،

الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)

یَهُودیلر، صابِیءِنلر،نَصارا،مَجُوس و مُشریکلر.

2-اِیچکی  یَشیرین کافرلر یا مُنافیقلر اِیسه، مُسُلمانلرنی اِیچیدَن  اوزلریگه  دَسته  توزیب آلیشگن و اوُزلرینی  یَشیریشگن، اولرنی  بو دُنیاده  اَلدَنگن مُسُلمانلردَن  اَجرَتیب  آلیشگهش بیزلرنی اِمکانیمیز یُوق. 

3-باشقه مُؤمِنلر  بیلن  بَعضی  دَلِیلّرگه  کوُره  دُشمَنچیلیک  قیله دیگن جِِنایَتچی  مُؤمِنلر.

  وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

اِیندی مَنه  بو دُشمَنچیلیک  فقطگینه  رُوحِی  یا ساوُق  جَنگ کوُرینیشیده   بُِولیشی  یاکی ساوُق و اِیسّیق جَنگنی  ترکیبیدَن  تشکیل تاپگن  بُولِیشی  هَم مُومکین. مِیثال  تریقه سِیده  کیلتیریلسه، الله تعالی مَرحَمَت  قیله دی:

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73)

اگر مَنه بو ییرگه دِیقّت  قیلسَنگیز، آشکار کافرلرگه قرشی جِهاد  قیلیش اِیچکی مُنافقلرنیش مُقابیلیده گی جِهادّن مُقدّم  قوُییلگن، چُونکی  کوُپینچه  مُنافقلرنی  توده سینی  گویاکی  اولر اَصلاً یُوقدیک کورمَگنلیکگه آلینه دی. مُنافقلرگه قرشی جِهاد هَم تبلیغات، یُومشاق جَنگلر، اولرنی اوشلب تورَدیگن عامِلّر و اِیچکی تاماندَن اولرنی مُدِیرِیَت  قیلییش آرقه لی  بَجَرِیله دی، قوُرالّی و اِیسّیق جَنگ اِیشگه سالینمَیدی. اَگر اولر شَرعِی حَدلر  اِجرا  قیلینه دیگن  یاکی دار اِلاسلامدَن  چیقه ریب  یُوباریله دیگن جِنایَتلر  قیله دیگن  بُولیشسه، بُو وَقتده  اولرنی حُکمی  سکولاریستلرنی حُکمیگه  اوُحشَش  بُوله دی. 

مُشریکلر

بَشَر تامانیدَن یَسَب آلینگن دِینِّی قرآن اَدبِیاتیده “مُشریکلر” نامی بیلن کیلتیریلگن، یَعنی  “مُشرِیکین” یاکی “اَلّذینَ اَشرَکو” کلیمه لری یَکّه  حالتده  اِیشله تیلگن  هَمّه جایلرده، بُو کلیمه لردَن  اَهلی کِتابنی کافرلری یاکی شِبهِی اَهلی کِتابنی  کافرلری  نَظرده  توُتیلمَه گن، بَلکی  فقهالرنی  آرَسیده “مُشریکلر” نامی بیلن  ته نیلگندیر.

“مُشریکلر” واقعِیَتده شُوندَی کیشیلر بُولیشگن کی، بَشَریَت و اَطرافلریده گی  جَهان حَقیده گی اوزلرینینگ اَندیشَه لری، تَصَوّراتلرینی  قانُون  چیقه ریشنی  مِعیاری، اوزلرینینگ اَطرافلریده گی مُحیط، ماوَرَاءُ الطّبیعِیّه و باشقه لر  بیلن عَلاقه لرینی  ترتیبگه  کیلتیریش  دیب بیلیشَردی. اِلاهی اَحکام و قانونلرنی هِیچ قیسینیسیگه  اِیرگه شیب  اِطاعَت  قیلیشمَسدی؛ اوُزلرینینگ مَنفَعَتلری، مادِّی و مَعنَه وی  طبَقه لرینی  سَقله ب  قالیش  اوُچُون، جُوده  کوُپ بَشَرِی اَندِیشه لر  کیرگیزیلگن  و تقریباً اوزگرتیریلگن  قالیبگه کیریب  قالگن و کلامِی اِلاهیدَن  کوُره  کوُپراق  بَشَرِی اَندیشَه لرگه اوُحشَیدیگن  آسمانی  شَریعَتلرنینگ  حُکملری، کوُرسَتمه لرینیش قبُول  قیلیشدَن  هَم  باش تارتیشه دِی.

مشرکین یا احزاب یا سکولاریستها چه کسانی هستند؟

دین ساخته شده توسط بشر در ادبیات قرآنی تنها با لفظ «مشرکین» نام گذاری شده، یعنی هر جا کلمه ی «مشرکین» و «الذین اشرکوا» به تنهایی در قرآن به کار رفته منظور کفار اهل کتاب یا شبه اهل کتاب نیستند، بلکه در میان فقها به «مشرکین» شناخته شده اند[1].

«مشرکین» در واقع كسانی بودند كه افكار، تصورات و انديشه‌های خود در مورد بشريت و جهان اطراف را، معيار قانون گذاری و تنظيم روابط خود با ديگران و محيط اطراف و ماوراءالطبيعه می‌دانستند، و از هيچ يك از قوانين و احكام الهی تبعيت و پيروی نمي‌كردند؛ و جهت حفظ منافع و طبقه‌ی مادی و معنوی خود، حتی از پذيرش احکام و برنامه های شریعت های آسمانی كه انديشه‌های بشری زيادی در آن ها رسوخ كرده بود و تقريباً قالب تحريفی به خود گرفته و بيشتر به انديشه‌های بشری شباهت داشت تا كلام و پيام الهی، از آن هم خودداري می کردند.

---

[1]بعضی از فقها از عبارت مشرکین غیر اهل کتاب استفاده کرده اند که در برابر این اصطلاح مشرکین اهل کتاب هم به کار رفته که سازگاری با منابع اصلی شرعی ندارد.هر چند که امثال ما هم مدتها در این اشتباه رایج افتاده بودیم اما جامعه ی کفار اهل کتاب یا شبهه اهل کتاب جوامعی متمایز از جامعه ی کفار «مشرک» و مشرکین بوده و هست.

Мушриклар.

Башар томонидан ясаб олинган динни қуръон  адабиётида “мушриклар” номи билан келтирилган, яъни “ мушрикин” ёки “аллазини ашроку”  калималари якка холатда  ишлатилган хамма жойларда, бу калималардан ахли китобни кофирлари ёки шибхи ахли китобни кофирлари назарда тутилмаган , балки фуқахоларни орасида “мушриклар”  номи билан танилгандир.

“Мушриклар” воқеиятда шундай кишилар бўлишганки, башарият ва атрофларидаги  жахон хақидаги ўзларининг  андишалари, тасаввуротларини  қонун чиқаришни меъёри ,ўзларининг атрофларидаги мухит , мовароут табиийя ва  бошқалар билан алоқаларини тартибга келтириш деб билишарди. Илохий ахком ва қонунларни хеч қайсинисига эргашиб итоат қилишмасди; ўзларининг манфаъатлари, моддий ва маънавий табақаларини сақлаб қолиш учун, жуда кўп башарий андишалар киргизилган ва тақрибан ўзгартирилган қолибга кириб қолган ва каломи илохийдан  кўра кўпроқ башарий андишаларга ўхшайдиган осмоний шариатларнинг хукмлари, кўрсатмаларини қабул қилишдан хам бош тортишади.  

امريکا اودهغوى متحدين دڅوم ځل لپاره په اسلامى مماليکو کى يى ماتى اوخوړه

ا

امريکا اودهغوى متحدين دڅوم ځل لپاره په اسلامى مماليکو کى يى ماتى اوخوړه او کم هوشه مسلمانانوته يى اوښودله چى امريکا اونور دنړى سکولار کفار په برابر ديووالي او وحدت دهر ملت ديو کاغځى پړانګانو څخه مخکى نه دى

امريکا پس دالله تعالی دنصرت او په زور دايمان يووالى اوصبر دمجاهيدينو څخه يى ماتى اووخوړه او دامريکا ماتى په افغانستان کى تنها ماتى په يو منطقه کى مشخصه نه ده بل کى ماتى خوړل هغه پروژه ده چى داسلام دين اود مٶمنانو هدف ګرځيدلى دى او په اوس عصرکى(٥٧) اسلامى انقلاب دايران سره يى جرقى لګيدلى دى او بل آخره اوس افغانستان ته رسيدلى ده.

مقصددبعثت دټولوپيغمبرانو:

هغه وخت چى مقصددټولوپيغمبرانوکفرپه طاغوت اوپه بدل کى يى ايمان په الهى قانون اودالله تعالاپه شريعت مطرح وو بايدپه دى وپوهيږو چى مساله په سواداوبي سوادي اوياپه پوهه اوناپوهى اوياپه علوم تجربى نه ده بلکه مساله مختص په هغه قانون اودنياکتنه وه چي پيغمبرانوځان لپاره انتخاب کړى وه .

الله (ج)فرمايى:

– وَلَقَدْ بَعَثْنا في‏کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ

(نحل/٣٦)ژباړه مونږهرملت ته پيغمبراستولى دى چى مقصدددعوت دټولوپيغمبرانوداووچى دخداى (ج)عبادت وکړى اوځان مکمل دخداى (ج)په قانون سره برابرکړى اودطاغوت څخه ځان وساتى.

 اوپه بل ايت کى فرمايى:

فَمَنْ يَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقداستَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقي‏لاَانْفِصامَ لَها(بقره/٢٥٦)

ژباړه څوک چى په طاغوت باندى کفروکړى اوطاغوت دپښولاندى کړى اونافرمانى دطاغوت وکړى اوپه خداى (ج)ايمان راوړى الله تعالا به هغه دهلاکت څخه وژغورى يعنى په قويترين لاسبنديى منګولى لګولى چى هيڅ وخت خلاصون نه لرى .

 کفرپه طاغوت يعنى (لااله)ايمان په قانون اوشريعت دالله (ج)(الاالله)په همدى اساس رسول الله (ص)فرمايلى دى (قولوا  لااله   الاالله تفلحو)اووايې لااله  الاالله ترسوراستکاره شى .

Инсонларни орасидаги мўъминларни душманлари уч дастага бўлинади

1-Ошкор кофирларни ўзи муртадлардан ташқари 5 та аслий дастага тақсим бўлади,

 الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا(حج/17)

Яхудийлар, собеинлар, насоро, мажус ва мушриклар.

2-Ички яширин кофирлар ё мунофиқлар эса, мусулмонларни ичидан ўзларига даста тузиб олишган ва ўзларини яширишган, уларни бу дунёда  алданган мусулмонлардан ажратиб олишга бизларни  имконимиз  йўқ.

3-Бошқа мўъминлар билан баъзи далилларга кўра душманчилик қиладиган жиноятчи мўъминлар.

  وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ (حجرات/9)

Энди мана бу душманчилик фақатгина рухий ё совуқ жанг кўринишида  бўлиши ёки совуқ ва иссиқ жангни таркибидан ташкил топган бўлиши хам мумкин. Мисол тариқасида келтирилса, аллох таоло мархамат қилади:

 يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ (توبه/73)

Агар мана бу ерга диққат қилсангиз, ошкор кофирларга қарши жиход  қилиш ички мунофиқларни муқобилидаги жиходдан муқаддам қўйилган, чунки кўпинча мунофиқларни тўдасини гўёки улар аслан йўқдек  кўрмаганликга олинади. Мунофиқларга қарши жиход хам таблиғот, юмшоқ жанглар, уларни ушлаб турадиган омиллар ва ички томондан уларни мудирият қилиш орқали бажарилади, қуролли ва иссиқ жанг ишга солинмайди. Агар улар шаръий хадлар ижро қилинадиган  ёки дорул исломдан чиқариб юбориладиган жиноятлар қиладиган бўлишса, бу вақтда уларни хукми секуляристларни хукмига ўхшаш бўлади.