Бешталик кофирларни кофир деб хисобламайдиган ва тоғутга куфр келтиришни ўзи улар учун хеч қандай маънони англатмайдиган кимсалар бор,улар мусулмонларнинг тоғутга куфр келтиришларига хам монеъ бўлишади; мана буларни хукми нима? Бундай кишиларни ўзи кофир бўла оладими? Ёки мана бу кишилар махаллий муртадларни хам такфир қилишмайди, ахир улар биз куфр келтиришимиз лозим бўлган тоғутлардан хисобланмайдими?
Ибни Қоййим рохимахуллохни (751 х) сўзига кўра:
« الواجب علی العبد أن يعتقد أن كل من دان بدين غير الإسلام فهو كافر».[1]
Агар хар қандай кимса исломдан ўзга динга эргашган бўлса, уни кофир деб эътиқод қилиши хар бир бандага вожиб бўлади.
Биз мусулмонларнинг орасидан фақатгина 1.Огох холда 2. Қасддан 3.Ўзини ихтиёри ва хохши билан хужжатларни рад қилган кимсаларни такфир қила оламиз. Мисол тариқасида аллох таоло мархамат қиладики:
Кимда- ким исломдан ўзга дин истаса, бас харгиз қабул қилинмайди ва у охиратда зиён кўргувчилардандир.
Энди бир шахс келиб мен мана бу оятни қабул қилмайман дейди. Кофирни кофир деб хисобламайдиган кимсанинг куфрини меъёри, оятни 1.Огох холда2. Қасддан3. Ўзини хохши ва ихтиёри билан рад қилган кишини меъёри билан бир хил бўлади. Бу ерда шахснинг хужжатни рад қилмасдан туриб,”шубха” ва “таъвил” га дучор бўлиши фарқ қилади.
Чиқарилган хукм куфрига ижмо қилинган кофирни ўзигагина чегараланган бўлиши лозим . Ибни Таймиянинг “родду алал бикрий” сида келтирилган сўзига кўра куфрида ихтилоф бўлган кофирни хукми бунга тегишли эмас.
Аммо агар бир киши кетма-кет ва ижмо билан собит қилинган нарсани инкор қилса, унга хужжат қоим қилингандан сўнг кофир хисобланади.
Аслий кофирни кофир деб,яъни куфрига хужжат келтирилган яхудий ва насорога ўхшаш кишиларни кофир демаган ва уларни такфир қилмаган кишига мутлақо кофир дейилади. Таъвил келтиришни хам унга фойдаси бўлмайди. Агарда унга жахолат гумони ё уни таъвили келтирилса қабул бўлиши мумкин. Қози Иёз ўзини “ шифо” китобида айтади: шу сабабли хам мусулмонлар миллатидан бошқа миллатларни динига эргашган ё уларни устида тўхтаб қолган ё шубха қилган ё уларни мазхабини тўғри деб хисоблаган кишини кофир демаган шахс, агар у ўзида исломни зохир қилиб кўрсатаётган бўлса хам ва бу ишига эътиқоди бўлса ва ана ўша мазхабдан бошқа барча мазхабларни ботил эканига эътиқод қиладиган бўлса , мана бу шахсни кофир деб хисоблаймиз. Шундай экан бу шахс исломга мухолиф нарсани ўзида ошкор қилиб кўрсатиши билан кофирдир. .[3]
Қози Абу Бакр ибни Арабийдан нақл қилинишича : қози Абу Бакр айтади: тавқиф (унда тўхталган хужжатлар) ва ижмоъ, буларни иккови куфрига иттифоқ қилган бўлса, бу масалаларда тўхталган кимса , хужжат ва тавфиқни рад қилиб унга шубха қилибди. Мана буларни рад қилиш ва шубха қилиш фақат кофир кишини қўлидан келади холос. .[4]
Аммо бу масалани куфрига ижмоъ қилиб бўлмайдиган ва унда ихтилоф бўлган ахли қибланинг такфири билан адаштириб қўйманглар ,ибни Таймия айтади:
Салафлар жуда кўп масалаларда ўзаро тортишиб туришарди, аммо уларни хеч қайсиниси муқобилидаги одамни куфр, фисқ ва гунохкорлигига гувохлик берган эмас.
Мисол тариқасида кўрадиган бўлсак, Умар ибни Хаттобга “ла илаха иллаллох”нинг хуқуқлари ва таркибий қисмларини бир қисми ғоиб бўлди ва закот хукмида енгиллик олмоқчи бўлаётганларнинг куфрига шубхаланди. Бунга сабаб уларнинг шаходатни талаффуз қилишлари бўлди, ла илаха иллаллохни талаффуз қилган кишининг қони ва молини покланиши хақидаги хадисни хужжат келтирди.
Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху мусулмонларнинг харом бўлган қонини асраш учун росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг хадисларини хужжат қилади:
Менга одамлар билан аллохдан бошқа маъбуд йўқ ва Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аллохни элчиси деб гувохлик беришмагунча ,намозни барпо қилиб закотни беришмагунча жанг қилишга буюрилдим. Мана буларни бажаришса ўзларини қони ва молларини ислом хаққи билан мендан химоя қилиб олишибди. Уларни хисоб- китоблари аллох биландир.
Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху тавхидга асосланган комил илмга эга эди.Абу Бакр розиаллоху анху ла илаха иллаллохни хуқуқи ва таркибий қисмлари хақида Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху билан ўзаро сўзлашишди ва улар мана бу таркибий қисмларни билмай қолишлари сабабли , бу мўъминларни илмига таъна келтиришмади. Масалан Умар тавхид илмига жохил деган маънони билдирмасди. Хозирги замонда бизни бир гурух биродарларимиз ўзларини мухолиф томондаги урзли кишиларга тухмат қилишаётгандек муомала қилишмасди.
Умар ибни Хаттоб ла илаха иллаллохни таркибий қисмлари ва хақларини билмай қолганлиги боис тавхидга нисбатан жохил бўлди деб хеч ким айтмасди.Чунки таркибий қисмлар нихоятда кенг бобни ўз ичига олади, хар қандай илм эгаси ўзини илмини миқёсига қараб билишга эга бўла олади.Ла илаха иллаллохни маъноси эса буни умуман акси бўлиб ,шаръий маъноси содда ва баёни қисқадир. Тоғутга куфр келтириш ,барча илохалар ва кофирларни рад қилиш сўнгра охирги элчини канали орқали аллохга иймон келтиришни ўз ичига олади. Хар бир мукаллаф бўлган инсон ўзини маълумотини мезонига қараб бу хақида илм олиш имконига эга. Мана буни асосида ибни Таймия айтади:
Шундай бўлгач шахсни холини турли –хил бўлишига қараб такфир қилиш хам хилма-хилдир. Хатокор, янгилик яратувчи,жохил ва гумрох шахсни хаммаси хам кофир эмас, балки фосиқ хам эмас ё осий хам эмас;………шубхасиз одамларни олдида ўзини илми ва дини билан танилган тоифаларнинг уламолари томонидан одамлар хатога дучор бўлишади. Кўпинча улар хақиқатни бир тарафини ушлаб унга эргашишади, аммо бу хақиқатни бошқа бир тарафи эса улардан яширинган холда қолиб кетган ва шу равишда уларга намоён бўлмай қолади. Шу тарзда хақиқатни баъзини билишади ва баъзисига нисбатан эса жохил бўлиб қолишади,балки улар жохил бўлиш билан бирга уни инкор хам қилишади.
Мана бу ижтиходий ўринларни барчасида , шахс хужжатни рад қилмайди балки хақиқатни баъзисини билади ва баъзини эса билмайди. Бу ишлар гохида мўъминларни ноўрин такфир қилишга олиб бориб қўяди . Мисол тариқасида келтирсак, Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху Хотиб розиаллоху анхуни нохақ равишда , хато таъвилотлар асосида такфир қилади; Умар ибни Хаттоб розиаллоху анхуни хатоси дилсўз хаким бўлган росулуллох саллаллоху алайхи васаллам томонидан ислох қилинди. Энди сизларни назарингизда бизни давримиздаги Умарларни хатосини ким тўғрилаб ислох қилади?
Ёки билишимизга қараганда Аммор розиаллоху анху икрох ояти нозил бўлишидан олдин куфр калимасини айтган ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам оят нозил бўлишидан аввал мана бу жиноятни кўрмаганликка олдилар ва эътибор бермадилар. Аммор розиаллоху анху ота-онаси билан бирга мажбурий ва зарурат холатига тушиб қолган ва куфр калимасини айтишга мажбур бўлишганди. Лекин бу пайтда хали иймонга тўла хотиржам қалб хақидаги оят нозил бўлмаган эди. Мана бу жараён хақида хам росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам изох бермадилар ва сахобалар хам уни такфир қилишмади. Ёки бўлмасам баъзилар қиладиган хатарли ўйинлар яъни уни кофирлигига шак-шубха қилган хам кофир бўлади деб ўтиришмади.
Мана бу суратда ақл учун асмоъ ва шаръий хукмларда йўл берилмайди , балки ибни Таймияни сўзига кўра:
Иймон ва куфр буларни иккови хукмлар билан собит бўладиган рисолат хисобланади ва мўъмин ва кофирни бир-биридан ажратиш учун ақлий далилларни ўзи эмас шаръий далиллар ишлатилади. У киши бошқа жойда айтадики:
Хақиқатда куфр ва фисқ шаръий хукмлардандир ва бу ахкомларда ақл мустақил бўла олмайди.
Шу сабабли хам бизлар фақатгина аллох ва росули саллаллоху алайхи васаллам такфир қилган кишиларни такфир қила оламиз ва аллох ва росули саллаллоху алахйи васаллам такфир қилмаган гунохкор кишини такфир қила олмаймиз. Шундай бўлгач мана бу эшикни ўзингизни ақлингиз билан оча кўрманглар .
[3] قاضی عیاض، کتاب الشفا، ج: 2 ص: 610. / ولهذا نكفر من لم يكفر من دان بغير ملة المسلمين من الملل، أو وقف فيهم، أو شك، أو صحح مذهبهم وإن أظهر مع ذلك الإسلام واعتقده واعتقد إبطال كل مذهب سواه. فهو كافر بإظهاره ما أظهر من خلاف ذلك
[4] همان، ج: 2 صص: 602-603./ قال قاضي أبو بكر لأن التوقيف والإجماع اتفقا علی كفرهم فمن وقف في ذلك فقد كذب النص والتوقيف أو شك فيه. والتكذيب أو الشك فيه لا يقع إلا من كافر
تشویق ، کشف ، هدایت وبهره گیری به موقع از خوب میان بدها وهشیاری دربرابر فتنه وشبهه امامان به سوی جهنم
اصولاً هدایت یافتگان وپیروان رسولان ،مجددین وبیدار گران افرادی خوب ازمیان انبوهی ازبدان مشرک ،مرتد ،گمراه،اهل بدعت و….. می باشند که بر اثراسباب وبازدارنده های متنوع وفریبنده ،پس از مدتی با دریافت صحیح پیام اسلام به خود آمده یا مسلمان می گردند ،یا اینکه با حفظ عقیده ی باطل خود ،به چنان تشخیصی می رسند که یاری رساندن به اسلام و پیروزی آن حافظ منافع مادی و معنوی وی بوده و به همین دلیل به حمایت ان بر می خیزند ،و یا این که بدون تغییر عقیده و پیروی سر سختانه از عقاید شرک آلود خود در مراحلی به خاطر پیروی از فطرت و رحم خدادادی و یا هر عامل دیگری، در هنگام سختی و نیاز مسلمین از حقوق انسانی انها در برابر دیگر هم کیشان ظالمش دفاع کرده است اما سرانجام در اتخاذ سیاستهای کلان و جنگ طلبانه تابع رای فرمانده هانش بوده است و ممکن است بعدها به همراه دیگر کفار حربی اسیر جنگی هم گشته باشد و یا …..
یا این که شخصی مسلمان ،فریب حزب یا جماعتی «بد»منتصب به اسلام را خورده باشد وناآگاهانه و بر اثر غفلت و جهل مغلوب دسیاس و خطواط شیطان گشته باشد ویا … درهردو صورت با درخشش خورشید و صبح صادق اسلام «خوبهایی» که در میان «بدان » منحرف ،آلوده و گم شده اند ،امابا علایمی که از خود بروز می دهند، بعضی در پارهای موارد و گروهی کلا موضع و صف خود را از ظالمین به نفع مسلمین تغییر داده و یاری رسان و افزایش دهنده ی قدرت و شوکت مسلمین گشته ،یا این که حداقل از میزان ستم وحشیانه ی دیگر همقطارانشان نسبت به مسلمین می کاهند. زندگی اسلامی مومنینی که دورانی را در جاهلیت ومیان «بدها» به سر برده اند از یک سو ،ومشرکین غیر مسلمانی که در هنگام نیاز و یا ذلیلی مسلمین به ندای فطرت خود پاسخ داده ودر مواردی یاری رسان مسلمین شده اند فرمول ساده و تکرار شدنی است که، سرپرستان و صاحبان امر باید با تشریح چنین حرکات وواکنشهای سودمند و امیدوار کننده ای ،به کشف وشناسایی اینگونه افراد پرداخته و با تقویت وهدایت این جرقه های امید ،یاکلا آنها از صف مشرکین وجاهلین بریده وبه صف مسلمین ملحق نمایند یا این که به موقع از استعداد مفید آنها در پیشبرد مبارزه بهره مند گردند…
جهت روشنتر شدن این اسلوب امتحان شده ی کار آمد ،از میان انبوهی از رویدادهای موثق گذشته در قرآن وتاریخ ،به ذکر چند نمونه پرداخته سپس قضیه را دنبال کرده ودرحد فهم مطلب پرورش می دهیم :
“از میان کسانی که در جنگ احد کشته شد”مخیریق “یهودی بود.وی در آنروز به یهودیان گفت:ای گروه یهودیان ،شمابی گمان می دانید که یاری کردن محمدراست و درست است .
گفتند: امروز شنبه است . گفت:مرا شنبهی در کار نباشد.او شمشیر وجنگ افزار خود بر گرفت وگفت:اگر کشته شوم ،دارایی ام را به محمد سپارید که هر چه می خواهد، باآن بکند .آن گاه روانه گشت وچندان مردانه جنگید تا کشته شد .پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم گفت:مخیریق بهترین یهودیان است.{الکامل فی التاریخ ابن الاثیر ص 997 }
در صحنه ای دیگر می بینیم که چون بت پرستان دربدر شکست خوردند پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم فرمان دادابو بختری بن هشام ـ که اسیر شد ـ کشته نشود .زیرا او هنگام بودن رسوا الله صلی الله علیه وسلم در مکه ،بیش ازهمه آزار بت پرستان را از وی دور می ساخت .واز میان کسانی بود که در شکستن آن پیمان نامه (که به زیان پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم نوشته شده بود)،کوشش کرد {تاریخ کامل ،ابن اثیر،ترجمه ی دکتر روحانی ص 958}
ودر یایان در مورد ادم های خوبی که فریب نقشه های «جماعت های بد» و «تقلبی »وبه «ظاهر اسلامی» را خورده اند می خوانیم که:
“بنی عمرو بن عوف که”مزگت قبا”رابنیاد نهادند ،به روزگار خلافت عمربن خطاب از وی خواستند که به مجمع بن حارثه دستوری دهد که پیشنمازی ایشان رادرمزگت شان کند .
مجمع گفت:یاامیر المومنین ،برمن شتاب مکن زیرا به خدا سوگند که در آن به نماز در ایستادم ونمیدانستم آنان چه در دل نهان کرده اند ، واگر می دانستم با ایشان نماز نمی خواندم .
عمر پوزش ا و رابپذیرفت واو را راستگو شمرد و او را فرمود که در مزگت قبا پیشنمازی کند .{الکامل فی التاریخ ،ابن اثیر ،ترجمه دکتر روحانی ص 1147}
در هر سه مورد با سه طبقه ی کاملا مجزا بر می خوریم؛ ،طبقه کفار اهل کتاب آن هم بد ترین گروه از کفار اهل کتاب به نام یهود ،سپس طبقه کفار و مشرکین غیراهل کتاب که هم اکنون به نام سکو لاریسم دردنیا مشهور و نامدار گشته اند ،ودرپایان طبقه ی انحرافی از صف مسلمین را می بینیم که عده ای رانا آگاهانه فریفته ودر صف خود وارد نموده اند ،ودرپناه این گروه مسلمان وساده ی فریب خورده ،جبهه گیری نموده و به اعمال تخریبی خود می پردازند که در قرآن وسنت عنوان منافقین به این «سر کردگان به ظاهر مسلمان »داده شده است.
درهر سه حالت می بینیم که آدمهای خوبی ـ در صورت عملکرد صحیح مبارزین مجاهد ـ نمودار گشته ومی توانند جهت پیشبرد اهداف متعالی نهضت مستضعفین و ستمدیدگان ثمر بخش باشند.
اینها علائم ونشانه های روشنی برای رهبران وامیران جهت حداقل استفاده از این افراد ،و یا تکمیل سیاست منفرد کردن کامل خطرناکترین دشمنان می باشد.
اما همین سیاست زنده و مفید اسلامی ،ازجانب گروههای منافق منتصب به اسلام که مردمان فریب خوردۀ زیادی را تحت نظام جاهلی وسکولاریستی به زیر چتر خود در آورده ودر پشت آنهابه سنگر بندی وتوطئه چینی مشغولند،مورد سوء استفاده قرار گرفته است ،به نحوی که دقیقا در مسیر تامین منافع کفار ومرتدین حرکت کرده وهمچون گرزی بر سر آزادی خواهان ومبارزین مسلمانان فرود می آید.
این سرکردگان و «تاجران دین و مردم» ،با ایجاد جنگ روانی و تبلیغی ،مسلمین را در چنان تنگنایی قرار می دهند که به این نتیجه برسند که در میان مکاتب مختلف و متضاد سکولاریسم که بدهستند ، دموکراسی از نوع سرمایه داریش را انتخاب کنند که به خیال خودشان خوب میان بدهاست .
آنها به خوبی می دانند که دموکراسی یا حکومت احکام درست شده مردم بر مردم به جای حکومت احکام الهی بر مردم براساس و پایه ی سکولاریسم بنیان نهاده شده است ،که در آن هیچ جایی برا ی اجرایی شدن احکام و قوانین الهی بر مردم وجود ندارد.اما باز بر ان تکیه کرده و مردم را به حمایت از آن و پرهیز از مجاهدین طائفه منصوره که خواهان اجرائی شدن احکام الهی اند فرا می خوانند . چرا؟ چون اینها نیز« تاجران» و «دشمنان »احکام الهی اند،که بر خلاف دیگر سکولار ها برای روز مبادا یا به خاطر نیاز سکولارها، خود را پشت احزاب مشهور به اسلامی و مسلمانان فریب خورده پنهان نموده اند و عامل روانی و تبلیغی سکولاریستها جهت جذب مردم به خود و دور نمودن از مجاهدین گشته اند.
چرا اینها به جای اینکه مردم را میان خوب و بد مخیر بدانند آنها را سوق می دهند که در میان بدها یکی را که به نظرشان شرش کمتر است انتخاب کنند ؟ چون این هم تلبیس ابلیس و یکی از دامهای خطرناک شیاطین جهت انحراف مسلمین از فرقه ناجیه و صراط المستقیم است.
آنها در این مرحله از بیداری اسلامی چون نمی توانند بر خلاف فطرت و عقل خدا و اسلام را انکار کنند ،در لاک یکی از فرق گمراه مدعی اسلام فرو رفته و با پخش شبهات خاص خود فائده ی اثبات خدا و دین را از بین بردند.بدین معنی که خدا ترسی ،و تحکیم احکام الهی در امور زندگی بشر و سیستم حکومتی شریعت را ،عملا نفی کرده و سیاست شرع را فرو ریختند.
بدون شک اینها بدترین طایفه علیه اسلام اند و کاری که این گمراهان گمراه کننده انجام می دهنداز عهده یک لشکر مجهز به توپ و تانک و هواپیما های جنگی مهاجمین خارجی بر نمی آید . بدون شک اینها ستون پنجم دشمن و سود مند ترین عامل روانی دیکتاتوری مهاجم سکولاریسم و جاهلیت حاکم بر علیه مسلمین می باشد .
درک تفاوت میان ایندو برای هر مسلمان موحدی ساده و ملموس است که چگونه به کارگیری یکی باعث تحکیم شریعت الهی در زمین و پیشبرد مبارزه می گردد ،و روی آوری به آن یکی غلطیدن در یکی از شعبه های سکولاریسم و زیر پانهادن و نفی سیستم حکومتی اسلامی و سیاست شرع در امور زندگی انسانهاست.
در اسلوب دوم هر چه «مسلمین فریب خورده» ،تحت تاثیر تبلیغات راهنمایان به درهای جهنم، بیشتر در تحقق فعالیتهای به «ظاهر» خیر خواهانه اسلامی زحمت بکشند، بیشتراز صراط المستقیم منحرف شده و شرشان بیشتر دامنگیر خود و دیگران خواهد گردید. و هر چه خود را از سیستم جاهلی و سکولاریستی موجود دور نگه دارند و در توحیدو ولاء وبراء و کفر به طاغوتشان مخلصتر گردند ،به همان میزان خیر و برکتشان برای خود و دیگران افزایش یافته و از «منجلاب و دام» «شیاطین »و «امامان راهنما ی به جهنم» دورتر می گردند.
شخص مسلمان چون دارای ثوابتی است که تحت هیچ شرایطی تغییر نمی یابند ،نمونه عینی توحید ،ولاء و براء وکفر به طاغوت می گردد.در نتیجه هر کسی که به هر نحوی ،به این شخصیت مستقل هدفمند ،در هر کدام از مراحل دعوت و مبارزه ،قبل از کسب قدرت حکومتی یا بعد از بدست آوردن آن یاری برسانند، قطعاً در آن مورد به نفع ارزشهای مطلوب انسانی عمل نموده و جواب مطلوبی به ندای فطرتش داده است .و بدون شک در این دنیا هم ردیف با دیگر دشمنان سرسخت احکام الهی اسلام قرار نگرفته و برای مسلمین مبارز ، «خوب» بین «بدها» قلمداد گشته و برخوردی متناسب با عملش دریافت خواهد کرد ” آیا جزای خوبی جز خوبی است؟”
اما در موردطیف خیانت پیشه ی دوم که ثمره ی توحیدیعنی: تحکیم شریعت در روی زمین را دچار افت نموده و گله وار گمراهانرا به زیر چتر سکولاریسم برده و به آرزوهای پوچ و دست نیافتنی دلخوششان می کنند ،باید گفت: که حربه شیطانی انها کهنه و فرسوده گشته و امروز مسلمین خود را در برابر یک جواب ساده ی سرنوشت ساز می بینند، یا انتخاب سیستم گنیده ی جاهلیت و دیکتاتوری سکولاریسم یا پذیرش و تحکیم شریعت الهی در زمین ، یا کفر به الله یا کفر به طاغوت . جواب به این سوال همچون دیگر اصول توحید نیاز به سواد یا مدرک تحصیلی ندارد بلکه تنها عقل سلیم و فطرتی بیدار و هشیار را می طلبد.
ابو جهل با آن همه ادعا و علم زیر بار جواب مثبت به این سوال ساده ی پر محتوای نرفت و در عوض سمیه ی بی سواد لبیک خود را، باشهادت خود،به دست جلادان حقیقت ستیز به گوش جهانیان رساند . در مسئله پزیرش توحید و شرک اکبر هیچ عذری وجود ندارد . گرایش به سکولاریسم و یا هم مسیر شدن با آن در وضع موجود به هر دلیلی به معنی کنار نهادن احکام الهی و پذیرش احکام بشری به جای آن است و این شرک در قانون گذاری وحکم ،و از اسباب روشن ارتداد و مرتد شدن می باشد.
مشرکین برای خدا واسطه قرار می دادند و می گفتند اینها ما را به خدا نزدیک می کنند. خداوند هر گونه واسطه ای بین خودش و مخلوقش را نمی پذیرد و بهانه ی بت پرستها را هم در قرار دادن واسطه هائی که آنها را به خدا نزدیک کند رد می کند و می فرماید: وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى.
ج: اگر به دقت در آیه نگاه کنیم که می فرماید: وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى (زمر/3) کسانی که جز خدا سرپرستان و یاوران دیگری را برمی‌گیرند (می‌گویند:) ما آنان را عبادت نمی‌کنیم مگر به این دلیل که ما را به خداوند نزدیک کنند.
متوجه می شویم که در این آیه الله تعالی به نکوهش عبادت کردن مشرکین برای غیر الله پرداخته، نه به نکوهش تقرب و اموری که باعث تقرب به او می شوند؛ چون گاه مومن با امری واجب یا مستحب به الله تعالی تقرب می کند که امری شرعی و پسندیده است؛ اما چنانچه با حرامی یا با شرکی بخواهد به الله تعالی تقرب کند ما این تقرب را امری غیر شرعی و ناپسند می دانیم . پس ذات تقرب و قرار دادن وسیله جهت نزدیک کردن خود به الله ممنوع و ناپسند نیست، بلکه دادن عبادت به إله هائی که برای آنها حق ربویت یا سایر مختصات الله تعالی را به آنها داده اند ممنوع و غیر شرعی است.
شما در مطالب خود از شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله در مورد فرق بین مشرکین با اهل کتاب نقل قول کردید. آیا از او در مورد روافض که با همین مشرکین و اهل کتاب بر علیه 4مذهب اهل سنت همکاری می کنند چیزی می دانید؟
در همین ابتدا لازم است که به جعفری ها مثل سایر مذاهب حنفی و شافعی وغیره همچون مذهبی در کنار سایر مذاهب نگاه کرد که تمام این مذاهب در مواردی با همدیگر اختلافات اجتهادی دارند. اینکه شیعیان قصد داشته باشند خودشان را از دیگران جدا کنند مشکل خودشان است و دارند اشتباه بزرگی می کنند مثل این است که حنفی ها یا شافعی ها بخواهند خودشان را از سایر مذاهب جدا کنند.
عبارت 4 مذهب و محدود کردن مذاهب معروف به اهل سنت در 4 مذهب ربطی به ائمه ی خیرالقرون ندارد و اصلاً ما در میان خیرالقرون و حتی چند قرن بعدی هم چیزی به نام 4 مذهب نداریم و محدود کردن مذاهب معروف به اهل سنت به 4 مذهب توسط شاهان آنهم به دلایلی خاص صورت گرفته است، امروزه اگر به دقت نگاه کنیم جمعیت جعفری ها از حنبلی ها بیشتر است و تقریباً با مالکی ها نیز در یک سطح هستند. بهترین گزینه تشکیل شورای اولی الامر تمام فرق و مذاهب اسلامی است نه نادیده گرفتن و یا حذف مذاهب مختلف اسلامی مادام که در دایره ی اسلام و مسلمین قرار گرفته اند.
بیز اولرنینگ حوکومت و قانونلری، جَزالش و مُکافات تِیزیمیگه تابِع بولیب ایرگشمَگونیمیزچه و اولرگه اِطاعَت قیلمگونیمیزچه اوریشیب جَنگ قیلیشده دَوام ایتیشه دی. اگر بیزلر اسلامی حوکومت قدرَتی ،الله نی شَریعَتینی قانونی و الله نی شریعتینی قانونلریگه اطاعت قیلیش، هَمده الله نی شریعتینی قانونلریگه مُوافیق رَویشده جَزالش و مُکافات بیریشدَن قولیمیزنی تارتسَک، اولر بیز بیلن جَنگ قیلیشدَن تُوحته شَدی. چُونکی بو حالتده اولر بیزلرنی اوزلریگه اوحشَگن بیر نَرسه گه ایلنتیریشگن ، یَعنی اوزلرینی قانون و حوکومتلریگه تابع قیلیشگن و ایچی بُوم-بُوش بیر اِسلامنی بیزلرگه قالدیریشگن بوله دی.
الله تعالی مَنه بو رویش بیلن بیزلرگه بیرینچی سانلی دُشمَنیمیزنی ته نیشتیریپتی و بیزلرنی بیرینچی سانلی دُشمَنلریمیزنینگ بیر دَسته سی بولگن سکولاریستلر مُسُلمانلر بیلن مودام جنگ قیلیشلرینی هم بیان قیلیب بیریَپتی. یَعنی جَنگ، اُولیم، اُولدیریش ، قچانگه چه؟ مُسُلمانلر دیننینگ توُرتّه لیک توشونچه سی یاکی دیننینگ مَغذیدن قولّرینی تارتگن حالده، ایچی بوشَتیلگن ظاهرده بوتونگه اوحشَب توردیگن اَنارگه ایگه بولیشگونچه دَوام ایته دی. مَنه بو بیز دیقّت قیلیشیمیز لازم بولگن، بیزلرنینگ بیرینچی اورینده گی دشمنلریمیزنی اساسی فرقلریدن بیری حِسابله نَدی.
ایتیب اوتگه نیمیزدیک منه بو سکولاریستلرنی اوزلری هَم بیر نیچه بولکلرگه تقسیم بولیشَدی، منه بو هیلمه-هیلّیکلریگه و مُسُلمانلرگه ییتکه زیاتگن ضَرَرلریگه قه رَب هم، رَهبَریَت و مسلمانلرنی شُوراسی تامانیدَن دَرَجه لرگه تقسیم قیلینه دی. ایتیب اوتیلگندیک منه بو سکولاریستلرنی هَمَّه سی بیر هیل ایمس، نِهایتده هیلمه-هیل بولیب، آرَلریده کامّونیست هم، دَهری هَم بار. بو کامّونیست و دَهرینی اوزی یوزلب گوروه و فرقه لرگه بولینیب کیتیشگن، بولر بیلن بیرگه لیبیرل گوروهلر بارکی، اولرنی اوزی هم یوزلب تورلی-هیل، بیر-بیریگه قرشی گوروهلرگه بولینیشگن. بولر مسلمانلرگه ییتکه زَدیگن حَطرلرینی مِیزانیگه قه رَب دَرَجه لرگه تقسیم قیلینه دی و اولرگه قندَی مُعامَله قیلینیشی لازم ایکنی هم درجه لرگه بولیب چیقیله دی. رسول الله صلی الله علیه وسلم نینگ دِیپلامَتیه سیگه اوحشَش بولیشی کیرَک، او کیشی سکولاریستلرنینگ بیر دَسته سیگه قرشی اولرنی باشقه بیر دَسته سی بیلن عَهد-پَیمان توزگن ایدیلر، بو دِیپله مَتیه نینیگ نَتیجه سیده ایسه مَکّه فتحی عَمَلگه آشگن.
اَلبتّه مسلمانلرنی آرَسیده بیر مَرحَله گه ییتیب بارگن پَیتیده اِسلامدَن آرقه گه قه یتیب کیتیشگه قرار قیله دیگن کیمسه لر هم تاپیله دی. منه بو مُرتدلر هم سکولاریستلرنینگ قه تاریدَن جای آلیشه دی و اولرین حُکمیگه کیریشه دی، امّا توبه و باشقه مَسَله لرده یَنه ده کُوچراق باسیمنی آستیگه آلینه دی. اولر مسلمانلرنینگ بیرینچی درجه دگی دشمنلرینی درجه سیگه قوییله دی.
Секуляристларни ахли китоб ва шибхи ахли китоб кофирларидан фарқи бор, буларнинг хар бирини ўзига хос қонуни мавжуд, шунингдек олдин айтиб ўтканимиздек,мушрик ё секуляристларнинг мажмуъасини хаммаси хам бир хил эмас. Лекин уларни барчаси, қонун борасида аллохнинг шариатидаги қонун бўлмаслиги керак ,деган фикрда муштаракдир.
Қонун чиқариш инсондан тортиб олиниб бутунлай аллохни ихтиёрига бериб қўйилишини хазм қила олишмайди, шу сабабли хам уларни хаммаси аллохни шариатини қонунларига қарши муборазада бир-бирлари билан бирлашишган. Хозирги пайтда хам ўзларининг қўпол,хамма нарсани фақат ўзига бўлишини хохлайдиган, берахм, қуролли ташкил қилинган диктаторликни воситаси билан аллохнинг шариатини қонунларини қаршисида бир ёқадан бош чиқариб бирлашишган. Улар аллохнинг шариатини қонунларини ижро қилмоқчи бўлган хар қандай харакатни , энг қаттиқ усуллар билан ер билан яксон қилишга машғул бўлиб юришибди.
Аллох таоло душманларни таниш ва уларни даражаларга ажратиш борасида, секуляристларни яхудийлар билан бир қаторда биринчи даражали душман сифатида таништиради. Насороларни эса ўзи келтирган далилларга биноан пастроқдаги даражада олиб келган. Аллох таоло мархамат қилади:
Иймон келтирган зотларга энг қаттиқ адоват қилгувчи одамлар яхудийлар ва мушрик бўлган кимсалар эканини кўрасиз. Иймон келтирган зотларга энг яқин дўст бўлгувчилар эса: “ биз насронийлармиз”, деган кишилар эканини кўрасиз.
Бу ерда яхуд ва мушриклар биринчи ўриндаги душман сифатида турибди, худди шу мушриклар ва секуляристлар Макка даврида мусулмонларнинг биринчи сонли душмани бўлишган. Мадинада мусулмонлар қудратга келиб хукумат ташкил қилишган пайтда хам улар биринчи ўриндаги душман бўлиб қолди. Умумий қилиб айтганда қуръонни хукми билан қиёмат кунигача мусулмонларни биринчи даражали душмани бўлиб қолади,мусулмонларни тутган ўрни ва қудратларини миқдори ва қандай муомала қилишларига қараб ,улар билан бирга паймон ахли бўлса бўладими ё жанг қилинадиган душман бўлиши аниқланади. Чунки умумий қилиб айтганда истисно бўлган холатларни назарга олмаган холда, қиёмат кунигача , секуляристларнинг мусулмонлар билан ўзаро сўзлашадиган тили ва дипламатикаси фақат жанг , қуролли тил бўлиб қолади. Модомики мусулмонлар динни 4 маъноси, мафхуми ва мағзи яъни қудрат ва хокимият, қонун ва шариат, мана шу қонун ва хукуматга итоат қилиш, ва нихоят охирги ўринда аллохнинг шариати ва қонунларидан вужудга келган қонун ва шариатга биноан жазолаш ва мукофотлашдан ўзларини тийишмас экан ,, секуляристлар бу муомалада давом этишади.
Биз уларнинг хукумат ва қонунлари, жазолаш ва мукофот тизимига тобеъ бўлиб эргашмагунимизча ва уларга итоат қилмагунимизча урушиб жанг қилишда давом этишади. Агар бизлар исломий хукумат қудрати, аллохни шариатини қонуни, ва аллохни шариатини қонунларига итоат қилиш, хамда аллохни шариатини қонунларига мувофиқ равишда жазолаш ва мукофот беришдан қўлимизни тортсак, улар биз билан жанг қилишдан тўхташади. Чунки бу холатда улар бизни ўзларига ўхшаган бир нарсага айлантиришган , яъни ўзларини қонун ва хукуматларига тобеъ қилишган ва ичи бўм-бўш бир исломни бизга қолдиришган бўлади.
Аллох таоло мана бу равиш билан бизларга биринчи сонли душманимизни таништиряпти ва бизларни биринчи сонли душманларимизнинг бир дастаси бўлган секуляристлар мусулмонлар билан мудом жанг қилишларини хам баён қилиб беряпти. Яъни жанг,ўлим ,ўлдириш; қачонгача? Мусулмонлар диннинг тўртталик тушунчаси ёки диннинг мағзидан қўлларини тортган холда, ичи бўшатилган зохирда бутунга ўхшаб турадиган анорга эга бўлишгунча давом этади. Мана бу биз диққат қилишимиз лозим бўлган, бизларнинг биринчи ўриндаги душманларимизни асосий фарқларидан бири хисобланади.
Айтиб ўтганимиздек мана бу секуляристларни ўзлари хам бир неча бўлакларга тақсим бўлишади, мана бу хилма-хилликларига ва мусулмонларга етказаётган зарарларига қараб хам, рахбарият ва мусулмонларни шўроси томонидан даражаларга тақсим қилинади. Айтиб ўтилгандек мана бу секуляристларни хаммаси бир хил эмас,нихоятда хилма-хил бўлиб, ораларида коммунист хам ,дахрий хам бор. Бу коммунист ва дахрийни ўзи юзлаб гурух ва фирқаларга бўлиниб кетишган, булар билан бирга либирал гурухлар борки, уларни ўзи хам юзлаб турли-хил , бир-бирига қарши гурухларга бўлинишган. Булар мусулмонларга етказадиган хатарларини мезонига қараб даражаларга тақсим қилинади, ва уларга қандай муомала қилиниши лозим экани хам даражаларга бўлиб чиқилади . Росулуллох саллаллоху алайхи васалламнинг дипламатиясига ўхшаш бўлиши керак ,у киши секуляристларнинг бир дастасига қарши уларни бошқа бир дастаси билан ахд-паймон тузган эдилар,бу дипламатиянинг натижасида эса Макка фатхи амалга ошган .
Албатта мусулмонларни орасида бир мархалага етиб борган пайтида исломдан орқага қайтиб кетишга қарор қиладиган кимсалар хам топилади. Мана бу муртадлар хам секуляристларнинг қаторидан жой олишади ва уларни хукмига киришади, аммо тавба ва бошқа масалаларда янада кўпроқ босимни остига олинади. Улар мусулмонларнинг биринчи даражадаги душманларини даражасига қўйилади.
سکولاریستها با کفار اهل کتاب و شبهه اهل کتاب متفاوت هستند و هریک از اینها قوانین خاص خودشانرا دارند، و همچنین عرض کردیم که مجموعه ی مشرکین یا سکولاریستهاهم یکدست نیستند، اما همه ی آنها این امر با هم مشترک هستند که قانون نباید قانون شریعت الله باشد.
آنها قبول نمیکنند که قانونگذاری از انسان گرفته بشود و تماما در اختیار الله گذاشته شود، برای همین، روی مبارزه ی با قوانین شریعت الله با هم متحد بودند، و الان هم با دیکتاتوری خشن، تمامیت خواه، بی رحم و سازمان یافته ی مسلحی که به راه انداخته اند، در مبارزه با قوانین شریعت الله با هم متحد هستند،و با شديدترين وجه ممكن به قلع و قمح هرگونه تحرکی که بخواهد قانون شریعت الله را اجراء کندمشغول هستند .
الله تعالی در تقسیم بندی که در دشمن شناسي و درجه بندي دشمنان ارائه میدهد اين سکولاریستها را به همراه يهوديان، دشمنان شماره يك مسلمين می شناساند، و نصارا را با دلايلي كه می آورد در درجات پائینتریقرار داده است و می فرمایند :لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى (مائده /۸۲) (اي پيغمبر!) خواهي ديد كه دشمن‌ترين مردم براي مؤمنان، يهوديان و مشركانند،(دقت کنید برادران: یهودیان و مشر کانند ) و خواهيد ديد كه مهربان‌ترين مردم براي مؤمنان، كسانيند كه خود را نصرانی مي‌نامند .
در اينجا، یهود و مشركين در رديف دشمن شماره‌ي يك باقي مي‌مانند، همین مشركين و سکولاریستها در همان دوره مكي هم دشمن شماره يك مسلمين بودند و در دوره مدني و كسب قدرت و حكومت توسط مسلمين هم باز دشمن شماره يك بوده اند، و با تصويب قرآن تا روز قيامت دشمن شماره يك مسلمين باقي می مانند، و تنها موقعیت و میزان قدرت مسلمین و روش برخورد آنهاست كه تعيين مي‌كند هم پيمان باشند يا دشمن جنگي.چون به صورت عموم و کلی و بدون در نظر گرفتن استثنائات تا روز قیامت دیپلماسی و زبان گفتگوی سکولاریستها با مسلمین زبان جنگ و اسلحه ست تا زمانی که مسلمین دست از آن 4 مفهوم و معنی و محتوای دین بکشند که قدرت و حاکمیت، قانون و شریعت، اطاعت پذیری از این قانون و حکومت و در نهایت مجازات و پاداش بر مبنای این قانون و شریعت است که از قانون و شریعت الله منبعث می شود . وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ .
اینها تا زمانی که ما تابع حکومت و قانون و سیستم مجازات و پاداش آنهانشویم و از آنها اطاعت نکنیم با ما خواهند جنگید. زمانی که دست از قدرت حکومت اسلامی و قانون شریعت الله و اطاعت کردن از قانون شریعت الله و مجازات و پاداش دادن بر اساس قانون شریعت الله کشیدیم آنوقت است که دست از جنگ با ما می کشند . چون ما را چیزی مثل خودشان کردند و تابع حکومت و قانون خودشان کردند و یک اسلام تو خالی برایمان جا گذاشتند.
به این شیوه الله تعالی، هم دشمنان شماره یک ما را معرفی میکند و هم اینکه بیان می کنند که سکولاریستها که دسته ای از این دشمنان شماره یک ما هستند به صورت مداوم با مسلمین «قتال» می کنند، یعنی جنگ و کشت و کشتار؛ تا کی؟ تا زمانی که مسلمین دست از اون مفاهیم چهارگانه ی دین و محتوای دین بردارند و انار به ظاهر سالمی را در اختیار داشته باشند که محتوایش را خالی کردند. این یکی از همون تفاوتهای اساسی بین دشمنان شماره یک ماست که باید بهآن توجه و دقت داشته باشیم.
عرض شد که این سکولاریستهاهم خودشان به چند دسته تقسیم میشوند که ممکن است به خاطر همین اختلافاتشان به نسبت ضرری که برای مسلمین دارند توسط رهبریت و شورای مسلمین درجه بندی بشوند . چون عرض کردیم همین سکولاریستهاهم خودشان ناهمگون و رنگارنگ هستند. در میانشان کمونیست و دهری هست،که این کمونیست و دهری خودشان به ده ها فرقه بلکه صدها فرقه تقسیم می شوند، در برابر اینها لیبرالها هستند با صدها فرقه و گروه مختلف و متضاد. حالا ممکن است به میزان خطری که می توانند برای مسلمین داشته باشند درجه بندی بشوند و در روش برخورد با آنها اولویت بندی بشود. مثل دیپلماسی رسول الله صلی الله علیه وسلم در ایجاد هم پیمانی با دسته ای از اینها بر علیه دسته ی دیگری از اینها، که فتح مکه هم نتیجه ی همین دیپلماسی بود .
البته در میان مسلمین کسانی هم هستند که در یک مرحله ای تصمیم می گیرند که از اسلام به عقب برگردند و مرتد بشوند. این مرتدین هم در ردیف سکولاریستها قرار می گیرند و مشمول حکم آنها میشوند اما با سختگیری بیشتری در مسأله ی توبه و غیره. اینهاهم میرونددر ردیف دشمنهای درجه یک مسلمین
“форслар румликларни устидан ғалаба қозонган эди, мушриклар эронликларни румликларни устидан ғалаба қозонишини яхши кўришарди, мусулмонлар хам румликлар форсларни мағлубиятга учратишини хохлашарди. Чунки румликлар ахли китоб бўлиб мусулмонларни динига яқинроқ бўлишган. Мана шу мазмун ибни Аббос ва бошқалардан хам ривоят қилинган.
Мана бу ерга бир диққат қилинглар, исломни аввалидаги мусулмонларнинг аксари бесавод бўлишларига қарамасдан, нихоятда аниқ душманга ташхис бериш илмига эга бўлишган. Миллатлар аро воқеаларни нихоятда диққат ва эътибор билан кузатиб боришган ва ўзларини вазияти, шодлиги, хавотирланишларига биноан душманга шаръий ташхис бериш ва уларни шаръан даражаларга ажратишни тартибга келтиришган. Уларни меъёрлари қуйидагича эди: агарчи кофир бўлса хам, бизларга яқинроқ бўлганларни ғалабаси билан хурсанд бўламиз.
تو با مشرک خواندن و تکفیر نابجای مسلمین در مورد کشتن کسی صحبت می کنی که تنها در «تاویل» منابع شرعی و چند عمل فقهی باهاش اختلاف داری در حالی که خودش و اجدادش دارای سابقه ی اسلام و دارای هزاران مسجدی است که با داشتن اسلام مجمل و به ظاهر در دنیا جزو متقین و مفلحون هستند: الله متعال در ابتدای سوره بقره مشخصات کسانی را می آورد که این اشخاص پرهیزگار «هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ» و در مسیر هدایت الله قرار گرفته اند و رستگار هستند . «أُوْلَئِکَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»(بقره/5)دقت کنیم که اینها چه کسانی؟
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ (بقره/3)آن کسانی که به دنیای نادیده و غیب باور می‌دارند ، و نماز را به بر پا می دارند، و از آنچه بهره آنان ساخته‌ایم می‌بخشند . « والَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِکَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ»(بقره/4)آن کسانی که باور می‌دارند به آنچه بر تو نازل گشته و به آنچه پیش از تو فرو آمده ، و به روز آخرت هم یقین و اطمینان دارند .
