دسته: ولاء و براء

Мусулмон бўлишни равиши

Агар бир секулярист сизни олдингизга келиб: мен аллохни қабул қиламан ва мусулмон бўлмоқчиман, нима қилишим керак?-деса, унга қуйидаги жавобни беришингиз лозим бўлади: аллохни шариатига мухолиф бўлган секуляризм динига боғлиқ бўлган хамма нарсадан қўлингни тортиб  ва бундан сўнг ўзингни аллохни шариатидаги қонунларга таслим қила оласанми?  Бу одам агар рози бўлиб қабул қилса, иш тугайди ва уни таслим бўлгани кифоя қилади, бу шахс мусулмон хисобланади.

Мана шундай қилиб, содда холатда шахс ислом доирасига кириб келади. Аввало аллохдан   ўзгаларга тегишли бўлган нарсалардан воз кечади ва хаётидаги барча нарсаларни аллохни хукми, фармонига топширади. Энди бу одамнинг  аллохдан бошқаларга ё тоғутларга тегишли бўлган нарсаларни хаммасини танийдими ёки барча тоғутларни ташхис бера оладими ё йўқми?- буниси мухим эмас. Ёки бўлмасам ибодатларида фойдаланиши лозим бўлган аллохни фармонлари, хукмларини хаммасини биладими ё йўқми?-буниси хам мухим эмас. Хаммасидан энг мухимроғи бу одам аллохни хукмига қарши чиқадиган хар қандай тоғутни рад қилиб уни инкор қилган ва оёқ ости қилган, буни эвазига эса аллохни хукмига, қонунига таслим бўлган. Сумайя,Ёсир ва буларни сафларидаги аввалда биринчилардан бўлиб исломни қабул қилган  кишиларнинг  ажр ва савоблари кейинги иймон келтирган кишиларни ажр ва савобидан кўпроқ бўлган, мана бу кишилар шахид бўлган ё вафот топган пайтларида аллохни шариатидаги хукуматнинг ижроий қонунларини кўпи хали нозил хам бўлмаган эди. 

چگونه می توان وارد دایره اسلام شد؟

اگر سکولاریستی بگوید من الله را قبول دارم و می خواهم مسلمان شوم بایدچکار کنم؟ باید به زبان ساده به او بگویید: می توانی که از هرآنچه مربوط به دین سکولاریسمو مخالف با شریعت الله است دست بکشی و بعد خودت را تسلیم قانون شریعت الله کنی؟ اگر گفت: بله و قبول کرد، تمام است. همین تسلیم شدن کافی است و این شخص مسلمان است.

بله، به همین سادگی شخص وارد دایره ی اسلام میشود. ابتدا هر آنچه غیرالله باشد را رد کند، و بعد همه چیززندگی اش را به حکم و فرمان الله بسپارد. حالا مهم نیست که همه ی آنچه غیر الله یا طاغوت است را بشناسد و بر همه ی طاغوتها آشنائی داشته باشد یا نه. و مهم هم نیست که بر همه ی حکم و فرمانهای الله که باید در عبادت هایشاز آن استفاده کند آشنائی دارد یا نه؛ مهم این است که قبول کرده هرچه طاغوت است و مخالفت با حکم الله دارد را رد نموده و آن را انکارکرده و زیر پایش گذاشته و در عوض تسلیم حکم و قانون الله شده است. چون کسانی مثل سمیه و یاسر و امثالهم، که جزء سابقون الاولون بودند و اجر و پاداش آن ها بسیار بیشتر از کسانی بود که بعداً ایمان آوردند، زمانی شهید شدند یا وفات کردند که اکثر قوانین اجرائی حکومتی شریعت الله نازل نشده بودند.

مسلمان.

الله تعالی دینی اِسلامگه  اِیرگَشگنلرگه  اوُنی  باشلَنگن کُونیدَن باشلَب تا قِیامَت  کُونیگه چه  فَقَط  بیر اِسمنی تَنله گن  بُولیب، بُو هَم بُولسه “مُسُلمان” دِیگن نامدیر. مَنَه بُو اِسمنی الله تعالی  لا اله الّا الله ، یَعنی طاغُوتگه  کُفر کیلتیریب عِبادَتنی فَقَط الله نی اوُزیگه گینه  مَخصُوص قیلگن و مَنه بُو اِیکّی اَساسگه  تَسلیم  بُولگن  کِیشیلرگه  قُویگن؛

هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا(حج/78)،

اوُزی  سِیزلرنی اِیلگه ریگی (مُقَدَّس  کِتابلرده) هَم، مَنه  شُو (قرآنده) هَم مُسُلمانلر (یَعنی  اوُزینی دینیگه  بُویسِینُوچیلر) دِیب اَته دی.

مُسُلمان  بِرادَرلر و آپَه – سِینگِیلّر! دِقّت  بیلن اِعتبار  بیرینگلر، مَنه  بُو اِسمنی الله تعالی  بُوتُون بَشَرِیَت  تاریخی  دَوامیده  اِسلام  دینیگه  اِیرگه شگه نلرگه  قُویگن، حاضیرده  هَم  بیزنی  اِسمیمیز مَنه  شُودیر. یِیرُو- آسمان،دِینگیز، تاغ، شَمال، قوُیاش و آینی اِسمینی  اوُزگه رتیره  آلمَگه نیمیزگه اوُحشَش، یَرَتگن  ذات  طَرَفیدَن  بُو اِسملرنی  اوُزگه رتیریشگه  هَم  بُویُوریلگن  اِیمَسمیز، الله تعالی بُوتوُن  تاریخ  دَوامیده گی  بَرچه  مُسُلمانلرگه  قُویگن  اِسمنی  هَم  اوُزگرتیره  آلمَیمیز. اَلبتّه  تاغنی اِسمینی  سِین  اوُزینگ  قُویگه نسَن، لیکن  سِینگه  الله تعالی نی  اوُزی  اِسمِینگنی  تَنله گن، اوُنی اوُزگه رتیره  آلمَیسَن.

شوُنگه  اُوحشَش “اِسلام دینی” هَم  بَرچه  پَیغَمبَرلرنی  رِسالتی  بُولگن، مَنه  شُو دینگه  اِیرگه شگه نلرگه “مُسُلمان” دیگن  نامنی  بیریلگن. اَگر  قُرآنّی  هَمّه سینی  قیدیریب  چیقسَنگیز هَم، اوُنده اِسلامگه  اِیرگه شگه نلرگه  “مُسُلمان” دَن  باشقه  اِسم  بیلن مُراجَعَت  قیلینمَگه نینی  کوُرَسیز. کوُریب  تُورگه نینگیزدیک  بُو اِسمنی بیزنی  یَرَتگن  ذاتنی  اوُزی  تانله گن  بُولیب، فَقَط  مَنه  بُو دینگه  اِیرگه شگن  کیشیلرگه  قوُییلگن و بُو دین قِیامَت  کوُنیگه چه  بیزلرگه   نازِل  قیلینگندیر.

МУСУЛМОН

Аллох таоло дини исломга эргашганларга уни бошланган кунидан бошлаб то қиёмат кунигача фақат бир исмни танлаган бўлиб, бу хам бўлса “мусулмон” деган номдир.  Мана бу исмни аллох таоло ла илаха иллаллох , яъни тоғутга куфр келтириб ибодатни фақат аллохни ўзигагина махсус қилган ва мана бу икки асосга таслим бўлган кишиларга қўйган;

هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا(حج/78)،

Ўзи сизларни илгариги(муқаддас китобларда) хам, мана шу (қуръонда) хам мусулмонлар (яъни ўзини динига бўйсинувчилар) деб атади.

Мусулмон биродарлар ва опа-сингиллар! Диққат билан эътибор беринглар, мана бу исмни аллох таоло бутун башарият тарихи давомида ислом динига эргашганларга қўйган,хозирда хам бизни исмимиз мана шудир. Еру-осмон,денгиз, тоғ, шамол, қуёш ва ойни исмини ўзгартира олмаганимизга ўхшаш, яратган зот тарафидан бу исмларни ўзгартиришга хам буюрилган эмасмиз,аллох таоло бутун тарих давомидаги барча мусулмонларга қўйган исмни хам ўзгартира олмаймиз. Албатта тоғни исмини сен ўзинг қўйгансан, лекин сенга аллох таолони ўзи исмингни танлаган, уни ўзгартира олмасан.

Шунга ўхшаш “ислом дини” хам барча пайғамбарларни рисолати бўлган, мана шу динга эргашганларга “мусулмон” деган номни берилган. Агар қуръонни хаммасини қидириб чиқсангиз хам, унда  исломга эргашганларга “мусулмон”дан бошқа исм билан мурожаат қилинмаганини кўрасиз. Кўриб турганингиздек бу исмни бизни яратган зотни  ўзи танлаган бўлиб,фақат мана бу динга эргашган кишиларга қўйилган ва бу дин қиёмат кунигача бизларга нозил қилингандир.

مسلمان

الله متعال برای پیروان دین اسلام از آغاز پیدایش تا روز قیامت فقط یک اسم را انتخاب کرده، آنهم «مسلمان» است. این اسمی است که الله متعال برای کسانی که لا اله و الا الله یعنی کفر به طاغوت و عبادت را مختص الله قرار می دهند به این اصول تسلیم شده اند اسم آن ها را مسلمان گذاشته است:هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا(حج/78)، الله متعال شما را قبلاً (در کتابهای پیشین) و در این (در آخرین کتاب که قرآن نام دارد) مسلمان نامیده است.

خواهران و برادران مسلمان! دقت کنیداین اسم راالله متعال برای تمام پیروان دین اسلام در تاریخ بشریت انتخاب کرده، الان هم اسم ما همین است. اگر اسم زمین، آسمان، دریا، کوه، باد، خورشید و ماه را نمیتوانیم عوض کنیم، که امری برای عوض کردن یا نکردن آن هم از طرف خالق آن نداریم. به همین ترتیب که دوست نداری به کوه بگویی دریا، یا به آسمانبگوئی کوه، به همین ترتیب هم به هیچ وجه اجازه نداری اسمی را که الله متعال در طول تاریخ بشریت برایت انتخاب کرده را تغییر بدهی. اسم وی را  کوه را تو گذاشتی ولی این اسم را الله متعال برایت انتخاب کرده است           

 همچنانکه «دین اسلام» رسالت همه ی پیامبران بوده، نام «مسلمان» هم برای تمام دوره های تاریخ بشریت به پیروان دین اسلام داده شده است. اگر در تمام قرآن جستجو کنیدغیر از کلمه ی «مسلمان» هیچ اسم و رسم دیگری برای پیروان دین اسلام معرفی نشده است.این اسمی است که الله متعال برای ما انتخاب کرده؛ برای دینی که در طول تاریخ بشریت یک اسم داشته، یک اسم هم برای پیروان این دین معرفی کرده، این هم دینی است که تا روز قیامت برای ما نازل شده است.

اسلامنی عمومی معناسی.

اِسلامنی عُمُومِی، کِینگ  قَمراولِی مَعناسی مَنه  بُودیر:

1. -لا اِله – طاغُوتگه  کُفر کِیلتِیریش، یَعنی الله نی شَریعَتیدَگی قانُونلرگه  قَرشی بُولگن بَرچَه پراگرَمَّه لرنی، قانُونلرنی، یُولّرنی  رَد  قیلیش، آیاق  آستِی  قیلیش  دِیگه نی  بُوله دی.
2. -الّا الله – الله گه  اِیمان  کِیلتیریش، یَعنی  بیز  نَمازلریمیزده  دائِمی  قیله دیگن  عَهد  بُوله دی:[1]

« ‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏»

“سِینگه گینه  عِبادَت  قیله میز و سِیندَن گینه   یاردَم  سُورَیمیز” بُولیب، بیزلر مَنه  شُو عَهدگه بِنائَن  اوُزیمیزنی بَرچه  عِبادِی  اِیشلریمیزنی، حَیاتیمیزنی، کوندَلیک   اِیشلریمیزنی، عائِله میزنی، حاکِمِیَتنی، قانُونّی، تَعلیم و مَعارِیف صاحَه سینی  هَمّه سیده  اوُزیمیزنی  الله گه تاپشیرَمییز.

بُوتُون  تاریخ  دَوامیده  مَنه  بُو اِیکّی  اَساسگه  اَنه  اوُشَه عَصردَگی  پَیغَمبَرنی  کَنَلی  آرقَلی بُویسینگن  هَر قَندَی  شَخص  اِسلام  دائِره سیگه  کِیریبدی، یَنه  بِیر مَرته  قَیتَریب اَیتَمَن، باشقه چه  قِیلیب  اَیتگنده  مَنه  بُو اِیکّی  اَساس، اِیلدیزگه  بُویسِینیش  آخِیرگی  پَیغَمبَرنی  کَنَلی  آرقَلی بُولیشی  لازِم.

بُو دُنیاده  بُو شَخصنی  اِسلامی  قَبُول  قیلینَدی، اِیندی  بُو شَخصنی  قَلبِیده  نِیمه  بارلیگینی  یا نیمه لر  کِیچیاتگه نی  یا  راست و یالغان  اِیکه نی  بُو الله گه، قِیامَت  کوُنیگه  تاپشیریله دی. اوُ بُو  دُنیاده  اِسلام  دائِره سیگه  کِیرگن و بیز  اوُنی  قَلبیده گی  نَرسه دَن  خَبَریمیز  یُوق.

مَنه  اِیندی  رسول الله صلی الله علیه وسلم بیر نیچه دَقیقه نی  اِیچیده  قَرشیسیدَگی  کِیشیلرگه یِیتکَزیب  بیره  آله دیگن  سادّه، تُوشُونَرلی، رَوشَن  اِسلام  قَیسی  اِیکه نینی  تُوشُونیب آلگندیرسیزلر؟ مُکَلَّف بُولگن هَر قَندَی  یاشدَگی اِنسان  اوُزی  اِیگه  بُولگن  سَوادیدَن  قَطعِی  نَظَر  یا اوُنی  قَبُول  قیله دی  یا رَد قیله دی.  

---

[1]که در جلسه ی قبل به صورت موردی به چند مورد اساسی آن ها اشاره کردیم.

Исломни умумий маъноси.

Исломни умумий, кенг қамровли  маъноси мана будир:

1-Ла илаха- тоғутга куфр келтириш, яъни аллохни шариатидаги қонунларга қарши бўлган барча программаларни, қонунларни, йўлларни рад қилиш, оёқ ости қилиш дегани бўлади.

2-Иллаллох- аллохга иймон келтириш, яъни биз намозларимизда доимий қиладиган ахд бўлади:[1]

« ‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏»

“сенгагина ибодат қиламиз ва сендангина ёрдам сўраймиз” бўлиб, бизлар мана шу ахдга биноан ўзимизни барча ибодий ишларимизни, хаётимизни,кундалик ишларимизни, оиламизни, хокимиятни,қонунни,таълим ва маориф сохасини хаммасида ўзимизни аллохга топширамиз.

Бутун тарих давомида мана бу икки асосга  ана ўша асрдаги пайғамбарни канали орқали  бўйсинган хар қандай шахс ислом доирасига кирибди, яна бир марта қайтариб айтаман,бошқача қилиб айтганда  мана бу икки асос, илдизга бўйсиниш охирги пайғамбарни канали орқали бўлиши лозим.

Бу дунёда бу шахсни исломи қабул қилинади, энди бу шахсни қалбида нима борлигини ё нималар кечаётгани ё рост ва ёлғон экани бу аллохга , қиёмат кунига топширилади. У бу дунёда ислом доирасига кирган ва биз уни қалбидаги нарсадан хабаримиз йўқ.

Мана энди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бир неча дақиқани ичида қаршисидаги кишиларга етказиб бера оладиган содда,тушунарли, равшан ислом қайси эканини тушуниб олгандирсизлар? Мукаллаф бўлган хар қандай ёшдаги инсон ўзи  эга бўлган саводидан қатъий назар ё уни қабул қилади ё рад қилади.

---

[1]که در جلسه ی قبل به صورت موردی به چند مورد اساسی آن ها اشاره کردیم.

اسلام در معنی عام و فراگیر آن،یعنی:

1. لا اله= کفر به طاغوت، یعنی رد کردن و زیر پا گذاشتن تمام برنامه ها، قوانین و راههائی که بر خلاف قانون شریعت الله باشند.[1]
2. الا الله =  ایمان به الله، یعنی همان تعهدی که ما در نماز میدهیم: « ‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏» که بر اساس این تعهد، تمام امورعبادی خود را، همچون کار، زندگی، خانواده، حکومت، قانون، آموزش و پرورشو همه چیز خود را به الله می سپاری.

در طول تاریخ، هر کسی که تسلیم این دو اصل (لا اله= کفر به طاغوتو الا الله =  ایمان به الله)، از کانال پیامبر آن عصر شده، دوباره باید تأکید شود، تسلیم شدن به این دو اصل باید از کانال پیامبر آن عصر یا به تعبیر دیگر آخرین پیامبر باشد؛ در این صورت،چنین شخصی وارد دایره ی دین اسلام شده و در دنیا اسلام او پذیرفته می شود، و اینکه در قلباین شخص چه میگذرد، راست و دروغ قلبش به خدا و روزقیامت برمی گردد و در دنیا در دایره ی دین اسلام قرار گرفته است و ما چیزی از قلبش نمی دانیم. 

الان باید متوجه شده باشید که، آن اسلام ساده، روشن و قابل فهم کدام است که رسول الله صلی الله علیه وسلم در عرض کمتر از چند دقیقه به شخص می رساند؟ و شخص مکلفی با هر میزان از سواد یا درهررده ی سنی که قرار داشت یا آن را قبول یا ردش می کرد.

---

[1]که در جلسه ی قبل به صورت موردی به چند مورد اساسی آن ها اشاره کردیم.

مشترک اصول.

بَرچه  پَیغَمبَرلر آدَملرنی  واحِد  دِینگه  دَعوَت  قیلیشده  اِیرگه شَدِیگن  ثابِت و مُشتَرَک  اوُصُول،بُو اِیکّی  سادّه  اَمّا  مُهِم  اِیلدیزدَن عِبارَت  اِیدی، اوُشه  دَورده گی  پَیغَمبَرلرنی  کَنَلی  آرقَلی  مَنه  بُو اِیکّی  اَساسگه  تَسلیم  بُولگن هَر بِیر کِیشی اِسلام  دایِره سِیگه  کِیرَردی. الله تعالی مَنه  بُو اِیکّی مُشتَرَک  اَساس، اِیلدیز حَقیده  مَرحَمَت  قیله دی:

وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ (نحل/36)،

اَنیقکی، بِیز هَر  بیر اوُمَّتگه: “الله گه عِبادَت  قِیلینگلر و طاغُوتدَن ( شَیطان، بُوتلر،ظالِملر) یِیراق بُولِینگلر”، (دِیگن وَحِی  بیلن) بیر پَیغَمبَر یُوبارگنمیز.

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبياء/25)‏،

بیز سِیزدَن  اِیلگه ری  یُوبارگَن هَر بیر پَیغَمبَرگه  هَم: “هِیچ قَندَی اِلاه  یُوق، مَگَر مِینگینه باردیرمَن، بَس مِینگه گینه  عِبادَت  قِیلینگلر،دِیب وَحِی  یُوبارگندیرمیز.

شُو سَبَبلی الله تعالی بُو مَضمُونّی تَصدِیقلَب مَرحَمَت  قیله دیکی:

فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَيُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى لَاانفِصامَ لَها (بقره/256)

بَس، کِیم  طاغُوتدَن  یُوز اوُگیریب، الله گه اِیمان  کیلتیرسه، اوُ هِیچ  اَجرَب  کِیتمَیدیگن  مُستَحکَم حَلقه نی  اوُشلَبدی.

رسول الله صلی الله علیه وسلم اوُزلرینی دَعوَتلرینی  باشیده  مُحاطاب  کیشیلرگه  رِصالَت  صِیفتیده اَیتگن  نَرسه لری( یَعنی  جَمیعَتگه  آئِد  حُکملر نازِل بُولیشیدَن  آلدین)، مَنه  بُو اِیکّی اَساس، اِیلدیزنی آدَملرگه  بَیان  قیلیب بیرَردیلر:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا؛

شُونچه لیک  سادّه، آسانلیک  بیلن  بَیان  قیلگنلر.

Муштарак усул.

Барча пайғамбарлар одамларни вохид динга даъват қилишда эргашадиган собит ва муштарак усул, бу икки содда аммо мухим илдиздан иборат эди,ўша даврдаги пайғамбарни канали орқали мана бу икки асосга таслим бўлган хар бир киши ислом доирасига кирарди. Аллох таоло мана бу икки муштарак асос,илдиз   хақида мархамат қилади:

وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ (نحل/36)،

Аниқки, биз хар бир умматга:”аллохга ибодат қилинглар ва тоғутдан (шайтон, бутлар, золимлар)  йироқ бўлинглар”, (деган вахий билан) бир пайғамбар юборганмиз.

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبياء/25)‏،

Биз сиздан илгари юборган  хар бир пайғамбарга хам:”хеч қандай илох йўқ, магар менгина бордирман, бас менгагина ибодат қилинглар,” деб вахий юборгандирмиз.

Шу сабабли аллох таоло мана бу мазмунни тасдиқлаб мархамат қиладики:

فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَيُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى لَاانفِصامَ لَها (بقره/256)

Бас, ким тоғутдан юз ўгириб, аллохга иймон келтирса, у хеч ажраб кетмайдиган мустахкам халқани ушлабди.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ўзларини даъватларини бошида мухотоб кишиларга рисолат сифатида айтган нарсалари (яъни жамиятга оид хукмлар нозил бўлишидан олдин), мана бу икки асос, илдизни одамларга баён қилиб берардилар:

 يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا؛

Шунчалик содда,осонлик билан баён  қилганлар.