دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(77- қисмат)

Пас,екдаст набуданд; хамчунонки алъон хам нестанд ва танхо дар миёни курдхо садхо гурухи мухталиф ва рангоранги секуляр, секулярзада ,мунофиқ вужуд дорадки танхо душмани бо муслимин ва қонуни шариати аллох онхоро дўври хам жамъ мекунад ва гарна агар ин омили муштарак набошад мисли сагихор ба жони хам меофтанд ва агар натавонанд хамдигарро бидаранд дар ек урдугох хам қарор бигиранд хаминтури тика тика мешаванд ва хизб ва гурухи жадид аз худишон тўлид мекунанд ва берун мезананд. Хамин корики кумалахо ва демократхо дар арзи ин чанд соли урдугохнишини дар Курдистони Ироқ кардандки хаммаи онхо ба сурати ғейри мустақим жийрахур ва хуқуқбигири хукуматхои атроф хастанд аз коноли Толибоний ва Борзоний. Ва ле боз нигох мекунемки тика тика мешаванд.

Афғонистон ва соири сарзаминхойи мусалмоннишин хам хаминтур аст. Дар жибхаи инхо хам касони хастандки бо таъвилотики барои худишон меоваранд дар хамин жибха монанди Сайёф ва амсолихим алайхи муслимин дар холи фаолият хастанд аммо , рабарияти ом дар дасти муртаддин аст ва инхо таъсиргузор нестанд. Бо инки дар хамин жибха хам хастанд ва ле,инхо дар вазъи мовжуд бештар шабихи хушбу кунандаи туолет мемонанд ва еки аз авомили жанги равоний куффори секуляри жахоний ва муртаддини махаллий бар алайхи муслимин ва омили жихати басижи умумий фарзандони муслимин жихати харж кардани онхо дар рохи ахдофи куффори секуляри жахоний хастанд.

Ин масалаики сахоба қабли аз куштани муртаддин онхоро ба дини худо даъват карданд ровшан мекунадки муртаддини замони Абу Бакр розиаллоху анху ба сурати ом муртад аз дин буданд, чунончи Абу Бакр розиаллоху анху дар номайики барои қабоили муртад невишт гуфт: ” даъват азон аст ва чун гуфтанд даст аз онхо бардорид”. Нигох кунид,жамиатики дар жибхайи муртаддин хастанд нохамгунанд.

Яъни мумкин буда касони онжо азон медоданд аммо жузви жибхайи муслимин буданд,гуфта даст аз онхо бардорид,кори ба коришон надошта бошид ; хар чандки мумкин аст инхо мухолифини довлати исломий ва муслимин хам буда бошанд ва алайхи муслимин аслаха барнадоштанд аммо,гуфта ” даъват ,азон аст ва чун гуфтанд даст аз онхо бардорид” ё касоники баъдан азон доданд ва даст аз жанги хам кашиданд ва тўвба карданд боз гуфта даст аз онхо хам бардорид.

Дар хар сурат,рахбарияти жибхайи мухоилифи  хукумати исломий бо муртаддин буд; холо чи муртаддиники кулли динро рад карда буданд , чи касоники бахши аз динро рад карда буданд. Чунончи посухи Абу Бакр ба инхо ин будки :

إِنَّهُ قد انقطع الوحيُ، وتَمَّ الدِّينُ، أَيَنْقُصُ (الدِّينُ) وأنا حَيّ؟

Дин, комил шуд ва нузули вахий аз осмон мунқатиъ гардид; пас оё дар дин кости ва нақси ба вужуд биёяд ва ман зинда бошам?! Оё имкон дорад дар дин нуқсон биёяд ва ман зинда бошам? Ва Абу Бакр нақси дар динро напазирофт ва мисли соири муртаддин бо онхо бархурд кард. Хам акнун хам ниёз аст дубора ин садо боланд шавад

أَيَنْقُصُ الدِّينُ و أنا حَيّ؟

Ин бояд нидои тамоми муваххидин бошад дар баробари тамоми секулярхо ва секулярзадахои муртаддики алъон ба жони дин,номус, ватан ,обру ва хаёйи муслимин офтоданд.

Бале,дар замони Абу Бакр ,нафси инкор ва мумониъати онхо аз ижройи шудани еки аз ахкоми қонуни шариати аллох чун закот боиси иртидоди онхо шуд бо инки соири ибодатро хам анжом медоданд. Абу Бакр розиаллоху анху дар хамон бархурди нухуст , бо радди пешниходи онхо ва бо радди тамоми дархостхои сулхжуёнаи муртаддин ва бо бастани тамом дархои созиш ,жангро алайхи муртаддин оғоз кард ва онхоро бейни исломи комил ё жанг ,озод гузошт ва исломи ноқисро аз онхо напазирофт ва қабул накард.

Холо ,агар ек секуляристи кофар ё муртадди махаллийки хеч ек аз қавонини шариатро дар умури иқтисодий,омузиш ва парвариш ,сиёсати дохилий ва хорижий жомеъа, хуқуқи жазоий, қавонини хонувода ва ғейрих қабул надорад ва бо кўмаки куффори секуляри жахоний бо тамоми касоники қасди ижроий кардани ин қавонинро дошта бошанд жанги мусаллахона анжом медиханд, бояд ба инхо чи гуфт ва чигуна бояд бо инхо бархурд кард?! Фирақи исломий, фирақи ахли суннат ,хаммаи мо медонемки мовзеъи инхо возих аст дар баробари касики еки аз ахкоми қонуни шариати аллохро ингуна инкор кунад.

Дар хамин инқилоби 57 Эрон хам мутаважжих мешавем замоники жибхаи миллий аз холати аввалияйи мунофиқин ва секулярзадахо берун меояд ва барои аввалин бор ,ошкора ва сирохатан дар баробари лойихаи ” қисос ” мухолифат мекунад, ва мардумро ба рохпимойи алайхи қонуни қисоски муштараки бейни хаммаи фирақи исломий аст даъват мекунад, танхо ба далили мухолифати ошкориш бо ин қонуни дин ва қуръон табдил мешавад ба муртад ва каси чун Оятуллох Хумайний хукми иртидоди онхоро содир мекунад ва онхоро бо онки соири ибодатро бар асоси мазхаби худишон анжом медоданд боз муртад медонад, чун еки аз ахкоми қатъий динро инкор карда буданд на хукми мухтасси ба шиъа ё еки дигар аз мазохиби исломийро.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(76- қисмат)

Вазияти ин тоза мусалмононро метавон ба вазияти қовми тоза аз банд озод шудаи бани исроил ташбех кардки пас аз ғийбати чанд рузаи Мусо алайхиссалом ва бо вужуди Хорун алайхиссалом фариби хуққабози ба номи Сомирийро хурданд ва гусолапараст шуданд. Ин мумкин аст боз хам такрор шавад ва тажрубаи астки бояд  аз он дарс гирифт ва барояш барнома рехт ва аз такрори мужаддади он жиловгирий кард.

Худи мо хам дар авоили инқилоб саросари 57 Эронки кулли мазохиб ва фирақи мовжуд дар Эрон ,шиъа ,сунний ва …….дар он ширкат доштанд шохиди такрори чанин сенориойи будем. Ек миллати тоза рохо шуда аз дасти хукумати секуляри пахлавий ,ба далили фуқдони қудрати муслимин ба осоний туъмайи анвоъи ахзоби секуляри кофар ва муртади махаллий ва ғейри махаллий чун кумалахо ,демократхо ,рохи коргар ,ранжбарон ,туда ,фидоиёни аксарият ва иқлият ва ғейрих шудем ва ин ахзоби секуляри кофар ба рохати аз миёни муслимини мо ёргирий карданд, онхоро дар рохи ахдофи секуляристи ва куфрий худишон харж намуданд ва хазорон курди тоза рахо шуда аз дасти секуляристхои пахлавийро қурбонийи рохи худишон карданд. Хаммаги инхо қурбонийи рохи куффори секуляри бумий ва ғейри бумий эроний ва хизби секулярист баъси Ироқ ва соири муттахидини онхоки дар он замон Амрико хам бо онхо буд шуданд. Ин такрори торихи муртаддин садрил ислом будки чигуна инхо метавонистанд басижи умумий ба вужуд биёваранд ва таркиби нохамоханг ва мухталиф аз касоники басиж карда буданд ба вужуд биёваранд. Хам акнун хам таркиби жибхаи муртаддин манотиқи курднишин ва соири манотиқ бо хам тафовут дорад.

Дар хар сурат,Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху дар заминаи чанд дастаги жибхаи муртаддин мегуяд:

فَمِنْهُمْ مَنْ اِرْتَدَّ و ادّعى النبوّةَ و مِنْهُمْ مَنْ اِرْتَدَّ و مَنَعَ الزَكاةَ.

Яъни дар миёни муртаддин касони будандки иддаойи пайғамбари мекарданд, дар миёни хамин муртаддин хам касони будандки монеъи закот буданд. Хамчунин Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху дар суханони дигари хитоб ба Умар мегуяд:

وَ اَمَّا مَنْ اِرْتَدَّتْ مِنْ هؤلاء الْعَرَبِ، فَمِنْهُمْ مَنْ لايُصَلّى وَ قَدْ كَفَرَ بالصَّلاةِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يُصَلّي وَ قَدْ مَنَعَ الزّكاةَ.

Яъни дар миёни хамин арабхойики муртад шуданд касони аз онхо хастандки намоз намехонанд ва нисбат ба намоз кофар шуданд ва касони аз онхо хам хастандки намоз мехонанд аммо закотро манъ карданд. Монеъини закот хастанд.

Хамин монеъини закот хам се гурух буданд : дастаи дар асоси мункари  хукми закот шуданд мисли касоники мункари хукми намоз шуда буданд,дастаи дигар аз инхо касони будандки мункари хукми закот набуданд балки онро ба рахбари муслимин пардохт намекарданд ва мехостанд худишон инро бейни худишон тақсим кунанд, ва иддаи хам дар миёни монеъини закот вужуд доштандки бо истидлол, таъвил ва ижтиход аз ояйи :

«خُذْ مِنْ اَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكّيهِمْ بِها وَصَلِّ عَلَيْهِمْ اِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ»

Мегуфтанд: мо закотро жуз ба касики намози у барои мо сакан бошад, намедихем. Инхо хам дар хар сурат ,дар жибхайи ғолиби муртаддин алайхи хукумати исломий муслимин қарор гирифта буданд ва хамма тахти унвони монеъини закот аз онхо ном мебаранд. Дар хар сурат, монеъини закот буданд.

Дар воқеъ тамоми касоники дар ин бурха муртад шуданд ба нисбатхои мухталифи худишонро ба дини секуляризм часпонданд. Инхо худишонро ба дини секуляризм часпонданд на куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб. Ин хам ба сурати возих нишон медихадки дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо да воқеъ дар орзуйи татбиқи дини секуляризм ба сурати комил ё татбиқ бахши аз дини секуляризм хастандки бо амёли онхо созгор аст. Дар хар сурат, хаммаи ин муртаддинро мунофиқин ва секулярзадахои медонемки ба махзи фарохам шудани заминайи муносиб ва ихсоси заъфи хукумати муслимин ба дини секуляризм мепайванданд.

Жолиб аст бидонемки ,алъон хам ноцианализм ва миллигароий еки аз ахромхои дини секуляризм барои хувият бахши ба муридониш мебошад,дар он замон хам хамин миллигароий ва национализм еки аз ангизахо барои иртидод мешавад.

Тулайха Нумайрий,назди мусайламаи каззоб меравад ва аз у мепурсад: ту мусайламаи? Гуфт : оре. Пурсид: чи каси бар ту нозил мешавад? Гуфт : рохман. Онгох пурсид: дар ровшанойи меояд ё дар торикий? Гуфт: дар торикий,Тулайха гуфт: шаходат медихамки ту дуруғгуйи ва Мухаммад ростгуст, аммо дуруғгуйи Рабиъаро бар ростгуйи Музир таржих медихам. Ин гуфтагу барои шумо ошно нест? Инро даххо бор аз ноцианалистхо ва миллигарохойи секуляр ва муртади курд ,турк ,араб ва форс нашанидаид? Хаммайи мо онро шанидаем.

Дар хар сурат,бо барраси тамоми манобеъи торихий мутаважжих мешавемки жибхаи муртаддин дар авохири умри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва дар замони хилофати Абу Бакр розиаллоху анху бо вужуди иштирокотики доштанд аммо ,на дорои фикри вохиди буданд ва на дорои ангизаи вохид ; ва на дорои фикри вохиди буданд балки , хам афкоришон бо хам фарқи дошт ва хам ангизахоишон.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(75-қисмат)

Хуб,холо бахши ночизи аз ин мўъмининики бародарони мо хастанд:

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»،

Ва бояд ба онхо рахм кунем то аллох ба мо хам рахм кунад:

ارْحَمُوا أَهْلَ الْأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ،

Ва бояд ба жойи жангики интихоб карданд сулхи барқарор кунем то аллох ба мо рахм кунад:

فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ.

Онхо жанг барпо карданд мо бояд сулхи барқарор кунем. Ин еки аз вазоифи мост то чи? То аллох ба мо рахм кунад ва мо бояд нисбат ба онхо ” рухамау байнахум ” бошем, ва нисбат ба онхо ” азиллатин алал мўъминин ” бошем. Ба жойи жангики онхо интихоб карданд.

Холо ,ин дастайи ночизи жохилона ( гох ночиз  хам нестанд ва хийли зиёданд) ва ба далили таъвилоти ғалат дар жибхаи муртаддин қарор гирифтанд ва замоники мо бо онхо сухбат мекунем ( холо чи қабли аз жанг ё  дар хийни жанг ё баъди аз жанг ) инхо худишон огох мешаванд ва тўвба мекунанд ; яъни аз сафи куффор ва муртаддин ба сафи муслимин меоянд на инки дар вазъи мовжуд даст аз мазхаб ё тафсири хосси худишон бардоранд ва тобеъи тафсири фиқхий каси шавандки шумо мегуйид. Замоники инхо сафи худишонро жудо мекунанд ва тўвба мекунанд ва бо муслимин хам масир мешаванд ; малоика хам барои пазириши тўвбаи инхо дуо мекунанд:

: رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ.

Инжо барои хамма дархости тўвба мекунанд, қишри хоссиро мутамойиз накарданд:

فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ.

Бо ин муқаддама ва нигариш ,суроғи дарси имрузимон меравемки равиши бархурд бо ин даста аз мўъмининики ба худишон ва соири муслимин зулм карданд ва мо бояд ба хотири бародаримон дар дин ва самароти қудратбахши ин бародари ва тарс аз қиёматимон ба онхо кўмак кунем. Чи кўмаки ба онхо кўмак бикунем? Кўмак кунемки чизироки қатъ карданд дубора бо кўмаки хам, бо хам ба унвони ек вазифа онро дубора васл кунем чизироки онхо қатъ карданд:

وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الحِسَابِ(رعد/ ۲۱)،

Ва касоники барқарор мекунанд пейвандхоироки худо ба хифзи онхо дастур дода аст, ва аз парвардигоришон метарсанд ва аз мухосиба бади ( ки дар қиёмат ба сабаби гунохони дошта бошанд) метарсанд.

Ба хамин далил, мо мехохем чизики онхо жохилона онро қатъ карданд ба хар далили , ба онхо кўмак кунем то бо кўмаки хамдигар онро васл кунем, ва онхоро дубора ба сафи муслимин ва жомеъайи муслимин баргардонем, ва бо кўмаки онхо дубора ба худимон хам қудрат бидихем ва ба онхо хам қудрат бибахшем.

Хаминтурики дар дарсхои гузашта арз кардем, мунофиқин ва секуларзадахо бо тамоми жохилият ва сифоти нопасанд ва палидики бо худ доранд танхо дар замони заъфи муслимин ва хукумати исломий ибрози вужуд мекунанд ва ошкор мешаванд, ва ошкоро бо баргашт ва ақабгарди худ исмишонро аваз мекунанд ва мо унвони муртаддин бар онхо итлоқ мекунем. Инхо ошкоро дар баробари муслимин саф оройи мекунанд ва жибхаи ошкориро дар баробари муслимин ташкил медиханд. Аммо, ин афроди ошкор дорои ақидайи вохиди нестанд.

Замони хамки жузви мунофиқин ва секулярзадахо буданд боз доройи ақидайи вохидий набуданд, ва танхо чизики онхоро дўври хам жамъ мекард мухолифат бо қудрати хукумати исломий буд ( бо бахшхои аз хукумати исломий ё кулли хукумати исломий) ва қудрати исломий ижоза намедод инхо ақоиди воқеий худишонро ошкоро кунанд ё ба мейли худишон хар чи хостандро анжом медиханд ва машмули жибхайи муртаддин мешаванд дигар заруроти барои пинхон кардани ақоидишон ва рафторхойи таркибийшон аз ислом ва хостахои нафсонийшон надоранд , ба хамин далил ба чанд дастаи мухталиф тақсим мешаванд.

Дар авохири умри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва ибтидои хилофати Абу Бакр розиаллоху анху иддаи аз инхо мустақиман ба суроғи дини секуляризм баргаштанд ва мушрик шуданд ; иддаи худишон иддаойи пайғамбари карданд мисли Сажоъ ва мусайламаи каззоб ва дигарон ,иддаи хам фақат намозро хазф карданд, иддайи хам фақат закотро хазф намуданд ва иддаи дигар хам ба соири бовархойи секуляристийи худишон баргаштанд ва маъжунхоци таркибий аз ислом ва ғейри ислом дуруст карданд. Дар кул ек даста набуданд.

Хаммайи инхо ,аз тоза мусалмононики пас аз фатхи Макка мусалмон шуда буданд, хануз ошнойи комили бо мабонийи ислом надоштанд, ва ислом бо рухишон маънус нашуда буд ва заъфи иймон доштанд нихояти суистефодаро карданд ва хамчун ек абзор дар пешбурди ахдофишон аз онхо истефода намуданд. Ба хамин шеваики имруза куффори секуляр бо хамкори дин фурушон ва уламои суъ аз муслимини жохил ва заифул иймон истефодайи абзорий мекунанд.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(74- қисмат)

 Нигох кунид дустон,аллох таоло фақат мўъмининро бародари хам номида ва рахми худишро ба чи шарти бароимон мефрестад?

فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ.

Ба хамин далил астки аллох таоло хам масирони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам то рузи қиёматро ингуна тўвсиф мекунад:

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُعَلَى الْكُفَّارِرُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا…» (فتح/29)،

Мухаммад росулуллох фристодаи худост, ва касоники бо у хастанд дар баробари кофарон тунд ва сарсахт

أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ

Ва нисбат ба екдигар мехрабон ва дилсузанд,рахм мекунанд, интахои рахм

رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ

Ишонро дар холи рукуъ ва сужуд мебини, ( дар холи намозанд мушаххас аст) онон хамвора фазли худоро межуянд ва ризойи уро металабанд. Ризойи аллох дар амал кардан ба дастуроти аллох аст ва табияти беқаййид ва шарт ва самиъна ва атоъна дар баробари кулли шариати аллох.

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ،

Таносуб ва таодул.

Хатто ,замоники иддаи аз хамин мўъминин муртад шаванд боз аллох ,хам масирони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва хизби аллохро касони медонадки рафтори омихта бо рахм ва залили бо мўъминин доранд. Чун ,пас аз аллох ва росулиш хамин мўъминин хастандки ” валийи ” онхо махсуб мешаванд.

Бале,хамин мўъминин хастандки валийи мо ва валийи кулли муслимин дар кулли дунё ва ахли қибла буданд ва хастанд. Аммо, дар баробари залили ва рахмики худованд дар баробари мўъминин аз мо мехохад ин гурухики онхоро тўвсиф мекунад бар кофарин сахт ва сифт ва бо иззат хастанд. Яъни медонанд бо мўъминин чигуна рафтори дошта бошанд ва бо куффор хам чигуна бошанд.

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ، أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ * إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ *وَمَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»(مائده/54-56)،

Эй мўъминон ! хар каси аз шумо аз ойини худ муртад шавад ва баргардад худованд жамиатиро хоханд овордки худованд дустишон медорад ва онон хам худоро дуст доранд. Нисбат ба мўъминон нарм ва фурутан ва залил хастанд ва дар баробари кофарон сахт ва нийруманданд, вижаги аввал ,

، يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ،

Вижаги дувум,

، أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ

Дар баробари мўъминин фурутан,нарм . Азиллах, залилий; ( хийли сахт аст риоят бикуни ва ле бояд риоят шавадки чигуна ёд бигири дар баробари мўъминин залил боши ва залили худро нишон дихи ва дар баробари кофарон ,сахт ва нийруманд, аъиззатин алал кофирин.)

Ва дар рохи худо жиход мекунанд,вижаги севум, ва меистанд:

: يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ

Ва аз сарзаниши хеч сарзаниш кунандайи хам тарс ва харроси ба худ рох намедиханд. ( ин хамма дуруғики пушти сари муслимин гуфта шуда ва гуфта хам мешавад. Аз ингуна сарзанишхо ва гуфтахо наметарсад. Инхо вижагихои мўъминин хастанд. )

ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ

Ин хам фазли худост ; худованд онро ба хар касики бихохад ато мекунад ва худованд дорои фазли фаровон ва огох аст. Танхо худо ва пайғамбар у ва мўъминини ёвар ва дусти шумояндки хошиъона ва хозиъона намозро ба жой меоваранд ва закот мол ба дар мекунанд. Ва хар касики худо ва пайғамбар у ва мўъминонро ба дусти ва ёри бипазирад аз замраи хизби аллох аст ва бетардид хизби аллох пийруз аст. Вижагихойишонро нигох кунид,

، يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ، أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ، يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ.

Аллох таоло хамин мўъмининро баъди аз нусрати худиш боиси қудратманд кардани росулуллох саллаллоху алайхи васаллам маърифий мекунад. Қатъан хамин мўъминин боиси қудратманд кардани мо ва мўъминин хам то рузи қиёмат мешаванд:

«هُوَ الَّذي أَيَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ» (انفال/62)،

У хамон каси астки туро бо ёри худ ва тавассути мўъминон ( мухожир ва ансор ) тақвият ва пуштибоний кард. Бародарон, инхо абзори қудрати мо хастанд. Мўъминин, бародарони шумо,

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»

Бародарони шумо абзори қудрати шумо хастандки худо баъди аз нусрати худиш онро дар ихтиёри шумо ва мо қарор дода аст.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(73- қисмат)

Дар ин сурат, он кудак тобеъ хукми хамон куффори аслий ба хисоб меоядки дар он буда ва дар он рушд карда на муртаддин; ва хенгоми дастёбий ба онхо чунончи тўвба карданд тўвбайи онхо пазирофта мешавад. Баргаштанд ба ислом аз онхо қабул мекунем. Бархалофи муртаддинки танхо тўвбаи онхо қабли аз дастёбий ба онон пазирофта мешавад. Ва агар ин муртадзодахо яхудий ,насроний ,мажус ё соибий шуда бошанд машмули хукми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб мешаванд ва аз имтиёзоти чун ахли зимма будан ё муохида ва ғейрих хам бархурдор мешаванд аммо ,агар ин муртадзодахо секулярист ва мушрик шуда бошанд; дар ин сурат ,машмули хукми хамон секуляристхо ва мушрикин мешаванд на машмули куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб.

Инхо аз жумла мавориди умдайи будандки ахли қибла дар он таъвилот ва ижтиходоти мухталифи доранд ва фақат шўростки метавонад раъйи вохидро мутаносиб бо вазъи мовжуд замони ва макони жомеъа аз коноли амир ва рахбари муслимин ироя дихад.

Аз аллох таоло хосторем ба мо чанон дарк ва фахми иноят кунад ва бибахшадки бо руй овордан ва гиройиш ба шўро ва пархез аз мутлақ донистани худимон ва пархез аз тафарруқ ,лиёқат ва шойистаги дастёбийи ба вахдат ,қудрат ва ташкили уммати вохидаро дар худимон ба вужуд биёварем ва асбоби онро дар вужуд худимон фарохам кунем ва аллох таоло ба хотири ин асбобики фарохам кардаем моро аз залили ,сусти ,беубухати ва кушт ва куштори миёни екдигар нажот дихад ва пийрузиро бар мо нозил кунад ва шарри душманони муттахиди ишғолгари секуляри хорижий ва новкарони махаллий ,тоғутхои мантақаи онхоро аз саримо бардорад.

Шевайи бархурд бо муслиминики бано ба далоили ғейри аз иртидод дар жибхайи муртаддин офтоданд ва хоста ё нохоста ба нафъи муртаддин ва алайхи хукумати исломий ва ё соири жамоатхойи жиходий вориди жанг мешаванд.

Агар бо ек муқаддамайи кутох вориди мабхаси имруз шавем бехтар бошад.

Аллох таоло мефармояд:

«تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (شوری/5)،

Осмонхо наздик аст аз боло дархам бишкофанд ва фариштагон ба тасбех ва тақдиси парвардигоришон машғуланд ва барои касоники дар замин хастанд дархости омурзиш мукунанд. Огох бошки аллох бахшандаи астки рахм мекунад.

. يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الأَرْضِ.

Барои касоники дар замин хастанд талаби бахшиш ва омурзиш мекунанд.

Хамин фариштахо барои мўъминин ва бахусус барои касоники тўвба мекунанд ва дубора ба масири шариати аллох бармегарданд боз хам аллох таоло мегуядки дуо мекунанд:

«الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ» (غافر/7)،

Ононки бардорандагони арши худоянд ва ононики гардонандагони он хастанд ба ситоиши парвардигоришон машғул ва саргарманд ва ба у иймон доранд ва барои мўъминон талаби омурзиш мекунанд ( ва мегуянд 🙂 парвардигоро ! мехрабони ва дониши ту хамма чизро фаро гирифта аст. Пас ,бибахш ва даргузар аз касоники тўвба мекунанд ва бармегарданд ва рохи туро дар пеш мегиранд ва ононро аз азоби дўзах нажот биде махфуз фармо ва онхоро мусоввин бидор.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам дар ташвиқи муслимин ва тўвзих ва табйини ин даста аз оёт мефармояд:

«الرَّاحِمُونَ يَرْحَمُهُمُ الرَّحْمَنُ، ارْحَمُوا أَهْلَ الْأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ، وَالرَّحِمُ شُجْنَةٌ مِنَ الرَّحْمَنِ، مَنْ وَصَلَهَا، وَصَلَتْهُ، وَمَنْ قَطَعَهَا، بَتَّتْهُ».

Хийли қашанг аст. Касики рахм мекунад аррохман ( ва пур аз рахм аст монанди атшишон ; уки пур аз рахм аст ) ба у рахм мекунад. Пас,шумо хам ба ахли замин рахм кунид то касоники дар осмонхо хастанд ба шумо рахм кунанд.

Магар малоикаро надидид чигуна барои мўъминин ва махсусан касоники таввоб хастанд ва ахли рахм хастанд талаби бахшиш мекунанд. Абу Бакр Сиддиқ розиаллох хам ривоят мекунадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо зикри хадиси қуддисий фармуда:

:”قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: إِنْ كُنْتُمْ تُرِيدُونَ رَحْمَتِي فَارْحَمُوا خَلْقِي

Агар рахмати маро мехохид

فَارْحَمُوا خَلْقِي،

Ба махлуқотам рахм кунид.

Махлуқоти аллох зиёдандки бояд ба онхо рахм шавад аммо ,дар миёни инсонхо ,аввалин инсонхоики шойистайи рахм кардан хастанд мўъминин ,бародарон ,хохарон ва хонуводаи ту мебошанд; мўъминин хастандки хонуводайи туро хам дарбар мегиранд, дигаронро хам шомил мешавадки аллох таоло хисрон фармуда :

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» (حجرات/10)،

Фақат мўъминон бародарони хамдигаранд, фақат хисрон. Пас,миёни бародарони худ сулх барқарор кунид, ва аз худо тарс ва парво дошта бошид, то ба шумо рахм шавад

لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

Хаммаш рахм аст токунун.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(72-қисмат)

Дар ин замина хам бояд комилан диққат кардки дар мовриди еки аз бандагони аллох онхам бегунохтарин бандагони аллох сухбат мешавад ва набояд тахти хеч шароити тобеъ шак ,гумон ,эхтимол ,пеш довари ва худо накарда иддаойи ғайбгуйи дар мовриди ояндайи ин кудак шуд. Балки  бояд бо яқин ва итминон дар мовриди он хукм содир кард. Чун дида шуда иддаи мегуянд мумкин аст  ва эхтимол дорад ин баччаи бегунох чанд руза , чанд моха ё хатто чанд сола ва ғейри болиғ мисли волидейниш муртад шавад пас, машмули хукми муртаддин мегардад!!

Яъни чи? Аввалан бо шак ва гумон хеч инсониро наметавони на вориди доираи ислом куни на аз он хориж куни балки , бояд яқин ва итминони комил дошта боши. Дувуман,ек кудак еки ду руза аз чи чизи баргашта аст? Ин бандаи чанд рузаи аллох чигуна тавониста таслими қонуни шариати аллох шавад? Ва чи кори кардаки муртад шуда аст?

Яъни , ин кудаки бечора бо хукмики дустони номезон содир мекунанд ва дар холи ижройи он хам хастанд хамин фарзандони бечораро бо хамин хукм мекуштанд ва мегуянд фарзандони муртаддин хастанд пас ,худишон хам муртад хастанд. Ин кудаки бечора агар фовт хам бикунад бар руйи у намоз хонда намешавад, дар қабристони муслимин хам дафн намешавад ва худит хаминтур идомайи сериолро бибин ва нигох кун чи сенориойи вахшатноки барои ин кудак невиштанд. Далилишон барои чанин аъмоли чист? Ин астки шахс аз муртад ирс намебарад.

Хуб набурд,магар агар волидейни еки аз мо муртад шавад ва мо аз у ирс набарем хамин ирс набурдан боис мешавадки мо хам муртад шавем? Ин банда худохо бо судури ин ахкоми бепоя ва асос чигуна тавонистанд инқадар берахм ва беинсоф бошанд? Дустони геромий касони чанин фотвохоиро доданд ва алъон хам касони хастандки бо фарзандони муртаддин хамин муоамаларо мекунанд.

Иртидод ек журм аст,журми астки бояд аз коноли хосси худиш собит шавад ва агар собит шуд бояд хад руйи у ижро шавад пас ,жузви худуд аст. Охар чи касиро дидем чун волидейниш қотил буданд шояд у хам баъдан дучори қатл шавад бояд мисли қотилхо бо у бархурд шавад ва у хам кушта шавад? Ками фикр кунид бибинид дорид чи кори мекунид?

Қоидаи аслий дар мовриди хар инсони ин астки бар асоси фитрати исломий ба дунё меояд ва ин хонувода астки ур ба хар чизики бихохад табдил мекунад. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд:

: مَا مِنْ مَوْلُودٍ إِلَّا يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ، فَأَبَوَاهُ يُهَوِّدَانِهِ، وَيُنَصِّرَانِهِ، وَيُمَجِّسَانِهِ، كَمَا تُنْتَجُ الْبَهِيمَةُ بَهِيمَةً جَمْعَاءَ، هَلْ تُحِسُّونَ فِيهَا مِنْ جَدْعَاءَ؟ ثُمَّ يَقُولُ أَبُوهُرَيْرَةَ: وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ (روم/30).

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд: хар нувзодий бар фитрати солим ( ислом) ба дунё меояд, аммо волидейниш ,уро яхудий ,насроний ё мажусий ( зардуштий) бор меоваранд. Хамон гунаки нувзоди хайвон хенгоми вилодат ,сахих ва солим аст оё хеч дидаидки хайвони ,гуш барида ба дунё биёяд ; ва баъдан росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ин ояро тиловат кард: фитрат илохий астки , ( худованд) мардумро бар он офарида аст, дигаргуни дар офариниши худо нест ,ин аст дини устувор . бале,хеч хайвони ,гуш барида ба дунё намеояд дигарон хастандки гуши уро мебуранд.

Дар ин сурат, ин кудак бар асоси фитратиш мусалмон ба дунё меояд ва волидейн , дини уро таъйин мекунанд. Холо,падар ва модариш муртад шуданд ва уро дар жомеъайи муслимин рахо карданд; дар инжо хукумати исломий ва жомеъайи муслимин масъулияти волидейни уро бар ухда мегиранд, ва инхо хастандки бояд аз исломи фитрий ин кудак мухофизат кунанд ва уро бар ин асос мисли фарзандони худишон парвариш диханд. На инки уро дасти дигарон бидихандки гушишро бибуранд. Каси ек мусалмонро тахвили ек кофар намедихад хатто ,агар ин шахс исломи фитрий дошта бошад, кудак мусалмони аст !!!

Холо ин кудак аз чанин волидейни ,аз чанин неъмати ,чанин жомеъайи ва хукумати исломийки уро ингуна бор биёварад махрум мешавадки битавонад дар сояйи он исломи фитрий худро табдил кунад ба исломи хоссики росулуллох саллаллоху алайхи васаллам оворда аст, ва аз тариқи падар ва модар ё ба хар шевайи дар миёни куффор қарор гирифт ; холо бояд нигариста шавад он кудак дар чи мужтамаъи рушд карда аст, дар чи мужтамаъи дар холи рушд аст, ва ин кудакон дар кудом мужтамаъи куффори аслий ба сар мебаранд. Чун дар инжо ё бояд падар ва модар хастандки дини ин кудакро таъйин мекунанд ё мужтамаъики ин падар ва модар пас аз иртидод , ба он фарор карданд ва онжо он мужтамаъ астки онхоро парвариш медихад.

Дар хар сурат,касони чун имом Шофеъий рохимахуллох, Абу Юсуф ханафий рохимахуллох ( еки аз шогирдони бузург имоми Абу Ханифа рохимахуллох ), имоми Ахмад Ханбал рохимахуллох ва дигарон хам иртидоди кудакро мўътабар намедонанд. Табиий хам хаст чун еки аз шурути такфирийки қаблан хондем ва баён кардем инки шахс бояд мукаллаф бошад, мукаллаф будани шахс еки аз меъёрхост ва ин кудак чи журми муртакиб шуда? Журми муртакиб нашудаки мустахаққи уқубати кушта шудан хам бошад.

Бародарон ва хохарони геромий ,нигох кунид дустон ! ба назари шумо фарқи ин кудак бо соири кудакон дар жавомеъи куффор дар чистки ин кудак машмули хукми муртаддин мешавад аммо, соири кудакон машмули хукми куффори аслий? Хеч чизи.

Иртидод журми аст, журми бадтар аз қатл , зино,шаробхўри ва соири журмхо . холо ,агар волидейн хар каси муртакиби ин журмх шуда бошанд маъқул ва шаръий аст нувзодишон хам ба хамон журм махкум шавад ва агар ба у даст пейдо кард уро ба журми волидейниш мужозот кард? Мутмаиннан хейр. Чигуна метавони ин хукмро бар руйи у содир куни? Ин зулми ошкори аст, зулми ошкори аст дар хадди куштори духтарони бегунохики аллох таоло дар мовридишон мефармояд:

«بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ».

Бо чи гунохи кушта шуданд? Ин кудак бо чи гунохи кушта мешавад? Чи гунохи ва чи журми кардаки кушта мешавад? Ислом барои бардоштан ингуна зулмхо омада,на тўлиди чанин зулмхоики возих ва ошкор аст ва наметавон онро инкор кард ва ислом аз харгуна зулми бари аст.

(идома дорад……….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(71- қисмат)

Шиъаёни 12 имомий хам бар ин боварандки ,хукми маргиш марбут ба марди муртад аст. Инхо тақрибан хамин дидгохро ба шеваи дигари баён мекунанд ва мегуянд: агар шахси муртад ,зан бошад ( чи аз новъи фитрий ва чи аз новъи миллий ,яъни чи зани бошадки аз куффори ахли китоб ба ислом омада ва баъад муртад шуда бошад ё мусалмонзодаи бошадки мусалмон буда ва баъад муртад шуда аст) мегуяд дар хар сурати , инхо эъдом намешаванд, балки зиндоний мешаванд то замоники тўвба кунанд ва амволи у то замоники зинда аст тақсим намешавад ва дар суратики ба хонайи шўхар рафта бошад бояд иддаи талоқ нигах дорад ва ле агар ба хонайи шўхар нарафта бошад бидуни идда аз шўхариш жудо мешавад.

Дар ин сурат, дар мовриди мужозоти заники муртад мешавад аз назари фуқахои  12 имомия тафовути бейни муртади фитрий ва миллий вужуд надорад. Ахкоми жорий бар зани муртадро ба ин шарх мегуянд мухлати барои тўвба кардан ба у дода мешавад баъди аз он уро хабс мекунанд. Аз бузургони онхо касони монанди шахиди аввал мегуяд : агар зани муртад шавад чи иртидоди у фитрий бошад ё миллий кушта намешавад балки , авқоти намозхои вожиб танбех мегардад ва дар хабс мемонад то тўвба кунад ё дар хабс бимирад. Хамин масалаи танбех баъзи аз фуқахои ханафий хам бар он хастандки дар зиндон уро танбех мекунанд хатто дар ғазоиш хам кутохихои мешавадки ин фирқахо ба он ишора карданд.

Фуқахои 12 имоми бар ин боварандки ислом барои занони муртад ,бидон сабабки занон аз назари созмони дифоъий ва фикрий новъан аз мардхо заифтаранд ва зудтар тахти таъсир қарор мегиранд,кейфари осонтари дар назар гирифта аст. Хамчунин истидлол мекунанд ба жангхои риддаки дар он мардхо кушта мешуданд аммо ,занон асир мешуданд ва хатто каниз мешудандки , еки аз онхо фикр кунам модари Мухаммад бин Ханифа будки насиби Али бин Аби Толиб розиаллоху анху шуд.

Дар хар сурат, ин раъй хам вужуд дорад. Аммо чизики хийли жолиб аст, дар Эронки бар асоси фиқхи 12 имоми идора мешавад, хам занон узви дорудастаи ражавий ва соири чапхоро куштанд ва хам занони узви муртаддини секуляри курдиро ,магар надидем? Дидемки хаммаро эъдом карданд, хам касоники дар жанг хатто чанд муддат пеш хам дорудастахои секуляристхои муртади ужалон мусайламаи каззоби курдхоро гирифта буданд ба журми иртидод онхоро куштанд ва хам аз дорудастаи ражавий ва амсолихим ва чапхоики вужуд доштанд ва дар жанг дар қатли муслимин ширкат карда буданд. Хаммайи онхоро куштанд, чиро? Чун инхо нируйи жангий буданд. Пас ,диққат кунид , ” амалан” замоники иртидоди зани сода нест ва муғаллаза ва шадид мешавад ” амалан” фарқи бейни хеч ек аз ахли қибла дар мужозоти зани муртад шуда вужуд надорад, ва тамоми ахли қибла ” амалан” ек кориро анжом медиханд бахусус агар ин зан дар тоифаи муматтаъана ё гуруххои боздоранда аз шариати мисли хамин гуруххои муртад ва секуляри фаол бошад. Дар ин сурат, чанин заноники нийрухои мусаллах хастанд ё дар жанги фархангий дар хидмати аслаха ва дар хидмати жанг хастанд хукми иртидоди инхо фарқи бо мардон надоранд ва кулли ахли қибла бар куштани онхо иттифоқ доранд.

Нуктаи дигарики дар чигунаги бархурд бо муртаддин лозим аст ба он ишора шавад фарзандони хастандки аз падар ва модари муртад ба жо монданд ё ба дунё омаданд ва мусалмон нестанд, бо инхо чи бархурди бояд дошт? Дар ин замина нусси сарихи вужуд надорад. Аммо инро мутмаиннемки фарзанд то замони таклифи бар у вожиб нашуда хукмиш тобеъ мужтамиъи астки дар он зиндаги мекунад, магар инки халофи он собит шавад. Хатто то замоники ба синни таклиф нарасида дар сарзаминхои мусалмоннишин хам хукми бар у ижро намешавад дар кул ин астки тобеъ мужтамиъи астки дар он зиндаги мекунад.

Яъни кудакики дар миёни яхудиён зиндаги мекунад хукмиш мисли яхудиён аст ,магар инки собит шавад ин шахс яхудий нест ва масалан мусалмон аст ё мушрик ва секулярист ё хар чизи дигари аст. Хуб,холо касики муртад мешавад,мухим ин астки фарзандонишки пас аз иртидоди у ба дунё омаданд дар чи мужтамиъи хастанд. Агар дар миёни муслимин хастанд, хуб инхо хам мисли соири кудакони хастандки ба далоили волидейнишонро аз даст доданд ва машмули ахкоми хамон фарзандони ятимий мешавандки дар жомеъайи муслимин хастанд ва аз падар ва модари мусалмон мутаваллид шуданд.

Хатто иддаи аз уламо чун имом Нававий эълом мекунандки агар ин кудакон қабли аз иртидоди волидейн ,нутфаи онхо мунъақид шуда бошад ва хатто волидейн дар  замони хомилаги ин кудак мурта шуда бошанд боз кудак жузви муслимин ба хисоб меояд ва танхо замони мешавад уро муртад донистки болиғ шавад ва баъди аз исломиш дучори иртидод гардад. Хуб,ин моли хамма аст, фарқи бо дигарон надорад. Яъни ин кудак хамон масириро тей мекунадки соири кудакони мусалмонон тей мекунанд ва машмули хукми соири бачча мусалмонхо мешавад.

(идома дорад……….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(70-қисмат)

Иртидод хам журми аст ва жузви худуд,мисли тамоми журмхо ва худудхо ва балки ,бадтар аз соири журмхо нез мебошад. Замоники бейни зан ва мард,дузд ,қотил ,масраф кунандаи маст кунандахо ,зинокор ва ғейрих фарқи нест дар ин моврид хам тафовути вужуд надорад. Журми иртидодки бадтар за он хаст.

Имоми Шофеъий дар мухолифат бо раъйи мухолифин ва исботи инки зани муртад хам мисли марди муртад кушта мешавад, ба ду шубха дар ин замина хам ишора мекунад яъни дар жавоби ин ду шубха оройи худишро хам баён мекунад. Шубхаи аввал ривоёти аз ибни Аббос аст розиаллоху анхуки мегуяд :

«لاتقتل النساء اذا هن ارتددن عن الاسلام ولکن یحبس و یدعین الی الاسلام و یجبرن علیه»

Занон агар аз ислом баргарданд кушта намешаванд балки хабс мегарданд, даъват ба ислом шуда ва бар он мажбур мешаванд. Имоми Шофеъий рохимахуллох ин ривоятро ингуна посух медихад ва мефармояд : бархи аз тарафдорони ин назарки зани муртад кушта намешавад ин ривоётро пеши ман қироат карданд ва ман аз гурухи аз огохон ба хадиски дар жаласа хузур доштанд аз ин ривоёт суъол кардам, хамма гуфтанд ривоёт ғейри сахих аст ва ровийи  он мовриди эътимод нест.

Шубхайи дувум қиёс аст. Касоники мегуянд занони муртад кушта намешаванд ононро ба занони куффори ахли харб муқойиса карданд, зеро пайғамбар куштани занони ахли харбро нахий фармуда аст. Вақти куштани заноники хеч собиқайи дар ислом надоранд жоиз набошад ,қатли занони муртадики собиқа дар ислом доранд ба тариқи аввали жоиз нест ва номи ин қиёс ,қиёси увлавият аст. Имоми Шофеъий рохимахуллох ин шубхаро ингуна жавоб медихад: агар ба ин қиёс битавон истинод кард бояд шомили пирамардон ,муздбигирон ва рохибон нез шавад зеро аз қатли онон нез дар дорул харб нахий шуда аст. Музофан инки агар далили мо ” қиёс ” бошад пас, далили бар зиндони намудани зани муртад нест зеро зани харбий зиндони намешавад балки ба бандаги дармеояд. Пас, бар асоси ин нус

«مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ».

Тафовути бейни зан ва мард қоил намешавад. Имоми Шофеъий ба ин шева ба ду шубха посух медихад.

Дар баробари ин дидгох, ду фирқа аз фирақи исломий дидгохи мутафовути доранд ; еки ханафийхо ва дигари шиъаёни 12 имомийки раъйи дигари доранд. Инхо бар ин боварандки зани муртад шуда кушта намешавад балки , зиндоний мегардад. Суфёни Саврий ва касони дигари аз ахли Куфа хам бар ин раъй буданд.

Ин даста илова бар ривоётики дар мовриди адами куштани занони кофари аслийки дар жанг ширкат намекунанд ривоёти Муоз розиаллоху анхо хам ингуна ва бо ин лафз ба онхо расида :

:«أَيُّمَا رَجُلٍ ارْتَدَّ عَنِ الإِسْلاَمِ فَادْعُهُ، فَإِنْ تَابَ، فَاقْبَلْ مِنْهُ، وَإِنْ لَمْ يَتُبْ، فَاضْرِبْ عُنُقَهُ، وَأَيُّمَا امْرَأَةٍ ارْتَدَّتْ عَنِ الإِسْلاَمِ فَادْعُهَا، فَإِنْ تَابَتْ فَاقْبَلْ مِنْهَا، وَإِنْ أَبَتْ فَاسْتَتِبْهَا».

Яъни ба жойи

«وَإِلَّا فَاضْرِبْ عُنُقَهَا»

ки қаблан расида буд ба онхо ингуна расида :

«وَإِنْ أَبَتْ فَاسْتَتِبْهَا».

Агар қабул накард дубора уро тўвба биде. Дубора тўвбаро бар у арза кун.

Ин ривоёт ,бузургтарин далили мухолифини куштани зани муртад шуда астки бояд ба жойи кушта шудан уро зиндоний кард ва хар руз уро тўвба дод то дубора ба ислом баргардад; хатто ,агар то замони маргиш хам тул бикашад. Инхо ингуна истинод мекунанд.

Имоми Абу Ханифа рохимахуллох мегуяд:

: إنَّ المرأة إذا ارتدت لا تُقتَل ولكن تُحبَس وتُخرَج كل يوم فتُستتاب ويُعرَض عليها الإسلام، وهكذا حتى تعود إلى الإسلام أو تموت، لأنَّ النبي صلى الله عليه وسلَّم نهى عن قتل النساء.

Ба хамин шева мегуяд агар зани муртад шуд кушта намешавад ва ле зиндоний мешавад ва хар руз уро аз зиндон берун меоваранд ба у мегуянд тўвба кун ва исломро дубора бар у арза мекунандки дубора исломро қабул кунад. Ин кор ба андозаи идома пейдо мекунад хатто то замони маргиш. Чиро? Чун росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  нахий карда аз қатли занон.

(идома дорад………)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(69-қисмат)

Абу Довуд ва Насоий хам бо санади сахих аз ибни Аббос розиаллоху анху ривоят кардандки мусалмони нобино зани доштки ба росулуллох  саллаллоху алайхи васаллам фахш медод ва ин мард чандин бор ба у тазаккур дода буд( ки ин корро накунад чун хамма медонистанд дар он замон каси чанин журми муртакиб шавад хукми он марг аст хукумати исломий хам ин ижозаро ба хамма дода будки агар каси чанин кориро анжом дод метавонад ва ижоза дорадки хукмро ижро кунад,қаблан арз кардемки чи каси метавонад ин хукмро ижро намояд.) ин зан фахш медод ва мард чандин бор ба у тазаккур дода ва аз у дархости тўвба карда буд аммо  зан хамчунон ба журми худ идома медод. Ин мард шаб хенгоми занишро ба қатл расонд. Замоники хабар ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам расид мардумро жамъ кард ва фармуд: ман шуморо шохид мегирамки хуни он зан хадар рафта аст

•  «ألا اشْهَدُوا أَنَّ دَمَهَا هَدَرٌ».

Холид ибни Валид хам заники ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фахш ва носазогуйи карда будро ба қатл расонд.

Росулуллох саллалоху алайхи васаллам дар хенгоми фатхи Макка дастури қатли ду занро содир намудки алайхи ахли қибла жанги равоний ва таблиғий мекарданд. Дар жангики секуляристхои Макка алайхи мусалмонон ба рох андохта буданд инхо дар бахши жанги равонийи он фаолият доштанд. Соро аз канизони бани Абдулмутталиб еки аз инхо будки қаблан муртад шуда буд. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам амр кард хатто агар худишонро ба пардаи каъба хам овизон карда бошанд боз бояд кушта шаванд.

Зани ба номи умму Қирфаки мусалмон буд кофар шуд. Абу Бакр розиаллоху анху аз у дархости тўвба кард ва гуфт тўвба кунад аммо , он зан тўвба накард ва Абу Бакр розиаллоху анху уро ба далили иртидод кушт.

Мавориди ингуна хастандки метавон ба онхо истинод кард. Дар ин сурат,мужозоти зани муртад шуда дақиқан мисли марди муртад аст, чун асар ва зарархои риддаи зан ва мард фарқи бо хам надорад. Албатта,хадиси хасани Муоз розиаллоху анху дар фатхул бори метавонад далили дигари бошадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хенгоми ирсоли у ба Яман фармуд:

“أَيُّمَا رَجُلٍ ارْتَدَّ عَنِ الْإِسْلَامِ فَادْعُهُ فَإِنْ عَادَ وَإِلَّا فَاضْرِبْ عُنُقَهُ وَأَيُّمَا امْرَأَةٍ ارْتَدَّتْ عَنِ الْإِسْلَامِ فَادْعُهَا فَإِنْ عَادَتْ وَإِلَّا فَاضْرِبْ عُنُقَهَا”.

Агар марди аз ислом муртад шуд уро дубора даъват кунки баргардад ба ислом ва гарна гардани уро бизан ва хар зани хамки аз ислом муртад шуд,дубора уро даъват кунки ба ислом баргардад ва агар барнагашт гардани уро хам бизан.

Албатта ривоёти дигари хам хастки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди мухталифи меоварад ва холати умумият дорад ва фарқи миёни зан ва мард қарор надода астки мефармояд:

«لاَ يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلاَّ بِإِحْدَى ثَلاَثٍ: كُفْرٌ بَعْدَ إِيمَانٍ، وَزِنًا بَعْدَ إِحْصَانٍ، وقَتْلُ نَفْسٍ بِغَيْرِ نَفْسٍ»،

Дар се холат рехтани хуни мусалмон халол мешавад еки инки баъди аз иймон кофар шавад, муртад шавад ; ва баъди аз инки мутааххил шуд зино кунад, ва ба ғейри хаққи нафсиро ба қатл бирасонад ва қисос шавад.

Ривоятхоики дар нахи аз куштани занон оварданд ,инхо марбут ба жанг бо куффори аслий астки ба далили заъаф ва адами мушорикати онхо дар жангхост. Хамин ривоят нахи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам замони содир шудки дар жанг ,заниро дидки кушта шуда буд ва фармуд:

:”مَا كَانَتْ هَذِهِ لِتُقَاتِلَ”،

Яъни ин занки жангжу набуд, ва набояд заники жангжу нест ва аз лахози таблиғий дар жанг ширкат надорад кушта шавад. Яъни заники дар  қитол нест,жангжу нест набояд кушта шавад.

. مَا كَانَتْ هَذِهِ لِتُقَاتِلَ،

Яъни иллати инки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам чанин харфиро зада ин астки заники кушта шуда, иллати инки нахи шуда кушта шаванд ин астки дар жанг ширкати надоранд.

Хам акнунки занони мусаллахи куффори секуляр дар артешхои кишвархои секуляр хузур доранд дар ин сурат читур? Дар артеши Амрико,режими сехюнисти ,Канада ва дар аксари кишвархо ин занон вужуд доранд,алъон чи? Дар миёни муртаддини секуляри курдистон хам вужуд доранд магар намебинем, алъон хукм чист? Дар таблиғот алайхи муслимин хам ширкат мекунанд, ин читур? Фарқи инхо бо мардон дар чист? Дар хеч чизи ва хукми хамма мисли хам аст.

Занон хам монанди мардон дар жанг ширкат доранд ва аслаха ба даст гирифтанд ва ингуна нестандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам гуфт:

مَا كَانَتْ هَذِهِ لِتُقَاتِلَ،

Масалан зани куффори аслий аст дар манзилиш нишаста ва кори ба жангидан надорад ; хуб дуруст аст ,набояд кушта шавад ; аммо инхо чики дар аксари кишвархои секуляри дунё аслаха ба даст хастанд ё дар жанги равоний ширкат  мекунанд монанди канизоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар фатхи Макка фармуд: онхоро бикушид хатто агар худишонро ба пардаи каъба овизон карда бошанд. Пас,хам акнун занони секуляр дар жанги равонийки алайхи муслимин рох офтоданд ва хам дар жанги низомий фарқи бо мардон надоранд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир хўромий.

(68- қисмат)

Инхо ду дастаанд: дастаики дар мубораза бо ишғолгарони секуляри хорижий ва новкарони махаллий онхо таъвил ва ижтиходи мухолиф бо мо доранд ва хамин боиси ижоди даргирий онхо бо мо шуда ва нохоста дар жибхайи куффори ишғолгари хорижий ва новкаронишон қарор гирифтанд ва самараи жангхоишон алайхи мо ва ба нафъи душманони хар дуйи мост. Жанги онхо бо мо жанги астки бейни ду мўъмин сурат мегирад,холо ё хақ бо ин тараф аст ё бо он хост. Дар хар сурат ,инхо дар таъвилоти худ иштибох карданд ва дар инжо ду мўъмин бо хам жангиданд аммо , жанг бо шеваи астки нохоста еки аз тарафайн дар жибхаи куффори ишғолгари хорижий қарор мегирад ва самаротиш барои онхост ва шарриш хам ба худишон ва ба муслимин бармегардад ва зохиран бо душманони муштараки муслимин дар ек жибха хастанд бар алайхи гурухи мухолиф.

Дастаи дигар муслимини хастандки фариби новкарони ишғолгаронро хурданд. Масалан алъон хийлихо ба далили таблиғоти уламои суъ вар рувайбиза ва динфурушони хоин монанди Сайёф ,Абдуллатиф мадхалий ( дар курдистони Ироқ),муфти хоини оли саъуд ва амсоли муфтихои хоини дигарики дар ихтиёри хукком ,Амрико ,ното ,дигар ишғолгарон ва тоғутхо қарор гирифтанд, ба далили таблиғоти инхо, моро хавориж медонанд ё хийлихо моро муртад медонанд ё хийлихо моро муздур медонанд ё душмани дин ,мардум ,аимма ва омили куштори бегунохон ва нобуди сарзамини муслимин ва дигар журмхои инчунини медонанд.

Дар воқеъ ,касоники рубаруйи мо хастанд бародарон ва хохарони жохили мо хастандки фариб хурданд ва ба онхо дуруғ гуфтанд ва хиёл мекунанд бо каси межангандки хавориж ,муртад,муздури ажнабий, душмани дин ва миллат ва аимма аст, вахший ва жинояткори астки ба зан ,мард ва бачча хам рахм намекунад, занони муслиминро  каниз мегирад, занони муслиминро харид ва фуруш мекунад, кудаконро қатли ом мекунанд ва соири чизхоики хаммаи мо шанидаем. Инхо дар воқеъ , бо мо намежанганд балки , бо ек мовжуди хиёлий межангандки аслан вужуд надорад ва агар вужуд хам дошта бошад мо хам бо он межангем. Кудом ек аз мо бо ин журмхо ва мужримин мувофиқ аст?

Дар мовриди куштани ё накуштани зани муртад хам боз  ду дидгохи вужуд дорад:

Аксарияти фирақ ва мазохиби исломий бар ин боварандки агар зани муртад шавад ва бо қовл ё амалий ба яқин ва бидуни шак аз жомеъайи муслимин худишро жудо карда ва тўвба накунад, ба далили фарогир ва ом будани фармудаи росулуллох саллаллоху алайхи васалламки :

 :”مَن بدَّلَ دينَهُ فاقتُلوهُ”،

Кушта мешавад,бар ин асос фарқи  бейни зан ва мард дар ижрои хадди ридда вужуд надорад. Агар дар мавориди хам мебинемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз куштани занон нахий карда, дар мовриди бархи аз занони куффори аслий астки ба далили заъфишон аст. Чун ба далили хамин заъаф, дар он замон тавоноийи хузури дар жангхоро надоштанд. Яъни инхо шамшир ба даст  набуданд, дар жангхо ширкат намекарданд, ва ба далили хамин заъфишон ва адами ширкат дар жангхо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  нахий карда аз куштани ин занони кофари аслий.

Дар ин заминаки занон монанди мардон машмули хамон хукми мешаванд

” مَن بدَّلَ دينَهُ فاقتُلوهُ ”

Хукми иртидоди зан ва мард фарқи намекунад, ривоятхои мухталифи хам вужуд дорад масалан:

Аз Жобир розиаллоху анху ва уммул мўъминин Оиша розиаллоху анху ба шевахои мухталифи ривоят шудаки зани муртад шуда ва чун дубора ба у сифориш мешавад мусалмон шавад,тўвба кунад ва ба ислом баргардад аммо ,инкорро намекунад ба дастури росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба қатл мерасад:

• «أَنَّ امْرَأَةً يُقَالُ لَهَا أُمُّ مَرْوَانَ ارْتَدَّتْ عَنِ الإِسْلامِ، فَأَمَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُعْرَضَ عَلَيْهَا الإِسْلامُ، فَإِنْ رَجَعَتْ وَإِلا قُتِلَتْ».

«أنَّ امرأة يُقال لها أُم مروان ارتدت فأمر النبي صلى الله عليه وسلَّم بأنْ يُعرَض عليها الإسلام فإنْ تابت وإلا قُتِلَت، فأبت أنْ تُسلِم فقُتِلَت».

Ва Оиша розиаллоху анхо фармуда:

• :«ارتدت امرأة يوم أحد، فأمر النبي صلى الله عليه وسلم أن تستتاب فإن تابت وإلا قُتِلَتْ».

Илова бар ин ,Хафса уммул мўъминин розиаллоху анхо бо дасти худиш ек зани сохираро ба қатл расонд.

(идома дорад……..)