Дарсхойи муқаддамотий / дарси панжум : Душманшиносийи шаръий ( 4) шиносоийи муртад дар адабиёти шаръий ва чигунагийи бархурд бо мутаддин ва жибхайи муртаддин
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
(73- қисмат)
Дар ин сурат, он кудак тобеъ хукми хамон куффори аслий ба хисоб меоядки дар он буда ва дар он рушд карда на муртаддин; ва хенгоми дастёбий ба онхо чунончи тўвба карданд тўвбайи онхо пазирофта мешавад. Баргаштанд ба ислом аз онхо қабул мекунем. Бархалофи муртаддинки танхо тўвбаи онхо қабли аз дастёбий ба онон пазирофта мешавад. Ва агар ин муртадзодахо яхудий ,насроний ,мажус ё соибий шуда бошанд машмули хукми куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб мешаванд ва аз имтиёзоти чун ахли зимма будан ё муохида ва ғейрих хам бархурдор мешаванд аммо ,агар ин муртадзодахо секулярист ва мушрик шуда бошанд; дар ин сурат ,машмули хукми хамон секуляристхо ва мушрикин мешаванд на машмули куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб.
Инхо аз жумла мавориди умдайи будандки ахли қибла дар он таъвилот ва ижтиходоти мухталифи доранд ва фақат шўростки метавонад раъйи вохидро мутаносиб бо вазъи мовжуд замони ва макони жомеъа аз коноли амир ва рахбари муслимин ироя дихад.
Аз аллох таоло хосторем ба мо чанон дарк ва фахми иноят кунад ва бибахшадки бо руй овордан ва гиройиш ба шўро ва пархез аз мутлақ донистани худимон ва пархез аз тафарруқ ,лиёқат ва шойистаги дастёбийи ба вахдат ,қудрат ва ташкили уммати вохидаро дар худимон ба вужуд биёварем ва асбоби онро дар вужуд худимон фарохам кунем ва аллох таоло ба хотири ин асбобики фарохам кардаем моро аз залили ,сусти ,беубухати ва кушт ва куштори миёни екдигар нажот дихад ва пийрузиро бар мо нозил кунад ва шарри душманони муттахиди ишғолгари секуляри хорижий ва новкарони махаллий ,тоғутхои мантақаи онхоро аз саримо бардорад.
Шевайи бархурд бо муслиминики бано ба далоили ғейри аз иртидод дар жибхайи муртаддин офтоданд ва хоста ё нохоста ба нафъи муртаддин ва алайхи хукумати исломий ва ё соири жамоатхойи жиходий вориди жанг мешаванд.
Агар бо ек муқаддамайи кутох вориди мабхаси имруз шавем бехтар бошад.
Аллох таоло мефармояд:
«تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (شوری/5)،
Осмонхо наздик аст аз боло дархам бишкофанд ва фариштагон ба тасбех ва тақдиси парвардигоришон машғуланд ва барои касоники дар замин хастанд дархости омурзиш мукунанд. Огох бошки аллох бахшандаи астки рахм мекунад.
. يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الأَرْضِ.
Барои касоники дар замин хастанд талаби бахшиш ва омурзиш мекунанд.
Хамин фариштахо барои мўъминин ва бахусус барои касоники тўвба мекунанд ва дубора ба масири шариати аллох бармегарданд боз хам аллох таоло мегуядки дуо мекунанд:
«الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ» (غافر/7)،
Ононки бардорандагони арши худоянд ва ононики гардонандагони он хастанд ба ситоиши парвардигоришон машғул ва саргарманд ва ба у иймон доранд ва барои мўъминон талаби омурзиш мекунанд ( ва мегуянд 🙂 парвардигоро ! мехрабони ва дониши ту хамма чизро фаро гирифта аст. Пас ,бибахш ва даргузар аз касоники тўвба мекунанд ва бармегарданд ва рохи туро дар пеш мегиранд ва ононро аз азоби дўзах нажот биде махфуз фармо ва онхоро мусоввин бидор.
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам дар ташвиқи муслимин ва тўвзих ва табйини ин даста аз оёт мефармояд:
«الرَّاحِمُونَ يَرْحَمُهُمُ الرَّحْمَنُ، ارْحَمُوا أَهْلَ الْأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ، وَالرَّحِمُ شُجْنَةٌ مِنَ الرَّحْمَنِ، مَنْ وَصَلَهَا، وَصَلَتْهُ، وَمَنْ قَطَعَهَا، بَتَّتْهُ».
Хийли қашанг аст. Касики рахм мекунад аррохман ( ва пур аз рахм аст монанди атшишон ; уки пур аз рахм аст ) ба у рахм мекунад. Пас,шумо хам ба ахли замин рахм кунид то касоники дар осмонхо хастанд ба шумо рахм кунанд.
Магар малоикаро надидид чигуна барои мўъминин ва махсусан касоники таввоб хастанд ва ахли рахм хастанд талаби бахшиш мекунанд. Абу Бакр Сиддиқ розиаллох хам ривоят мекунадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо зикри хадиси қуддисий фармуда:
:”قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: إِنْ كُنْتُمْ تُرِيدُونَ رَحْمَتِي فَارْحَمُوا خَلْقِي
Агар рахмати маро мехохид
فَارْحَمُوا خَلْقِي،
Ба махлуқотам рахм кунид.
Махлуқоти аллох зиёдандки бояд ба онхо рахм шавад аммо ,дар миёни инсонхо ,аввалин инсонхоики шойистайи рахм кардан хастанд мўъминин ,бародарон ,хохарон ва хонуводаи ту мебошанд; мўъминин хастандки хонуводайи туро хам дарбар мегиранд, дигаронро хам шомил мешавадки аллох таоло хисрон фармуда :
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» (حجرات/10)،
Фақат мўъминон бародарони хамдигаранд, фақат хисрон. Пас,миёни бародарони худ сулх барқарор кунид, ва аз худо тарс ва парво дошта бошид, то ба шумо рахм шавад
لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Хаммаш рахм аст токунун.
(идома дорад………)