دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(20-قسمت)

از جامعه ی اهل کتاب هم باز کفاری وجود داشته اند.حالا، کفار پنهان داخلی یا منافقین بوده اند یا کفاری مرتد. یا کفاری بودند که مثلاً از شریعت یهودیت شریعت سیدنا موسی نه یهودیت، به مال نصرانیت اعتتقاد نداشتند در حالی که باید ایمان می آوردند به نصرانیت و به شریعت سیدنا عیسی باید ایمان می آوردند. پس در میان آن ها هم کفار پنهان داخلی بودند در میان اهل کتاب مال شریعت سیدنا عیسی، هم کفار مرتد بودند و هم کفاری بودند که از شریعت های دیگر به آن ها ایمان نیاورده بودند. این کفار در مجاورت پیروان آخرین شریعت آسمانی زندگی کرده اند و چنین پیامی به آنها رسیده، اما به آن ایمان نیاورده اند، چه قبل و چه بعد از آمدن پیامبر جدید دارای عذر به جهل نیستند و در هر حال در برابر پیام یکی از شریعتهای اسلامی ایستاده اند، در حالی که می بایست به آن ایمان می آوردند.

1. خداوند از طریق رحمة للعالمین می فرماید: «وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا». اگر تنها دو جامعه وجود دارد یکی کفار و دیگری مسلمین، حالا آنهایی که پیام به آنها نرسیده و از کفار پیروی می کنند تکلیف آنها چیست؟

قبلاً خدمتتان عرض کردم رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: کسی که خودش را شبیه قومی می کند جزو همان قوم حساب می شود، برای دنیا و قضاوت های ماست. حالا قوم مسلمان است یا کافر؟. هر کسی که «ظاهراً» دینی غیر از دین اسلام آنهم از طریق آخرین فرستاده اش را انتخاب کند، برای چنین انتخابی در این دنیا کافر است. اما، عذاب در دنیا و آخرت برای اهل فتره ای که در مجاورت پیروان آخرین فرستاده نبوده اند و پیام آخرین فرستاده هم به آن ها نرسیده، بعد از ابلاغ دعوت آخرین فرستاده در دنیا عذاب برایشان می باشد. حالا، این آخرین فرستاده موسی بوده یا عیسی یا محمد علیهم السلام و الصلوة. چنین افرادی در دنیا مشمول قانون کفارمی شوند، اما در صورتی که «حجت نبوی» بر آن ها اقامه نشده باشد در قیامت مشمول آیه ی:« وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا» (اسراء/۱۵) می شوند. بر این اساس، دریافت پیام آخرین فرستاده ی الله «معیار» می شود.

•  السلام علیکم: ما می دانیم  که کشاورز می داند دانه را در زمین پنهان می کند برای همین به او می گویند کافر، یعنی می داند چه چیزی را پنهان می کند، اما طبق فرمایش شما اکثر  پیروان جامعه ی کفار، جاهل هستند و با همین جهلشان با مسلمین می جنگند، آیا این جهل برایشان عذر نمی شود که خداوند آنها را حداقل در قیامت ببخشد؟

البته کافر در معنای لغوی است که به آن کشاورز می گویند. معنی شرعی آن نیست، برداشت اشتباه از این جمله نکنید.

کسانی که آخرین شریعت الله را درک کرده اند و در برابر قانون شریعت الله و به حمایت از طاغوتها با زبان یا مال یا اسلحه جنگیده اند؛ علاوه بر آنکه در دنیا کافر محسوب می شوند در قیامت هم وضع دردناک و وحشتناکی دارند. علاوه بر اینها کسانی از کفار هستند که جاهل و غیر معاند هستند که با مسلمین نمی جنگند اما چون تارک دین اسلام هستند و از دینی غیر از شریعت آخرین رسول پیروی می کنند اینها هم کفاری هستند که از دیگران تقلید می کنند و عاقبت خوبی در انتظارشان نیست. ومُعاند نبودن آنها كافر بودنشان را نفی نمی كند. زيرا كافر كسی است كه خدواند را جحد و پيامبرش را رد كند؛ حال چه از روي آگاهی و عِناد باشد وچه از روی جهل و تقليد از اهل عِناد.

(ادامه دارد…..)

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(19-қисм)

Энди бир киши мана бу мушрик кофирларни баробарида айтадики: “ла илаха” яъни тоғутга куфр келтириш ва уни кетидан “иллаллох” хам дейди ва Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга иқрор бўлади, аммо яна “огох бўлмаган холда” тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтириш бўйича хатоларга дучор бўлади. Яъни ана ўша “ла илаха- иллаллох”да қасд қилмаган холда хатоларни қилиб қўяди. Ислом нима? Ва мусулмонлар кимлар?,- номли дарсларда мана бу хақида мухтасар изохлаб берганмиз, мана бундай мусулмонга нисбатан такфирни шартлари ва такфирни монеъликлари ва набавий хужжатни иқома қилиниши ва мана бунга ўхшаш масалалар риоя қилиниши лозимлигини ва шундан сўнг бу шахсга нисбатан “огох холида” ва қасддан, ўзини ихтиёри билан аллохга иймон келтиришни ўрнига тоғутга иймон келтиришни қўйиб қўйди,дея олишимиз хақида айтганмиз. Бу шахс исломга ишонч билан кирганига ўхшаш, ундан шак-шубха билан эмас,балки  ишонч билан хам чиқиши керак.

Душманни таниб олиш хақидаги бугунги аввалги дарсимиз нихоясига етади ва дарсимизга тегишли дўстларни саволларига жавоб бермоқчимиз.

  1- савол : Салом, охирги пайғамбар келишидан олдин ахли китоб ва мушрикларни ўртасида шахсларни кофир бўлганлиги учун меъёр бўлганми? Чунки бу одамлар жохилиятда хаёт кечиришган.

Исломдан олдинги жохилият асри хақида сухбат қилган пайтимизда мана бу нуқтани тушуниб етдикки, аллох таоло мана бу шахсларни жохил бўлганлигига гувохлик беради; аммо мана бу кофирларни жохиллиги, уларни такфир қилишга ва агарда аллохни шариатидаги қонунлардан бош тортишса, бу дунёда жазоланишига монеъ бўла олмайди. Мана бу мухим нарсага жуда кўп оятлар ишора қилган:

«وَإِنْ أَحَدٌ مِنْ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ» (توبه/۶)

Бу ерда шахсни мушрик деб номланган ва бу шахсни жохил эканлигига ишора қилинган, мана бу аллохни каломини росулуллох саллаллоху алайхи васаллам эшитмаган эдилар, ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам билан хам сухбат қилинмаган ва пайғамбар томонидан иқомайи хужжат хам қилинмаган эди. Барча пайғамбарларни даъватини асли мағзи тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтириш ёки ана ўша “ла илаха иллаллох” бўлган, бўлиб хам булар охирги юборилган  элчини канали орқали бўлган эди, мана бу охирги элчи хам росулуллохдан олдинги Ийсо алайхиссалом бўлган. Буни натижасида исломни охирги шариатига нисбатан жохил бўлган мана бундай шахсларга мушрик ва кофир дея олмаслигимизга боис бўлмайди. Улар пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васалламни шариатларидан олдинги шариатни баробарида хам мушрик ва кофир бўлиб бўлишган. Мана бу тартибда  бу силсила аввалги пайғамбаргача давом этиб борган. Шунинг учун хам мушриклар ё секуляристларнинг тарихи башарият тарихини аввалига бориб тақалади.

Аллох таолони ўзи алим ва хаким бўлган зотдир, исломни янги шариатини қаерга ва қайси пайтда нозил қилишни ва олдинги шариат бандалари учун қачонгача самара бера олишини, хамда уни охирги нафаси қачон тамом бўлишини  яхши билади. Ийсо алайхиссаломни шариатини охирги нафаси росулуллох саллаллоху алайхи васаллам келган пайтгача бўлган, яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам келишларидан олдин Ийсо алайхиссаломни шариатларига кофир бўлган кишилар мавжуд эди. Барча осмоний шариатларга кофир бўлишлик, мушрик ва секуляристларнинг доимги одатлари хисобланган ёки ахли китобни орасидан хам куфрга дучор бўлган кишилар бўлган. Шу сабабли хам, биз росулуллох саллаллоху алайхи васалламни келишларидан олдин хам мушрикларни ва ахли китобни орасидаги кофирларга дуч келамиз, аллох таоло улар хақида мархамат қилганки:

     «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ * رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بینه/۱-۳)،

Ахли китобдан ва мушриклардан бўлган кофир кимсалар то уларга очиқ хужжат келгунича (куфрдан) ажругувчи бўлмадилар.*** (у очиқ хужжат) Аллох томонидан (юборилган) бир пайғамбар (яъни Мухаммад алайхиссалом бўлиб,уларга) ичида энг тўғри ёзувлар- хукмлар бўлган покиза сахифаларни (яъни қуръонни) тиловат қилур.

Мушриклар (хозирги секуляристлар) хар қандай суратда яхудият ва насрониятни ўзгартирилган шариатлари мавжуд бўлган замонда,яъни пайғамбаримиз саллаллоху алайхи васаллам юборилишларидан олдин хам кофир деб хисобланган. Улар қонун ишлаб чиқариш ва хаётларига тегишли масалаларда осмоний шариатларни хеч қайси бирини қабул қилишмайди. Шу бугунги кундаги секуляристларга бир назар ташланг, улар худди шундай эмасларми? Насроният ва яхудият шариатларига эътиқод қилишадими?  Мана бу шариатлар уларни жамиятидаги ижтимоъий хаётларини идора қилиш бўйича қонунларга аралашишига рухсат беришадими? Шундай бўлгач, улар росулуллох саллаллоху алайхи васалламни рисолатларидан олдин ва кейин хам кофир ва мушрик бўлишган.

(давоми бор…….)

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(19-قیسم)

اِیندِی بِیر کِیشِی مَنَه بُو مُشرِک کافِرلَرنِی بَرابَرِیدَه اَیتَدِیکِی: “لا اله” یَعنِی طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ اوُنِی کِیتِیدَن “الّا الله” هَم دِییدِی وَ محمد صلی الله علیه وسلمگه اِقرار بوُلَدِی، اَمّا یَنَه “آگاه بُولمَگن حالدَه” طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش بوُیِیچَه حَطالَرگه دُوچار بُولَدِی. یَعنِی اَنَه اوُشَه “لا اله الّا الله” دَه قَصد قِیلمَگن حالدَه حَطالَرنِی قِیلِیب قوُیَه دِی. اِسلام نِیمَه؟ وَ مُسُلمانلَر کِیملَر؟- ناملِی دَرسلَردَه مَنَه بُو حَقِیدَه مُختَصَر اِیضاحلَب بِیرگنمِیز، مَنَه بُوندَی مُسُلمانگه نِسبَتاً تَکفِیرنِی شَرطلَرِی وَ تَکفِیرنِی مانِعلِیکلَرِی وَ نَبَوِی حُجَّتنِی اِقامَه قِیلِینِیشِی وَ مَنَه بُونگه اوُحشَش مَسَلَه لَر رِعایَه قِیلِینِیشِی لازِملِیگِینِی وَ شُوندَن سُونگ بُو شَخصگه نِسبَتاً “آگاه حالِیدَه” وَ قَصددَن، اوُزِینِی اِیختِیارِی بِیلَن اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیشنِی اوُرنِیگه طاغوُتگه اِیمان کِیلتِیرِیشنِی قوُیِیب قوُیَدِی، دِییَه آلِیشِیمِیز حَقِیدَه اَیتگنمِیز. بُو شَخص اِسلامگه اِیشانچ بِیلَن کِیرگنِیگه اوُحشَش، اوُندَن شَک – شُبهَه بِیلَن اِیمَس، بَلکِی اِیشانچ بِیلَن هَم چِیقِیشِی کِیرَک.

 دُشمَننِی تَنِیب آلِیش حَقِیدَه گِی بُوگوُنگِی اَوَّلگِی دَرسِیمِیز نِهایَه سِیگه یِیتَدِی وَ دَرسِیمِیزگه تِیگِیشلِی دوُستلَرنِی سَواللَرِیگه جَواب بِیرماقچِیمِیز.

1. سَوال: سَلام، آخِیرگِی پَیغَمبَر کِیلِیشِیدَن آلدِین اَهلِی کِتاب وَ مُشرِکلَرنِی اوُرتَسِیدَه شَخصلَرنِی کافِر بُولگنلَرِی اوُچُون مِعیار بُولگنمِی؟ چُونکِی بُو آدَملَر جاهِلِیَتدَه حَیات کِیچِیرِیشگن.

اِسلامدَن آلدِینگِی جاهِلِیَت عَصرِی حَقِیدَه صُحبَت قِیلگن پَیتِیمِیزدَه مَنَه بُو نُقطَه نِی توُشوُنِیب یِیتدِیککِی، اَلله تَعالی مَنَه بُو شَخصلَرنِی جاهِل بوُلگنلِیگِیگه گُواهلِیک بِیرَدِی؛ اَمّا مَنَه بُو کافِرلَرنِی جاهِللِیگِی، اوُلَرنِی تَکفِیر قِیلِیشگه وَ اَگردَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَردَن باش تارتِیشسَه، بُو دُنیادَه جَزالَنِیشِیگه مانِع بُولَه آلَمَیدِی. مَنَه بُو مُهِم نَرسَه گه جُودَه کوُپ آیَتلَر اِیشارَه قِیلگن:

«وَإِنْ أَحَدٌ مِنْ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ» (توبه/۶)

بُو یِیردَه شَخص مُشرِک دِیب ناملَنگن وَ بُو شَخصنِی جاهِل اِیکَنلِیگِیگه اِیشارَه قِیلِینگن، مَنَه بُو اَلله نِی کَلامِینِی رَسُول الله صلی الله علیه وسلم اِیشِیتمَگن اِیدِیلَر وَ رَسُول الله صلی الله علیه وسلم بِیلَن هَم صُحبَت قِیلِینمَگن وَ پَیغَمبَر تامانِیدَن اِقامَه یِی حُجَّت هَم قِیلِینمَگن اِیدِی. بَرچَه پَیغَمبَرلَرنِی دَعوَتِینِی اَصلِی مَغزِی طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش یاکِی اَنَه اوُشَه “لا اله الّا الله” بُولگن، بوُلِیب هَم بُولَر آخِیرگِی یُوبارِیلگن اِیلچِینِی کَنَلِی آرقَلِی بُولگن اِیدِی، مَنَه بُو آخِیرگِی اِیلچِی هَم رَسُول الله صلی الله علیه وسلمدَن آلدِینگِی عِیسَی عَلَیهِ السَّلام بوُلگن. بوُنِی نَتِیجَه سِیدَه اِسلامنِی آخِیرگِی شَرِیعَتِیگه نِسبَتاً جاهِل بوُلگن مَنَه بُو شَخصلَرگه مُشرِک وَ کافِر دِییَه آلمَسلِیگِیمِیزگه بائِث بوُلمَیدِی. اوُلَر پَیغَمبَرِیمِیز صلی الله علیه وسلمنِی شَرِیعَتلَرِیدَن آلدِینگِی شَرِیعَتنِی بَرابَرِیدَه هَم مُشرِک وَ کافِر بوُلِیب بوُلِیشگن. مَنَه بُو تَرتِیبدَه بُو سِیلسِیلَه اَوَّلگِی پَیغَمبَرلَرگه چَه دَوام اِیتِیب بارگن. شوُنِینگ اوُچُون هَم مُشرِکلَر یا سِکوُلارِیستلَرنِینگ تَرِیخِی بَشَرِیَت تَرِیخِینِی اَوَّلِیگه بارِیب تَقَلَدِی.

اَلله تَعالَی نِی اوُزِی عَلِیم وَ حَکِیم بُولگن ذاتدِیر، اِسلامنِی یَنگِی شَرِیعَتِینِی قَیِیرگه وَ قَیسِی پَیتدَه نازِل قِیلِیشنِی وَ آلدِینگِی شَرِیعَت بَندَه لَرِی اوُچُون قَچانگچَه ثَمَرَه بِیرَه آلِیشِینِی ، هَمدَه اوُنِی آخِیرگِی نَفَسِی قَچان تَمام بُولِیشِینِی یَحشِی بِیلَدِی. عِیسَی عَلَیهِ السَّلامنِی شَرِیعَتِینِی آخِیرگِی نَفَسِی رَسُول الله صلی الله علیه وسلم کِیلگن پَیتگچَه بوُلگن، یَعنِی رَسُول الله صلی الله علیه وسلم کِیلِیشلَرِیدَن آلدِین عِیسَی عَلَیهِ السَّلامنِی شَرِیعَتلَرِیگه کافِر بوُلگن کِیشِیلَر مَوجُود اِیدِی. بَرچَه آسمانِی شَرِیعَتلَرگه کافِر بوُلِیشلِیک، مُشرِک وَ سِکوُلارِیستلَرنِینگ دائِمگِی عادَتلَرِی حِسابلَنگن یاکِی اَهلِی کِتابنِی آرَسِیدَن هَم کُفرگه دُوچار بوُلگن کِیشِیلَر بوُلگن. شوُ سَبَبلِی هَم، بِیز رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی کِیلِیشلَرِیدَن آلدِین هَم مُشرِکلَرنِی وَ اَهلِی کِتابنِی آرَسِیدَگِی کافِرلَرگه دُوچ کِیلَمِیز، اَلله تَعالی اوُلَر حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلگنکِی:

     «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ * رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بینه/۱-۳)،

اَهلِی کِتابدَن وَ مُشرِکلَردَن بُولگن کافِر کِیمسَه لَر تا اوُلَرگه آچِیق حُجَّت کِیلگوُنِیچَه (کُفردَن) اَجرَگوُچِی بوُلمَیدِیلَر. *** (اوُ آچِیق حُجَّت) اَلله تامانِیدَن (یُوبارِیلگن) بِیر پَیغَمبَر (یَعنِی مُحمد علیه السلام بوُلِیب، اوُلَرگه) اِیچِیدَه اِینگ توُغرِی یازُولَر- حُکملَر بُولگن پاکِیزَه صَحِیفَه لَرنِی (یَعنِی قُرآننِی) تِلاوَت قِیلوُر.

مُشرِکلَر(حاضِرگِی سِکوُلارِیستلَر) هَر قَندَی صُورَتدَه یَهُودِیَت وَ نَصرانِیَتنِی اوُزگرتِیرِیلگن شَرِیعَتلَرِی مَوجُود بُولگن زَماندَه، یَعنِی پَیغَمبَرِیمِیز صَلی الله علیه وسلم یُوبارِیلِیشلَرِیدَن آلدِین هَم کافِر دِیب حِسابلَنِیشگن. اوُلَر قانوُن اِیشلَب چِیقَرِیش وَ حَیاتلَرِیگه تِیگِیشلِی مَسَلَه لَردَه آسمانِی شَرِیعَتلَرنِی هِیچ قَیسِی بِیرِینِی قَبُول قِیلِیشمَیدِی. شُو بُوگوُنگِی کوُندَگِی سِکوُلارِیستلَرگه بِیر نَظَر تَشلَنگ، اوُلَر حُوددِی شُوندَی اِیمَسلَرمِی؟  نَصرانِیَت وَ یَهُودِیَت شَرِیعَتلَرِیگه اِعتِقاد قِیلِیشَدِیمِی؟ مَنَه بُو شَرِیعَتلَر اوُلَرنِی جَمِیعَتِیدَگِی اِیجتِمائِی حَیاتلَرِینِی اِدارَه قِیلِیش بُویِیچَه قانوُنلَرگه اَرَلَشِیشِیگه رُحصَت بِیرِیشَدِیمِی؟ شُوندَی بُولگچ، اوُلَر رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی رِسالَتلَرِیدَن آلدِین وَ کِییِین هَم کافِر وَ مُشرِک بوُلِیشگن.

(دوامی بار……)

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(19-قسمت)

حالا، کسی در برابر این مشرکین کافر می گوید: «لا اله»، یعنی کفر به طاغوت و پشت سرش «الا الله» هم می گوید و اقرار می کند به محمد رسول الله صلی الله علیه وسلم، اما باز هم«نا آگاهانه» دچار اشتباهاتی در همین کفر به طاغوت و ایمان به الله می شود. یعنی در همان «لا اله – الا الله» دچار اشتباهاتی غیر عمدی می شود. در درس اسلام چیست؟ و مسلمان کیست؟ در این زمینه به صورت مختصر توضیح دادیم که برای چنین مسلمانی باید مسائل شروط تکفیر و موانع تکفیر و اقامه حجت نبوی و مسائل این چنینی رعایت شود تا اینکه بگوییم این شخص «آگاهانه»و عمداً و به میل خودش ایمان به طاغوت را جایگزین ایمان به الله نموده، و همان طور که با یقین وارد اسلام شده، با یقین هم از آن خارج شده، نه با شک و شبهه.

بخش اول از درس امروز در مورد دشمن شناسی را تمام می کنیم وسراغ پرسشهای دوستان می رویم که به این بخش از درسمان مربوط می شوند.

1.  سلام: معیار برای کافر بودن افرادی از میان اهل کتاب و مشرکین آنهم قبل از آمدن خاتم الانبیا چه بوده است؟ چون این افراد در جاهلیت زندگی می کردند.

زمانی که ما از عصر جاهلیت قبل از اسلام صحبت کردیم این نکته را متوجه شدیم که الله متعال به جاهل بودن این اشخاص گواهی می دهد؛ اما باز جهل این کفار مانع از تکفیر آنها و مجازات دنیوی آنها، در صورت سرپیچی از قوانین شریعت الله، نمی شود. آیات زیادی به این مهم اشاره کردند مثل: «وَإِنْ أَحَدٌ مِنْ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ» (توبه/۶)

‏در اینجا هم شخص را مشرک نامیده و هم به جاهل بودن شخص اشاره کرده است، در حالی که نه کلام الله توسط رسول الله صلی الله علیه وسلم  را شنیده و نه با رسول الله صلی الله علیه وسلم  هم صحبتی کرده و حجتی از طرف پیامبر هم بر او اقامه نشده است. می دانیم که محتوای دعوت تمام پیامبران کفر به طاغوت و ایمان به الله یا «لا اله الا الله» بوده آنهم از کانال آخرین فرستاده و آخرین فرستاده ی قبل از رسول الله هم سیدنا عیسی بوده است. در نتیجه، جهل نسبت به آخرین شریعت اسلام مانع از آن نمی شود که به چنین اشخاصی نگوییم مشرک و کافر. این ها قبل از شریعت پیامبر صلی الله علیه وسلم در برابر شریعت قبل از آن مشرک و کافر شده اند. و به همین ترتیب، این سلسله ادامه داشته تا اولین پیامبر. برای همین است که قدمت مشرکین یا سکولاریست ها به قدمت تاریخ بشریت برمی گردد.

الله متعال خودش علیم و حکیم است، و می داند چه وقت و کجا باید شریعت جدید اسلام را نازل کند و پس مانده های شریعت قبلی تا کی می تواند برای بنده هایش مثمر ثمر باشد و آخرین رمقش تا چه موقع است؟ حالا آخرین رمق شریعت سیدنا عیسی تا آمدن رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده، کسانی وجود داشته اند که قبل از آمدن رسول الله صلی الله علیه وسلم نسبت به شریعت قبلی کافر شده اند. مثل مشرکین یا سکولاریستها که عادت همیشگی شان است در برابر تمام شریعتهای آسمانی کافر شوند، و یا کسانی از اهل کتاب بوده اند که دچار کفر شدند. به همین دلیل، ما حتی به کفاری قبل از آمدن رسول الله صلی الله علیه وسلم در میان مشرکین و اهل کتاب بر می خوریم که الله متعال در موردشان می فرماید: «لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ * رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» (بینه/۱-۳)، كافران اهل كتاب و مشركان دست ‏بردار نبودند تا دليلى آشكار برايشان بیايد …. 

مشرکین (سکولاریستهای کنونی) درهر صورت در زمان وجود شریعتهای تحریف شده ی یهودیت و نصرانیت و قبل از بعثت پیامبر صلی الله علیه وسلم کافر شمرده شده اند . این ها هچ کدام از شریعت های آسمانی را در مسأله ی قانون گذاری و زندگی شان قبول ندارند. همین الان سکولاریست ها را نگاه کنید همین طور هستند مگر نیستند؟. مگر به شریعت های نصرانیت و یهودیت اعتقادی دارند؟ مگر اجازه می دهند که آن شریعت ها هم در قوانین اداره ی زندگی اجتماعی جامعه شان دخالت داشته باشد؟ پس، این ها قبل و بعد از رسالت رسول الله صلی الله علیه وسلم هم باز کافر و مشرک بودند.

(ادامه دارد……)

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(18-қисм)

Мана бу мухим нуқтани дарк қилмаслик ва кофирлар эга бўлган баъзи яхши,тахсинга лойиқ сифатлар ва буни қаршисидаги исломий хукуматдаги қудрат ва тартибни йўқлиги боис баъзи мусулмонларни рафторидаги офатлар, баъзи кишилар учун, мана бу аломатлар, сифатлар мусулмон бўлишликдан кўра мухимроқ ва ислом динига эътиқод қилишни жуда хам кўп ахамияти йўқ,деган хаёлларга боис бўлган. Шу сабабли хам, мана бу хатарли шубха уларни осонлик билан секуляризм дини ва куфр томонга тортиб кетади. Гилонийга ўхшаган кишилар айтадики: май ичиб минбарга ўт ёқ…….одамларга озор берма. Яъни уларни хузурида май ичиб минбарга ўт қўйиш, энг катта гунохлардан хисобналади. Ёки соддароқ забон билан айтганда динда фахш ва куфр ишларни қилиш мумкин, фақат одамларга озор бермасанг бўлди.

  Мана бу жохиллар май ичиш ва минбарга ўт қўйиш хам одамларга озор беришни бир нави эканини тушунишмайди, шахс аллохга ва аллохни шариатидаги қонунларга  иймон келтириш билан бирга солих амалларни хам қила олади, мана бу солих амаллардан бири одамларга озор беришдан пархез қилишдир. Муомаладаги ғиллу- ғашликлардан пархез қилиш, пора беришдан ва пора олишдан пархез қилиш,хақорат қилиш, жамиятни орасида сабр-тоқат қилмаслик ва……..,мана бундан бошқа сифатлар хам бор,лекин агар мусулмонлар хам мана бу амалларни қилмайдиган бўлишса, қонунни аслини ва аллохни шариатини савол остига қўйишлик, тўғри иш эмас, балки мана бу жиноятчи мусулмонлар савол остига олиниши лозим,чунки улар қонунни бузишган ва шариат қонунларига риоя қилишмаган.

   Шунингдек,ростгўй, мубораза қилувчи, пора олмайдиган, хақорат қилмайдиган,маст қилувчи ичимликлар ичмайдиган, тартибли, ахлоқи чиройли кофирни мана бу сифатларини хурмат қилган холда ва уни мусулмонларни сифатларидан янада кўпроқ бахраманд бўлиши учун, уни мусулмон деб номлаб ёки наузу биллах мусулмонга нисбатан яхшироқ деб хисоблаб ислом доирасига киргиза олмаймиз; ана бу жиноятчи мусулмон хам модомики қилаётган жиноятларини халол деб хисобламас экан, уни хам ислом доирасидан четга чиқариб юбора олмаймиз. Хар қандай суратда хам мусулмон мусулмон бўлади ва кофир хам кофир хисобланади.

Нифоқ ва мусулмонлар масаласи хам худди шундайдир. Яъни бир мусулмон мунофиқларни баъзи сифатларига,белгиларига эга бўлиши мумкин, аммо бу нарсалар уни ислом доирасидан четга чиқармайди, балки жиноятчи ва фосиқ мусулмон хисобланади.  Мунофиқ шундай бир кишики, қалбида ислом динига эътиқод қилмайди, аммо зохирда ўзини мусулмонларга ўхшатади; лекин  фосиқ киши ислом динига иймон келтиради, аммо фисқ ва гунохларни қилади. Мусулмон киши “огох бўлмаган холда” кофирларни ё мунофиқларни баъзи сифатларига мубтало бўлган  бўлиши мумкин,аммо уни қилган хар қандай ширки ва гунохи шахсни мунофиқ ё кофир бўлиб қолишига сабаб бўлмайди.

 Мусулмон “ла илаха иллаллох”га  ва “Мухаммадур росулуллох саллаллоху алайхи васаллам”га иқрор бўлиш билан “мужмал суратда” тоғутга куфр келтиради ва аллохга иймон келтиради, хамда амалларни бажариш билан ислом доирасига киради. ( аммо жохилиятни аломатларига,жиноятларга, гунохга эга бўлиши хам мумкин.)

 Буни муқобилида, мушрик кофир хам “мужмал суратда” тоғутга ё тоғутларга иймон келтиради ва аллохга шерик қўйиб олади ва натижада куфр келтиради. ( аммо бу кофир фитрий худо парастликни аломатларига,яхшиликларга, хатто хар қандай қавмда анбиёлардан  қолиб кетган  шариат қонунларини баъзисига ёки исломий маданиятга эга бўлиши ё мойил бўлиши хам мумкин.)

Шахс тоғутга иймон келтирган пайтида, дархақиқат ўзи учун бир илох ясаб олган ва аллохни ёнига шерик қўйиб олган бўлади; бу баъзи бир ўринларда ё хамма ўринларда бўлиши мумкин, аллохни ўзига хос бўлган сифатларни,мулкни ўзига ясаб олган худосига беради, мана бундай шахс осмоний шариатлардан четдаги мушрик ( секуляр) хисобланади. Бу ерда тошни, чўпни, ойни, офтобни, дарахтни, хиндларни молини, секуляристларни парламентини, авлиёларни қабрини, абдуллох ужалонни, борзонийни, мухтадийни, бошқа бутларни, худоларни ёки хар қандай бошқа махлуқни ўзлари  истаган ўринларда аллохга шерик  қилиб олишадими фарқи йўқдир.     [1]

(давоми бор……)

---

[1] در درس طاغوت شناسی در این زمینه در حد نیاز صحبت کردیم و نیاز به تکرار نیست.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(18-قیسم)

مَنَه بُو جاهِللَر مَی اِیچِیش وَ مِنبَرگه اوُت قوُیِیش هَم آدَملَرگه آزار بِیرِیشنِی بِیر نَوِی اِیکَنِینِی توُشُونِیشمَیدِی، شَخص اَلله گه وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه اِیمان کِیلتِیرِیش بِیلَن بِیرگه صالِح عَمَللَرنِی هَم قِیلَه آلَدِی، مَنَه بُو صالِح عَمَللَردَن بِیرِی آدَملَرگه آزار بِیرِیشدَن پَرهِیز قِیلِیشدِیر. مُعامَلَه دَگِی غِیللوُ- غَشلِیکلَردَن پَرهِیز قِیلِیش، پارَه بِیرِیشدَن وَ پارَه آلِیشدَن پَرهِیز قِیلِیش، حَقارَت قِیلِیش، جَمِیعَتنِی آرَسِیدَه صَبر- طاقَت قِیلمَسلِیک وَ ……، مَنَه بُوندَن باشقَه صِیفَتلَر هَم بار، لِیکِن اَگر مُسُلمانلَر هَم مَنَه بُو عَمَللَرنِی قِیلمَیدِیگن بُولِیشسَه، قانوُننِی اَصلِینِی وَ اَلله نِی شَرِیعَتِینِی سَوال آستِیگه قوُیِیشلِیک، توُغرِی اِیش اِیمَس، بَلکِی مَنَه بُو جِنایَتچِی مُسُلمانلَر سَوال آستِیگه آلِینِیشِی لازِم، چُونکِی اوُلَر قانوُننِی بوزیشگن و شریعت قانونلریگه رعایه قیلیشمگن.

شُونِینگدِیک، راستگوُی، مُبارَزَه قِیلوُچِی، پارَه آلمَیدِیگن، حَقارَت قِیلمَیدِیگن، مَست قِیلوُوچِی اِیچِیملِیکلَر اِیچمَیدِیگن، تَرتِیبلِی، اَخلاقِی چِیرایلِی کافِرنِی مَنَه بُو صِیفَتلَرِینِی حُرمَت قِیلگن حالدَه وَ اوُنِی مُسُلمانلَرنِی صِیفَتلَرِیدَن یَنَدَه کوُپراق بَهرَمَند بُولِیشِی اوُچُون، اوُنِی مُسُلمان دِیب ناملَب یاکِی نَعُوذُ بِالله مُسُلمانگه نِسبَتاً یَحشِیراق دِیب حِسابلَب اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگِیزَه آلمَیمِیز؛ اَنَه بُو جِنایَتچِی مُسُلمان هَم مادامِیکِی قِیلَیاتگن جِنایَتلَرِینِی حَلال دِیب حِسابلَمَس اِیکَن، اوُنِی هَم اِسلام دائِرَه سِیدَن چِیتگه  چِیقَرِیب یُوبارَه آلمَیمِیز. هَر قَندَی صُورَتدَه هَم مُسُلمان مُسُلمان بُولَدِی وَ کافِر هَم کافِر حِسابلَنَدِی.

نِفاق وَ مُسُلمانلَر مَسَلَه سِی هَم حُوددِی شوُندَیدِیر. یَعنِی بِیر مُسُلمان مُنافِقلَرنِی بَعضِی صِیفَتلَرِیگه، بِیلگِیلَرِیگه اِیگه بُولِیشِی مُومکِین،اِمّا بُو نَرسَه لَر اوُنِی اِسلام دائِرَه سِیدَن چِیتگه چِیقَرمَیدِی، بَلکِی جِنایَتچِی وَ فاسِق مُسُلمان حِسابلَنَدِی. مُنافِق شُوندَی بِیر کِیشِیکِی، قلبِیدَه اِسلام دِینِیگه اِعتِقاد قِیلمَیدِی، اَمّا ظاهِردَه اوُزِینِی مُسُلمانلَرگه اوُحشَتَدِی؛ لِیکِن فاسِق کِیشِی اِسلام دِینِیگه اِیمان کِیلتِیرَدِی، اَمّا فِسق وَ گوُناهلَرنِی قِیلَدِی. مُسُلمان کِیشِی “آگاه بوُلمَگن حالدَه” کافِرلَرنِی یا مُنافِقلَرنِی بَعضِی صِیفَتلَرِیگه مُبتَلا بوُلگن بوُلِیشِی مُومکِین، اَمّا اوُنِی قِیلگن هَر قَندَی شِرکِی وَ گوُناهِی شَخصنِی مُنافِق یا کافِر بوُلِیب قالِیشِیگه سَبَب بُولمَیدِی.

مُسُلمان “لا اله الّا الله” گه و “محمد الرسول الله صلی الله علیه وسلم”گه اِقرار بُولِیش بِیلَن “مُجمَل صُورَتدَه” طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرَدِی وَ اَلله گه اِیمان کِیلتِیرَدِی، هَمدَه عَمَللَرنِی بَجَرِیش بِیلَن اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرَدِی. (اَمّا جاهِلِیَتنِی عَلامَتلَرِیگه، جِنایَتلَرگه، گوُناهگه اِیگه بُولِیشِی هَم مُومکِین.)

 بُونِی مُقابِلِیدَه، مُشرِک کافِر هَم “مُجمَل صُورَتدَه” طاغُوتگه یا طاغوتلَرگه اِیمان کِیلتِیرَدِی وَ اَلله گه شِیرِیک قوُیِیب آلَدِی وَ نَتِیجَه دَه کُفر کِیلتِیرَدِی. ( اَمّا بُو کافِر فِطرِی خُدا پَرَستلِیکنِی عَلامَتلَرِیگه، یَحشِیلِیکلَرگه، حَتّی هَر قَندَی قَومدَه اَنبِیالَردَن قالِیب کِیتگن شَرِیعَت قانوُنلَرِینِی بَعضِیسِیگه یاکِی اِسلامِی مَدَنِیَتگه اِیگه بوُلِیشِی یا مایِیل بُولِیشِی هَم مُومکِین.)

شَخص طاغوُتگه اِیمان کِیلتِیرگن پَیتِیدَه، دَرحَقِیقَت اوُزِی اوُچُون بِیر اِلاه یَسَب آلگن وَ اَلله نِی یانِیگه شِیرِیک قوُیِیب آلگن بُولَدِی؛ بُو بَعضِی بِیر اوُرِینلَردَه یا هَمَّه اوُرِینلَردَه بُولِیشِی مُومکِین، اَلله نِی اوُزِیگه خاص بُولگن صِیفَتلَرنِی، مُلکنِی اوُزِیگه یَسَب آلگن خُداسِیگه بِیرَدِی، مَنَه بُوندَی شَخص آسمانِی شَرِیعَتلَردَن چِیتدَگِی مُشرِک(سِکوُلار) حِسابلَنَدِی. بُو یِیردَه تاشنِی، چُوپنِی، آینِی، آفتابنِی، دَرَختنِی، هِندلَرنِی مالِینِی، سِکوُلارِیستلَرنِی پَرلَمِینتِینِی، اَولِیالَرنِی قَبرِینِی، عَبدُ الله اوُجلاننِی، بارزانِینِی، مُهتَدِینِی، باشقَه بُوتلَرنِی، خُدالَرنِی یاکِی هَر قَندَی باشقَه مَخلوُقنِی اوُزلَرِی اِیستَگن اوُرِینلَردَه اَلله گه شِیرِیک قِیلِیب آلِیشَدِیمِی فَرقِی یُوقدِیر.  [1]

(دوامی بار…..)

---

[1] در درس طاغوت شناسی در این زمینه در حد نیاز صحبت کردیم و نیاز به تکرار نیست.

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(18-قسمت)

این جاهل ها نمی فهمند که می خوردن و منبر سوزاندن هم نوعی مردم آزاری است، و شخص می تواند ضمن ایمان به الله و قانون شریعت الله عمل صالح هم انجام بدهد و یکی از اعمال صالح پرهیز از مردم آزاری است. پرهیز از غل و غش در معامله، پرهیز از رشوه دادن و رشوه گرفتن، ناسزاگویی، کم صبر و تحمل بودن درجامعه و … ، صفات دیگر مسلمین هستند که اگر مسلمین هم به آن ها عمل نکردند اصل قانون و شریعت الله را نمی توان زیر سؤال برد، بلکه این مسلمان مجرم است که باید زیر سؤال برود که قانون شکنی کرده که قانون شریعت را رعایت نکرده است.

در این صورت، همچنانکه یک کافرِ پاکدامنِ راستگویِ مبارزِ رشوه نگیرِ ناسزانگویِ مشروب نخورِ منظمِ خوش اخلاق را، ضمن احترام به این صفات و تشویق او به اینکه از صفات بیشتر مسلمین بهره مند شود، با این وجود، نمی توانیم او وارد دایره ی اسلام کنیم و او را مسلمان بنامیم یا نعوذ بالله او را بهتر از مسلمان بدانیم؛ و آن مسلمونِ مجرم هم مادام که جرمهایش را حلال نداند را نمی توانیم از دایره ی اسلام خارج کنیم و او را هم ردیف کفار بدانیم. مسلمان در هر صورتی مسلمان است و کافر هم کافر.

مسأله ی نفاق و منافقین هم همین طور است. یعنی ممکن است یک مسلمان بعضی از ویژگیهای منافقین را داشته باشد اما با داشتن این صفات از دایره ی اسلام خارج نمی شود، بلکه ممکن است مسلمان مجرم و یا فاسقی باشد. منافق، کسی است که از درون اعتقادی به دین اسلام ندارد، اما ادای مسلمانان را در می آورد؛ اما فاسق، کسی است که به دین اسلام ایمان دارد اما دچار فسق و گناهی می شود. مسلمان ممکن است «نا آگاهانه» به بعضی از صفات کفار یا منافقین یا مشرکین آلوده شود اما با وجود آنکه هر شرک و نفاق و کفری جرم و گناه هستند، اما هر جرم و گناهی باعث مشرک یا کافر و منافق شدن شخص نمی شوند.

مسلمان با اقرار به «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله صلی الله علیه وسلم» «به صورت مجمل» به طاغوت کفر می کند و به الله ایمان می آورد و با انجام اعمالی وارد دایره ی اسلام می شود(اما ممکن است علائمی از جاهلیت و جرم و گناه هم در او وجود داشته باشد).

در برابر، مشرک کافر«به صورت مجمل» به طاغوت یا طاغوتهایی ایمان می آورد و برای الله شریک قائل می شود و کفر می کند.(اما ممکن است علائمی از خداپرستی فطری و گرایش به خوبی ها و حتی به بعضی از قوانین شریعت، که پس مانده ی انبیای هر قومی هستند یا از فرهنگهای اسلامی به او رسیده هم، گرایش داشته باشد).

زمانی که شخص به طاغوتی ایمان می آورد در واقع واسه خودش الهی تولید نموده و شریکی در کنار الله متعال درست کرده؛ که در مواردی خاص یا تمام موارد، ویژگیهایی که مختص الله هستند را به این خدایی که برای خودش تراشیده اعطا می کند، چنین شخصی که خارج از شریعتهای آسمانی است مشرک(سکولار) است. فرق ندارد این شریکی که قرار داده سنگ یا چوب، ماه و خورشید و درخت، گاو هندوها، پارلمان سکولاریستها و قبر اولیای الله باشد، عبدالله اوجالان، بارزانی، مهتدی و امثالهم، سایر بت ها و خدایان باشند، یا هر مخلوق دیگری که آن را به طاغوت تبدیل کرده اند و در موارد دلخواهشان او را شریک الله نموده اند. [1]

(ادامه دارد……)

---

[1] در درس طاغوت شناسی در این زمینه در حد نیاز صحبت کردیم و نیاز به تکرار نیست.

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(17-қисм)

Шубхасиз, росулуллох саллаллоху алайхи васалламни замонларида ва қурайшни орасида умумий суратда очлик хам топилмаган,фаровонлик  хоким бўлган ва мана бу фаровонликни ёнида қўрқув хам топилмаган, инсонларни шахсий хаётларида озодлик,хавфсизлик хоким бўлган.  Жамиятдаги ана ўша фаровонлик,хавфсизлик бугунги кундаги европа,америкага ўхшаш бошқа миллатларни бойлигини талон-тарож қилиш йўли билан қўлга киритилмаган эди; балки уларда (яхши ва ёмон)  тижорат манбаълари мавжуд бўлган. Аллох таоло бу хақида мархамат қиладики:

 «لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ* إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ* فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ* الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ».

Аммо бу система ноқис система бўлган эди, чунки унда тоғутларни қонунлари яхши,чиройли қадр-қийматлар билан аралаштириб юборилган эди, яхши ва ёмон бир-бирига аралаш холда бўлган ва бу нарсаларни ислом деб хисоблаб бўлмасди. Мана бу чиройли сифатлар билан хеч ким ислом динига,ислом доирасига кирмасди. Чунки башариятни бу дунёдаги энг охирги хадафи хам фақат

«أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»

эмас. Балки фаровонлик ва   хавфсизлик жамиятдаги барча одамлар учун  аллохга ибодатни махсус қилишга ёрдам берадиган муносиб замина хисобланади. Бу ердаги хадаф аллохни ибодатини хаётдаги қонунларни,дастурларни фақат аллохни ўзи учун хослашдир. Яъни хаётингдаги барча дастурларни аллохга ва аллохни шариатидаги қонунларга топширасан.

Яъни ислом тоғутга куфр келтириш ёки ана ўша ла илаха ва сўнг иллаллохдир. мана бу мархалада, яъни тоғутга куфр келтириш “ла илаха”  мархаласида катта золимларнинг одамни қўл оёғини боғлаб қўювчи турли-хил зулмларига,қонунларига қарши мубораза қилиш билан бирга бир кичкина золим хам қўшиб бўлмайди. Худди ужалонни ишчилар хизбини золимларига ,кумалаларга, демократларга ва……….ўхшаш, уларни хисобот карталари нихоятда қора ва бошқа четдан келган золимларга қараганда хуникроқдир. Бу холат  хозирга пайтда хам худди шу вазиятда.

Исломни бошқа қисми аллохга иймон келтириш “иллаллох” хисобланади, яъни барча золимлар ва туғёнгарларни инкор қилиш билан бирга фақатгина аллохни шариатидаги қонунларни уни ўрнига қўйилади, бу ерда хеч қандай зулм йўқдир. Мана бу суратда, агар ғайри мусулмонлар тоғутга куфр келтириш ва золимона амаллар,қонунларни яхши сифатларини бир қисмига эга бўлишса, ёки аллохга иймон келтиришни жуда кўп белгиларига эга бўлишса; уларни мана бу амалларини хурмат қилган холда, уларни тасдиқлаш ва бошқаларни мана бундай амалларни қилишга қизиқтириш учун, уларни ислом доирасига киргиза олмаймиз.

Ишларини тартиб билан қиладиган ё хайдовчилик пайтида ижтимоъий хуқуқларни риоя қиладиган, ёки ростгўй, беозор бўлган фалончи  ғайри мусулмонни ишлари, ишига бетартиб ё машинасини дубла қилиб қўядиган ёки йўл қоидасини аломатларига эътиборсиз,ёлғончи, одамларга озор берадиган мусулмондан кўра исломни қадр-қийматларига яқинроқдир, дея оламиз. Лекин хар қандай бўлганда хам ғайри мусулмон кофирларни жумласидан хисобланади, уни мусулмонларнинг  баъзи яхши сифатларига эга бўлиши, уни ислом доирасига киргизиб қўймайди. мусулмон хам мусулмон холича қолади, фақат у жиноятчи мусулмон бўлиб ғайри мусулмонларни баъзи сифатларига эгадир ва мана бу жиноятчиларни белгилари уни ислом доирасидан четга чиқармайди.

(давоми бор……)

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(17-قیسم)  

شُبهَه سِیز، رَسُول الله صلی الله علیه وَسَلَّمنِی زَمانلَرِیدَه وَ قُرَیشنِی آرَسِیدَه عُمُومِی صُورَتدَه آچلِیک هَم تاپِیلمَگن، فَراوانلِیک حاکِم بُولگن وَ مَنَه بُو فَراوانلِیکنِی یانِیدَه قوُرقُو هَم تاپِیلمَگن، اِنسانلَرنِی شَخصِی حَیاتلَرِیدَه آزادلِیک، خَوفسِیزلِیک حاکِم بوُلگن. جَمِیعَتدَگِی اَنَه اوُشَه فَراوانلِیک، خَوفسِیزلِیک بوُگوُنگِی کوُندَگِی یِورَاپَه، اَمِیرِکَه گه اوُحشَش باشقَه مِللَتلَرنِی بایلِیگِینِی تَلان- تَراج قِیلِیش یوُلِی بِیلَن قوُلگه کِیرِیتِیلمَگن اِیدِی؛ بَلکِی اوُلَردَه (یَحشِی وَ یامان) تِجارَت مَنبَع لَرِی مَوجُود بُولگن. اَلله تَعالی بُو حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:

«لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ* إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ* فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ* الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ». اَمّا بُو سِیستِیمَه ناقِص سِیستِیمَه بُولگن اِیدِی، چُونکِی اوُندَه طاغوُتلَرنِی قانوُنلَرِی یَحشِی، چِیرایلِی قَدر- قِیمَتلَر بِیلَن اَرَلَشتِیرِیب یُوبارِیلگن اِیدِی، یَحشِی وَ یامان بِیر- بِیرِیگه اَرَلَش حالدَه بُولگن وَ بُو نَرسَه لَرنِی اِسلام دِیب حِسابلَب بُولمَسدِی. مَنَه بُو چِیرَایلِی صِیفَتلَر بِیلَن هِیچ کِیم اِسلام دِینِیگه، اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرمَسدِی. چُونکِی بَشَرِیَتنِی بُو دُنیادَگِی اِینگ آخِیرگِی هَدَفِی هَم فَقَط  «أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» اِیمَس. بَلکِی فَراوانلِیک وَ خَوفسِیزلِیک جَمِیعَتدَگِی بَرچَه آدَملَر اوُچُون اَلله گه عِبادَتنِی مَخصُوص قِیلِیشگه یاردَم بِیرَدِیگن مُناسِب زَمِینَه حِسابلَنَدِی. بُو یِیردَگِی هَدَف اَلله نِی عِبادَتِینِی حَیاتدَگِی قانوُنلَرنِی، دَستوُرلَرنِی فَقَط اَلله نِی اوُزِی اوُچُون خاصلَشدِیر. یَعنِی حَیاتِینگدَگِی بَرچَه دَستوُرلَرنِی اَلله گه وَ اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه تاپشِیرَسَن.

یَعنِی اِسلام طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش یاکِی اَنَه اوُشَه لا اِلَهَ وَ سُونگ اِلّا الله دِیر. مَنَه بُو مَرحَلَه دَه، یَعنِی طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیش “لا اِلَهَ” مَرحَلَه سِیدَه کَتتَه ظالِملَرنِینگ آدَمنِی قوُل آیاغِینِی باغلَب قوُیُوچِی توُرلِی- هِیل ظُلملَرِیگه، قانوُنلَرِیگه قَرشِی مُبارَزَه قِیلِیش بِیلَن بِیرگه بِیر کِیچکِینَه ظالِم هَم قوُشِیب بوُلمَیدِی. حُوددِی اوُجَلاننِی اِیشچِیلَر حِزبِینِی ظالِملَرِیگه، کوُمَلَه لَرگه، دِماکرَتلَرگه وَ ……..اوُحشَش، اوُلَرنِی حِسابات کَرتَه لَرِی نِهایَتدَه قارَه وَ باشقَه چِیتدَن کِیلگن ظالِملَرگه قَرَگندَه حوُنِیکراقدِیر. بُو حالَت جاضِرگِی پَیتدَه هَم حوُددِی شُو وَضِیعیَتدَه.

اِسلامنِی باشقَه قِیسمِی اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش “اِلّا الله” حِسابلَنَدِی، یَعنِی بَرچَه ظالِملَر وَ طاغیانگرلَرنِی اِنکار قِیلِیش بِیلَن بِیرگه فَقَطگِینَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرنِی اوُنِی اوُرنِیگه قوُیِیلَدِی، بُو یِیردَه هِیچ قَندَی ظُلم یُوقدِیر. مَنَه بُو صُورَتدَه، اَگر غَیرِی مُسُلمانلَر طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ ظالِمانَه عَمَللَر، قانوُنلَرنِی یَحشِی صِیفَتلَرِینِی بِیر قِیسمِیگه اِیگه بوُلِیشسَه یاکِی اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیشنِی جُودَه کوُپ بِیلگِیلَرِیگه اِیگه بوُلِشسَه؛ اوُلَرنِی مَنَه بُو عَمَللَرِینِی حُرمَت قِیلگن حالدَه، اوُلَرنِی تَصدِیقلَش وَ باشقَه لَرنِی مَنَه بُوندَی عَمَللَرنِی قِیلِیشگه قِیزِیقتِیرِیش اوُچُون، اوُلَرنِی اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگِیزَه آلمَیمِیز.

اِیشلَرنِی تَرتِیب بِیلَن قِیلَدِیگن یا حَیداوچِیلِیک پَیتِیدَه اِجتِمائِی حُقوُقلَرنِی رِعایَه قِیلَدِیگن یاکِی راستگوُی، بِی آزار بوُلگن فَلانچِی غَیرِی مُسُلماننِی اِیشلَرِی، اِیشِی بِی تَرتِیب یا مَشِینَه سِینِی دوُبلَه قِیلِیب قوُیَه دِیگن یاکِی یُول قائِدَه سِینِی عَلامَتلَرِیگه اِعتِبارسِیز، یالغانچِی، آدَملَرگه آزار بِیرَدِیگن مُسُلماندَن کوُرَه اِسلامنِی قَدر- قِیمَتلَرِیگه یَقِینراقدِیر، دِییَه آلَمِیز. لِیکِن هَر قَندَی بوُلگندَه هَم غَیرِی مُسُلمان کافِرلَرنِی جُملَه سِیدَن حِسابلَنَدِی،اوُنِی مُسُلمانلَرنِینگ بَعضِی یَحشِی صِیفَتلَرِیگه اِیگه بوُلِیشِی، اوُنِی اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگِیزِیب قوُیمَیدِی. مُسُلمان هَم مُسُلمان حالِیچَه قالَدِی، فَقطَ اوُ جِنایَتچِی مُسُلمان بوُلِیب غَیرِی مُسُلمانلَرنِی بَعضِی صِیفَتلَرِیگه اِیگه دِیر وَ مَنَه بُو جِنایَتچِیلَرنِی بِیلگِیلَرِی اوُنِی اِسلام دائِرَه سِیدَن چِیتگه چِیقَرمَیدِی.

مَنَه بُو مُهِم نوُقطَه نِی دَرک قِیلمَسلِیک وَ کافِرلَر اِیگه بُولگن بَعضِی یَحشِی، تَحسِینگه لایِیق صِیفَتلَر وَ بُونِی قَرشِیسِیدَگِی اِسلامِی حُکوُمَتدَگِی قُدرَت وَ تَرتِیبنِی یوُقلِیگِی بائِث بَعضِی مُسُلمانلَرنِی رَفتارِیدَگِی آفَتلَر، بَعضِی کِیشِیلَر اوُچُون، مَنَه بُو عَلامَتلَر، صِیفَتلَر مُسُلمان بُولِیشلِیکدَن کوُرَه مُهِمراق وَ اِسلام دِینِیگه اِعتِقاد قِیلِیشدَه جُودَه کوُپ اَهَمِیَتِی یُوق، دِیگن حَیاللَرگه بائِث بوُلگن. شوُ سَبَبلِی هَم، مَنَه بُو خَطَرلِی شُبهَه اوُلَرنِی آسانلِیک بِیلَن سِکوُلارِیزم دِینِی وَ کُفر تامانگه تارتِیب کِیتَدِی. گِیلانِیگه اوُحشَگن کِیشِیلَر اَیتَدِیکِی: مَی اِیچِیب مِنبَرگه اوُت یاق………آدَملَرگه آزار بِیرمَه. یَعنِی اوُلَرنِی حُضُورِیدَه مَی اِیچِیب مِنبَرگه اوُت قوُیِیش، اِینگ کَتتَه گوُناهلَردَن حِسابلَنَدِی. یاکِی ساددَه راق زَبان بِیلَن اَیتگندَه دِیندَه فَحش وَ کُفر اِیشلَرنِی قِیلِیش مُومکِین، فَقَط آدَملَرگه آزار بِیرمَسَنگ بُولَدِی.

(دوامی بار……)

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(17-قسمت)

بدون شک، در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم و در میان قریش به صورت عمومی، هم گرسنگی نبود و رفاه بود، و هم در کنار این رفاه عمومی، ترس وجود نداشت و در زندگی شخصی انسانها آزادی و امنیت حاکم بود. این رفاه و امنیت همچون امروز در اروپا و امریکا از طریق چپاول ثروتهای دیگر ملل هم  به دست نیامده بود؛ بلکه منبع تجاری (خوب یا بد) برای آن معرفی می شود. که الله متعال در موردش می فرماید: «لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ* إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ* فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ* الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ».

اما، این سیستم سیستم ناقصی بود که در آن قوانین طاغوتها با ارزشهای نیک و پسندیده مخلوط شده بود، خوب و بد با هم قاطی بود، و این اسلام محسوب نمی شد. و کسی با انجام این صفات پسندیده وارد دین اسلام و دایره ی اسلام نمی شد. چون هدف نهایی بشریت در دنیا هم فقط «أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» نیست، بلکه رفاه و امنیت زمینه های مناسبی هستند که کمک می کنند مختص کردن عبادت برای الله برای تمام افراد جامعه به نحو احسن تری انجام شود.هدف عبادت الله و مختص کردن قوانین و برنامه های زندگی خود برای الله است. کل برنامه های زندگی خود را دست الله و به قوانین شریعت الله بسپاری.

اسلام یعنی کفر به طاغوت، یا همان لا اله و سپس الا الله. در این مرحله، مرحله ی کفر به طاغوت و «لا اله» علاوه بر مبارزه با انواع ظلمها و قوانین دست و پاگیر ظالمهای بزرگ، یک ظالم کوچک دیگر جایگزین نمی شود. مثل همین ظالمین حزب کارگران اوجالان، کومله ها و دموکراتها و … که کارنامه ی آن ها بسیار سیاه تر و پلیدتر از ظالمین غیر بومی بوده است. الان هم همین طور است.

بخش دیگر اسلام، ایمان به الله و «الا الله» محسوب می شود، یعنی ضمن انکار تمام ظالمین و طغیانگران تنها قانون شریعت الله به عنوان جایگزین انتخاب می شود که ظلمی در آن وجود ندارد. در این صورت، اگر غیر مسلمانانی بخشی از صفات نیک و پسندیده ی کفر به طاغوت و انکار نمودن اعمال و قوانین ظالمانه را در خود داشته باشند، یا  از بسیاری از ویژگیهای ایمان به الله هم برخوردار باشند؛ ضمن احترام به این اعمال آن ها، تأیید آنان و تشویق دیگران به انجام دادن چنین اعمالی، اما آن ها را نمی توانیم وارد دایره ی اسلام کنیم.

 می توانیم بگوییم فلان غیر مسلمانی که در کارش نظم دارد یا حقوق اجتماعی را در رانندگی یا … رعایت می‌کند، یا صدق دارد، بی آزار است، کارش به ارزشهای اسلامی نزدیک تر است از مسلمانی که در کارش نظم ندارد یا خودروی خودش را دوبله پارک می‌کند، یا به علائم راهنمائی و رانندگی توجهی ندارد، دروغگوست و مردم آزاری می کند؛ می گوییم این غیر مسلمان آن کارش بهتر از مسلمانی است که جرم می کند آن کارش به ارزشهای اسلامی نزدیک تر است تا این مسلمان. اما در هر صورت، غیر مسلمان جزو کفاری محسوب می شود که صفات خوبی دارد و بعضی از صفات مسلمین را دارد و این صفات خوب او را وارد دایره ی اسلام نمی کند. و مسلمان هم باز مسلمان حساب می شود، اما مسلمانی که مجرم است وبعضی از صفات غیر مسلمین را دارد و این ویژگیهای مجرمانه او را از دایره ی اسلام خارج نمی کند.

عدم درک این نکته ی مهم و بعضی از صفات نیک و پسندیده ای که در کفار دیده می شود و در برابر، آشفتگیهایی که در رفتار بعضی از مسلمین به دلیل نبود قدرت و نظم حکومت اسلامی مشاهده می شود، باعث شده برای عده ای چنین توهمی را به وجود بیاورد که این ویژگیها و صفات محدود، مهمتر از مسلمان بودن است و اعتقاد به دین اسلام چندان اهمیت عملی برایشان ندارد. به همین دلیل، همین شبهه ی خطرناک آن ها را به راحتی و به آسانی به سمت و سوی دین سکولاریسم و کفر می کشاند. و آن ها را به سمت و سوی پیاده کردن برنامه ها و اهداف سکولاریست ها می کشاند. چنانچه کسانی چون گیلانی می گویند: می بخور منبر بسوزان … مردم آزاری نکن. می خوردن و منبر سوزاندن نزد آن ها یعنی بالاترین کفر و گناهی که می توان مرتکب شد. به زبان ساده تر یعنی اباحیگری در دین و انجام دادن هر کفری در دین به شرطی که مرتکب مردم آزاری نشوی.

(ادامه دارد……)