دسته: مطالب به زبان ترکی(اویغوری، اوزبیکی، قزاقی، تورکمن و…)

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(3-قیسم)

اِیندِی نَوبَت بُوگوُنگِی دَرسِیمِیزگه ، بُو دَرسِیمِیزنِی نامِی ” شَرعِی دُشمَنشُوناسلِیک”. اَوَّلا کافِرلَر حَقِیدَه بِیرِینچِی اَنَلِیزگه اِیگه بُولِیشِیمِیز کِیرَک، چوُنکِی بِیر مَجلِیسنِی اوُزِیدَه اوُنِی تَمام قِیلِیشنِی اِمکانِی بوُلمَسلِیگِی هَم مُومکِین.

اِمامِی بُخارِی وَ اِمامِی اَحمَدنِی اَبُو سَعِید اِبنِ مُعَلّادَن کِیلتِیرگن رِوایَتِیگه وَ مُسلِم وَ نَسائِی نِی اِبنِ عَبّاسدَن کِیلتِیرگن رِوایَتِیگه اَساساً، اَگر بِیزلَر “اُمُّ الکُتُب” بُولمِیش فاتِحَه سُورَه سِینِی مُسُلمانلَرنِی دِین وَ عَقِیدَه سِیدَگِی جَملَنمَه سِی، هَمدَه اوُنِی قُرآننِی هَمَّه سِی مَنَه بُو سُورَه دَه حُلاصَه قِیلِینگن قُرآننِینگ اِینگ کَتتَه سُورَه سِی وَ فاتِحَه سُورَه سِینِی قُرآننِی هَمَّه سِینِی تَفسِیرِی ، دِیب بِیلَدِیگن بُولسَک، بُو سُورَه دَه اَلله تَعالی اِیککِی دِین اِسلام وَ مُشرِکلَرنِی دِینِیگه اِیرگشُوچِیلَرنِی یاکِی اَنَه اوُشَه سِکوُلارِیستلَرنِی اوُچ گوُرُوهگه تَقسِیم قِیلگن، بِیزلَر هَر کوُنِی 17 مَرتَه بُو حَقِیقَتگه اِیشارَه قِیلَمِیز: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ. صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ».

بِیر- بِیرِیگه کامِلاً قَرَمَه – قَرشِی اِیککِی دِین، اوُزِینِی اوُچ دَستَه وَ گوُرُوهِی بِیلَن بِیرگه:

1. اَلله تَعالی اوُلَرگه نِعمَت بِیرِیب توُغرِی یُولدَه بُولگن کِیشِیلَر حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:

  «وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا» (نساء/69)،  کِیمدَه – کِیم اَلله وَ پَیغَمبَرِیگه اِطاعَت اِیتسَه، اَنَه اوُشَه لَر اَلله نِی اِینعاملَرِیگه سَزاوار بوُلگن ذاتلَر- پَیغَمبَرلَر حَق- راست اِیمان اِیگه لَرِی، شَهِیدلَر وَ فَقَط یَحشِی عَمَللَر بِیلَن اوُتگن کِیشِیلَر بِیلَن بِیرگه بوُلوُرلَر. اوُلَر اِیسَه اِینگ یَحشِی همراهلَردِیر.

مَنَه بُو گوُرُوه توُغرِی یوُلدَگِی کِیشِیلَردِیر،  اَلله تَنِیشتِیرگن ” اَنعَمتَ عَلَیهِم” گوُرُوهِی اِیسَه بِیزلَر مُسُلمان دِیب ناملَیمِیز.

• اَلله اوُلَرگه غَضَب قِیلگن کِیشِیلَر اِیسَه؛ مَغضُوبِین.
• سَرگردان بوُلگن کِیشِیلَر اِیسَه؛ ضالّین.

مَنَه بُو اوُچ گوُرُوه یَعنِی “اَنعَمتَ عَلَیهِیم”، “مَغضُوبِین”، “ضالّین” دَن سُونگ بَقَرَه سُورَه سِیدَه مَنَه بُو بارَدَه کوُپراق تَفسِیر قِیلِیب بِیرِیلَدِی وَ اَلله تَعالی مَنَه بُو اوُچ گوُرُوهنِی قوُیِیدَگِیچَه تَنِیشتِیرِیب اَیتَدِیکِی:

1. مُفلِحوُن یا صالِح نَجات تاپگن کِیشِیلَردِیر. اوُلَر صِراطَ المُستَقِیم وَ “اَنعَمتَ عَلَیهِیم” گه اِیرگشگن کِیشِیلَرنِی قَطارِیدَه دِیرلَر.
2. کُفّار سُوزِینِی اِیسَه “مَغضُوبِین” نِی بَرابَرِیدَه کِیلتِیرَدِی.
3. مُنافِقلَرنِی اِیسَه “ضالِّین” نِی قَطارِیدَگِی سُوز صِیفَتِیدَه کِیلتِیرگن.

اَلله تَعالی مَنَه بُو اوُچ گوُرُوه بارَسِیدَه قوُیِیدَگِیچَه اِیضاح بِیرَدِی:

1. صِراطَ المُستَقِیمدَه بُولگن کِیشِیلَر، قوُیِیدَگِی صِیفَتلَرگه اِیگه بوُلگن راستکار تَقوادارلَردِیر:

ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ* وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ* أُولَئِكَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

ا.ل.م. (حَق اِیکَنلِیگِیگه) هِیچ قَندَی شَک – شُبهَه بُولمَگن اوُشبُو کِتاب غَیبگه اِیشانَدِیگن، نَمازنِی توُکِیس عَدا اِیتَدِیگن وَ بِیز رِزق قِیلِیب بِیرگن نَرسَه لَردَن اِنفاق- اِحسان قِیلَدِیگن تَقوالِی کِیشِیلَر اوُچُون رَهبَر- یُولباشچِیدِیر. اوُلَر سِیزلَرگه ناِزل قِیلِینگن وَ سِیزدَن اِیلگرِی توُشُورِیلگن نَرسَه لَرگه ( دِینلَرگه) اِیمان کِیلتِیرَدِیلَر وَ آخِیرَت کوُنِیگه اَنِیق اِیشانَدِیلَر. پَروَردِیگارلَرِی طَرَفِیدَن هِدایَت تاپگنلَر اَنَه اوُشَه لَردِیر وَ نَجات تاپگوُچِیلَر هَم اوُلَرنِینگ اوُزِیدِیر.

اوُلَر بِیرِینچِی گوُرُوهدَگِی کِیشِیلَر بُولِیب، حَمد سوُرَه سِیدَه بِیز اوُلَرگه نِسبَتاً “اَنعَمتَ عَلَیهِیم” جُملَه سِینِی اِیشلَتدِیک، مَنَه بُو بَقَرَه سُورَه سِیدَه هَم اوُلَرگه “مُفلِحوُن” سوُزِی آرقَلِی اِیشارَه قِیلِینگن.

(دوامی بار…..)

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(3-قسمت)

خوب، الان می رسیم به درس امروز، تحت عنوان «دشمن شناسی شرعی». ابتدا الازمه آنالیز اولیه ای از کفار داشته باشیم که ممکن است نتوانیم طی یک جلسه آن را تمام کنیم و به جلسات بعدی هم کشیده شود.

 بر اساس روايت‌ بخاری‌ و امام احمد از ابو‌سعيدبن المُعَلّى ‌و روایت مسلم و نسائی از ابن عباس، اگر ما سوره ی فاتحه را به خاطر جامعیتی که در دین وعقیده ی مسلمین دارد«أُمُّ الْکِتَابِ» و بزرگترین سوره ی قرآن بدانیم که کل قرآن در این سوره خلاصه شده و کل قرآن راتفسیر سوره ی فاتحه بدانیم، در این سوره الله متعال پیروان دو دین اسلام و دین مشرکین یا همین سکولاریست ها رابه سه گروه تقسیم کرده است، که ما هر روز حداقل 17 بار به این حقیقت اشاره کرده و می گوییم: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ. صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ».

دو دین کاملاً متضاد با سه دسته و گروه:

1. آنان که در صراط مستقیم هستندو الله به آن ها نعمت داده، همچنان که می فرماید:«وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا» (نساء/69)،آن هایی که الله به ایشان نعمت داده همراه كسانى هستند كه خدا به آنها نعمت بخشیده از پیامبران، صدّیقان، شهیدان وصالحین، و آنها نیكو رفیقانى هستند. این ها الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ هستند«أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» گروهی که الله معرفی می کند که ما آن ها را مسلمان می دانیم   .
2. آنان که الله از ایشان غضب گرفته است؛ َمغْضُوبِین.
3. آنان که سرگردان هستند؛ ضَّالِّینَ.

این سه گروه «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»، «مَغْضُوبِین»، «ضَّالِّینَ» دقیقاًبه دنبال آن و در سوره ی بقره تفسیر بیشتری در این زمینه ارائه می شود و باز الله متعال این سه گروه را اینگونه معرفی می کند و به آن ها می گوید:

1. مُفْلِحُونَ یا رستگاران، کسانی هستند که رستگار شدند. به عنوان قرینه ی پیروان الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ و «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»
2. کفار به عنوان قرینه ی «مَغْضُوبِین» معرفی می کند.
3. منافقین به عنوان قرینه ی «ضَّالِّینَ» معرفی می شوند.

یعنی توضیحی که الله در مورد این سه گروه می دهد:

1. کسانی که در الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ هستند، تقواپیشه های رستگار هستند با این ویژگیها: ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ* وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ* أُولَئِكَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

این کتاب، هیچ گمانی در آن نیست و راهنمای پرهیزگاران است .(پرهیزگاران را معرفی کند و مشخصه های آن ها را بیان می کند:) 1-آنان كه به غيب ايمان مى ‏آورند، 2-نماز را بر پای مى دارند 3-و از آنچه به ايشان روزى داده‏ ايم انفاق مى كنند.4- و آنان كه بدانچه به سوى تو فرود آمده و به آنچه پيش از تو فرود آمده و نازل شده است ايمان مى آورند 5- و آنان كه به آخرت هم يقين دارند. (این ویژگی ها را برای آن ها گفته و) آن ها برخوردار از هدايتى از سوى پروردگار خود هستند و آنان همان رستگارانند. این گروه اول بود که ما در سوره ی حمد به آنها «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» گفتیم و در این سوره ی بقره هم تحت عنوان «الْمُفْلِحُونَ» به آن ها اشاره شده است.

(ادامه دارد…..)

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(2-қисм)

Тўртинчи дарсда хам фақатгина икки дин мавжуд экани айтилди; ё ислом дини ( ўзини хилма-хил шариатлари билан) ё секуляризм дини ( юзлаб балки минглаб турли-хил мазхаблари билан),

       «وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ» (نحل/36)،

Мана бу оятга ишора қилиш  орқали, барча пайғамбарларнинг одамларни ягона динга даъват қилишдаги икки муштарак ва собит аслига хам ишора қилинди, хар қандай киши ўша даврни пайғамбарини канали орқали мана бу икки аслга таслим бўлса, ислом доирасига кирган бўлади, бунга росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қуйидаги иборатлар билан мана бу мухим нарсага ишора қилиб  мархамат қилганлар:   

يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا

Росулуллох саллаллоху алайхи васалламни аввалги жумлалари мана шу бўлган. Мана бу суратда ислом яъни:

1-Ла илаха- тоғутга куфр келтириш.

2-Иллаллох- аллохга иймон келтириш,яъни ўзини барча ибодий ишларини ,кундалик вазифалари,хаёти, хонадони, хукумати,қонунларни ва ўзини хамма нарсасини аллохга топширишдир. Аллохга эътимод қиласан, унга ишонасан ва хаётингдаги барча ишларни аллохга топширасан, ишора қилиб ўтганимиздек

 «قل إن صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین»

Хатто ўзингни яшаш равишингни хам унга топширасан, ўлимингни равишини хам у зотга топширасан, худди аввалги оятда ишора қилганимиздек  мусулмон бўлиб ўлишни хам  ундан сўрайсан.

Аллох таоло мана бу икки аслни яъни “ла илаха” ва “иллаллох” ни охирги элчисини канали орқали қабул қилган кишиларга “мусулмон” деган исмни ихтиёр қилган; охирги пайғамбарни канали орқали  мана бу икки аслга таслим бўлган киши, ислом динини доирасига кирибди ва бу кишини “мусулмон” деймиз; мана бу кишини қалбида нима бўлаётгани,рост ё ёлғон экани аллохга аёндир, қиёмат кунига қолади, бу дунёда биз бу кишини “мусулмон” деб номлаймиз, агарчи бу киши яширин ички кофирлардан ё мунофиқлардан бўлса хам, хар холда бу дунёда биз уни мусулмон деб биламиз.

 Шундай экан, “куллий ва ижмолий” суратда тоғутларни,жохилиятни  нафий қилган ва “куллий ва ижмолий” суратда аллохни шариатидаги қонунларга иймон келтирган киши мусулмондир. Энди мана бу тоғутга куфр келтиришда юзлаб тоғутларга ишора қилса бўлади, уларни инкор қилиб оёқ-ости қилинади, аллохга иймон келтириш ва аллохни қонунларига риоя қилиш  масаласида хам юзлаб балки минглаб ўринларга ишора қилса бўлади. Бир мусулмон илм канали орқали ақидасини ўрганишга қарор қилган пайтида, даражама- даража суратда тоғутга куфр келтириш ва аллохга ибодатни махсус қилиш борасида юзлаб ўринларга дуч келади, бу йўлда кишилар ақидавий очиқ хатоларга хатто гунохларга дучор бўлишлари мумкин, аммо уни қалбидаги иймони ва умумий иқрор бўлиши ва аллохни қонуни,буйруғи асосида қилаётган амаллари уни ислом доирасига киргизади, агар гунохни халол деб билмаса ва шу билан бирга қабул қилса бўладиган шаръий узрга хам эга бўлса, мана бу узрлар гунохнинг уни иймонига зарба уришига монеълик қилишади, яъни икки томоннинг  бирида гунох иккинчисида эса иймон турадиган бўлса, ўртада монеълик,тўсиқ бор бўлиб, бу монеълик уни иймонига зарба урилишига йўл қўймайди, бу худди бизларга совуқ ва иссиқ етишидан сақлайдиган уйга ёки бизлар киядиган либосга ўхшайди, ёки ўқ ўткизмайдиган кийимларга ўхшайди, бундай гунохлар мусулмонларни исломдан чиқариб ташламайди.

Мана бу ўтган дарслар хақидаги мухтасар хулоса бўлиб, бу дарсларда дўстларни талабларига биноан имкон борича фиқхий истелохларни ишлатишдан ва фуқахоларни хилма-хил гохида эса қўл ва оёқни боғлаб қўювчи назарларини келтиришдан эхтиёт бўлдик, чунки бу назарлар баъзи бир дўстларни чалкашликларга дучор бўлишларига боис бўлиши мумкин. бундан сўнг хам бизлар содда суратда ва фиқхий истелохларни ишлатмасдан, уламоларни назарлари,кўз-қарашларини баён қилмасдан, дўстларни фахмлаш чегараси бўйича  бу дарсаларни ироя берамиз иншааллох.

(давоми бор……)

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(2-قیسم)

توُرتِینچِی دَرسدَه هَم فَقَطگِینَه اِیککِی دِین مَوجُود اِیکَنِی اَیتِیلدِی؛ یا اِسلام دِینِی ( اوُزِینِی هِیلمَه – هِیل شَرِیعَتلَرِی بِیلَن) یا سِکوُلارِیزم دِینِی ( یوُزلَب بَلکِی مِینگلَب توُرلِی- هِیل مَذهَبلَرِی بِیلَن)،        «وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ» (نحل/36)،  مَنَه بُو آیَتگه اِیشارَه قِیلِیش آرقَلِی، بَرچَه پَیغَمبَرلَرنِینگ آدَملَرنِی یَگانَه دِینگه دَعوَت قِیلِیشدَگِی اِیککِی مُشتَرَک وَ ثابِت اَصلِیگه هَم اِیشارَه قِیلِیندِی، هَر قَندَی کِیشِی اوُشَه دَورنِی پَیغَمبَرِینِی کَنَلِی آرقَلِی مَنَه بُو اِیککِی اَصلگه تَسلِیم بوُلسَه، اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگن بوُلَدِی، بُونگه رَسُول الله صلی الله علیه وسلم قوُیِیدَگِی عِبارَتلَر بِیلَن مَنَه بُو مُهِم نَرسَه گه اِیشارَه قِیلِیب مَرحَمَت قِیلگنلَر:  يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا   رَسُول الله صلی الله علیه وسلمنِی اَوَّلگِی جُملَه لَرِی مَنَه شوُ بُولگن. مَنَه بُو صُورَتدَه اِسلام یَعنِی:

1. لا اله – طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیش.
2. الّا الله – اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش، یَعنِی اوُزِینِی بَرچَه عِبادِی اِیشلَرِینِی، کوُندَه لِیک وَظِیفَه لَرِی، حَیاتِی، خانَدانِی، حُکوُمَتِی، قانوُنلَرنِی وَ اوُزِینِی هَمَّه نَرسَه سِینِی اَلله گه تاپشِیرِیشدِیر. اَلله گه اِعتِماد قِیلَسَن، اوُنگه اِیشانَسَن وَ حَیاتِینگدَگِی بَرچَه اِیشلَرنِی اَلله گه تاپشِیرَسَن، اِیشارَه قِیلِیب اوُتگنِیمِیزدِیک   «قل إن صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین» حَتّی اوُزِینگنِی یَشَش رَوِیشِینگنِی هَم اوُنگه تاپشِیرَسَن، اوُلِیمِینگنِی رَوِیشِینِی هَم اوُ ذاتگه تاپشِیرَسَن، حُودِّی اَوَّلگِی آیَتدَه اِیشارَه قِیلگنِیمِیزدِیک مُسُلمان بُولِیب اوُلِیشنِی هَم اوُندَن سُورَیسَن.

اَلله تَعالی مَنَه بُو اِیککِی اَصلنِی یَعنِی ” لا اله” و “الّا الله” نِی آخِیرگِی اِیلچِیسِینِی کَنَلِی آرقَلِی قَبُول قِیلگن کِیشِیلَرگه “مُسُلمان” دِیگن اِسمنِی اِیختِیار قِیلگن؛ آخِیرگِی پَیغَمبَرنِی کَنَلِی آرقَلِی مَنَه بُو اِیککِی اَصلگه تَسلِیم بُولگن کِیشِی، اِسلام دِینِینِی دائِرَه سِیگه کِیرِیبدِی وَ بُو کِیشِینِی “مُسُلمان” دِییمِیز؛ مَنَه بُو کِیشِینِی قَلبِیدَه نِیمَه بوُلَیاتگنِی، راست یا یالغان اِیکَنِی اَلله گه عَیاندِیر، قِیامت کوُنِیگه قالَدِی، بُو دُنیادَه بِیز بُو کِیشِینِی “مُسُلمان” دِیب ناملَیمِیز، اَگرچِی بُو کِیشِی یَشِیرِین اِیچکِی کافِرلَردَن یا مُنافِقلَردَن بُولسَه هَم، هَر حالدَه بُو دُنیادَه بِیز اوُنِی مُسُلمان دِیب بِیلَمِیز.

شوُندَی اِیکَن،”کُلِّی وَ اِجمالِی” صُورَتدَه طاغُوتلَرنِی ، جاهِلِیَتنِی نَفِی قِیلگن وَ “کُلِّی وَ اِجمالِی” صوُرَتدَه اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَرگه اِیمان کِیلتِیرگن کِیشِی مُسُلماندِیر. اِیندِی مَنَه بُو طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیشدَه یُوزلَب طاغوُتلَرگه اِیشارَه قِیلسَه بُولَدِی،اوُلَرنِی اِنکار قِیلِیب آیاق- آستِی قِیلِیندِی، اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش وَ اَلله نِی قانوُنلَرِیگه رِعایَه قِیلِیش مَسَلَه سِیدَه هَم یوُزلَب بَلکِی مِینگلَب اوُرِینلَرگه اِیشارَه قِیلسَه بُولَدِی. بِیر مُسُلمان عِلم کَنَلِی آرقَلِی عَقِیدَه سِینِی اوُرگنِیشگه قَرار قِیلگن پَیتِیدَه، دَرَجَه مَه- دَرَجَه صُورَتدَه طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ اَلله گه عِبادَتنِی مَخصُوص قِیلِیش بارَسِیدَه یُوزلَب اوُرِینلَرگه دوُچ کِیلَدِی، بُو یوُلدَه کِیشِیلَر عَقِیدَه وِی آچِیق حَطالَرگه حَتّی گوُناهلَرگه دوُچار بوُلِیشلَرِی موُمکِین، اَمّا اوُنِی قَلبِیدَه گِی اِیمانِی وَ عُمُومِی اِقرار بوُلِیشِی وَ اَلله نِی قانوُنِی، بوُیرُوغِی اَساسِیدَه قِیلَیاتگن عَمَللَرِی اوُنِی اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرگِیزَدِی، اَگر گوُناهنِی حَلال دِیب بِیلمَسَه وَ شُو بِیلَن بِیرگه قَبُول قِیلسَه بوُلَدِیگن شَرعِی عُذرگه هَم اِیگه بوُلسَه، مَنَه بُو عُذرلَر گوُناهنِینگ اوُنِینگ اِیمانِیگه ضَربَه اوُرِیشِیگه مانِعلِیک قِیلِیشَدِی، یَعنِی اِیککِی تاماننِینگ بِیرِیدَه گوُناه اِیککِینچِیسِیدَه اِیسَه اِیمان توُرَدِیگن بوُلسَه، اوُرتَدَه مانِعلِیک، توُسِیق بار بوُلِیب، بُو مانِعلِیک اوُنِی اِیمانِیگه ضَربَه اوُرِیلِیشِیگه یُول قوُیمَیدِی، بُو حوُدِّی بِیزلَرگه ساووُق وَ اِیسسِیق یِیتِیشِیدَن سَقلَیدِیگن اوُیگه یاکِی بِیزلَر کِییَه دِیگن لِباسگه اوُحشَیدِی، یاکِی اوُق اوُتکَزمَیدِیگن کِییِیملَرگه اوُحشَیدِی، بُوندَی گوُناهلَر مُسُلمانلَرنِی اِسلامدَن چِیقَرِیب تَشلَمَیدِی. مَنَه بُو اوُتگن دَرسلَر حَقِیدَه گِی مُختَصَر حُلاصَه بوُلِیب، بُو دَرسلَردَه دُوستلَرنِی طَلَبلَرِیگه بِینائاً اِمکان بارِیچَه فِقهِی اِصطِلاحلَرنِی اِیشلَتِیشدَن وَ فُقَهالَرنِی هِیلمَه – هِیل گاهِیدَه اِیسَه قوُل وَ آیاقنِی باغلَب قوُیُووچِی نَظَرلَرِینِی کِیلتِیرِیشدَن اِیختِیاط بوُلدِیک، چوُنکِی بُو نَظَرلَر بَعضِی بِیر دُوستلَرنِی چَلکَشلِیکلَرگه دوُچار بوُلِیشلَرِیگه بائِث بوُلِیشِی موُمکِین. بوُندَن سُونگ هَم بِیزلَر ساددَه صُورَتدَه وَ فِقهِی اِصطِلاحلَرنِی اِیشلَتمَسدَن، اوُلامالَرنِی نَظَرلَرِی،کوُز- قَرَشلَرِینِی بَیان قِیلمَسدَن، دُوستلَرنِی فَهملَش چِیگرَه ِسی بُویِیچَه بُو دَرسلَرنِی اِرایَه بِیرَمِیز اِنشاء الله.

(دوامی بار……)

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(2-قسمت)

در درس چهارم هم ضمن تأکید بر اینکه تنها دو دین وجود دارد؛ یا دین اسلام(با شریعت های مختلف آن) یا دین سکولاریسم(با صدها و بلکه هزاران مذهب مختلف آن)، با اشاره به آیاتی چون «وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ» (نحل/36)،به دو اصل مشترک و ثابت تمام پیامبران، در دعوت مردم به دین واحد، اشاره کردیم که هر کس تسلیم این دو اصل، از کانال پیامبر همان دوره می شده، دقت کنید هر کس تسلیم این دو اصل، از کانال آخرین پیامبر همان دوره می شده، در دایره ی دین اسلام قرار می گرفته که رسول الله صلی الله علیه وسلم با عبارت: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا به این مهم اشاره می کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم اولین جمله ای که به مردم گفت همین بود. در این صورت اسلام، یعنی:

1. لا اله= کفر به طاغوت
2. الا الله = ایمان به الله و اینکه تمام امور عبادی خود را چون کار، زندگی، خانواده، حکومت، قانون و همه چیز خود را به الله می سپاری. به الله اعتماد می کنی، به او باور داری و همه ی امور زندگی ات را به الله می سپاری ، اشاره کردیم «قل إن صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین» حتی شیوه ی زندگی کردن خود را هم که به او سپردی روش مرگ خود را هم به او می سپاری، که اولین آن این بود که مسلمان بمیرید، همچنان که در آیات اولیه به آن اشاره کردیم. که مسلمان بمیریم و در روش مرگ هم مسلمان تعیین می کند که چگونه در راه الله باشد.

الله متعال برای کسانی که این دو اصل یعنی «لا اله» و«الا الله» را از کانال آخرین فرستاده قبول کردند اسم «مسلمان» را انتخاب کرده نه هیچ اسم دیگری را؛[1] و هرکسی تسلیم این دو اصل، از کانال آخرین پیامبر شده وارد دایره ی دین اسلام شده وبه او می گوییم «مسلمان»؛ و اینکه این شخص در قلبش چه می گذرد راست و دروغ قلبش به خدا و روزقیامت بر می گردد و در دنیا ما او را «مسلمان» می نامیم هر چند کافر پنهان داخلی یا منافق هم باشد در هر صورت ما او را در دنیا مسلمان می دانیم. 

در این صورت، مسلمان هم کسی است که به صورت «کلی و اجمالی» به نفی طاغوتها و جاهلیت اقرار می کند و بعد به صورت «کلی و اجمالی» به قانون شریعت الله ایمان می آورد. حالا در این کفر به طاغوت به صدها طاغوت می توان اشاره کرد که باید انکار شوند و زیر پاگذاشته شوند، ودر مسأله ی ایمان به الله و رعایت قانون شریعت الله هم می توان به صدها و بلکه هزاران مورد اشاره کرد. یک مسلمان زمانی که تصمیم می گیرد از کانال علم، عقایدش را یاد بگیرد به صورت تدریجی به صدها مورد موجود در کفر به طاغوت، و مختص کردن عبادت برای الله آشنا می شود، و ممکن است کسانی دچار خطا و اشتباهات فاحش عقیدتی و حتی گناه هم شوند[2] اما همین ایمان قلبی و اقرار کلی و اعمالی که بر اساس دستور و قانون الله انجام می دهد او را وارد دایره ی اسلام می کند و گناه، مادام که آن را حلال نداند و در عین حال عذر شرعی قابل قبولی هم داشته باشد، همین عذرها مانع صدمه زدن گناه به ایمانش می شوند، یعنی این طرف گناه و آن طرف ایمان او قرار دارد و این وسط مانعی وجوددارد و اجازه نمی دهد که به این ایمان صدمه ای وارد شود مثل خانه که اجازه نمی دهد سرما و گرما وارد آن شود یا لباسی که می پوشیم مانعی بین بیرون و بدن می شود مثل جلیقه ی ضد گلوله می شود و چنین گناهانی مسلمان را از اسلام خارج نمی کند. 

این مختصری بود از دروس گذشته که به درخواست دوستان سعی شده در این درسها و درسهای آینده، حتی الامکان از به کارگیری اصطلاحات فقهی و بازگوئی نظریات مختلف و گاه دست و پاگیر فقها، که ممکن است باعث سردرگمی عده ای از دوستان گردد، پرهیز شود. ما هم به صورت ساده و بدون به کارگیری این اصطلاحات از  بازگویی آراء مختلف و دیدگاه های مختلف علمای گذشته پرهیز می کنیم و سعی می کنیم به صورت ساده و در حد فهم دوستان آن را ارائه دهیم إن شاءالله.

(ادامه دارد…..)

---

[1] به صورت موردی هم به این مهم اشاره کردیم

[2] همان اشتباهات فاحش عقیدتی که ما در همان درس به آن اشاره کردیم به آیات، احادیث و روایاتی که در این زمینه وجود داشت و برای نزدیک ترین افراد به پیامبران اتفاق افتاده بود

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

Муқаддамот дарслари/ бешинчи дарс:

 Шаръий душманшиносий (1) кофирларни жамиятини умумий анализ қилиш хақида

(1-қисм)

Бисмиллах валхамдулиллах

“Албатта хамд ва сано танхо аллохга лойиқдир, унга шукр айтамиз ва ундан ёрдам сўраймиз, ва ундан мағфират талаб қиламиз ва ўзимизни нафсларимизни  шарридан ,амалларимизни ёмонлигидан аллохдан панох сўраймиз, кимни аллох хидоят қилса уни хеч ким гумрох қила олмайди, кимники аллох гумрох қиладиган бўлса уни хеч ким хидоят қила олмайди, ва аллохдан ўзга илох йўқлигига ва уни шериксиз эканига гувохлик бераман, Мухаммад уни бандаси,элчиси эканига шаходат бераман.”

“Эй мўъминлар,аллохдан хақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган холларингда дунёдан ўтинглар!”

“Эй инсонлар! Сизларни бир жондан (одамдан) яратган ва ундан жуфтини (хавони) вужудга келтирган хамда у икковидан кўп эркак ва аёлларни тарқатган парвардигорингиздан қўрқингиз! Яна ораларингиздаги савол-жавоблардан ўртага номи солинадиган аллохдан қўрқингиз ва қариндош- уруғларингиз (билан ажралиб кетишдан сақланингиз)! Албатта аллох устингизда кузатувчи бўлган зотдир.”

 “Эй мўъминлар, аллохдан қўрқинглар, тўғри сўзни сўзланглар! (Шунда аллох) ишларингизни ўнглар ва гунохларингизни мағфират қилур. Ким аллохга ва унинг пайғамбарига итоат этса, бас у улуғ бахтга эришибди.”

Аммо баъад: энг рост сўз аллохни китоби ва энг яхши равиш Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни равишидир, энг ёмон иш динда янгилик вужудга келтиришдир, динда янги пайдо бўлган нарса, бидъатдир; хар қандай бидъат гумрохлик ва хар бир  гумрохлик эса жаханнамдадир.^[1]

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух[2]

Аввалги дарсимизда дин хақида сухбат қилган эдик, яъни дин тўрт ўриндан  иборат бўлган мафхумдир: хокимият қудрати, қонун ва программа, итоат қилиш ва нихоят охирида жазо ва мукофот системасини барқарор қилиш. Дин тўғри ё нотўғри бўлиш жихатидан, ё аллох томонидан бўлиши мумкин ё башарни ўзи уни вужудга келтирган бўлиши хам мумкин. Шунингдек аллох мутаол ўзини пайғамбарига қурайшни кофирларига қуйидагиларни айтишга буйруқ беради:

«لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» (کافرون/6)،

Сизни динингиз ўзингиз учун ва мени диним ўзим учундир!

Шундай бўлгач, дин сўзи фақат хақ дин учун  ишлатилмайди, балки тўғри ё нотўғри бўлган холатда одамлар ишонган нарсаларга нисбатан хам ишлатилади. Бут парастлик аллох томонидан нозил бўлиши мумкин эмас, аллох бутпарастликни ўзини пайғамбарига одамларга ўргатиши учун  вахий хам қилган эмас; аммо аллох бутпарастликни дин деб хисоблайди. Шунга асосланган холда дин ё осмоний бўлади ёки инсон томонидан ясалган фикрлар,ақидалардан хосил бўлган бўлади.

Аввал хам айтиб ўтганимиздек, мушрикларни дини ёки бугунги таъбир билан айтганда секуляризм дини, ислом динига ўхшаш бир диндир. Энди уни даражаси ислом динига ўхшаш эмас, лекин унда диндаги айтилган тўрт ўринни хаммаси мавжуд, яъни у хам бир дин. Бу холатда дунёда икки дин мавжуд ё турли-хил шариатларга эга ислом дини( пайғамбаримизни шариатлари,Ийсо ва Мусони шариати……..) ёки биз уни секуляризм деб номлайдиган мушрикларни дини бўлиб, у юзлаб балки минглаб хилма-хил мазхабларга бўлинган.

Бундан сўнг, инсонни пайдо бўлиш замони билан баробар бир пайтда вужудга келган секуляризм динини пайдо бўлиш булоғига хам ишора қилгандик, секуляризм дини ошкор ва ички яширин дасталарга тақсим бўлади; охирида эса секуляристлар бизлардан исломни қайси қисматларини хохлашларини ва бизларга қарши қачонгача қуролли жанг олиб боришларини хам баён қилиб бергандик.

Иккинчи дарсда эса янги жохилиятни ахамияти ва уни жойгохини иймонни,жиходни сақлаш ва ширкдан узоқ бўлиш учун бир зарурат сифатида ўрганиб чиқдик. Сахобаларга ўхшаш жохилиятни яхши таниган,тушунган кишилар исломни хам яхши тушуниб етишларини айтгандик. Жохилият хақдан узоқлашиш ва тавхиддан,ислом динидан огох бўлмаслик маъносидаги мафхумдир. “Ла илаха иллаллох”, тоғутга куфр келтириш ва аллохга иймон келтиришдан огох бўлмасликдир, жохилият бу, саводсизлик ва тажрибий илмлардан ёки башарни тажрибий билимларидан  узоқда бўлиш маъносида эмас,балки жохилият аллохни шариатидаги қонунлардан,арзишлардан узоқлашиш маъносидадир.  мана бу кўз-қараш орқали бизлар ўша даврни жамиятини донишманди,профессори бўлмиш  Абул хакамнинг нима учун абу жахл деб номланганини тушуниб олдик. Яъни уни ўзини жамиятидаги ана ўшанча илми,саводи бўлишига қарамасдан  жохилликни( бу сўз арабчада жахл бўлади),тушунмасликни отаси деб номланган  эди.

Ишора қилиб ўтилганидек, жохилиятни хос бир маконга,замонга махдуд қилиб бўлмайди,балки у шундай бир холат,кайфият бўлиб хар қандай замон ва маконда такрорланиши,вужудга келиши мумкин. Баъсат  асридаги жохилиятни белгиларини баён қилиш орқали уни бугунги янги модерн жохилиятига муқояса қилдик ва бугунги кундаги модерн жохилиятнинг қадимги жохилиятга қараганда нихоятда дахшатлироқ экани  ва уни таниб олиш зарурати эса  иймонимизни сақлаш учун жуда хам зарурий,хаётий деган натижага келдик.

Учинчи дарсни эса ақидани такмил қилиш йўлидаги аввалги қадам сифатида  тоғутшиносийга ихтисос бердик. Бу дарсда тоғутга ишонмаслик ва унга куфр келтиришлик “ла илаха иллаллох”ни ярмини ташкил қилишини ўргандик, ва барча пайғамбарлар бутун тарих давомида инсонларга аввало тоғутдан узоқлашишни ва унга куфр келтиришни  ва бундан сўнг ибодатларини фақат аллохни ўзига хос қилишни таълим бериш  учун келишган. Мана бу холатда, тоғутга куфр келтиришлик аллохга иймон келтириш ва аллохни ибодатларига етиш йўлидаги дарвоза хисобланади. Бундан сўнг ақидаларни тақлидий бўлмаслигини хам эслатиб ўтдик. Яъни ақидалар борасида тақлид қилиб бўлмайди, ота-боболардан меърос қилиб олинмайди, бошқалар қилаётганидек уларни ақидаларига тақлид қилинмайди. Буни кетидан эса тоғутни маъноси ва тоғутларни раислари, қандай қилиб тоғутлар ясаб олиниши,қандай қилиб инсон томонидан ботил худолар, илохлар вужудга келтирилиши, турли-хил ботил худолар, охирида  тоғутларни энг кўзга кўринган химоячилари хақида сухбатлашдик.

(давоми бор……)

---

[1] این مقدمه را رسول الله صلی الله علیه وسلم قبل از هر خطبه و سخنرانی ایراد می فرموند.

[2] بعضی از دوستانمان جدید هستند و ممکن است درس امروز برایشان کمی دیر هضم باشد، برای همین سعی می کنیم به صورت مختصر به چند درس گذشته اشاراتی داشته باشیم.

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ بِیشِینچِی دَرس:
شَرعِی دُشمَنشِناسِی (1) کافِرلَرنِی جَمِیعَتِینِی عُمُومِی اَنَلِیز قِیلِیش حَقِیدَه

(1-قیسم)

بسم الله و الحمدلله

“اَلبَتَّه حَمد وَ سَنا تَنها اَلله گه لایِیقدِیر، اوُنگه شُکر اَیتَمِیز وَ اوُندَن یاردَم سُورَیمِیز، وَ اوُندَن مَغفِرَت طَلَب قِیلَمِیز وَ اوُزِیمِیزنِی نَفسلَرِیمِیزنِی شَررِیدَن، عَمَللَرِیمِیزنِی یامانلِیگِیدَن اَلله دَن پَناه سُورَیمِیز، کِیمنِی اَلله  هِدایَت قِیلسَه اوُنِی هِیچ کِیم گوُمراه قِیلَه آلمَیدِی، کِیمنِیکِی اَلله گوُمراه قِیلَدِیگن بوُلسَه اوُنِی هِیچ کِیم هِدایَت قِیلَه آلمَیدِی، وَ اَلله دَن اوُزگه اِلاه یُوقلِیگِیگه وَ اوُنِی شِیرِیکسِیز اِیکَنِیگه گُواهلِیک بِیرَمَن، مُحَمَّد اوُنِی بَندَه سِی،اِیلچِیسِی اِیکَنِیگه شَهادَت بِیرَمَن. “

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن حَق- راست قوُرقِیش بِیلَن قوُرقِینگلَر وَ فَقَط مُسُلمان بوُلگن حاللَرِینگدَه دُنیادَن اوُتِینگلَر!”

“اِی اِنسانلَر! سِیزلَرنِی بِیر جاندَن (آدَمدَن) یَرَتگن وَ اوُندَن جُفتِینِی (هَوانِی) وُجُودگه کِیلتِیرگن هَمدَه اوُ اِیککاوِیدَن کوُپ اِیرکَک وَ عَیاللَرنِی تَرقَتگن پَروَردِیگارِینگِیزدَن قوُرقِینگِیز! یَنَه آرَلَرِینگِیزدَگِی سَوال- جَوابلَردَه اوُرتَگه  سالِینَدِیگن اَلله دَن قوُرقِینگِیز وَ قَرِینداش- اوُرُوغلَرِینگِیز ( بِیلَن اَجرَلِیب کِیتِیشدَن سَقلَنِینگِیز)! اَلبَتَّه اَلله اوُستِینگِیزدَه کوُزَتُوچِی بوُلگن ذاتدِیر.”

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن قوُرقِینگلَر، توُغرِی سُوزنِی سوُزلَنگلَر! (شوُندَه اَلله) اِیشلَرِینگِیزنِی اوُنگلَر وَ گوُناهلَرِینگِیزنِی مَغفِرَت قِیلوُر. کِیم اَلله گه وُ اوُنِینگ پَیغَمبَرِیگه اِطاعَت اِیتسَه، بَس اوُ اوُلوُغ بَحتگه اِیرِیشِیبدِی.”

اَمّا بَعَد:   “إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ وَ خَيْرَ الْهَدْىِ هَدْىُ مُحَمَّدٍ وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ ” اِینگ راست سُوز اَلله نِی کِتابِی وَ اِینگ یَحشِی رَوِیش محمد صلی الله علیه وسلمنِی رَوِیشِیدِیر، اِینگ یامان اِیش دِیندَه یَنگِیلِیکنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشدِیر، دِیندَه یَنگِی پَیدا بوُلگن نَرسَه، بِدعَتدِیر؛ هَر قَندَی بِدعَت گوُمراهلِیک وَ هَر بِیر گوُمراهلِیک اِیسَه جَهَنَّمدَه دِیر.^[1]

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته [2]

اَوَّلگِی دَرسِیمِیزدَه دِین حَقِیدَه صُحبَت قِیلگن اِیدِیک، یَعنِی دِین توُرت اوُرِیندَن عِبارَت بُولگن مَفهُومدِیر: حاکِمِیَت قُدرَتِی قانوُن وَ دَستوُر، اِطاعَت قِیلِیش وَ نِهایَت آخِیرِیدَه جَزا وَ مُکافات سِیستِیمَه سِینِی بَرقَرار قِیلِیش. دِین توُغرِی یا ناتوُغرِی بُولِیش جِهَتِیدَن یا اَلله تامانِیدَن بُولِیشِی مُومکِین یا بَشَرنِی اوُزِی اوُنِی وُجُودگه کِیلتِیرگن بُولِیشِی هَم مُومکِین .شُونِینگدِیک اَلله مُتَعال اوُزِینِی پَیغَمبَرِیگه قُرَیشنِی کافِرلَرِیگه قوُیِیدَگِیلَرنِی اَیتِیشگه بوُیرُوق بِیردِی:     «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» (کافرون/6)،  سِیزنِی دِینِینگِیز اوُزِینگِیز اوُچُون وَ مِینِی دِینِیم اوُزِیم اوُچُوندِیر!

شوُندَی بُولگچ، دِین سُوزِی فَقَط حَق دِین اوُچُون اِیشلَتِیلمَیدِی، بَلکِی توُغرِی یا ناتوُغرِی بُولگن حالَتدَه آدَملَر اِیشانگن نَرسَه لَرگه نِسبَتاً هَم اِیشلَتِیلَدِی. بُوت پَرَستلِیک اَلله تامانِیدَن نازِل بوُلِیشِی مُومکِین اِیمَس، اَلله بُوت پَرَستلِیکنِی اوُزِینِی پَیغَمبَرِیگه آدَملَرگه اوُرگتِیشی اوُچُون وَحِی هَم قِیلگن اِیمَس؛ اَمّا اَلله بُوت پَرَستلِیکنِی دِین دِیب حِسابلَیدِی. شوُنگه اَساسلَنگن حالدَه دِین یا آسمانِی بُولَدِی یاکِی اِنسان تامانِیدَن یَسَلگن  فِکرلَر، عَقِیدَه لَردَن حاصِل بُولگن بوُلَدِی.

اَوَّل هَم اَیتِیب اوُتگنِیمِیزدِیک، مُشرِکلَرنِی دِینِی یاکِی بوُگوُنگِی تَعبِیر بِیلَن اَیتگندَه سِکوُلارِیزم دِینِی، اِسلام دِینِیگه اوُحشَش بِیر دِیندِیر. اِیندِی اوُنِی دَرَجَه سِی اِسلام دِینِیگه اوُحشَش اِیمَس، لِیکِن اوُندَه دِیندَگِی اَیتِیلگن توُرت اوُرِیننِی هَمَّه سِی مَوجُود، یَعنِی اوُ هَم بِیر دِین. بُو حالَتدَه دُنیادَه اِیککِی دِین  مَوجُود یا توُرلِی- هِیل شَرِیعَتلَرگه اِیگه اِسلام دِینِی ( پَیغَمبَرِیمِیزنِی شَرِیعَتلَرِی، عِیسَی وَ مُوسَی نِی شَرِیعَتِی……..) یاکِی بِیز اوُنِی سِکوُلارِیزم دِیب ناملَیدِیگن مُشرِکلَرنِی دِینِی بُولِیب، اوُ یوُزلَب بَلکِی مِینگلَب هِیلمَه – هِیل مَذهَبلَرگه بوُلِینگن.

بوُندَن سُونگ، اِنساننِی پَیدا بوُلِیش زَمانِی بِیلَن بَرابَر بِیر پَیتدَه وُجُودگه کِیلگن سِکوُلارِیزم دِینِینِی پَیدا بوُلِیش بوُلاغِیگه هَم اِیشارَه قِیلگندِیک، سِکوُلارِیزم دِینِی آشکار وَ اِیچکِی یَشِیرِین دَستَه لَرگه تَقسِیم بوُلَدِی؛ آخِیرِیدَه اِیسَه سِکوُلارِیستلَر بِیزلَردَن اِسلامنِی قَیسِی قِسمَتلَرِینِی هاحلَشلَرِینِی وَ بِیزلَرگه قَرشِی قَچانگچَه قوُراللِی جَنگ آلِیب بارِیشلَرِینِی هَم بَیان قِیلِیب بِیرگندِیک.

اِیککِینچِی دَرسدَه اِیسَه یَنگِی جاهِلِیَتنِی اَهَمِیَتِی وَ اوُنِی جایگاهِینِی اِیماننِی، جِهادنِی سَقلَش وَ شِرکدَن اوُزاق بوُلِیش اوُچُون ضَرُورَت صِیفَتِیدَه اوُرگنِیب چِیقدِیک. صَحابَه لَرگه اوُحشَش جاهِلِیَتنِی یَحشِی تَنِیگن،توُشوُنگن کِیشِیلَر اِسلامنِی هَم یَحشِی توُشُونِیب یِیتِیشلَرِینِی اَیتگندِیک. جاهِلِیَت حَقدَن اوُزاقلَشِیش وَ تَوحِیددَن، اِسلام دِینِیدَن آگاه بوُلمَسلِیک  مَعناسِیدَگِی مَفهُومدِیر. “لا اله الّا الله”، طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش وَ اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیشدَن آگاه بوُلمَسلِیکدِیر، جاهِلِیَت بُو، سَوادسِیزلِیک وَ تَجرِیبِی عِلملَردَن یاکِی بَشَرنِی تَجرِیبِی  بِیلِیملَردَن اوُزاقدَه بُولِیش مَعناسِیدَه اِیمَس، بَلکِی جاهِلِیَت اَلله نِی شَرِیعَتِیدَگِی قانوُنلَردَن، اَرزِیشلَردَن اوُزاقلَشِیش مَعناسِیدَه دِیر. مَنَه بُو کوُز- قَرَش آرقَلِی بِیزلَر اوُشَه دَورنِی جَمِیعَتِینِی دانِیشمَندِی، پرافِیسّارِی بوُلمِیش اَبُو الحَکَمنِینگ نِیمَه اوُچُون اَبُو جَهل دِیب ناملَنگنِینِی توُشوُنِیب آلدِیک. یَعنِی اوُنِی اوُزِینِی جَمِیعَتِیدَگِی اَنَه اوُشَنچَه عِلمِی، سَوادِی بوُلِیشِیگه قَرَمَسدَن جاهِللِیکنِی (بُو سُوزنِی عَرَبچَه دَه جَهل بُولَدِی)، توُشُونمَسلِیکنِی آتَه سِی دِیب ناملَنگن اِیدِی.

اِیشارَه قِیلِیب اوُتِیلگنِیدِیک، جاهِلِیَتنِی خاص بِیر مَکانگه، زَمانگه مَحدُود قِیلِیب بُولمَیدِی، بَلکِی اوُ شوُندَی بِیر حالَت، کَیفِیَت بوُلِیب هَر قَندَی زَمان وَ مَکاندَه تَکرارلَنِیشِی، وُجُودگه کِیلِیشِی مُومکِین. بَعثَت عَصرِیدَگِی جاهِلِیَتنِی بِیلگِیلَرِینِی بَیان قِیلِیش آرقَلِی اوُنِی بوُگوُنگِی یَنگِی مادِیرن جاهِلِیَتِیگه مُقایَسَه قِیلدِیک وَ بُوگوُنگِی کوُندَگِی مادِیرن جاهِلِیَتنِینگ قَدِیمگِی جاهِلِیَتگه قَرَگندَه نِهایَتدَه دَهشَتلِیراق اِیکَنِی وَ اوُنِی تَنِیب آلِیش ضَرُورَتِی اِیسَه اِیمانِیمِیزنِی سَقلَش اوُچُون جُودَه هَم ضَرُورِی،حَیاتِی دِیگن نَتِیجَه گه کِیلدِیک.

اوُچِینچِی دَرسنِی اِیسَه عَقِیدَه نِی تَکمِیل قِیلِیش یُولِیدَگِی اَوَّلگِی قَدَم صِیفَتِیدَه طاغُوت شوُناسِیگه اِیختِصاص بِیردِیک. بُو دَرسدَه طاغُوتگه  اِیشانمَسلِیک وَ اوُنگه کُفر کِیلتِیرِیشلِیک “لا اله الّا الله” نِی یَرمِینِی تَشکِیل قِیلِیشِینِی اوُرگندِیک، وَ بَرچَه پَیغَمبَرلَر بُوتوُن تَرِیخ دَوامِیدَه اِنسانلَرگه اَوَّلا طاغوُتدَن اوُزاقلَشِیشنِی وَ اوُنگه کُفر کِیلتِیرِیشنِی وَ بُوندَن سُونگ عِبادَتلَرِینِی فَقَط اَلله نِی اوُزِیگه خاص قِیلِیشنِی تَعلِیم بِیرِیش اوُچُون کِیلِیشگن. مَنَه بُو حالَتدَه، طاغُوتگه کُفر کِیلتِیرِیشلِیک اَلله گه اِیمان کِیلتِیرِیش وَ اَلله نِی عِبادَتلَرِیگه یِیتِیش یُولِیدَگِی دَروازَه حِسابلَنَدِی. بُوندَن سُونگه عَقِیدَه نِینگ تَقلِیدِی بُولمَسلِیگِینِی هَم اِیسلَتِیب اوُتدِیک. یَعنِی عَقِیدَه لَر بارَسِیدَه تَقلِید قِیلِیب بوُلمَیدِی، آتَه – بابالَردَن مِعراث قِیلِیب آلِینمَیدِی، باشقَه لَر قِیلَیاتگنِیدِیک اوُلَرنِی عَقِیدَه لَرِیگه تَقلِید قِیلِینمَیدِی. بُونِی کِیتِیدَن اِیسَه طاغوُتنِی مَعناسِی وَ طاغوُتلَرنِی رَئِیسلَرِی، قَندَی قِیلِیب طاغُوت یَسَب آلِینِیشِی، قَندَی قِیلِیب اِنسان تامانِیدَن باطِل خُدالَر، اِلاهلَر وُجُودگه کِیلتِیرِیلِیشِی، توُرلِی – هِیل باطِل خُدالَر، آخِیرِیدَه طاغوُتلَرنِی اَنِیق کوُزگه کوُرِینگن حِمایَه چِیلَرِی حَقِیدَه صُحبَتلَشدِیک.

(دوامی بار…..)

---

[1] این مقدمه را رسول الله صلی الله علیه وسلم قبل از هر خطبه و سخنرانی ایراد می فرموند.

[2] بعضی از دوستانمان جدید هستند و ممکن است درس امروز برایشان کمی دیر هضم باشد، برای همین سعی می کنیم به صورت مختصر به چند درس گذشته اشاراتی داشته باشیم.

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

درسهای مقدماتی/ درس پنجم:

دشمن شناسی شرعی (1)/ کلیاتی در مورد آنالیز جامعه ی کفار

(1-قسمت)

بسم الله و الحمدلله
«به راستی حمد و سپاس تنها لایق خداست او را شکر می‌گوییم و از او درخواست کمک و آمرزش می‌کنیم، و پناه می‌بریم به خدا از شرور نفس هایمان و از بدی های اعمالمان، هر کس که خدا او را هدایت کند هیچ کس نمی‌تواند او را گمراه کند و هر کس که خداوند او را گمراه نماید هیچ کس نمی‌تواند او را هدایت دهد و شهادت می‌دهم که هیچ اله بر حقی به جز الله نیست که تنها و بی‌شریک است، و شهادت می‌دهم که محمد بنده و فرستاده ی اوست».
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید آنچنان که شایسته است، از خدا بترسید و نمیرید مگر آن که مسلمان باشید».
«ای مردمان از (خشم) پروردگارتان بپرهیزید، پروردگاری که شما را از یک انسان بیافرید و (سپس) همسرش را از نوع او آفرید و از آن دو نفر مردان و زنان فراوانی منتشر ساخت. و از (خشم) خدایی بپرهیزید که همدیگر را بدو سوگند می‌دهید، و بپرهیزید از این که پیوند خویشاوندی را گسیخته دارید زیرا بی گمان خداوند مراقب شماست».
«ای مؤمنان از خدا بترسید و سخن حق و درست بگویید. در نتیجه خدا (توفیق خیرتان می‌دهد و) اعمالتان را شایسته می گرداند و گناهانتان را می‌بخشاید. اصلاً هر کس از خدا و پیامبرش فرمانبرداری کند، قطعاً به پیروزی و کامیابی بزرگی دست می‌یابد».

اما بعد: راست ترین سخن، کتاب خدا و بهترین روش، روش محمد صلی الله علیه و سلم است، و بدترین امور نوآوری در دین است، و هر تازه پیدا شد‌ه ای در دین، بدعت؛ و هر بدعتی گمراهی و هر گمراهی در آتش است.

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته[1]

در درس اول در مورد دین صحبت کردیم و اینکه دین، مفهومی است که چهار مورد را در خودش جا داده است: قدرت حاکمیت، قانون و برنامه، اطاعت کردن و در نهایت برقراری سیستم جزا و پاداش. و اینکه دین، صرف نظر از درست و یا نادرست بودن آن، ممکن است از طرف الله باشد یا بشر خودش تولید کننده ی دین باشد. همان طور که الله متعال به پیامبرش دستور داده که به کافران مشرک قریش بگوید: «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» (کافرون/6)، ‏دین خودتان برای خودتان، و دین خودم برای خودم!.در این صورت، واژه ی دین صرفاً برای دین حق به کار نمی‌رود، بلکه در مورد آن چه که مردم درست یا نادرست به آن باور پیدا کرده اند به کار می رود. غیر ممکن است که بت پرستی از طرف الله نازل شده باشد و الله ، بت پرستی را به پیامبری وحی کرده باشد تا آن را به مردم آموزش دهد؛ اما الله بت پرستی را دین می داند. بر این اساس دین یا آسمانی است یا حاصل افکار و عقاید ساخته شده توسط خود انسان است و انسان خودش آن را تولید کرده است.

همچنین بیان کردیم که دین مشرکین یا به تعبیر امروزین سکولاریسم، دینی است مانند دین اسلام. نه این که درجه اش مانند دین اسلام باشد، ولی آن هم همان چهار موردی را که درمورد تعریف دین گفتیم در خودش دارد و آن هم دین است. در این صورت، تنها دو دین در دنیا وجود دارد یا دین اسلام با شریعتهای مختلفش (مثل شریعت پیامبر خاتم، شریعت عیسی، موسی و …) یا دین مشرکین است که آن را سکولاریسم می نامیم، آن هم با صدها و بلکه هزاران مذهب مختلف. به دنبال این، به منشأ پیدایش دین سکولاریسم همزمان با زمان پیدایش انسان اشاره کردیم و اینکه به دو دسته ی آشکار و پنهان داخلی تقسیم می شوند[2]، و در نهایت اشاره کردیم که سکولاریست ها از ما چه اسلامی را می خواهند و تا کی با ما جنگ مسلحانه می کنند؛جنگ مسلحانه «یقاتلونکم».

در درس دوم هم به اهمیت و جایگاه شناخت جاهلیت نوین به عنوان یک ضرورت برای حفظ ایمان و جهاد و دوری از شرک پرداختیم. اشاره کردیم در طول تاریخ کسانی که همچون صحابه جاهلیت را خوب فهمیدند اسلام را هم خوب فهمیدند. و اینکه جاهلیت، مفهومی است به معنی دور شدن از حق و عدم آگاهی به توحید و دین اسلام. عدم آگاهی به «لا اله الا الله» و کفر به طاغوت و ایمان به الله، و نمی توان جاهلیت را به معنی بی سوادی و دوری از علوم تجربی روز و دانش های تجربی بشری دانست، بلکه جاهلیت، مفهومی است به معنی دوری از قوانین و ارزش های شریعت الله. با این نگرش بود که فهمیدیم چرا ابوالحکم به عنوان دکتر، پروفسور و دانشمند آن جامعه ملقب به ابوجهل می شود. یعنی پدر نفهمی، پدر جهل. با وجود آن همه سواد و علمی که داشت نسبت به جامعه ی خودش.

همچنین اشاره کردیم که جاهلیت را نمی توان به زمان و مکان خاصی محدود کرد، بلکه حالت و کیفیت خاصی است که در هر مکان و زمانی می تواند به وجود بیاید و تکرار شود. و ضمن بیان مشخصه های جاهلیت عصر بعثت آن را با جاهلیت مدرن کنونی «دین سکولاریسم» مقایسه کردیم و به این نتیجه رسیدیم که جاهلیت مدرن امروزین بسیار وحشتناک تر از جاهلیت قدیم است و ضرورت شناخت آن برای حفظ ایمانمان بسیار ضروری و حیاتی است.

درس سوم رااختصاص دادیم به طاغوت شناسی، به عنوان اولین قدم در تکمیل عقیده. در این درس یاد گرفتیم که بی باور شدن و كفر به طاغوت نصف «لا اله و الا الله» است، و تمام پیامبران در طول تاریخ برای این آمده اند که ابتدا به انسان ها یاد بدهند که از طاغوت دوری کنند و کفر به طاغوت کنند، و به دنبال این امر مهم، عبادتشان را به الله اختصاص بدهند. در این صورت، کفر به طاغوت مقدمه و دروازه ی رسیدن به ایمان به الله و عبادت الله است. به دنبال این مطلب به غیر تقلیدی بودن عقاید اشاره کردیم. این که عقاید را نمی توان تقلید کرد، یعنی از پدران به ارث برد و از دیگران تقلید نمود وهمچنان که دیگران انجامش می دهند ما هم همان عقاید را داشته باشیم. علاوه بر این  به معنی طاغوت و رئوس الطواغیت، چگونگی طاغوت سازی و تولید اله ها و خدایان باطل توسط انسان ها، انواع خدایان باطل و در نهایت به بارزترین پشتیبانان طاغوت ها اشاره کردیم.

(ادامه دارد……)

---

[1] بعضی از دوستانمان جدید هستند و ممکن است درس امروز برایشان کمی دیر هضم باشد، برای همین سعی می کنیم به صورت مختصر به چند درس گذشته اشاراتی داشته باشیم.

[2] یعنی کفار سکولار به دو دسته ی آشکار و پنهان داخلی تقسیم می شوند

Муқаддамот дарслари/ тўртинчи дарс: ислом нима ва мусулмонлар кимлар?

Бисмиллах валхамдулиллах

“Албатта хамд ва сано танхо аллохга лойиқдир, унга шукр айтамиз ва ундан ёрдам сўраймиз, ва ундан мағфират талаб қиламиз ва ўзимизни нафсларимизни  шарридан ,амалларимизни ёмонлигидан аллохдан панох сўраймиз, кимни аллох хидоят қилса уни хеч ким гумрох қила олмайди, кимники аллох гумрох қиладиган бўлса уни хеч ким хидоят қила олмайди, ва аллохдан ўзга илох йўқлигига ва уни шериксиз эканига гувохлик бераман, Мухаммад уни бандаси,элчиси эканига шаходат бераман.”

“Эй мўъминлар,аллохдан хақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган холларингда дунёдан ўтинглар!”

“Эй инсонлар! Сизларни бир жондан (одамдан) яратган ва ундан жуфтини (хавони) вужудга келтирган хамда у икковидан кўп эркак ва аёлларни тарқатган парвардигорингиздан қўрқингиз! Яна ораларингиздаги савол-жавоблардан ўртага номи солинадиган аллохдан қўрқингиз ва қариндош- уруғларингиз (билан ажралиб кетишдан сақланингиз)! Албатта аллох устингизда кузатувчи бўлган зотдир.”

 “Эй мўъминлар, аллохдан қўрқинглар, тўғри сўзни сўзланглар! (Шунда аллох) ишларингизни ўнглар ва гунохларингизни мағфират қилур. Ким аллохга ва унинг пайғамбарига итоат этса, бас у улуғ бахтга эришибди.”

Аммо баъад: энг рост сўз аллохни китоби ва энг яхши равиш Мухаммад саллаллоху алайхи васалламни равишидир, энг ёмон иш динда янгилик вужудга келтиришдир, динда янги пайдо бўлган нарса, бидъатдир; хар қандай бидъат гумрохлик ва хар бир  гумрохлик эса жаханнамдадир.[1]

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух

Олдинги уч дарсни ўқиган биродарлар ва опа-сингиллар дин нима эканини яхши билишади. Уни тўрт мафхуми,маъноларини ўрганишган, бунга қўшимча равишда, жохилият махсусан мухим ишлардан бўлмиш тоғутга куфр келтириш масаласини яхшилаб таниб олишган, бугунги дарсни дарк қилиш хам уларга жуда осон ва енгил бўлади.

Дарсимизни аввалидаёқ шу нуқтани мусулмон биродарларимиз ва опа-сингилларимизга эслатиб ўтмоқчиманки, қуръон назари бўйича икки дин мавжуддир: ё ислом дини ё мушрикларни дини, аллох таоло ўзини каломида қаерда мушрикларни исмини келтирган бўлса, ундан мақсад ғайри  ахли китобни мушриклари бўлган. Яъни соддароқ бугунги забон билан айтганда, фақат иккита дин бор, ё ислом дини ( ўзини хилма-хил шариатлари билан) ё секуляризм дини ( у хам ўзини юзлаб турли-хил  мазхаблари,фирқалари билан бирга).

Бу холатда, осмоний динлар деган сўзни ишлатиш дуруст бўлмайди, балки қуръонни назари бўйича фақат биргина осмоний дин мавжуд ва барча пайғамбарлар бир динни етказиш,таблиғ қилиш учун келишган у хам бўлса исломдир; аллох таоло таъкидлаб айтадики:

 “إنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام” و “وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ”.

Барча пайғамбарлар одамларни мана бу ягона динга даъват қилиш бўйича эргашадиган икки содда аммо мухим аслдан иборат бўлган, ана ўша даврни пайғамбарини канали орқали мана бу икки аслга таслим бўлган киши, ислом доирасига кирарди. Аллох таоло мана бу икки асл хақида мархамат қиладики: 

وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ (نحل/36)،

Аниқки, биз хар бир умматга: “аллохга ибодат қилинглар ва шайтондан йироқ бўлинглар”, (деган вахий билан ) бир пайғамбар юборганмиз.

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبياء/25)‏،

(эй Мухаммад), биз сиздан илгари юборган хар бир пайғамбарга  хам: “хеч қандай илох йўқ, магар менгина бордирман, бас менгагина ибодат қилинглар,” деб вахий юборгандирмиз.

Шу сабабли хам мана бу мафхумни тасдиқлаб мархамат қиладики:

فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَيُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى لَاانفِصامَ لَها (بقره/256)،

Бас,ким шайтондан юз ўгириб, аллохга иймон келтирса, у хеч ажраб кетмайдиган мустахкам халқани ушлабди.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам ўзларини даъватларини бошида мухотобларга рисолат сифатида баён қиладиган нарса,(жамиятдаги ижроий ахкомлар нозил бўлишидан олдин)  мана бу икки асл бўлган, у киши мархамат қиладиларки:

  يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا؛

Эй инсонлар, ла илаха иллаллох,денглар нажот топасизлар;

Исломни икки умумий,хамма нарсани ўз ичига олувчи маъноси:

1-Ла илаха- тоғутга куфр келтириш, яъни аллохни шариатидаги қонунларга  хилоф бўлган барча қонунларни,программаларни,йўлларни оёқ-ости қилиш, рад қилишдир.  [2]

2-Иллаллох- аллохга иймон келтириш, яъни бизлар намозларимизда бераётган ахддир:

« ‏إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏»

ادامه خواندن Муқаддамот дарслари/ тўртинчи дарс: ислом нима ва мусулмонлар кимлар?

مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ تُورتِینچِی دَرس: اِسلام نِیمَه وَ مُسُلمانلَر کِیملَر؟

بسم الله و الحمدلله

“اَلبَتَّه حَمد وَ سَنا تَنها اَلله گه لایِیقدِیر، اوُنگه شُکر اَیتَمِیز وَ اوُندَن یاردَم سُورَیمِیز، وَ اوُندَن مَغفِرَت طَلَب قِیلَمِیز وَ اوُزِیمِیزنِی نَفسلَرِیمِیزنِی شَررِیدَن، عَمَللَرِیمِیزنِی یامانلِیگِیدَن اَلله دَن پَناه سُورَیمِیز، کِیمنِی اَلله  هِدایَت قِیلسَه اوُنِی هِیچ کِیم گوُمراه قِیلَه آلمَیدِی، کِیمنِیکِی اَلله گوُمراه قِیلَدِیگن بوُلسَه اوُنِی هِیچ کِیم هِدایَت قِیلَه آلمَیدِی، وَ اَلله دَن اوُزگه اِلاه یُوقلِیگِیگه وَ اوُنِی شِیرِیکسِیز اِیکَنِیگه گُواهلِیک بِیرَمَن، مُحَمَّد اوُنِی بَندَه سِی،اِیلچِیسِی اِیکَنِیگه شَهادَت بِیرَمَن. “

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن حَق- راست قوُرقِیش بِیلَن قوُرقِینگلَر وَ فَقَط مُسُلمان بوُلگن حاللَرِینگدَه دُنیادَن اوُتِینگلَر!”

“اِی اِنسانلَر! سِیزلَرنِی بِیر جاندَن (آدَمدَن) یَرَتگن وَ اوُندَن جُفتِینِی (هَوانِی) وُجُودگه کِیلتِیرگن هَمدَه اوُ اِیککاوِیدَن کوُپ اِیرکَک وَ عَیاللَرنِی تَرقَتگن پَروَردِیگارِینگِیزدَن قوُرقِینگِیز! یَنَه آرَلَرِینگِیزدَگِی سَوال- جَوابلَردَه اوُرتَگه  سالِینَدِیگن اَلله دَن قوُرقِینگِیز وَ قَرِینداش- اوُرُوغلَرِینگِیز ( بِیلَن اَجرَلِیب کِیتِیشدَن سَقلَنِینگِیز)! اَلبَتَّه اَلله اوُستِینگِیزدَه کوُزَتُوچِی بوُلگن ذاتدِیر.”

“اِی مُؤمِنلَر، اَلله دَن قوُرقِینگلَر، توُغرِی سُوزنِی سوُزلَنگلَر! (شوُندَه اَلله) اِیشلَرِینگِیزنِی اوُنگلَر وَ گوُناهلَرِینگِیزنِی مَغفِرَت قِیلوُر. کِیم اَلله گه وُ اوُنِینگ پَیغَمبَرِیگه اِطاعَت اِیتسَه، بَس اوُ اوُلوُغ بَحتگه اِیرِیشِیبدِی.”

اَمّا بَعَد:   “إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ وَ خَيْرَ الْهَدْىِ هَدْىُ مُحَمَّدٍ وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ ” اِینگ راست سُوز اَلله نِی کِتابِی وَ اِینگ یَحشِی رَوِیش محمد صلی الله علیه وسلمنِی رَوِیشِیدِیر، اِینگ یامان اِیش دِیندَه یَنگِیلِیکنِی وُجُودگه کِیلتِیرِیشدِیر، دِیندَه یَنگِی پَیدا بوُلگن نَرسَه، بِدعَتدِیر؛ هَر قَندَی بِدعَت گوُمراهلِیک وَ هَر بِیر گوُمراهلِیک اِیسَه جَهَنَّمدَه دِیر.[1]

السلام علیکم و رحمت الله و برکاته

آلدِینگِی اوُچ دَرسنِی اوُقِیگن بِرادَرلَر وَ آپَه – سِینگِیللَر دِین نِیمَه اِیکَنِینِی یَحشِی بِیلِیشَدِی. اوُنِی توُرت مَفهُومِی، مَعنالَرِینِی اوُرگنِیشگن، بُونگه قوُشِیمچَه رَوِیشدَه، جاهِلِیَت مَخصُوصاً مُهِم اِیشلَردَن بُولمِیش طاغوُتگه کُفر کِیلتِیرِیش مَسَلَه سِینِی یَحشِیلَب تَنِیب آلِیشگن، بوُگوُنگِی دَرسنِی دَرک قِیلِیش هَم اوُلَرگه جُودَه آسان وَ یِینگِیل بوُلَدِی.

دَرسِیمِیزنِی اَوَّلِیدَیاق شُو نُوقتَه نِی مُسُلمان بِرادَرلَرِیمِیز وَ آپَه – سِینگِیللَرِیمِیزگه اِیسلَتِیب اوُتماقچِیمَنکِی، قُرآن نَظَرِی بُویِیچَه اِیککِی دِین مَوجُوددِیر: یا اِسلام دِینِی یا مُشرِکلَرنِی دِینِی، اَلله تَعالی اوُزِینِی کَلامِیدَه قَیِردَه مُشرِکلَرنِی اِسمِینِی کِیلتِیرگن بوُلسَه،اوُندَن مَقصَد غَیرِی اَهلِی کِتابنِی مُشرِکلَرِی بوُلگن. یَعنِی ساددَه راق بُوگوُنگِی زَبان بِیلَن اَیتگندَه ، فَقَط اِیککِیتَه دِین بار، یا اِسلام دِینِی( اوُزِینِی هِیلمَه – هِیل شَرِیعَتلَرِی بِیلَن) یا سِکوُلارِیزم دِینِی ( اوُ هَم اوُزِینِی توُرلِی – هِیل مَذهَبلَرِی ، فِرقَه لَرِی بِیلَن بِیرگه) .

بُو حالَتدَه، آسمانِی دِینلَر دِیگن سوُزنِی اِیشلَتِیش دُرُست بوُلمَیدِی، بَلکِی قُرآننِی نَظَرِی بُویِیچَه فَقَط بِیرگِینَه آسمانِی دِین مَوجُود وَ بَرچَه پَیغَمبَرلَر بِیر دِیننِی یِیتکَزِیش، تَبلِیغ قِیلِیش اوُچُون کِیلِیشگن اوُ هَم بُولسَه اِسلامدِیر؛ اَلله تَعالی تَأکِیدلَب اَیتَدِیکِی:

“إنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام” و “وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ”.

بَرچَه پَیغَمبَرلَر آدَملَرنِی مَنَه بُو یَگانَه دِینگه دَعوَت قِیلِیش بُویِیچَه اِیرگَشَدِیگن اِیککِی ساددَه اَمّا مُهِم اَصلدَن عِبارَت بوُلگن، اَنَه اوُشَه دَورنِی پَیغَمبَرِینِی کَنَلِی آرقَلِی مَنَه بُو اِیککِی اَصلگه تَسلِیم بُولگن کِیشِی، اِسلام دائِرَه سِیگه کِیرَردِی. اَلله تَعالی مَنَه بُو اِیککِی اَصل حَقِیدَه مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:

وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ (نحل/36)،  اَنِیقکِی، بِیز هَر بِیر اوُممَتگه: “اَلله گه عِبادَت قِیلِینگلَر وَ  شَیطاندَن یِیراق بُولِینگلَر”، (دِیگن وَحِی بِیلَن) بِیر پَیغَمبَر یُوبارگنمِیز.

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبياء/25)‏، ( اِی مُحَمَّد)، بِیز سِیزدَن اِلگرِی یُوبارگن هَر بِیر پَیغَمبَرگه هَم: “هِیچ قَندَی اِلاه یُوق، مَگر مِینگِینَه باردِیرمَن، بَس مِینگه گِینَه عِبادَت قِیلِینگلَر، دِیب وَحِی یُوبارگندِیرمِیز. شوُ سَبَبلِی هَم مَنَه بُو مَفهُومنِی تَصدِیقلَب مَرحَمَت قِیلَدِیکِی:    فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَيُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى لَاانفِصامَ لَها (بقره/256)،  بَس، کِیم شَیطاندَن یُوز اوُگِیرِیب، اَلله گه اِیمان کِیلتِیرسَه، اوُ هِیچ اَجرَب کِیتمَیدِیگن مُستَحکَم حَلقَه نِی اوُشلَبدِی.

ادامه خواندن مُقَدَّمات دَرسلَرِی/ تُورتِینچِی دَرس: اِسلام نِیمَه وَ مُسُلمانلَر کِیملَر؟