جماعتنی محکم اوشلشلیک.
مُسُلمانلر فقط مَنه بُو اوُچ دَسته آرقَلی اولی الاَمر شُوراسی یُولِیدَگی واحِد جَماعَتنی و واحِد اوُمّتنی وُجُودگه کیلتیره آلیشَدی و گُمراه، سَرگردان بُولیشدَن نَجات تاپیشَدی؛ رسول الله صلی علیه وسلم الله تعالی دَن مَنه بُوندَی اوُمّتنینگ گُمراه بُولمَسلیگینی زَمانَتِینی آلگنلر:
سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ، فَأَعْطَانِيهَا،[1]
واحِد اولی الاَمر شُوراسینینگ یُولی بیلن وُجُودگه کیلگن منه بو واحد اومّت، اوزینی واحد اجماسی بیلن واحد جماعتنی دنیاگه کیلتیردی، رسول الله صلی الله علیه وسلم مَنه بُوندَی جَماعَتگه قوُشیلیشگه بُویُورگنلر:
فَعَلَيْكُمْ بِالْجَمَاعَةِ.
و مَنه بُوندَی جَماعَت الله نی حِمایه سینی قوُلگه کیریتَدی.«فَإِنَّ يَدَ اللهِ عَلَى الْجَمَاعَةِ».[2]
عمر ابن حطاب رضی الله عنه هَم رسول الله صلی علیه وسلمدَن رِوایَت قیلیب اَیته دی:
«عَلَيْكُمْ بِالجَمَاعَةِ وَإِيَّاكُمْ وَالفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ مَعَ الوَاحِدِ وَهُوَ مِنَ الِاثْنَيْنِ أَبْعَدُ، مَنْ أَرَادَ بُحْبُوحَةَ الجَنَّةِ فَلْيَلْزَمُ الجَمَاعَةَ»،[3]
سیزلرگه جَماعَتنی قتّیق اوُشلَشلیک واجِب و لازِم بُوله دی، فِرقه له نیب، اَجرلیب کیتیشدَن اِختیاط بُولِینگلر، چُونکی شَیطان یَکّه قالگن آدَم بیلن بیرگه بُوله دی و اِیکّی کِیشیدَن اوُزاقله شَدی. کِیمکی جَنتّنی اوُرته سینی هاحله سه اَلبتّه جَماعَتنی مَحکَم اوُشلَسِین.
رسول الله صلی الله علیه وسلم مَرحَمَت قیله دیلرکی:
“إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ أَجَارَ لِي عَلَى أُمَّتِي مِنْ ثَلاثٍ لا يَجُوعُوا وَلا يَجْتَمِعُوا عَلَى ضَلالَةٍ وَلا یَستَبَاحُ ﺑَﯿْﻀَﺔُ اﻟْﻤُﺴْﻠِﻤِﯿﻦَ، یا سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ فَأَعْطَانِيهَا، وَسَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ لَا يُظْهِرَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ غَيْرِهِمْ”،[4]
الله تعالی مِینی اوُمّتِیم بارَسیده اوُچته نَرسَنی زَمانَتِینی، وَعده سینی مِینگه بیرَدی، بیرینچیسی اوُلر آچ قالیشمَیدی،”لا یَجَعُوا” اِیکّینچِیسی اومّتیم گُمراهلیک اَساسِیده هَمفِکر بُولیشمَیدی،
«لا يَجْتَمِعُوا عَلَى ضَلالَةٍ، لَا يَجْمَعَ أُمَّتِي عَلَى ضَلَالَةٍ»
اوُچِینچِیسی دُشمَن اوُمّتِیمگه حُکمرانلیک قیله آلمَیدی.
بِیرینچی، اِیکّینچی، اوُچینچی دَرَجه لی آشکار کافِر دُشمَنلر، هَمده توُرتینچی دَرَجَه لی دُشمَن حِسابلنگن مُنافِق و سکولارزاده لرنینگ مُسُلمانلر و مُسُلمانلرنینگ حَیاتی مُئَسَّسَه لریگه حُکمران بُولیشینی آلدینی آلیب مانِع بُوله آله دِیگن یَکّه قُدرَت، مُسُلمانلردَگی حُکوُمَت قُدرَتی و اوُلرنینگ حَربِی تیّارگرلیگینی مِعزانی بُوله آله دی.
اِیندی اَگر مَنه بُو قُدرَت ضَعِیفلشسَه یا یُوقالیب کِیتسه، اوُرتَده واحِد جَماعَت هَم بُولمَسَه، اوُرتَدَگی مَیدان مَنه بُو توُرت اَصلِی دُشمَنّی جِناعِی عَمَلّه ریگه و حَتّی جِنایَتچی مُسُلمانلرگه آچیق قالیب کیتَدی. عبدالله ابن مبارک رحمه الله نی اَیتیشِیچه:
لَوْلاَ الْجَمَاعَةُ مَا كَانَتْ لَنَا سُبُلٌ وَكَانَ أَضْعَفُنَا نَهْبًا لأَقْوَانَا،
اَگر جَماعَت بُولمَگنده بیز آلدِیمیزدَگی یوُلّرگه اِیگه بُوله آلمَسدِیک و ضَعِیفلریمیز کوُچلیلَرنی قوُلیده تَلان- تَراج بُولیشَردی. شُو سَبَبلی هَم کتّه کِیشیلریمیز اَیتیشگنکی:
«كَدَرُ الجَمَاعةِ خَيْرٌ مِن صَفْو الفُرْقَةِ»،[5]
تَفَرُّقنی زُلالّیگیدَن کوُره جَماعَتنینگ قارانغیلیگی اَفضَلراقدیر؛ یَعنی اَگر مَنه بُو جَماعَتنی داغلری، عَیبلری بُولگن تَقدیرده هَم، دُنیاوِی و اوُخراوِی عَذابنی اوُزی بیلن بیرگه آلیب کِیله دیگن تَفَرُّق، یالغِیزلیکدَن یَحشِیراقدیر.
بُوندَن حُلاصَه قیله دِیگن بُولسَک، اَگر مَنه بُو اوَمَّت و کوُچلی جَماعَت نُبُوَّت مَنهَجیگه اَساسلَنگن اِسلامی حُکوُمَت یوُلی بیلن عَمَلگه آشمَسَه، یاکِی اوُندَن هَم ضَعِیفراغی بُولگن اوزِیدَگی بیر قَنچَه عَیبُو- نُقصانلرگه اِیگه اِسلامی مَجبُورِی بَدَل حُکوُمَت هَم تاپیلمَسَه، یا بَو اِیکّاویدَن هَم پَستراقدَگی – اوُچِینچی ناچار حالَتدَگی باسقِیچ – عَیب و نُقصانلرگه اِیگه مُجاهِدلر شُوراسینینگ واحِد مَجلیسِی هَم مَوجُود بُولمَسَه، مَنه بُو پَیتده مُسُلمانلر و دُنیا اَهلی اوُچُون فَقط عَذابنی اوُزی قاله دی حالاص. بُو حالده مُسُلمانلر هَم سَرگردان بُولیب قالیشَدی و دُشمَن هَم اوُلرگه حُکمرانلیک قیله آله دی، مُسُلمانلر و باشقه دُنیانی آچلیک هَم قاپلب آله دی.
اَگر اوُمَّت بُولسَه بُو اوُچ عَذاب، آفَت یَعنی سَرگردانلیک،دُشمَنلرنی حُکمران بُولیشی و آچلیک کِیلمَیدی، اِیندی اوُمَّت بُولمَیدیگن بُولسه، مَنه بوُ اوُچ عَذاب یِیتیب کیله دی. حُودِّی شُونگه اوُحشَب بیز حاضِرگی کوُنده مُسُلمانلر یَشَیدِگن جُوده کوُپ دِیارلرده مَنه بُو اوُچ آفَت، عَذابنی کوُریب توُریبمیز.
مَنه بُو عَصرلر آلدین الله تعالی مُسُلمانلرنی گِرِفتار بُولیب قالیشلَریدَن آگاهلنتیرگن عَذابنی اوُزیدیر و اوُ ذات مَرحَمَت قیله دی:
«وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (آل عمران/105)،
اَنیق حُجّتلر کِیلگندَن کِییین بُولینیب کِیتگن و بیر- بیرلری بیلن اِحتلاف قیلیب، تله شیب- تارتِیشگن کیمسَه لر کَبی بُولمَنگیز! اَنه اوُندَیلر اوُچُون اوُلوُغ عَذاب باردیر.
شُوندَی اِیکن، آچلِیک و دُشمَن حُکمرانلیگی و سَرگردانلیک مُسُلمانلرنی باشیگه کیلگن بُولسَه، یَعنی اوُلَرگه فِرقه له نِیش حاکِم بُولگن و واحِد اوُمَّت، واحِد جَماعَت هَم یُوق و اِنسانلرنینگ اوُزلری واحِد اومّتدَن، واحِد جَماعَتدَن اوُزاق بُولیشلَری سَبَبلی عَذابنی اوُزلریگه طَلَب قِیلِیب آلِیشَدِی، یَعنِی عَذابنی نازِل بُولِیش سَبَبلرینی مُهَیّا قیلیشَدِی.
[1]– في مسند الإمام أحمد (٢٧٢٢٤ (عَنْ أَبِي بَصْرَةَ الْغِفَارِيِّ صَاحِبِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ،رواه الترمذي
[2]– في المعجم الكبير للطبراني، ٢١٧١، ٣٤٤٠، ١٣٦٢٣، صححه الشيخ الألباني بهذا اللفظ في ظلال الجنة، ٨٠
[3]– الترمذي، ابن ماجة (2363)، أحمد
[4]– في مسند الإمام أحمد (٢٧٢٢٤ ( عَنْ أَبِي بَصْرَةَ الْغِفَارِيِّ صَاحِبِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
[5]– الجاحظ في البيان والتبيين، ص 142