دسته: осори мактуби тожики шайх мужохид Абу Хамза хўромий

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий
 

(14- қисмат)

Мардони жохилий қаблан афродро еки-еки ,бо шамшир ва камон мекуштанд; аммо қудратхойи жохил ва секуляри кунуний ва даст нишондахойи махаллий онхо дар муддати хийли кутох,миллатиро бо хок ва хун ексон мекунанд ва бо анвоъи бомбхойи шимиёвий ва фосфорий ва атомий аз бейн мебаранд/ хукумати секуляри Фаранса дар жанги бо мардуми Алжозоир аз 40 хазор алжазоирий ба унвони муши озмойишгохий истефода кард ва аввалин бомби атомийро бар сари мардуми бегунохи онжо рехт то асароти он бомб ва ташаъшуоти радиактиви онро бар руйи инсонхо бибинад.Инро барои намуна овардам чун хийлихо аз ин намуна бехабар хастанд аммо,соири маворидро дар корномайи сиёх секуляристхойи Амрико ва Нато ва ……….худитон дидаид ва хам акнун хам дар Ироқ,Сурия,Яман,Афғанистон  ва ……..шохиди он хастид.

Агар касони дар асри жохилият қабли аз ислом хуни чанд нафарро ба нохақ мерехтанд ва жангхойи қабилайи ва нажодпарастона ба рох меандохтандки тейи он инсонхо ва хонуводахойиро овора ва нобуд мекарданд,имруза жохилияти новини секуляристхо ва новкаронишон бо рехтани бомбхо бар сари мардуми бегунох,мардумро милион милион мекушанд.Дар жохилияти кухани қабоили Авс ва Хазраж беш аз 200 сол ба бахонайи талаф шудани алафхойи мазраъайи еки тавассути шутри дигари,екдигарро мекуштанд.Ва агар дар саросари ин жахолати тулоний,хар сол садхо қурбоний дошта,имруз ек бомб афкани мудерн,бо ек парвози чанд дақиқайи,даххо баробари онро ба диёри нестий мефристандки; инсофан он куштори қабилаий баси муважжахтар ва маъқултар аст,чироки аввалин қатл ,дар азойи гирифтани хаққи сурат гирифта,шутриш алафи дигариро хурда; ва ле куштори бегунохи мардуми Халабча,Босни,Херзгувин,Алжазоир,Сурия,Ироқ Афғанистон,Яман ва аз хамма расвотар мардуми мусалмони Фаластин,Бурма ва Африқойи марказий ва вазъи мовжудий Ироқ ва Сурия дар пейи ахқоқи кудом хақ аст?

Низоъи қабилахойи Авс ва Хазраж дар он дўврон дар шахри Ясрибки баъадхо Мадина номида шуд,моделхойи бисёр-бисёр кучак шадайи жангхойи нажодпарастонайи имруз хастанд.Жангхойи аввал ва дувими жахоний секуляристхо ва дигар жангхойи доманадори онхо дар сарзаминхойи мусалмоннишин ва ……..,то кунун фожеъайи астки харгиз бо жохилияти садрил ислом қобили муқойиса нест.Инсонхойики дар жанги жахонийи аввал ва дувим тавассути секуляристхо ба хок ва хун кашида шуданд,аз тамоми куштахойи тули торихи башарият бештар буданд ва корики ду бомби атомий дар шахрхойи Херошима ва Нокозоки Япон кард,ба танхойи аз тамоми куштахойи замони жохилияти араб бештар аст.Баъди аз гузашти ин хамма сол аз жанги Ветнам бо Амрико ва рехтани он хамма бомби шимёвий бар сари мардуми бегунох,хануз кудакони ноқис ба дунё миоянд.Ин хам еки аз нишонахойи жинояткорони секуляри астки он замони чанд кишвар рахбариятишонро дасти Амрико дода буданд.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(13- қисмат)

Дар жохилияти садрил ислом,танхо падари жохил,дасти худро ба қатли нузодиш олуда мекард модар ин корро намекард ; дар холики дар жохилияти имруза,конунхойи авотиф ба вужуд омаданд,яъни модарони хам дар тийпи тахсил карда,тан ба қатли духтар ва фарзанди худ медиханд.Кадом еки хашинтар ва берахмтар шуда?Жохилияти садрил ислом ё жохилияти кунуний?

Дар жохилияти садрил ислом,аъроб аз руйи қасоват ва сангдили духтарони худро зинда ба гур ва ё аз болойи кухи парт мекарданд ва дар миёни об ғарқ ва хафа мекарданд; жохилияти имруз гоми ба пеш бардошта,хийли жиловтар рафта ва дар хамон дўврони жанини ба зиндагийи кудаки духтар ё писари худ ,хотима медихад ва бо камоли қасоват жигаргушайи худишро қитъа-қитъа аз рахм берун мекашад.

Дар жохилияти садрил ислом,иддайи аз арбобхо,канизони худро мажбур мекардандки барои онхо даромад касб кунанд ва худ фуруши кунанд.Дар жохилияти имруза хам дар кишвархойи секулярики дам аз тамаддун ва хуқуқи башар мезананд ин амалро ба шиддат идома медиханд ва онро қонуний карданд ва тахти унвони коргарони жинсий аз ин занонки озодона бардайи жинсий шуданд суд касб мекунанд,ва чун довлатхо аз онхо молиёт мегиранд,корхо ва фаолиятхойи онхоро хам қонуний карданд ва хадамоти хам ба онхо ироя медиханд.Хадамот,на хадамотики он арбоб ироя медод арбоб дар гузашта ба у хона ва сарпанох медод,хўрок ва пўшоки уро таъмин мекард.Аммо алъон чи? Танхо аз у молиёт мегиранд ва онхоро тахти унвони озодий ба сурати коргарони жинсий дароворданд ва манбаъи даромади барои хамин хукуматхо ба унвони жойгузинхойи арбобони қаблий шуданд.Кадом еки хашинтар аст?

Дар жохилияти садрил ислом,масалайи ” Ахдон” яъни рафиқ ва дусти пинхоний ду жинси мухолиф матрах буд ва тақрибан дир миёни мардум дусти пинхон доштан вужуд дошт,зан бо мард дусти пинхоний буданд,дар жохилияти алъон,ошкора онро хам бе монеъ медонанд, ва хатто бо нихояти вақохат ва пасти ба он хам ифтихор мекунандки дусти пинхоний доранд,ва онро ошкора мекунанд.Дар жохилияти модерн мо шохиди шиканжайи заифон хастем,хамон балойики бар сар Билол ва Ёсир ва Аммор ва амсоли он меомад; аммо ин бор дар зиндонхойи Абу Ғурайб ё Гувантанамо,ё Бурма,ё Африкойи марказий,ё Багром ва тамоми зиндонхойи куффори секуляр жохонийки макони хийли аз онхоро хам хеч каси намедонанд ва зиндонхойи хамин тавоғити махаллийки ба шевайи даст нишондайи хамон куффори секуляри жахоний чун Амрико,Англиз,Фаранса,герман,Русия ва амсоли он шудандки хазорон бор бадтар ва зажровартар аз шиканжахойи араби жохилий садрил ислом аст.Дар жохилияти асри жадид хам бар сари пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам дубора хокистар мерезанд, тўвхин мекунанд,беадаби мекунанд аммо ба шевайи модерни он,бо китоб, бо корекатур,филмсози,ихонат кардан,хаттоки кардан, ва ………агар Салмон Рушдийро мебинем,агар корекатуристхойи Европо ва Донморкиро мебинем,Маривон халабчайихои муртад хам дар Курдистони Ироқ озодона доранд хамин корро анжом медиханд ва амсоли онки ба каррот онхоро мушохада мекунем.Хурофагиройи ва хурофапазирий хамчунинки гуфта шуд нез аз алоъими ва нишонахойи араби жохилий садрил ислом ба шумор мерафт аммо,дар холи хозир нез хурофот ғавғо мекунанд,барномахойи шайтонпарасти,фармосунарий ва дигар хурофотики аз ғарб ва дунёйи ба истелох мутамаддини секуляр шуруъ шуда ва дар сарзаминхойи мусалмоннишини мо хам рахна карданд,бадтарин новъи хурофот хастанд.Дунёйи секуляри имруз бо фарханги мунхат ва носолими худ жохилияти мудернро ба намойиш гузошта аст ва тамоми хурофоти мурда ва жохилияти мурдаро дубора зинда карда он хам тахти унвони озодийхойи шахсий ва озодийи ақида ва озодийи баён ва гуфтор ва амсоли он,озодийи куфр.Мардуми секуляр то пеш аз зухури ислом,бутпараст буданд; башари секуляри имруз нез сирват,мақом ,абзор ва анвоъи тоғутхо ва мажолисро маъбуд ва бути худ кард ва ба парастиши онхо машғул хастанд.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий
 

(12- қисмат)

Масоил марбут ба кашфи аврот ва лухтигарий ва суъистефодайи жинсий аз занон ва инхирофоти жинсий нез аз нишонахойи жохилияти араб дўврони жохилият буд.Оё барахнаги ва суъистефода аз занхо ва инхирофоти жинсий занхо ва мардон дар асри мо бадтар аст дар он замон? Дар жохилияти араб жохилий гужо зан бо зан ва мард бо мард ва инсон бо хайвон ба сурати қонуний издивож мекард?Дар бархи аз кишвархойи секуляри демократикхох корхо ва фасодхо ба сурати аланий ва қонуний тахти унвони озодихойи шахсий анжом мешавадки забон аз баёни онхо шарм дорад; аммо шумо хаммайи ин инхирофотро мебинид ва аз умқи он бохабар хастид.Яқинан дар ин маворид хам жохилияти имруз ва модерн ба маротиби бадтар аз жохилияти қабли аз ислом аст.

Дар жохилияти он руз,хамжинс бози мамнуъ ва журм буд; аммо имруз жар мутараққийтарин кишвархойи секуляри жахон,хамжинс бозиро ба сурати фарханг пазирофтанд ва онро оддий матрах мекунанд ва жанбайи қонуний ба он бахшиданд.Чизики мо ба сурати бесобиқайи дар Туркия ва Курдистони Ироқ ва дар миёни ахзоби секуляр курдий ва дар аксари кишвархо онро мушахида мекунем.

Агар дар асри жохилияти араб,зинда ба гур кардани духтарон аз алоъими шиносойи он ба шумор мерафт,дар дунёйи кунуний секуляристхо нез масалайи сиқти жанин ва куртож вужуд дорад; бояд ин суъолро матрах кардки сиқти жанин чи тафовути бо зинда ба гур кардан дорад? Ва мутаассифона дар бисёри аз кишвархойи секуляри дунё ба ек амри қонуний табдил шуда аст.Қабли аз ислом фарзандони бегунох зинда ба гур мешуданд; фарзандони имруз хам, бу дунё наёмада сиқт мешаванд ва аз  бейн мераванд.

Илова бар он жохилияти модерн занхо ва духтаронро чанд бор зинда ба гур мекунад; илова бар жисми онхо,касоники зинда монданд рух ва равон ва шахсият ва иффати онхоро ба каррот зинда ба гур мекунанд.Дар жохилияти садрил ислом,фақат баъзи аз хонуводахо ба иллати фақр ва беобрўйи шаванд иқдом ба зинда ба гур кардани духтарон мекарданд,беобрўйи аз ин бобатики мегуфтанд қабилайи ба мо хамла мекунад ва духтари моро мебарад ва мумкин аст боиси беобрўйи мо шавад.Аммо табақоти дигарики қудрат ё сирват доштанд онхоро никухиш ва сарзаниш мекарданд ва амали онхоро шармовар медонистанд; аммо имруза баъзи аз невисандахо ва ба истелох ровшанфикрон,аз тариқи кутуб ва расонахойи гурухий аз зинда ба гур кардани духтарон ва писарон дифоъ мекунанд.Он хам ба далоили пучи чун: оханги рушди жамиат рушди иқтисоди пештар аст,барои хамин чоройи жуз контроли жамиат нест харчандки аз тариқи сиқти жанин ва куртож хам бошад.Хатто баъзи аз кишвархо мисли Китай ва амсоли он ижозайи ек ё дуто бачча пештарро ба хонуводахо намедиханд.Агар хоними бордор шуд чи мешавад?Ин хоним бархалофи қонун амал карда ва  бояд баччаш кушта шавад дар қолиби модеринизм,дар қолиби тамаддун ,дар қолиби социализм ва демократик дар кишвархойи социалист,ва дар қолиби хамон шуорхо дар кишвархойи секуляр ва либирали ғарбий.

(идома дорад…….)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(11- қисмат)

Дар ин сурат,маълум астки жохилияти садрил ислом бо жохилияти кунуний дар эътиқодот ва бовархоишон ва мухолифат бо қонуни шариати аллох комилан муштарак хастанд фарқи бо хамдигар надоранд балки,метавон гуфт бо онки дар арзишхойишон хам муштаракоти чун суди пештар ва лаззати пештар дида мешавад аммо,жохилияти маъосир бисёр сахтгиртар ва ғейри қобили инъитофтар буда ва аз бисёри аз арзишхои хуби хамки он жохилият бархурдор буд нез даст кашида аст.Ин жохилият аз он хубихо хам даст кашида,танхо ихтилофи ин дар жохилият дар масодиқ,намунахо ва намодхойи он аст.Тафовут дар масодиқ,мисли:

Дар жохилияти садрил ислом духтаронро зинда ба гур мекарданд,алъон онхоро сиқт ва куртож мекунанд, дар жохилияти садрил ислом шароби ангур ва хурмо мехурданд алъон анвоъи маст кунандахоро мехуранд ва анвоъи мавод мухаддир омада,дар жохилияти садрил ислом жанг ва хунрези қабилаий ривож  дошт алъон жангхои жахоний ва қатли ом бесобиқайи инсонхо ва ………роиж шуда; албатта агар ба чанд мавориди дигарки битавонад миёни ин ду жохилият,муқойисаи ижод кунад ишора шавад,кўмаки хуби барои малмус кардани жохилияти тозаики мардум бо он дар қолиби модеринизм,дар қолиби пешрафт,дар қолиби тараққий ронад бо он даст ва панжа нарм мекунанд.

Жохилияти араб,сурати сода ва шикли возех сарих ва рурост дошт,яъни тури будки мо дар маккаи кофарики кофари ошкор буданд ва ошкора куфр мекарданд кофари пинхони дохилий ё хамон мунофиқ надорем; балки,хаммаги кофари ошкори хастандки ек навъи жохилияти сода ва кам умқийро жихати хифзи манофеъи табақотишон намояндагий мекарданд ва дар умури шахсий ва чигунагийи ибодати ашхос ва танзими хонуводахойи афрод дахолати намекарданд.Қаблан ба ханифхоки бутхоро қабул надоштанд кори надоштанд.Ба пайғамбар хамки се сол дар радди бутхо ва ахволи шахсий таблиғ мекард боз кори надоштанд то инки масалайи ахком ва қавонин матрах шуд ва бо манофеъи табақотий онхо тазод пейдо кард аммо,жохилияти ин қарн бисёр амиқ ва сарсахттар аз жохилияти араб аст; чун ин жохилият,жохилияти хийла ва жохилияти илм аст ва созмондехи шуда аст ва мудирияти дақиқ ва фарогирийи дорадки қавониниш то умқи хонуводахо ва рафторхойи шахсий афрод умқ пейдо карда аст ва сатхий нест.

Аз вижагихойи дигар жохилияти араб,хунрезихойи зиёд буд.Агар хунрези дар жохилияти араб вужуд дошт,дар жохилияти имруз хам вужуд дорад; хунрезихойики имруз тавассути секуляристхойи жахоний ва чи нўвкарони махаллийишон сурат мегирад аз хунрезийи замони жохилият бисёр бадтар ва фажиътар аст;аммо ин бор шуори демократик,адолатхохи ва башардусти ва хуқуқи башар ва мубораза бо тероризм ва исломи сиёсий ва хукумати исломий ва ……..

.(идома дорад……..

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(10- қисмат)

3.Таассуб ва лажожат ва хамияти жохилийи онхо будки боис шуда буд хақ гуриз ва хақ ситиз шаванд.Пейравий аз қавонини ғейри шаръий ва лажожати онхо боис шуда будки дар анвоъи гунохон ва корхои харом биёфтанд.Мисли :қатл ва куштори нобажо,ғорот ва чаповули амволи хамдигар,кина,ғазаб,сангдили ва берахми,рибо гирифтан,кам фуруши,ривожи ришва,нушидани машруботи маст кунанда ва соири умури харомики дар қуръон ва суннат ба он ишора шуда аст.

4.Истеъфодайи абзори аз занон ва инхитоти ахлоқи будки мунжар шуда буд равобити жинсий фосиди миёни зан ва мард ба вужуд биёяд.Нигохи тахқир омизи ба зан доштанд ва дар хамон хадди коло ва абзор ба он нигох мекарданд.Нисбат ба нажод ва қабилайи худ таассуби хосси доштандки ноцианолизм ва миллият,абзори аст барои даст ёфтан ба хувият.Ва алъон хам жойгузини барои дин аст.Хувияти динийро аз муслимин мегиранд ва хувияти нажод ва қабилаиро мехоханд жойгузини он кунанд хамон чизики аз мушаххасахойи араби жохилий қаблий буд.

Ва мавориди мутааддиди дигарики наметавон дар ин фурсати кутох ба онхо ишора кард.Аммо метавонем дар ин фурсат жихати ровшан шудани масала,даст ба муқойисайи жохилияти ула дар садрил ислом бо жохилияти кунуний дини секуляризм бизанем:

Инки секуляристхойи асри мо қавонин ва ахкоми тўлид шуда тавассути еки аз мазохиби дини секуляризмро “амалан” дубора таъкид мекунам “амалан” бисёр пухтатар ва коромадтар аз қонуни шариати аллох медонанд,воқеийяти астки ниёз ба тўвзихи пештар надорад ва мо рузона бо ин таваххум дар тамоми расонахойи онхо ва суханони тарафдоришон сарукор доремки мегуяд секуляризм ба дарди мо мехурад.Алъон бояд жомеъа ,секуляр бошад.Яъни чи? Яъни инхо амалан бехтар аз қавонини шариати аллох хастанд,яъни амалан ин қонуни аллох ба дарди алъон намехурад,қавониниш моли қарнхо пеш аст,онхо кўхна хастанд,амалан инро мегуянд худо ба дарди алъон намехурад,қавониниш ба дарди алъон намехурад,балки қавониники худимон тарошидаем ва дигарон тарошиданд ба дарди алъон мехуранд ва алъон бояд ижро шаванд.

Инхо “амалан” еки аз мазохиби дини секуляризм чун либирализм сармоядорий,ё коммунизм, ё социал демокрот,ё ноцианал сациализм ва ………ро танхо рохи чорайи барои идорайи умури зиндагийи сиёсий,иқтисодий ,ижтимоий,омузиш ва парвариш ва соири шуъуни зиндагийи башар медонанд,хар чандки ин ахком комилан мухолифи қонуни шариати аллох бошанд.Чун,ин қавонин дар асоси жихати жойгузин шудан бо қавонини дунявий ва хукуматий дини ислом тўлид шуданд.Дар тули торихи башарият хам хадаф аз тўлиди қавонин хамин буда аст.Шайтон вақтики он қавонинро дуруст кард дар воқеъ қонуниро жой қонуни худо гузошт.Худо гуфт сажда кун,гуфт сажда намекунам.Ба далоили нажодгироёна ва мутакаббирона қонунишро жойи қонуни худо гузошт.Дар асри алъон хам дар атрофи мо хам амалан фарқи бейни секуляризм бо шайтон нест.Ин хам қавониниро амалан жойгузини қонуни худо мекунад,амалан ва мумкин аст худоро хам қабул дошта бошад мисли шайтон,ва ле худоро дар жойгохи намебинандки суханониш бартар ва болотар аз суханони махлуқот бошад.

(идома дорад……)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(8- қисмат)

Бо ин нигариш астки мо дар кул,жавомеъро ба ду дастайи жомеъайи исломий ё дорул ислом ё жавомеъйи жохилий ё дорул куфр метавонем тақсим кунем.Дорул ислом,жомеъайи астки қонуни асосийи он тибқи шариати аллох,тибқи дини ислом ё еки аз мазохиби исломий хоким бошад ва рахбари он хам мусалмон бошад,хар чандки аксари сокинини он мусалмон набошанд; мисли хинд ва аксари жохойики алъон хам ғейри мусалмон хастанд ва ле қаблан жузъи дорул ислом буданд; ва дорул куфр,жомеъайи астки қонуни асосийи он бар асоси шариати аллох набошад,хар чандки аксари сокинини он хам мусалмон бошанд.Дар инжо хукми “дор” иртиботи ба сокинин надорад.Вақти мегуем дорул куфр аст қарор нест хатман сокинини он хам кофар бошанд,ё мегуем дорул ислом,қарор нест хаммайи сокинини он хам хатман мусалмон бошанд.

Хамин дур мондан аз қавонини шариати аллох ва ижоди жавомеъи  жохилий маншаъи бисёри аз табахкорийхо,исёнхо,нобасомонийхо,хукм ва хукумати нохақ,рафтори халофи қонуни илохий ва мубтаний бар хаво ва хавас ва руйигардоний аз дастуроти илохий,бетаважжухий ба ваъдахойи илохий,бад андиший дарборайи афъоли худованд,пофишорий бар хостахойи нобажо,таассуб ва жонибдори бедалил аз ақоид ва андишахойи ботил,нажодпарастий ва бартарийи қовм ва қабила бидуни далили шаръий,фасоди ахлоқий,жанги ғоратгарий,ва нез омили аксарияти инхитотхо ва ақаб мондагихойи милал ва жавомеъи башарий буда;дар натижа жохилият ек мафхуми астки махдудайи замоний ва маконий надорад.

Жохилият ,барои нухустин бор аз тарафи аллох нисбат ба дўврони қобли аз баъсат ба кор рафта,ва қуръон ба ин далил арабро ахли жохилият хондаки онхо хукумати хавойи нафсоний ва тамоюлоти худишонро ба жойи хукумати худо пазирофта буданд.

Дар ек жамбанди метавон чанин натижа гирифтки , дар хар замон ва маконики хостахо ва хавохишхойи нафсоний ба жойи худо хукумат кунад,он замон, замони жохилият ва он макон,макони жохилият аст;хох дар сарзамини Арабистон қобли аз ислом бошад ва хох дар соири нуқоти замин ва хох дар қуруни бист ва чандум бошад.

Дар воқеъ,жохилият мудерники тавассути дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он ба вужуд омада хулосайи аз жохилиятхойи қадим ва чизи пештар аз онхост! Зеро дар ин жохилият,ирсияйи жохилиятхойи Юнон ва Рум ва Китай ва Хинд ва араби жохилий ва қуруни васатий ва Эрони бостон ва …………вужуд дорад,ва фаровардахойи аз асри жадид хам тавассути мутафаккирини секуляр чошни он шуда ба он изофа шуда,созмондехи шуда,муназзам шуда,теориза шуда.Ин жохилият астки алъон бар жомеъа хоким аст,хашинтар аз тамоми жохилиятхойики дар тули торихи башарият ба худиш дида ва муназзамтар.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(9- қисмат)

Холо мушаххасахойи жохилият қобли аз баъсат чи чизхойи буданд? Ин жохилиятро бо чи алоими метавонем бишносем?

Ба сурати куллий метавон гуфт,хар ончики аллох мутаол дар шариатиш харом карда,аз мушаххасахойи жохилият махсуб мешавад.Тамоми ончи аллох мутаол дар қонуниш, дар шариатиш ,дар қуръониш харом карда аз мушаххаса ва алоими жохилият махсуб мешавадки,еки аз ин сахнахоро дар гуфтагуйи миёни Асад ибни Зирор ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  худишро нишон медихад.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо истинод ба оёти 152 ва 153 аз сураи Анъом ба ин шикл сухани худишро идома медихад:

 : قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ …

Дар идома,бахши аз он чизхойироки аллох мутаол бар онхо харом кардаро баён мекунад.Мазмуни ин ду оя ва оёти мушобех нишон медихадки қавонини манфий ёд шуда,аз нишонахойи араби жохилий ва жохилияти араб садрил ислом буда аст.

Жохилият дар афкор ва ақоиди ва пейравий аз шак ва гумоники аллох мутаол тахти унвони” зоннул жохилияти” аз он ёд мекунад, ва жохилият дар хукм ва қонун ва пейравий аз қавонин ва ахкоми сохта шуда тавассути башарки аллох мутаол аз он тахти унвони”хукмал жохилияти” аз он ном мебарад, ва жохилияти худнамойи ва суъ истефода аз табақайи занон ба унвони ек абзори жихати фасоди ахлоқий ва жинсийки аллохи мутаол тахти унвони “табарружал жахилияти” аз он ёд мекунад,ва дар нихоят жохилият,таассуб,калла хушкий,худсари,лажбозий, ва ек дандагий ва бо тавассул ба зури аслаха ақидайи худро тахмил кардандки аллох матаол аз он ба унвони “хамийятул жахилияти” ёд карда,инхо мавориди чохоргонайи куллий хастандки аз ин маворид,дар амали зер мажмуъахо ва мавориди жузъий зиёдийро метавон ном бурд.Мисли :

1.Ақоид ва бовархойишон дар мовриди торих,қиёмат,бехишт ва жаханнам,олами ғайб ва хар ончи бо тажруба ба даст намеоядро бар асоси шак ва гумон таъсис карданд ва ба он иймон оварданд,на бар асоси яқин.Хатто худойи ғейри аз илохики худиш худишро дар қуръон маърифий карда барои худ тарошида буданд.Худоёни зиёдиро ингуна тарошида будандки тамоман бар асоси шак ва гумон буд,холо чи бираса ба мавориди чун бехишт ва жаханнам ва қиёмат ва торих ва торихи гузаштагони худишон ва торихи милал дигаришон ва ………ба хамин далил ,ба шиддат дар ин заминахо тобеъ хурофот ва афсонахо буданд ва мағзи худишонро бо ин хурофот ва афсонахо пур карда буданд.Хамин чизики секуляристхойи худимон дар мовриди торих ва мавориди дигар мағзи худишон ва дигаронро ба он машғул карданд бар асоси шак ва гумон ва зон аст ва яқини дар онхо нест.Аз аввалин муаррихишон ” Харудет” гирифтаки ба падари дуруғ маъруф аст то дигар мусташриқиники бароишон аз хамин шак ва гумонхо,хурофахо ва афсонахо бофтанд,ва онхо хам барои мардум ба забони махаллий худишон мебофтанд ва ақоидишонро руйи хамин чизхо бано карданд.

2.Аз қавонини ғейри аз қавонини шариати аллох пейравий мекунанд.Аз хамон зер мажмуъахойики аз ин чохор моврид мешавад истинбот кард.

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(7-қисмат)

Маънийи жохилият мухтасси ба замон ва макони мушаххас ё қовми мушаххаси нест.Балки,раванди мушаххаси астки харгох анжом пазирофт жохилият аст бидуни мушаххас кардан замон ва макон ва қовм.Бо ин меъёр аксари жомеъахойи кунуни  дар жохилият ба сар мебаранд”.Сухани саййид Қутб рохимахуллохки бародариш Мухаммад Қутб онро ривоят карда тамом мешавад.

Дар ин сурат,жохилият бурхайи аз торих ва қитъайи аз замон нестки тей шуда бошад ва қобили бозгашт набошад.Мезон ва миқёсики қуръон хаёти башарро бо он месанжад хукумати қавонини ғейри илохий ё хукумати қавонини  худост, ва дар хар замони ва маконики қонуни башар ва хаво ба жойи қонуни шариати аллох хукумат кунад,он замон,замони жохилият ва он макон,макони жохилият аст, хох дар сарзамини Арабистон қобли аз баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  бошад хох дар сойири нуқоти замин ва дар қуруни жадид хам бошад.

Жохилият ба ек дўврайи мушаххас ё ба ек шароити муаййан мунхасир намешавад,балки дар хар дўвра ва замони хатто дар ўвжи пешрафти техноложий ва тамаддуни башарий,хар гох чанин афкор ва андишахойи дар жомеъайи башарий зухур пейдо кунад,дўврони жохилият бори дигар оғоз шуда.Ба хамин далил,жохилият доройи мохияти муштараки аст бо вужуди инки,миллатхо агар қурунхо бо хам фосила дошта бошанд аммо дар сифат бо он гузаштагони худ доройи мохияти муштараки буданд ва жузви жохилият махсуб мешаванд.

Ба дигар сухан инки,жохилият мунхасир ба жохилияти арабий ва аср ва замони муаййани нест,балки одат,барномахо,қавонин ва холати астки метавонад дар хар замон ва макони ба вужуд биёяд; жохилият беморийи вогирий астки метавонад дар миёни хар қовми ва нажоди,дар хар пояйи аз тамаддун ва пешрафт, ва дар хар сатхи аз тараққийи фикрий,сиёсий ,ижтимоий ва инсонийки инсонхо расиданд,мунтақил ва хаммагир шавад;чун асос ва ришайи жохилиятхо ,пейравий аз дини секуляризм ва инхироф аз ислом ва сарпичи аз қавонини худо ва руйигардони аз пазириши хукумати қавонини худост.

Барои чандимин бор бояд таъкид шавадки жохилият яъни дурий аз қавонини шариати аллох ва пейравий кардан аз қавонини башарий.Жохилият дар баробари тамаддун нест,ва жохилият аз жахл ба маънойи улуми тажрубий ахз нашуда.Жахл дар жохилият ба маънойи фурумоягий ва сабук мағзий нисбат ба қавонини аллох аст.Лизо, метавонад дар хар замон ва макони иттифоқ биёфтад ва такрор шавад.Имруза,тамаддуни секуляри ғарб агарчи аз назари илми тажрубий бисёр пешрафт карда ,аммо хануз дар жохилият ба сар мебарад ва бо шиддати хар чи тамомтар дар баробари қавонини аллох саф оройи карда ва истода,магар намебинем?

(идома дорад……..)

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(5-қисмат)

Оя бу сурати возих ва ошкора ба мо мегуядки жохилият мафхуми дар баробари хукм ва қонуни худост,на мовзуъ ва мафхуми дар баробари савод ва тамаддун ва технология ва пешрафтхойи (фанний ва фаровонийи тўлид) тўлид ва фарди фаровони тўлид.

Замоники хадафи тамом пайғамбарон куфр ба тоғут ва дунболи он иймон ба қонун ва шариати аллох матрах мешавад,бояд фахмид масала бар сари босавод будан ё набудан ё огохи ё адами огохи бар улуми тажрубий нест балки,масала бар манхажи ба жахонбини ва ба қонун ва барномайи бармегардадки онхо барои худишон интихоб карданд.Аллохи мутаол мефармояд:

– وَلَقَدْ بَعَثْنا في‏کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ(نحل/36)،

Мо миёни хар миллати пайғамбариро фристодаем (ва мухтавои даъвати хаммаи пайғамбарон ин буда аст) ки худоро бипарастид (Аниъбудуллоха яъни ибодат ва қонун ва барнома манхажитон ибодат яъни тамоми афъолики инсон бар асоси қонуни шариати аллох анжом бидихадки ибодатитон фақат барои аллох бошад) ва аз тоғут дури кунид. Дар жойи дигари мефармояд:

فَمَنْ يَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقداستَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقي‏لاَانْفِصامَ لَها(بقره/256)،

Касики аз тоғут (куфр кунад ба тоғут ва тоғутро зери по бигузорад) нофармони тоғут кунад ва ба худо иймон биёварад,ба мохкамтарин дастовизи чанг зада аст ( ва уро аз суқут ва халокат мерахонад ва ) аслан гусастан надорад.Ин дастовизики ба он чанг зада аст.

Куфр ба тоғут яъни ла илаха ва иймон ба қонуни шариати аллох яъни иллаллох .Бар хамин асос будки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармуд:

: قولوا لا اله الا الله تفلحوا

Бигуйид ла илаха иллаллох то ростгор шавид.

Бо ин вужуд,нуқтайики барои ман жолиб аст ва метавон мафхуми жохил ва жохилиятро айнитар кунад,ба кор бурдани каламайи олим ва уламо барои мусалмонони ахли тўвхиди чун Сумайя,Ёсир ва Аммор ва Билол ва ………..астки тамоми ин азизон аз хондан ва невиштан бебахра ва дар воқеъ бесавод буданд ва дар муқобил,ба кор бурдан каламайи жохил барои каси чун Абулхакам астки чунончи гуфта шуд донишманд ва саромади савод ва донишхойи он рузгор буд.Дар ин сурат,шахс метавонад босавод,лисонсу,фовқи лисонсу,донишманд ва доктор ва профессор бошад аммо жохил ва шахс метавонад дар баробар бесавод бошад аммо олим.Ин нигариши қуръони аст,ин нигариш астки аллохи мутаол ба мо дар моврид олим ва жохил ёд медихад.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам бесавод буд,ин нуқтайики хийлихо намехоханд ба он диққат кунанд ва табиий астки хамчунин атрофиёниш нисбат ба улуми тажрубий роижи он замон оз огохийи чандони бархурдор набуд аммо,олими буд ба тамоми маъно.Пас,жохилият наметавонад дар баробари савод ва улуми тажрубий қарор бигирад.Балки,жохилият хукм ва қонуни астки дар баробари хукм ва қонуни ислом қарор гирифта бошад.Ба хамин далил,ислом марги жохилиятро муқаддамаи зухур ва ғолиб шудан қавонини шариати аллох медонад,дар ин жо жохилият дар баробари ислом қарор мегирад.(идома дорад…….

Дарсхойи муқаддамотий / дарси дувум:Шинохти жохилияти навини дини секуляризм,ек зарурат жихати хифзи иймон ва жиход, ва пархез аз ширк

 
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир   хўромий

(4-қисмат)

Ин мавориди се гонайики матрах шуд бар асоси жахли нафахмий бано шуданд ва намешавад ба рости ва хақиқат аз онхо дифоъ кард каси наметавонад асоси рости,хақиқат ва истидлоли дуруст аз онхо дифоъ ва посдори кунад.Ба хамин далил,жохилхо дар ин гуна жавомеъи жохилий танхо барасоси таассуб,калла хушуки,худсари,лажбозий ва ек дандагий ва бо тавассул ба зур аслаха бо мухолифини худ бархурд мекунад.Аллох мутаол дар ояйи 26 сураи Фатх жохилиятро ба маъни хамийят ва таассуб ба кор мебурд ва мефармояд:

إِذْ جَعَلَ الَّذينَ کَفَرُوافي‏قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ. 

Таъкид бар хостахойи нобажо,таассуб дарборайи нажод ва қовм ва қабила,огохихойи ночиз ва жонибдорийи бедалил аз ақоид ва андишахо,маъни хамийят ва таассуби жохилият аст.

Дар ин сурат мо жохилиятро дар даруни  ва афкори  афрод,дар қавонин ва ахкоми хоким бар онхо,дар зухури ин афкор ва қавонин ба сурати амалий дар жомеъа ва дар шевайи бархурди ин жохилият бо мухолифинишон мушохада мекунем.Ин,чохор услуб ва чохор муфхуми жохилият будаки ин оёт ба он ишора мекунад.

Ин назар замони хам,доврони  қобли аз баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васалламро доврони жохилияти ула исмгузори карданд.Албатта бо оётики зикр шуд ва оёти мушобих дар ин замина дар қуръон меояд мушаххас мешавадки аллох мутаол вужуди ин довраро таъкид мекунадки иддайи 150 то 200 сол қобли аз баъсатро машмули ин довра медонанд.

Бо ин васф жохилият ек мафхум аст,ва дар истелохи шаръий яъни дур шудан аз хақ ва адами огохий ба тўвхид ва дини ислом.Пас,намешавад жохилиятро ба маънийи дури аз улуми тажрубийи руз ва донишхойи тажрубийи башарий донист,балки жохилият мафхуми аст ба маънийи дурий аз қавонин ва арзишхойи шариати аллох.Бо ин нигариш астки мефахмем чиро Абул хакам профессор ва донишманди бузурги он замон ,он жомеъа мулаққаб ба Абу Жахл мешавад.

Бо инки аъроб мумкин аст дар заминахойи улуми тажрубий нисбат ба ақвоми атрофи худишон монанди румихо ва мисли эронихо ақаб мондатар буда бошанд аммо дар улуми нез бартарихойи доштанд.Буданд мисли ситорашуносий,жуғрофиёйи табиий,бодшуносий,насаб шуносий,адабиёт ва шеър ва …………пас жохилияти онхо мутародифи  нодонийи ба улуми руз ва мутазоди улуми тажрубий ва савод ва огохихойи тажрубий набуд,балки жохилият дар муқобили қонуни шариати аллох ва арзишхойи дини буд.Барои хамин аллохи мутаол дар қолиби суъол мефармояд:

: أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّهِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؛

Оё дунболи хукми жохилият хастанд?Барои мардумики ахли яқин хастанд чи хукми бехтар аз хукми худост?

(идома дорад…….)